23-01-10
15:26
Μακάρι Ζεντ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
23-01-10
15:20
Το έχω πει στη μάνα μου και με κοιτάει με μισό μάτι. Δεν γουστάρω να με χώσουν σε ένα κουτί και να με θάψουν. Να έρθουν όλοι οι υποκριτές από πάνω και να με κλαίνε λες και στεναχωριούνται. Γουστάρω να ελευθερωθώ τελείως. Για μια και μοναδική φορά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
17-01-10
03:47
Μα εννοείται αυτό. Δεν είπα πως θα πάω στην κηδεία και θα αρχίσω να γελάω ή να κοροϊδεύω τους άλλους που κλαίνε έστω και προσποιητά. Αλλά δεν θα βάλω και τα κλάματα αν δεν το νιώθω πραγματικά, μόνο και μόνο για να δουν ότι στεναχωρήθηκα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
15-01-10
16:35
Ω ναι. Είναι και η κληρονομιές μετά. Τέλος πάντων. Μεγάλο το θέμα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
15-01-10
16:23
Εγώ τα λέω. Αλλά μετά σε κοιτάνε με μισό μάτι. Αν πας στην κηδεία και δεν κλάψεις ή δεν λιποθυμήσεις είσαι αναίσθητος και δεν ενδιαφέρεσαι για το νεκρό. Well, guess what. Ενδιαφερόμουν όσο ήταν ζωντανός. Τώρα είναι ΝΕΚΡΟΣ. Δεν θα τον ξεχάσω αλλά μέχρι εκεί. Με το κλάμα και τις πλερέζες δεν θα ζωντανέψει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
15-01-10
15:09
δεν εχει τραβηξει κανεις απο σας κανενα λουκι, γ'αυτο σας φαινεται αστειο....
Ξέρεις τι είναι αστείο; Το ψευτοκλάμμα που ρίχνουν όλοι στις κηδείες για να πει ο κόσμος "Αχ, κοίτα πόσο στεναχωρήθηκε ο/η τάδε".
Άτομα που, όσο ο νεκρός ήταν ζωντανός, δεν είχαν σκεφτεί να τον πάρουν ένα τηλέφωνο, να ενδιαφερθούν.
Όλες αυτές οι αηδίες με τα μνημόσυνα, τα συμπόσια μετά την κηδείες, τις ταφόπλακες, που κάνουν διαγωνισμό για το ποιος θα έχει το καλύτερο μνήμα. Λες και το μέγεθος του μνήματος, συμβολίζει την αγάπη στο νεκρό. Επίδειξη είναι όλα.
Δε λέω, κάποια πρόσωπα, λυπούνται πραγματικά που πέθανε ένας δικός τους άνθρωπος. Αλλά είναι όλα καθορισμένα πλέον. Το πως θα σε θάψουν, το που, το πως θα συμπεριφερθούν οι παρευρισκόμενοι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
14-01-10
23:43
Το ποσο αγαπαμε και σεβομαστε τον καθεναν το δειχνουμε οσο ειναι ζωντανος, απο εκει και περα ειδικα σε κατι τελετες οπως οι κηδειες στην ελλαδα, οπου διαγωνιζονται ποιος θα κλαψει πιο δυνατα για να το παιξει οτι νοιαζοταν για το νεκρο ενω δεν του ειχε προσφερει ουτε ενα ποτηρι νερο στην ζωη του ειναι αξιες χλευασμου.
Σωστά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.