Jenny
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Τζένη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 41 ετών και Καθηγητής. Έχει γράψει 960 μηνύματα.
02-10-08
23:36
Δεν είναι ο νόμςο της παγκόσμιας έλξης είναι η δύναμη που αναπτύσσεται ανάμεσα σε δύο ηλεκτρισμένα σωματίδια. Και αυτή ονομάζεται δύναμη Κουλόμπ. Coulomb.
Πράγματι...Μάλλον δεν θα θυμόταν καλά ο djimmakos πριν γιατί ψιλομοιάζει ο τύπος. Αλλά εκεί έχουμε τη σταθερά G, δηλαδή την ελκτική σταθερά και τις μάζες m, αντί για q
Μπορεί να ήμουν θεωρητική κατεύθυνση στο Λύκειο, αλλά η φυσική ήταν ένα από τα αγαπημένα μου μαθήματα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Jenny
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Τζένη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 41 ετών και Καθηγητής. Έχει γράψει 960 μηνύματα.
02-10-08
22:57
Γεια σας παιδια.. θα ηθελα μια βοηθεια.. μπορει κανεις να μ εξηγησει τι σημαινει ακριβως ο τυπος :F=K.q1.q2/r^2 αν γινεται μπορειτε να μ δωσετε μερικα παραδειγματα?? (/=διαιρεση,^=δυναμη, .=πολλαπλασιασμος)
Ευχαριστω Πολυ!:thanks:
Για παράδειγμα, έχεις 2 σημειακά φορτία q1 και q2 που είναι ..τόσα.. μC και αυτά βρίσκονται σε απόσταση ..τόσα.. cm -->(r) μεταξύ τους. Σου δίνεται πάντα και το Κ, οπότε αντικαθιστάς τα νούμερα που θα σου δίνει η κάθε άσκηση στον τύπο και βρίσκεις το F.
ΥΓ: Εκεί που λέω ..τόσα.., εννοώ την τιμή που θα δίνει η εκάστοτε άσκηση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Jenny
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Τζένη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 41 ετών και Καθηγητής. Έχει γράψει 960 μηνύματα.
02-10-08
21:32
Εγώ πιστεύω ότι αυτά που έγραψες είναι τα σημαντικότερα και ότι αρκούν. Γιατί δεν τα ανέφερες απλώς, αλλά έγραψες και τις υποδιαιρέσεις τους. :iagree:
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Jenny
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Τζένη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 41 ετών και Καθηγητής. Έχει γράψει 960 μηνύματα.
27-09-08
16:55
Πώς παράγεται το πλαστικό;
Το πλαστικό, όπως και τα περισσότερα συνθετικά πολυμερή, είναι ένα μακρύ γραμμικό μόριο που αποτελείται από επαναλαμβανόμενες υπομονάδες, τα λεγόμενα μονομερή. Αυτά μπορεί να είναι είτε ίδια μεταξύ τους είτε συνδυασμοί δύο ή περισσοτέρων διαφορετικών μορίων.
Για την παραγωγή του πλαστικού χρειάζεται μια χημική αντίδραση κατά τη διάρκεια της οποίας τα μονομερή ενώνονται μεταξύ τους σχηματίζοντας μια αλυσίδα, δηλαδή ένα πολυμερές μόριο. Αυτός ο πολυμερισμός απαιτεί ένα συνδυασμό θερμοκρασίας, πίεσης και ενζυμικών αντιδράσεων κατάλυσης.
Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι είτε τα πολυμερή προσθήκης -όπου τα μονομερή παραμένουν ως έχουν- είτε τα πολυμερή συμπύκνωσης - όπου τα μονομερή ενώνονται με διαμοριακή απόσπαση μικρών μορίων. Το γνωστό μας πολυαιθυλένιο, που χρησιμοποιείται στις πλαστικές σακούλες, αποτελείται από μονομερή αιθυλενίου, ένωση που στη φύση τη βρίσκουμε στα ώριμα φρούτα.
Ο πολυμερισμός πυροδοτείται από έναν καταλύτη, το υπεροξείδιο του βενζολίου, ο οποίος με τη θερμότητα διασπάται σε δύο κομμάτια, δύο ελεύθερες ρίζες, καθεμιά από τις οποίες έχει διαθέσιμα ηλεκτρόνια για το σχηματισμό νέων δεσμών. Τα ηλεκτρόνια ενώνονται μ' ένα άτομο άνθρακα στο μόριο του αιθυλενίου, που με τη σειρά του είναι πλέον διαθέσιμο για να ενωθεί μ' ένα άλλο μόριο αιθυλενίου, προκαλώντας έτσι μια αλυσιδωτή αντίδραση.
Διαφορετική είναι η περίπτωση του πλαστικού που χρησιμοποιείται για τα μπουκάλια˙ αυτό σχηματίζεται κατά την αντίδραση δύο διαφορετικών μονομερών: της αιθυλενογλυκόλης και του τερεφθαλικού οξέος.
ΠΗΓΗ: Περιοδικό Focus https://www.focusmag.gr/articles/view-article.rx?oid=31942
-----------------------------------------
Τα πλαστικά αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος των απορριμμάτων. Στην Ελλάδα καταναλώνονται ετησίως 300.000 τόνοι πλαστικών. Αποτελούν υλικό υψηλής τεχνολογίας και μεγάλης αντοχής και χρησιμεύουν κυρίως ως υλικό συσκευασίας.
Ο λόγος που τα καθιστά εχθρικά προς το περιβάλλον είναι ότι αποσυντίθενται, με πολύ αργό ρυθμό: ένα πλαστικό μπουκάλι αποσυντίθεται σε 450 χρόνια, ενώ ένα σχοινί σε 3-14 μήνες και ένα χαρτί σε 4-6 εβδομάδες.
Το πλαστικό είναι ανακυκλώσιμο, ωστόσο οι προσμείξεις που περιέχει και η μεγάλη ποικιλία πλαστικών (50 περίπου είδη) που χρησιμοποιούνται από τις βιομηχανίες καθιστούν τη διαδικασία αυτή πολύ δύσκολη.
Τα πιο διαδεδομένα είδη προς ανακύκλωση είναι:
PVC - Πολυβινυλοχλωρίδιο
HDPE - Πολυαιθυλένιο υψηλής πυκνότητας
LDPE - Πολυαιθυλένιο χαμηλής πυκνότητας
PP - Πολυπροπυλένιο
PS - Πολυστυρένιο
Για να ανακυκλωθούν τα πλαστικά απορρίμματα συμπιέζονται χωρίς προηγούμενη διαλογή και καθαρισμό τους, για να μειωθεί ο όγκος τους. Έπειτα ακολουθεί θέρμανσή τους και συνεχής ζύμωση σε θερμοκρασία γύρω στους 200οC. Αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας είναι η παραγωγή ενός ρευστού ομοιόμορφου υλικού που μπορεί να μορφοποιηθεί κατάλληλα με χύτευση υπό πίεση. Το υλικό που προκύπτει είναι δεύτερης ποιότητας, που ωστόσο, μπορεί να βελτιωθεί, αν διοχετευτεί σε αυτό ποσότητα καθαρού πλαστικού.
Μια λύση στο πρόβλημα ανακύκλωσης των πλαστικών προσφέρει το βιοπλαστικό, ένα είδος πλαστικού που παρασκευάζεται με τη βοήθεια βακτηριδίων και ανακαλύφτηκε το 1988 από μια βρετανική εταιρία. Σε αντίθεση με τα κοινά πλαστικά, που είναι απρόσβλητα σε μικροοργανισμούς και δεν αποσυντίθενται, το βιοπλαστικό μπορεί να αποσυντεθεί μέσα στο έδαφος μέσω μυκήτων και βακτηριδίων σε διάστημα λίγων μηνών. Από βιοπλαστικό κατασκευάζονται ήδη μπουκάλια, δοχεία, μεμβράνες συσκευασίας κ.λπ., ενώ υπάρχουν πολλές προοπτικές για επέκταση της χρήσης του.
ΠΗΓΗ: www.nature.ert.gr
Το πλαστικό, όπως και τα περισσότερα συνθετικά πολυμερή, είναι ένα μακρύ γραμμικό μόριο που αποτελείται από επαναλαμβανόμενες υπομονάδες, τα λεγόμενα μονομερή. Αυτά μπορεί να είναι είτε ίδια μεταξύ τους είτε συνδυασμοί δύο ή περισσοτέρων διαφορετικών μορίων.
Για την παραγωγή του πλαστικού χρειάζεται μια χημική αντίδραση κατά τη διάρκεια της οποίας τα μονομερή ενώνονται μεταξύ τους σχηματίζοντας μια αλυσίδα, δηλαδή ένα πολυμερές μόριο. Αυτός ο πολυμερισμός απαιτεί ένα συνδυασμό θερμοκρασίας, πίεσης και ενζυμικών αντιδράσεων κατάλυσης.
Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι είτε τα πολυμερή προσθήκης -όπου τα μονομερή παραμένουν ως έχουν- είτε τα πολυμερή συμπύκνωσης - όπου τα μονομερή ενώνονται με διαμοριακή απόσπαση μικρών μορίων. Το γνωστό μας πολυαιθυλένιο, που χρησιμοποιείται στις πλαστικές σακούλες, αποτελείται από μονομερή αιθυλενίου, ένωση που στη φύση τη βρίσκουμε στα ώριμα φρούτα.
Ο πολυμερισμός πυροδοτείται από έναν καταλύτη, το υπεροξείδιο του βενζολίου, ο οποίος με τη θερμότητα διασπάται σε δύο κομμάτια, δύο ελεύθερες ρίζες, καθεμιά από τις οποίες έχει διαθέσιμα ηλεκτρόνια για το σχηματισμό νέων δεσμών. Τα ηλεκτρόνια ενώνονται μ' ένα άτομο άνθρακα στο μόριο του αιθυλενίου, που με τη σειρά του είναι πλέον διαθέσιμο για να ενωθεί μ' ένα άλλο μόριο αιθυλενίου, προκαλώντας έτσι μια αλυσιδωτή αντίδραση.
Διαφορετική είναι η περίπτωση του πλαστικού που χρησιμοποιείται για τα μπουκάλια˙ αυτό σχηματίζεται κατά την αντίδραση δύο διαφορετικών μονομερών: της αιθυλενογλυκόλης και του τερεφθαλικού οξέος.
ΠΗΓΗ: Περιοδικό Focus https://www.focusmag.gr/articles/view-article.rx?oid=31942
-----------------------------------------
Τα πλαστικά αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος των απορριμμάτων. Στην Ελλάδα καταναλώνονται ετησίως 300.000 τόνοι πλαστικών. Αποτελούν υλικό υψηλής τεχνολογίας και μεγάλης αντοχής και χρησιμεύουν κυρίως ως υλικό συσκευασίας.
Ο λόγος που τα καθιστά εχθρικά προς το περιβάλλον είναι ότι αποσυντίθενται, με πολύ αργό ρυθμό: ένα πλαστικό μπουκάλι αποσυντίθεται σε 450 χρόνια, ενώ ένα σχοινί σε 3-14 μήνες και ένα χαρτί σε 4-6 εβδομάδες.
Το πλαστικό είναι ανακυκλώσιμο, ωστόσο οι προσμείξεις που περιέχει και η μεγάλη ποικιλία πλαστικών (50 περίπου είδη) που χρησιμοποιούνται από τις βιομηχανίες καθιστούν τη διαδικασία αυτή πολύ δύσκολη.
Τα πιο διαδεδομένα είδη προς ανακύκλωση είναι:
PVC - Πολυβινυλοχλωρίδιο
HDPE - Πολυαιθυλένιο υψηλής πυκνότητας
LDPE - Πολυαιθυλένιο χαμηλής πυκνότητας
PP - Πολυπροπυλένιο
PS - Πολυστυρένιο
Για να ανακυκλωθούν τα πλαστικά απορρίμματα συμπιέζονται χωρίς προηγούμενη διαλογή και καθαρισμό τους, για να μειωθεί ο όγκος τους. Έπειτα ακολουθεί θέρμανσή τους και συνεχής ζύμωση σε θερμοκρασία γύρω στους 200οC. Αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας είναι η παραγωγή ενός ρευστού ομοιόμορφου υλικού που μπορεί να μορφοποιηθεί κατάλληλα με χύτευση υπό πίεση. Το υλικό που προκύπτει είναι δεύτερης ποιότητας, που ωστόσο, μπορεί να βελτιωθεί, αν διοχετευτεί σε αυτό ποσότητα καθαρού πλαστικού.
Μια λύση στο πρόβλημα ανακύκλωσης των πλαστικών προσφέρει το βιοπλαστικό, ένα είδος πλαστικού που παρασκευάζεται με τη βοήθεια βακτηριδίων και ανακαλύφτηκε το 1988 από μια βρετανική εταιρία. Σε αντίθεση με τα κοινά πλαστικά, που είναι απρόσβλητα σε μικροοργανισμούς και δεν αποσυντίθενται, το βιοπλαστικό μπορεί να αποσυντεθεί μέσα στο έδαφος μέσω μυκήτων και βακτηριδίων σε διάστημα λίγων μηνών. Από βιοπλαστικό κατασκευάζονται ήδη μπουκάλια, δοχεία, μεμβράνες συσκευασίας κ.λπ., ενώ υπάρχουν πολλές προοπτικές για επέκταση της χρήσης του.
ΠΗΓΗ: www.nature.ert.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.