orathac
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Γεώργιος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Γ' λυκείου και μας γράφει απο Καλλιθέα (Αττική). Έχει γράψει 1,579 μηνύματα.
13-10-09
19:45
Στην άποψη που έχεις για την αυτοκτονία, συμφωνώ. Και σίγουρα είναι η εύκολη λύση, απλά την δικαιολογώ σε περιπτώσεις αμάθειας (περιμένεις ένα χωριό να τα ξέρει αυτά?) και άλλον ακραίων καταστάσεων.Αν δεν κανω λαθος, δεν μιλαμε για την πολυ επικινδυνη ενεργεια που ειναι σαν αυτοκτονια.
Στο παραδειγμα αυτο, το να πολεμησουν ειναι βλακεια, δεν εχει κανενα νοημα. Θα ωφελησουν σε τιποτα το κοινωνικο συνολο;; Οχι βεβαια! Αυτο που μπορουν να κανουν ειναι να προσπαθησουν να φυγουν. Και αν δεν τα καταφερουν, ναι, να παραδοθουν! Αλλωστε ετσι θα επιβαρυνουν τον εχθρο με εξοδα για την διατροφη τους και ανδρες για την φρουρηση τους.
Παντοτε η αυτοκτονια ειναι λανθασμενη ενεργεια, πιστευω. Οποιοσδηποτε σκοπος, σωστος ή λανθασμενος, υπηρετειται καλυτερα απο ζωντανους, παρα απο πεθαμενους!
Επισης, ασχετα με το αν υπρχει θεος ή οχι και το αν ο ανθρωπος ειναι ναος του θεου, εχουμε πιστευω την υποχρεωση, το καθηκον απεναντι στους γονεις μας, στους φιλους μας, στο κοινωνικο συνολο, στην πατριδα μας, να μεινουμε ζωντανοι και να κανουμε την ζωη μας και τη ζωη τους καλυτερη!Εστω και να αποτυχουμε, θα υπαρχει ενας λογος για να μας θυμουνται οι γενιες που θα ερθουν!
Εχω λαθος;;
Αλλά όπως έχω πει και πριν, ζούμε για το καλύτερο που πιστεύουμε, άμα αυτοκτονήσουμε, είναι η εύκολη λύση, είναι η δειλή λύση, παρατάς εντελώς τον αγώνα, είτε είναι σωματικός είτε ψυχολογικός.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
orathac
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Γεώργιος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Γ' λυκείου και μας γράφει απο Καλλιθέα (Αττική). Έχει γράψει 1,579 μηνύματα.
13-10-09
14:44
Φιλε, οι νεκροι δεν πολεμουν! Πρεπει να παραμεινεις ζωντανος και να συνεχισεις τη μαχη...
Η μονη περιπτωση που μπορω να σκεφτω ειναι το να αυτοκτονησεις για να μην αποκαλυψεις χρησιμες για τον εχθρο πληροφοριες. Μονο εκει, και μονο αν εχεις κανει ο,τι μπορεις για να το αποφυγεις . Εχω ακουσει οτι στις ΕΔ εκπαιδευονται στο πως θα ξεγελασουν τον εχθρο οντας αιχμαλωτοι...
Ενταξει. Απλα εχω αλλεργια στις ανακριβειες οσον αφορα την ιστορια.
Χμμ, φαντάσου ένα χωρίο, που δεν μπορεί να επικοινωνήσει με κανέναν, την επομένη μέρα, έρχεται μια στρατιά να τους καταλάβει, μπορούν παραδοθούν και να σωθούν, το να παλέψουν είναι μια αυτοκτονία.
Και άλλα πολλά τέτοια παραδείγματα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
orathac
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Γεώργιος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Γ' λυκείου και μας γράφει απο Καλλιθέα (Αττική). Έχει γράψει 1,579 μηνύματα.
29-04-09
22:17
Αυτοκτονία, δεν θα το χαρακτήριζα ακριβώς σαν δειλία… αλλά σαν παράδοση (όχι δεν περιλαμβάνονται τα γιορτινά φωτάκια), σαν δηλαδή να παρατάς την ζωή σου σαν να παραδίνεσαι. Που αυτό από μόνο του είναι ήδη κακό… για μένα η αυτοκτονία είναι αποτέλεσμα γρήγορης, λανθασμένης, ανώριμης σκέψεις, και δεν την συγχωρώ μόνο για ακραίες περίπτωσης (πέθανα για να σώσω το παιδί μου, πέθανα για την πατρίδα, πέθανα για κάποιο υψηλό μου πιστεύω). Επειδή ώμος είναι μια ΗΛΙΘΙΑ μόδα τα παιδιά του 21ου αιώνα να έχουν αυτοκτονικές τάσης, για μένα είναι ηλίθια, η καταθλίψει η πίεση που νιώθετε τώρα δεν συγκρίνετε με αυτήν που θα νιώσετε σε 10-15 χρόνια (μπορεί και λιγότερα) όταν θα έχετε άπειρες εύθηνες η όταν θα είστε εντελώς μονοί χωρίς αληθινή και άμεση βοήθεια από κάποιον. Το να επιλέξεις την αυτοκτονία αντί την αντιμετωπίσει του προβλήματος, δηλώνει κάποια σοβαρή αδυναμία, η ζωή γενικά είναι γεμάτη από προκλήσεις, δυσκολίες, αποφάσεις κτλ, που είναι ηλίθιο κάθε φορά που έρχεσαι αντιμέτωπος με κάτι να τα παρατήσεις και να στραφείς στην αυτοκτονία (στην εύκολη λύση). Και το να αυτοκτονήσεις σε κάποιες περίπτωσης είναι ηρωικό, με ένα παράδειγμα θα το καταλάβετε καλύτερα, το δεξί χέρι του Χίτλερ, ο Claus Von Stauffenberg ένα από τους καλύτερους στρατηγούς, μαζί με κάτι άλλους στρατηγούς προσπάθησαν να δολοφονήσουν τον Χίτλερ, η γνώστη σε όλους επιχείρηση Valkyrie, όταν απότυχαν, όλους τους έσφαξαν με την μια, αλλά αυτόν τον φέρανε μπροστά στο δικαστήριο, του άφησαν ένα πιστόλι μπροστά του, και του είπανε, «αυτοκτόνα εδώ μπροστά μας, η θα αρχίσουμε να κινάγαμε την οικογένεια σου», ηρωικά αυτοκτόνησε, χωρίς παρακάλια κτλ. Έμεινε στην ιστορία σαν ήρωας, από την άλλη ο κύριος Cobeinαυτοκτόνησε επειδή τον παράτησε η γυναίκα του, και σήμερα όλοι τον βρίζουμε και τον κοροϊδεύουμε εκτός από κάτι κολλημένους που τους αρέσει η μουσική του (όχι δεν σας κατακρίνω επειδή ακούτε την μουσική του, αλλά άλλο το μʼαρεση αυτό, και άλλο τον υπερασπίζομαι για κάτι άκυρο επειδή μου αρέσει η μουσική του), και επειδή είναι βλάκες τον υπερασπίζονται.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.