roumana
Διάσημο μέλος
Αυτά που είναι πολύ προσωπικά που τα βγάζουμε?
Μάλλον, ρισκάρουμε να δείξουμε στους άλλους τις αδυναμίες μας?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Το φέρνω στην επιφάνια επειδή συνειδητοποίησα ότι κάτι άλλαξε μέσα μου. Άρχισα να έχω περισσότερη εμπιστοσύνη στους ανθρώπους, και σήμερα δεν μου φαίνεται αδύνατων να ακούω μια συμβουλή από μια φίλη. Παλιά το θεωρούσα αδύνατων γιατί επέμενα ότι οι συμβουλές των φίλων είναι άχρηστες… και ότι μόνο ο ψυχολόγος μπορεί να σε βοηθήσει.
Ήμουν λάθος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Πρακτικά είναι αδύνατον να μην αξιολογήσεις μια κατάσταση μέσα από τις εμπειρίες σου, σωστα; Παρ' όλ' αυτά μπορείς να βοηθήσεις κάποιον με γνώμονα αυτό που σου ζητάει!
Χονδροειδές παράδειγμα του τι εννοώ πιο πάνω:
Ας πούμε πως η φίλη μας έχει χωρίσει με τον αγαπημένο της (που εμείς ξέρουμε πως είναι κάθαρμα-για μας όμως όχι για εκείνη-) και μας ρωτά: "Τον θέλω πίσω. Τι να κάνω;"
Συμβουλές του τύπου: "Δεν σου αξίζει" "Θα τον ξεχάσεις" "Θα βρεις άλλον" ακόμα κι αν είναι πραγματικές, δεν βοηθούν τη φίλη. Αυτές είναι οι συμβουλές που μέσα μου χαρακτηρίζω σαν Η φίλη ρωτά πως θα τον φέρει πίσω και σε αυτό ζητάει βοήθεια! Εννοείται πως θα μοιραστείς μαζί της τη γνώμη σου για το άτομο, αλλά εκείνη άλλο σου ζητάει στη φάση που βρίσκεται.
Εξάλλου το ότι δεν της ταιριάζει αν δεν το νιώσει μέσα της μόνη της, ό,τι και να της πουν οι τρίτοι...
Ελπίζω να καταλαβαίνεις τι θέλω να πω.
Το παράδειγμά σου είναι άψογο να αποδείξει αυτό που έλεγα. Δεν υπάρχει αντικειμενικότητα πάρα μόνο στον ψυχολόγο( αγνώστους). Δεν είναι λογικό να υπάρχει στους φίλους. Μπορείς να ακούς από τον φίλο σου μια άποψη από άλλη οπτική γωνία, ίσος πιο έμπυρη, ή πιο θαρραλέα, ή πιο ψύχραιμη
αλλά όχι αντικειμενική. Γιατί ο φίλος υποτίθεται ζει μαζί σου τις χαρές και τις πίκρες. Θα σε προστατεύει αν σε αγαπάει και δεν μπορεί να σου τα πει όπως θα έκανε ένας ξένος που δεν νοιάζεται…
Τώρα … δεν νομίζω ότι γίνεται και διαφορετικά…οπότε: ή παίρνεις ή αφήνεις. Καθαρά επιλογή καθενός.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Δεν υπάρχουν τέτοιους φίλους μόνο στη θεωρία…στο τέλος όλοι παίρνουν κάτι μέσα τους από το δικό σου πρόβλημα…το κάνουν δικό τους και χάνεται η αντικειμενικότητα γιατί φιλτράρουν και αντιδράνε ανάλογα με τον χαρακτήρα τους, βιώματα, μόρφωση κτλ.
Τις περισσότερες φορές νομίζουμε ότι μιλάμε για ένα κοινό θέμα ..στην ουσία μιλάμε για τον εαυτό μας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Πραγματικά νιώθω πολλές φορές πως για να μην γίνεσαι φορτωτική πρέπει να μιλήσεις στον ψυχολόγο( ίσος γονείς ) για τα σοβαρά προβλήματα και να προστατεύεις τις φίλες σου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
μου ξέφυγε αυτό
Ανάλογα λοιπόν με τη φύση του προβλήματος διαλέγω και το που θα μιλήσω... το που θα αποτανθώ για βοήθεια....
Ακριβώς έτσι σκέφτομαι και εγώ…Κάποια θέματα τα συζητάς με την οικογένεια, κάποια με τους φίλους …και κάποια δεν τα λες ούτε στον παπά...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
............................................
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Pepper...Και συμπτωματικά με το δεύτερο μεγάλο χωρισμό μου με απογοήτευσαν οι φίλοι που ανέφερα, από το σχολείο... Και ξαναέδωσα βάρος στους ιντερνετικούς...
Δεν είναι ότι δεν έχω φίλες, αν μπορούν δηλαδή να χαρακτηριστούν ως τέτοιες. Απλά είμαι πάρα πολύ απογοητευμένη. Από το σχολείο δεν έχω κρατήσει κανέναν φίλο εκτός από 1 κοπέλα με την οποία συναντιόμαστε που και που.
Εγώ πάντα βρίσκομαι ανάμεσα στην ανάγκη μου να μιλήσω, να επικοινωνήσω και την καχυποψία που προέρχεται από απογοητεύσεις με «πολύ καλούς» φίλους. Μπορώ να μιλήσω μόνο για θέματα που δεν θα με «κάψουν». Άρα δεν είμαι ποτέ 100% ειλικρινής (γιατί και η μισή αλήθεια είναι ένα μικρό ψέμα)… οπότε δεν μπορώ να θεωρώ κάποιον κολλητό μου.
Valder
ΥΓ: Τα blogs....χμμμ ούτε εκεί θα δίσταζα να μιλήσω για κάτι προσωπικό , απλά δεν είναι προσανατολισμένο το blog μου πρός τον αισθηματικό μου τομέα. Δεν ξέρω αν θα αναφέρω κάποια στιγμή οτιδήποτε.
Τα blog, site-forum, chat κτλ είναι απλά άλλη μια πηγή γνωριμιών οποίες είτε θα γίνουν φιλίες έξω on the real life με την βοήθεια κάποιου meeting είτε παραμένουν virtual. Δεν δοκίμασα να γνωρίσω φίλους με αυτό τον τρόπο…ακόμα.
Είναι καλό που θα μπορούσες να μιλήσεις άνετα σε αγνώστους.
katerina ...(Εχμ, το προηγουμενο ποστ πηγαινε στο ορθογραφια και συντακτικο, και απ'ο,τι βλεπω δε σβηνεται κιολας )
Μην στενοχωριέσαι …έχει κάτι καλούς ανθρώπους που μας καθαρίζουν τα off topic...
δεν ξερεις ποτέ ποιος θα μπορει με λιγα κλικ να τσεκαρει τη ζωη σου(ακουγεται υπερβολικο μονο μεχρι να το ζησεις),
Το έζησες?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Εγώ προσπάθησα να κρατώ ένα blog όμως δεν μπορούσα να γράφω τίποτα προσωπικό όσο ήταν public. Λένε ότι πολλές φορές εκφράζεις πιο εύκολα τις σκέψεις όταν μιλάς σε κάποιον που δεν ξέρεις.
Θα ήθελα να μου πείτε τη γνώμη σας για αυτό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.