10-07-06
15:51
Αρχική Δημοσίευση από emufear:Όσο γι' αυτά που φοβάμαι...:
Φοβάμαι, μήπως δειλιάσω ψυχή μου και κρύψω την αλήθεια πιο κάτω απ� τη φωνή μου πιο χαμηλά κι απ� την ανάσα που αφήνω εγώ χαλάλι ζωγραφιστή στο προσκεφάλι.
Φοβάμαι, ρε, αλήθεια μονάχα μια στιγμή που θα με στείλει ν� αγκαλιάσω το σκοτάδι την ντροπή φοβάμαι την στιγμή που θ� αντέχω στα μάτια να τους δω φοβάμαι που είμαι ακόμα εδώ.
Φοβάμαι μήπως δειλιάσω ψυχή μου και λυπηθώ να σου χαρίσω την ρημάδα τη ζωή μου
φοβάμαι μην ποζάρω για ένα πλάνο κοντινό κι εκείνη τη φορά που το μικρόφωνο κλειστό θα βρω.
Φοβάμαι που έχω αρχίσει να ξυπνάω μετά τον ήλιο
φοβάμαι να θυμάμαι τον πιο καλό μου φίλο
φοβάμαι χωρίς λόγο να φοβάμαι γιατί η μοναξιά μου έχει γίνει ξένη κι αυτή.
Φοβάμαι μήπως μάθω με τα φώτα να ζω
φοβάμαι μήπως φτιάξω ένα τραγούδι χαζό
φοβάμαι το κασέ και την τιμή μου να βρώ και μ� αρνηθώ, με σιχαθώ.
Μη σου κολλήσω φοβάμαι την κάνη στο κεφάλι και προλάβεις και τραβήξεις την σκανδάλη
Φοβάμαι φοβισμένο να σε δω, φοβάμαι μήπως και σε λυπηθώ.
Το λατρευω αυτο το τραγουδι, και ειδικα ο στιχος με εντονα με εκφραζει απολυτα..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.