Γιώργος
Τιμώμενο Μέλος
~~~~~~~~~~
Eros Ramazzotti - Più che puoi
Guarir non è possibile
la malattia di vivere
sapessi com'è vera
questa cosa qui
E se ti fa soffrire un po'
puniscila vivendola
è l'unica maniera
sorprenderla così...
Più che puoi, più che puoi
afferra questo istante e stringi
più che puoi, più che puoi
e non lasciare mai la presa
c'è tutta l'emozione dentro che tu voi
di vivere la vita più che puoi
You've got one chance, the gift to feel
love's deepest pain you cannot heal
it shatters every memory
that you keep inside
I tell you this because I know
protect what's dear, don't trade your soul
'cause there's nothing left around you
there's no place left to go
All you can, all you can
you gotta take this life and live it
all you can, all you can
never let it go
there's one thing in this life I understand, ooh
Siamo noi, siamo noi
che abbiamo ancora voglia di stupire noi
siamo noi
che la teniamo sempre accesa
quest'ansia leggerisima che abbiamo poi
di vivere la vita più che puoi
Respira profondo
apri le tue braccia al mondo
e abbraccia tutto quello che ci sta
tutta l'emozione che ci sta
All you can, all you can
you gotta take this life and live it
all you can
all you can
never let it go
'cause there's one thing in this life I understand, ooh
Più che puoi, più che puoi
aferra questa vita stringi più che puoi
più che puoi
e non lasciare mai la presa
c'è tutta l'emozione dentro che tu vuoi
di vivere la vita più che puoi
di vivere la vita
più che puoi.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γιώργος
Τιμώμενο Μέλος
Oggi io non ho proprio voglia
di vedere gente intorno,
chiudi tutte le porte
Oggi dico no a chi mi imbroglia,
a chi manovra ogni giorno
verità capovolte.
Me ne sto
qui da solo con te
e il pericolo che c'è
lo terremo a distanza
me ne sto
qui da solo con te
voglio farlo prima che
il cielo crolli sulla stanza.
Fammi respirare solo un attimo di pace
questo sorso d'aria pura finché c'è
voglio dedicarmi solo
agli affetti a me più cari
specialmente se si parla di te.
Fammi assaporare questo attimo di pace
per sentirlo fino in fondo dentro me
oggi che anche i sogni atterrano
e chiudono le ali
perché tempo di volare non è,
non è.
Vista la città dalla collina
sembra un gigantesco flipper
con tutte quelle luci.
Anche se
questo un gioco non è
le palline siamo noi
schizzate in una folle danza.
Fammi respirare solo un attimo di pace
questo sorso d'aria pura finché c'è
voglio dedicarmi solo agli affetti a me
più cari specialmente se si parla di te.
Fammi assaporare questo attimo di pace
via da ogni guerra che anche tu non vuoi
dalle raffiche d'immagini
e spargimenti vari d'inchiostro velenoso intorno a noi,
oohh no.
Un momento così
chissà quando poi tornerà
un momento così
io vorrei davvero fosse la normalità.
Fammi respirare solo un attimo di pace
questo sorso di aria pura finché c'è
voglio dedicarmi solo
agli affetti a me più cari
specialmente se si parla di te.
Fammi assaporare questo attimo di pace
per sentirlo fino in fondo dentro me
oggi che anche i sogni atterrano
e chiudono le ali perché tempo di volare non è,
non è.
Oggi che anche i sogni atterrano
e chiudono le ali perché tempo di volare non è,
non è...
https://www.youtube.com/watch?v=-tCcQuHCyI8
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γιώργος
Τιμώμενο Μέλος
Eros – Adesso no, non voglio più difendermi, supererò dentro di me gli ostacoli… I miei momenti più difficili, per te.
Anastacia – There is no reason, thereʼs no rhyme: itʼs crystal clear. I hear your voice and all the darkness disappears. Every time I look into your eyes you make me love you
Eros – Questo inferno finirà
Anastacia – I do truly love you
Eros – Fuori e dentro me
Anastacia – How you make me love you
Eros – Con le sue difficoltà
Anastacia – I do truly love you
Eros & Anastacia – I belong to you, you belong to me forever
Anastacia – Want you, baby I want you and I thought that you should know that I believe. Youʼre the wind thatʼs underneath my wings, I belong to you, you belong to me.
Eros – Ho camminato su pensieri ripidi
Anastacia – You are my fantasy
Eros – Per solitudini e deserti aridi
Anastacia – You are my gentle breeze
Eros – Al ritmo della tua passione ora io vivrò
Anastacia – And iʼll never let you go
Eros – lʼamore attraverserò
Anastacia – You are the piece that makes me whole
Eros – Le onde dei suoi attimi
Anastacia – I can feel you in my soul
Eros – Profondi come oceani
Eros & Anastacia – Vincerò per te le paure che io sento
Eros – Quanto bruciano dentro le parole che non ho più detto, sai…
Anastacia – Want you, baby I want you and I thought that you should know that I believe.
Eros - Lampi nel silenzio siamo noi
Anastacia - I belong to you, you belong to me, youʼre the wind thatʼs underneath my wings, I belong to you, you belong to me.
Eros - adesso io ti sento
Anastacia – I will belong forever
Eros - to
Anastacia - you...
Κομματάρα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γιώργος
Τιμώμενο Μέλος
Under the blue sky
It's just you and I
And I wonder why
I can't be with
Anyone else but you
Is it something in your eyes
Or your innocent lies
That makes me feel like I'm lost here
I'm wandering around in total disguise
It was extraordinary
And for one too many
I loved you sevdim seni
Sen de sev beni, sev beni
Since you could make me smile
Then you could stop the world for a while
Sometimes you make me cry
Then you give me wings and make me fly
na,nananan.oh,oh (3)
I hope is true
and I'm with you.
we went on trip.
I won't ever be through
whatever you do just tell me you feel the same way too..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γιώργος
Τιμώμενο Μέλος
Γιάννης Σαββιδάκης - Δέκα μάγισσες
Στης καρδιάς τους διαδρόμους
στης ανατολής τους δρόμους
μ' έμαθες να περπατώ
Και ζωγράφισα τη νύχτα στο κορμί σου
και την ήπια πιο πολύ να ζαλιστώ
Δέκα μαγισσές τα δάχτυλά σου
Δυο φωτιές τα χείλη τα γλυκά σου
ακροβάτες του ονείρου
ποταμόπλοια του Νείλου
Του κορμιού σου την πυρόγα
μες στου έρωτα τη φλόγα
μ' έμαθες να οδηγώ
Το φιλί να μη σωπαίνει
κόμπους τον καημό να δένει
όνειρα να κυνηγώ
Ρισπέκτ!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γιώργος
Τιμώμενο Μέλος
Μην περιμένεις πια να ξανασμίξουμε
και την αγάπη μας να ζωντανέψουμε
Μην περιμένεις πια, όλα τελειώσανε
αφού τα χείλη σου, αχ, με προδώσανε
Από τα φαρμάκια που μου ʼχεις δοσμένα
σκότωσες ό,τι είχα όμορφο για σένα
κι απʼ τον έρωτά μας μοναχά η κρύα στάχτη
έχει μείνει τώρα μες στην καρδιά
Μην περιμένεις πια, όλα τελειώσανε
αφού τα χείλη σου, αχ, με προδώσανε
Μην περιμένεις πια να ʼρθω στο πλάι σου
και την ανάσα μου στο προσκεφάλι σου
Μην περιμένεις πια, όλα σκορπίσανε
αφού τα χείλη σου άλλον φιλήσανε
Από τα φαρμάκια που μου ʼχεις δοσμένα
σκότωσες ό,τι είχα όμορφο για σένα
κι απʼ τον έρωτά μας μοναχά η κρύα στάχτη
έχει μείνει τώρα μες στην καρδιά
Μην περιμένεις πια, όλα τελειώσανε
αφού τα χείλη σου, αχ, με προδώσανε
Αχ, με προδώσανε
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γιώργος
Τιμώμενο Μέλος
Καράβι το φεγγάρι στο σώμα κύλησε
Και άνομα πελάγη κρυφά μας μίλησε
Με μάτια αναμμένα με λόγια ανήμερα
Κατάργησα για σένα σταθμούς και σύνορα
Τι πρέπει τι δεν πρέπει στιγμή δεν σκέφτηκα
Εγώ μέχρι θανάτου σε ερωτεύτηκα
Σε σένανε με πάνε όλα τα βήματα
Κι ας είναι να περάσω σαράντα κύματα
Καράβι το φεγγάρι μες στο κρεβάτι μας
Τα χάδια μας λυτρώνει και την αγάπη μας
Σε χάντρες και σε πόλεις με ψίθυρους καρδιάς
Θα καίγονται όσα φως μου δεν ήτανε για μας
Τι πρέπει τι δεν πρέπει στιγμή δεν σκέφτηκα
Εγώ μέχρι θανάτου σε ερωτεύτηκα
Σε σʼένανε με πάνε όλα τα βήματα
Κι ας είναι να περάσω σαράντα κύματα
Τι πρέπει τι δεν πρέπει στιγμή δεν σκέφτηκα
Εγώ μέχρι θανάτου σε ερωτεύτηκα
Σε σένανε με πάνε όλα τα βήματα
Κι ας είναι να περάσω σαράντα κύματα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γιώργος
Τιμώμενο Μέλος
Show me your love
Tina Karol, Eurovision 2006
Hi, baby, here I am
Feel like I'm born again
You see it in my eyes, my heart is on fire
Don't hide your love away, don't wait another day
Show me your love, show me how much you care
Talk to my heart, whisper my name
Show me your love, I need you more than air
You'll be my part, that's why I came
I love the way you shine
Love when you cross the line
Just give me one more sign, show me your desire
Don't hide your love away, don't wait another day
Show me your love, show me how much you care
Talk to my heart, whisper my name
Show me your love, I need you more than air
You'll be my part, that's why I came
Show me your love, show me how much you care
Talk to my heart, whisper my name
Show me your love, I need you more than air
You'll be my part, that's why I came
Lai la dada dala dei... lai dada...
Lai la dada dala dei... lai dada...
Lai la dada dala dei... lai dada...
Lei da... lei da...
Show me your love, show me how much you care
Talk to my heart, whisper my name
Show me your love, I need you more than air
You'll be my part, that's why I came
Show me your love, show me how much you care
Talk to my heart, whisper my name
Show me your love, I need you more than air
You'll be my part, that's why I came
Don't hide your love away
Show feelings every day
Show me your love, show me how much you care
Talk to my heart, whisper my name
Show me your love, I need you more than air
You'll be my part
That's why, that's why, that's why I came
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γιώργος
Τιμώμενο Μέλος
Εγώ πάλι θα πω το "Ένας μάγκας στο Βοτανικό" *8)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γιώργος
Τιμώμενο Μέλος
Mε μια πιρόγα φεύγεις και γυρίζεις
τις ώρες που αγριεύει η βροχή
Στη γη των Bησιγότθων αρμενίζεις
και σε κερδίζουν κήποι κρεμαστοί
μα τα φτερά σου σιγοπριονίζεις
Σκέπασε αρμύρα το γυμνό κορμί σου
σου ’φερα απ’ τους Δελφούς γλυκό νερό
Στα δύο είπες πως θα κοπεί η ζωή σου
και πριν προλάβω τρις να σ’ αρνηθώ
σκούριασε το κλειδί του παραδείσου
Tο καραβάνι τρέχει μέσ’ τη σκόνη
και την τρελή σου κυνηγάει σκιά
Πώς να ημερέψει ο νους μ’ ένα σεντόνι
Πώς να δεθεί η Mεσόγειος με σκοινιά
Αγάπη, που σε λέγαν Aντιγόνη
Ποια νυχτωδία το φως σου έχει πάρει
και σε ποιόν γαλαξία να σε βρω
Εδώ είναι Aττική, φαιό νταμάρι
Κι εγώ ένα πεδίο βολής φτηνό
που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γιώργος
Τιμώμενο Μέλος
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Τα πουλιά τα βρίσκει ο χάρος στο φτερό
τα ελάφια όταν σκύβουν για νερό
μα εμένα που 'μαι δέντρο μες τη γη
με ξεριζώνει καθε χαραυγή
Ήλιε μου σε παρακαλώ πες τους χαροκαμένους
να κλαιν στης πίκρας το γιαλό για μας τους προδομένους
Σαν φονιάς τη μαύρη νύχτα ξαγρυπνώ
πίνω δάκρυ πίνω πρόστυχο καπνό
με μαχαίρια στην καρδιά μου δεν μπορώ
να τραγουδήσω και να καρτερώ
Ήλιε μου σε παρακαλώ πες τους χαροκαμένους
να κλαιν στης πίκρας το γιαλό για μας τους προδομένους
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γιώργος
Τιμώμενο Μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γιώργος
Τιμώμενο Μέλος
Χμμ, οι στίχοι είναι έτοιμοι..
Στα λαδάδικα, Μητροπάνος:
Σε συζητάν δίχως γιατί και όχι άδικα
όπως κοιμάσαι στα στενά παλιά λαδάδικα
έγινες φήμη και γι αυτό δε φυλακίζεσαι
ζεις στο σκοτάδι παστρικά μα δεν ορκίζεσαι
Λάμπεις στα κόκκινα σατέν που σε τυλίγουνε
άσπροι και σέρτικοι καπνοί σε καταπίνουνε
σε καλντερίμια ξενυχτάς υγρά λιθόστρωτα
στου πληρωμένου παραδείσου την αυλόπορτα
Τόσα δίνω πόσα θες
στα λαδάδικα πουλάν αυτό που θες
κάθε κάμαρα κελί
με βαριά παλικαρίσια αναπνοή
Μύριες χαμένες μοναξιές με σένα σμίγανε
φεύγαν καράβια μα πριν φύγουν σου σφυρίζανε
πόσα παιδιά ήρθαν να βρουν το αντριλίκι τους
και σου ακουμπήσανε δειλά το χαρτζηλίκι τους
Τόσα δίνω πόσα θες
στα λαδάδικα πουλάν αυτό που θες
κάθε κάμαρα κελί
με βαριά παλικαρίσια αναπνοή
Τόσα δίνω πόσα θες
στα λαδάδικα πουλάν αυτό που θες
κάθε κάμαρα κελί
με βαριά παλικαρίσια αναπνοή
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γιώργος
Τιμώμενο Μέλος
Τα χείλη μου ξερά και διψασμένα
γυρεύουνε στην άσφαλτο νερό
περνάνε δίπλα μου τα τροχοφόρα
και συ μου λες μας περιμένει η μπόρα
και με τραβάς σε καμπαρέ υγρό
Βαδίζουμε μαζί στον ίδιο δρόμο
μα τα κελιά μας είναι χωριστά
σε πολιτεία μαγική γυρνάμε
δεν θέλω πια να μάθω τι ζητάμε
φτάνει να μου χαρίσεις δυο φιλιά..
Με παίζεις στη ρουλέτα και με χάνεις
σε ένα παραμύθι εφιαλτικό
φωνή εντόμου τώρα ειν' η φωνή μου
φυτό αναρριχόμενο η ζωή μου
με κόβεις και με ρίχνεις στο κενό..
Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία
πώς η ιστορία γίνεται σιωπή
τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο
συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω
τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί..
Αγάπη μου από κάρβουνο και θειάφι
πώς έτσι έχει αλλάξει έτσι ο καιρός
περνάνε από πάνω μας τα τροχοφόρα
κι εγώ μες στην ομίχλη και την μπόρα
κοιμάμαι στο πλευρό σου δυστυχώς..
Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία
πώς η ιστορία γίνεται σιωπή
τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο
συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω
τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γιώργος
Τιμώμενο Μέλος
κάνε μου απόψε συντροφιά
Δεν σου ζητάω να μ’ αγαπήσεις
λίγη ζητώ παρηγοριά
Αν είν’ η μοίρα μου σακατεμένη
δεν φταίει ο κόσμος, ούτε και συ
Ό,τι αγαπάω εγώ πεθαίνει
και ξαναρχίζω απ’ την αρχή
Όσες γυναίκες έχω γνωρίσει
έφυγαν δίχως αφορμή
κι όμως δεν έχω καμιά μισήσει
στο ριζικό μου έχει γραφτεί
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γιώργος
Τιμώμενο Μέλος
πάνω στα δάκρυά μου
Η νύχτα που σε γνώρισα
κι η νύχτα που χωρίζουμε
Και κλαιν τα όνειρά μου
θα πνίξουν την καρδιά μου...
Χωρίς την αγάπη σου θα ήμουνα μόνος
Η πίκρα θα μ' έπνιγε, το δάκρυ, ο πόνος
Εσύ με οδήγησες στη γη, στην ελπίδα
Του κόσμου το νόημα στα μάτια σου είδα
Αλίμονο σ' αυτούς που δεν αγάπησαν
Αλίμονο, αλίμονο, αλίμονο
Αλίμονο σ' αυτούς που δε δακρύσανε, ζωή
την ομορφιά σου δε γνωρίσανε, ζωή
την ομορφιά σου δε γνωρίσανε...
Η νύχτα απλώθηκε παντού, είν' το τραγούδι τ' ουρανού
Νύχτα βαθιά, πολύ βαθιά μες στην ψυχή μου
Με σκέπασε η ερημιά, μια θλίψη και μια παγωνιά
Γιατί να φύγεις ξαφνικά απ' τη ζωή μου
Θέλω απόψε να σου γράψω, μα φοβάμαι μήπως κλάψω
Με κουράσανε τα δάκρυα κι οι λυγμοί
Τα παράθυρά μου κλείνω, πάλι μόνος μου θα μείνω
Θα με πνίξουν πάλι απόψε οι στεναγμοί...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.