MonaXoS
Διάσημο μέλος
1. Είναι κακό το παιδί να φάει 2-3 μπούφλες στην ζωή του;
2. Είναι σωστή μέθοδος το ξύλο;
Η απάντηση στο 1 είναι σαφώς και όχι. Δεν θα πεθάνει, ούτε θα καταλήξει καταθλιπτικό το παιδί αν μία-δυο φορές φάει από μια ξυλιά.
Η απάντηση στο 2 είναι συνέχεια του 1. Αν όμως το ξύλο γίνει τακτική (=μεθοδος διαπαιδαγώγησης) τότε ναι, είναι η χειρότερη μέθοδος και ΔΕΝ φέρνει αποτελέσματα σε μακροχρόνια επίπεδα, ίσα - ίσα κάνει κακό στο παιδί, στον ίδιο το γονιό και αν το δούμε πιο γενικά και στην κοινωνία, μέσω της διαιώνισης της βίαιης επίλυσης διαφορών.
Και ένα άλλο θέμα που θίχτηκε είναι αν το ξύλο μπορεί να αποφευχθεί και να χρησιμοποιηθούν άλλοι μέθοδοι. Εδώ νομίζω ότι στο 99% των περιπτώσεων πως ναι, γίνεται να αποφευχθεί
Ουφ!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MonaXoS
Διάσημο μέλος
γιατί προκαλεί "φόβο" (εντός πάντα λογικών ορίων έτσι?)
είναι η μάχη του κάθε ζωντανού οργανισμού να επιβιώσει έναντι των άλλων ως ισχυρότερος
ακόμα και τα παιδιά προσπαθούν να επιβληθούν (μην σας ξεγελάει το χαριτωμένο φατσάκι τους )
αυτό δεν είναι κακό φυσικά... μεγαλώνουν και μαθαίνουν να είναι δυνατά στην κοινωνία, να στέκονται στα πόδια τους γερά κλπ
απλά πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχουν όρια
πού θα σε φοβάται το παιδί και πού θα το αφήσεις να σε καβαλήσει για να νιώσει ισχυρό
υπάρχουν πράγματα που ένα παιδί δεν τα καταλαβαίνει όσο έξυπνο κι αν είναι, γιατί απλά τα παιδιά δεν έχουν την αίσθηση του κινδύνου και της επιβίωσης. Εξαρτώνται απόλυτα απ τον γονιό τους
Μα αν ο σκοπός είναι να τρομάξεις το παιδί για να αποφύγει έναν κίνδυνο (φωτιά, μαχαίρι κτλ) αυτό γίνεται και με άλλους τρόπους πέρα από το ξύλο. Αν και ο τρόμος δεν λέει τίποτα. Έχω και εγώ πάαααααααρα πολλά παραδείγματα παιδιών που τρώγανε ξύλο για πολύ συγκεκριμένα πράγματα και πάλι συνέχιζαν να τα κάνουνε. Οπότε, αν το παιδί είναι περίεργο και θέλει να δοκιμάσει κάτι, το ξύλο δεν φέρνει απαραίτητα τα ποθητά αποτελέσματα.
Άσε που το παιδί, όντας σε ευαίσθητη ηλικία θα μιμηθεί την επιβολή αυτή (όπως σωστά είπε η Isi) και αργότερα, αν όχι πάνω στον γονιό (γιατί είναι δυνατότερος σωματικά = ανώτερος) ΣΙΓΟΥΡΑ στα παιδάκια στο σχολείο τα οποία δεν πάνε με τα νερά του ή με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θέλει να τα πείσει να κάνουν κάτι.
Α. - Πάνε κατέβασε το βρακί της Αννούλας
Β. - Γιατί; Δεν θέλω!
Α. - Πάνε γιατί έτσι! Αλλιώς θα σε δείρω!!!
(σλατς...)
δηλαδή με το να μάθει το παιδί ότι η βία αποτελεί μία πρακτική την οποία έχει το δικαίωμα ο γονέας να χρησιμοποιεί σύντομα θα την εφαρμόσει και το ίδιο, με αποτέλεσμα έναν νέο κύκλο βίας (το παιδί ακόμη και όταν γίνει γονιός θα σκέφτεται ότι το ξύλο αποτελεί την καλύτερη παιδαγωγική μέθοδο γιατί έπιανε στο ίδιο)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MonaXoS
Διάσημο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MonaXoS
Διάσημο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MonaXoS
Διάσημο μέλος
αααααα μάλιστα! τώρα είπες κάτι που πολύ ήθελα να σχολιάσω!!!
ειλικρινά μπορεί να γινόμουν και καλύτερη αν δεν έτρωγα ξύλο.... δεν ξέρω!
όμως, βλέπω γύρω μου... τι συμβαίνει σήμερα
κι αυτό που βλέπω είναι ΠΟΛΛΑ ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΑ παιδάκια, χωρίς ίχνος σεβασμού σε κανέναν.
Κι αν τολμήσει κανένας να τους πει μια κουβέντα παραπάνω, πετάγεται η μαμά που έχει το χαϊδεμένο της και σου λέει "ααααα για σε παρακαλώ! το δικό μου το παιδί είναι καλοαναθρεμένο!!! δεν το έχω χτυπήσει ποτέ!"
και με φτάνει στο σημείο να σκεφτώ (αυθαίρετα το ομολογώ) ναι κυρά μου δεν το χτύπησες ποτέ γιαυτό είναι σε αυτό το χάλι!
Για να καταλήξω κάπου.... νομίζω ότι όλα θέλουν ένα μέτρο...
και οι τιμωρίες και η ανέχεια κι όλα...
KE, δεν ξέρω αν ζω σε άλλο πλανήτη, πάντως το πρότυπο των γονιών στην Ελλάδα δεν νομίζω ότι είναι αυτό ακριβώς που περιγράφεις. Ναι, έχουν μαλακώσει οι νέοι γονείς, αλλά στην πλειοψηφία τους "ένα χέρι ξύλο" το ρίχνουν άμα λάχει. Εγώ βέβαια δεν μένω σε μεγάλη πόλη, οπότε ίσως αυτό να παίζει σημαντικό ρόλο...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MonaXoS
Διάσημο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MonaXoS
Διάσημο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MonaXoS
Διάσημο μέλος
Δεν νομιζω οτι εχει δειξει κατι τετοιο η επιστημη ακομα.Υπαρχουν παρα πολλα ακομα που δε ξερουμε για το DNA.Πχ το πως καποιοι γενικα φοβουνται λιγοτερο απο αλλους στη ζωη τους, δεν εχουν καταφερει να το εξηγησουν με επιδραση περιβαλλοντος και το καταλογιζουν στο dna.
Lorien, ναι, υπάρχει και μια προδιάθεση για να είσαι πιο ζωηρός (διαφορετική κατασκευή του νευρικού συστήματος) αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ΟΛΟΣ ο χαρακτήρας σου είναι γραμμένος στο DNA. Το περιβάλλον παίζει ακόμη τον πιο καταλυτικό ρόλο στην διαμόρφωση της προσωπικότητας. Και δεν το λέω εγώ αυτό, αλλά οι έρευνες του κλάδου της "Ψυχολογίας της Προσωπικότητας"...
Lorien όταν λέμε ότι το παιδί θα μάθει να φέρεται σωστά δεν μιλάμε για ανάπτυξη γνωστικών ικανοτήτων, αλλά ουσιαστικά για κοινωνικοποίηση, κάτι στο οποίο λαμβάνει μέρος το παιδί από τις πρώτες ημέρες της ζωής του έως και το θάνατό του στα βαθιά γεράματα. Οποιοδήποτε "φυσιολογικό" παιδί (εννοώ που μεγαλώνει με το μέσο όρο γνωστικής ανάπτυξης) είναι σε θέση να κατανοήσει κοινωνικούς κανόνες από πολύ μικρή ηλικία. Φυσικά ξεκινάμε από τους πιο απλούς και πάμε στους πιο πολύπλοκους.Γιατι καποιοι πιστευετε οτι δεν υπαρχει ηλικια που το παιδι δε μπορει να κατανοησει ΓΙΑΤΙ πρεπει να κανει το Α και οχι το Β ; Πως το υποστηριζετε αυτο ;
Το κάθε παιδί, όπως και η κάθε ηλικία έχει απλά τους δικούς του κανόνες και τα δικά τους όρια! Και εκεί ακριβώς γίνεται το λάθος. Αντί να "παίξουμε" με τους κανόνες του παιδιού και να του μιλήσουμε στην γλώσσα του (όπως πολύ καλά έκανε ο μπαμπάς της Isi) προσπαθούμε να επιβάλλουμε τους δικούς μας κανόνες που απλά δεν μπορούν να γίνουν κατανοητοί πλήρως από το παιδί. Μπορεί να γίνει όμως κατανοητή η χρησιμότητα των κανόνων αυτών. Η πλήρης διαλεύκανση μπορεί να γίνει και αργότερα, αλλά αυτό δεν έχει καμία απολύτως σημασία.
Ο φοβος δεν ειναι ο σατανας. Πρεπει καποια πραματα να τα φοβομαστε.Ειδικα οταν ειμαστε παιδακια και δε ξερουμε τα γιατι.
Ναι, ο φόβος είναι από τα πιο χρήσιμα συναισθήματα για να επιβιώσει ένας οργανισμός. Thank God όμως λειτουργούμε σε οργανωμένες κοινωνίες και οικογενειακά συστήματα και πλέον μπορούμε να μιλάμε για διαμόρφωση συμπεριφοράς και όχι επιβίωση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MonaXoS
Διάσημο μέλος
Δεν ξέρω αν μπλέκεις λίγο το ξύλο με την τιμωρία. Άλλο το ένα άλλο το άλλο. Με την τιμωρία συμφωνώ και πράγματι αν χρησιμοποιηθεί σωστά είναι καλή μέθοδος διαπαιδαγώγησης! Για να μην παρεξηγηθώ: με τον όρο "τιμωρία" ΔΕΝ εννοώ οτιδήποτε μπορεί να βλάψει σωματικά (εννοείται πως εδώ μπαίνει το ξύλο) ή ψυχολογικά το παιδί (π.χ κλείδωμα σε ένα δωμάτιο για τεράαααστια χρονικά διαστήματα). Η τιμωρία μπορεί να είναι πολλών ειδών και εντελώς, μα εντελώς άκακη για το παιδί (π.χ. όχι τηλεόραση το ΣΚ, θα μαζέψεις μόνος σου τα παιχνίδια σου, θα βοηθήσεις τον μπαμπά στην δουλειά κτλ κτλ κτλ ανάλογα με την ηλικία).
Εντάξει, δεν λέω ότι θα έρθει το τέλος του κόσμου με μια σφαλιάρα, αλλά από τη στιγμή που μπορεί να αποφευχθεί άνετα δεν βρίσκω καμία χρησιμότητα στο ξύλο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.