roumana
Διάσημο μέλος
…για να σέβεται ο δάσκαλος τα παιδια πρέπει ο ίδιος να σέβεται τον εαυτό του. Και επειδή νιώθει αποτυχημένος γιατί δουλεύει για ένα μισθό μηδαμινό, σε ένα παλιοσύστημα παιδειας που μπάζει από παντού, ξέχνα ότι το βασικό κίνητρο για να γίνεις δάσκαλος πρέπει να είναι η αγάπη για τα παιδιά και την παράδοση… αλλά ο δάσκαλος έχει φτάσει στο σημείο να νιώθει ότι διδάσκει επειδή δεν μπορεί να κάνει κάτι καλύτερο(έστω και αν το καλύτερο λέγεται ιδιωτικό κολέγιο). Πώς μπορεί να μου μάθει το παιδί να έχει αυτοεκτίμηση, και να αγαπά τα γράμματα, πώς μπορεί να μπει στην τάξη και να δώσει τον καλύτερο του εαυτό όταν βασικά δεν είναι ευχαριστημένος με την επιλογή-οικονομική κατάληξή του?
.. μιλάμε είναι απαράδεκτο να πεινανε οι καθηγητές…
( η άποψη που εκφράζω προέρχεται από τις συζητήσεις με έλληνες δασκάλους)
ολοι πίσω από το δάκτυλο τους κρύβονται suspiria…Ε εντάξει, άνθρωποι είμαστε και εμείς και έχουμε αδυναμίες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Δεν έχει να κάνει με το αριθμό των παιδιών στην τάξη. Η αυτοεκτίμηση τους αρχίζει με την πιο απλή κίνηση που μπορεί να κάνει ο δάσκαλος. Να σέβεται τα παιδια.Όσο για την αυτοεκτίμηση είναι δύσκολο να χτιστεί σε μία τάξη 20 μαθητών...
Είναι πολλά τα εμπόδια... Και τονίζω συνέχεια το 20 μαθητών (που μακάρι να ήταν τόσοι αλλά συνήθως είναι περισσότεροι ) γιατί 4-5 ώρες δεν φτάνουν για ένα δάσκαλο να ασχοληθεί αποκλειστικά με το καθένα μαθητή που έχει τις δικές του ανάγκες, έχοντας ένα Α.Π από πάνω να πιέζει...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Κοίτα πως το βλέπω εγώ…υπάρχουν οικογένειες που για διάφορους λόγους δεν ενθαρρύνουν το παιδί να σπουδάζει(να αγαπα το σχολειο). Όταν όμως στο σχολειο βρίσκει ένα σωστό περιβάλλον, τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν. Δεν είναι λίγες οι φορές που τα παιδιά έχουν πρότυπο ένα δάσκαλο και αλλάζουν την πορεία που τους έχει χαράξει η οικογένεια…Πρώτον δεν υπάρχει προβληματικό παιδί αλλά προβληματικό περιβάλλον...
Το παιδί των αλκοολικών κλπ για να αντεπεξέλθει στη μόρφωση και να την αγαπήσει δεν είναι μόνο θέμα των δασκάλων και των προγραμμάτων παρέμβασης αλλά και παρέμβαση στην ίδια την οικογένεια (ψυχολόγοι, συμβουλευτική κλπ)
Το σχολείο όσο και να προσπαθήσει, όσο καλή διάθεση και αν υπάρχει όταν δεν υπάρχει κοινή γραμμή και από τα δύο μέρη ότι χτίζεται το πρωί καταστρέφεται το μεσημέρι....
Το σχολείο από μόνο του δεν μπορεί να κάνει θαύματα
Αν ο δάσκαλος έχει γνώσεις παιδοψυχολογίας θα ξέρει να αντιμετωπίζει το παιδί καλύτερα. Έχω δει δάσκαλο να δώσει κλοτσιές σε παιδιά του δημοτικού επειδή δεν κανανε σωστά άλματα στην γυμναστική…έχω δει δασκάλους να μπαίνουν στην τάξη και να στολίζουν τα παιδιά με επίθετα (ηλίθιους, ανίκανους, μαλακες). Αυτοί οι δάσκαλοι όχι γνώση παιδοψυχολογίας δεν έχουν…ούτε άνθρωποι δεν τους λες…ξέρεις πόσο εύκολα καταστρέφεις την αγάπη για διάβασμα ενός παιδιού αν του κλονίζεις την αυτοεκτίμηση? Τα παιδιά λυγίζουν εύκολα. Και έναν δάσκαλο που δεν ξέρει να φέρεται στα παιδιά αυτό κάνει…Οι εξετάσεις πως συνδέονται με την επίδοση των μαθητών;
Δηλαδή ο μαθητής θα σεβαστεί τον δάσκαλο επειδή έδωσε πρόσφατα εξετάσεις;
Τα πάντα αρχίζουν από την οικογένεια και την παιδεία (με την ευρεία έννοια) την οποία την έμαθε στο παιδί....
Τι να πούμε για τα παιδιά που βιώνουν απώλειες, που έχουν προβλήματα στις οικογένειες τους, που κακοποιούνται κλπ κλπ…
Ο δάσκαλος έχει το παιδί 4-5 ώρες την ημέρα…θα μπορούσε να κάνει παρα πολλά…(αν καταλάβαινε το ρόλο του). Όχι θαύματα αλλά περισσότερα απ ο'τι κάνει τώρα…
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Να σου το θέσω αλλιώς. Εδώ στη Ρόδο παρα πολλές οικογένειες έχουν επιχειρήσεις στις οποίες δουλεύει όλη οικογένεια. Τα παιδιά σε παρα πολλές περιπτώσεις θα αναλάβουν την επιχείρηση του μπαμπά. Έχω συζητήσει με γονείς που δεν θέλουν να σπουδάζουν τα παιδιά τους γιατί αν ακολουθουν το δρόμο τους δεν θα μπορούν να αναλάβουν την επιχείρηση.(εστιατόρια, τουριστικά μαγαζιά, κλπ)H ανάγκη για τη μόρφωση δημιουργείται για μένα από τα πάντα. Ο βασικότερος όμως για μένα παράγοντας είναι τι, σε τι αναλογίες και με πόση ομορφιά ή ασχήμια έχει καταφέρει να προσφέρει σαν ερέθισμα η οικογένεια.
Ανήκει βέβαια και σε άλλο θέμα συζήτησης, το τι ελευθερία αφήνουμε στα παιδιά μας να εκφραστούν και να επιλέγουν την δουλειά τους αλλά πάνω στο ρόλο που παίζει το σχολείο θέλω να πω ότι για μένα είναι σημαντικό να δημιουργεί την ανάγκη για μόρφωση και ταυτόχρονα να μάθει τους μαθητές να βρουν μόνοι τους με τι θέλουν να ασχοληθούν όταν πολλές φόρες οι οικογένεια δεν το κάνει.
Επίσης ένα παιδί που έχει γονείς ναρκομανείς, αλκοολικοί, ανεύθυνοι, τι πιθανότητες έχει να θελει να μορφωθεί αν το σχολειό δεν αναλαμβάνει αυτό το ρόλο?
Για αυτές τις περιπτώσεις μιλαω. Το σχολειό πρέπει να δημιουργεί την ανάγκη όταν λείπει το ερέθισμα από την οικογένεια.
Και για να μην βγαίνουμε τελείως off topic να πούμε ότι θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα στα ελληνικά σχολεία, τα παιδιά θα αντιμετώπιζαν τελείως διαφορετικά το σχολείο αν οι δάσκαλοι θα υποχρεούνταν να δώσουν τακτικά εξετάσεις για να αποδείξουν ότι έχουν γνώσεις παιδοψυχολογίας. Σε άλλα συστήματα παιδιας(άλλων κρατών) εφαρμόζεται τώρα και πολλά χρόνια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Και στόχο να μην είχε ένα παιδάκι, ο ρόλος του δασκάλου δεν είναι μόνο να βγάλει την ίλη….αλλά να δημιουργεί κίνητρα να διαβάζουν τα παιδιά… να τους μάθουν να αναζητούν την γνώση….δεν λέω ότι φτένε όλοι οι καθηγητές άλλα όταν ένας εκπαιδευτικός δεν βλέπει οικογένοια δεν σημαίνει ότι αυτό το παιδί δεν΄είχε κάποιο στόχο που μπορεί κάποιος να τον γκρέμησε
Για μένα μεγάλο κατόρθωμα είναι αν έστω και ένα παιδί που ήταν αδιάφορος στην τάξη, κατάλαβε ότι έχει νόημα να ασχολείται με αυτό που διδάσκεις… σημαίνει ότι μια ακόμα ζωούλα αποφάσισε να ξοδέψει το χρόνο δημιουργικά και να κάνει κάτι για την ζωή του.…
tirogaridaki_23…δεν ήταν η πρόθεση μου να σε φέρνω σε δύσκολη θέση (και συγγνώμη αν το έκανα)Εγω η ίδια δεν καταφέρνω να βρίσκω τον σωστό κώδικα επικοινωνίας με τα παιδάκια… το ψάχνω συνεχώς …
Ήθελα να πω ότι ένας δάσκαλος δεν πρέπει να παψει να ενδιαφέρεται. Δεν έχει ένας μαθητής που δεν ενδιαφέρεται αλλά μια ζωούλα που κινδυνεύει μετά να καταλήξει στο υπόκοσμο(της ζωής)…
Για πολλούς μαθητές το σχολειό είναι η οικογένεια τους…πολλοί δεν έχουν από τους γονείς τους καμία ένδειξη αγάπης πέραν τα ευρώ για χαρτζιλίκι…
Αν συνεχίζεται η αδιαφορία και στο σχολείο έχουμε καταδικασμένα παιδιά από την κούνια…
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Επειδή είσαι δασκάλα και ασχολείσαι με παιδιά σε παρακαλώ από την καρδιά μου να δεις την ταινία που σου έγραψα πριν. Είναι αληθινή ιστορία και δείχνει ότι όταν βρίσκουμε τον σωστό κώδικα επικοινωνίας με τα «προβληματικά παιδιά» μπορούμε να κάνουμε θαύματα…Διάλεξα όμως να βοηθήσω τουσ υπολοιπους που ενδιαφέρονται και να αδιαφορήσω για τον εναν που ετσι κι αλλιώς ήταν αδιάφορος απο μόνος του.Του έδωσα πάρα πολλά τις αγκαλιές μου, βραβεία για τις μικρές προσπάθειες που έκανε,την προσοχή μου, αλλά δεν εκτίμησε τίποτα και εκτός αυτού οι υπόλοιποι έβλεπαν ότι μονοπωλούσα σε αυτόν.Οπότε το έκοψα και έγινα πιο σκληρή μαζί του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
τι θεωρεις εσυ "δυσκολο παιδι?"(για να δω αν μιλάμε για το ίδιο πράγμα)Χαίρομαι που θες να δοκιμάσεις τον εαυτό σου σε κάτι τέτοιο, αλλά δυστυχώς δεν έχεις να κάνεις με ένα μόνο δύσκολο παιδί, αλλά με πολλά παιδιά κι αυτό είναι που δυσκολεύει την κατάσταση. Δεν μπορείς να αφοσιωθείς σε ένα μόνο,εχεις 15 παιδάκια που όλα περιμένουν κάτι απο σένα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Όχι εκτός την κόρη μου…αλλά θα ήθελα παρα πολύ…Συμφωνώ αλλά είναι πολύ ουτοπικό αυτό που λές . Έχεις δουλέψει ποτέ με δύσκολα παιδιά;
Η ταινία Freedom Writers με την Hilary Swank (αληθινή ιστορία) είναι η απάντησή μου προς το "πολυ ουτοπικο".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Όταν αγαπάς δικαιολογείς. Μπορούμε να δικαιολογούμε τα πιο απίστευτα πράγματα σε ανθρώπους που αγαπάμε. Αγαπάς τα παιδιά και την δουλειά σου? Δικαιολόγησέ τους…Όταν όμως τον βοηθάς και προσπαθείς να τον κάνεις να συμμετέχει κ αυτός σε αγνοεί τότε αρχίζουν να σε εκνευρίζουν περισσότερα πάνω του. Ακόμη και τα αστεία του.
Μιλάμε για παιδιά, που για να αδιαφορήσουν σημαίνει ότι έχουν κάποιες σοβαρές συναισθηματικές ελλείψεις και ανισορροπίες στις οικογένειές τους, ίσως κανένας δεν τους εξήγησε(απόδειξε) ότι έχει σημασία και αξία να διαβάζεις, να αγαπάς το σχολείο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Πειρατή…τα σέβη μου…Κάθε παιδί είναι ξεχωριστό. Οταν διδάσκεις, δεν απευθύνεσαι σε ένα κοινό 25 ατόμων, αλλά σε 25 διαφορετικά παιδιά. Ισως αυτά που έχεις να πεις να χρειαστεί να τα πεις με 25 διαφορετικούς τρόπους μέχρι να γίνουν κατανοητά από όσους ενδιαφέρονται. Ετσι το βλέπω εγώ.
Ενας καθηγητής πρέπει να είναι δάσκαλος. Ουτε φίλος, ούτε φύλακας.
Πρέπει να είναι παράδειγμα προς μίμηση, να μπορέι να κάνει τα παιδιά να καταλαβαίνουν να τους ανοίγει τα μυαλά και να τους διδάσκει πάνω απ' όλα να γίνονται καλύτεροι άνθρωποι.
Ο δάσκαλος εκτελεί λειτούργημα και όχι επάγγελμα…
...τα παιδιά έχουν σήμερα τρομερή έλλειψη σωστών προτύπων.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.