Επιλογή σχολής: Βοήθεια

[Ερινύς]

Με μια ματιά στις αγγελίες μπορεί να διαπιστώσει ο καθένας την κατάσταση στην αγορά εγρασίας.

Υπάρχουν 3 κατηγορίες σχολών

1) Όποιος ασχοληθεί με ελληνικές φιλολογίες, ανθρωπιστικές επιστίμες, πολιτικές επιστίμες το πιθανότερο είναι να αλλάξει επαγγελματικό προσανατολισμό μετά το πέρας του πτυχίου του.

Είστε ελεύθεροι να διαλέξετε μια από τις παραπάνω σχολές αλλά μετά μην διαμαρτύρεστε για κρίση, ανεργία κ.λπ.

2) Σχολές μηχανικών, πληροφορικής, οικονομικές σχολές και διοίκησης και κάποιες παραιατρικές, οι οποίες δεν είναι σχολές που σου λύνουν το βιοτικό σου πρόβλημα. Δεν είναι λίγοι οι απόφοιτοι που είναι άνεργοι και κλαίγονται. Απλώς είναι σχολές που αν δεν έχεις νοοτροπία δημοσίου υπαλλήλου και το παλέψεις μπορείς να πας καλά.

3) Ιατρική. Μια κατηγορία μόνη της. Μηδενική ανεργία ικανοποιητικό εισόδημα που μπορεί να το αυξήσεις εύκολα γιατί μπορείς παράλληλα να κάνεις αρπακτές, κοινωνική εκτίμηση, συνδικαστικά προστατευμένη. Ίσως η μοναδική πολιτική σχολή που το χαρτί της ως χαρτί έχει αξία. Για παράδειγμα κάποιος βιολόγος με διδακτορικά και εμπειρία σε ερευνητιά ινστιτούτα το πιθανότερο είναι πληρώνεται λιγότερα από κάποιο αγροτικό ιατρό με μηδενική εμπερία. Αυτό δεν ισχύει μόνη στην Ελλάδα αλλά και σε αρκετές ευρωπαικές πόλεις. Επίσης είναι η μοναδική σχολή που αν θα μάθεις την τέχνη μπορείς να βγάλεις περισσότερα στην Ελλάδα σε σύγκριση με το εξωτερικό.

Ναι πραγματικά για την κατηγορία (1) η κατάσταση στις αγγελίες είναι απελπιστική. Κοιτάω με τον φίλο μου αγγελίες τον τελευταίο καιρό, επειδή 2 ζευγάρια μάτια είναι καλύτερα από 1, και ίσως σκόρπια να βρεθεί καμιά αγγελία για φροντιστήρια ξένων γλωσσών ή μέσης εκπαίδευσης. Κινούνται και κάποια προγράμματα ΕΣΠΑ αλλά τίποτα τραγικό και παίρνουν και λίγους. Υπάρχει επίσης η λύση του να βάλεις εσύ αγγελία για ιδιαίτερα, αλλά ειδικά μέχρι να σε μάθουν δεν θα βγάζεις καν τα έξοδά σου και θα "χτίζεις" απλά εμπιστοσύνη για να γίνεις πιο γνωστός. Ε και περιττό να πω ότι έχουμε απελπιστεί και οι 2

Στην κατηγορία (2) υπάρχουν αρκετούτσικες αγγελίες, δεν ξέρω τώρα αν οι απολαβές ανταποκρίνονται στις βασικές ανάγκες και μπορείς να αυτοσυντηρηθείς, πάντως είναι σίγουρα περισσότερες οι ευκαιρίες. Αλλά όπως έγραψε και ο akikos παραπάνω, θέλει να ψάχνεσαι και να μην έχεις εξαρχής νοοτροπία δημοσίου υπαλλήλου.

Και όσον αφορά την κατηγορία (3), εδώ αγγελίες δεν υπάρχουν γιατί οποιοδήποτε job offer μετά το πτυχίο γίνεται συνήθως στο μιλητό. Αλλά δεν χάνουμε και κάτι για να κλαίμε κιόλας, γιατί είμαστε εξασφαλισμένοι από άποψη μισθού για κάποια χρόνια λόγω ειδικότητας και αγροτικού. Σε μας είναι σχετικά δύσκολο το μετά, γιατί στην πραγματικότητα τότε βγαίνουμε στην αγορά εργασίας.

Και μετά υπάρχει και η πλειοψηφία των αγγελιών που ζητάνε πωλητές ή υπαλλήλους σε τηλεφωνικά κέντρα ή γραμματειακή υποστήριξη. Εκεί δεν έχει σημασία το πτυχίο που έχεις συνήθως, αλλά πάλι καταθέτεις βιογραφικό, γιατί έχουμε διαιωνίσει έναν φαύλο κύκλο ανεργίας που για να σε προσλάβουν για να φτιάχνεις καφέδες κοιτάνε πόσες γλώσσες ξέρεις και αν έκανες μεταπτυχιακό...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ιππολύτη]

Πολύ καλά όλα αυτά που λέτε αλλά μένω στην άποψη μου ότι:
α.Κανείς δεν ξέρει πως θα είναι τα πράγματα στο μέλλον.
β.Ο καθένας πρέπει να κάνει το επάγγελμα που του αρέσει για να είναι αποδοτικότερος στην εργασία του και να είναι ευτυχισμένος.
γ.Κανένας δεν επιλέγει τον εύκολο δρόμο επειδή άκουσε ότι αυτό έχει αποκατάσταση ενώ το άλλο όχι.
Προσπαθείστε να τα αντικρούσετε με σωστά επιχειρήματα.

α. Το να ξέρεις περίπου πώς θα είναι τα πράγματα στο άμεσο μέλλον των επόμενων 20 χρόνων δε χρειάζεται κανέναν Τειρεσία, ας μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας τώρα, η κλασική φιλολογία πέρα απ τα ιδιαίτερα δεν έχει χώρο στην αγορά εργασίας κι ούτε θα έχει για παράδειγμα. Είναι λίγο πιο αντικειμενικά τα πράγματα απ όσο θέλουμε να νομίζουμε.

β. Συμφωνώ πως όταν κάνεις το επάγγελμα που σου αρέσει θα είσαι αποδοτικότερος. Το θέμα είναι, θα κάνεις το επάγγελμα, ή οι πιθανότητες και οι συνθήκες δείχνουν πως θα είσαι άνεργος; Ούτε εγώ υποστηρίζω να κάνεις ένα επάγγελμα εντελώς εκτός των ενδιαφερόντων σου, μην παρεξηγηθούμε κιόλας. Αλλά να βρεις κι άλλα ενδιαφέροντα που ίσως έχεις και να συμβιβαστεις με κάτι άλλο από το "όνειρο της ζωής" σου αν οι πιθανότητες να εργαστείς είναι περισσότερες.

γ. Ποιος είναι δηλαδή ο εύκολος κι ο δύσκολος δρόμος; γιατί θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω αν θεωρείς ότι ο δύσκολος είναι το να σπουδάσεις αυτό που ονειρεύεσαι. Ο δύσκολος σε αυτή τη φάση είναι να ρίξεις τα μούτρα σου και να παρατήσεις το όνειρό σου, και μετά, βλέπουμε.

Τέλος να πω ότι δεν είμαι καθόλου καλύτερη από σένα, ήμουν αρκετά καλή στα θετικά μαθήματα παρόλο που με δυσκολευαν πολύ παραπάνω. Και από άλλη κατεύθυνση πάλι κάπου θα περνούσα, το πιστεύω αυτό. Αλλά το εύρος των ενδιαφερόντων μου αφορά σχεδόν αποκλειστικά τις ανθρωπιστικές επιστήμες και νομίζω ότι μάλλον δε θα έβγαζα μια θετική ή οικονομική σχολή, ή θα την έβγαζα φτύνοντας αίμα (ιδού ο δύσκολος δρόμος που λέγαμε), το οποίο μάλλον μετά θα με απομάκρυνε από οποιαδήποτε επιθυμία ενασχόλησης με το αντικείμενο, θα καταντουσα να το μισώ. Τελικά, το τι θα κάνουμε είναι στον άνθρωπο και στο θέμα του με ποια πράγματα προτίθεται να συμβιβαστεί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Indiana Jones]

α. Το να ξέρεις περίπου πώς θα είναι τα πράγματα στο άμεσο μέλλον των επόμενων 20 χρόνων δε χρειάζεται κανέναν Τειρεσία, ας μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας τώρα, η κλασική φιλολογία πέρα απ τα ιδιαίτερα δεν έχει χώρο στην αγορά εργασίας κι ούτε θα έχει για παράδειγμα. Είναι λίγο πιο αντικειμενικά τα πράγματα απ όσο θέλουμε να νομίζουμε.

β. Συμφωνώ πως όταν κάνεις το επάγγελμα που σου αρέσει θα είσαι αποδοτικότερος. Το θέμα είναι, θα κάνεις το επάγγελμα, ή οι πιθανότητες και οι συνθήκες δείχνουν πως θα είσαι άνεργος; Ούτε εγώ υποστηρίζω να κάνεις ένα επάγγελμα εντελώς εκτός των ενδιαφερόντων σου, μην παρεξηγηθούμε κιόλας. Αλλά να βρεις κι άλλα ενδιαφέροντα που ίσως έχεις και να συμβιβαστεις με κάτι άλλο από το "όνειρο της ζωής" σου αν οι πιθανότητες να εργαστείς είναι περισσότερες.

γ. Ποιος είναι δηλαδή ο εύκολος κι ο δύσκολος δρόμος; γιατί θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω αν θεωρείς ότι ο δύσκολος είναι το να σπουδάσεις αυτό που ονειρεύεσαι. Ο δύσκολος σε αυτή τη φάση είναι να ρίξεις τα μούτρα σου και να παρατήσεις το όνειρό σου, και μετά, βλέπουμε.

Τέλος να πω ότι δεν είμαι καθόλου καλύτερη από σένα, ήμουν αρκετά καλή στα θετικά μαθήματα παρόλο που με δυσκολευαν πολύ παραπάνω. Και από άλλη κατεύθυνση πάλι κάπου θα περνούσα, το πιστεύω αυτό. Αλλά το εύρος των ενδιαφερόντων μου αφορά σχεδόν αποκλειστικά τις ανθρωπιστικές επιστήμες και νομίζω ότι μάλλον δε θα έβγαζα μια θετική ή οικονομική σχολή, ή θα την έβγαζα φτύνοντας αίμα (ιδού ο δύσκολος δρόμος που λέγαμε), το οποίο μάλλον μετά θα με απομάκρυνε από οποιαδήποτε επιθυμία ενασχόλησης με το αντικείμενο, θα καταντουσα να το μισώ. Τελικά, το τι θα κάνουμε είναι στον άνθρωπο και στο θέμα του με ποια πράγματα προτίθεται να συμβιβαστεί.

Όταν λέω για εύκολο δρόμο,εννοώ την.αντίληψη ότι αφού έχει κάτι εύκολη αποκατάσταση,δεν θα κοπιάσουμε αφού θα είναι εύκολα.Ο δύσκολος δρόμος είναι να κάνεις το επάγγελμα που σου αρέσει αλλά να κουραστείς πολύ επειδή έχει δύσκολη αποκατάσταση.Για τα υπόλοιπα που λες θα συμφωνήσω,πρέπει όντως να βρεις και άλλες εναλλακτικές και ενδιαφέροντα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερινύς]

Πολύ καλά όλα αυτά που λέτε αλλά μένω στην άποψη μου ότι:
α.Κανείς δεν ξέρει πως θα είναι τα πράγματα στο μέλλον.
β.Ο καθένας πρέπει να κάνει το επάγγελμα που του αρέσει για να είναι αποδοτικότερος στην εργασία του και να είναι ευτυχισμένος.
γ.Κανένας δεν επιλέγει τον εύκολο δρόμο επειδή άκουσε ότι αυτό έχει αποκατάσταση ενώ το άλλο όχι.
Προσπαθείστε να τα αντικρούσετε με σωστά επιχειρήματα.

Ωραία, εσύ το ζήτησες...
α) Όχι, κανείς από εμάς δεν δοκιμάζει εδώ να σου το παίξει Πυθία. Αλλά γράφτηκε παραπάνω ότι η ατάκα "κανείς δεν ξέρει το μέλλον" δεν έχει ισχύ, γιατί ο ρυθμός της αλλαγής είναι πολύ βραδύτερος από αυτόν που θα θέλαμε. Και έτσι εσείς ως πτυχιούχοι μπορεί να μην αντιμετωπίσετε ακριβώς την ίδια κατάσταση, ωστόσο πιστεύω είναι ουτοπικό να θεωρούμε ότι σε μία χώρα με την παρούσα οικονομική κατάσταση, μέσα στην επόμενη 5ετία ο ρυθμός ανάπτυξης θα μειώσει τόσο τραγικά την ανεργία που θα βολευτούν οι περισσότεροι (ή τέλος πάντων όσοι το έχουν παλέψει και στο προπτυχιακό επίπεδο) κάπου.

Αυτό που γράφτηκε επίσης παραπάνω είναι να σκεφτούμε λίγο τι θα γίνει αν όντως έρθει η ανάπτυξη που θα μας λύσει τα χέρια. Πού θα στραφεί η επένδυση των παραπάνω πόρων; Σε μουσεία, σε φροντιστήρια, σε ιδιαίτερα, σε ανασκαφές ή σε κέντρα πολιτισμού; Όχι. Σε νοσοκομεία και σε ερευνητικά κέντρα; Ίσως. Σε βιομηχανίες, στον τομέα των κατασκευών, σε τεχνολογικά ινστιτούτα; Πολύ πιθανότερο.
Οι ανθρωπιστικές επιστήμες δεν είναι νεκρές ούτε λιγότερο σημαντικές ούτε λιγότερο ενδιαφέρουσες. Είναι όμως επιστήμες "πολυτέλειας". Και όσο η οποιαδήποτε χώρα δεν έχει πλεόνασμα για να υποστηρίξει την ανάπτυξή τους, αυτές είναι οι πρώτες που πλήττονται και τις κάνουμε γαργάρα, γιατί οι πρώτες είναι αυτές που και να εκλείψουν δεν θα μειώσουν το πόσο ανταγωνιστική μπορεί να γίνει μια χώρα. Και τώρα στο "οποιαδήποτε χώρα" μπορείς να βάλεις την Ελλάδα.

β) Τι είναι ευτυχία; Να έχεις σπουδάσει αυτό που γουστάρεις και να δουλεύεις (αν δουλεύεις) σε μία θέση παντελώς άσχετη με το αντικείμενό σου, περιμένοντας αν θα ανοίξει κάποια θέση στον κλάδο σου; Ή να έχεις σπουδάσει κάτι "έξυπνο" που σου ανοίγει την αγορά εργασίας και σου επιτρέπει να ζεις χωρίς το άγχος πώς θα βγάλεις το μήνα; Και στην τελική, γιατί να μην σκεφτείς έξυπνα; Σπούδασε κάτι που θα σου εξασφαλίσει δουλειά, και μετά σαν χόμπι κάνε αυτό που υπό άλλες συνθήκες θα σε έστελνε γραμμή στον ΟΑΕΔ. Αυτό εγώ το λέω μαγκιά.
Ας επιμείνω λίγο ακόμα στην λέξη ευτυχία. Πώς μπορείς να ξέρεις στα 16 σου ποιο είναι το αντικείμενο που θα σε κάνει ευτυχισμένο; Πώς μπορείς να ξέρεις ότι κάτι που απορρίπτεις τώρα σαν βαρετό, δεν θα σου γυρίσει σε 2-4-7 χρόνια να το κάνεις; Και τέλος, πώς μπορείς να ξέρεις ότι σου αρέσει σαν επάγγελμα; Μπορεί σαν τομέας ενασχόλησης να ακούγεται συναρπαστικός, αλλά πώς μπορείς να είσαι σίγουρος ότι θα το κάνεις ευχάριστα σαν δουλειά για τα επόμενα 45 χρόνια;
Η λέξη απόδοση επίσης είναι κάτι σχετικό. Στο θερμοκήπιο των 16 σου χρόνων, οποιαδήποτε δουλειά σχετική με το αντικείμενο που αγαπάς είναι σούπερ ενδιαφέρουσα, οποιαδήποτε άλλη είναι τέρμα βαρετή. Δυστυχώς σου έχω νέα: Υπάρχουν δουλειές, θέσεις, tasks, απόλυτα σχετικά με το αντικείμενο που γουστάρεις που σε κάνουν να θέλεις να πηδήξεις από ουρανοξύστη. Υπάρχουν επίσης προτεραιότητες όσον αφορά την απόδοση: Ίσως αν ο μόνος σου στόχος είναι η προσωπική ανέλιξη, μια δουλειά σε κάτι αδιάφορο να μην σε βοηθήσει να εξελιχτείς τόσο γρήγορα. Επειδή όμως παίζουν και άλλοι στόχοι όπως η επιβίωση, και από ένα σημείο και πέρα όχι μόνο η δική σου αλλά και της οικογένειάς σου, σου μπαίνει τελικά το αγγούρι στο μείζοντα γλουτιαίο και να δεις τι ωραία που αποδίδεις...

γ) Για το (γ) περιμένω κάποια έρευνα γιατί το λες με μεγάλη σιγουριά. Θα έλεγα (και εδώ περιμένω κάποιο αντίστοιχο ποστ από τον άρχοντα της γενίκευσης -πού είσαι nPb?), ότι φτάνοντας η στιγμή του μηχανογραφικού, ειδικά αν κάποιος έχει συγκεντρώσει πολλά μόρια, από εκεί που έλεγε ότι θέλει σχολή κινηματογράφου γιατί είναι το πάθος του, ξαφνικά περνάει Ιατρική.
Ουπς. Λάθος θα έγινε.
Όχι. Γιατί πέρα από την πτυχιολαγνεία που μας κυνηγάει σαν λαό, έχουμε και άριστες ικανότητες συμπλήρωσης μηχανογραφικού-τζόκερ. Η θεία στο χωριό μπορεί να θέλει να παινευτεί ότι ο κανακάρης της πέρασε ΗΜΜΥ, αλλά η μάνα και ο πατέρας πέραν τούτου θέλουν να μην σε ζουν μέχρι τα 35. Και αυτό, καλώς ή κακώς, μεταφράζεται σε πολύ συγκεκριμένες σχολές. Ή, αν σκεφτείς ακόμα πιο έξυπνα, μεταφράζεται σε "γάμα το μηχανογραφικό και πήγαινε σε ένα ΙΕΚ να γίνεις ζαχαροπλάστης ή νυχού". (ακόμα περιμένω την μάνα που θα της γυρίσει ο εγκέφαλος να το πει αυτό σε παιδί που ούτως ή άλλως ποτέ δεν ήταν φαν του σχολείου).

Και ας πιάσουμε και την άλλη κατηγορία παιδιών. Αυτά που έχουν γονιό ή γονείς γιατρό, δικηγόρο, μηχανικό, φαρμακοποιό κλπ με μια σταθερή πελατεία και όνομα. Και τίποτα να μην ήθελε να γίνει αυτό το παιδί, 90% θα καταλήξει σε κάποιο από τα επαγγέλματα των γονιών. Γιατί; Γιατί αυτός είναι ο εύκολος δρόμος με την εξασφαλισμένη πελατεία και τον ελάχιστο κόπο. Γιατί παιδεύτηκε ήδη ο πατέρας ή η μητέρα πρωτοβγαίνοντας στην αγορά εργασίας, και το παιδί πρέπει απλά να μην είναι πυρότουβλο και φαλιρίσει αυτή την προσπάθεια.

Δεν σε *κατηγορώ* για την σταθερότητα των απόψεών σου. Θυμάμαι πώς ήταν η φάση στο σχολείο και ας αποφοίτησα πριν 6 χρόνια. Θυμάμαι που όλοι πιστεύαμε ότι θα γίνουμε κάτι παρά την αντιξοότητα των συνθηκών, και αν ήμασταν αρκετά καλοί οι καθηγητές μας χάιδευαν τα αυτιά (επειδή είχαν προσωπικό όφελος και τους ανέβαινε το status να βάλουν 3 παιδιά στην Νομική ή στο Πολυτεχνείο από το να βάλουν 3 παιδιά στο Οχημάτων -πάλι τυχαίο παράδειγμα- και ας είχε και το τελευταίο αποκατάσταση). Μετά βγήκαμε έξω και συνήθως το πρώτο εξάμηνο προσγειωθήκαμε ανώμαλα. Ναι, ακόμα και μεις οι *τυχεροί* που περάσαμε Ιατρική. Οπότε ίσως την επόμενη φορά πριν πεις "αντικρούστε τα με σωστά επιχειρήματα", να σκεφτείς αν τα δικά σου είναι λίγο σαθρά ή όχι...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Agnwsth]

Όταν λέω για εύκολο δρόμο,εννοώ την.αντίληψη ότι αφού έχει κάτι εύκολη αποκατάσταση,δεν θα κοπιάσουμε αφού θα είναι εύκολα.Ο δύσκολος δρόμος είναι να κάνεις το επάγγελμα που σου αρέσει αλλά να κουραστείς πολύ επειδή έχει δύσκολη αποκατάσταση.Για τα υπόλοιπα που λες θα συμφωνήσω,πρέπει όντως να βρεις και άλλες εναλλακτικές και ενδιαφέροντα.

Δεν θα είναι εύκολη μια σχολή που δεν την θες.. Αντιθέτως, τότε θα πρέπει να κοπιάσεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Indiana Jones]

Δεν θα είναι εύκολη μια σχολή που δεν την θες.. Αντιθέτως, τότε θα πρέπει να κοπιάσεις.

Συμφωνώ αλλά εννοώ αλλιώς τον εύκολο και δύσκολο δρόμο.

Ωραία, εσύ το ζήτησες...
α) Όχι, κανείς από εμάς δεν δοκιμάζει εδώ να σου το παίξει Πυθία. Αλλά γράφτηκε παραπάνω ότι η ατάκα "κανείς δεν ξέρει το μέλλον" δεν έχει ισχύ, γιατί ο ρυθμός της αλλαγής είναι πολύ βραδύτερος από αυτόν που θα θέλαμε. Και έτσι εσείς ως πτυχιούχοι μπορεί να μην αντιμετωπίσετε ακριβώς την ίδια κατάσταση, ωστόσο πιστεύω είναι ουτοπικό να θεωρούμε ότι σε μία χώρα με την παρούσα οικονομική κατάσταση, μέσα στην επόμενη 5ετία ο ρυθμός ανάπτυξης θα μειώσει τόσο τραγικά την ανεργία που θα βολευτούν οι περισσότεροι (ή τέλος πάντων όσοι το έχουν παλέψει και στο προπτυχιακό επίπεδο) κάπου.

Αυτό που γράφτηκε επίσης παραπάνω είναι να σκεφτούμε λίγο τι θα γίνει αν όντως έρθει η ανάπτυξη που θα μας λύσει τα χέρια. Πού θα στραφεί η επένδυση των παραπάνω πόρων; Σε μουσεία, σε φροντιστήρια, σε ιδιαίτερα, σε ανασκαφές ή σε κέντρα πολιτισμού; Όχι. Σε νοσοκομεία και σε ερευνητικά κέντρα; Ίσως. Σε βιομηχανίες, στον τομέα των κατασκευών, σε τεχνολογικά ινστιτούτα; Πολύ πιθανότερο.
Οι ανθρωπιστικές επιστήμες δεν είναι νεκρές ούτε λιγότερο σημαντικές ούτε λιγότερο ενδιαφέρουσες. Είναι όμως επιστήμες "πολυτέλειας". Και όσο η οποιαδήποτε χώρα δεν έχει πλεόνασμα για να υποστηρίξει την ανάπτυξή τους, αυτές είναι οι πρώτες που πλήττονται και τις κάνουμε γαργάρα, γιατί οι πρώτες είναι αυτές που και να εκλείψουν δεν θα μειώσουν το πόσο ανταγωνιστική μπορεί να γίνει μια χώρα. Και τώρα στο "οποιαδήποτε χώρα" μπορείς να βάλεις την Ελλάδα.

β) Τι είναι ευτυχία; Να έχεις σπουδάσει αυτό που γουστάρεις και να δουλεύεις (αν δουλεύεις) σε μία θέση παντελώς άσχετη με το αντικείμενό σου, περιμένοντας αν θα ανοίξει κάποια θέση στον κλάδο σου; Ή να έχεις σπουδάσει κάτι "έξυπνο" που σου ανοίγει την αγορά εργασίας και σου επιτρέπει να ζεις χωρίς το άγχος πώς θα βγάλεις το μήνα; Και στην τελική, γιατί να μην σκεφτείς έξυπνα; Σπούδασε κάτι που θα σου εξασφαλίσει δουλειά, και μετά σαν χόμπι κάνε αυτό που υπό άλλες συνθήκες θα σε έστελνε γραμμή στον ΟΑΕΔ. Αυτό εγώ το λέω μαγκιά.
Ας επιμείνω λίγο ακόμα στην λέξη ευτυχία. Πώς μπορείς να ξέρεις στα 16 σου ποιο είναι το αντικείμενο που θα σε κάνει ευτυχισμένο; Πώς μπορείς να ξέρεις ότι κάτι που απορρίπτεις τώρα σαν βαρετό, δεν θα σου γυρίσει σε 2-4-7 χρόνια να το κάνεις; Και τέλος, πώς μπορείς να ξέρεις ότι σου αρέσει σαν επάγγελμα; Μπορεί σαν τομέας ενασχόλησης να ακούγεται συναρπαστικός, αλλά πώς μπορείς να είσαι σίγουρος ότι θα το κάνεις ευχάριστα σαν δουλειά για τα επόμενα 45 χρόνια;
Η λέξη απόδοση επίσης είναι κάτι σχετικό. Στο θερμοκήπιο των 16 σου χρόνων, οποιαδήποτε δουλειά σχετική με το αντικείμενο που αγαπάς είναι σούπερ ενδιαφέρουσα, οποιαδήποτε άλλη είναι τέρμα βαρετή. Δυστυχώς σου έχω νέα: Υπάρχουν δουλειές, θέσεις, tasks, απόλυτα σχετικά με το αντικείμενο που γουστάρεις που σε κάνουν να θέλεις να πηδήξεις από ουρανοξύστη. Υπάρχουν επίσης προτεραιότητες όσον αφορά την απόδοση: Ίσως αν ο μόνος σου στόχος είναι η προσωπική ανέλιξη, μια δουλειά σε κάτι αδιάφορο να μην σε βοηθήσει να εξελιχτείς τόσο γρήγορα. Επειδή όμως παίζουν και άλλοι στόχοι όπως η επιβίωση, και από ένα σημείο και πέρα όχι μόνο η δική σου αλλά και της οικογένειάς σου, σου μπαίνει τελικά το αγγούρι στο μείζοντα γλουτιαίο και να δεις τι ωραία που αποδίδεις...

γ) Για το (γ) περιμένω κάποια έρευνα γιατί το λες με μεγάλη σιγουριά. Θα έλεγα (και εδώ περιμένω κάποιο αντίστοιχο ποστ από τον άρχοντα της γενίκευσης -πού είσαι nPb?), ότι φτάνοντας η στιγμή του μηχανογραφικού, ειδικά αν κάποιος έχει συγκεντρώσει πολλά μόρια, από εκεί που έλεγε ότι θέλει σχολή κινηματογράφου γιατί είναι το πάθος του, ξαφνικά περνάει Ιατρική.
Ουπς. Λάθος θα έγινε.
Όχι. Γιατί πέρα από την πτυχιολαγνεία που μας κυνηγάει σαν λαό, έχουμε και άριστες ικανότητες συμπλήρωσης μηχανογραφικού-τζόκερ. Η θεία στο χωριό μπορεί να θέλει να παινευτεί ότι ο κανακάρης της πέρασε ΗΜΜΥ, αλλά η μάνα και ο πατέρας πέραν τούτου θέλουν να μην σε ζουν μέχρι τα 35. Και αυτό, καλώς ή κακώς, μεταφράζεται σε πολύ συγκεκριμένες σχολές. Ή, αν σκεφτείς ακόμα πιο έξυπνα, μεταφράζεται σε "γάμα το μηχανογραφικό και πήγαινε σε ένα ΙΕΚ να γίνεις ζαχαροπλάστης ή νυχού". (ακόμα περιμένω την μάνα που θα της γυρίσει ο εγκέφαλος να το πει αυτό σε παιδί που ούτως ή άλλως ποτέ δεν ήταν φαν του σχολείου).

Και ας πιάσουμε και την άλλη κατηγορία παιδιών. Αυτά που έχουν γονιό ή γονείς γιατρό, δικηγόρο, μηχανικό, φαρμακοποιό κλπ με μια σταθερή πελατεία και όνομα. Και τίποτα να μην ήθελε να γίνει αυτό το παιδί, 90% θα καταλήξει σε κάποιο από τα επαγγέλματα των γονιών. Γιατί; Γιατί αυτός είναι ο εύκολος δρόμος με την εξασφαλισμένη πελατεία και τον ελάχιστο κόπο. Γιατί παιδεύτηκε ήδη ο πατέρας ή η μητέρα πρωτοβγαίνοντας στην αγορά εργασίας, και το παιδί πρέπει απλά να μην είναι πυρότουβλο και φαλιρίσει αυτή την προσπάθεια.

Δεν σε *κατηγορώ* για την σταθερότητα των απόψεών σου. Θυμάμαι πώς ήταν η φάση στο σχολείο και ας αποφοίτησα πριν 6 χρόνια. Θυμάμαι που όλοι πιστεύαμε ότι θα γίνουμε κάτι παρά την αντιξοότητα των συνθηκών, και αν ήμασταν αρκετά καλοί οι καθηγητές μας χάιδευαν τα αυτιά (επειδή είχαν προσωπικό όφελος και τους ανέβαινε το status να βάλουν 3 παιδιά στην Νομική ή στο Πολυτεχνείο από το να βάλουν 3 παιδιά στο Οχημάτων -πάλι τυχαίο παράδειγμα- και ας είχε και το τελευταίο αποκατάσταση). Μετά βγήκαμε έξω και συνήθως το πρώτο εξάμηνο προσγειωθήκαμε ανώμαλα. Ναι, ακόμα και μεις οι *τυχεροί* που περάσαμε Ιατρική. Οπότε ίσως την επόμενη φορά πριν πεις "αντικρούστε τα με σωστά επιχειρήματα", να σκεφτείς αν τα δικά σου είναι λίγο σαθρά ή όχι...

Μιλάς σαν πολλούς μεγάλους που βάζουν ταμπέλες.Μάλλον εσύ είσαι πολύ σίγουρη στις απόψεις σου.Έξω απ'το χορό,ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει.Τέλος πάντων,εγώ δεν μπορώ να ανεχτώ από μία γιατρό,έναν μαθηματικό και έναν του Πολυτεχνείου να μου πουν τι εστί ανθρωπιστικές επιστήμες καθώς και την αποκατάστασή τους.Βέβαια,ο καθένας θα παινέψει το σπίτι του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Agnwsth]

Συμφωνώ αλλά εννοώ αλλιώς τον εύκολο και δύσκολο δρόμο.



Μιλάς σαν πολλούς μεγάλους που βάζουν ταμπέλες.Μάλλον εσύ είσαι πολύ σίγουρη στις απόψεις σου.Έξω απ'το χορό,ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει.Τέλος πάντων,εγώ δεν μπορώ να ανεχτώ από μία γιατρό,έναν μαθηματικό και έναν του Πολυτεχνείου να μου πουν τι εστί ανθρωπιστικές επιστήμες καθώς και την αποκατάστασή τους.Βέβαια,ο καθένας θα παινέψει το σπίτι του.

Ιάκωβε, μην είσαι τόσο επιθετικός, ίσως πρέπει να γίνεις λίγο δεκτικός σε αυτά που σου λένε.. Επίσης, στο σχολείο μαθαίνεις για το χάσμα γενεών... Μην δημιουργείς εσύ το χάσμα....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Indiana Jones]

Ιάκωβε, μην είσαι τόσο επιθετικός, ίσως πρέπει να γίνεις λίγο δεκτικός σε αυτά που σου λένε.. Επίσης, στο σχολείο μαθαίνεις για το χάσμα γενεών... Μην δημιουργείς εσύ το χάσμα....

Συγγνώμη,είμαι ευερέθιστος αυτή τη στιγμή.
Και ναι,ξέρω για το χάσμα γενεών απλώς κάποια πράγματα μου βγαίνουν αυθόρμητα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ιππολύτη]

Μιλάς σαν πολλούς μεγάλους που βάζουν ταμπέλες.Μάλλον εσύ είσαι πολύ σίγουρη στις απόψεις σου.Έξω απ'το χορό,ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει.Τέλος πάντων,εγώ δεν μπορώ να ανεχτώ από μία γιατρό,έναν μαθηματικό και έναν του Πολυτεχνείου να μου πουν τι εστί ανθρωπιστικές επιστήμες καθώς και την αποκατάστασή τους.Βέβαια,ο καθένας θα παινέψει το σπίτι του.

Αν σε ενοχλεί που σου δίνουν συμβουλές "θετικοί", πήγαινε παραπάνω να δεις τα σχόλια της meetmeinmontauk, που είναι θεωρητικια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Johnny15]

Έχεις σκεφτεί ότι μπορείς να ασχοληθείς με την ιστορία σαν χόμπι; Δηλαδή να τη μελετάς εξίσου καλά από το σπίτι σου στον ελεύθερο σου χρόνο; Και εμένα μου άρεσε να αθλούμαι αλλά δεν πήγα τεφαα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Indiana Jones]

Αν σε ενοχλεί που σου δίνουν συμβουλές "θετικοί", πήγαινε παραπάνω να δεις τα σχόλια της meetmeinmontauk, που είναι θεωρητικια.

Τα έχω δει.Επίσης έχω δει και τα δικά σου που είναι τα πιο σωστά απο όλα.

Έχεις σκεφτεί ότι μπορείς να ασχοληθείς με την ιστορία σαν χόμπι; Δηλαδή να τη μελετάς εξίσου καλά από το σπίτι σου στον ελεύθερο σου χρόνο; Και εμένα μου άρεσε να αθλούμαι αλλά δεν πήγα τεφαα...

Το έχω σκεφτεί αλλά θέλω να εμβαθύνω.Είναι λες και ο Θεός με δημιούργησε για να κάνω αυτό το πράγμα.Πολύ καλή ιδέα αλλά δεν με ολοκληρώνει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Johnny15]

Τα έχω δει.Επίσης έχω δει και τα δικά σου που είναι τα πιο σωστά απο όλα.

Σιγά που είναι της Στεφανίας τα πιο σωστά.

Το έχω σκεφτεί αλλά θέλω να εμβαθύνω.Είναι λες και ο Θεός με δημιούργησε για να κάνω αυτό το πράγμα.Πολύ καλή ιδέα αλλά δεν με ολοκληρώνει.

Καλώς. Εγώ σου ξαναλέω ότι επειδή είπες ότι είσαι καλός στα μαθήματα θετικών επιστημών η αντίστοιχη κατεύθυνση θα σου έδινε πιο πολλές διεξόδους. Έστω ότι αλλάζεις άποψη και δε θες να πας ιστορία αρχαιολογία σε 2 χρόνια. Ποια εναλλακτική έχεις;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Αγγελος Κοκ]

Αν σε ενοχλεί που σου δίνουν συμβουλές "θετικοί", πήγαινε παραπάνω να δεις τα σχόλια της meetmeinmontauk, που είναι θεωρητικια.

Οχι ειναι μεγαλυτερη αρα δεν ξερει καλα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Indiana Jones]

Καλώς. Εγώ σου ξαναλέω ότι επειδή είπες ότι είσαι καλός στα μαθήματα θετικών επιστημών η αντίστοιχη κατεύθυνση θα σου έδινε πιο πολλές διεξόδους. Έστω ότι αλλάζεις άποψη και δε θες να πας ιστορία αρχαιολογία σε 2 χρόνια. Ποια εναλλακτική έχεις;

Για θετική θα μου άρεσε η Βιολογία ή η Φαρμακευτική.Βασικά σκέφτομαι όταν τελειώσω το Ιστορίας Αρχαιολογίας και δεν βρω δουλειά,να κάνω κατατακτήριες για Βιολογία ή Φαρμακευτική αλλά φοβάμαι τα Μαθηματικά και τη Φυσική που είναι πολύ δύσκολα σε πανεπιστημιακό επίπεδο.

Οχι ειναι μεγαλυτερη αρα δεν ξερει καλα

Χαχα,με ειρωνεύεσαι?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ιππολύτη]

Τα έχω δει.Επίσης έχω δει και τα δικά σου που είναι τα πιο σωστά απο όλα.



Το έχω σκεφτεί αλλά θέλω να εμβαθύνω.Είναι λες και ο Θεός με δημιούργησε για να κάνω αυτό το πράγμα.Πολύ καλή ιδέα αλλά δεν με ολοκληρώνει.

Κι εγώ νιώθω κομμένη και ραμμένη για να διδάσκω αρχαία. Από την Α γυμνασίου μέχρι και τώρα παρατηρώ πως διδάσκουν οι καθηγητές το μάθημα και κάθε φορά που κάποιος κάνει μια ερώτηση σκέφτομαι "εγώ αν ήμουν καθηγήτρια θα έλεγα αυτό για να το καταλάβει", έκανα "μάθημα" σε μια φίλη μου στην Α Λυκείου στις εξετάσεις και ένιωθα λες και βρήκα τι θέλω να κάνω σε όλη μου τη ζωή. Είμαι και αρκετά επικοινωνιακή και γενικά το να διδάσκω φιλολογικά μαθήματα για μένα θα ήταν ιδανικό. Και μένω σ αυτή τη λέξη, ιδανικό. Γιατί θα παραμείνει ιδανικό και στον κόσμο των ιδεών, μιας και μετά είδα την καθηγήτρια που μου έκανε εμένα ιδιαίτερα αρχαία στην Α Λυκείου, και την συννυφαδα της που είναι αρχαιολόγος. Η μεν πρώτη ήταν εξαιρετική στη δουλειά της, δεν έπαυε πάντως να τρέχει όλη την ημέρα σαν την παλαβή για να μπορέσει να βγάλει 600€. Η δε δεύτερη εργαζόταν σε σουπερμάρκετ μέχρι να κάνει οικογένεια. Και μπορεί να αποτελούν μόνο δύο περιπτώσεις, αλλά κι άλλες πολλές έχω να σου πω, απλά δεν έχει ουσία να φέρω κι άλλα παραδείγματα.

Δεν ξέρω τι τάξη είσαι κάπως μπερδεύτηκα όσον αφορά αυτό, πάντως μαθαίνουμε στην Γ Λυκείου ότι ο Πλάτωνας έλεγε "Ο καθένας να κάνει αυτό για το οποίο είναι πλασμένος και καταλλήλως εκπαιδευμένος". Επίσης μαθαίνεις ότι ο Πλάτωνας ήταν τρομερός ιδεαλιστης. Δεν γίνονται στην πράξη ακριβώς έτσι τα πράγματα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Αγγελος Κοκ]

Για θετική θα μου άρεσε η Βιολογία ή η Φαρμακευτική.Βασικά σκέφτομα όταν τελειώσω το Ιστορίας Αρχαιολογίας και δεν βρω δουλειά,να κάνω κατατακτήριες για Βιολογία ή Φαρμακευτική αλλά φοβάμαι τα Μαθηματικά και τη Φυσική που είναι πολύ δύσκολα σε πανεπιστημιακό επίπεδο.



Χαχα,με ειρωνεύεσαι?

Χεχεχε κοιτα no offence αλλα οταν στο λενε 6 ατομα που ειναι μεγαλυτεροι και "βλεπουν" τα πραγματα καλυτερα απο εμας,ισως καλο θα ηταν να τους ακουσεις Βεβαια ουτε εγω δεν ειμαι υπερ του κανω ενα επαγγελμα γιατι εχει αποκατασταση,αλλα πολλες φορες οι συνθηκες σε αναγκαζουν να το κανεις πχ για να εχεις μια καλη ζωη,να συντηρεις την οικογενεια κλπ

Κι εγώ νιώθω κομμένη και ραμμένη για να διδάσκω αρχαία. Από την Α γυμνασίου μέχρι και τώρα παρατηρώ πως διδάσκουν οι καθηγητές το μάθημα και κάθε φορά που κάποιος κάνει μια ερώτηση σκέφτομαι "εγώ αν ήμουν καθηγήτρια θα έλεγα αυτό για να το καταλάβει", έκανα "μάθημα" σε μια φίλη μου στην Α Λυκείου στις εξετάσεις και ένιωθα λες και βρήκα τι θέλω να κάνω σε όλη μου τη ζωή. Είμαι και αρκετά επικοινωνιακή και γενικά το να διδάσκω φιλολογικά μαθήματα για μένα θα ήταν ιδανικό. Και μένω σ αυτή τη λέξη, ιδανικό. Γιατί θα παραμείνει ιδανικό και στον κόσμο των ιδεών, μιας και μετά είδα την καθηγήτρια που μου έκανε εμένα ιδιαίτερα αρχαία στην Α Λυκείου, και την συννυφαδα της που είναι αρχαιολόγος. Η μεν πρώτη ήταν εξαιρετική στη δουλειά της, δεν έπαυε πάντως να τρέχει όλη την ημέρα σαν την παλαβή για να μπορέσει να βγάλει 600€. Η δε δεύτερη εργαζόταν σε σουπερμάρκετ μέχρι να κάνει οικογένεια. Και μπορεί να αποτελούν μόνο δύο περιπτώσεις, αλλά κι άλλες πολλές έχω να σου πω, απλά δεν έχει ουσία να φέρω κι άλλα παραδείγματα.

Δεν ξέρω τι τάξη είσαι κάπως μπερδεύτηκα όσον αφορά αυτό, πάντως μαθαίνουμε στην Γ Λυκείου ότι ο Πλάτωνας έλεγε "Ο καθένας να κάνει αυτό για το οποίο είναι πλασμένος και καταλλήλως εκπαιδευμένος". Επίσης μαθαίνεις ότι ο Πλάτωνας ήταν τρομερός ιδεαλιστης. Δεν γίνονται στην πράξη ακριβώς έτσι τα πράγματα.

Αμα σε ηξερα απο την Α λυκειου θα σε επαιρνα για ιδιαιτερα στα αρχαια

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Indiana Jones]

Κι εγώ νιώθω κομμένη και ραμμένη για να διδάσκω αρχαία. Από την Α γυμνασίου μέχρι και τώρα παρατηρώ πως διδάσκουν οι καθηγητές το μάθημα και κάθε φορά που κάποιος κάνει μια ερώτηση σκέφτομαι "εγώ αν ήμουν καθηγήτρια θα έλεγα αυτό για να το καταλάβει", έκανα "μάθημα" σε μια φίλη μου στην Α Λυκείου στις εξετάσεις και ένιωθα λες και βρήκα τι θέλω να κάνω σε όλη μου τη ζωή. Είμαι και αρκετά επικοινωνιακή και γενικά το να διδάσκω φιλολογικά μαθήματα για μένα θα ήταν ιδανικό. Και μένω σ αυτή τη λέξη, ιδανικό. Γιατί θα παραμείνει ιδανικό και στον κόσμο των ιδεών, μιας και μετά είδα την καθηγήτρια που μου έκανε εμένα ιδιαίτερα αρχαία στην Α Λυκείου, και την συννυφαδα της που είναι αρχαιολόγος. Η μεν πρώτη ήταν εξαιρετική στη δουλειά της, δεν έπαυε πάντως να τρέχει όλη την ημέρα σαν την παλαβή για να μπορέσει να βγάλει 600€. Η δε δεύτερη εργαζόταν σε σουπερμάρκετ μέχρι να κάνει οικογένεια. Και μπορεί να αποτελούν μόνο δύο περιπτώσεις, αλλά κι άλλες πολλές έχω να σου πω, απλά δεν έχει ουσία να φέρω κι άλλα παραδείγματα.

Δεν ξέρω τι τάξη είσαι κάπως μπερδεύτηκα όσον αφορά αυτό, πάντως μαθαίνουμε στην Γ Λυκείου ότι ο Πλάτωνας έλεγε "Ο καθένας να κάνει αυτό για το οποίο είναι πλασμένος και καταλλήλως εκπαιδευμένος". Επίσης μαθαίνεις ότι ο Πλάτωνας ήταν τρομερός ιδεαλιστης. Δεν γίνονται στην πράξη ακριβώς έτσι τα πράγματα.

Τελειώνω την Α' Λυκείου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Noμίζω ότι είναι δύσκολο να πείσεις κάποιον αν δεν έχει το βίωμα. Πόσο μάλλον όταν η ζωή σήμερα επιτροπεύεται από τα κοινωνικά δίκτυα, τα οποία με τις εικόνες που προβάλλουν δεν αφήνουν περιθώρια στους ανθρώπους να σκεφτούν για τη ζωή τους. Οπότε καλύτερα ας φάει χαστούκια από τη ζωή και αν καταστραφεί, τότε σε μια δεύτερη ζωή ίσως σκεφτεί κάπως πιο διαλλακτικά. Αφού η μια ζωή είναι το πείσμα της ηλιθιότητας με τις θεωρητικές ιδέες του Πλάτωνα, οι οποίες και ερμηνεύονται κατά το συμφέρον του καθενός όπως κάνουν οι αριστεροδήθεν των 20 ετών και όχι όπως αυτές διατυπώθηκαν, τότε υπάρχει και δεύτερη ζωή ή όχι;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ιππολύτη]

Σιγά που είναι της Στεφανίας τα πιο σωστά.

Μη ζηλεύεις Johnny μου δεν πειράζει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Indiana Jones]

Χεχεχε κοιτα no offence αλλα οταν στο λενε 6 ατομα που ειναι μεγαλυτεροι και "βλεπουν" τα πραγματα καλυτερα απο εμας,ισως καλο θα ηταν να τους ακουσεις Βεβαια ουτε εγω δεν ειμαι υπερ του κανω ενα επαγγελμα γιατι εχει αποκατασταση,αλλα πολλες φορες οι συνθηκες σε αναγκαζουν να το κανεις πχ για να εχεις μια καλη ζωη,να συντηρεις την οικογενεια κλπ

Εντάξει,δεν διαφωνώ αλλά δεν είναι και αυθεντίες επειδή είναι μεγαλύτεροι.
Υ.Γ.Ουπς,πάλι φέρνω στο φως το χάσμα γενεών.Άντε,πάμε για 100+ σελίδες στο θέμα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.