Loanna
Νεοφερμένος
Η Loanna αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 38 ετών και Πτυχιούχος. Έχει γράψει 3 μηνύματα.
05-10-09
14:37
Αλοίμονο αν πάψουμε να ονειρευόμαστε για το μέλλον μας (απόδειξη αυτά που είπα για τα δικά μου τα σχέδια. Τέλος του μηνός φεύγω για ΗΠΑ)!
Τα όποια όνειρα όμως του καθενός καλό θα είναι να στηρίζονται σε κριτήρια τα οποία εξ' ορισμού υπαγορεύονται απ' το ερώτημα : ''Τι θα κάνω μετά?''. Αν π.χ κάποιος θέλει να κάνει μια ειδικότητα με ελάχιστη αναμονή, εννοείται ότι δεν θα αντιμετώπισει κανένα πρόβλημα να μείνει Ελλάδα, και μάλιστα σε Πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Αθήνας! Αν, όμως, δεν συμβεί αυτό, τότε θα ανακύψουν προβλήματα (τα είπαμε, μην τα ξαναπούμε). Επίσης, δεν έχει νόημα να στηρίζουμε αυτά που λέμε σε βιώματα γνωστών, όχι γιατί δεν είναι πιστευτά, απλά γιατί η σύγκριση είναι εξ' ορισμού άτοπη. Ο λόγος; 1) Αν ο γνωστός είναι 28, 29, 30 τότε μιλάμε ότι ξεκίνησαν ειδικότητα πριν από 4 μιση με 6 μιση χρόνια (το συντομότερο που μπορεί να ξεκινήσει κάποιος ειδικότητα είναι στα 23 μισο εκτός ΗΠΑ και 25 για ΗΠΑ). Τα πράγματα δεν είχαν καμία απολύτως σχέση τοτε με τωρα, όπως δεν θα έχουν καμία σχέση τώρα που ξεκινάω εγώ (και τόσοι άλλοι) την προσπάθειά μου και σε 6 χρόνια που θα αποφοιτήσετε εσείς με το καλό! (και τουλάχιστον για ΗΠΑ που γνωρίζω από επίσημα στοιχεία που δημοσιεύονται, οι θέσεις που θα είναι διαθέσιμες για ξένους θα αρχίσουν να μειώνονται σταδιακά από το 2011 και θα μειωθούν σημαντικά από το 2015 και μετά). Το παν για το εξωτερικό είναι 1. πού θα επιλέξεις να πας και 2. τι ειδικότητα θα επιλέξεις να κάνεις . Δεν είναι λίγα τα προγράμματα Παθολογίας, Παιδιατρικής και Ψυχιατρικής στις ΗΠΑ που δίνουν μέχρι και πράσινη κάρτα στους ξένους ειδικευόμενους. Αλλά και πάλι, αυτά ισχύουν τώρα, με το δεδομένο αριθμό θέσεων και τη δεδομένη ανταγωνιστικότητα μεταξύ των διαφόρων ειδικοτήτων. Περαιτέρω ανάλυση δεν έχει νόημα, γιατί είναι άλλο το θέμα του thread.
Πάντως σίγουρα κι αυτά βοηθούν πολύ στις συγκρίσεις μεταξύ ΣΣΑΣ και πολιτικής ιατρικής (για να επανέλθω στην αρχική ερώτηση )
Τα όποια όνειρα όμως του καθενός καλό θα είναι να στηρίζονται σε κριτήρια τα οποία εξ' ορισμού υπαγορεύονται απ' το ερώτημα : ''Τι θα κάνω μετά?''. Αν π.χ κάποιος θέλει να κάνει μια ειδικότητα με ελάχιστη αναμονή, εννοείται ότι δεν θα αντιμετώπισει κανένα πρόβλημα να μείνει Ελλάδα, και μάλιστα σε Πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Αθήνας! Αν, όμως, δεν συμβεί αυτό, τότε θα ανακύψουν προβλήματα (τα είπαμε, μην τα ξαναπούμε). Επίσης, δεν έχει νόημα να στηρίζουμε αυτά που λέμε σε βιώματα γνωστών, όχι γιατί δεν είναι πιστευτά, απλά γιατί η σύγκριση είναι εξ' ορισμού άτοπη. Ο λόγος; 1) Αν ο γνωστός είναι 28, 29, 30 τότε μιλάμε ότι ξεκίνησαν ειδικότητα πριν από 4 μιση με 6 μιση χρόνια (το συντομότερο που μπορεί να ξεκινήσει κάποιος ειδικότητα είναι στα 23 μισο εκτός ΗΠΑ και 25 για ΗΠΑ). Τα πράγματα δεν είχαν καμία απολύτως σχέση τοτε με τωρα, όπως δεν θα έχουν καμία σχέση τώρα που ξεκινάω εγώ (και τόσοι άλλοι) την προσπάθειά μου και σε 6 χρόνια που θα αποφοιτήσετε εσείς με το καλό! (και τουλάχιστον για ΗΠΑ που γνωρίζω από επίσημα στοιχεία που δημοσιεύονται, οι θέσεις που θα είναι διαθέσιμες για ξένους θα αρχίσουν να μειώνονται σταδιακά από το 2011 και θα μειωθούν σημαντικά από το 2015 και μετά). Το παν για το εξωτερικό είναι 1. πού θα επιλέξεις να πας και 2. τι ειδικότητα θα επιλέξεις να κάνεις . Δεν είναι λίγα τα προγράμματα Παθολογίας, Παιδιατρικής και Ψυχιατρικής στις ΗΠΑ που δίνουν μέχρι και πράσινη κάρτα στους ξένους ειδικευόμενους. Αλλά και πάλι, αυτά ισχύουν τώρα, με το δεδομένο αριθμό θέσεων και τη δεδομένη ανταγωνιστικότητα μεταξύ των διαφόρων ειδικοτήτων. Περαιτέρω ανάλυση δεν έχει νόημα, γιατί είναι άλλο το θέμα του thread.
Πάντως σίγουρα κι αυτά βοηθούν πολύ στις συγκρίσεις μεταξύ ΣΣΑΣ και πολιτικής ιατρικής (για να επανέλθω στην αρχική ερώτηση )
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Loanna
Νεοφερμένος
Η Loanna αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 38 ετών και Πτυχιούχος. Έχει γράψει 3 μηνύματα.
29-09-09
20:28
Αυτά που είπα περί ελεύθερου χρόνου ήταν για να δείξω ότι εξ' ίσου περιορισμένος είναι ο χρόνος των φοιτητών και των 2 σχολών ( σε περίπτωση βέβαια που ο πολίτης-φοιτητής θέλει να τελειώνει στην ώρα του). Δεν πολυκατάλαβα την ένσταση/απορία που εκφράστηκε παραπάνω.
Και κάτι ακόμα. Τα όσα είπα τα είπα με τη διάθεση και την πρόθεση που θα τα έλεγα σε οποιονδήποτε και να με ρώταγε, γνωστός ή άγνωστος, και με λέξεις που τις διάλεξα πολύ προσεκτικά για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Και πάλι λέω ότι αναφέρομαι στην Ιατρική Αθηνών.
Τέλος, για να είναι ακόμα πιο ολοκληρωμένα τα λεγόμενά μου, να συμπληρώσω ότι :
1. Δεν έχω κανέναν στην οικογένεια/ευρύτερο σόι που να έχει έστω και την παραμικρή σχέση με τον ιατρικό κόσμο.
και
2. Προτού πάρω πτυχίο είχα ήδη δώσει τα 2 USMLE steps ( step 1 & 2CK ) για να κάνω αίτηση για ειδικότητα στην Αμερική σε μια από τις πλέον ανταγωνιστικές ειδικότητες ( Γεν. Χειρ. ), έχω επίσης προγραμματίσει να δώσω το step 2CS και από Νοέμβρη θα πάω για ένα χρόνο έρευνα σε Πανεπιστημιακό νοσοκομείο εκεί ( από τα καλύτερα παγκοσμίως, όχι μόνο στις ΗΠΑ), προκειμένου να εμπλουτίσω το βιογραφικό μου, γνωρίζοντας πάντα ότι θα θεωρούμαι ''κατώτερη'' των Αμερικανοσπουδαγμένων φοιτητών ( κατώτερη όσον αφορά την αξιολόγηση των αιτήσεων για μια θέση ειδικότητας ). Η αλήθεια είναι ότι στις ευρωπαικές χώρες τα πράγματα δεν είναι και τόσο ανταγωνιστικά, αλλά εξαρτάται πάντα από την ειδικότητα που θα διαλέξει κανείς.
Αυτά τα λέω για να στηρίξω από προσωπική εμπειρία τα περί ΤΕΡΑΣΤΙΩΝ οικονομικών εξόδων που περιέκλειαν όλα τα παραπάνω (οι γονείς μου δεν είναι πλούσιοι, μικρομεσαία οικογένεια είμαστε και πήραμε δάνειο για να πάω αυτόν τον ένα χρόνο για την έρευνα). Παρεπιμπτόντως, η visa (για ΗΠΑ) δεν σου αφήνει και πολλά περιθώρια για να δουλέψεις, αλλά και να σου άφηνε, ποιος θα ρίσκαρε λιγότερες αντοχές σε ένα τέτοιο κρίσιμο στάδιο, όπου θέλεις να δείξεις τον καλύτερο εαυτό σου?? Και αυτό ισχύει όπως καταλαβαίνουμε και για κάθε χώρα του εξωτερικού, όπου κάθε ευκαιρία που παρουσιάζεται πρέπει να την αρπάζεις απ' τα μαλλιά. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά...
Υ.Γ (1) : Το 2ο αποτελεί εν μέρει σχολιασμό της πρότασης ''να γκρινιάζουν πολλοί ξέρουν , αλλά να πάρουν τα πόδια τους κ να κυνηγήσουν.............''.
Υ.Γ (2) : Alessandra συμφωνώ μαζί σου!
Και κάτι ακόμα. Τα όσα είπα τα είπα με τη διάθεση και την πρόθεση που θα τα έλεγα σε οποιονδήποτε και να με ρώταγε, γνωστός ή άγνωστος, και με λέξεις που τις διάλεξα πολύ προσεκτικά για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Και πάλι λέω ότι αναφέρομαι στην Ιατρική Αθηνών.
Τέλος, για να είναι ακόμα πιο ολοκληρωμένα τα λεγόμενά μου, να συμπληρώσω ότι :
1. Δεν έχω κανέναν στην οικογένεια/ευρύτερο σόι που να έχει έστω και την παραμικρή σχέση με τον ιατρικό κόσμο.
και
2. Προτού πάρω πτυχίο είχα ήδη δώσει τα 2 USMLE steps ( step 1 & 2CK ) για να κάνω αίτηση για ειδικότητα στην Αμερική σε μια από τις πλέον ανταγωνιστικές ειδικότητες ( Γεν. Χειρ. ), έχω επίσης προγραμματίσει να δώσω το step 2CS και από Νοέμβρη θα πάω για ένα χρόνο έρευνα σε Πανεπιστημιακό νοσοκομείο εκεί ( από τα καλύτερα παγκοσμίως, όχι μόνο στις ΗΠΑ), προκειμένου να εμπλουτίσω το βιογραφικό μου, γνωρίζοντας πάντα ότι θα θεωρούμαι ''κατώτερη'' των Αμερικανοσπουδαγμένων φοιτητών ( κατώτερη όσον αφορά την αξιολόγηση των αιτήσεων για μια θέση ειδικότητας ). Η αλήθεια είναι ότι στις ευρωπαικές χώρες τα πράγματα δεν είναι και τόσο ανταγωνιστικά, αλλά εξαρτάται πάντα από την ειδικότητα που θα διαλέξει κανείς.
Αυτά τα λέω για να στηρίξω από προσωπική εμπειρία τα περί ΤΕΡΑΣΤΙΩΝ οικονομικών εξόδων που περιέκλειαν όλα τα παραπάνω (οι γονείς μου δεν είναι πλούσιοι, μικρομεσαία οικογένεια είμαστε και πήραμε δάνειο για να πάω αυτόν τον ένα χρόνο για την έρευνα). Παρεπιμπτόντως, η visa (για ΗΠΑ) δεν σου αφήνει και πολλά περιθώρια για να δουλέψεις, αλλά και να σου άφηνε, ποιος θα ρίσκαρε λιγότερες αντοχές σε ένα τέτοιο κρίσιμο στάδιο, όπου θέλεις να δείξεις τον καλύτερο εαυτό σου?? Και αυτό ισχύει όπως καταλαβαίνουμε και για κάθε χώρα του εξωτερικού, όπου κάθε ευκαιρία που παρουσιάζεται πρέπει να την αρπάζεις απ' τα μαλλιά. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά...
Υ.Γ (1) : Το 2ο αποτελεί εν μέρει σχολιασμό της πρότασης ''να γκρινιάζουν πολλοί ξέρουν , αλλά να πάρουν τα πόδια τους κ να κυνηγήσουν.............''.
Υ.Γ (2) : Alessandra συμφωνώ μαζί σου!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.