Cogito ergo sum
Πολύ δραστήριο μέλος
:!:What;
Καλύτεροι είναι οι παπαροκάδες; Γιατί απορείς; :p
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Cogito ergo sum
Πολύ δραστήριο μέλος
Δεν προσωποποιώ τη φύση. Όπως είπε και ο Κρουκ, η φύση έχει απλά μια συνέχεια. Και πριν από 15.000.000.000 (δισ) χρόνια πάλι είχε συνέχεια, συνεχώς κάτι γινόταν. Δεν είπα ότι έχει χέρια. Αλλά εσύ που έχεις ανθρώπινα χέρια, τι μπορεί να δημιουργήσεις;
Παραθέτοντας αυτές τις απόψεις, τι ακριβώς κάνεις; Τι είναι η φύση για να σου ΔΩΣΕΙ το IQ. Η φύση δε δημιούργησε αυτά που βρίσκονται γύρω μας μόνο. Η φύση είναι αυτά που βρίσκονται γύρω μας. Δεν αμφισβήτησα αλλά υποστήριξα πως η φύση έχει μία συνέχεια αλλά απ' ότι φαίνεται διαβάζεις επιλεκτικά τις απαντήσεις κάποιου. Επιπροσθέτως, η τελευταία σου ερώτηση είναι τουλάχιστον άτοπη. Δεν μπορείς να συγκρίνεις τον άνθρωπο με τη φύση διότι απλούστατα αποτελεί μέρος της.Η φύση όμως ΕΙΝΑΙ αυτό που σου δίνει το iQ σου. Η ίδια η φύση δεν χρειάστηκε iQ για να δημιουργήσει όσα δημιούργησε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Cogito ergo sum
Πολύ δραστήριο μέλος
Το μπιγκ μπανγκ και η Εξέλιξη της "θεωρίας" του Δαρβίνου, πιστεύεις ότι χρειάστηκαν iQ; Για να γίνουν αυτά (αν έγιναν, για να ευχαριστήσω μερικούς), δεν χρειάστηκε να τα προκαλέσει κάποιος. Η φύση είναι ένα σύστημα. Η φύση δεν τελειώνει στην γη. Η φύση κυριαρχεί στο σύμπαν ολόκληρο. Όλα στηρίζονται στη φυσική, στη χημεία, τη βιολογία και πιο πολύ στα μαθηματικά. Από κει βγαίνει ακόμα και το iQ. Η φύση όμως ΕΙΝΑΙ αυτό που σου δίνει το iQ σου. Η ίδια η φύση δεν χρειάστηκε iQ για να δημιουργήσει όσα δημιούργησε.
Η χημεία, η φυσική, η βιολογία και τα μαθηματικά είναι επιστήμες που περιγράφουν τη φύση, όπως την ονομάζεις. Τα μαθηματικά αποτελούν την επιστήμη που βοηθά και επεκτείνει τις τρεις προαναφερόμενες. Λέγοντας IQ, δεν αναφερόμαστε στην ιδιαίτερα υψηλή ευφυΐα κάποιου αλλά σε εκείνη που είναι απαραίτητη για την κατανόηση των συμβάντων που πραγματοποιούνται γύρω μας. Επιπροσθέτως αυτός ο δείκτης ευφυΐας δεν προκύπτει από τα μαθηματικά αλλά περιγράφεται από εκείνα. Μην προσωποποιείς τη φύση. Η φύση δεν έχει λογική, συναισθήματα ή ανθρώπινα χαρακτηριστικά αλλά φυσική συνέχεια. Η φύση επίσης δεν είχε ούτε έχει χέρια για να δημιουργήσει πράγματα. Τα δημιουργήματα γύρω σου είναι η φύση και στην αρχή τους, προσδίδουμε την ίδια ονομασία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Cogito ergo sum
Πολύ δραστήριο μέλος
2) Δεν εννοώ δύναμη (με την έννοια F) αλλά δύναμη όπως μπορεί να εκφραστεί η θεϊκή υπόσταση.
3)Η έννοια της θεοποίησης εντάσσεται στα πλαίσια του υπερφυσικού. Φέραμε ως παράδειγμα τη φύση και την ενδόμυχη θεοποίηση των δυνάμεων μας. (του ανθρώπου ως προς αυτό τον τομέα)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Cogito ergo sum
Πολύ δραστήριο μέλος
2) Δεν έχεις καταλάβει το συλλογισμό μου. Ο Χ θεωρεί πως όλα προέρχονται από τη φύση και όλα καταλήγουν σε αυτή.Ειδικότερα πως είναι η υπέρτατη δύναμη. Είναι προφανές πως η φύση δεν μπορεί να τον στηρίξει, να τον συμμεριστεί κ.ο.κ. Συνεπώς αντλώντας δύναμη από τον ίδιο του τον εαυτό (δημιούργημα της φύσης) θεωρεί πως εκείνη ευρύτερα τον καλύπτει. (=θεοποίηση)
3) Πότε είπα πως είναι κακό; Πότε είπα πως είναι υπερφυσικό; Είπα πως συσχετίζεται με τη θεοποίηση της φύσης η οποία δεν μπορεί ρεαλιστικά να υφίσταται (ένταξη στο εξωπραγματικό) Επιπροσθέτως, αναφέρθηκα στην ενδόμυχη θεοποίηση όπως αυτή προκύπτει από εκείνη της φύσης. (άνθρωπος και φύση = αλληλένδετες έννοιες)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Cogito ergo sum
Πολύ δραστήριο μέλος
1) Τότε πώς μπορούμε να καλυφθούμε από το υπερφυσικό, αν ξέρουμε ότι δεν είναι αληθινό;
2, 3) Είμαι λίγο γκαγκά και δεν κατάλαβα το συλλογισμό σου.
1) Η εικονική πληρότητα είναι προτιμότερη από την έλλειψή της. Εξάλλου, αυτή είναι δική μου άποψη. Άλλοι μπορούν να έχουν άλλες πεποιθήσεις και να ορίζουν υπαρκτό αυτό που εγώ οριοθετώ και το χαρακτηρίζω υπερφυσικό.
2) Εν ολίγοις, εννοώ, πως αυτοί που δε θέλουν να πιστεύουν στον οποιοδήποτε Θεό, θεοποιούν (δηλαδή προσδίδουν τα χαρακτηριστικά που αντιστοιχούν στον εκάστοτε Θεό) τη φύση και άμεσα εντάσσεται στα πλαίσια του μη πραγματικού- ρεαλιστικού.
3) Σκέψου πως κάποιος έχει κατά κάποιον τρόπο εξιδανικεύσει και θεοποιήσει τη φύση για την κάλυψη των ενδεχόμενων αναγκών του. Σε μια δύσκολη στιγμή ο άνθρωπος δε θα επικαλεστεί τη φύση αλλά τις ίδιες του τις δυνάμεις (ως το τελειότερο δημιούργημα της φύσης) Συνεπώς είναι αλληλένδετα και η θεοποίηση της φύσης συνεπάγεται την ενδόμυχη θεοποίηση του ίδιου μας του εαυτού)
Ελπίζω να γίνομαι αντιληπτή.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Cogito ergo sum
Πολύ δραστήριο μέλος
Και τότε τί, κατά τη γνώμη σου, τις καλύπτει;
Τί είναι θεός (για να μιλάμε για θεοποίηση);
Αν η Φύση δεν ξεπερνά τα όρια του υπερφυσικού, τότε δε μπορούμε να πούμε ότι τη θεοποιούμε.
1) Οι ανάγκες είναι ποικίλες και ποτέ τίποτα δεν είναι αρκετό για να τις καλύψει. Χρειαζόμαστε λοιπόν κάτι στα πλαίσια του υπερφυσικού για να μπορέσουμε να νιώθουμε έστω και εικονικά πλήρεις.
2) Σύμφωνα με το λεξικό του ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ να τι σημαίνει:Θεός ο [θeós] O17 λαϊκότρ. κλητ. και Θε· γράφεται και θεός, όταν πρόκειται για τους θεούς της μυθολογίας θηλ. θεά [θeá] O24 : 1. υπερφυσικό ον που πιστεύεται πως δημιούργησε και κυβερνά τον κόσμο και που αποτελεί αντικείμενο λατρείας: Yπάρχει ή δεν υπάρχει θεός; Aποδείξεις για την ύπαρξη θεού. O αθεϊσμός αρνείται την ύπαρξη θεού. || για φυσικά φαινόμενα: Bρέχει / αστράφτει ο ~. 2. (στις μονοθεϊστικές θρησκείες) ο ένας και μοναδικός Θεός, που δημιούργησε τον κόσμο: O ~ της Bίβλου. O ~ των Eβραίων, ο Iεχωβά. O ~ του Aβραάμ, του Iσαάκ και του Iακώβ. O ~ των μουσουλμάνων, ο Aλλάχ. Ένας είναι ο ~ και προφήτης του ο Mωάμεθ. || (στη χριστιανική θρησκεία) το υπέρτατο ον, το άναρχο και αιώνιο πνεύμα που δημιούργησε τον κόσμο: O ~ των Xριστιανών. Oι τρεις υποστάσεις του Θεού: Πατέρας, Yιός και Άγιο Πνεύμα. Aυτό δεν το θέλει ούτε κι ο ~, για κτ. ανάρμοστο, αντίθετο με το θέλημα του Θεού. (επιφ. έκφρ.) Θεέ μου ή Θε μου, για επίκληση του Θεού: Θεέ μου, βόηθα. Θεέ μου, κάνε το θαύμα σου. Θεέ και Kύριε!, για έκπληξη, θαυμασμό. προς Θεού ή για (τ΄) όνομα του Θεού ή στο Θεό σου, για παράκληση ή αποτροπή. εκ Θεού, για κτ. που είναι δοσμένο από το Θεό. (όρκος) μα το Θεό. || (εκκλ.): O δούλος* / η δούλη του Θεού. O οίκος* του Θεού. (ευχές) ο ~ βοηθός!, για κτ. που η έκβασή του επαφίεται εν μέρει στη βοήθεια του Θεού: Eμείς θα ξεκινήσουμε κι ο ~ βοηθός! ο ~ μαζί σου, για θεϊκή συμπαράσταση. ο ~ να φυλάει* ή ~ φυλάξει* ή Θεέ μου, φύλαγε*. ο ~ να κάνει το θαύμα του. ο ~ ν΄ αναπαύσει την ψυχή του. (έκφρ.) εκ / από Θεού, για θεϊκή προέλευση. ο ~ είναι μεγάλος, για ενθάρρυνση ή έκφραση ελπίδας. δόξα σοι ο ~ / δόξα τω Θεώ / δόξα να ΄χει ο ~, για έκφραση ικανοποίησης, ευχαρίστησης, ευγνωμοσύνης: Eίμαστε καλά, δόξα σοι ο ~. (είναι) μάρτυς* μου ο ~. ενώπιον* Θεού και ανθρώπων. ~ σχωρέσ΄ τον / την: α. ως ευχή για νεκρό: O πατέρας του, ~ σχωρέσ΄ τον, ήταν καλός άνθρωπος. β. ως δήλωση για κπ. που οπωσδήποτε θα πεθάνει ή για κτ. που καταστράφηκε, χάθηκε ή θα καταστραφεί, θα χαθεί: Aυτός πια, ~ σχωρέσ΄ τον. Tα δανεικά που του ΄δωσα, ~ σχωρέσ΄ τα. Θεέ μου συχώρα* με ή ο ~ να / ας με συχωρέσει*. Θεό τον / την έκανα να…, τον / την παρακάλεσα πολύ: Θεό τον έκανα να έρθει, αλλά αυτός τίποτα! να έχεις την ευχή του Θεού, να έχεις την ευλογία του. στην ευχή* του Θεού. ο ~ να τα φέρει δεξιά*. πρώτα ο ~, αν όλα πάνε καλά, με τη βοήθεια του Θεού: Tο καλοκαίρι σχεδιάζουμε ένα ταξίδι στο εξωτερικό, πρώτα ο ~. ο ~ να δώσει*. έδωσε* ο ~ / να μην το δώσει ο ~. χαρά* Θεού. (λόγ. έκφρ.) Θεού θέλοντος* (και καιρού επιτρέποντος). (απαρχ. έκφρ.) ελέω* Θεού. ΦP ο ~ να με βγάλει ψεύτη*. ο ~ να βάλει το χέρι* του. απ΄ το Θεό να τό βρεις*. δεν έχει το Θεό του, για αλλοπρόσαλλο, αναξιόπιστο άτομο. ο ~ ξέρει* / ένας ~ ξέρει*. έχει* ο ~. …κι άγιος* ο ~. τέρμα* Θεού. ερημιά* του Θεού. ποιος είδε το Θεό και δε φοβήθηκε, για το φόβο, το δέος που προξενεί το ξέσπασμα της οργής, του θυμού κάποιου. (δε) βλέπω Θεού πρόσωπο*. οργή* Θεού. φωνή* λαού οργή Θεού. ο ~ και η ψυχή* του. μετά φόβου* Θεού. το Θεό μπάρμπα* να ΄χεις. ΠAP O ~ αργεί, μα δε λησμονεί, η θεϊκή δικαιοσύνη επέρχεται αργά ίσως, αλλά σίγουρα. Aρνί που βλέπει ο ~, ο λύκος δεν το τρώει, οι κακοί δεν μπορούν να βλάψουν αυτούς που προστατεύει ο Θεός. H κότα πίνει νερό, κοιτάει* και το Θεό / τον ουρανό. Tο πολύ το Kύριε ελέησον το βαριέται* κι ο ~. || η γενική του Θεού, για να δηλωθεί κτ. το φυσικό, το αγνό, το αθώο: Nεράκι / βροχούλα / πλάσμα του Θεού. Άνθρωπος του Θεού, για κληρικό ή θεοσεβή. 3. (στις πολυθεϊστικές θρησκείες) ο καθένας από τους θεούς ως προσωποποίηση φυσικών όντων και αντικειμένων ή αφηρημένων ιδεών και αισθημάτων: Oι θεοί των Aιγυπτίων / των Eλλήνων / των Pωμαίων. Oι δώδεκα θεοί του Oλύμπου. O θεός του Άδη, ο Πλούτωνας. O θεός του πολέμου, ο Άρης. H θεά της σοφίας, η Aθηνά. H θεά του κυνηγιού, η Άρτεμη. O θεός του έρωτα, ο Έρωτας. H θεά της ομορφιάς, η Aφροδίτη. O θεός της φωτιάς, ο Ήφαιστος. Για τους πρωτόγονους λαούς οι βράχοι, τα ζώα, τα δέντρα ήταν θεοί. || Tους προστατεύει ο θεός των ερωτευμένων / των φτωχών / των κατατρεγμένων. O θεός της Eλλάδας / των Eλλήνων είναι μεγάλος. (απαρχ. έκφρ.) ανάγκα και θεοί πείθονται*. ΦP θεοί και δαίμονες, όλοι γενικά, οι πάντες: Tους κυνηγούσαν θεοί και δαίμονες. Aπειλεί θεούς και δαίμονες. σε τι θεό πιστεύει; ή τι θεό λατρεύει;, ποιες είναι οι γενικές του πεποιθήσεις, αντιλήψεις; από μηχανής* θεός. 4. (μτφ.) α. για κπ. ή κτ. που αγαπάμε, εκτιμάμε μέχρι υπερβολής: Tον είχαν Θεό τους. Tο χρήμα είναι ο ~ του. β. για πρόσωπο εξαιρετικής ωραιότητας: Aυτή η γυναίκα είναι θεά. Θεούλης ο YΠOKOP. (επιφ. έκφρ.) Θεούλη μου, για επίκληση του Θεού. [αρχ. θεός, θεά· Θε(ός) -ούλης] Μιλώντας όμως περί θεοποίησης δεν εννοούμε τη μετατροπή κάποιου σε Θεό ή κάτι παρεμφερές αλλά την απόλυτη τελειοποίηση καθώς και πληρότητα που μας προσφέρει. (με ό,τι αυτό συνεπάγεται)
3) Η θεοποίηση της φύσης έχει ως αποτέλεσμα όχι την αποδοχή και την παρατήρηση αλλά την κάλυψη των παραπάνω. (η φύση και ο άνθρωπος είναι αλληλένδετα αν το καλοσκεφτείς)Τότε ναι μπορούμε να την εντάξουμε στα πλαίσια του υπερφυσικού από αυτή την οπτική γωνία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Cogito ergo sum
Πολύ δραστήριο μέλος
Και τότε πώς υπάρχουν άνθρωποι που αποκλείουν τη θεώρηση του κόσμου σε υπερφυσικά πλαίσια;
Το ερώτημα αποτελεί επέκταση του θέματος. Αφού λοιπόν κατανοήσαμε πως και γιατί υπήρξε ανάπτυξη της θρησκείας, θα πρέπει να γνωρίζουμε πως όλοι δεν έχουν ίδιες ανάγκες. Επιπροσθέτως, οι άνθρωποι που διαφοροποιούνται και αποκλείουν όχι μόνο τη δημιουργία αλλά και τη συνέχιση του κόσμου σε υπερφυσικά πλαίσια έχουν αναπτύξει διαφορετικές θεωρίες. Είτε θεοποιώντας την τη φύση ή ακόμα και υποσυνείδητα τον ίδιο τους τον εαυτό, πιστεύοντας λανθασμένα πως μπορούν να καλύψουν τις όποιες ανάγκες που μπορούν να παρουσιαστούν...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Cogito ergo sum
Πολύ δραστήριο μέλος
Όχι, καταλαβαίνω τί εννοείς, και συμμερίζομαι τις απόψεις που εξέφρασες, ωστόσο θα μπορούσαμε να ψάξουμε για αυτό το "κάτι" στον πραγματικό κόσμο.
Το θέμα είναι πως στον κόσμο που αντιλαμβανόμαστε και δρούμε δεν υπάρχει κάτι που να καλύπτει τις ανάγκες που προανέφερα. Αλλά ακόμη και να υπήρχε θεωρώ πως η μερική θεοποίησή του θα ήταν αναπόφευκτη αν όχι η καθιέρωση μια εδραιωμένης πίστης ή θρησκείας αντίστοιχα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Cogito ergo sum
Πολύ δραστήριο μέλος
Και γιατί δε μπορούμε να στηριχτούμε σε πράγματα που βλέπουμε;
Μάλλον δε θες να με καταλάβεις. Σε δύσκολες στιγμές οι άνθρωποι αναζητούν στηρίγματα. Στις προαναφερόμενες περιπτώσεις χρειαζόμαστε κάτι που α)να μας καταλαβαίνει β)να μας δίνει δύναμη και κουράγιο γ) να μη λυγίζει δ)να μπορεί να μας συμμεριστεί. Από τα παραπάνω συνάγεται το συμπέρασμα πως αυτό το κάτι που αναζητούμε θα πρέπει να προϋποθέτει την κάλυψη των περισσοτέρων αναγκών. Όμως σε αυτές τις καταστάσεις χρειαζόμαστε πλήρη και όχι μερική κάλυψη. Έτσι, οδηγηθήκαμε στο να κατασκευάσουμε και να υιοθετήσουμε μια πίστη (και κατ' επέκταση θρησκεία).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Cogito ergo sum
Πολύ δραστήριο μέλος
Και ερχόμαστε, λοιπόν, στο ερώτημα: γιατί θέλουμε να πιστεύουμε σε κάτι ανώτερο;
Διότι όντας άνθρωποι έχουμε ανάγκες. Κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζει στιγμές στη ζωή του, κατά τις οποίες αδυνατεί να σταθεί δυνατός απέναντι στις εκάστοτε περιστάσεις. Χρειάζεται συνεπώς, ένα "νοητό" στήριγμα. Σε αυτό το σημείο η πίστη έρχεται να καλύψει -φαινομενικά- τα κενά που δεν μπορούν να καλυφθούν από εμάς τους ίδιους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Cogito ergo sum
Πολύ δραστήριο μέλος
Συγκεκριμένα και δράττοντας τα επιμέρους post της Αγγέλικας, θα ήθελα να παραθέσω τις προσωπικές μου αντιλήψεις. Κατ' εμέ ο άνθρωπος ανέκαθεν είχε την ανάγκη να πιστεύει σε κάτι ανώτερο. Σε κάτι που θα μπορούσε να στηριχτεί στις πιο δύσκολες στιγμές του. Το κάτι θα μπορούσε να λέγεται Θεός, θα μπορούσε να αναφέρεται στο πνεύμα ή στον άνθρωπο ως υπόσταση. Θα μπορούσε ακόμη να αντιστοιχεί στη θεοποίηση της φύσης όπως εκείνη ορίζεται από τον καθένα. Οι άνθρωποι θέλουν να πιστεύουν σε σημάδια και ανώτερες δυνάμεις. Δεν αντιλέγω. Είναι δικαίωμα του καθενός. Παρ' όλα αυτά ενίσταμαι στο να θεωρείται κάποιος θεόσταλτος. Οι άνθρωποι ορίζουν τη μοίρα τους και κανένας άλλος. Στη ζωή συγκαταλέγονται και οι συμπτώσεις οι οποίες προαναφέρθηκαν που αν το καλοσκεφτούμε όμως, όλες αποτελούν αποτέλεσμα ανθρώπινων πράξεων.
Αυτά από εμένα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.