Lita Athens
Δραστήριο μέλος
κατά τη γνώμη μου, ειδικά τώρα που είμαστε ενήλικες και οι σχέσεις είναι πιο τυπικές και επιτηδευμένες, καλό θα είναι να κρατούμε μια "απόσταση" από τον άλλον...
βέβαια δεν γίνεται να φθάσουμε και στο άλλο άκρο και να μην εμπιστευόμαστε κανέναν...
αλλά, πότε είναι η κατάλληλη στιγμή να εμπιστευθείς κάποιον? διότι σίγουρα δεν είναι μόνο θέμα χρόνου...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Lita Athens
Δραστήριο μέλος
μπορει να έχει καποιο κόμπλεξ, αλλά όχι και "ψυχανώμαλη"...
-----------------------------------------
και για να επανέλθουμε στο θέμα του thread, θα ήθελα να μου πείτε αν υπάρχει καποιος τρόπος να ξεχωρίζουμε την ποιότητα των ατόμων που κάνουμε παρέα...
γαιτί μπορεί κάποιοι να φέρονται μια χαρά και μια μέρα να σου κόβουν την καλημέρα, να σε προσβαλλουν κλπ, κλπ...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Lita Athens
Δραστήριο μέλος
δεν ξέρω γιατί το κανει... και δεν θα ήθελα να πιάσω συζήτηση μαζί της ξανά...
προσπαθώ να μην της δίνω πολλή σημασία, απλώς τη χαιρετώ γιατί κάναμε στοιχειώδη παρέα στα προηγούμενα χρόνια και εύχομαι να μην μου πιάσει την κουβέντα γιατί δεν αντέχω αλλά ειρωνικά σχολιάκια...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Lita Athens
Δραστήριο μέλος
η συγχώρεση όμως δίδεται μόνο αν ζητηθεί, κάτι που εν προκειμένω δεν έχει συμβεί...
μάλιστα, η κοπέλα συνεχίζει όποτε με βλέπει τυχαία, να πετάει ειρωνικά σχόλια...
αλλά και να τη συγχωρέσω για αυτά που είπε (κάτι που επαναλαμβάνω δεν μου έχει ζητήσει, ούτε έχει εκφράσει μετάνοια για τη συμπεριφορά της), δεν νομίζω να την ξαναεμπιστευθώ...
για το άλλο θέμα που θίγετε, ότι δεν φταίνε μόνο οι άλλοι, συμφωνώ!
κανείς δεν είναι τέλειος και σίγουρα όλοι κάνουμε λάθη και μετανιώνουμε για αυτά... το θέμα είναι πόσο συγκρατούμε τον εαυτό μας από τον να παρεκτραπεί από τη δεουσα συμπεριφορά...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Lita Athens
Δραστήριο μέλος
καλά, εδώ μου θυμίζεις κάτι κουτοπόνηρους αγράμματους χωριάτες που θυμώνουν και κόβουν την "καλημέρα" με άλλους συγχωριανούς τους για τα κ*λοχωράφια, ζώντας πλέον σε μια εμπόλεμη ζώνη με "κουτο-εγωϊστικό" μίσος εκατέρωθεν...και με φράσεις του στυλ: «δεν θέλω να τον/την ξαναδώ ποτέ, μέχρι να πεθάνει» και μετά από κάποια χρόνια, οι συγκυρίες της άτιμης της ζωής, "σβήνουν" τα μίση, τα πάθη και τις βαριές κουβέντες...αφήνοντας πικρία ή επανεκκίνηση νέας φιλίας (σαν να μην συνέβει τίποτα)...
οπότε, μεγάλη μπουκιά φάε αλλά μεγάλη κουβέντα μη λες...
....και ο Ιησούς δίδαξε την συγχώρεση...
οπότε ας μάθουμε να δίνουμε μια δεύτερη ευκαιρία στην ζωή
ας μην είμαστε τόσο σκληροί προβάλλοντας τον άσχημο εαυτό μας...
κανείς δεν είναι τέλειος και αλάνθαστος...
δεν ξέρεις τί έγινε... εσύ θα έδινες δεύτερη ευκαιρία σε κάποιον που σε ειρωνεύτηκε ως το έσχατο σημείο, που έδειξε το φθόνο του σε όλο του το μεγαλείο, με λόγια υβριστικά που δεν θέλω καν να γράψω... ... ...
στο κάτω-κάτω, γιατί να τη συγχωρέσω τόσο εύκολα...
λίγους μήνες την ήξερα και κάναμε απλή, περιστασιακή παρέα στα πλαίσια της σχολής.... τίποτα άλλο.... δεν ήταν και καμία φίλια χρόνων...
και κάτι ακόμα για τους χωριάτες που αναφέρεις...
δεν ζω σε χωριό, αλλά αν ζούσα αυτό θα ήταν κακό????
γιατί αναφέρεσαι τόσο αρνητικά για την ελληνική επαρχία?????
Φιλικά,
Lita Athens
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Lita Athens
Δραστήριο μέλος
συμφωνώ με το παραπάνω...:no1:
στο τέλος θα μας πούνε και μαλάκες...
πάντως είναι πολύ κακό να μένουμε κλεισμένοι στον εαυτούλη μας (πρότυπο της σημερινής απάνθρωπης τηλεοπτικής κοινωνίας), κλεισμένοι στους 4 τοίχους, να έχουμε "τυπικές" σχέσεις για να νομίζουμε ότι δεν είμαστε μόνοι (κοροϊδία του εαυτού μας)....διότι στο τέλος θα καταλήξουμε και μόνοι και στα κ*λογεράματα, θα μιλάμε για την άτιμη την κοινωνία που μας έκανε απομονωμένα άτομα...κτλ...:nono:
είναι οδυνηρό και ανήλεο, να κλείνουμε πόρτες στην κοινωνία (σε άτομα που ενδεχόμενα, μπορεί να αποδειχθούν "αληθινοί" φίλοι, καλύτεροι και από τα αδέρφια μας)...
σαφώς και υπάρχουν τομάρια και χαμένα κορμιά, που δεν αξίζουν να θεωρούνται φίλοι...όμως είναι αρκετά δύσκολο, να προεξοφλίσει κάποιος την εξέλιξη μιας τυχαίας φιλικής γνωριμίας...
τί να κάνει όμως καποιος που από τους 10 φίλους του, του φέρθηκαν άσχημα οι 11????? δεν είπα να μείνουμε κλεισμένοι στον εαυτό μας, ούτε μου αρέσει αυτή η τακτική... αλλά δυστυχώς, δεν θέλω να το ρισκάρω... αν βέβαια στο μέλλον κάποια από τις φίλες μου αποδεχθεί γνήσια και ειλικρινής, τότε σίγουρα θα θεωρήσω πως πρόκειται για "φιλία ζωής", αλλά μέχρι τώρα δεν μου έχει συμβει αυτό...
ο λαός λέει:
«καλύτερα να έχεις αληθινούς φίλους παρά συγγενείς»
(φέτος κατάλαβα το νόημα της φράσης )
το νόημα της τελευταίας φράσεις το ζούσα για αρκετά χρόνια... πίστεψε με .... ξέρω πολύ καλά πως είναι να μην τα πας καλά με τους συγγενείς σου και να μην φταις εσύ....
παντως, κατόπιν καποιων εξελίξεων τα προβλήματα λύθηκαν και τώρα όλα είναι μια χαρά, καλύτερα απ'ότι περίμενα.... γι'αυτό και το έγραψα αυτό..
-----------------------------------------
ουυπσ!!! κάποιο λαθος έκανα και η μισή απάντησή μου γράφτηκε μέσα στο attached post...
sorry...
-----------------------------------------
αναφέρομαι στο κομμάτι από το "τί να κάνει καποιος όταν από τους 10 φίλους του τον έχουν προδώσει οι 11 .... μέχρι τώρα δεν μου έχει συμβεί αυτό"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Lita Athens
Δραστήριο μέλος
όμως, τί να κάνει κανείς αν ανακαλύψει ότι οι δήθεν φίλοι του τον κουτσομπολεύουν, τον ειρωνεύονται ή τον ζηλεύουν???? να συνεχίσει να τους ανέχεται???? στο τέλος, θα τον πούν και κορόιδο!!!!
για το λόγο αυτό, έχω κι εγώ, εδώ και αρκετό καιρό, ακολουθήσει την τακτική της Kafe. δεν επιδιώκω κολλητές φιλίες, που θα κρατήσουν μια ζωή κλπ, κλπ... όχι ότι δεν θα μου άρεσε κάτι τέτοιο... θα το ήθελα... και μάλιστα θαυμάζω και όσα άτομα το έχουν!
αλλά προτιμώ να έχω απλές παρέες, για να πηγαίνουμε καμιά βόλτα και, αν διαπιστώσω ότι εκφράζονται αρνητικά για μένα, να μην πληγωθώ, παρά να έχω φιλίες ζωής, που, αν διαλυθούν, θα στεναχωρεθώ... γιατί μου έχει συμβεί....
όσον αφορά τις σχέσεις εμπιστοσύνης που χρειάζεται ένας άνθρωπος στη ζωη του, προτιμώ να εμπιστευθώ τους γονείς μου και ελάχιστους συγγενείς, που ξέρω ότι δεν θα με προδώσουν....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Lita Athens
Δραστήριο μέλος
το έμαθα και της έκοψα την καλημέρα...!
(είμαι πολύ αποφασιστική σε αυτά)
επίσης, μετάνιωσα και για μια "φίλη", που είχα στο πρώτο έτος του πανεπιστημίου... στην αρχή, όλα καλά... ΑΛΛΑ, μετά (στο 2ο έτος) άρχισε να με ειρωνεύεται επειδή ... είχα τελειώσει ιδιωτικό σχολείο...:!::!:
και σε αυτήν έκοψα την καλημέρα...!
αυτά... ... ...
πάντως "ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΜΕΤΑΝΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕΣ ΠΑΡΑ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕΣ!!!!!!!!!!" στο κάτω-κάτω κι αυτές οι απαγοητεύσεις μες τη ζωή είναι...:iagree:
-----------------------------------------
η εφαρμογή αυτής της ρήσης, εξ'άλλου μου έχει βγει και σε καλό κάποιες φορές...(όχι στον τομέα της φιλίας, ούτε των ερωτικών σχέσεων) στην αρχή είχα πολλές αμφιβολίες, αλλα τελικά όλα πήγαν καλά, καλύτερα απ'ότι περίμενα...!!!!!!!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.