nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,914 μηνύματα.
30-05-14
14:32
Συμφωνω οι μαθητες ευθυνονται κατα ενα μερος για το σημειο που οδηγηθηκε η κατασταση. Κυριως φταινε επειδη δεν συντονιστηκαν ολοι μαζι και δεν αντισταθηκαν, παρα ο καθενας επικεντρωθηκε στον εαυτο του και στην προσωπικη του ευδοκιμιση. Καποιοι (πολλοι) κατεφυγαν σε φροντιστηρια για να καλυψουν κενα προηγουμενων ταξεων, πεπεισμενοι πως με αυτο το τροπο θα μπορεσουν να εξαφαλισουν μια πολυποθητη θεση στη σχολη της αρεσκειας τους μετα απο 3 χρονια. Αλλοι απλα αδρανησαν, παρεδωσαν τα οπλα και αποφασισαν απο νωρις πως το μελλον τους δε θα συνεχιζε στη τριτοβαθμια εκπαιδευση. Και υπαρχουν και εκεινοι που παρα τις αντιξοοτητες, την ελλειψη οικονομικων πορων απο το οικογενειακο τους περιβαλλον πεισμωσαν και μονοι τους προσπαθησαν, χωρις καποια προσθετη μορφη ενισχυτικης διδασκαλιας να προοδευσουν και να αναδειχθουν στο σχολικο τους περιβαλλον.
Το ερωτημα που τιθεται σε αυτο το σημειο ειναι "Ποτε ολοι αυτοι οι μαθητες (στη πλεοψηφια τους) κοιταξαν καποιον αλλον περα απο τη παρτη τους? Πότε ενδιαφερθηκαν για τους συμμαθητες τους? Πότε εκαναν προσπαθειες να επικοινωνησουν μεταξυ τους? Να καταλαβουν τις αναγκες και τα "θελω" των υπολοιπων?''
Εχοντας σκεφτει πολυ τα συγκεκριμενα ερωτηματα καθολη τη διαρκεια της χρονιας, οι απαντησεις στις οποιες καταληγω ειναι μαλλον απογοητευτικες. Οι μαθητες στο λυκειο πλεον αδυνατουν να αναπτυξουν ισχυρους δεσμους και φιλιες με τους συμμαθητες τους υιοθετωντας μια πιο εγωκεντρικη σταση απεναντι στη ζωη. Δεν ειναι συσπειρωμενοι οπως θα επρεπε αλλα ο καθενας κοιτα το ατομικο του συμφερον και μονο. Συχνα μαλιστα κατηγορουν και οσους εχουν θεσει διαφορετικες προτεραιοτητες στη ζωη τους. Ετσι δημιουργουνται και οι διαφορες ταμπελες. To ''φυτο", ο ''καγκουρας'' κλπ... Τι σημαινουν δηλαδη ολα αυτα?? Ολοι οι μαθητες δεν αποτελουν το πυρηνα του σχολειου? Δεν ειναι μελη της ιδιας κοινοτητας? Δεν πρεπει να λειτουργουν συλλογικα?
Φυσικα το κλιμα ανταγωνισμου που επικρατει σημερα ΟΣΟ ΠΟΤΕ (γιατι ναι παιζει ρολο το μεγεθος <<Παν μετρον αριστον>>) δεν επιτρεπει τη καλλιεργεια του ομαδικου πνευματος απο τη πλευρα των μαθητων. Αλλωστε αυτο βολευει φοβερα οσους πηραν αποφασεις για το μελλον τους μιας και οταν οι πολιτες ειναι διασπασμενοι και κυριαρχει η διχονοια αναμεταξυ τους ειναι ιστορικα αποδεδειγμενο οτι χειραγωγουνται πιο ευκολα.
Eυτυχώς που ξύπνησες....και που είσαι ακόμη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,914 μηνύματα.
29-05-14
19:01
Πραγματικα το νεο συστημα αποσκοπει στην εξοντωση των μαθητων και στην δημιουργια πολιτων χωρις κριτικη ικανοτητα. Υποταγμενοι ηδη απο τα εφηβικα τους χρονια στις βουλες του συστηματος και στερημενοι απο τα ονειρα τους, οι μαθητες εκπαιδευονται απο αυτην την τρυφερη ηλικια στην τυφλη υπακοη. Με αυτο το τροπο οι κυβερνωντες θελουν να δημιουργησουν αυριανους πολιτες που πειθηνια και αναντιρρητα θα εκτελουν τις εντολες τους νιωθοντας ανισχυροι να αντιδρασουν στην ανηθικοτητα του καθεστωτος.
Aυτό συμβαίνει ανέκαθεν. Και πριν 5-10-20-...χρόνια, οι αντίστοιχοι νέοι το ίδιο έλεγαν. Μην είστε τόσο αφελείς, ότι όλα τώρα σε σας συμβαίνουν. Μπορώ να σου παραθέσω δικές μου εμπειρίες που βίωσα όταν ήμουν έφηβος αλλά κανείς δεν έδειξε οίκτο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,914 μηνύματα.
27-05-14
18:54
Συζητούσα με τη μάνα μου την όλη φάση με το νέο σύστημα και την Τράπεζα Θεμάτων.
Της λέω: "Αφού το ζητούμενο είναι να διασφαλίσουν τη διαφάνεια του συστήματος, γιατί ανακοινώσαν τα θέματα της Τράπεζας? Με το ίδιο σκεπτικό, γιατί δεν δημιουργούν Τράπεζα Πανελληνίων και να αναρτούν εκεί τα θέματα από τα οποία θα επιλεγούν αυτά των Πανελληνίων? Τώρα που το σκέφτομαι, ας μας δίναν εχθές (26/5) τα θέματα και να τους τα επιστρέφαμε αύριο (28/5)." (να τα δουλέψουμε λίγο σπίτι, ρε αδερφέ)
Στο οποίο μου απαντάει: "Έχεις δει πόσα είναι τα θέματα?"
"Ναι.", της λέω. "Στην Άλγεβρα είναι περίπου 300 θέματα. Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι κάποια παιδιά δίνουν Άλγεβρα στις 29, ένα φροντιστήριο με 3 Μαθηματικούς προλαβαίνει να τα ξεσκαρτίσει και να κάνει στους μαθητές του τα 15-20 από αυτά, που αξίζουν."
Η μάνα μου με κοιτάει και μου λέει συγκαταβατικά "Ακριβώς. Ένα φροντιστήριο μπορεί να δουλέψει την Τράπεζα. Ένας μαθητής όμως, όχι."
Απλά, RESPECT στο Υπουργείο!
Καημένε dume nuke, κάτι βρωμάει στην όλη υπόθεση. Συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια. Οι μαθητές όμως λόγω ηλικίας είναι λιγάκι εφησυχασμένοι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,914 μηνύματα.
20-05-10
23:54
μπορεις να το αξηγησεις αυτο λιγακι περισσοτερο????
Ναι. Εννοώ την μηχανιστική προσέγγιση των μαθηματικών στην ασκησεοθεωρητική τους μορφή. Δηλ., το να λύνουμε ασκήσεις έτσι, χωρίς λόγο. Δεν είναι αυτό μαθηματικά. Μαθηματικά δεν είναι αυτό που υπάρχει στο αναλυτικό πρόγραμμα. Αυτό που διδάσκεται ως μαθηματικά είναι ασχολίαστο. Μαθηματικά είναι η ίδια η σκέψη μέχρι την λύση. Μαθηματικά είναι ο τρόπος ζωής. Μαθηματικά είναι η αντίληψη σε καθημερινά πράγματα από την σύνταξη σε αρχαίο κείμενο μέχρι την χρεωλυσία και τις καταθέσεις στην τράπεζα. Μαθηματικά είναι κάτι πέρα από ξερούς αριθμούς και λογικά, σχεσιακά σύμβολα. Αυτό θα το καταλάβεις όταν αποφασίσεις να ασχοληθείς σοβαρά πέρα από το αποτυχημένο σχολείο. Θα δεις ότι τα μαθηματικά δεν έχουν αρχή ούτε τέλος. Θα δείς ότι δεν έχουν ούτε κλίμακα δυσκολίας. Μπορεί μια άσκηση να ξεκινήσει να λυθεί και να καταλήξει "άλυτο" μαθηματκό πρόβλημα. Θα δεις ότι είναι ένα παιχνίδι εύρεσης σύντομης ή κουραστικής εξόδου μέσα από έναν λαβύρινθο. Θα δεις ότι αυτό που μαθαίνεις ως ακαδημαϊκή γνώση απλά ξεφτυλίζεται μέσω των δίχως ουσία ασκήσεων της Α'-Β' Ομάδας του σχολικού βιβλίου ή του φροντιστηρίου. Υπάρχουν δυο ειδών μαθηματικά. Τα μαθηματικά πίσω από τα νούμερα και τις ατέρμονες πράξεις (πλέον οι υπολογιστές κάνουν πράξεις και όχι οι άνθρωποι) με την περίεργη γοητεία τους και τα sos "μαθηματικά" του σχολείου. Με τα μαθηματικά μπορείς να ασχοληθείς παντού και πάντα. Υπάρχουν ασκήσεις υποκειμενικά εύκολες, υποκειμενικά δύσκολες, χωρίς παιδαγωγικό στόχο. Εξαρτάται από το σχολείο τι ψάχνει. Ποιος είναι ο στόχος των αναλυτικών προγραμμάτων και της Ελληνικής δημόσιας μαθηματικής εκπαίδευσης; Πάντως τα sos "μαθηματικά" του σχολείου, στην Ελλάδα καλλιεργούνται συστηματικά, επειδή είναι μεγάλη μπίζνα (οικονομάνε πολλοί: από το φροντιστήριο-ένεση μέχρι τον Πανεπιστημιακό καθηγητή).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,914 μηνύματα.
20-05-10
23:34
ναι οκ....αλλα απο την στιγμη που δεν διαθετει ταλεντο και αυτο το κλικ που λες να το παρατησουν το επαγγελμα αυτο και να δωσουν θεσεις σε αλλους..καλυτερους...γιατι δεν διαθετουν ολοι οι μαθητες την οικονομικη δυνατοτητα να πηγαινουν φροντηστηρια..και απο την ταξη μου οσα παιδια εμαθαν φετος μαθηματικα ηταν αυτοι που πηγαιναν φροντηστηριο....
Οι καλύτεροι μαθηματικοί που ψάχνεις είναι ένα 1% του πληθυσμού της χώρας μας..το 1% φτάνει να καλύψει την μαθηματική εκπαίδευση; Σοβαρολογείτε και μην εθελοτυφλείτε. Με την λογική σου, έπρεπε να μην σπουδάζει κανένας μαθηματικά...Μαθηματικά δεν είναι η επίλυση άσκησης!
Eπαναλαμβάνω. Τα μαθηματικά μαθαίνονται όσο ζει κανείς. Όσο ασχολείται μαζί τους. Όσο θέλει να μπαίνει σε νέους δρόμους. Πόσοι απόφοιτοι μαθηματικοί και πλέον καθηγητές ασχολούνται με τα μαθηματικά σαν...χόμπυ; Βλέπετε, έχουν και άλλες υποχρεώσεις πέραν των μαθηματικών. Ο χρόνος δεν φτάνει. Η ζωή είναι μικρή. Μακάρι να υπήρχε φιλότιμο και να λέγατε μπράβο σε αυτούς τους ανθρώπους που μπόρεσαν να μάθουν ότι έμαθαν και να γίνουν μαθηματικοί προερχόμενοι από ένα ξοφλημένο εκπαιδευτικό σύστημα (σχολείο) και ένα Πανεπιστήμιο οίκο ανοχής... ΜΗΝ κοιτάτε το αποτέλεσμα μόνο. Κοιτάχτε και την αιτία ή μάλλον τις αιτίες. Από την στιγμή που η ανώτατη ελληνική μαθηματική παιδεία (πανεπιστημιακή) μπάζει σε διδακτική-στόχους-ύλη-οργάνωση-όραμα-ανανέωση-γνώσεις-υποδομές, γιατί να αποφοιτούν καλοί μαθηματικοί; ε;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,914 μηνύματα.
20-05-10
23:24
Τα μαθηματικά είναι και λίγο φαντασία και ευρηματική σκέψη. Δεν είναι λίγες οι ασκήσεις που απαιτούν «κλικ». Αυτό πιστεύω είναι και λίγο ταλέντο ή και έμφυτο. Δεν το έχουν όλοι οι άνθρωποι. Εξάλλου τα "μυαλά" είναι λίγα. Βέβαια σε μεγάλο ποσοστό έχει να κάνει και το πόσο καλός φοιτητής ήταν στα νιάτα του. Μην ξεχνάμε την κατάσταση που επικρατεί στα Ελληνικά Πανεπιστήμια. Το 95% των φοιτητών σε όλες τις επιστήμες είναι για τα μπάζα με iq ραδικιού. Έτσι λένε οι Πανεπιστημιακοί. Αν λίγο πειράξεις τα δεδομένα σε μια άσκηση μαθηματικών ή φυσικής, όλοι οι φοιτητές κλάνουν μέντες. Αυτό κάτι λέει. Όλα κάτι λένε. Όλα έχουν μια συνέχεια. Μην απαιτούμε καλούς καθηγητές μαθηματικών, φυσικής,..κτλ όταν δίνουμε Πανεπιστημιακά πτυχία της κακιάς ώρας. Όταν σε αρκετά Πανεπιστημιακά μαθήματα μαθηματικών οι καθηγητές Πανεπιστημίου απαιτούν παπαγαλία...κ.α. παθογένειες (π.χ. σκονάκια) και απουσία σκέψης. Τίποτα δεν είναι σε παρθενογένεση.
Πολλές φορές έχω σκεφτεί πως θα ήμουν σαν καθηγητής μαθηματικών. Έχω σκεφτεί και την περίπτωση να κολώσω σε μια απορία μαθητή ή στην λύση μιας άσκησης και προβληματίζομαι. Τι μπορώ να κάνω για να το αποφύγω; Οποιοσδήποτε μπορεί να κολλήσει σε μια άσκηση. Δεν είμαστε λύτες των πάντων. Τα μαθηματικά είναι άπειρα και απειροδιάστατα. Όσο ζεις μαθαίνεις. Εξάλλου προερχόμαστε από ένα κακό λύκειο και ένα κακό Πανεπιστήμιο (κακή εκπαίδευση). Τα μαθηματικά δεν μαθαίνονται σε μια ζωή. Το πτυχίο του Μαθηματικού είναι μια απλή πιστοποίηση x άσχετων μαθημάτων μαθηματικών πολύ προχωρημένου επιπέδου σε σχέση με την μέση εκπαίδευση.
Πολλές φορές έχω σκεφτεί πως θα ήμουν σαν καθηγητής μαθηματικών. Έχω σκεφτεί και την περίπτωση να κολώσω σε μια απορία μαθητή ή στην λύση μιας άσκησης και προβληματίζομαι. Τι μπορώ να κάνω για να το αποφύγω; Οποιοσδήποτε μπορεί να κολλήσει σε μια άσκηση. Δεν είμαστε λύτες των πάντων. Τα μαθηματικά είναι άπειρα και απειροδιάστατα. Όσο ζεις μαθαίνεις. Εξάλλου προερχόμαστε από ένα κακό λύκειο και ένα κακό Πανεπιστήμιο (κακή εκπαίδευση). Τα μαθηματικά δεν μαθαίνονται σε μια ζωή. Το πτυχίο του Μαθηματικού είναι μια απλή πιστοποίηση x άσχετων μαθημάτων μαθηματικών πολύ προχωρημένου επιπέδου σε σχέση με την μέση εκπαίδευση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.