Άλλα μηνύματα του μέλους sam9 σε αυτό το thread

ποιος και πως δημιούργησε τον άνθρωπο

Στο ερώτημα ποιος και πως δημιούργησε τον άνθρωπο, η απάντηση είναι η εξής: «Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε κατ΄ εικόνα Θεού διά μέσου της εξελικτικής διαδικασίας».

Για αρκετές εκατοντάδες χρόνια πάρα πολλοί φανατικοί χριστιανοί πίστευαν πως η Αγία Γραφή και ειδικά το βιβλίο της Γένεσης έδιναν την λύση KAI στα δύο αναπάντητα ερωτήματα: 1) Ποιος έκανε τον κόσμο και 2) Πως τον έκανε.
Η σύγχυση αυτή δημιούργησε μεγάλα αδιέξοδα.
Μη γνωρίζοντας τίποτε από την θεολογία των πατέρων της ανατολής έφτασαν να διώκουν τους οπαδούς του Δαρβίνου και να τους καταγγέλουν ως πλαστογράφους της αληθινής επιστήμης.
Τα τελευταία χρόνια η ανάγκη τους οδήγησε να προσαρμοστούν στις επιστημονικές απαιτήσεις και να κάνουν επιτέλους τη διάκριση μεταξύ του ποιος έκανε τον κόσμο (διδασκαλία της Θεόπνευστης Αγίας Γραφής) και του πώς έγινε ο κόσμος (συμβολική γλώσσα της Αγίας Γραφής).

Από ορθόδοξη σκοπιά, το πρόβλημα έχει λυθεί ήδη από τον 4ο αιώνα μ.Χ., όταν ο Μέγας Βασίλειος, ερμηνεύοντας την αρχή της Γένεσης στις περίφημες Ομιλίες εις την Εξηαήμερον το 370 μ.Χ. με τη βοήθεια όλων των επιστημονικών γνώσεων της εποχής του.

Πρώτα απ΄όλα αναφέρει ότι οι έξι ημέρες της δημιουργίας είναι έξι φάσεις της κοσμογονικής πορείας. (Η ημέρα, κατά τη γενική συμβολική γλώσσα των πατέρων, είναι ένα σύμβολο που φανερώνει την ολοκλήρωση μιάς φάσης που θα μπορούσε να είναι δισεκατομμύρια χρόνια).
Οι έξι φάσεις περιγράφονται με απλό τρόπο και σε σχέση με άλλες μυθικές κοσμογονίες και έχουν κάποια «επιστημονικότητα».
Σε έξι φάσεις διαμορφώνεται το σύμπαν: 1) γένεση του φωτός 2) σχηματισμός της ατμόσφαιρας 3) διαμόρφωση ξηράς και θάλασσας 4) δημιουργία του ήλιου της σελήνης και των αστεριών.. 4) δημιουργία των θαλάσσιων οργανισμών και πουλιών 5)των θηλαστικών και τελικά του ανθρώπου κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν του Θεού.
Υπάρχει βέβαια μια τερατώδης ανακρίβεια: ο ήλιος, η σελήνη και τα άλλα ουράνια σώματα φαίνεται να δημιουργούνται την τέταρτη μέρα κι όχι την πρώτη, όπως θα περίμενε ο αναγνώστης! Ο μέγας Βασίλειος δίνει μια θεολογική εξήγηση: ο Μωυσής –συγγραφέας της Γένεσης κατά την παράδοση– θέτει τον ήλιο κ.τ.λ. στο μέσον του δημιουργικού χρόνου, γιατί οι αναγνώστες του ζούσαν ανάμεσα σε ισχυρούς ηλιολάτρες. Ήθελε έτσι να τονίσει ότι πρωταρχική πηγή του φωτός και δημιουργός της ζωής δεν είναι ο ήλιος, αλλά ο Θεός –επομένως, ότι ο ήλιος δεν είναι θεός.








Στο πώς δημιουργήθηκε ο κόσμος ο Μ. Βασίλειος και ο Γρηγόριος Νύσσης παρουσιάζουν αξιοσημείωτες απόψεις που έχουν ομοιότητες με σημερινές θέσεις της εξελικτικής θεωρίας.
Αναφέρουν ότι στις γνωστές φάσεις της δημιουργίας, τα διάφορα είδη δεν δημιουργήθηκαν εξαρχής με την τωρινή τους μορφή, αλλά προήλθαν από σπερματικές καταβολές (δηλ. γονίδια DNA) που έβαλε στη γή η δημιουργική ενέργεια του Θεού.

Ο Γρηγόριος Νύσσης συμπληρώνοντας τον Μ. Βασίλειο αναφέρει ότι μετά τη δημιουργική ενέργεια του Θεού αρχίζει η δυναμική εξέλιξη και η φανέρωση όλων των ποικιλιών και μεγεθών του σύμπαντος, του κόσμου και της ζωής.
Έτσι με τον τρόπο αυτό «κατασκευάζεται» και ο άνθρωπος.
Η ΣΠΕΡΜΑΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΙΣ
Το σύμπαν προέρχεται από έναν "σπόρο". Τα άστρα, τα φυτά, τα ζώα, οι άνθρωποι είμαστε βλαστοί που φύτρωσαν από τον ίδιο αρχικό σπόρο. Αυτός ο απειροελάχιστος σπόρος είχε μέσα του τις θείες καταβολές των πάντων. Όπως οι καταβολές ολοκλήρου του δένδρου υπάρχουν στον σπόρο του, όταν το δένδρο ακόμη δεν υπάρχει, έτσι και οι καταβολές του σύμπαντος υπήρχαν στον αρχικό "σπόρο" όταν το σύμπαν ακόμη, δεν υπήρχε. Και όπως ο σπόρος του δένδρου δίνει πρώτα ένα μικρό βλαστό που μεγαλώνει και διακλαδίζεται και επεκτείνεται και υψώνεται, έτσι και ο "σπόρος" του σύμπαντος. άστρα, φυτά, ζώα και άνθρωποι είμαστε βλαστάρια του ίδιου "σπόρου". Αναπτυχθήκαμε, το κάθε πλάσμα με τη σειρά του, όπως στο δένδρο τα κλαδιά, τα φύλλα και οι καρποί. όλα όμως υπήρχαν σπερματικά από την αρχή. "
έχουμε επομένως φυσική συγγένεια τα δημιουργήματα μεταξύ μας, γιατί προερχόμαστε από τον ίδιο και μοναδικό σπόρο που η δύναμη του Θεού εποίησε, και που εικόνες του είναι όλοι οι άλλοι σπόροι από τους οποίους το κάθε τι προέρχεται, αυξάνει και, σιγά-σιγά, αναπτύσσεται και τελειοποιείται.
Επομένως η αρχική ύπαρξη του ανθρώπου δεν είναι η ιστορική ύπαρξη του Αδάμ και της Εύας, αλλά η σπερματική του καταβολή.
Ακριβώς σε αυτή τη σπερματική καταβολή υπάρχει το κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν, όπως και η δυνατότητα για το σχηματισμό σε άνδρα και γυναίκα.

Η παραπάνω διδασκαλία αυτών των έξοχων πατέρων της ορθόδοξης παράδοσης αποτελεί ένα θαυμαστό μνημείο.
Οι ορθόδοξοι πιστοί δέχονται τον Θεό ως τη μοναδική αιτία της δημιουργίας (η οποία έγινε από το μη όν και όχι από την ουσία του Θεού) αλλά οφείλουν να ερμηνεύουν το πώς δημιούργησε τον κόσμο και τον άνθρωπο και με την συνδρομή της επιστημονικής γνώσης.

Και τέλος σε ενδεχόμενο ερώτημα : γιατί ο Θεός δεν μας αποκάλυψε το πώς ακριβώς έγινε η δημιουργία , ο Μ. Βασίλειος απαντά πως ο Θεός μας έδωσε το νού που πρέπει να τον γυμνάζουμε και να βρίσκουμε τα μυστήρια της δημιουργίας.

Τέτοιες προηγμένες απόψεις του Μ. Βασιλείου πολύ δύσκολα συναντούμε και σήμερα στον ορθόδοξο χώρο.

Έτσι στο ερώτημα ποιος και πως δημιούργησε τον άνθρωπο, η απάντηση είναι η εξής: «Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε κατ΄ εικόνα Θεού διά μέσου της εξελικτικής διαδικασίας».