Scandal
Διαχειριστής
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 36 ετών, Απόφοιτος λυκείου και μας γράφει από Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 21.705 μηνύματα.
Με ποιους τρόπους πιστεύετε θα έπρεπε να αξιολογούνται οι μαθητές στο σχολείο εν έτη 2025 - 2026;
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι αξιολόγησης:
- προφορική εξέταση
- γραπτές εξετάσεις
- εργασίες για το σπίτι - projects (ομαδικά και ατομικά)
- αξιολόγησης της συμμετοχής στην τάξη
κ.α.
Πιστεύετε η αξιολόγηση λειτουργεί καλά στα ελληνικά σχολεία;
Και κλείνοντας, τι πιστεύετε για το σύστημα των 4-μηνιαίων βαθμολογιών στο γυμνάσιο και το λύκειο;
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι αξιολόγησης:
- προφορική εξέταση
- γραπτές εξετάσεις
- εργασίες για το σπίτι - projects (ομαδικά και ατομικά)
- αξιολόγησης της συμμετοχής στην τάξη
κ.α.
Πιστεύετε η αξιολόγηση λειτουργεί καλά στα ελληνικά σχολεία;
Και κλείνοντας, τι πιστεύετε για το σύστημα των 4-μηνιαίων βαθμολογιών στο γυμνάσιο και το λύκειο;
Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Καθηγητής κι έχει σπουδάσει στο τμήμα Φυσικής ΕΚΠΑ (Αθήνα). Έχει γράψει 10.743 μηνύματα.
Και οι 4 τρόποι πρέπει να εφαρμόζονται. Μάλιστα, οι γραπτές εξετάσεις πρέπει να αυξηθούν με πολλά τακτικά 10λεπτά τεστάκια στο μάθημα της ημέρας.Με ποιους τρόπους πιστεύετε θα έπρεπε να αξιολογούνται οι μαθητές στο σχολείο εν έτη 2025 - 2026;
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι αξιολόγησης:
- προφορική εξέταση
- γραπτές εξετάσεις
- εργασίες για το σπίτι - projects (ομαδικά και ατομικά)
- αξιολόγησης της συμμετοχής στην τάξη
Μπααα! Τώρα τι γίνεται; Οι καθηγητές δεν εξετάζουν καθημερινά. Έτσι οι μαθητές διαβάζουν μόνον για το προγραμματισμένο διαγώνισμα. Πριν καταθέσει ο καθηγητής βαθμολογία φωνάζει έναν κατάλογο για να θυμηθεί τους λίγους που συμμετέχουν στην τάξη. Έτσι ο βαθμός τετραμήνου είναι ο βαθμός του διαγωνίσματος (αν είναι πάνω από τη βάση) με συν 1 ή 2 το πολύ. Αν ο βαθμός του διαγωνίσματος είναι πολύ μικρός, τότε στο τετράμηνο μπαίνει 9 ή 10. (Και γαμώ τις αξιολογήσεις).Πιστεύετε η αξιολόγηση λειτουργεί καλά στα ελληνικά σχολεία;
Διαφωνώ με το τετράμηνο. Πιο πάνω έγραψα πώς μπαίνει ο βαθμός του Α τετραμήνου. Στο Β μπαίνει ο ίδιος βαθμός, άντε μια μονάδα παραπάνω. Με τη λήξη του Α τετραμήνου, για πολλούς μαθητές τελειώνει και το σχολικό έτος και χαλαρώνουν εντελώς. Πολύ καλύτερο είναι το τρίμηνο το οποίο δίνει ευκαιρίες βελτίωσης και κρατά τους μαθητές σε εγρήγορση. Όμως το τετράμηνο βολεύει πιο πολύ τους καθηγητές διότι τους χαλαρώνει και μειώνει τη δουλειά τους.Και κλείνοντας, τι πιστεύετε για το σύστημα των 4-μηνιαίων βαθμολογιών στο γυμνάσιο και το λύκειο;
Memetchi
Διάσημο μέλος
Ο Memetchi αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών και Απόφοιτος. Έχει γράψει 2.581 μηνύματα.
Δύσκολες ερωτήσεις.
Όλοι οι τρόποι μπορούν να έχουν αξία αρκεί να ξες για ποιο λόγο το κάνεις. Αυτή τη στιγμή η αξιολόγηση λειτουργεί κυρίως ως εργαλείο επιβράβευσης ή τιμωρίας ενώ η μεγαλύτερη αξία του είναι η ανατροφοδιτική του ιδιότητα. Πως τα πάω και τι πρέπει να αλλάξω. Ειδικά από τη μεριά του εκπαιδευτικού είναι ο πιο βοηθητικός τρόπος να κατανοήσει αν κάνει καλά τη δουλειά του. Για αυτό δεν έχει νόημα σκέτο ένα τεστ ή διαγώνισμα αν δεν καταλήξει στην αλλαγή. Επομένως θεωρώ ότι ιδανικά θα έπρεπε να μπορεί να βγει όχι από τεστ κτλ. για να μπει βαθμός αλλά από κάθε άσκηση/δραστηριότητα/εξέταση κτλ που καλείται να χρησιμοποιήσει προηγούμενες γνώσεις. Δηλαδή θα μπορούσε να μπει τεστ απλά για να δει ο εκπαιδευτικός τι καταλάβανε, χωρίς άγχος βαθμού για τον μαθητή. Φυσικά αυτό έχει άλλα προβλήματα στο τωρινό μας εκπαιδευτικό σύστημα.
Επίσης το κακό με την αξιολόγηση που έχουμε τώρα είναι ότι δεν ειναι προσωποποιημένη, αλλά προσπαθεί με κάποια γενικά κριτήρια και στανταρ να αξιολογήσει μαζικά όλα τα παιδιά. Το νόημα είναι ο κάθε μαθητής να γίνει καλύτερος από αυτό που ήταν πριν, σύμφωνα με τις δικές του δυνατότητες και δυσκολίες μέσα στη Ζεα.
Τώρα θα μου πει δικαιολογημένα ο καθένας ότι δεν υπάρχει χρόνος, υπάρχει ύλη που τρέχει, σύμβουλοι που πιέζουν και προφανώς ότι η βαθμολογία είναι σημαντικό κίνητρο πολλές φορές για τους μαθητές. Όμως όταν υπάρχει τόσο μεγάλη επικέντρωση εκεί καταλήγουμε στα σημερινά αποτελέσματα όπου το κίνητρο είναι καθαρά εξωτερικό και οι γνώσεις επιφανειακές αφού όλα γίνονται απλά για αυτό τον βαθμό. Το πως θα αλλάξει είναι ακόμα μεγαλύτερη κουβέντα βέβαια.
Όλοι οι τρόποι μπορούν να έχουν αξία αρκεί να ξες για ποιο λόγο το κάνεις. Αυτή τη στιγμή η αξιολόγηση λειτουργεί κυρίως ως εργαλείο επιβράβευσης ή τιμωρίας ενώ η μεγαλύτερη αξία του είναι η ανατροφοδιτική του ιδιότητα. Πως τα πάω και τι πρέπει να αλλάξω. Ειδικά από τη μεριά του εκπαιδευτικού είναι ο πιο βοηθητικός τρόπος να κατανοήσει αν κάνει καλά τη δουλειά του. Για αυτό δεν έχει νόημα σκέτο ένα τεστ ή διαγώνισμα αν δεν καταλήξει στην αλλαγή. Επομένως θεωρώ ότι ιδανικά θα έπρεπε να μπορεί να βγει όχι από τεστ κτλ. για να μπει βαθμός αλλά από κάθε άσκηση/δραστηριότητα/εξέταση κτλ που καλείται να χρησιμοποιήσει προηγούμενες γνώσεις. Δηλαδή θα μπορούσε να μπει τεστ απλά για να δει ο εκπαιδευτικός τι καταλάβανε, χωρίς άγχος βαθμού για τον μαθητή. Φυσικά αυτό έχει άλλα προβλήματα στο τωρινό μας εκπαιδευτικό σύστημα.
Επίσης το κακό με την αξιολόγηση που έχουμε τώρα είναι ότι δεν ειναι προσωποποιημένη, αλλά προσπαθεί με κάποια γενικά κριτήρια και στανταρ να αξιολογήσει μαζικά όλα τα παιδιά. Το νόημα είναι ο κάθε μαθητής να γίνει καλύτερος από αυτό που ήταν πριν, σύμφωνα με τις δικές του δυνατότητες και δυσκολίες μέσα στη Ζεα.
Τώρα θα μου πει δικαιολογημένα ο καθένας ότι δεν υπάρχει χρόνος, υπάρχει ύλη που τρέχει, σύμβουλοι που πιέζουν και προφανώς ότι η βαθμολογία είναι σημαντικό κίνητρο πολλές φορές για τους μαθητές. Όμως όταν υπάρχει τόσο μεγάλη επικέντρωση εκεί καταλήγουμε στα σημερινά αποτελέσματα όπου το κίνητρο είναι καθαρά εξωτερικό και οι γνώσεις επιφανειακές αφού όλα γίνονται απλά για αυτό τον βαθμό. Το πως θα αλλάξει είναι ακόμα μεγαλύτερη κουβέντα βέβαια.
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 26 ετών, Πτυχιούχος του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει από Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 12.124 μηνύματα.
Δεν νομίζω πως μπορούμε να καταλήξουμε ομόφωνα σε ένα τέλειο σύστημα.
Σίγουρα όμως πιστεύω πως οι περισσότεροι συμφωνούμε πως το σημερινό σύστημα αξιολόγησης είναι αρκετά φτωχό.
Προσωπικά θεωρώ πως το :
εργασίες για το σπίτι - projects (ομαδικά και ατομικά) σε συνδυασμό με την αξιολόγηση της συμμετοχής στην τάξη.
Είναι το εκπαιδευτικά αποδοτικότερο, και παιδαγωγικά τελειότερο.
Φυσικά έχει αυξημένο φόρτο τόσο για τον μαθητή όσο και για τον καθηγητή, αλλά η γνώση απαιτεί κόπο. Είτε την διδάσκεσαι, είτε την διδάσκεις.
Οι γραπτές εξετάσεις έχουν νόημα όταν προτεραιότητα αποτελεί το αδιάβλητο για λόγους νομικής αξιοπιστίας. Εκπαιδευτικά μπορεί να σταθεί μόνο ως εργαλείο αξιολόγησης για τον ίδιο τον εκπαιδευτικό όπως ανέφερε πολύ σωστά ο @Dias. Κατά τα άλλα για τον ίδιο τον μαθητή συνήθως καλλιεργεί κυρίως τον φόβο, το άγχος και ίσως και τον ανταγωνισμό, ενώ ταυτόχρονα μετατρέπει την μάθηση σε μηχανιστική διαδικασία αποστήθισης μεθοδολογιών.
Σίγουρα όμως πιστεύω πως οι περισσότεροι συμφωνούμε πως το σημερινό σύστημα αξιολόγησης είναι αρκετά φτωχό.
Προσωπικά θεωρώ πως το :
εργασίες για το σπίτι - projects (ομαδικά και ατομικά) σε συνδυασμό με την αξιολόγηση της συμμετοχής στην τάξη.
Είναι το εκπαιδευτικά αποδοτικότερο, και παιδαγωγικά τελειότερο.
Φυσικά έχει αυξημένο φόρτο τόσο για τον μαθητή όσο και για τον καθηγητή, αλλά η γνώση απαιτεί κόπο. Είτε την διδάσκεσαι, είτε την διδάσκεις.
Οι γραπτές εξετάσεις έχουν νόημα όταν προτεραιότητα αποτελεί το αδιάβλητο για λόγους νομικής αξιοπιστίας. Εκπαιδευτικά μπορεί να σταθεί μόνο ως εργαλείο αξιολόγησης για τον ίδιο τον εκπαιδευτικό όπως ανέφερε πολύ σωστά ο @Dias. Κατά τα άλλα για τον ίδιο τον μαθητή συνήθως καλλιεργεί κυρίως τον φόβο, το άγχος και ίσως και τον ανταγωνισμό, ενώ ταυτόχρονα μετατρέπει την μάθηση σε μηχανιστική διαδικασία αποστήθισης μεθοδολογιών.
Οπως είπε και ο Δίας, θα πρέπει σίγουρα να εφαρμόζονται και οι 4 τρόποι.
Θεωρώ πως είναι πάρα πολύ σημαντικά τα projects, είτε είναι ομαδικά είτε ατομικά γιατί τα παιδιά πρέπει να μάθουν την έρευνα! Να κάτσουν να ψάξουν, να δουν τι στέκει και τι δεν στέκει με τον θέμα της εργασίας. Μαθαίνεις κάτι σωστά όταν το ψάχνεις, όχι με την μασημένη τροφή.
Θεωρώ πως είναι πάρα πολύ σημαντικά τα projects, είτε είναι ομαδικά είτε ατομικά γιατί τα παιδιά πρέπει να μάθουν την έρευνα! Να κάτσουν να ψάξουν, να δουν τι στέκει και τι δεν στέκει με τον θέμα της εργασίας. Μαθαίνεις κάτι σωστά όταν το ψάχνεις, όχι με την μασημένη τροφή.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:Tα παρακάτω 33 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
-
Φορτώνει...
Αρχική Forum
Ρωτήστε κάτι
Προσωπικές Συζητήσεις
Πανελλαδικές
Αγγελίες
Συνδεδεμένοι Χρήστες
Λίστα Αποκλεισμένων
Υπεύθυνοι του Forum
e-steki
