i_lie_us
Διάσημο μέλος
Ο i_lie_us αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος. Έχει γράψει 3,128 μηνύματα.
18-09-16
19:37
Αναμνήσεις από προσευχές
Δημοτικό, εντάξει, η άθλια περίπτωση όπου κυκλικά κάποτε ερχόταν η σειρά σου για να την πεις ήθελες-δεν ήθελες. Δεν πα να ντρέπεσαι να αρπάξεις ένα μικρόφωνο και να μιλάς μπροστά σε ολόκληρο προαύλιο (plus γιαγιάδες από τα γύρω μπαλκόνια που τύχαινε να είναι ξύπνιες και κάποιες φορές παρακολουθούσαν και εκείνες την προσευχή ), όταν ερχόταν η σειρά σου θα την έλεγες. Από Δ' δημοτικού και πάνω ξεκινούσαν και μας έπαιρναν με τη σειρά αν θυμάμαι καλά. Παρόλα αυτά επειδή η σειρά δεν ήταν πάντα στάνταρ, μπορεί να τύχαινε να την πεις μόνο μία φορά τη season. Επίσης αν κάποιος ήταν πρόθυμος να την πει τον βάζανε κάποιες φορές αλλά δεν το παράκαναν κιόλας (υποθέτω σε φάση μη φανεί ότι "συμπαθούν" περισσότερο αυτό το παιδί).
Ως δημοτικό δεν υπήρχαν αντιδράσεις και αν κάποιος έχανε την προσευχή θα ήταν απλώς επειδή έτυχε. Μόνο ένα παιδί είχε δηλώσει αλλόθρησκος με απαλλαγή από τα θρησκευτικά (το οποίο φυσικά και ήταν δακτυλοδεικτούμενο από όλα εμάς τα άλλα παιδάκια εκείνη την εποχή) ο οποίος πάντα έμπαινε στο κτίριο μετά το τέλος της προσευχής.
Υπήρχε σε γενικές γραμμές ησυχία μιας που από τη στιγμή που σου λέγανε "όταν κάνουμε προσευχή πρέπει να είσαι ήσυχος" εσύ το τηρούσες.
Γυμνάσιο γινόταν η αντίστροφη διαδικασία. Αν δεν υπήρχε πρόθυμο άτομο διαλεγόταν κάποιος τυχαία (ή και όχι τόσο τυχαία). Ανάλογα τα κέφια του εκάστοτε παρουσιαστή (άλλοτε ο διευθυντής, άλλοτε ο της γυμναστικής) αν δεν υπήρχε πρόθυμος είτε θα διάλεγαν κάποιο από τα άτομα που έλεγαν συχνά είτε κάποιον που πιάστηκε εκείνη την ώρα να κάνει φασαρία είτε κάποιον από τους γενικά "ζωηρούς" του σχολείου, σαν να προσπαθούν να τον συνετίσουν ίσως με κάποιο τρόπο; Δεν γνωρίζω τα κίνητρά τους.
Η πόρτα έκλεινε με την έναρξη της προσευχής και όσοι δεν είχαν προλάβει περίμεναν απ' έξω μέχρι να τελειώσει και να ξανανοίξει την πόρτα ο/η φύλακας. "Άμα ξαναργήσετε θα πάρετε απουσία την πρώτη ώρα" λεγόταν πάντα στους καθυστερημένους αλλά δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Περισσότερη φασαρία σε σχέση με δημοτικό οπότε 2 καθηγητές κυκλοφορούσαν στα παιδιά για να τους λένε να κάνουν ησυχία. Αν τύχαινε να σε πιάσουν να μην κάνεις το σταυρό σου, μπορεί να σε ρωτούσαν γιατί, αλλά θέλω να πιστεύω ότι δεν υπήρχε όντως κάποιο θέμα.
Λύκειο, την έλεγαν καθαρά εκείνοι που ήθελαν. Δεν θυμάμαι να χρειάστηκε να την πει κάποιος με το ζόρι αλλά αυτό συνέβαινε επειδή υπήρχαν κάποια στάνταρ 20-25 άτομα που το είχαν πάρει πάνω τους. Δεν είχαν πρόβλημα, ίσως δεν ήθελαν να φέρουν και σε δύσκολη θέση τους υπόλοιπους, ίσως νόμιζαν ότι έτσι θα έχουν και μεγαλύτερη εύνοια από τους καθηγητές, ποιος ξέρει, και εναλλάσσονταν εκείνα στο μικρόφωνο. Ανά καιρούς και αναλόγως τα κέφια του διευθυντή/υποδιευθυντή, ήταν πιθανό αν δεν προλάβαινες να είσαι εκεί την ώρα της προσευχής να φας πόρτα και η πρώτη ώρα να πάει χαμένη οπότε έπαιζε και σκαρφάλωμα απ' τα κάγκελα κάποιες φορές για να αποφευχθεί αυτό. Περισσότερη φασαρία κατά τη διάρκεια της προσευχής από το γυμνάσιο, αλλά και πάλι όχι εκνευριστικά πράγματα καθώς και πιο δύσκολα ξυπνάγαμε πλέον και δεν είχαμε όρεξη να μπλέκουμε πρωϊνιάτικα. Άμα δεν έκανες το σταυρό σου, δεν σου έλεγε κανείς τίποτα, το πολύ-πολύ ο θρησκευτικός να σε κοίταζε περίεργα αλλά κυρίως κάνοντας πλάκα. Το μόνο που ήθελαν ήταν να επικρατεί ησυχία.
Αν με ρωτάς, ναι, προφανώς ιδανικά θα ήθελα να καταργηθεί αυτό το πράγμα αλλά επειδή αυταπάτες δεν έχω, αυτό που τουλάχιστον θα ήθελα να συμβεί είναι να μην υπάρχουν ποινές (και τυπικά με απουσίες και άτυπα πχ. κάποιος καθηγητής να "σε βάλει στο μάτι" λόγω αυτού) σε οποιονδήποτε δεν θέλει να βρίσκεται εκεί την ώρα της προσευχής. Να μετατραπεί σε κάτι προαιρετικό και να παίρνουν μέρος όποιοι θέλουν με αποτέλεσμα να έχει και πιο "ευλαβικό" χαρακτήρα.
Δημοτικό, εντάξει, η άθλια περίπτωση όπου κυκλικά κάποτε ερχόταν η σειρά σου για να την πεις ήθελες-δεν ήθελες. Δεν πα να ντρέπεσαι να αρπάξεις ένα μικρόφωνο και να μιλάς μπροστά σε ολόκληρο προαύλιο (plus γιαγιάδες από τα γύρω μπαλκόνια που τύχαινε να είναι ξύπνιες και κάποιες φορές παρακολουθούσαν και εκείνες την προσευχή ), όταν ερχόταν η σειρά σου θα την έλεγες. Από Δ' δημοτικού και πάνω ξεκινούσαν και μας έπαιρναν με τη σειρά αν θυμάμαι καλά. Παρόλα αυτά επειδή η σειρά δεν ήταν πάντα στάνταρ, μπορεί να τύχαινε να την πεις μόνο μία φορά τη season. Επίσης αν κάποιος ήταν πρόθυμος να την πει τον βάζανε κάποιες φορές αλλά δεν το παράκαναν κιόλας (υποθέτω σε φάση μη φανεί ότι "συμπαθούν" περισσότερο αυτό το παιδί).
Ως δημοτικό δεν υπήρχαν αντιδράσεις και αν κάποιος έχανε την προσευχή θα ήταν απλώς επειδή έτυχε. Μόνο ένα παιδί είχε δηλώσει αλλόθρησκος με απαλλαγή από τα θρησκευτικά (το οποίο φυσικά και ήταν δακτυλοδεικτούμενο από όλα εμάς τα άλλα παιδάκια εκείνη την εποχή) ο οποίος πάντα έμπαινε στο κτίριο μετά το τέλος της προσευχής.
Υπήρχε σε γενικές γραμμές ησυχία μιας που από τη στιγμή που σου λέγανε "όταν κάνουμε προσευχή πρέπει να είσαι ήσυχος" εσύ το τηρούσες.
Γυμνάσιο γινόταν η αντίστροφη διαδικασία. Αν δεν υπήρχε πρόθυμο άτομο διαλεγόταν κάποιος τυχαία (ή και όχι τόσο τυχαία). Ανάλογα τα κέφια του εκάστοτε παρουσιαστή (άλλοτε ο διευθυντής, άλλοτε ο της γυμναστικής) αν δεν υπήρχε πρόθυμος είτε θα διάλεγαν κάποιο από τα άτομα που έλεγαν συχνά είτε κάποιον που πιάστηκε εκείνη την ώρα να κάνει φασαρία είτε κάποιον από τους γενικά "ζωηρούς" του σχολείου, σαν να προσπαθούν να τον συνετίσουν ίσως με κάποιο τρόπο; Δεν γνωρίζω τα κίνητρά τους.
Η πόρτα έκλεινε με την έναρξη της προσευχής και όσοι δεν είχαν προλάβει περίμεναν απ' έξω μέχρι να τελειώσει και να ξανανοίξει την πόρτα ο/η φύλακας. "Άμα ξαναργήσετε θα πάρετε απουσία την πρώτη ώρα" λεγόταν πάντα στους καθυστερημένους αλλά δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Περισσότερη φασαρία σε σχέση με δημοτικό οπότε 2 καθηγητές κυκλοφορούσαν στα παιδιά για να τους λένε να κάνουν ησυχία. Αν τύχαινε να σε πιάσουν να μην κάνεις το σταυρό σου, μπορεί να σε ρωτούσαν γιατί, αλλά θέλω να πιστεύω ότι δεν υπήρχε όντως κάποιο θέμα.
Λύκειο, την έλεγαν καθαρά εκείνοι που ήθελαν. Δεν θυμάμαι να χρειάστηκε να την πει κάποιος με το ζόρι αλλά αυτό συνέβαινε επειδή υπήρχαν κάποια στάνταρ 20-25 άτομα που το είχαν πάρει πάνω τους. Δεν είχαν πρόβλημα, ίσως δεν ήθελαν να φέρουν και σε δύσκολη θέση τους υπόλοιπους, ίσως νόμιζαν ότι έτσι θα έχουν και μεγαλύτερη εύνοια από τους καθηγητές, ποιος ξέρει, και εναλλάσσονταν εκείνα στο μικρόφωνο. Ανά καιρούς και αναλόγως τα κέφια του διευθυντή/υποδιευθυντή, ήταν πιθανό αν δεν προλάβαινες να είσαι εκεί την ώρα της προσευχής να φας πόρτα και η πρώτη ώρα να πάει χαμένη οπότε έπαιζε και σκαρφάλωμα απ' τα κάγκελα κάποιες φορές για να αποφευχθεί αυτό. Περισσότερη φασαρία κατά τη διάρκεια της προσευχής από το γυμνάσιο, αλλά και πάλι όχι εκνευριστικά πράγματα καθώς και πιο δύσκολα ξυπνάγαμε πλέον και δεν είχαμε όρεξη να μπλέκουμε πρωϊνιάτικα. Άμα δεν έκανες το σταυρό σου, δεν σου έλεγε κανείς τίποτα, το πολύ-πολύ ο θρησκευτικός να σε κοίταζε περίεργα αλλά κυρίως κάνοντας πλάκα. Το μόνο που ήθελαν ήταν να επικρατεί ησυχία.
Αν με ρωτάς, ναι, προφανώς ιδανικά θα ήθελα να καταργηθεί αυτό το πράγμα αλλά επειδή αυταπάτες δεν έχω, αυτό που τουλάχιστον θα ήθελα να συμβεί είναι να μην υπάρχουν ποινές (και τυπικά με απουσίες και άτυπα πχ. κάποιος καθηγητής να "σε βάλει στο μάτι" λόγω αυτού) σε οποιονδήποτε δεν θέλει να βρίσκεται εκεί την ώρα της προσευχής. Να μετατραπεί σε κάτι προαιρετικό και να παίρνουν μέρος όποιοι θέλουν με αποτέλεσμα να έχει και πιο "ευλαβικό" χαρακτήρα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
i_lie_us
Διάσημο μέλος
Ο i_lie_us αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος. Έχει γράψει 3,128 μηνύματα.
22-05-11
22:07
Κατι τετοιο..!!!Φαντάζομαι σκηνικό:
(στο παρακάτω μονόπρακτο συμμετέχουν ο μαθητής,ας τον πούμε Swallow,και ο διευθυντής,ας τον πούμε Mr. Semen)
Swallow:Mr. Semen,I was wondering,is it possible that I could be excluded from the lesson on religion?
Mr. Semen:Every student is having this lesson & you should as well,Swallow,come.
Swallow:But why can't I skip this lesson?
Mr. Semen:
Αστα, ηθελα να παρω και εγω και με το που το ακουσα τσαντιστηκα..
Παντως, αν τα θρησκευτικα της Β Λυκειου (που λενε και γι αλλες θρησκειες), ηταν αντικειμενικα γραμμενα, θα γουσταρα να το κανω το μαθημα..
Αλλα δεν μπορω να διανοηθω το να παρουσιαζεις καποια θρησκεια, και τα χαρακτηριστικα της, και εμμεσα να την σχολιαζεις και να την κατακρινεις..
Και δεν το εκανε μονο το βιβλιο, αλλα το εκανε και ο καθηγητης μας (αλλος ενας λογος που ηθελα την απαλλαγη..)
Κρατος εν κρατει...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.