VouDou
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Δημήτριος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 48 ετών, Καθηγητής και μας γράφει απο Κυπαρισσία (Μεσσηνία). Έχει γράψει 1,326 μηνύματα.
07-06-09
18:27
Χεχε, άλλη μία «κόντρα» στα ακαδημαϊκά δρώμενα στην Ελλάδα... Απόρροια φυσικά της χρόνιας αναλγησίας της θεσμοθετημένης Πολιτείας, η οποία συνήθως για ψηφοθηρικούς λόγους τα έχει κάνει «μαντάρα», αφού δεν προλαβαίνει τις εξελίξεις και δεν θέτει τις ουσιαστικές τομές που επιβάλλουν οι εξελίξεις.. Συνοψίζω τις (σφαιρικές) απόψεις μου, αν και μερικές έχουν ξαναφερθεί σκόρπια σε διάφορα άλλα threads (συγγνώμη, αλλά έρχεται για άλλη μία φορά «σεντόνι»)...
α) Ιστορική αναδρομή (όπως φυσικά την έχω «σακκουλεφθεί»): ο (εκπαιδευτικός) θεσμός του MSc ξεκίνησε δειλά-δειλά στα τέλη της δεκαετίας του 1970-αρχές 1980 στη Γαλλία (νομίζω) ως ΕΝΑ ΕΠΙΠΛΕΟΝ εφόδιο των προπτυχιακών φοιτητών με μικρομεσαίες επιδόσεις, ώστε να ανταγωνιστούν στην αγορά εργασίας τους αριστούχους. Αν μελετήσετε την περιρρέουσα ακαδημαϊκή-εργασιακή σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα, δεν απέχει και πολύ από την «Ιδρυτική» παρουσία των MSc στα εκπαιδευτικά δρώμενα. Στη (ιστορική) συνέχεια, στις αρχές της δεκαετίας των 90s η τότε πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρεττανίας κα Θάτσερ ως η «Σιδηρά Κυρία» περιέκοψε δραστικά την Κρατική Επιχορήγηση στα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας (αναφέρθηκε κιόλας ότι δεν «πολυπήγαινε» κιόλας τους διανοούμενους Καθηγητές Πανεπιστημίων, κάτι σαν αυτό που χαρακτηρίζουμε στην Ελλάδα σαν «ψευτοκουλτουριάρηδες») και (συνάμα) εν μία νυκτί μετονόμασε τα τότε Polytechnics (aka ΤΕΙ Αγγλίας) σε Πανεπιστήμια (τα οποία αρχικώς επιβλέπονταν από το γεωγραφικώς κοντινότερο ΑΕΙ για να «αναβαθμιστεί» σε βάθος χρόνου σε ΑΕΙ, όσο αυτό ήταν δυνατόν). Στο πλαίσιο της μετέπειτα Οικονομικής επιβίωσης των Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και το ότι η Αγγλία είχε πολλές αποικίες σε Αφρική και Ασία σκέφθηκαν το έξυπνο «Αγγλοσαξονικό Μοντέλο Εκπαίδευσης» με τα πακέτα «ψεκάστε-σκουπίστε-τελειώσατε και φύγετε για να έρθουν οι επόμενοι (όχι τόσο στο PhD)»: 3 (από 4ετές) Bachelor + 1 MSc +3 PhD (το γνωστό 3+1+3 χρονικοί κύκλοι). Και φυσικά όλα αυτά με Δίδακτρα! Αυτό ήταν. Η εκπαιδευτική βαθμίδα MSc έγινε θεσμός στην Ε.Ε. αλλά και παγκοσμίως και από τα μέσα των 90ς must/hot για τα Ελληνόπουλα και Κινεζόπουλα. Βλέπετε βοηθάει και η γλώσσα της χώρας, τα Αγγλικά! Στη συνέχεια, η «Εκπαιδευτική Κόντρα» των 2 επικρατέστερων μοντέλων στην Ε.Ε. Αγγλοσαξονικό-ΚεντροΕυρωπαϊκό (η Ελλάδα ακολουθεί μέχρι και σήμερα το δεύτερο) επικράτησε το πρώτο (είναι πολλά τα λεφτά Άρη)! Έτσι στις συνάξεις των Υπ. Παιδείας Bologna (1999) και μετά Prague, Lisbon κτλ κτλ επικράτησαν οι επιταγές του 3+1+3 και ECTS (EuropeanCreditTransfer & AccumulationSystem). Η «επιβολή» λοιπόν του ECTS ήρθε ως το νέο «φρούτο» για την «κοινή γλώσσα επικοινωνίας» στην Εκπαίδευση. Σε αυτό το μοντέλο (αρχικά) επέδειξαν αντιδράσεις εμπράκτως μόνο δύο χώρες της Ε.Ε.: Η Γερμανία και η ΕΛΛΑΔΑ (η οποία αντέγραψε το Γερμανικό Μοντέλο Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης με το διττό ρόλο ύπαρξης των Πανεπιστημίων και Fachochschule-TEI) με γνώμωνα της διατήρησης της ποιότητας στην παιδεία (αλλά αύξησης του κόστους κυρίως προπτυχιακών προγραμμάτων με παροχή σφαιρικής γνώσης προς νέους Επιστήμονες και όχι Τριτοβάθμια Προπτυχιακή Κατάρτιση με τα 3ετή)!!!!!!!!!! Υπάρχουν και άλλοι παράμετροι, αλλά για αρχή αυτά αρκούν...
β) ΕΛΛΑΔΑ: Η ιστορία περί ισοτίμησης των 5ετών (προπτυχιακών) σπουδών με MSc κρατάει από τη δεκαετία του 1980, αλλά δεν αναγνωρίζεται από το ΥΠΕΠΘ ακόμα και εν έτει 2009. Θυμίζω ότι 5ετές πτυχίο δεν έχει μόνο το ΕΜΠ, αλλά και οι Γεωπονικές Σπουδές, Κτηνιατρική, Οδοντιατρική, Δασολογία κτλ κτλ (από ΑΕΙ 4ετή πτυχία έχουν οι λεγόμενες «Καθηγητικές Σχολές» και οι «Οικονομικές Σχολές»). Το πιστοποιητικό πτυχίου π. χ. του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών που γνωρίζω από πρώτο χέρι αναγράφει εδώ και 30 χρόνια στο τέλος «ισοδύναμο με του αγγλοσαξονικού τύπου πτυχία Μάστερ MSc in Agricultual Sciences και MSc in Agricultural Engineering». Στο πλαίσιο λοιπόν της χρόνιας κόντρας «ΕΜΠ-ΥΠΕΠΘ», το ΕΜΠ αυτή τη στιγμή (παρανόμως σύμφωνα με τον τελευταίο Νόμο που διέπει τις Μεταπτυχιακές Σπουδές στην Ελλάδα) δέχεται τους πτυχιούχους του να ξεκινούν Διδακτορική Διατριβή χωρίς την κατοχή Μ.Δ.Ε./MSc (αυτό δεν συμβαίνει στις Γεωπονικές Σχολές/Πανεπιστήμια που γνωρίζω).
γ) Το θέμα δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται, αλλά ξεκινά «φαύλος κύκλος». Για παράδειγμα, μία αυριανή «ισοτίμηση» των 5ετών πτυχίων με MSc από το πουθενά ξαφνικά όλοι οι Δημόσιοι Υπάλληλοι τόσων ειδικοτήτων που αναφέρθηκαν παραπάνω θα βρεθούν με MSc τίτλο και θα αξιώνουν το αντίστοιχο επίδομα (κόστος για το Κράτος που δεν προβλέπεται)! Επίσης, όπως σωστά ανέφερθηκε και από άλλον, άλλη η εκπαιδευτική διαδικασία στο πτυχίο, άλλη στο MSc (και άλλη στο PhD). Επίσης, άλλη η εκπαιδευτική «φιλοσοφία» σε ΑΕΙ και άλλη στο ΑΤΕΙ, αλλά αυτό σε άλλο σημείο συζήτησης...
δ) Αναφέρθηκε (και από άλλους), ότι στην Ευρώπη ισχύουν (σύμφωνα με την πρώτη συνθήκη της Bologna) οι κύκλοι 3+1+3. Αυτό είναι και αλήθεια και ψέμματα. Εξηγώ: Στα πλαίσια της Ε.Ε. για «κοινή γλώσσα» στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση μεταξύ των Ευρωπαϊκών χωρών (το θέμα έγκειται σε Οικονομικά κριτήρια μιας και στη διαμάχη Ε.Ε. με Η.Π.Α. σε διάφορα θέματα μεταξύ των οποίων και η Εκπαίδευση, οι Η.Π.Α. κερδίζαν/κερδίζουν σε έμψυχο και άψυχο υλικό) θεωρήθηκε ότι αυτό αποτελεί σημαντικό παράγοντα. ΟΜΩΣ το 3τές Bachelor επικράτησε μόνο σε Αγγλία και Ουαλία στο «νησί». Η Σκωτία έχει 4ετή, οι Σκαδιναβικές χώρες διατήρησαν την 5ετία, σε όποιες Ειδικότητες προϋπήρχε, αλλά χορηγεί πτυχίο επιπέδου MSc. Στη Γερμανία τα γνωστά. Στις Κάτω χώρες τα 5ετή πτυχία (και Γεωπονία) είπαν «3 το Bachelor και τα επόμενα 2 (ΔΥΟ) το MSc! Σε όλο τον Ευρωπαϊκό Νότο (Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία, Ελλάδα) επικρατούν αυτά που γνωρίζουμε πάνω-κάτω και στην Ελλάδα. Επομένως? Οι «στόχοι» της Bologna για το 2010 δεν επιτεύχθηκαν και δόθηκε παράταση για μία δεκαετία ακόμα. Η Αγγλία στους νέους πτυχιούχους διακρίνει κενά γνώσης (και αντίστοιχα «κενά» απόδοσης στην εργασία) και έχει αρχίσει να το ξανασκέφτεται για 4ετές πτυχίο. Η Σκωτία μαζεύει αρκετά Αγγλεζάκια μιας και έχει 4τές πτυχίο και θεωρούνται «πιο σοβαρά» προπτυχιακά. Τουλάχιστον έτσι μου τα μετέφεραν «νέοι» με τους οποίους συζητούσα κατά την Μεταπτυχιακή Παρουσία μου στη Βόρεια Ευρώπη.
ε) Επομένως το σύστημα με τα 180 ECTS στο πτυχίο και 60 στο MSc ισχύει στην Αγγλία. Στις άλλες χώρες υπάρχουν «διαρροές». Στην Ολλανδία π. χ. το MSc είναι στα 120 ECTS. Υπάρχουν και Ειδικότητες (πρώην 4ετή πτυχία) με 60 ECTS στο MSc. Επίσης, στη Βόρεια Ευρώπη δεν έχουν την «τρέλλα» των Ελλήνων για σπουδές, μιας και ο βασικός μισθός είναι στα 1300-1400 ευρώ και το κόστος ζωής χαμηλότερο από αυτό της Ελλάδος. Οπότε δεν είναι απαραίτητο για αυτούς να σπουδάσουν σώνει και καλά «για ένα καλύτερο αύριο»!
στ) Αναφέρθηκε ότι το MSc “απαιτεί την εκπόνηση ερευνητικής διατριβής (δευτερογενής έρευνα, και όχι πρωτογενής όπως είναι το Phd)”. Χμ χμ χμ... Και ναι και όχι. ΒΑΣΙΚΑ η παρουσία του MSc ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΕΡΕΥΝΑ, αλλά ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΠΡΟΣΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ! Δεν νοείται «έρευνα» με χρονικό ορίζοντα (σε 12 μήνες... τέλος... ό,τι αποτέλεσμα πήρες το γράφεις και φεύγεις). Πάμε στην Αγγλία, στην MSc-χώρα. Εκεί στη φιλοσοφία «MSc πακέτο» έχουμε τα εξής: PostDipl (9 μήνες μαθήματα, δεν αναγνωρίζεται ως ΜΔΕ από το ΔΟΑΤΑΠ αφού είναι <12 μήνες διάρκειας), MSc (9 μήνες μαθήματα, 3 μήνες Μεταπτυχιακή Διατριβή!!!!!!!!!!!!!!! ναι ναι, 3 μήνες), MScRes (12 μήνες ακριβώς «έρευνα» από τη στιγμή που πατήσεις το πόδι σου στο uni σε οποιαδήποτε στιγμή του έτους και ενδεχομένως κάποιο μάθημα ΣΧΕΤΙΚΟ με την έρευνά σου), MPhil (συνήθως 2ετές με έρευνα –συνήθως βιβλιογραφική- και παράλληλα μαθήματα σχετικά με το θέμα της διατριβής), MA (masterinArts), MBA (μπουσίνες αντμινιστράτορ) και δεν ξέρω τι άλλο «master». Χεχε, όπως βλέπετε δεν υπάρχει μόνο το MSc!!!! Στην Ελλάδα τα ονομάσαμε ΜΔΕ και ομολογώ στο χώρο των 5τών πτυχίων είναι αυτό που λένε στην Αγγλία MPhil. Ο γράφων στων Ελλάδα με 5ετές πτυχίο είχε ΜΔΕ διετές (για την ακρίβεια 3+1) με παρακολούθηση μαθημάτων και ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ διετή Μεταπτυχιακή Έρευνα... Να «αισθάνομαι» αδικημένος και στη λογική των ετών στις σπουδές να θέλω «ανώτερο μάστερ» από τα μονοετή? Μήπως?!?!?!? Και άμα πάμε στη λογική της Bologna του 3+1+3 μήπως με τα 5+2 στο ΓΠΑ μου λείπει το τελικό defend για να είχα PhD????? Μπααααα, χλωμό.... Η λογική των «ετών στις σπουδές» φαίνεται να «μπάζει», αφού άλλες οι «λογικές» στις εκπαιδευτικές βαθμίδες (και επαναλαμβάνω άλλη στα ΑΤΕΙ και άλλη στα ΑΕΙ: aka 4 έτη στο ΑΤΕΙ δεν είναι ποσοτικά και ποιοτικά ίδια με 4 έτη στο ΑΕΙ)…
ζ) Αναφέρθηκε πάνω κάτω με έναν τίτλο «και Bachelor και MSc». Ακαδημαϊκά συμφωνώ. Και εργασιακά είναι μια τρύπα στο νερό. Όλοι δεδομένης ειδικότητας θα έχουν MSc, παύει να αποτελεί προσόν. Επίσης, σωστά, δεν γίνεται με μία μελέτη να έχει και πτυχίο και MSc. Άρα? Προσέχτε άλλες δύο παραμέτρους που γνωρίζω από πρώτο χέρι:
ζ.1) οι Κύπριοι φοιτητές που τελειώνουν π.χ. ΕΜΠ στην Ελλάδα, όταν γυρνάνε στην Κύπρο (εκεί το Πολυτεχνείο είναι 4ετές και προσοχή στους Ελλαδίτες με το Πανεπιστήμιο Κύπρου, υπάρχουν επιπλοκές στο ΔΟΑΤΑΠ όταν η Κύπρος εισήχθη πριν 5 έτη και επίσημα στην Ε.Ε.) το Κυπριακό «ΔΟΑΤΑΠ» τους λέει δώσε copy και (πτυχιακής) μελέτης για το αν θα στο αναγνωρίσουμε για master. Κάτι «μεσοβέζικο» δηλαδή από αυτό που είχε κάποιος παραπάνω ischoolιανός. Αν η πτυχιακή είναι «αρκετής ποσότητας» και εκτελέσθει από ένα άτομο, το πτυχίο=MSc, ειδάλλως nop MSc!!!!!!
ζ.2) Η ισοτίμηση 5ετών πτυχίων με MSc στο παρελθόν (εποχή και τότε καταλήψεων) για να «χρυσωθεί το χάπι» ήταν να ισχύσει ότι μισθολογικά στο Δημόσιο θα θεωρείται ότι έχεις και MSc και θα λαμβάνειν ο αντίστοιχο επίδομα. Αυτό δεν σημαίνει και ακαδημαϊκά ότι θα κατέχεις ΜΔΕ και ούτε θα πριμοδοτηθείς στον ΑΣΕΠ με τα μόρια του ΜΔΕ. To τυπικό προσόν άλλωστε του ΜΔΕ χορηγείται εδώ και 11 χρόνια από τα ΠΜΣ όλων των ΑΕΙ και (τελευταία) από μερικά ΑΤΕΙ (σε franchising με unis συνήθως του εξωτερικού)....
Και δεν αναφέρω την ιστορία με το "γενικό μάστερ" και "ειδικό μάστερ" (αθάνατες ελληνικές πατέντες), γιατί θα γελάσει ο κάθε πικραμένος...
ΜΥΛΟΣ? ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ? Είπαμε παίδες: ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΑΛΓΗΣΙΑ και τώρα άντε να το μαζέψεις. Από πού να το πιάσεις? Από τα χρόνια σπουδών? Από τα ECTS? Από τα ΠΜΣ? Να καταργήσεις τα ΠΜΣ? Με τα ΜΔΕ τί γίνεται? Απόφοιτοι εξωτερικού? Ρουμανίες? Αγγλίες? Το πού θα οδηγήσει όλο αυτό... κανείς δεν ξέρει....
Στην Ελλάδα θυμίζω ότι τα επαγγελματικά δικαιώματα είναι στο ΠΤΥΧΙΟ και μόνον και αυτό μάλλον δεν αλλάζει (βλέπε και συντεχνείες). Στην Τριτοβάθμια παιδεία όλα ακόμα στηρίζονται στην εποχή του 1960, δηλαδή καθαρά Κρατικοδίαιτα στα επαγγελματικά δικαιώματα. Τα υπόλοιπα μεταπτυχιακά είναι στα πλαίσια του ανταγωνισμού για επιπλέον προσόντα κατά την εύρεση εργασίας. Στο εξωτερικό τα πράγματα κυλούν διαφορετικά με ισχύ-επαγγελματική ταυτότητα το τελευταίο χαρτί και πολλές φορές να είσαι «overqualified”.
Ουφ, είναι τόσα πολλά. Καλά, αυτά για την ώρα. Ούτε θυμάμαι τι έγραψα, anywayz… Άμα θυμιθώ τίποτα που λείπει εδώ είμαστε.
Ένας με 340 ECST στο πτυχίο χωρίς τα σεμιναριακά τύπου μαθήματα στο 10ο εξάμηνο, γιατί δεν υπήρχαν ECTS και στο εξωτερικό τα μετράνε...
α) Ιστορική αναδρομή (όπως φυσικά την έχω «σακκουλεφθεί»): ο (εκπαιδευτικός) θεσμός του MSc ξεκίνησε δειλά-δειλά στα τέλη της δεκαετίας του 1970-αρχές 1980 στη Γαλλία (νομίζω) ως ΕΝΑ ΕΠΙΠΛΕΟΝ εφόδιο των προπτυχιακών φοιτητών με μικρομεσαίες επιδόσεις, ώστε να ανταγωνιστούν στην αγορά εργασίας τους αριστούχους. Αν μελετήσετε την περιρρέουσα ακαδημαϊκή-εργασιακή σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα, δεν απέχει και πολύ από την «Ιδρυτική» παρουσία των MSc στα εκπαιδευτικά δρώμενα. Στη (ιστορική) συνέχεια, στις αρχές της δεκαετίας των 90s η τότε πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρεττανίας κα Θάτσερ ως η «Σιδηρά Κυρία» περιέκοψε δραστικά την Κρατική Επιχορήγηση στα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας (αναφέρθηκε κιόλας ότι δεν «πολυπήγαινε» κιόλας τους διανοούμενους Καθηγητές Πανεπιστημίων, κάτι σαν αυτό που χαρακτηρίζουμε στην Ελλάδα σαν «ψευτοκουλτουριάρηδες») και (συνάμα) εν μία νυκτί μετονόμασε τα τότε Polytechnics (aka ΤΕΙ Αγγλίας) σε Πανεπιστήμια (τα οποία αρχικώς επιβλέπονταν από το γεωγραφικώς κοντινότερο ΑΕΙ για να «αναβαθμιστεί» σε βάθος χρόνου σε ΑΕΙ, όσο αυτό ήταν δυνατόν). Στο πλαίσιο της μετέπειτα Οικονομικής επιβίωσης των Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και το ότι η Αγγλία είχε πολλές αποικίες σε Αφρική και Ασία σκέφθηκαν το έξυπνο «Αγγλοσαξονικό Μοντέλο Εκπαίδευσης» με τα πακέτα «ψεκάστε-σκουπίστε-τελειώσατε και φύγετε για να έρθουν οι επόμενοι (όχι τόσο στο PhD)»: 3 (από 4ετές) Bachelor + 1 MSc +3 PhD (το γνωστό 3+1+3 χρονικοί κύκλοι). Και φυσικά όλα αυτά με Δίδακτρα! Αυτό ήταν. Η εκπαιδευτική βαθμίδα MSc έγινε θεσμός στην Ε.Ε. αλλά και παγκοσμίως και από τα μέσα των 90ς must/hot για τα Ελληνόπουλα και Κινεζόπουλα. Βλέπετε βοηθάει και η γλώσσα της χώρας, τα Αγγλικά! Στη συνέχεια, η «Εκπαιδευτική Κόντρα» των 2 επικρατέστερων μοντέλων στην Ε.Ε. Αγγλοσαξονικό-ΚεντροΕυρωπαϊκό (η Ελλάδα ακολουθεί μέχρι και σήμερα το δεύτερο) επικράτησε το πρώτο (είναι πολλά τα λεφτά Άρη)! Έτσι στις συνάξεις των Υπ. Παιδείας Bologna (1999) και μετά Prague, Lisbon κτλ κτλ επικράτησαν οι επιταγές του 3+1+3 και ECTS (EuropeanCreditTransfer & AccumulationSystem). Η «επιβολή» λοιπόν του ECTS ήρθε ως το νέο «φρούτο» για την «κοινή γλώσσα επικοινωνίας» στην Εκπαίδευση. Σε αυτό το μοντέλο (αρχικά) επέδειξαν αντιδράσεις εμπράκτως μόνο δύο χώρες της Ε.Ε.: Η Γερμανία και η ΕΛΛΑΔΑ (η οποία αντέγραψε το Γερμανικό Μοντέλο Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης με το διττό ρόλο ύπαρξης των Πανεπιστημίων και Fachochschule-TEI) με γνώμωνα της διατήρησης της ποιότητας στην παιδεία (αλλά αύξησης του κόστους κυρίως προπτυχιακών προγραμμάτων με παροχή σφαιρικής γνώσης προς νέους Επιστήμονες και όχι Τριτοβάθμια Προπτυχιακή Κατάρτιση με τα 3ετή)!!!!!!!!!! Υπάρχουν και άλλοι παράμετροι, αλλά για αρχή αυτά αρκούν...
β) ΕΛΛΑΔΑ: Η ιστορία περί ισοτίμησης των 5ετών (προπτυχιακών) σπουδών με MSc κρατάει από τη δεκαετία του 1980, αλλά δεν αναγνωρίζεται από το ΥΠΕΠΘ ακόμα και εν έτει 2009. Θυμίζω ότι 5ετές πτυχίο δεν έχει μόνο το ΕΜΠ, αλλά και οι Γεωπονικές Σπουδές, Κτηνιατρική, Οδοντιατρική, Δασολογία κτλ κτλ (από ΑΕΙ 4ετή πτυχία έχουν οι λεγόμενες «Καθηγητικές Σχολές» και οι «Οικονομικές Σχολές»). Το πιστοποιητικό πτυχίου π. χ. του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών που γνωρίζω από πρώτο χέρι αναγράφει εδώ και 30 χρόνια στο τέλος «ισοδύναμο με του αγγλοσαξονικού τύπου πτυχία Μάστερ MSc in Agricultual Sciences και MSc in Agricultural Engineering». Στο πλαίσιο λοιπόν της χρόνιας κόντρας «ΕΜΠ-ΥΠΕΠΘ», το ΕΜΠ αυτή τη στιγμή (παρανόμως σύμφωνα με τον τελευταίο Νόμο που διέπει τις Μεταπτυχιακές Σπουδές στην Ελλάδα) δέχεται τους πτυχιούχους του να ξεκινούν Διδακτορική Διατριβή χωρίς την κατοχή Μ.Δ.Ε./MSc (αυτό δεν συμβαίνει στις Γεωπονικές Σχολές/Πανεπιστήμια που γνωρίζω).
γ) Το θέμα δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται, αλλά ξεκινά «φαύλος κύκλος». Για παράδειγμα, μία αυριανή «ισοτίμηση» των 5ετών πτυχίων με MSc από το πουθενά ξαφνικά όλοι οι Δημόσιοι Υπάλληλοι τόσων ειδικοτήτων που αναφέρθηκαν παραπάνω θα βρεθούν με MSc τίτλο και θα αξιώνουν το αντίστοιχο επίδομα (κόστος για το Κράτος που δεν προβλέπεται)! Επίσης, όπως σωστά ανέφερθηκε και από άλλον, άλλη η εκπαιδευτική διαδικασία στο πτυχίο, άλλη στο MSc (και άλλη στο PhD). Επίσης, άλλη η εκπαιδευτική «φιλοσοφία» σε ΑΕΙ και άλλη στο ΑΤΕΙ, αλλά αυτό σε άλλο σημείο συζήτησης...
δ) Αναφέρθηκε (και από άλλους), ότι στην Ευρώπη ισχύουν (σύμφωνα με την πρώτη συνθήκη της Bologna) οι κύκλοι 3+1+3. Αυτό είναι και αλήθεια και ψέμματα. Εξηγώ: Στα πλαίσια της Ε.Ε. για «κοινή γλώσσα» στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση μεταξύ των Ευρωπαϊκών χωρών (το θέμα έγκειται σε Οικονομικά κριτήρια μιας και στη διαμάχη Ε.Ε. με Η.Π.Α. σε διάφορα θέματα μεταξύ των οποίων και η Εκπαίδευση, οι Η.Π.Α. κερδίζαν/κερδίζουν σε έμψυχο και άψυχο υλικό) θεωρήθηκε ότι αυτό αποτελεί σημαντικό παράγοντα. ΟΜΩΣ το 3τές Bachelor επικράτησε μόνο σε Αγγλία και Ουαλία στο «νησί». Η Σκωτία έχει 4ετή, οι Σκαδιναβικές χώρες διατήρησαν την 5ετία, σε όποιες Ειδικότητες προϋπήρχε, αλλά χορηγεί πτυχίο επιπέδου MSc. Στη Γερμανία τα γνωστά. Στις Κάτω χώρες τα 5ετή πτυχία (και Γεωπονία) είπαν «3 το Bachelor και τα επόμενα 2 (ΔΥΟ) το MSc! Σε όλο τον Ευρωπαϊκό Νότο (Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία, Ελλάδα) επικρατούν αυτά που γνωρίζουμε πάνω-κάτω και στην Ελλάδα. Επομένως? Οι «στόχοι» της Bologna για το 2010 δεν επιτεύχθηκαν και δόθηκε παράταση για μία δεκαετία ακόμα. Η Αγγλία στους νέους πτυχιούχους διακρίνει κενά γνώσης (και αντίστοιχα «κενά» απόδοσης στην εργασία) και έχει αρχίσει να το ξανασκέφτεται για 4ετές πτυχίο. Η Σκωτία μαζεύει αρκετά Αγγλεζάκια μιας και έχει 4τές πτυχίο και θεωρούνται «πιο σοβαρά» προπτυχιακά. Τουλάχιστον έτσι μου τα μετέφεραν «νέοι» με τους οποίους συζητούσα κατά την Μεταπτυχιακή Παρουσία μου στη Βόρεια Ευρώπη.
ε) Επομένως το σύστημα με τα 180 ECTS στο πτυχίο και 60 στο MSc ισχύει στην Αγγλία. Στις άλλες χώρες υπάρχουν «διαρροές». Στην Ολλανδία π. χ. το MSc είναι στα 120 ECTS. Υπάρχουν και Ειδικότητες (πρώην 4ετή πτυχία) με 60 ECTS στο MSc. Επίσης, στη Βόρεια Ευρώπη δεν έχουν την «τρέλλα» των Ελλήνων για σπουδές, μιας και ο βασικός μισθός είναι στα 1300-1400 ευρώ και το κόστος ζωής χαμηλότερο από αυτό της Ελλάδος. Οπότε δεν είναι απαραίτητο για αυτούς να σπουδάσουν σώνει και καλά «για ένα καλύτερο αύριο»!
στ) Αναφέρθηκε ότι το MSc “απαιτεί την εκπόνηση ερευνητικής διατριβής (δευτερογενής έρευνα, και όχι πρωτογενής όπως είναι το Phd)”. Χμ χμ χμ... Και ναι και όχι. ΒΑΣΙΚΑ η παρουσία του MSc ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΕΡΕΥΝΑ, αλλά ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΠΡΟΣΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ! Δεν νοείται «έρευνα» με χρονικό ορίζοντα (σε 12 μήνες... τέλος... ό,τι αποτέλεσμα πήρες το γράφεις και φεύγεις). Πάμε στην Αγγλία, στην MSc-χώρα. Εκεί στη φιλοσοφία «MSc πακέτο» έχουμε τα εξής: PostDipl (9 μήνες μαθήματα, δεν αναγνωρίζεται ως ΜΔΕ από το ΔΟΑΤΑΠ αφού είναι <12 μήνες διάρκειας), MSc (9 μήνες μαθήματα, 3 μήνες Μεταπτυχιακή Διατριβή!!!!!!!!!!!!!!! ναι ναι, 3 μήνες), MScRes (12 μήνες ακριβώς «έρευνα» από τη στιγμή που πατήσεις το πόδι σου στο uni σε οποιαδήποτε στιγμή του έτους και ενδεχομένως κάποιο μάθημα ΣΧΕΤΙΚΟ με την έρευνά σου), MPhil (συνήθως 2ετές με έρευνα –συνήθως βιβλιογραφική- και παράλληλα μαθήματα σχετικά με το θέμα της διατριβής), MA (masterinArts), MBA (μπουσίνες αντμινιστράτορ) και δεν ξέρω τι άλλο «master». Χεχε, όπως βλέπετε δεν υπάρχει μόνο το MSc!!!! Στην Ελλάδα τα ονομάσαμε ΜΔΕ και ομολογώ στο χώρο των 5τών πτυχίων είναι αυτό που λένε στην Αγγλία MPhil. Ο γράφων στων Ελλάδα με 5ετές πτυχίο είχε ΜΔΕ διετές (για την ακρίβεια 3+1) με παρακολούθηση μαθημάτων και ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ διετή Μεταπτυχιακή Έρευνα... Να «αισθάνομαι» αδικημένος και στη λογική των ετών στις σπουδές να θέλω «ανώτερο μάστερ» από τα μονοετή? Μήπως?!?!?!? Και άμα πάμε στη λογική της Bologna του 3+1+3 μήπως με τα 5+2 στο ΓΠΑ μου λείπει το τελικό defend για να είχα PhD????? Μπααααα, χλωμό.... Η λογική των «ετών στις σπουδές» φαίνεται να «μπάζει», αφού άλλες οι «λογικές» στις εκπαιδευτικές βαθμίδες (και επαναλαμβάνω άλλη στα ΑΤΕΙ και άλλη στα ΑΕΙ: aka 4 έτη στο ΑΤΕΙ δεν είναι ποσοτικά και ποιοτικά ίδια με 4 έτη στο ΑΕΙ)…
ζ) Αναφέρθηκε πάνω κάτω με έναν τίτλο «και Bachelor και MSc». Ακαδημαϊκά συμφωνώ. Και εργασιακά είναι μια τρύπα στο νερό. Όλοι δεδομένης ειδικότητας θα έχουν MSc, παύει να αποτελεί προσόν. Επίσης, σωστά, δεν γίνεται με μία μελέτη να έχει και πτυχίο και MSc. Άρα? Προσέχτε άλλες δύο παραμέτρους που γνωρίζω από πρώτο χέρι:
ζ.1) οι Κύπριοι φοιτητές που τελειώνουν π.χ. ΕΜΠ στην Ελλάδα, όταν γυρνάνε στην Κύπρο (εκεί το Πολυτεχνείο είναι 4ετές και προσοχή στους Ελλαδίτες με το Πανεπιστήμιο Κύπρου, υπάρχουν επιπλοκές στο ΔΟΑΤΑΠ όταν η Κύπρος εισήχθη πριν 5 έτη και επίσημα στην Ε.Ε.) το Κυπριακό «ΔΟΑΤΑΠ» τους λέει δώσε copy και (πτυχιακής) μελέτης για το αν θα στο αναγνωρίσουμε για master. Κάτι «μεσοβέζικο» δηλαδή από αυτό που είχε κάποιος παραπάνω ischoolιανός. Αν η πτυχιακή είναι «αρκετής ποσότητας» και εκτελέσθει από ένα άτομο, το πτυχίο=MSc, ειδάλλως nop MSc!!!!!!
ζ.2) Η ισοτίμηση 5ετών πτυχίων με MSc στο παρελθόν (εποχή και τότε καταλήψεων) για να «χρυσωθεί το χάπι» ήταν να ισχύσει ότι μισθολογικά στο Δημόσιο θα θεωρείται ότι έχεις και MSc και θα λαμβάνειν ο αντίστοιχο επίδομα. Αυτό δεν σημαίνει και ακαδημαϊκά ότι θα κατέχεις ΜΔΕ και ούτε θα πριμοδοτηθείς στον ΑΣΕΠ με τα μόρια του ΜΔΕ. To τυπικό προσόν άλλωστε του ΜΔΕ χορηγείται εδώ και 11 χρόνια από τα ΠΜΣ όλων των ΑΕΙ και (τελευταία) από μερικά ΑΤΕΙ (σε franchising με unis συνήθως του εξωτερικού)....
Και δεν αναφέρω την ιστορία με το "γενικό μάστερ" και "ειδικό μάστερ" (αθάνατες ελληνικές πατέντες), γιατί θα γελάσει ο κάθε πικραμένος...
ΜΥΛΟΣ? ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ? Είπαμε παίδες: ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΑΛΓΗΣΙΑ και τώρα άντε να το μαζέψεις. Από πού να το πιάσεις? Από τα χρόνια σπουδών? Από τα ECTS? Από τα ΠΜΣ? Να καταργήσεις τα ΠΜΣ? Με τα ΜΔΕ τί γίνεται? Απόφοιτοι εξωτερικού? Ρουμανίες? Αγγλίες? Το πού θα οδηγήσει όλο αυτό... κανείς δεν ξέρει....
Στην Ελλάδα θυμίζω ότι τα επαγγελματικά δικαιώματα είναι στο ΠΤΥΧΙΟ και μόνον και αυτό μάλλον δεν αλλάζει (βλέπε και συντεχνείες). Στην Τριτοβάθμια παιδεία όλα ακόμα στηρίζονται στην εποχή του 1960, δηλαδή καθαρά Κρατικοδίαιτα στα επαγγελματικά δικαιώματα. Τα υπόλοιπα μεταπτυχιακά είναι στα πλαίσια του ανταγωνισμού για επιπλέον προσόντα κατά την εύρεση εργασίας. Στο εξωτερικό τα πράγματα κυλούν διαφορετικά με ισχύ-επαγγελματική ταυτότητα το τελευταίο χαρτί και πολλές φορές να είσαι «overqualified”.
Ουφ, είναι τόσα πολλά. Καλά, αυτά για την ώρα. Ούτε θυμάμαι τι έγραψα, anywayz… Άμα θυμιθώ τίποτα που λείπει εδώ είμαστε.
Ένας με 340 ECST στο πτυχίο χωρίς τα σεμιναριακά τύπου μαθήματα στο 10ο εξάμηνο, γιατί δεν υπήρχαν ECTS και στο εξωτερικό τα μετράνε...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.