Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
16-11-06
10:34
Να βοηθήσω λίγο τη συζήτηση:
από: https://www.obrela.gr/articles/Et_Bibl_Prakt_Sareli.doc (Άνδρες Θύματα Βιασμού και Σεξουαλικής Κακοποίησης, Αγγελική Σαρέλη, Λέκτορας)
[...]
Θεωρητικά, όπως ειπώθηκε παραπάνω, είτε γυναίκα, είτε άνδρας μπορεί να είναι δράστης βιασμού. Τι γίνεται όμως στην πράξη;
Άνδρες θύματα βιασμού με δράστες γυναίκες αναφέρονται σποραδικά σε έρευνες, είτε ως μοναδικές περιπτώσεις, είτε σε μεμονωμένες έρευνες.
Η αλήθεια είναι ότι αυτές οι περιπτώσεις είναι πολύ σπάνιες. Συνήθως το ενήλικο θύμα θα είναι μόνο του και οι δράστες- γυναίκες δύο ή περισσότερες. Συχνότερο είναι το φαινόμενο όταν το θύμα είναι ανήλικο άτομο, ως πιο ευάλωτο, αλλά και πάλι δεν είναι τόσο σύνηθες, όσο η θυματοποίηση ανηλίκων από άνδρες δράστες. Ο μικρός αριθμός καταγγελιών δεν σημαίνει βέβαια και μικρό αριθμό διάπραξης τέτοιων εγκλημάτων από γυναίκες δράστες, αλλά μην ξεχνάμε ότι το ανήλικο αγόρι είναι λιγότερο πιθανό να καταγγείλει μία τέτοια πράξη σε βάρος του, ιδίως, αν προέρχεται από γονέα ή οικείο του περιβάλλοντός του.
[...]
ο βιασμός των ανδρών από άνδρες, όπου το ποσοστό διάπραξής τους από άνδρες δράστες φτάνει το 98%.
Στην κοινωνία μας η σεξουαλική κακοποίηση των ανδρών αποτελεί ένα θέμα-ταμπού, άγνοιας και ελλιπούς πληροφόρησης. Δεν είναι ένα θέμα για το οποίο μιλάει κανείς συχνά.
Καταρχήν ο πρώτος μύθος που περιβάλλει αυτό το φαινόμενο είναι ότι η σεξουαλική κακοποίηση των ανδρών είναι κάτι που δεν συμβαίνει συχνά, αλλά σπάνια και αυτό σχετίζεται με την προσδοκώμενη εικόνα της κοινωνίας για τους άνδρες, δηλ. ότι πρέπει να είναι δυνατοί και ικανοί να προσέχουν τον εαυτό τους, εφόσον είναι σωματικά δυνατότεροι, άρα κατʼ επέκταση δεν είναι δυνατόν να κακοποιηθούν σεξουαλικά και αν αυτό γίνει είναι δικό τους σφάλμα. Αντίθετα με τις γυναίκες οι άνδρες δεν έχουν διδαχθεί να ζουν με το φόβο της σεξουαλικής επίθεσης, αυτοί δε οι οποίοι βιάζονται, θεωρούνται ότι είναι γκέι ή αδύναμοι ή ότι τα ʽθελαν ή ότι το ζήτησαν.
[...]
Το βασικότερο είναι ότι πολλοί άνδρες παθαίνουν σύγχυση σχετικά με το σεξουαλικό τους προσανατολισμό, λόγω του ότι μπορεί να διεγερθούν ή να εκσπερματώσουν κατά τη διάρκεια του βιασμού, ως αποτέλεσμα μιας αθέλητης φυσικής αντίδρασης και να πιστεύουν ότι δε βιάστηκαν ή ότι έδωσαν άδεια γι αυτό ή ότι μπορεί να τους θεωρήσουν, ως ομοφυλόφιλους, κι αυτό είναι ένας από τους λόγους που δεν καταγγέλλουν το βιασμό.
[...]
από: https://www.obrela.gr/articles/Et_Bibl_Prakt_Sareli.doc (Άνδρες Θύματα Βιασμού και Σεξουαλικής Κακοποίησης, Αγγελική Σαρέλη, Λέκτορας)
[...]
Θεωρητικά, όπως ειπώθηκε παραπάνω, είτε γυναίκα, είτε άνδρας μπορεί να είναι δράστης βιασμού. Τι γίνεται όμως στην πράξη;
Άνδρες θύματα βιασμού με δράστες γυναίκες αναφέρονται σποραδικά σε έρευνες, είτε ως μοναδικές περιπτώσεις, είτε σε μεμονωμένες έρευνες.
Η αλήθεια είναι ότι αυτές οι περιπτώσεις είναι πολύ σπάνιες. Συνήθως το ενήλικο θύμα θα είναι μόνο του και οι δράστες- γυναίκες δύο ή περισσότερες. Συχνότερο είναι το φαινόμενο όταν το θύμα είναι ανήλικο άτομο, ως πιο ευάλωτο, αλλά και πάλι δεν είναι τόσο σύνηθες, όσο η θυματοποίηση ανηλίκων από άνδρες δράστες. Ο μικρός αριθμός καταγγελιών δεν σημαίνει βέβαια και μικρό αριθμό διάπραξης τέτοιων εγκλημάτων από γυναίκες δράστες, αλλά μην ξεχνάμε ότι το ανήλικο αγόρι είναι λιγότερο πιθανό να καταγγείλει μία τέτοια πράξη σε βάρος του, ιδίως, αν προέρχεται από γονέα ή οικείο του περιβάλλοντός του.
[...]
ο βιασμός των ανδρών από άνδρες, όπου το ποσοστό διάπραξής τους από άνδρες δράστες φτάνει το 98%.
Στην κοινωνία μας η σεξουαλική κακοποίηση των ανδρών αποτελεί ένα θέμα-ταμπού, άγνοιας και ελλιπούς πληροφόρησης. Δεν είναι ένα θέμα για το οποίο μιλάει κανείς συχνά.
Καταρχήν ο πρώτος μύθος που περιβάλλει αυτό το φαινόμενο είναι ότι η σεξουαλική κακοποίηση των ανδρών είναι κάτι που δεν συμβαίνει συχνά, αλλά σπάνια και αυτό σχετίζεται με την προσδοκώμενη εικόνα της κοινωνίας για τους άνδρες, δηλ. ότι πρέπει να είναι δυνατοί και ικανοί να προσέχουν τον εαυτό τους, εφόσον είναι σωματικά δυνατότεροι, άρα κατʼ επέκταση δεν είναι δυνατόν να κακοποιηθούν σεξουαλικά και αν αυτό γίνει είναι δικό τους σφάλμα. Αντίθετα με τις γυναίκες οι άνδρες δεν έχουν διδαχθεί να ζουν με το φόβο της σεξουαλικής επίθεσης, αυτοί δε οι οποίοι βιάζονται, θεωρούνται ότι είναι γκέι ή αδύναμοι ή ότι τα ʽθελαν ή ότι το ζήτησαν.
[...]
Το βασικότερο είναι ότι πολλοί άνδρες παθαίνουν σύγχυση σχετικά με το σεξουαλικό τους προσανατολισμό, λόγω του ότι μπορεί να διεγερθούν ή να εκσπερματώσουν κατά τη διάρκεια του βιασμού, ως αποτέλεσμα μιας αθέλητης φυσικής αντίδρασης και να πιστεύουν ότι δε βιάστηκαν ή ότι έδωσαν άδεια γι αυτό ή ότι μπορεί να τους θεωρήσουν, ως ομοφυλόφιλους, κι αυτό είναι ένας από τους λόγους που δεν καταγγέλλουν το βιασμό.
[...]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
15-11-06
23:36
Θα απαντήσω όσο πιο ειλικρινά μπορώ:
Καταρχήν θεωρώ πως και ένας άντρας μπορεί να πέσει θύμα βιασμού. (Υπάρχει και μια σχετική ταινία με τον Michael Dooglas και την Demie Moore αν δε κάνω λάθος).
Και σαρκικά αλλά και πνευματικά. Βιασμός για μένα είναι οτιδήποτε έχει να κάνει με κάτι που σου επιβάλλετε χωρίς τη θέλησή σου και προσβάλλει την ανθρώπινη αλλά και την κοινωνική σου υπόσταση.
Παρ' όλ' αυτά και ενώ η λογική μου το δέχεται σαν ενδεχόμενο, ομολογώ πως δεν το έχω στο μυαλό μου σαν μια εύκολη ....πιθανότητα.
Ίσως γιατί έχω βρεθεί από τη μια όχθη του ποταμού...
Ωστόσο σε περίπτωση που συνέβαινε:
Το να πιστέψεις ή όχι, να εμπιστευτείς ή όχι είναι μια ερώτηση προς τον εαυτό σου, που λογικά την έχεις απαντημένη από πριν. Εφόσον μιλάμε για μια ισορροπημένη σχέση δεν θα αμφέβαλλα για τα λεγόμενα του συντρόφου μου αλλά χιλιάδες ερωτήματικά θα κατέκλιζαν το μυαλό μου, τα οποία δε θα τολμούσα να ρωτήσω... και δε θα ρώταγα σεβόμενη αυτά που περνάει. Ξέρω πόσο σημαντικός είναι ο ανδρισμός για έναν άνδρα και πόσο πονάει ο "πληγωμένος ανδρισμός"...
Αν σκεφτεί κανείς την εικόνα δύο ανθρώπων σε μια σεξουαλική επαφή, τυπικά η γυναίκα είναι εκείνη που δέχεται (μέσα στο σώμα της) και ο άνδρας είναι εκείνος που δίνει.
Λανθασμένα έχω την καταγραφή μες το κεφάλι μου πως είναι πιο εύκολο να εξαναγκασεις κάποιον να δεχτεί παρά να δώσει.
Ενώ μια γυναίκα είναι πιο εύκολο να την αναγκάσεις να γίνει το σκεύος σου(ακόμα κι αν δεν θέλει), τον άνδρα για να τον βιάσεις πρέπει να τον αναγκάσεις να θέλει να σου δώσει και χωρίς να θέλω να κάνω ΚΑΜΙΑ σύγκριση σε κάτι τόσο φριχτό όσο ένας βιασμός, αυτό το "σε αναγκάζω να θέλεις" θα πρέπει να είναι πολύ εξευτελιστικό.
Θα ήθελα να του σταθώ, να τον κάνω να νιώσει πως δεν άλλαζει κάτι στα συναισθήματά μου, αλλά ούτε και τον λυπάμαι.
Και μπορεί να μην μπορώ να πάω να ξεμαλλιάσω τη λεγάμενη, αλλά από μένα θα είχε όλο το χρόνο και όλη την τρυφερότητα που θα είχε ανάγκη, για να το ξεπεράσει.
Σίγουρα όμως πιστεύω πως θα απαιτούσε πολύ δουλειά και απ' τους δυό μας για να μην επιρρεαστεί η σχέση.
Καταρχήν θεωρώ πως και ένας άντρας μπορεί να πέσει θύμα βιασμού. (Υπάρχει και μια σχετική ταινία με τον Michael Dooglas και την Demie Moore αν δε κάνω λάθος).
Και σαρκικά αλλά και πνευματικά. Βιασμός για μένα είναι οτιδήποτε έχει να κάνει με κάτι που σου επιβάλλετε χωρίς τη θέλησή σου και προσβάλλει την ανθρώπινη αλλά και την κοινωνική σου υπόσταση.
Παρ' όλ' αυτά και ενώ η λογική μου το δέχεται σαν ενδεχόμενο, ομολογώ πως δεν το έχω στο μυαλό μου σαν μια εύκολη ....πιθανότητα.
Ίσως γιατί έχω βρεθεί από τη μια όχθη του ποταμού...
Ωστόσο σε περίπτωση που συνέβαινε:
Το να πιστέψεις ή όχι, να εμπιστευτείς ή όχι είναι μια ερώτηση προς τον εαυτό σου, που λογικά την έχεις απαντημένη από πριν. Εφόσον μιλάμε για μια ισορροπημένη σχέση δεν θα αμφέβαλλα για τα λεγόμενα του συντρόφου μου αλλά χιλιάδες ερωτήματικά θα κατέκλιζαν το μυαλό μου, τα οποία δε θα τολμούσα να ρωτήσω... και δε θα ρώταγα σεβόμενη αυτά που περνάει. Ξέρω πόσο σημαντικός είναι ο ανδρισμός για έναν άνδρα και πόσο πονάει ο "πληγωμένος ανδρισμός"...
Αν σκεφτεί κανείς την εικόνα δύο ανθρώπων σε μια σεξουαλική επαφή, τυπικά η γυναίκα είναι εκείνη που δέχεται (μέσα στο σώμα της) και ο άνδρας είναι εκείνος που δίνει.
Λανθασμένα έχω την καταγραφή μες το κεφάλι μου πως είναι πιο εύκολο να εξαναγκασεις κάποιον να δεχτεί παρά να δώσει.
Ενώ μια γυναίκα είναι πιο εύκολο να την αναγκάσεις να γίνει το σκεύος σου(ακόμα κι αν δεν θέλει), τον άνδρα για να τον βιάσεις πρέπει να τον αναγκάσεις να θέλει να σου δώσει και χωρίς να θέλω να κάνω ΚΑΜΙΑ σύγκριση σε κάτι τόσο φριχτό όσο ένας βιασμός, αυτό το "σε αναγκάζω να θέλεις" θα πρέπει να είναι πολύ εξευτελιστικό.
Θα ήθελα να του σταθώ, να τον κάνω να νιώσει πως δεν άλλαζει κάτι στα συναισθήματά μου, αλλά ούτε και τον λυπάμαι.
Και μπορεί να μην μπορώ να πάω να ξεμαλλιάσω τη λεγάμενη, αλλά από μένα θα είχε όλο το χρόνο και όλη την τρυφερότητα που θα είχε ανάγκη, για να το ξεπεράσει.
Σίγουρα όμως πιστεύω πως θα απαιτούσε πολύ δουλειά και απ' τους δυό μας για να μην επιρρεαστεί η σχέση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
15-11-06
21:23
Monaxe αν δε κάνω λάθος σπουδάζεις κάτι σχετικό με ψυχολογία, έτσι δεν είναι;
Πόσο πιθανό είναι ένας άντρας να αισθανθεί όλα αυτά που ανέφερα, υποσυνείδητα, χωρίς να έχει καν τέτοια πρόθεση;
Πόσο πιθανό είναι ένας άντρας να αισθανθεί όλα αυτά που ανέφερα, υποσυνείδητα, χωρίς να έχει καν τέτοια πρόθεση;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.