kleftra
Διάσημο μέλος
Η Γεωργία-Γωγούλα-Γωγώ...ακούω σε όλες τις παραλλαγές αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 3,359 μηνύματα.
22-10-06
00:36
Εμένα πάντως δεν μου έχει προκύψει καθόλου καλά μέχρι τώρα.
Ίσως επειδή ποτέ δεν πίστεψα σε αυτό το είδος σχέσεως ίσως επειδή δεν πίστεψα αρκετά στην τωρινή μου σχέση....δεν ξέρω.
Και δεν είναι πως κάτι έχει προκύψει απλά ή ότι μαλώνουμε ή ότι δεν καταλαβαινόμαστε....και πάλι δεν ξέρω πως να το προσδιορίσω.
Τα γεγονότα μιλούν απο μόνα τους.
Ο φίλος μου τλτ κατέβηκε πριν δυο βδομάδες το Σ/Κ.Ξέρω και ξέρει πως λόγω της δουλειάς μας(και οι δυο δουλεύουμε και Σάββατα και εκείνος και κάποιες Κυριακές) δεν είναι εύκολο να βλεπόμαστε συχνά.Αυτό ήταν γεγονός εξαρχής.Αυτό που άλλαξε στην πορεία ήταν η απόφαση μου να αφήσω την τωρινή μου δουλειά.Εκείνος υπέθεσε πως θα επιστρέψω στην Αθήνα αλλά εγώ θα επιστρέψω μόνο για ένα μικρό διάστημα μίνι διακοπών μιας (έχουμε κανονίσει να πάμε μαζί εξωτερικό τέλη Νοέμβρη)και ήδη συζητάω για μια άλλη δουλειά πάλι στην Κρήτη.
Το θέμα είναι πως η απόφαση μου να παραμείνω εδώ, ενώ ουσιαστικά δεν με δεσμεύει κάτι παρά μόνο οι προθέσεις μου, τον πίκρανε.Θεωρούσε πως είμαστε μακρυά γιατί δεν γίνεται αλλιώς και τώρα που έχω επιλογή πάλι τα ίδια διαλέγω.
Ομώς δεν αντέχω να μετακομίζω πάλι πίσω, θέλω να στεριώσω κάπου κι αυτό το κάπου δεν είναι αυτή η σχέση.Οι ανάγκες μου για επαγγελματικό και προσωπικό(όχι ερωτικό αλλά καθαρά δικό μου) στέριωμα είναι πιο μεγάλες απο την ανάγκη μου για μια σχέση(η μαμά μου θα με αποκληρώσει αν το διαβάσει αυτό).
Μακάρι και ο ίδιος να αποδεχτεί πως έχω ανάγκη να κυνηγήσω τα ονειρά μου κι αν μπορεί και θέλει να συνεχίσουμε έτσι.
Τελικά μάλλον ο ερωτάς μας είναι εξ αποστάσεως και δεν έχει να κάνει με τα ναυτικά μίλια που μας χωρίζουν αλλά με την απόσταση που βάζω εγώ αναμεσά μας.
Σόρρυ για το μακροσκελές μνμ κάτι με έπιασε Σαββατόβραδο να αυτοψυχαναλυθώ.
Ίσως επειδή ποτέ δεν πίστεψα σε αυτό το είδος σχέσεως ίσως επειδή δεν πίστεψα αρκετά στην τωρινή μου σχέση....δεν ξέρω.
Και δεν είναι πως κάτι έχει προκύψει απλά ή ότι μαλώνουμε ή ότι δεν καταλαβαινόμαστε....και πάλι δεν ξέρω πως να το προσδιορίσω.
Τα γεγονότα μιλούν απο μόνα τους.
Ο φίλος μου τλτ κατέβηκε πριν δυο βδομάδες το Σ/Κ.Ξέρω και ξέρει πως λόγω της δουλειάς μας(και οι δυο δουλεύουμε και Σάββατα και εκείνος και κάποιες Κυριακές) δεν είναι εύκολο να βλεπόμαστε συχνά.Αυτό ήταν γεγονός εξαρχής.Αυτό που άλλαξε στην πορεία ήταν η απόφαση μου να αφήσω την τωρινή μου δουλειά.Εκείνος υπέθεσε πως θα επιστρέψω στην Αθήνα αλλά εγώ θα επιστρέψω μόνο για ένα μικρό διάστημα μίνι διακοπών μιας (έχουμε κανονίσει να πάμε μαζί εξωτερικό τέλη Νοέμβρη)και ήδη συζητάω για μια άλλη δουλειά πάλι στην Κρήτη.
Το θέμα είναι πως η απόφαση μου να παραμείνω εδώ, ενώ ουσιαστικά δεν με δεσμεύει κάτι παρά μόνο οι προθέσεις μου, τον πίκρανε.Θεωρούσε πως είμαστε μακρυά γιατί δεν γίνεται αλλιώς και τώρα που έχω επιλογή πάλι τα ίδια διαλέγω.
Ομώς δεν αντέχω να μετακομίζω πάλι πίσω, θέλω να στεριώσω κάπου κι αυτό το κάπου δεν είναι αυτή η σχέση.Οι ανάγκες μου για επαγγελματικό και προσωπικό(όχι ερωτικό αλλά καθαρά δικό μου) στέριωμα είναι πιο μεγάλες απο την ανάγκη μου για μια σχέση(η μαμά μου θα με αποκληρώσει αν το διαβάσει αυτό).
Μακάρι και ο ίδιος να αποδεχτεί πως έχω ανάγκη να κυνηγήσω τα ονειρά μου κι αν μπορεί και θέλει να συνεχίσουμε έτσι.
Τελικά μάλλον ο ερωτάς μας είναι εξ αποστάσεως και δεν έχει να κάνει με τα ναυτικά μίλια που μας χωρίζουν αλλά με την απόσταση που βάζω εγώ αναμεσά μας.
Σόρρυ για το μακροσκελές μνμ κάτι με έπιασε Σαββατόβραδο να αυτοψυχαναλυθώ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.