Ιατρικά Εργαστήρια σε ΙΕΚ

[Guest 812785]

Καλησπέρα. Χρειάζομαι την βοήθεια και τη συμβουλή όλων σας. Είμαι απόφοιτος του τμήματος φιλολογίας του ΑΠΘ και νιώθω απογοητευση. Θέλω λοιπόν να μοιραστώ με σας κάποιες από τις σκέψεις μου:
Η περίοδος των πανελληνίων ήταν περίεργη και πολύ δύσκολη για μένα, γεμάτη αγωνία και αβεβαιότητα. Ο βασικός λόγος για αυτο ήταν ότι δεν είχα μπει ποτέ στη διαδικασία να σκεφτώ σοβαρά ώστε να εξασφαλίσω το μέλλον μου με κάποια σωστή και συνειδητή επιλογή. Η διαδικασία και η προσπάθεια προσαρμογής μου στο νέο σχολείο με εμπόδισε ολοκληρωτικά από το να κάνω υγιή όνειρα για το μέλλον μου, ώσπου έφτασα στα πρόθυρα των πανελληνίων σαν πρόβατο στη σφαγή!
Έτσι λοιπόν, με το άτσαλο μηχανογραφικό μου, ακολούθησα τα χνάρια της τύχης και μπήκα στην φιλολογία. Στη σχολή μπήκα γιατί μου άρεζε η φιλοσοφία και η ποίηση, όμως δεν ήθελα ποτέ μου να κάνω το επάγγελμα του καθηγητή.
Θυμάμαι πως κατά τα χρόνια εκείνα της τρίτης λυκείου, υπήρχε μια γενικευμένη τάση από τους συμβούλους και τους καθηγητές να με παροτρύνουν να αναπτύξω δική μου θέληση και να ακολουθήσω αυτό που μου αρέσει. Αυτή η στάση βεβαια θα ηταν καλη αν απευθυνοσουν σε καποιον του οποιου οι κλισεις και οι τασεις δεν θα ηταν και τοσο πλατωνικες. Θέλω να πω ότι δεν με έβαλαν στη διαδικασία να αντικρίσω την πραγματικότητα. Αλλα με την δική τους χαριτωμενη αισιοδοξια προσπάθησαν να με ωθησουν στο να χαράξω τα δικα μου ριζοσπαστικα βηματα. Δυστυχώς όμως, εγώ δεν ήμουν έτσι. Και λυπάμαι που δεν μερίμνησα, που δεν σκέφτηκα περισσότερο αυτογνωστικά, πριν κάνω την οποιαδήποτε κίνηση.
Ετσι βρισκομαι τώρα να αντικρίζω την δυσάρεστη για όλους πραγματικότητα, σκεπτόμενη να κάνω μία ολοκληρωτική στροφή στη ζωή μου, ακολουθώντας σχολές παραϊατρικών επαγγελμάτων (δημόσια ΙΕΚ) , τις οποιες ειχα επισης δηλωσει στο μηχανογραφικό μου.
Είναι μία καλή επιλογή για έναν φιλόλογο (όσο ριζοσπαστική και αν φαίνεται);
Ποια είναι κατά τη γνώμη σας τα πιο καλά τμήματα ιατρικών εργαστηρίων της Θεσσαλονίκης, από άποψη εξειδίκευσης;
Θα μπορούσα να ανταπεξέλθω στα μαθήματα;
Εγώ είμαι πρόθυμη να διαβάσω και να κατανοήσω και πιστεύω ότι αν δεν υπήρχαν αυτές οι δυσκολίες και οι εκ μέρους μου αμέλειες κατά τα μαθητικά χρόνια, θα ακολουθούσα θετική κατεύθυνση. Όμως αυτή είναι μία πολύ λυπηρή ιστορία.
Βρίσκομαι απλώς σε μία περίοδο στην οποία δεν ξέρω πραγματικα τι να κανω. Το μελλον των φιλολογων φαινεται σκοτεινό, οι εκδοτικοι οικοι και οι εφημεριδες φθίνουν. Και δεν θα έλεγα ότι έχω και τις πιο πολυπληθείς διασυνδέσεις και γνωριμίες.
Θα ήθελα τη βοήθεια όλων σας, φιλολόγων και μη, ανθρώπων που γνωρίζουν κάποιους φιλόλογους που σταδιοδρόμησαν με επιτυχία στη ζωή τους, ή και πανελλαδικά εξεταζόμενων ομοιοπαθόντων που έχουν περάσει δύσκολα και αμφίβολα για τα μελλοντικά τους βήματα χρόνια. Οι συμβουλές όλων σας θα είναι για μένα εξαιρετικά πολύτιμες και θα τις θεωρήσω σαν συμβουλές που δίνει ένας πατέρας στα παιδιά του.

 

[fmarulezkd]

Δε θα έχεις κανένα θεμα σε ιεκ ιατρικών εργαστηρίων απο άποψη μαθημάτων.

 

[Grand Duchess]

Καλησπέρα. Χρειάζομαι την βοήθεια και τη συμβουλή όλων σας. Είμαι απόφοιτος του τμήματος φιλολογίας του ΑΠΘ και νιώθω απογοητευση. Θέλω λοιπόν να μοιραστώ με σας κάποιες από τις σκέψεις μου:
Η περίοδος των πανελληνίων ήταν περίεργη και πολύ δύσκολη για μένα, γεμάτη αγωνία και αβεβαιότητα. Ο βασικός λόγος για αυτο ήταν ότι δεν είχα μπει ποτέ στη διαδικασία να σκεφτώ σοβαρά ώστε να εξασφαλίσω το μέλλον μου με κάποια σωστή και συνειδητή επιλογή. Η διαδικασία και η προσπάθεια προσαρμογής μου στο νέο σχολείο με εμπόδισε ολοκληρωτικά από το να κάνω υγιή όνειρα για το μέλλον μου, ώσπου έφτασα στα πρόθυρα των πανελληνίων σαν πρόβατο στη σφαγή!
Έτσι λοιπόν, με το άτσαλο μηχανογραφικό μου, ακολούθησα τα χνάρια της τύχης και μπήκα στην φιλολογία. Στη σχολή μπήκα γιατί μου άρεζε η φιλοσοφία και η ποίηση, όμως δεν ήθελα ποτέ μου να κάνω το επάγγελμα του καθηγητή.
Θυμάμαι πως κατά τα χρόνια εκείνα της τρίτης λυκείου, υπήρχε μια γενικευμένη τάση από τους συμβούλους και τους καθηγητές να με παροτρύνουν να αναπτύξω δική μου θέληση και να ακολουθήσω αυτό που μου αρέσει. Αυτή η στάση βεβαια θα ηταν καλη αν απευθυνοσουν σε καποιον του οποιου οι κλισεις και οι τασεις δεν θα ηταν και τοσο πλατωνικες. Θέλω να πω ότι δεν με έβαλαν στη διαδικασία να αντικρίσω την πραγματικότητα. Αλλα με την δική τους χαριτωμενη αισιοδοξια προσπάθησαν να με ωθησουν στο να χαράξω τα δικα μου ριζοσπαστικα βηματα. Δυστυχώς όμως, εγώ δεν ήμουν έτσι. Και λυπάμαι που δεν μερίμνησα, που δεν σκέφτηκα περισσότερο αυτογνωστικά, πριν κάνω την οποιαδήποτε κίνηση.
Ετσι βρισκομαι τώρα να αντικρίζω την δυσάρεστη για όλους πραγματικότητα, σκεπτόμενη να κάνω μία ολοκληρωτική στροφή στη ζωή μου, ακολουθώντας σχολές παραϊατρικών επαγγελμάτων (δημόσια ΙΕΚ) , τις οποιες ειχα επισης δηλωσει στο μηχανογραφικό μου.
Είναι μία καλή επιλογή για έναν φιλόλογο (όσο ριζοσπαστική και αν φαίνεται);
Ποια είναι κατά τη γνώμη σας τα πιο καλά τμήματα ιατρικών εργαστηρίων της Θεσσαλονίκης, από άποψη εξειδίκευσης;
Θα μπορούσα να ανταπεξέλθω στα μαθήματα;
Εγώ είμαι πρόθυμη να διαβάσω και να κατανοήσω και πιστεύω ότι αν δεν υπήρχαν αυτές οι δυσκολίες και οι εκ μέρους μου αμέλειες κατά τα μαθητικά χρόνια, θα ακολουθούσα θετική κατεύθυνση. Όμως αυτή είναι μία πολύ λυπηρή ιστορία.
Βρίσκομαι απλώς σε μία περίοδο στην οποία δεν ξέρω πραγματικα τι να κανω. Το μελλον των φιλολογων φαινεται σκοτεινό, οι εκδοτικοι οικοι και οι εφημεριδες φθίνουν. Και δεν θα έλεγα ότι έχω και τις πιο πολυπληθείς διασυνδέσεις και γνωριμίες.
Θα ήθελα τη βοήθεια όλων σας, φιλολόγων και μη, ανθρώπων που γνωρίζουν κάποιους φιλόλογους που σταδιοδρόμησαν με επιτυχία στη ζωή τους, ή και πανελλαδικά εξεταζόμενων ομοιοπαθόντων που έχουν περάσει δύσκολα και αμφίβολα για τα μελλοντικά τους βήματα χρόνια. Οι συμβουλές όλων σας θα είναι για μένα εξαιρετικά πολύτιμες και θα τις θεωρήσω σαν συμβουλές που δίνει ένας πατέρας στα παιδιά του.

Γεια σου.
Καταρχάς μπράβο σου που βρήκες το θάρρος να απευθυνθείς σε ένα τόσο σοβαρό θέμα.
Όπως καταλαβαίνεις, σκούρα είναι τα πράγματα για τους φιλολόγους στην Ελλάδα, πλην του καθηγητικου που δε σε ενδιαφέρει.
Πολύ καλή επιλογή τα παραϊατρικα, η ίδια σπουδάζω σε σχολή υγείας.

Μιας και θα χρειαστεί σοβαρή προετοιμασία για να δώσεις πανελλήνιες ή κατατακτήριες, συν το γεγονός ότι δεν έχεις επαφή με τα θετικά μαθήματα εδω και χρόνια, εγώ θα σου πρότεινα να στραφείς σε σχολές εργοθεραπείας, λογοθεραπείας, ακόμη και μαιευτικής/νοσηλευτικής αν το αντέχεις.
(μεγάλη ζήτηση έχουν οι λογοθεραπευτές που ειδικεύονται σε ενήλικες/ηλικιωμένους. Γνωστή μας έψαχνε για τον πατέρα της και δεν μπορούσε να βρει ούτε στην Αθήνα εύκολα, καθώς οι περισσότεροι ήταν ειδικευμένοι στην παιδική λογοθεραπεία).

Τώρα, χρειάζεται οπωσδήποτε φροντιστήριο αυτο. Και αφοσίωση στα μαθήματα της χημείας και της φυσικής, όπου τα πράγματα δυσκολεύουν όλο και περισσότερο κάθε χρόνο.
Αξίζει να προσπαθησεις για ένα πτυχίο ΑΕΙ/πρώην ΤΕΙ.
Φίλες μου από ΙΕΚ νοσηλευτικής αντιμετώπισαν φοβερή προκατάληψη, και ΔΕΝ πληρώθηκαν στην πρακτική.
Στην έκθεση πιστεύω θα είσαι οκ, ως απόφοιτος φιλολογίας.
Καλό κουράγιο λοιπόν!

 

[Samael]

Καλησπέρα. Χρειάζομαι την βοήθεια και τη συμβουλή όλων σας. Είμαι απόφοιτος του τμήματος φιλολογίας του ΑΠΘ και νιώθω απογοητευση. Θέλω λοιπόν να μοιραστώ με σας κάποιες από τις σκέψεις μου:
Η περίοδος των πανελληνίων ήταν περίεργη και πολύ δύσκολη για μένα, γεμάτη αγωνία και αβεβαιότητα. Ο βασικός λόγος για αυτο ήταν ότι δεν είχα μπει ποτέ στη διαδικασία να σκεφτώ σοβαρά ώστε να εξασφαλίσω το μέλλον μου με κάποια σωστή και συνειδητή επιλογή. Η διαδικασία και η προσπάθεια προσαρμογής μου στο νέο σχολείο με εμπόδισε ολοκληρωτικά από το να κάνω υγιή όνειρα για το μέλλον μου, ώσπου έφτασα στα πρόθυρα των πανελληνίων σαν πρόβατο στη σφαγή!
Έτσι λοιπόν, με το άτσαλο μηχανογραφικό μου, ακολούθησα τα χνάρια της τύχης και μπήκα στην φιλολογία. Στη σχολή μπήκα γιατί μου άρεζε η φιλοσοφία και η ποίηση, όμως δεν ήθελα ποτέ μου να κάνω το επάγγελμα του καθηγητή.
Θυμάμαι πως κατά τα χρόνια εκείνα της τρίτης λυκείου, υπήρχε μια γενικευμένη τάση από τους συμβούλους και τους καθηγητές να με παροτρύνουν να αναπτύξω δική μου θέληση και να ακολουθήσω αυτό που μου αρέσει. Αυτή η στάση βεβαια θα ηταν καλη αν απευθυνοσουν σε καποιον του οποιου οι κλισεις και οι τασεις δεν θα ηταν και τοσο πλατωνικες. Θέλω να πω ότι δεν με έβαλαν στη διαδικασία να αντικρίσω την πραγματικότητα. Αλλα με την δική τους χαριτωμενη αισιοδοξια προσπάθησαν να με ωθησουν στο να χαράξω τα δικα μου ριζοσπαστικα βηματα. Δυστυχώς όμως, εγώ δεν ήμουν έτσι. Και λυπάμαι που δεν μερίμνησα, που δεν σκέφτηκα περισσότερο αυτογνωστικά, πριν κάνω την οποιαδήποτε κίνηση.
Ετσι βρισκομαι τώρα να αντικρίζω την δυσάρεστη για όλους πραγματικότητα, σκεπτόμενη να κάνω μία ολοκληρωτική στροφή στη ζωή μου, ακολουθώντας σχολές παραϊατρικών επαγγελμάτων (δημόσια ΙΕΚ) , τις οποιες ειχα επισης δηλωσει στο μηχανογραφικό μου.
Είναι μία καλή επιλογή για έναν φιλόλογο (όσο ριζοσπαστική και αν φαίνεται);
Ποια είναι κατά τη γνώμη σας τα πιο καλά τμήματα ιατρικών εργαστηρίων της Θεσσαλονίκης, από άποψη εξειδίκευσης;
Θα μπορούσα να ανταπεξέλθω στα μαθήματα;
Εγώ είμαι πρόθυμη να διαβάσω και να κατανοήσω και πιστεύω ότι αν δεν υπήρχαν αυτές οι δυσκολίες και οι εκ μέρους μου αμέλειες κατά τα μαθητικά χρόνια, θα ακολουθούσα θετική κατεύθυνση. Όμως αυτή είναι μία πολύ λυπηρή ιστορία.
Βρίσκομαι απλώς σε μία περίοδο στην οποία δεν ξέρω πραγματικα τι να κανω. Το μελλον των φιλολογων φαινεται σκοτεινό, οι εκδοτικοι οικοι και οι εφημεριδες φθίνουν. Και δεν θα έλεγα ότι έχω και τις πιο πολυπληθείς διασυνδέσεις και γνωριμίες.
Θα ήθελα τη βοήθεια όλων σας, φιλολόγων και μη, ανθρώπων που γνωρίζουν κάποιους φιλόλογους που σταδιοδρόμησαν με επιτυχία στη ζωή τους, ή και πανελλαδικά εξεταζόμενων ομοιοπαθόντων που έχουν περάσει δύσκολα και αμφίβολα για τα μελλοντικά τους βήματα χρόνια. Οι συμβουλές όλων σας θα είναι για μένα εξαιρετικά πολύτιμες και θα τις θεωρήσω σαν συμβουλές που δίνει ένας πατέρας στα παιδιά του.

Σε πρώτη φάση θα σου πω μην μετανιώνεις για το παρελθόν. Κάνουμε πάντα οτι πιστεύουμε καλύτερο την δεδομένη στιγμή που λαμβάνουμε τις αποφάσεις μας. Μελλοντικά μπορούμε να δούμε οτι ίσως να μην ήταν οι καλύτερες,αλλά εαν το ξέραμε εκ των προτέρων θα είμασταν Θεοί που τα ήξεραν όλα. Kinda boring πιστεύω .

Σε δεύτερη φάση θα σου πω να εξοπλίσεις τον εαυτό σου με αισιοδοξία και ελπίδα. Ανεξάρτητα εαν υπάρχει φως στο τούνελ ή όχι,εαν δεν είσαι ήρεμη οι αποφάσεις που θα πάρεις θα στηρίζονται σε απόγνωση,παρόρμηση και πανικό. Προφανώς δεν θέλεις κανένα απο όλα αυτά γιατί πρώτον δεν είναι καλά για την ψυχολογική υγεία σου και δεύτερον ακόμα και να υπάρχει φως στο τούνελ θα το "χάσεις" γιατί δεν θα είσαι συγκεντρωμένη ούτε θα σκέφτεσαι καθαρά.

Σε τρίτη φάση θα σου έλεγα οτι όταν φτάνεις σε αδιέξοδο, ο μόνος τρόπος να ξεφύγεις είναι να κάνεις όπισθεν και να αλλάξεις δρόμο. Πιο απλά, πρέπει να σκεφτείς κάποιο μεταπτυχιακό σε κάτι άλλο, μακριά απο την φιλολογία, χωρίς να σημαίνει οτι δεν μετράει η εμπειρία και όσα έμαθες απο το πτυχίο αυτό. Μπορείς να σκεφτείς κάτι πάνω στην ψυχολογία, στο marketing,σε δημόσιες σχέσεις,ίσως ακόμα και κάτι πάνω σε τέχνη/πολιτισμό.Αλλά μην σταματάς εκεί,μπορείς να σκεφτείς ακόμα και την υπολογιστική γλωσσολογία ή κάποιο μεταπτυχιακό πάνω σε θέματα βιοηθικής κτλπ. .Σε κάθε περίπτωση πρέπει να ψάξεις κάτι διαφορετικό.Εαν κάνεις τις ίδιες ερωτήσεις θα παίρνεις τις ίδιες απαντήσεις. Εαν αλλάξεις όμως τον τρόπο που προσεγγίζεις τα πράγματα και τροποποιήσεις λίγο τις ερωτήσεις,ενδεχομένως να βρεις κάτι καλό να σου ταιριάζει. Δικτυώσου και προσπάθησε το, γνώρισε ανθρώπους που κάνουν κάτι που σε ενδιαφέρει και προσπάθησε να μάθεις απο αυτούς πως μπορείς να κινηθείς.

Σε τέταρτη φάση...εαν μέχρι αυτό το σημείο δεν έχεις καταφέρει κάτι, σημαίνει οτι θα ήταν καλό να ασχοληθείς με κάτι άλλο, έστω και κάποιο παραϊατρικό επάγγελμα που είναι τελείως διαφορετικό απο οτι σπούδασες. Εαν νιώθεις οτι έτσι έχουν τα πράγματα,κάντο. Εμείς εδώ πάντα προτείνουμε κάποιες πιθανές θεραπείες προτού πάμε στο "πονάει πόδι, κόψει πόδι".

Ελπίζω να βγάλεις άκρη και να σου πάνε όλα καλά.

 

[Drglitterstar]

Γεια σου.
Καταρχάς μπράβο σου που βρήκες το θάρρος να απευθυνθείς σε ένα τόσο σοβαρό θέμα.
Όπως καταλαβαίνεις, σκούρα είναι τα πράγματα για τους φιλολόγους στην Ελλάδα, πλην του καθηγητικου που δε σε ενδιαφέρει.
Πολύ καλή επιλογή τα παραϊατρικα, η ίδια σπουδάζω σε σχολή υγείας.

Μιας και θα χρειαστεί σοβαρή προετοιμασία για να δώσεις πανελλήνιες ή κατατακτήριες, συν το γεγονός ότι δεν έχεις επαφή με τα θετικά μαθήματα εδω και χρόνια, εγώ θα σου πρότεινα να στραφείς σε σχολές εργοθεραπείας, λογοθεραπείας, ακόμη και μαιευτικής/νοσηλευτικής αν το αντέχεις.
(μεγάλη ζήτηση έχουν οι λογοθεραπευτές που ειδικεύονται σε ενήλικες/ηλικιωμένους. Γνωστή μας έψαχνε για τον πατέρα της και δεν μπορούσε να βρει ούτε στην Αθήνα εύκολα, καθώς οι περισσότεροι ήταν ειδικευμένοι στην παιδική λογοθεραπεία).

Τώρα, χρειάζεται οπωσδήποτε φροντιστήριο αυτο. Και αφοσίωση στα μαθήματα της χημείας και της φυσικής, όπου τα πράγματα δυσκολεύουν όλο και περισσότερο κάθε χρόνο.
Αξίζει να προσπαθησεις για ένα πτυχίο ΑΕΙ/πρώην ΤΕΙ.
Φίλες μου από ΙΕΚ νοσηλευτικής αντιμετώπισαν φοβερή προκατάληψη, και ΔΕΝ πληρώθηκαν στην πρακτική.
Στην έκθεση πιστεύω θα είσαι οκ, ως απόφοιτος φιλολογίας.
Καλό κουράγιο λοιπόν!

Άσχετο αλλά μία κοπέλα που ξέρω αποφοιτη φιλολογίας έδινε φέτος για ιατρική και έγραψε 12 στην έκθεση

 

[γιαννης_00]

Άσχετο αλλά μία κοπέλα που ξέρω αποφοιτη φιλολογίας έδινε φέτος για ιατρική και έγραψε 12 στην έκθεση

Το σιγουρο ειναι οτι τα μικροβια δεν μιλανε ελληνικα, στα αλλα τι εγραψε?

 

[Drglitterstar]

Το σιγουρο ειναι οτι τα μικροβια δεν μιλανε ελληνικα, στα αλλα τι εγραψε?

Δεν γνωρίζω να σου πω την αλήθεια αλλά ξέρω ότι δεν πέρασε, ήθελε ή ιατρική ή φαρμακευτική.

 

[Grand Duchess]

Άσχετο αλλά μία κοπέλα που ξέρω αποφοιτη φιλολογίας έδινε φέτος για ιατρική και έγραψε 12 στην έκθεση

Αλλά σίγουρα θα έχετε περισσότερες πιθανότητες να γράψετε καλύτερα! Ειδικά εσένα που σου άρεσε και η ποίηση πιστεύω θα τα πας καλα