garch
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο garch αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,510 μηνύματα.
08-04-11
17:19
Εδώ είμαστε και θα το δούμε, δυστυχώς οι Άραβες θα περάσουν δύσκολα για καιρό ακόμη. Και που'σαι, "αποδέσμευση" από το ΔΝΤ αποτελεί και η πτώχευση, έτσι;
Αν δεις τι υποδεικνύει ο λαός μας τα τελευταία 30 χρόνια, μάλλον θα χάσεις την ελπίδα σου.
Δεν είπα ότι θα είναι τίποτε εύκολο, οι Άραβες χρειάζονται πολλά βήματα ακόμη για να βγουν μπροστά, αλλά θα τα καταφέρουν καλύτερα έτσι παρά στα προηγούμενα καθεστώτα.
Πτώχευση, αλλά όχι αυτή που ήθελε το ΔΝΤ. Η ελεγχόμενη, ξεζουμιστική. Η πτώχευση στην Αργεντινή κηρύχθηκε πιο πριν απ' ότι υπολόγιζε το ταμείο... Και παρ' όλο που η Αργεντινή ακολούθησε κάποιο σχέδιο το ΔΝΤ, αυτό δεν ολοκληρώθηκε.
Δεν έχω πολλές ελπίδες γι αυτή τη λύση, γι αυτόν ακριβώς το λόγο, απλά λέω πως υπάρχει και ότι είναι η καλύτερη.
Στην Ελλάδα προσωπιικά πιστεύω ότι για την σημερινή κατάσταση ευθύνεται η ευμάρεια μεγάλων κατηγοριών Ελλήνων τις τελευταίες δεκαετίες και η ατολμησία των κυβερνήσεων.
Συγκεκριμένα, την τελευταία δεκαετία μας έχουν πήξει στη λιτότητα. Λιτότητα για τους Ολυμπιακούς που θα φέρουν την ανάπτυξη, λιτότητα, λιτότητα, λιτότητα, λιτότητα, λιτότητα, ΔΝΤ, ΔΝΤ2 κλπ...
Από το δημοτικό λιτότητα θυμάμαι να ακούω. -,-
Όσο για το "μεγάλων" κατηγοριών, μην παίρνεις κι όρκο...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
garch
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο garch αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,510 μηνύματα.
08-04-11
17:02
Χμ... Για ποιες αραβικές χώρες μιλάς; Για αυτές πουθα έχουν εγκάθετους πρωθυπουργούς σε λίγο καιρό, μετά τον διωγμό των δικών τους; Για ποια άρνηση της Αργεντινής να την βιάσει το ΔΝΤ λες, αλήθεια; Αυτό δεν ισχύει!
Για ποια υπόδειξη του λαού μιλάς; Τι είναι ο λαός, μια ομογενής οντότητα; Δεν νομίζω ότι γίνεται αυτό το πράγμα.
Βρίσκω σημαντικά λάθη στην λογική σου.
Αυτές που προσπαθούν να σταθούν στο καπιταλιστικό σκηνικό εξερχόμενες από περιόδους χούντας. Όσο έχουμε να κερδίσουμε εμείς απ' αυτές έτσι έχουν να κερδίσουν κι αυτές από μας.
Και φυσικά όχι για τις αραβικές χώρες που έχουν βαλθεί να γίνουν από το τίποτα κέντρο του κόσμου λόγω του πετρελαίου και θέλουν να αγοράσουν τη μισή Ελλάδα.
Η Αργεντινή αποδεσμεύτηκε από το ΔΝΤ μετά την παρέμβασή του. Δεν απέφυγε πλήρως τα δεινά, αλλά δεν έφτασε και μέχρι το τέλος υπό την καθοδήγησή του.
Υποθέτω πως "υπόδειξη του λαού" σημαίνει εντολή λαού, πλειοψηφία, πως το λένε. Προφανώς ο λαός δεν είναι ομογενής οντότητα, αλλά δεν νομίζω πως ήταν τραγικά δύσκολο αυτό που εννοούσα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
garch
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο garch αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,510 μηνύματα.
08-04-11
16:41
Ναι, θα συμφωνούσα μαζί σου, με ένα μεγάλο ΑΝ, που δυστυχώς δεν ισχύει:
ΑΝ ήμασταν αρκετά ισχυροί και με αρκετά ισχυρούς συμμάχους, με κάποια αξιόλογη παραγωγή, κτλ. ΑΝ.
Οι σύμμαχοι έρχονται και παρέρχονται, ανάλογα με τα συμφέροντά τους. Τα δικά μας αυτή τη στιγμή μας υπαγορεύουν να συμμαχήσουμε με τις μεσογειακές χώρες (ευρωπαϊκές που δέχονται επίθεση και αραβικές που ξεκινούν από την αρχή τώρα) και άλλες όπως η Αργεντινή κλπ που αρνήθηκαν να τις βιάσει το ΔΝΤ.
Όσο για την παραγωγή, στο χέρι μας είναι. Αν αποφασίσει κάποιος (με υπόδειξη του λαού) να αρνηθεί τις πληρωμές θα έχει συνειδητοποιήσει προφανώς κι ότι κράτος με δανεικά δεν χτίζεται και χρειάζεται ουσιαστική ανάπτυξη (επανόρθωση της οικοδομής, οργάνωσης του αγροτικού τομέα, εκμετάλλευση πόρων και ανανεώσιμων πηγών).
Θέλω να κάνω μια ερώτηση. Για ποιο λόγο για να ορθοποδήσουμε πάλι πρέπει να ξαναδανειστούμε από έξω; Αυτό εμπεριέχει τον κίνδυνο να χρωστάμε πάλι και της Μιχαλούς! Γιατί να μην κάνουμε και μεις εξαγωγές, να αρχίσουμε να χτίζουμε βιομηχανία;
Επίσης έδωσα παραπάνω κάποια λινκς και θα ήθελα να ακούσω απόψεις σχετικά. Ο Max Keiser προτείνει να αρνηθούμε να πληρώσουμε το χρέος καθώς υπήρξε αποτέλεσμα παράνομων διαδικασιών με πρωταγωνιστές την Goldman Sachs σε συνεργασία με την ελληνική κυβέρνηση.
Για το πρώτο: γιατί έτσι είναι χτισμένο το σύστημα.
Για το δεύτερο: την άποψη αυτή που περιέγραψα και πιο πάνω υποστηρίζουν αρκετοί επιστήμονες και διανοητές με κύρος, ο Keiser, ο Chomsky, κα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
garch
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο garch αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,510 μηνύματα.
08-04-11
16:19
αν δεν είχε έρθει το ΔΝΤ και δεν είχαν παρθεί κάποια μέτρα, πιστεύετε ότι η κυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ θα είχαν κάνει τίποτα από δική τους πολιτική πρόθεση;
δεν είναι λογικό κάποια στιγμή οι δανειστές να απαιτήσουν επιστροφή των δανεισμένων;
Γιατί, σάμπως το ΔΝΤ προσπαθεί να μας σώσει;
Οι δανειστές όπως είπε και το Sourotiri, σπάνια ζητάνε όλα τα χρωστούμενα μαζεμένα (αλλιώς θα είχε χρεωκοπήσει όλος ο κόσμος) και να μην αναφέρουμε ότι συνέβαλαν στη συσσώρευση των χρεών με νομότυπους δόλιους τρόπους.
ή στάση πληρωμών
Η στάση πληρωμών ως έννοια, περιλαμβάνει δύο περιπτώσεις, εκ των οποίων αναφέρεις τη μία, αυτή της πτώχευσης.
Υπάρχει και άλλη μία, ο τρίτος δρόμος (όχι του Παπανδρέου): η άρνηση πληρωμών και η διαγραφή χρεών ως προϊόν διαφθοράς και εξαπάτησης του ελληνικού λαού.
Εν ολίγοις, όταν η Goldman Sachs είναι και πιστωτής μας και ελέγχει και την κυβέρνηση, το χρέος μας σε αυτή είναι και μπορεί να διεκδικήσουμε να θεωρηθεί παράνομο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
garch
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο garch αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,510 μηνύματα.
07-04-11
22:53
ποτέ δεν θα πεινάσουμε. Κανείς δεν το θέλει αυτό. Θα φτάσουμε να στερηθούμε πολλά πράγματα αλλά δεν θα πεινάσουμε. Γιατί αν φτάσουμε στο έσχατο σημείο τότε είναι που θα ξεσηκωθούν και οι περισσότεροι, η μικροαστική τάξη, και αυτό φοβούνται αυτοί που είναι στο παρασκήνιο.
1. Πεινάμε. Ναι, Τσαντ δεν είμαστε, αλλά Αργεντινή το προσπαθούμε να γίνουμε και ίσως να τα καταφέρουμε να γίνουμε και χειρότερα, καθ' ότι εκεί γλίτωσαν από το ΔΝΤ.
2. Την ιστορία με το βάτραχο που τον βράζουν αργά-αργά την ξέρεις; (δεν μπορεί κάποιος θα στην έχει στείλει με mail, εγώ την έχω λάβει πάνω από 5 φορές) Έτσι γίνεται κι εδώ. Σιγά-σιγά τα μέτρα...
Πρώτα λιτότητα. Μετά κι άλλη λιτότητα. Κι άλλη, κι έπειτα κι άλλη, κι άλλη, κι άλλη. Μετά λιτότητα για να μην χρειαστούμε το ΔΝΤ. Γιατί είμαστε δυνατοί και μπορούμε. Και γιατί λεφτά υπάρχουν. Δυστυχώς βέβαια τελικά το ΔΝΤ δεν μπορούμε να το αποφύγουμε, αλλά για δες! Δεν χρειάζεται κιόλας να το αποφύγουμε. Γιατί το ΔΝΤ θα μας βοηθήσει, κι εμείς θα τα καταφέρουμε να ανταπεξέλθουμε στο μνημόνιο. Εντάξει, θα κάνουμε κάποιες περικοπές, αλλά θα τα καταφέρουμε μέχρι το 2013! Μάλλον όμως χρειαζόμαστε κι άλλη βοήθεια. Να και το μνημόνιο Νο2. Και μετά και το Νο3 και το Νο4. Και ξαφνικά αυτοί οι κακοί (αυτοί που ήταν οικονομικοί μας σύμβουλοι τόσα χρόνια) που απεργάζονται την πτώση μας μιλάνε για αναδιάρθρωση του χρέους. Αλλά όχι, εμείς είμαστε δυνατοί, και το ΔΝΤ και η ΕΕ μας αγαπάνε και μας στηρίζουν και θα τα καταφέρουμε.
Να πέφτουν τα στοιχήματα για το πότε θα ανακοινωθεί η αναδιάρθρωση (γιατί μπορεί να συζητιέται ήδη, όπως και το ΔΝΤ συζητιόταν από τις εκλογές)!
Έτσι σιγά-σιγά έχουμε φάει ένα αγγούρι ΝΑ και δε μιλάμε, κι ούτε πρόκειται να μιλήσουμε απ' ότι φαίνεται. Και η μικροαστική τάξη είναι αυτή που συνήθως είναι η πιο εξαρτώμενη από την εξουσία και δεν αντιδρά. Μακάρι να βγω ψεύτης.
ειναι λυπηρο παντως να βλεπει κανεις μια χωρα που καποτε ηταν το πολιτισμικο και επιστημονικο κεντρο του κοσμου να βρισκεται σε τετοια παρακμη.αλλα η εποχη που περιγραφω εχει τελειωσει αιωωνες τωρα. κριμα
Οι Αιγύπτιοι πάντως που είχαν παλιότερα αυτή τη θέση κάτι κάνουν...
Τι να πουν κι οι κακομοίρηδες οι Άραβες που τον 6ο-7ο-8ο αιώνα δηλαδή ακόμη πιο πρόσφατα μεσουρανούσαν και τώρα πεινούν κάτω από θεοκρατικά καθεστώτα ή περηφανεύονται γιατί ξεπερνούν τα όρια της ύβρεως με τις επενδύσεις τους...
Ή οι Κινέζοι που ζουν υπό τον μεγάλο αδελφό της ιμπεριαλιστικής "κουμμουνιστικής" "λαϊκής" "δημοκρατίας"...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.