Πανελλήνιες, Κολλέγιο ή εξωτερικό;

[Kooklove]

Καλησπέρα! Έχω αρχίσει και εγώ τα καλοκαιρινά για πανελλήνιες και δεν έχω κάνει πολλά μαθήματα, μόνο δύο. Το θέμα είναι ότι και μόνο που βλέπω την ύλη που έχω να μάθω απέξω σαν μαθητρια της θεωρητικής αγχώνομαι..

Ξεκίνησα Ιστορία, Γνωστό και Άγνωστο. Την ιστορία μπορώ να τη μαθαίνω αν και μου παίρνει καιρό αλλά τα σχόλια του γνωστού είναι υπερβολικά πολλά (η καθηγήτρια μου μού δίνει και σχόλια εκτός από αυτά του βιβλίου). Εντάξει η μετάφραση, δε λέω, τη μαθαίνω, αλλά σε συνδυασμό με την ιστορία απέξω και τα σχόλια ειλικρινά έχω απελπιστει..

Έχω διαβάσει ότι πλέον πτυχία από ιδιωτικά κολλέγια/πανεπιστήμια είναι δεκτά από το κράτος όπως ακριβώς και τα πτυχία από δημόσια πανεπιστήμια. Γι'αυτό αναρωτιωμουν μήπως δεν δώσω πανελλήνιες και σπουδάσω σε κάποιο ιδιωτικό, επειδή σαν άνθρωπος δεν μπορώ το άγχος και ακόμα και αυτά τα δύο μαθηματα έχουν κάνει το μυαλό μου καζάνι!

Είμαι καλή μαθήτρια, έβγαλα μέσο όρο 18,6 φέτος αλλά δεν ξέρω αν θέλω να περάσω όλη αυτή την ταλαιπωρία και το στρες και αφετέρου δεν ξέρω καν για ποια σχολή στοχεύω επομένως τώρα μού φαίνεται λες και προσπαθώ άδικα..

Σκεφτόμουν ψυχολογία αλλά η αλήθεια είναι ότι είναι η μόνη επιλογή που με ενδιαφέρει σχετικά, μιας και το πραγματικό μου όνειρο είναι να ασχοληθώ με το τραγούδι. Μια άλλη επιλογή μου ήταν τα παιδαγωγικά αλλά δεν έχει μέλλον στην Ελλάδα.
Δεν θελω να σπουδάσω μουσική, και δεν έχω αρκετή γνώση πάνω σε κάποιο μουσικό όργανο και θεωρία, οπότε σκέφτηκα να σπουδάσω κάτι άλλο και να έχω το τραγούδι ως χόμπι/εναλλακτική καριέρα.

Σκέφτηκα να σπουδάσω στο εξωτερικό όμως οι βαθμοί είναι υψηλοί και από αγγλικά έχω μόνο το lower Cambridge και Michigan αν και το επίπεδο μου είναι τόσο καλό που θα έπαιρνα εύκολα το proficiency (για IELTS δεν ξέρω αλλά νομίζω ότι θα μπορούσα).

Το κόστος σπουδών δεν με απασχολεί και πολύ και έχω την οικονομική δυνατότητα, γι'αυτό σκέφτηκα τα ιδιωτικά κολλέγια.. Επίσης σκέφτομαι ότι στο μέλλον θα προτιμούσα να μένω στο εξωτερικό παρά στην Ελλάδα.. Παρακαλώ απαντήστε γιατί είμαι απεγνωσμένη

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 875331]

Δεν το διαβασα ολο γτ δεν εχει παραγραφους αλλα απ αυτα τα 3 σιγουρα εξωτερικο > ΑΕΙ > κολλεγιο/ΤΕΙ. Επισης αγγλικα θα χρειαστεις παρα πολυ καλα οτιδηποτε και να κανεις τη σημερον ημερα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Kooklove]

Δεν το διαβασα ολο γτ δεν εχει παραγραφους αλλα απ αυτα τα 3 σιγουρα εξωτερικο > ΑΕΙ > κολλεγιο/ΤΕΙ. Επισης αγγλικα θα χρειαστεις παρα πολυ καλα οτιδηποτε και να κανεις τη σημερον ημερα.

Συγγνώμη για τις παραγράφους είμαι καινούργια :/ Ελπίζω να είναι λίγο καλύτερο τώρα..

Οπότε λες να δώσω πανελλήνιες;

Ο μεγαλύτερος φόβος μου για το εξωτερικό είναι οι προϋποθέσεις εισαγωγής στο πανεπιστήμιο πχ υπάρχει περίπτωση να χρειάζονται εξετάσεις (σωστά. Επίσης δεν ξέρω σε ποια χώρα θα ήταν καλύτερο να σπουδάσω. Ποια προτείνεις εσύ; Επίσης έχεις δώσει IELTS; Είναι γενικά πολύ δύσκολο ή όχι τόσο;

Ευχαριστώ για την απάντηση!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nihilist]

Για να σπουδάσεις στο εξωτερικό(και μάλιστα ψυχολογία, ένα κατά βάση θεωρητικό επιστημονικό τομέα) πρέπει να ξέρεις άριστα αγγλικα-καλύτερα από proficiency- όχι μόνο για να σε πάρουν, αλλά και για να μπορέσεις να αντεπεξέλθεις στις απαιτήσεις των μαθημάτων και να βγάλεις τη σχολή. Πάντως αν έχεις την οικονομική δυνατότητα, συμφωνώ πως το εξωτερικό είναι μια καλή λύση. Ωστόσο να ξέρεις ότι σε παίρνανε από συνέντευξη, έκθεση κλπ και είναι αβέβαιο αν θα σε δεχτούν.

Πιστεύω όμως πως αξίζουν και οι πανελληνιες, που άλλωστε σε εισάγουν σε δημόσιο πανεπιστήμιο, χωρίς διδακτρα. Βέβαια, τα τελευταία χρόνια η βάση της ψυχολογίας έχει ανεβεί στα ύψη λόγω αυξάνουσας ζήτησης και θέλει πειθαρχία για να βγάλεις τα απαραίτητα μόρια. Δυστυχώς η θεωρητική απαιτεί ίσως τον περισσότερο χρόνο διαβάσματος και είναι ιδιαίτερα ψυχοφθόρα-ειδικά η ιστορία, τα σχόλια στα αρχαια και η εισαγωγη που πρέπει να τις ξέρεις απ' έξω κι ανακατωτά.
Την ιστορία αν εργαστείς μεθοδικά θα τη μάθεις πολύ καλά και θα προλάβεις να κανεις πολλές επαναλήψεις. Τα αρχαια τώρα είναι άλλη ιστορία. Και οι σημειώσεις που λες ότι σου δίνει η καθηγήτριά σου στο γνωστό είναι φυσικά αναγκαίες! Τα σχόλια του βιβλίου δεν φτάνουν σε καμία περίπτωση. Τα Λατινικά είναι εύκολα, η έκθεση απρόβλεπτη. Γενικά αν διαβάσει κάποιος σωστά μου φαίνεται δύσκολο να μην περάσει στη σχολή που θέλει στη θεωρητική. Αυτό είναι το καλό με την κατεύθυνσή μας, ότι δηλαδή το διάβασμα έχει πρακτικό αντίκρυσμα.

Για τα ιδιωτικά κολλέγια της Ελλάδας τώρα δεν ξέρω και πολλά. Ίσως αναγνωρίζονται ως ισότιμα με τα ελληνικά πανεπιστήμια από το κράτος, αλλά η νοοτροπία που επικρατεί εν γενεί(και έχει διαποτισει αρκετούς εργοδότες) τα αξιολογεί υποδεέστερα. Και δεν ξέρω αν υπάρχει τμήμα ψυχολογίας σε αυτά, το έχεις ψάξει;

Πάντως, εφόσον σ' αρέσουν τα παιδαγωγικά, μια έξυπνη επιλογή θα ήταν το τμήμα ειδικής αγωγής, καθότι εχει χαμηλή βάση και προσφέρει άμεση επαγγελματική αποκατάσταση. Μια γνωστή μου τελείωσε πέρυσι κι αμέσως βρήκε συναφή εργασία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Kooklove]

Για να σπουδάσεις στο εξωτερικό(και μάλιστα ψυχολογία, ένα κατά βάση θεωρητικό επιστημονικό τομέα) πρέπει να ξέρεις άριστα αγγλικα-καλύτερα από proficiency- όχι μόνο για να σε πάρουν, αλλά και για να μπορέσεις να αντεπεξέλθεις στις απαιτήσεις των μαθημάτων και να βγάλεις τη σχολή. Πάντως αν έχεις την οικονομική δυνατότητα, συμφωνώ πως το εξωτερικό είναι μια καλή λύση. Ωστόσο να ξέρεις ότι σε παίρνανε από συνέντευξη, έκθεση κλπ και είναι αβέβαιο αν θα σε δεχτούν.

Πιστεύω όμως πως αξίζουν και οι πανελληνιες, που άλλωστε σε εισάγουν σε δημόσιο πανεπιστήμιο, χωρίς διδακτρα. Βέβαια, τα τελευταία χρόνια η βάση της ψυχολογίας έχει ανεβεί στα ύψη λόγω αυξάνουσας ζήτησης και θέλει πειθαρχία για να βγάλεις τα απαραίτητα μόρια. Δυστυχώς η θεωρητική απαιτεί ίσως τον περισσότερο χρόνο διαβάσματος και είναι ιδιαίτερα ψυχοφθόρα-ειδικά η ιστορία, τα σχόλια στα αρχαια και η εισαγωγη που πρέπει να τις ξέρεις απ' έξω κι ανακατωτά.
Την ιστορία αν εργαστείς μεθοδικά θα τη μάθεις πολύ καλά και θα προλάβεις να κανεις πολλές επαναλήψεις. Τα αρχαια τώρα είναι άλλη ιστορία. Και οι σημειώσεις που λες ότι σου δίνει η καθηγήτριά σου στο γνωστό είναι φυσικά αναγκαίες! Τα σχόλια του βιβλίου δεν φτάνουν σε καμία περίπτωση. Τα Λατινικά είναι εύκολα, η έκθεση απρόβλεπτη. Γενικά αν διαβάσει κάποιος σωστά μου φαίνεται δύσκολο να μην περάσει στη σχολή που θέλει στη θεωρητική. Αυτό είναι το καλό με την κατεύθυνσή μας, ότι δηλαδή το διάβασμα έχει πρακτικό αντίκρυσμα.

Για τα ιδιωτικά κολλέγια της Ελλάδας τώρα δεν ξέρω και πολλά. Ίσως αναγνωρίζονται ως ισότιμα με τα ελληνικά πανεπιστήμια από το κράτος, αλλά η νοοτροπία που επικρατεί εν γενεί(και έχει διαποτισει αρκετούς εργοδότες) τα αξιολογεί υποδεέστερα. Και δεν ξέρω αν υπάρχει τμήμα ψυχολογίας σε αυτά, το έχεις ψάξει;

Πάντως, εφόσον σ' αρέσουν τα παιδαγωγικά, μια έξυπνη επιλογή θα ήταν το τμήμα ειδικής αγωγής, καθότι εχει χαμηλή βάση και προσφέρει άμεση επαγγελματική αποκατάσταση. Μια γνωστή μου τελείωσε πέρυσι κι αμέσως βρήκε συναφή εργασία.

Δεν νομίζω να πάω για σπουδές εξωτερικό ακριβώς γιατί η εισαγωγή στα πανεπιστήμια είναι πολύ δύσκολη..

Όσο αφορά τις πανελλήνιες, ξέρω ότι είναι μια πάρα πολύ αγχωτική διαδικασία, και εγώ γενικά με το άγχος δεν τα πάω καλά.. Τις τελευταίες πέντε περίπου ημέρες πχ διαβάζω ασταμάτητα 5 ώρες την ημέρα απέξω ιστορία και γνωστό και το μυαλό μου έχει ήδη γίνει καζάνι.. Διαβάζω ιστορία και μετά δεν θυμάμαι τόσο καλά το γνωστό ή το αντίστροφο...

Διάβασα οτι πολλα ιδιωτικά κολλέγια προσφέρουν σπουδές undergraduate στην ψυχολογία και μεταπτυχιακά. Επειδή συνεργάζονται με πανεπιστήμια του εξωτερικού (Αγγλίας κτλ) απ'ό,τι κατάλαβα το πτυχίο που παίρνεις είναι από το ξένο πανεπιστήμιο..

Μήπως κάποιος ξέρει αν το μεταπτυχιακό το κάνεις στο εξωτερικό ή Ελλάδα;; Επίσης μεταπτυχιακό στο εξωτερικό μετά από σπουδές σε δημόσιο πανεπιστήμιο είναι εξίσου εύκολα διαθέσιμο όπως και στα κολλέγια; Γιατί από όσα διάβασα μετά το μεταπτυχιακό πχ στην Αγγλία των κολλεγίων δεν αποκτάς μόνο επαγγελματική άδεια ως ψυχολόγος στην Ελλάδα αλλά και στην Αγγλία.

Εγώ ενδιαφέρομαι να ζήσω στο εξωτερικό, γι'αυτό σκέφτομαι ότι ίσως το κολλέγιο θα ήταν καλύτερη επιλογή (εξαιτίας των συνδέσεων του με τα πανεπιστήμια του εξωτερικού).

Δεν νομίζω ότι θα με ενδιέφερε η ειδική αγωγή. Σκέφτομαι την ψυχολογία κυρίως επειδή δεν μου αρέσει καμία άλλη σχολή (εκτός των παιδαγωγικών που όμως δεν έχουν μέλλον στην Ελλάδα και νομίζω ούτε στο εξωτερικό) και επειδή είμαι αρκετά καλή στο να "αναλύω" τους αλλους και να καταλαβαίνω τις βαθύτερες αιτίες των προβλημάτων τους. Φοβάμαι όμως μήπως τα μαθήματα της σχολής είναι πολύ δύσκολα και μήπως δεν μου προκαλούν αρκετό ενδιαφέρον...

Συγγνώμη για το μακροσκελές ποστ απλά είμαι πολύ μπερδεμένη.. Ευχαριστώ πάρα πολύ για την απάντηση!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[jims]

Βάλε τα δυνατά σου να αποδώσεις τα μέγιστα τώρα που δίνεις πανελλήνιες και κρίνεις από το αποτέλεσμα. Μπορεί να γράψεις το βαθμό που θες και να περάσεις στη σχολή της πρώτης σου επιλογής εδώ. Σε αντίθετη περίπτωση κοιτάς να ξαναδώσεις , να πας εξωτερικό, σε κάποιο κολέγιο.......Επιλογές υπάρχουν!!!Για μένα στη παρούσα φάση επικεντρώσου στις εισαγωγικές.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Kooklove]

Βάλε τα δυνατά σου να αποδώσεις τα μέγιστα τώρα που δίνεις πανελλήνιες και κρίνεις από το αποτέλεσμα. Μπορεί να γράψεις το βαθμό που θες και να περάσεις στη σχολή της πρώτης σου επιλογής εδώ. Σε αντίθετη περίπτωση κοιτάς να ξαναδώσεις , να πας εξωτερικό, σε κάποιο κολέγιο.......Επιλογές υπάρχουν!!!Για μένα στη παρούσα φάση επικεντρώσου στις εισαγωγικές.

Ευχαριστώ για την απάντηση!!

Ναι σκέφτηκα να προσπαθήσω στις πανελλήνιες το πρόβλημα μου είναι ότι δεν μου αρέσει καμία σχολή και έτσι αισθάνομαι ότι το κάνω για το τίποτα..

Για ψυχολογία τα μαθήματα της σχολής νόμιζω θα τα θεωρήσω βαρετά και όχι αρκετά ενδιαφέροντα για να τα διαβάσω.. Γενικά η ψυχολογία ήταν η εναλλακτική μου επιλογή.. Θα προτιμούσα να σπουδάσω δασκάλα πρωτοβάθμιας απλά δεν έχει μέλλον στην Ελλάδα και εγώ θέλω να ζήσω στο εξωτερικό. Μήπως γνωρίζεις αν υπάρχει μέλλον για το συγκεκριμένο επάγγελμα στο εξωτερικό;

Όσο το σκέφτομαι τόσο συνειδητοποιώ ότι δεν με ενδιαφέρει αρκετά η ψυχολογία για να τη σπουδάσω.. Γενικά θα ήθελα να σπουδάσω κάτι που να μου επιτρέπει να ζήσω στο εξωτερικό (πχ μετά από κάποιο μεταπτυχιακό) και να ψαχτω περισσότερο στον τομέα του τραγουδιού ως χόμπι κ εναλλακτικής καριέρας...

Οποιαδήποτε πρόταση/ συμβουλή είναι καλοδεχούμενη!! Ευχαριστώ ξανά!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Τάσος97]

[...] και εγώ θέλω να ζήσω στο εξωτερικό. Μήπως γνωρίζεις αν υπάρχει μέλλον για το συγκεκριμένο επάγγελμα στο εξωτερικό;

Μπορεί να είμαι σχετικά εκτός θέματος αλλά νομίζω είναι σημαντικό... Έχεις ζήσει στο εξωτερικό για να γνωρίζεις εάν θες να μείνεις σε κάποια άλλη χώρα; Στην ηλικία σου δε θα επέλεγα τη σχολή με βάση το πού θέλω να μείνω στο μέλλον

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[methexys]

Εγώ βλέπω ότι θες να αποφύγεις τις πανελληνιες επειδή σου φαίνονται δύσκολες. Νομίζεις ότι το να πας στο εξωτερικό είναι πιο απλό; Ειδικά στην ηλικία σου, που είσαι μικρή ακόμα, θα πρέπει να ανταπεξέλθεις σε πολλά ακόμα ζητήματα της καθημερινής σου ζωής μαζί με τις σπουδές. Δεν είναι εύκολο. Θα σου έλεγα πρώτα να κατασταλάξεις κάπου και να αποφασίσεις τι ακριβώς θες να σπουδάσεις και γιατι. Γιατί βλέπω ότι ούτε η ψυχολογία σε ψήνει ιδιαίτερα, απλά δεν ξερεις τι άλλο να κανεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tweetyslvstr]

Καλημέρα, εγώ θα πρότεινα να επισκεφθείς κάποιον ειδικό σε θέματα επαγγελματικού προσανατολισμού, ώστε να καταλάβεις τι σου αρέσει και εσένα περισσότερο. Έπειτα μπορείς να κοιτάξεις και το ΙΒ αυτή η δυνατότητα παρέχεται στα ιδιωτικά σχολεία κυρίως αλλά κοίταξε το, γιατί εφόσον γνωρίζεις παρα πολυ καλα αγγλικά και εφόσον εισαι καλή μαθήτρια θα μπορούσες να δώσεις εξετάσεις και να περάσεις σε ξενο πανεπιστήμιο, εφόσον πρώτα έχεις αποφασίσει γι αυτό που θέλεις να σπουδάσεις. Όσον αφορά τη μουσική, αφού είσαι καλή θα πρέπει να το δεις σοβαρά. Τι εννοώ? Εάν αντικειμενικά είσαι πάρα πολύ καλή σύμφωνα με τους δασκάλους σου και έχεις δυνατότητες και δεις οτι αυτό είναι που σε γεμίζει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο θα πρέπει να ασχοληθείς σοβαρά με αυτό και για εμένα να μην το έχεις ως εναλλακτική καριέρα αλλά ως κύρια. Ανέφερες ότι έχεις την οικονομική δυνατότητα, ωστόσο μπορείς να στηριχτείς στις δικές σου δυνάμεις λαμβάνοντας υποτροφία στο εξωτερικό σε μια πολύ καλή σχολή. Έχεις ψάξει για σχολές στο εξωτερικό σχετικά με την μουσική?
Για εμένα εάν έχεις ταλέντο στη μουσική κυνήγησε το, ψάξε τα πάντα,γίνε καλύτερη. Με το να σπουδάσεις κάτι για 4 χρονια στο εξωτερικό απλά και μονο για να ζήσεις έξω ενώ δεν θα σου αρέσει το αντικείμενο σπουδών χαμένος κόπος, χρόνος, χρήμα. Ενώ εάν ασχοληθείς από τώρα να δεις τι σου αρέσει πραγματικά και ακολουθώντας αυτό που θέλεις με προσπάθεια, επιμονή και επιμονή θα τα καταφέρεις. Χρειάζεται όμως να ξεκαθαρίσεις τις σκέψεις στο μυαλό σου, και σε αυτό μπορεί να συμβάλλει θετικά η συμβουλή κάποιου ειδικού.
Να επενδύεις τον χρόνο σου σε ότι έχει αξία και νόημα για εσένα!
Καλή επιτυχία σε ότι επιλέξεις να κάνεις στην ζωή σου!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Kooklove]

Μπορεί να είμαι σχετικά εκτός θέματος αλλά νομίζω είναι σημαντικό... Έχεις ζήσει στο εξωτερικό για να γνωρίζεις εάν θες να μείνεις σε κάποια άλλη χώρα; Στην ηλικία σου δε θα επέλεγα τη σχολή με βάση το πού θέλω να μείνω στο μέλλον

Δεν έχω ζήσει στο εξωτερικό αλλά έχω πάει σε πολλές διαφορετικές χώρες και έχω συνειδητοποιήσει ότι το επιπεδο ζωής δεν έχει καμία απολύτως σχέση με της Ελλάδας. Θεωρώ ότι η Ελλάδα είναι χαμένη υπόθεση και για μένα το μόνο που αξίζει πλέον από αυτή τη χώρα είναι η φύση/ οι τουριστικοί προορισμοί. Μου αρέσουν πολύ τα ταξίδια και γι'αυτό θέλω να πάω σε πολλές χώρες και να ζήσω σε κάποια από αυτές αλλά όχι στην Ελλάδα.

Εγώ βλέπω ότι θες να αποφύγεις τις πανελληνιες επειδή σου φαίνονται δύσκολες. Νομίζεις ότι το να πας στο εξωτερικό είναι πιο απλό; Ειδικά στην ηλικία σου, που είσαι μικρή ακόμα, θα πρέπει να ανταπεξέλθεις σε πολλά ακόμα ζητήματα της καθημερινής σου ζωής μαζί με τις σπουδές. Δεν είναι εύκολο. Θα σου έλεγα πρώτα να κατασταλάξεις κάπου και να αποφασίσεις τι ακριβώς θες να σπουδάσεις και γιατι. Γιατί βλέπω ότι ούτε η ψυχολογία σε ψήνει ιδιαίτερα, απλά δεν ξερεις τι άλλο να κανεις.

Ξέρω ότι το να πας εξωτερικό και να σε δεχθούν πανεπιστήμια του εξωτερικού είναι πολύ δύσκολο. Και ναι, θεωρώ ότι οι πανελληνιες είναι δύσκολες και δεν γνωρίζω αν θα μπορέσω να αντέξω την όλη διαδικασία πνευματικά και ψυχολογικά..

Έχω παρελθόν με το άγχος και όταν αγχώνομαι πολύ συχνά με πιάνουν κρίσεις πανικού. Πέρασα πολλά χρόνια με ψυχολόγους για να το αντιμετωπίσω και καταλαβαίνω πως λες ότι δεν πρέπει να αποφεύγουμε κάθε δυσκολία που συναντάμε στη ζωή απλά σκέφτηκα μήπως το άγχος και η κούραση που θα περάσω με τις πανελλήνιες δεν αξίζει εφόσον πλέον το πτυχίο (πχ ψυχολογίας) ενός ιδιωτικού είναι ίδιο με των ΑΕΙ.

Και ναι, έχεις δίκιο και το έχω καταλάβει ότι δεν νομίζω πως η ψυχολογία θα με γεμίζει ιδιαίτερα και ότι τα μαθήματα της σχολής γρήγορα θα μου φανούν βαρετά και όχι ενδιαφέροντα αλλά είναι η μόνη σχολή που με ψιλοενδιαφερει (εφόσον η δασκάλα πρωτοβάθμιας δεν έχει μέλλον στην Ελλάδα και νομίζω; ούτε στο εξωτερικό). Ειλικρινά δεν ξέρω τι με ενδιαφέρει γιατί καμία από τις σχολές δεν μου κινεί το ενδιαφέρον και βρίσκομαι σε αδιέξοδο..

Καλημέρα, εγώ θα πρότεινα να επισκεφθείς κάποιον ειδικό σε θέματα επαγγελματικού προσανατολισμού, ώστε να καταλάβεις τι σου αρέσει και εσένα περισσότερο. Έπειτα μπορείς να κοιτάξεις και το ΙΒ αυτή η δυνατότητα παρέχεται στα ιδιωτικά σχολεία κυρίως αλλά κοίταξε το, γιατί εφόσον γνωρίζεις παρα πολυ καλα αγγλικά και εφόσον εισαι καλή μαθήτρια θα μπορούσες να δώσεις εξετάσεις και να περάσεις σε ξενο πανεπιστήμιο, εφόσον πρώτα έχεις αποφασίσει γι αυτό που θέλεις να σπουδάσεις. Όσον αφορά τη μουσική, αφού είσαι καλή θα πρέπει να το δεις σοβαρά. Τι εννοώ? Εάν αντικειμενικά είσαι πάρα πολύ καλή σύμφωνα με τους δασκάλους σου και έχεις δυνατότητες και δεις οτι αυτό είναι που σε γεμίζει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο θα πρέπει να ασχοληθείς σοβαρά με αυτό και για εμένα να μην το έχεις ως εναλλακτική καριέρα αλλά ως κύρια. Ανέφερες ότι έχεις την οικονομική δυνατότητα, ωστόσο μπορείς να στηριχτείς στις δικές σου δυνάμεις λαμβάνοντας υποτροφία στο εξωτερικό σε μια πολύ καλή σχολή. Έχεις ψάξει για σχολές στο εξωτερικό σχετικά με την μουσική?
Για εμένα εάν έχεις ταλέντο στη μουσική κυνήγησε το, ψάξε τα πάντα,γίνε καλύτερη. Με το να σπουδάσεις κάτι για 4 χρονια στο εξωτερικό απλά και μονο για να ζήσεις έξω ενώ δεν θα σου αρέσει το αντικείμενο σπουδών χαμένος κόπος, χρόνος, χρήμα. Ενώ εάν ασχοληθείς από τώρα να δεις τι σου αρέσει πραγματικά και ακολουθώντας αυτό που θέλεις με προσπάθεια, επιμονή και επιμονή θα τα καταφέρεις. Χρειάζεται όμως να ξεκαθαρίσεις τις σκέψεις στο μυαλό σου, και σε αυτό μπορεί να συμβάλλει θετικά η συμβουλή κάποιου ειδικού.
Να επενδύεις τον χρόνο σου σε ότι έχει αξία και νόημα για εσένα!
Καλή επιτυχία σε ότι επιλέξεις να κάνεις στην ζωή σου!

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την απάντηση!

Ναι, έχω πάρει τηλέφωνο για να πάω σε κάποιο κέντρο επαγγελματικού προσανατολισμού σύντομα μήπως με βοηθήσει να κατασταλάξω κάπου..

Τι είναι το ΙΒ; Επίσης στα αγγλικά έχω το lower απλά το επίπεδο μου είναι καλύτερο και θα μπορούσα εύκολα να πάρω ένα ανώτερο πτυχίο με λίγη προετοιμασία.

Όσο για τη μουσική, έκανα παλιά μαθήματα πιάνου αλλά τα σταμάτησα και δεν έχω κάνει ποτέ φωνητική, όμως πολλοί άνθρωποι μου λένε ότι έχω πολύ καλή φωνή και σκέφτομαι να επισκεφτώ μια καθηγήτρια φωνητικης για να μου πει τη γνώμη της. Αυτό όμως τώρα είναι λίγο δύσκολο με τα μαθήματα κτλ..
Σκεφτόμουν να μην ακολουθήσω το τραγούδι σαν κύριο επάγγελμα κυρίως επειδή είναι αρκετά δύσκολο να βρεις δουλειά και δεν θέλω να καταλήξω άστεγη :/ Γι'αυτό σκέφτηκα να πάρω πρωτα ένα πτυχίο να είμαι καλυμμένη και μετά άμα είναι να εξερευνήσω το χώρο της μουσικής και του τραγουδιού παραπάνω και να δω από εκεί.

Επίσης έχω την εντύπωση ότι για να σπουδάσεις μουσικη στο εξωτερικό πρέπει να έχεις επαρκείς γνώσεις σε κάποιο μουσικό όργανο (νομίζω) και φυσικά να περάσεις από audition. Δεν θέλω να σπουδάσω μουσική με την έννοια της θεωρίας και της ιστορίας της μουσικής κτλ αλλά αυτό που μου αρέσει είναι να τραγουδάω μπροστά σε κοινό, περισσότερο το performance δηλαδή..

Τέλος επειδή είναι δύσκολο να σε δεχτούν τα πανεπιστήμια του εξωτερικού σκεφτόμουν περισσότερο μήπως έκανα μεταπτυχιακό εκεί..

Πραγματικά δεν ξέρω.. Σκέφτηκα ακόμη να επικεντρωθώ στις πανελλήνιες και να δω έπειτα τι να κάνω αλλά άμα όλο αυτό το άγχος και η κούραση θα σου δώσουν το ίδιο πτυχίο με ένα ιδιωτικό τότε γιατί να ταλαιπωρώ τον εαυτό μου; Και όχι, δεν σκοπεύω να αποφεύγω κάθε δυσκολία που συναντώ απλά επειδή σαν άνθρωπος είμαι πολύ ευαίσθητη στο άγχος και το στρες σκέφτηκα να το αποφύγω αλλά βρίσκομαι σε αδιέξοδο...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 699855]

Συγκεκριμενοποίησε τι θέλεις να κάνεις και στρώσου στο διάβασμα! Χιλιάδες και χιλιάδες παιδιά το κάνουν κάθε χρόνο! Νομίζεις ότι για όλους αυτούς η προετοιμασία είναι ανώδυνη; Σε διαβεβαιώνω πως όχι, καθόλου ανώδυνη δεν είναι! Το ίδιο με σένα αισθάνονταν στην αρχή και όμως έβαλαν τα δυνατά τους και τα κατάφεραν! Στη ζωή υπάρχουν πολλά εμπόδια και μάλιστα με πολύ μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας από τις πανελλαδικές. Δεν μπορούμε να ξεγλιστράμε πάντα με εύκολες λύσεις! Μάθε να παλεύεις για να τα ξεπερνάς! Και να ξέρεις ότι η χαρά μιας επιτυχίας που ήρθε μετά από σκληρή δουλειά, είναι απερίγραπτη!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[methexys]

Το θέμα είναι ότι δεν της αρέσει καν και τόσο η ψυχολογία, και η σχολή έχει πολλά μόρια... Αν δεν έχεις έναν στόχο και ξεκινήσεις με απαισιοδοξία, είναι δύσκολο να γράψεις τόσο καλά

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Kooklove]

Συγκεκριμενοποίησε τι θέλεις να κάνεις και στρώσου στο διάβασμα! Χιλιάδες και χιλιάδες παιδιά το κάνουν κάθε χρόνο! Νομίζεις ότι για όλους αυτούς η προετοιμασία είναι ανώδυνη; Σε διαβεβαιώνω πως όχι, καθόλου ανώδυνη δεν είναι! Το ίδιο με σένα αισθάνονταν στην αρχή και όμως έβαλαν τα δυνατά τους και τα κατάφεραν! Στη ζωή υπάρχουν πολλά εμπόδια και μάλιστα με πολύ μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας από τις πανελλαδικές. Δεν μπορούμε να ξεγλιστράμε πάντα με εύκολες λύσεις! Μάθε να παλεύεις για να τα ξεπερνάς! Και να ξέρεις ότι η χαρά μιας επιτυχίας που ήρθε μετά από σκληρή δουλειά, είναι απερίγραπτη!

Το ξέρω ότι πολλά παιδιά το κάνουν κάθε χρόνο και τα καταφέρνουν, απλά όπως ήδη είπα ψυχολογικά είμαι πολύ ευαίσθητο στο άγχος και όταν αγχώνομαι πολύ παθαίνω μέχρι και κρίσεις πανικού.. Επομένως σκέφτηκα ότι εφόσον το πτυχίο των ιδιωτικών είναι ισοδύναμο με των ΑΕΙ, γιατί να υποστεί ο εαυτός μου και η ψυχολογία μου όλη αυτή την κούραση και την ψυχοφθόρα διαδικασία;

Έχεις δίκιο ότι πρέπει να βρω τι θέλω να σπουδάσω όμως η αλήθεια είναι ότι καμία σχολή δεν με ενδιαφέρει και έτσι νιώθω ότι δεν έχω κάποιο στόχο για τον οποίο σκοπεύω στις πανελλήνιες..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 699855]

Το θέμα είναι ότι δεν της αρέσει καν και τόσο η ψυχολογία, και η σχολή έχει πολλά μόρια... Αν δεν έχεις έναν στόχο και ξεκινήσεις με απαισιοδοξία, είναι δύσκολο να γράψεις τόσο καλά

Σωστά! Γιαυτό έγραψα πρώτα να συγκεκριμενοποιήσει τις επιλογές της και μετά να στρωθεί στο διάβασμα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Kooklove]

Το θέμα είναι ότι δεν της αρέσει καν και τόσο η ψυχολογία, και η σχολή έχει πολλά μόρια... Αν δεν έχεις έναν στόχο και ξεκινήσεις με απαισιοδοξία, είναι δύσκολο να γράψεις τόσο καλά

Έχεις απόλυτο δίκιο.. Κυρίως τα μαθήματα της σχολής νομίζω ότι ίσως μου φανούν μη ενδιαφέροντα, γιατί πιστεύω ότι θα μπορούσα να έχω κάποιο γραφείο και να συμβουλεύω ανθρώπους στα προβλήματα που τους απασχολούν.. Σκέφτηκα ψυχολογία γιατί νομίζω ότι με ένα μεταπτυχιακό μπορείς να δουλέψεις ευκολότερα στο εξωτερικό. Αλλά το πτυχίο ψυχολογίας ΑΕΙ είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό των ιδιωτικών + μεταπτυχιακό στο εξωτερικό επομένως έχω την απορία μήπως οι πανελληνιες δεν είναι τόσο απαραίτητες και δεν χρειάζεται να υποβάλλω τον εαυτό μου σε μια τέτοια ψυχοφθόρα διαδικασία..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 699855]

Το ξέρω ότι πολλά παιδιά το κάνουν κάθε χρόνο και τα καταφέρνουν, απλά όπως ήδη είπα ψυχολογικά είμαι πολύ ευαίσθητο στο άγχος και όταν αγχώνομαι πολύ παθαίνω μέχρι και κρίσεις πανικού.. Επομένως σκέφτηκα ότι εφόσον το πτυχίο των ιδιωτικών είναι ισοδύναμο με των ΑΕΙ, γιατί να υποστεί ο εαυτός μου και η ψυχολογία μου όλη αυτή την κούραση και την ψυχοφθόρα διαδικασία;

Έχεις δίκιο ότι πρέπει να βρω τι θέλω να σπουδάσω όμως η αλήθεια είναι ότι καμία σχολή δεν με ενδιαφέρει και έτσι νιώθω ότι δεν έχω κάποιο στόχο για τον οποίο σκοπεύω στις πανελλήνιες..

Αν καμία σχολή δεν σε ενδιαφέρει και δεν έχεις κάποιο στόχο τότε δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος μπεις ούτε στη διαδικασία των πανελλαδικών ούτε σε καμία άλλη παρόμοια εκπαιδευτική διαδικασία. Απλά δεν θα σπουδάσεις! Θα βρεις κάτι άλλο που σε ενδιαφέρει και θα ασχοληθείς μ΄αυτό! Μην λέμε κουταμάρες τώρα!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[methexys]

Αν καμία σχολή δεν σε ενδιαφέρει και δεν έχεις κάποιο στόχο τότε δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος μπεις ούτε στη διαδικασία των πανελλαδικών ούτε σε καμία άλλη παρόμοια εκπαιδευτική διαδικασία. Απλά δεν θα σπουδάσεις! Θα βρεις κάτι άλλο που σε ενδιαφέρει και θα ασχοληθείς μ΄αυτό! Μην λέμε κουταμάρες τώρα!

Αυτο ακριβώς... δεν χρειάζεται να έχουν όλοι πτυχίο από κάποιο πανεπιστήμιο... Μπορείς να πιάσεις δουλειά ή τέλος πάντων βρες κάτι που σου αρέσει έστω και στο ελάχιστο και πήγαινε σε ένα ΙΕΚ και δούλευε παράλληλα. Αργοτερα όταν μεγαλώσεις και είσαι πιο ώριμη, ίσως το σκεφτείς καλύτερα και αποφασίσεις να σπουδάσεις αργοτερα. Ποτε δεν είναι αργά. Είναι εντελώς χαζό να μπεις σε μια σχολή που δεν σου αρέσει καν ώστε ιιισως να έχεις λίγες παραπάνω πιθανότητες να βρεις δουλειά κάποτε σε κάποια χώρα του εξωτερικού ή για να κανεις κάποτε κάποιο μεταπτυχιακό (πάνω σε ένα αντικείμενο που δεν σε ψήνει και τόσο, μην ξεχνιόμαστε) σε κάποια χώρα του εξωτερικου. Δεν γίνεται να τα έχουμε όλα προγραμματισμένα από τώρα. Γι’αυτο μιλά με κάποιον ειδικό λοιπόν και προσπάθησε να βρεις κάτι που να σου αρέσει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 699855]

Αυτο ακριβώς... δεν χρειάζεται να έχουν όλοι πτυχίο από κάποιο πανεπιστήμιο... Μπορείς να πιάσεις δουλειά ή τέλος πάντων βρες κάτι που σου αρέσει έστω και στο ελάχιστο και πήγαινε σε ένα ΙΕΚ και δούλευε παράλληλα. Αργοτερα όταν μεγαλώσεις και είσαι πιο ώριμη, ίσως το σκεφτείς καλύτερα και αποφασίσεις να σπουδάσεις αργοτερα. Ποτε δεν είναι αργά. Είναι εντελώς χαζό να μπεις σε μια σχολή που δεν σου αρέσει καν ώστε ιιισως να έχεις λίγες παραπάνω πιθανότητες να βρεις δουλειά κάποτε σε κάποια χώρα του εξωτερικού ή για να κανεις κάποτε κάποιο μεταπτυχιακό (πάνω σε ένα αντικείμενο που δεν σε ψήνει και τόσο, μην ξεχνιόμαστε) σε κάποια χώρα του εξωτερικου. Δεν γίνεται να τα έχουμε όλα προγραμματισμένα από τώρα. Γι’αυτο μιλά με κάποιον ειδικό λοιπόν και προσπάθησε να βρεις κάτι που να σου αρέσει.

Είσαι Θεά!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερινύς]

Ξέρω ότι το να πας εξωτερικό και να σε δεχθούν πανεπιστήμια του εξωτερικού είναι πολύ δύσκολο. Και ναι, θεωρώ ότι οι πανελληνιες είναι δύσκολες και δεν γνωρίζω αν θα μπορέσω να αντέξω την όλη διαδικασία πνευματικά και ψυχολογικά..

Έχω παρελθόν με το άγχος και όταν αγχώνομαι πολύ συχνά με πιάνουν κρίσεις πανικού. Πέρασα πολλά χρόνια με ψυχολόγους για να το αντιμετωπίσω και καταλαβαίνω πως λες ότι δεν πρέπει να αποφεύγουμε κάθε δυσκολία που συναντάμε στη ζωή απλά σκέφτηκα μήπως το άγχος και η κούραση που θα περάσω με τις πανελλήνιες δεν αξίζει εφόσον πλέον το πτυχίο (πχ ψυχολογίας) ενός ιδιωτικού είναι ίδιο με των ΑΕΙ.

Και ναι, έχεις δίκιο και το έχω καταλάβει ότι δεν νομίζω πως η ψυχολογία θα με γεμίζει ιδιαίτερα και ότι τα μαθήματα της σχολής γρήγορα θα μου φανούν βαρετά και όχι ενδιαφέροντα αλλά είναι η μόνη σχολή που με ψιλοενδιαφερει (εφόσον η δασκάλα πρωτοβάθμιας δεν έχει μέλλον στην Ελλάδα και νομίζω; ούτε στο εξωτερικό). Ειλικρινά δεν ξέρω τι με ενδιαφέρει γιατί καμία από τις σχολές δεν μου κινεί το ενδιαφέρον και βρίσκομαι σε αδιέξοδο..

Η σειρά με την οποία έχεις να κάνεις τα πράγματα είναι η εξής:
1) Αποφασίζεις τι σε ενδιαφέρει να σπουδάσεις (κοιτάς προγράμματα σπουδών, ρωτάς μεγαλύτερα άτομα, επισκέφτεσαι σύμβουλο επαγγελματικού προσανατολισμού). Αποφάσισέ το σε πρώτη φάση με βάση το τι σε ενδιαφέρει και όχι το πώς μπορείς να το αξιοποιήσεις μετά. Από εκεί και πέρα έχεις 2 εναλλακτικές:
α) Βρίσκεις κάτι που σου αρέσει, στρώνεις τον ποπό σου κάτω (τα περί άγχους είναι υπερβολές και βλακείες, ανταποκρίνονται άτομα με πολύ σοβαρότερα προβλήματα από κρίσεις πανικού και άρα θα μάθεις να ανταπεξέρχεσαι κι εσύ), και κρίνεις εκ του αποτελέσματος σε έναν χρόνο αν θα συνεχίσεις σε δημόσιο πανεπιστήμιο ή θα γραφτείς σε κάποιο ιδιωτικό κολλέγιο. Βάλε όμως έναν ΣΤΟΧΟ. Η μεταλυκειακή ιδιωτική εκπαίδευση μπορεί να πλασάρεται ως κάτι ισότιμο με την δημόσια, στην πράξη όμως πρέπει να είσαι πολύ προσεκτική στις επιλογές και τα παραθυράκια, και ακόμα και αν βρεις πρόγραμμα σπουδών με ισοτιμία ΔΙΚΑΤΣΑ, ο ιδιωτικός τομέας είναι ανταγωνιστικός και κατά βάση θα προτιμήσουν απόφοιτο δημόσιου πανεπιστημίου με 4-5 χρόνια προπτυχιακών σπουδών, και όχι κολλεγίου με 3 εκτός και αν έχει κανένα υπεργαμάτο CV.
β) Εάν αυτό που σου αρέσει δεν πρόκειται να σε ταϊσει ψωμί μέσα στην επόμενη 3ετία από το πτυχίο (βλέπε παιδαγωγικά που σε ενδιαφέρουν), πηγαίνεις κατευθείαν στο βήμα 2.
2) Εάν για τον οποιονδήποτε λόγο δεν ψήνεσαι να σπουδάσεις κάτι (είτε γιατί δεν βρήκες κάποιο ενδιαφέρον τμήμα είτε γιατί θα εξαρτάσαι από ένα δημόσιο που καταρρέει επαγγελματικά και δεν ψήνεσαι), δεν ασχολείσαι καν με την τριτοβάθμια εκπαίδευση, δεν δίνεις πανελλήνιες, δεν δίνεις τα λεφτά σου σε φροντιστήρια και πας και γράφεσαι ωραιότατα σε ένα ΙΕΚ ιδιωτικό. Σε 2 χρόνια έχεις πτυχίο στα χέρια σου, πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να βρεις δουλειά σχετική στον τομέα σου, πολύ καλύτερο μισθό από τον οποιονδήποτε ανειδίκευτο φοιτητή/πτυχιούχο δουλεύει σε καφετέριες ή μοιράζει φυλλάδια, και πολύ μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων συνέπεια όλων των παραπάνω. Από εκεί μπορείς να ξεκινήσεις να αποταμιεύεις σιγά-σιγά λεφτά και να δεις αν θέλεις να ετοιμάζεσαι για έξω σε κάποιο πανεπιστήμιο ή αν παρ' ελπίδα στο ενδιάμεσο σου έκανε κλικ κάποιο άλλο πεδίο.


Το εξωτερικό δεν είναι η πανάκεια που παρουσιάζεται και προφανώς όταν πας τουρίστας σε μία χώρα θα δεις κυρίως τα θετικά που σε χώρες κεντρικής/βόρειας Ευρώπης είναι η καλή οργάνωση, η καθαριότητα σε δημόσιους χώρους και άλλα τέτοια, όπως αντίστοιχα και ο Σουηδός στην Ελλάδα ενθουσιάζεται με τον ήλιο και την θάλασσα και θα 'θελε να ζει εδώ μόνο και μόνο για το κλίμα που βλέπει μια βδομάδα το καλοκαίρι. Από πίσω μπορεί να κρύβεται μια εξίσου εκνευριστική γραφειοκρατία, ένα ανεξήγητα υψηλό κόστος ζωής και μια νοοτροπία ανθρώπων που δεν μπορείς να καταλάβεις με 5 ημέρες διακοπές, ή επιλέγεις να την προσπερνάς γιατί "μπορεί να έτυχε" (Δεν έτυχε). Γι' αυτό η δική μου άποψη είναι ακόμα και αν φύγεις έξω να φύγεις κατασταλαγμένη και όσον αφορά το τι θα σπουδάσεις και όσον αφορά την χώρα. Το εξωτερικό δεν ταιριάζει σε όλους, και από την άλλη ακόμα και σ αυτούς που ταιριάζει δεν ταιριάζουν όλες οι χώρες ούτε όλες οι συνθήκες. Το να μπορεί η οικογένειά σου να στηρίξει οικονομικά μια τέτοια απόπειρα είναι πολύ καλό, αλλά δεν είναι η μοναδική αναγκαία συνθήκη.



Καλή τύχη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.