angelina7
Νεοφερμένος
Η angelina7 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 16 μηνύματα.
12-09-09
21:51
Πραγματικά με ενθουσίασες τώρα...είχα φοβηθεί αρχικά με όσα λέγονται εδώ περι απίστευτης δυσκολίας,αιώνιας φοίτησης και κακών καθηγητών στη Νομική Αθήνας...αλλά τώρα που το ακουσα απο άλλη σκοπιά ανυπομονώ να έρθω!!!
Στις σπουδές σου η ίδια θα δώσεις αξία. Τα δικά μου λεγόμενα χαίρομαι που σε ενθουσιάζουν (όπως κι εμένα με είχαν ενθουσιάσει τα λεγόμενα ενός σπουδαίου παιδιού όταν πρωτομπήκα) αλλά τελικά μόνη σου θα διαμορφώσεις άποψη. Είσαι συνειδητοποιημένη και αγαπάς αυτό που κάνεις; Αν ναι, τότε θα το κάνεις καλά. Είναι όλα θέμα οπτικής γωνίας. Απίστευτη δυσκολία; Σίγουρα, η νομική δεν είναι εύκολη αλλά γίνεται ακόμα πιο δύσκολη αν δεν πηγαίνεις στις παραδόσεις, διαβάζεις μόνο τρεις μέρες πριν δώσεις το μάθημα και αγοράζεις την επιτομή της επιτομής. Κακοί καθηγητές; Ίσως λίγο αυστηροί, αλλά πάντα συνεργάσιμοι ακόμα και αυτοί που έχουν φήμη ως "χρυσά τσεκούρια". Αιώνια φοίτηση; Αφορά τα άτομα που ο Νομικάριος εύστοχα αναγνωρίζει ως "γνήσιους σύχρονους Έλληνες", αυτούς που αγνοούν ότι τα αγαθά κόποις κτώνται και όχι copies.
"Κοτσαλής by far
το αγόρι το τρελό
ειναι ο μόνος καθηγητής (και γενικότερα άνθρωπος) που μ'εκανε να θέλω να τον πυροβολήσω
τον έβλεπα και μου ερχόταν να εκτελέσω επάνω του όλο το ειδικό ποινικό,
αφού τον άκουγα να παραδίδει και μου έμπαιναν ιδέες "
Ομολογουμένως πολύ καλό! Που το ξέθαψες αυτό βρε Veritas; Η αλήθεια είναι πως δεν αποτελεί και τη μεγαλύτερή μου συμπάθεια (οι εκρήξεις του στο μάθημα πάντα με έκαναν να τον φοβάμαι λίγο) αλλά παντως του έχω μεγάλο σεβασμό και αν μη τι άλλο πρόκειται περί ιδιοφυία στον τομέα του ποινικού. Το περιστατικό με τον καθηγητή που ρωτούσε κοινωνικά φρονήματα το επιλήφθηκε προσωπικά ο ίδιος ο πρύτανης έπειτα από παρότρυνση των φοιτητών. Αποτελεί ένα λυπηρό γεγονός που όμως επιλήθυκε υποδειγματικά. Τώρα στα υπόλοιπα τσιτάτα, ως επί το πλείστον αναγνωρίζω και πάλι τον σύγχρονο Ελληνάρα μνεία του οποίου κάνει ο Νομικάριος. Πρόκειται για τον κλασσικό γνήσιο, Ελληνάρα που τα θέλει όλα δικά του, αρνείται να συμβιβαστεί με οτιδήποτε τον θίγει έστω και στο ελάχιστο και τα θέλει όλα στο πιάτο. Και γκρινιάζει κι από πάνω, απαξιώνοντας αυτό που έχει.
Πώς να δεις την καλή πλευρά αυτού που έχεις, αν δεν το αγαπήσεις; Πως να αξιώνεις σεβασμό από τον καθηγητή σου, αν ο ίδιος δε σέβεσαι τον εαυτό σου και μπαίνεις στις παραδόσεις του πέντε λεπτά πριν τελειώσει; Πως να περάσεις μαθήματα στην εξεταστική όταν έχεις γράψει "περίπου" ότι έλεγε το βιβλίο; Περίπου= διαβάζω τις σημειώσεις ΔΑΠ/ΠΑΣΠ και ύστερα γκρινιάζω στα φόρουμς. Σίγουρα η Νομική Αθηνών δεν είναι Harvard, αλλά πολλοί απόφοιτοί της διαπρέπουν εκεί...
Όνειρα μεγαλοαστών και παραμύθια της Χαλιμάς...Παραμυθάς ήταν ο παππούς σου???Επειδή και εγώ τυγχάνω Αθηναίος μετά από ώριμη σκέψη δήλωσα ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ (και το τονίζω) Νομική Θεσσαλονίκης στο μηχανογραφικό... Και διερωτώμαι μήπως ζω σε άλλο τόπο??? Μήπως τα αυτιά μου κάνουν πουλάκια, μήπως δεν έχω επαφή με την πραγματικότητα???Μήπως έχουμε στην Ελλάδα τη Νομική του Harvard??? Ή μήπως η προλαλήσασα έπεσε θύμα κιτρινισμού και παραπληροφόρησης???
Σε όσα προανέφερες , δε διέκρινα ούτε ένα επιχείρημα προς επίρρωση των λεγομένων σου πέρα από τους γκρίζους τοίχους (for the record κάναμε ανακαίνιση οπότε βρες κάτι άλλο να μας καταλογίσεις) της Θεσσαλονίκης και τα fake δέρματα της Αθήνας (ή μήπως ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ γιατι φτιάχνεστε αν το ακούτε στον πληθυντικό, όλα τα ανοργασμικά εκεί-ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΛΛΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΝΣΤΕΡΝΙΖΟΝΤΑΙ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΥΤΕΣ). Όντως αν ψάχνεις δέρματα και κόκκινα χαλιά (έχω και στο σπίτι αν δεν έχεις ξαναδεί, έλα για κανένα καφέ δεν είναι ανάγκη να πας σε σχολή γι αυτόν το λόγο), τέτοια το ΑΠΘ δε διαθέτει... Βλέπεις αυτοσκοπός των επιφανών διδασκάλων μας είναι να η εκκόλαψη
επιστημόνων και όχι η διενέργεια Gala με guest τον Ψινάκη... Πράγματι, αν αυτός ήταν ο στόχος σου καλά έκανες και κατέβηκες ''ΧΑΜΩ'' (κατ αναλογία του ''ΑΠΑΝΩ'' σου).Εμείς βγάζουμε επιστήμονες, δεινούς και μάχιμους δικηγόρους... Ωστόσο, με το σνομπισμό που σε διακατέχει γιατί δε δοκιμάζεις να ακολουθήσεις καριέρα δημοσιογράφου στην Espresso (γιατι πολυ γελάσαμε με την εξαίρετη αίσθηση του χιούμορ σου... Να φανταστείς έβαλα τζάκετ...), διότι δε φαίνεται να σε ενδιαφέρει και πολύ η επιστήμη σου... Άλλα βλέπεις σε ανεβάζουν και σε κάνουν να ηδονίζεσαι (fake καναπέδες). Πιες το καφεδάκι σου λοιπόν
στο Da Capo και άσε εμάς που ενδιαφερόμαστε ad hoc για τη νομική επιστήμη (και όχι για τιο δήθεν κύρος) να εκφέρουμε μία πιο σαφή και ολοκληρωμένη άποψη... Δεν θα μας αποκαλέσεις εσύ pleba... Μην τρελαθούμε και τελείως... Αν εσύ θεωρείς τον εαυτό σου high society, εμείς θεωρούμε τους εαυτούς μας '' Αριστοκρατία του πνεύματος΄''... Σιγά τη Νομική ΑΘήνας που μας έγινε και Yale University...
P.S μάντεψε... κι εγώ πλάκα κάνω
Καλά μάντης είσαι (χωρίς πλάκα τώρα);;; Ο παππούς μου από τη μητρική γραμμή είναι παραμυθάς (και η γιαγιά μου έχει γράψει κι αυτή αρκετά μυθιστορήματα...) Αναφέρθηκα κατ' αρχήν σε όνειρα μικροαστών (οι μεγαλοαστοί στέλνουν τα παιδιά τους να σπουδάσουν Ιστορία της Τέχνης στην Ελβετία ή Διοίκηση Επιχειρήσεων...) τα οποία είναι πέρα για πέρα αληθινά και αποτελούν τη φαντασίωση για επαγγελματική ανέλιξη του κάθε Ελληνάρα (Νομικάριε, μου φαίνεται ότι πρέπει να αρχίσω να σου πληρώνω copyright). Η Νομική (όπως κι ο άμεσος βιοπορισμός που εξασφαλίζουν τα Παιδαγωγικά) είναι γερό χαρτί στο χώρο εργασίας κι αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Από κάπου χρειαζόμαστε και χρήματα για να ζούμε, σωστά; Η επιστήμη, όσο γοητευτική κι αν είναι δε μπορεί να γίνεται μόνο για την επιστήμη!
Μπορεί για σένα να είμαι μόνο μια χαζή ξανθιά Βορείων Προαστείων (και ίσως να είμαι πράγματι) εδώ όμως επέτρεψέ μου να σε παραπέμψω σε μια ταινία που κάθε φοιτητής νομικής θα έπρεπε να δει και δεν είναι άλλη από το Legally Blonde (Η εκδίκηση της ξανθιάς, με τη Ρις Γουίδερσπουν). Σοβαρολογώ. Η ταινία αυτή αποδεικνύει για μένα ότι η σοβαροφάνεια (έννοια σαφέστατα διακριτή από τη σοβαρότητα) και ο μεγάλος δείκτης ευφυίας δεν είναι απαραίτητα τα προσόντα ενός καλού νομικού. Αντίθετα, πολλές φορές η κοινωνική ευαισθησία και η πρακτική εξυπνάδα, η δυνατότητα να αντιλαμβάνεται κανείς τον παλμό της κοινωνίας (street smarts εις την αγγλικήν) καθώς και η στοιχειώδης λογική είναι έννοιες πολύ πιο χρήσιμες. Υπάρχει μια μεγάλη απόσταση μεταξύ "εξασφάλισης ενός όμορφου και λειτουργικού περιβάλλοντος για τους φοιτητές" και "διοργάνωσης Gala με τον Ψινάκη".
Πίστεψέ με, μπορώ να παίζω άνετα με τις λέξεις τόσο σε επίπεδο ακαδημαϊκό (η τελευταία μου εργασία στο Συνταγματικό Δίκαιο βραβεύτηκε εκ των καλύτερων του τμήματος) όσο και σε δημοσιογράφου της Espresso. Προτιμώ το τελευταίο στυλ όταν γράφω σε φόρουμς, γιατί στην τελική είναι πιο ευανάγνωστο και χαλαρωτικό ενώ οι έννοιες δε χάνουν ποτέ τη σημασία τους και όποιος θέλει να πιάσει το μήνυμα, το πιάνει. Και ίσως χαμογελάει λιγάκι με την ειρωνική χροιά (θέλω να πιστεύω) των γραφομένων μου. Η φράση π.χ.
δεν θα κατείχε κάποια θέση σε μια νομική επιθεώρηση.Πιες το καφεδάκι σου λοιπόν
στο Da Capo
Αν θες να μιλήσουμε για σνομπισμό, ανοίγουμε μεγάλη συζήτηση... Στην τελική όμως, ούτε το lifestyle είναι ο διάβολος (ο ίδιος φαίνεσαι να το κατέχεις αρκετά καλά) ούτε υπάρχει η λέξη "πλέμπα" στο προηγούμενο ποστ μου. Εκφέρω μια υποκειμενική άποψη τονίζοντας και οι τρεις Νομικές είναι ισάξιες (όταν έδινα δε Πανελλαδικές, ο πρώτος των πρώτων είχε δηλώσει Κομοτηνή).
Η προσωπική μου απάντηση προς τον lordV ίσως να μην έχει τόσο χιούμορ αυτή τη φορά (άλλωστε ο ίδιος δεν εκτιμά τα ευφυολογήματα μου -πολύ σεβαστό) αλλά έξακολουθεί να έχει τις καλύτερες προθέσεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
angelina7
Νεοφερμένος
Η angelina7 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 16 μηνύματα.
12-09-09
08:40
Η Νομική (είτε είναι Αθήνας είτε όχι) είναι πάντα ένα γερό χαρτί.
Απλά όταν μιλάμε για Νομική Αθηνών μιλάμε για ένα ΠΟΛΥ δυνατό χαρτί, όχι γιατί τα μαθήματα είναι δυσκολότερα ή επειδή οι βαθμοί μπαίνουν με το τσιγκέλι ή επειδή οι καθηγητές μας είναι άπαιχτοι (που είναι, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα) αλλά επειδή, τουλάχιστον στη Νότια Ελλάδα έχει ένα Α' κύρος. Το να μπεις στη Νομική Αθηνών είναι κάτι σαν αστικός μύθος, κάτι με πολύ prestige και glamour για διάφορους (ως επι το πλείστον λάθος) λόγους, ο κυριότερος εκ των οποίων είναι η μικροαστική νοοτροπία του Ελληνάρα που βλέπει τη μεγάλη πόλη ως το πεδίο που θα πραγματοποιήσει το ALL-GREEK DREAM. Μέσα από τη Νομική, ο μικρός Έλλην μαθητής της Θεωρητικής αντικρίζει τη δικιά του εκδοχή της Σταχτοπούτας. Μπαίνει μέσα ντροπαλός "φύτουλας" και βγαίνει κοσμοπολίτης Λυκουρέζος, Κούγιας και βάλε. Στην τελική, βγαίνει τουλάχιστον λαμόγιο.
Αμ δε! Ο μικροαστός δε γίνεται εύκολα μεγαλοαστός!
Μεγάλη συζήτηση, αλλά μου φαίνεται πως βγήκα λίγο off topic. Κι αν τα λέω λίγο σκληρά, συγχωρήστε με, δεν έχω σκοπό να προσβάλλω κανέναν, απλά είμαι συνηθισμένη να τα λέω λίγο πιο χύμα.
Από προσωπική εμπειρία (είχα την ατυχία να μην πιάσω με την πρώτη την πολυπόθητη Νομική Αθηνών κι έτσι περιορίστηκα στη Θεσσαλονίκη) έχω να πω ότι όποιος θέλει να γίνει δικηγόρος, θα γίνει είτε πάει στο α' είτε πάει στο β' είτε πάει στο γ'. Δε θα ξεχάσω όμως ποτέ το καλοκαίρι του 2008, όταν βγήκαν οι βάσεις του 10% και ανακάλυψα ότι είχα περάσει Αθήνα... είχα βγει στους δρόμους και χόρευα από τη χαρά μου. Κι αργότερα, η συγκίνηση όταν αντίκρισα το νεοκλασσικό κτήριο στη Σίνα και Μασσαλίας, η κατάνυξη που ένιωσα στην πρώτη παράδοση του καθ. Δωρή, η έκπληξη με τους δερμάτινους (fake δέρμα, αλλά δινει μια αίσθηση decadence χλιδής) καναπέδες στο κυλικείο δε συγκρίνονται με το γκρίζο κτήριο του ΑΠΘ και τις διαλέξεις της τσιριχτής φωνής γνωστής καθηγήτριας ποινικού "απάνω". Πίστευα ότι θα το συνηθίσω, άλλά η Νομική Αθηνών δε συνιθίζεται, είναι έρωτας και πάθος. Καλά μας πρήζουν και μας κάνουν χρυσούς οι γονείς μας να περάσουμε εκεί πέρα...
Γι' αυτό γελάω όταν μερικοί από την Κομμοτηνή ζητούν αμοιβαίες μεταγραφές. Χαζή είμαι που θα σου δώσω τη θέση μου, έχυσα τόσο ιδρώτα για να περάσω μέσα;
Η παραπάνω άποψη είναι καθαρά υποκειμενική. Δεν οφείλετε να τη συμμεριστείτε, μην προσπαθήσετε όμως και να μου την πείτε, γιατί δε θα καταλήξουμε πουθενά. Δικηγόρος σπουδάζω, οι θιασώτες των Νομικών της Βορείου Ελλάδας το ίδιο, θα έχουμε όλοι τα επιχειρήματά μας! Δε νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να πέρασε πχ. Θεσσαλονίκη και να παραδεχτεί ότι η Κομοτηνή είναι καλύτερη. Μάλλον θα αρχίσει τη γνωστή καραμέλα ότι οι καθηγητές τους είναι πιο προοδευτικοί μπλα μπλα μπλα...
Γενικά, ότι ακούτε περι Νομικής Ξεσαλωνίκης και Νομικής Κομμωτικής (εκφράσεις που χρησιμοποιούμε εμείς τα ψώνια οι Αθηναίοι) είναι απλώς κακεντρέχειες ) Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά. Για 200-500 μόρια θα μπορούσαμε να είμαστε κι εμείς μαζί σας στα ΤΕΙ .
Απλά όταν μιλάμε για Νομική Αθηνών μιλάμε για ένα ΠΟΛΥ δυνατό χαρτί, όχι γιατί τα μαθήματα είναι δυσκολότερα ή επειδή οι βαθμοί μπαίνουν με το τσιγκέλι ή επειδή οι καθηγητές μας είναι άπαιχτοι (που είναι, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα) αλλά επειδή, τουλάχιστον στη Νότια Ελλάδα έχει ένα Α' κύρος. Το να μπεις στη Νομική Αθηνών είναι κάτι σαν αστικός μύθος, κάτι με πολύ prestige και glamour για διάφορους (ως επι το πλείστον λάθος) λόγους, ο κυριότερος εκ των οποίων είναι η μικροαστική νοοτροπία του Ελληνάρα που βλέπει τη μεγάλη πόλη ως το πεδίο που θα πραγματοποιήσει το ALL-GREEK DREAM. Μέσα από τη Νομική, ο μικρός Έλλην μαθητής της Θεωρητικής αντικρίζει τη δικιά του εκδοχή της Σταχτοπούτας. Μπαίνει μέσα ντροπαλός "φύτουλας" και βγαίνει κοσμοπολίτης Λυκουρέζος, Κούγιας και βάλε. Στην τελική, βγαίνει τουλάχιστον λαμόγιο.
Αμ δε! Ο μικροαστός δε γίνεται εύκολα μεγαλοαστός!
Μεγάλη συζήτηση, αλλά μου φαίνεται πως βγήκα λίγο off topic. Κι αν τα λέω λίγο σκληρά, συγχωρήστε με, δεν έχω σκοπό να προσβάλλω κανέναν, απλά είμαι συνηθισμένη να τα λέω λίγο πιο χύμα.
Από προσωπική εμπειρία (είχα την ατυχία να μην πιάσω με την πρώτη την πολυπόθητη Νομική Αθηνών κι έτσι περιορίστηκα στη Θεσσαλονίκη) έχω να πω ότι όποιος θέλει να γίνει δικηγόρος, θα γίνει είτε πάει στο α' είτε πάει στο β' είτε πάει στο γ'. Δε θα ξεχάσω όμως ποτέ το καλοκαίρι του 2008, όταν βγήκαν οι βάσεις του 10% και ανακάλυψα ότι είχα περάσει Αθήνα... είχα βγει στους δρόμους και χόρευα από τη χαρά μου. Κι αργότερα, η συγκίνηση όταν αντίκρισα το νεοκλασσικό κτήριο στη Σίνα και Μασσαλίας, η κατάνυξη που ένιωσα στην πρώτη παράδοση του καθ. Δωρή, η έκπληξη με τους δερμάτινους (fake δέρμα, αλλά δινει μια αίσθηση decadence χλιδής) καναπέδες στο κυλικείο δε συγκρίνονται με το γκρίζο κτήριο του ΑΠΘ και τις διαλέξεις της τσιριχτής φωνής γνωστής καθηγήτριας ποινικού "απάνω". Πίστευα ότι θα το συνηθίσω, άλλά η Νομική Αθηνών δε συνιθίζεται, είναι έρωτας και πάθος. Καλά μας πρήζουν και μας κάνουν χρυσούς οι γονείς μας να περάσουμε εκεί πέρα...
Γι' αυτό γελάω όταν μερικοί από την Κομμοτηνή ζητούν αμοιβαίες μεταγραφές. Χαζή είμαι που θα σου δώσω τη θέση μου, έχυσα τόσο ιδρώτα για να περάσω μέσα;
Η παραπάνω άποψη είναι καθαρά υποκειμενική. Δεν οφείλετε να τη συμμεριστείτε, μην προσπαθήσετε όμως και να μου την πείτε, γιατί δε θα καταλήξουμε πουθενά. Δικηγόρος σπουδάζω, οι θιασώτες των Νομικών της Βορείου Ελλάδας το ίδιο, θα έχουμε όλοι τα επιχειρήματά μας! Δε νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να πέρασε πχ. Θεσσαλονίκη και να παραδεχτεί ότι η Κομοτηνή είναι καλύτερη. Μάλλον θα αρχίσει τη γνωστή καραμέλα ότι οι καθηγητές τους είναι πιο προοδευτικοί μπλα μπλα μπλα...
Γενικά, ότι ακούτε περι Νομικής Ξεσαλωνίκης και Νομικής Κομμωτικής (εκφράσεις που χρησιμοποιούμε εμείς τα ψώνια οι Αθηναίοι) είναι απλώς κακεντρέχειες ) Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά. Για 200-500 μόρια θα μπορούσαμε να είμαστε κι εμείς μαζί σας στα ΤΕΙ .
(Για όσους σκληροπυρηνικούς δεν το κατάλαβαν... κάνω χιούμορ)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.