bobiras11
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Βαγγέλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιακός φοιτητής και μας γράφει απο Μεγίστη (Καστελόριζο). Έχει γράψει 304 μηνύματα.
03-11-08
00:12
Ο τελικός τύπος είναι 3Β2+ , 2Α3- ιοντική ένωση
Aυτό εδώ δηλαδή για να το δουν κιόλας τα παιδιά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bobiras11
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Βαγγέλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιακός φοιτητής και μας γράφει απο Μεγίστη (Καστελόριζο). Έχει γράψει 304 μηνύματα.
29-10-08
23:16
Χαχα, εντάξει είναι όντως ελαφρώς "τσιμπημένο" ασκησόνι για παιδιά που τώρα τρώνε στη μάπα πρώτη φορά διαλύματα, αλλά όπως λέει και ο τίτλος.. δύσκολη άσκηση...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bobiras11
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Βαγγέλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιακός φοιτητής και μας γράφει απο Μεγίστη (Καστελόριζο). Έχει γράψει 304 μηνύματα.
29-10-08
23:05
Με απλή μέθοδο των τριών έχουμε:
Διάλυμα στο οποίο έχουν διαλυθεί
H πυκνότητα του προκύπτει ως εξής:
Διάλυμα στο οποίο έχουν διαλυθεί
H πυκνότητα του προκύπτει ως εξής:
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bobiras11
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Βαγγέλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιακός φοιτητής και μας γράφει απο Μεγίστη (Καστελόριζο). Έχει γράψει 304 μηνύματα.
19-05-08
01:46
Λοιπόν μόλις γύρισα από σύντομες διακοπούλες, αλλά νιώθω ότι πρέπει να επέμβω και να δώσω μια λύση σαν chemistry-biology expert κατά τον Στέλιο
Δεν υπάρχει λάθος στο χημικό τύπο που δώθηκε.
To Fe3C είναι γνωστός στους περισσότερους ως τσιμεντίτης και στους χημικούς ως καρβίδιο του σιδήρου.
Είναι ένα σκληρό, αλλά συνάμα έυθραυστο γυαλιστερό ασημί μεταλλικό στοιχείο.
H αντίδραση που περιγράφεται είναι η παραγωγή γραφίτη κατά την αντίδραση καρβιδίου του σιδήρου και διάλυμα θειικού οξέος (πειραματικά χρησιμοποιείται χλωρίνη).
Ένα ατού αυτής της διαδικασίας είναι η χαμηλή θερμοκρασία που απαιτείται ώστε να ξεπεραστεί η ενέργεια ενεργοποίησης (η ενέργεια που απαιτείται για την έναρξη της αντίδρασης). Συνήθως είναι μόλις στους 600 βαθμούς Κελσίου. (μικρή θερμοκρασία για τέτοιου είδους αντίδραση).
Έτσι έχουμε τη δυνατότητα να έχουμε παράγωγα γραφίτη στη στερεή τους μορφή για χρήση σε μπαταρίες.
Αρχικά κάποιος μπορεί να "σπάσει" το κεφάλι του ψάχνοντας για τους οριθμούς οξείδωσης των Fe και C στην ένωση Fe3C. Με την πρώτη ματιά μοιάζει λάθος, όμως γραμμένη αναλυτικά είναι Fe2C:Fe
Δηλαδή τα δύο άτομα του Fe έχουν αριθμό οξείδωσης +2, ο C -4 και το άλλο άτομο του Fe 0 ως ελεύθερο στοιχείο.
Στην οξειδωαναγωγική αντίδραση που περιγράφεται το θειικό οξύ (h2so4) είναι το οξειδωτικό (ανάγεται το θείο S από +6 σε +4 στο so2), ενώ το καρβίδιο του σιδήρου είναι το αναγωγικό (ο άνθρακας από -4 πάει 0 στον γραφίτη C), ενώ ταυτόχρονα έχουμε και την παραγωγή θεικού δισθενούς σιδήρου FeSo4.
Τελικά προκύπτει Fe3C + 2H2SO4 --> C + SO2 + FeSO4 + 2H2O
(Τώρα μπορείτε να προσκυνήσετε τον master της χημείας)
-Μπόμπιρας
Δεν υπάρχει λάθος στο χημικό τύπο που δώθηκε.
To Fe3C είναι γνωστός στους περισσότερους ως τσιμεντίτης και στους χημικούς ως καρβίδιο του σιδήρου.
Είναι ένα σκληρό, αλλά συνάμα έυθραυστο γυαλιστερό ασημί μεταλλικό στοιχείο.
H αντίδραση που περιγράφεται είναι η παραγωγή γραφίτη κατά την αντίδραση καρβιδίου του σιδήρου και διάλυμα θειικού οξέος (πειραματικά χρησιμοποιείται χλωρίνη).
Ένα ατού αυτής της διαδικασίας είναι η χαμηλή θερμοκρασία που απαιτείται ώστε να ξεπεραστεί η ενέργεια ενεργοποίησης (η ενέργεια που απαιτείται για την έναρξη της αντίδρασης). Συνήθως είναι μόλις στους 600 βαθμούς Κελσίου. (μικρή θερμοκρασία για τέτοιου είδους αντίδραση).
Έτσι έχουμε τη δυνατότητα να έχουμε παράγωγα γραφίτη στη στερεή τους μορφή για χρήση σε μπαταρίες.
Αρχικά κάποιος μπορεί να "σπάσει" το κεφάλι του ψάχνοντας για τους οριθμούς οξείδωσης των Fe και C στην ένωση Fe3C. Με την πρώτη ματιά μοιάζει λάθος, όμως γραμμένη αναλυτικά είναι Fe2C:Fe
Δηλαδή τα δύο άτομα του Fe έχουν αριθμό οξείδωσης +2, ο C -4 και το άλλο άτομο του Fe 0 ως ελεύθερο στοιχείο.
Στην οξειδωαναγωγική αντίδραση που περιγράφεται το θειικό οξύ (h2so4) είναι το οξειδωτικό (ανάγεται το θείο S από +6 σε +4 στο so2), ενώ το καρβίδιο του σιδήρου είναι το αναγωγικό (ο άνθρακας από -4 πάει 0 στον γραφίτη C), ενώ ταυτόχρονα έχουμε και την παραγωγή θεικού δισθενούς σιδήρου FeSo4.
Τελικά προκύπτει Fe3C + 2H2SO4 --> C + SO2 + FeSO4 + 2H2O
(Τώρα μπορείτε να προσκυνήσετε τον master της χημείας)
-Μπόμπιρας
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.