Εργασία Χημικού στο εξωτερικό

[De Broglie]

Καλησπερα σας. Θα ήθελα να μου πει αν γνωρίζει κάποιος, που είναι καλυτερα να δουλέψω σε τομέα παραγωγης ή ανάλυσης γενικότερα σε φαρμακοβιομηχανίες ή σε βιομηχανίες τροφίμων, πετρελαιων κλπ. Η Γερμανία αξίζει;

 

[Scandal]

Μήπως ξέρει ο χημικός μας @Chemwizard ;

 

[Chemwizard]

Ελα ναι μισό να βρω λίγο χρόνο και επανέρχομαι χελοου!

 

[nPb]

Καλησπερα σας. Θα ήθελα να μου πει αν γνωρίζει κάποιος, που είναι καλυτερα να δουλέψω σε τομέα παραγωγης ή ανάλυσης γενικότερα σε φαρμακοβιομηχανίες ή σε βιομηχανίες τροφίμων, πετρελαιων κλπ. Η Γερμανία αξίζει;

Η Γερμανία είναι το επιχειρηματικό και τεχνολογικό Μανχάταν της Ευρώπης, όπου έθνη από όλο τον πλανήτη ζουν σε αυτή τη χώρα. Παρέχει καλύτερη ποιότητα ζωής σε σχέση με τις ΗΠΑ άσχετα αν υπάρχει κοινή γραμμή σκέψης των δυο χωρών (νεοφιλελεύθερη οικονομία). Οι εικόνες που θα αποκτήσεις θα είναι σταθμός για τη ζωή σου, καλές ή άσχημες, δεν έχει σημασία. Η ζωή πουθενά δεν είναι τέλεια γιατί δεν υπάρχει τέλεια ανθρώπινη κοινωνία. Σκέψου ότι πολλά ισχυρά αμερικάνικα ονόματα στον χώρο των επιχειρήσεων, πολιτικών οργανισμών, ακαδημαϊκής έρευνας και εμπορίου είναι γερμανικής προέλευσης. Η Γερμανία παρέχει δική της τεχνολογία με ανταλλακτική υποστήριξη εφ' όρου ζωής σε όλες τις χώρες-πελάτες των προϊόντων της και φυσικά η βασική υποδομή στα πάντα, είναι δική της με αποτέλεσμα να έχει χαμηλό ποσοστό εισαγωγής και έτσι ο εργασιακός πλούτος που παράγεται να μένει στη χώρα δημιουργώντας θέσεις εργασίας όλων των μισθολογικών βαθμίδων μόνο για την συντήρηση του δικτύου, για να μην μιλήσουμε για την καινοτομία σε νέα προϊόντα, χημικές μηχανικές και τεχνικές ανάλυσης δεδομένων από πειράματα κτλ. Μόνο ότι παρέχει τεχνολογική υποστήριξη με ανταλλακτικά φτάνει για να καταλάβεις πως εννοούν και εξελίσσουν την τεχνολογία στη Γερμανία.

 

[De Broglie]

Έτσι όπως τα λες στην Γερμανία υπάρχει χώρος για μεγάλη εξέλιξη σε αυτό που σπουδάζω. Μιλαω για την Γερμανία γιατί ήδη έχω το Β1 στα γερμανικά το οποίο ναι μεν είναι σχεδόν αδιάφορο, αλλά έχω ένα υπόβαθρο γνώσεων για να μπορέσω να ανταπεξέλθω στην αρχη

 

[nPb]

Δεν το γνώριζες ότι η χώρα αυτή από τον 17ο αιώνα παράγει κορυφαίες εργασίες σε Μαθηματικά, Φυσική και Χημεία; Boltzmann θα σε μαλώσω.

 

[De Broglie]

Χαχαχα άλλο αυτό. Εγώ μιλάω για εργασια

 

[Grand Duchess]

Καλησπερα σας. Θα ήθελα να μου πει αν γνωρίζει κάποιος, που είναι καλυτερα να δουλέψω σε τομέα παραγωγης ή ανάλυσης γενικότερα σε φαρμακοβιομηχανίες ή σε βιομηχανίες τροφίμων, πετρελαιων κλπ. Η Γερμανία αξίζει;

Γεια σου φίλε χημικέ.
Στην Γερμανία για να μπεις σε φαρμακοβιομηχανία για τον τομέα που ενδιαφέρεσαι, θέσεις οπωσδήποτε μεταπτυχιακό από τμήμα φαρμακευτικής στην ανάπτυξη φαρμάκων (drug discovery). Ιδανικά σε κάποιο γερμανικό πανεπιστήμιο θα το εκτιμήσουν ιδιαίτερα.

Βιομηχανία τροφίμων είσαι έτοιμος με απλο προπτυχιακο πτυχίο.

Να ξέρεις μεν ότι πρόκειται για απίστευτα ανταγωνιστικό περιβάλλον όπου μπορείς να απολυθείς με το παραμικρό. Αν έχεις όρεξη και υπομονή δοκίμασέ το!

 

[De Broglie]

Εγώ η αλήθεια είναι ότι κλίνω προς περιβαλλον, χημικές εφαρμογές αλλά δεν είμαι σίγουρος ακόμα. Αυτό που φοβάμαι είναι να μην μπαίνω σε μονοπάτια αλλων επαγγελμάτων (μηχ μηχ, χημ μηχ κλπ) και δεν θα έχω επαγγελματικά δικαιώματα
Αν ήταν να διαλέξω ανάμεσα σε τρόφιμα και φάρμακα η αλήθεια είναι ότι θα διάλεγα τα τρόφιμα. Αλλά όπως είπα η κλήση μου είναι λίγο διαφορετική (αν και στο απθ συγκεκριμένα, όλα αυτά Συμπεριλαμβάνονται στην τεχνολογική κατευθυνση)
Ακόμα και για πολυμερη μπορώ να ασχοληθώ. Σε αυτό τι εχετε να σχολιάσετε. Ευχαριστώ παρα πολυ για τον χρόνο σας και για τι μήνυμα σας.

 

[nPb]

Γεια σου φίλε χημικέ.
Στην Γερμανία για να μπεις σε φαρμακοβιομηχανία για τον τομέα που ενδιαφέρεσαι, θέσεις οπωσδήποτε μεταπτυχιακό από τμήμα φαρμακευτικής στην ανάπτυξη φαρμάκων (drug discovery). Ιδανικά σε κάποιο γερμανικό πανεπιστήμιο θα το εκτιμήσουν ιδιαίτερα.

Βιομηχανία τροφίμων είσαι έτοιμος με απλο προπτυχιακο πτυχίο.

Να ξέρεις μεν ότι πρόκειται για απίστευτα ανταγωνιστικό περιβάλλον όπου μπορείς να απολυθείς με το παραμικρό. Αν έχεις όρεξη και υπομονή δοκίμασέ το!

Aκριβώς. Η Γερμανία όντως παρέχει πολλές ευκαιρίες όπως για παράδειγμα την εταιρία Boehringer, Basf, και άλλες που θεωρούνται Αμερικανογερμανικές πολυεθνικές εταιρίες στον τομέα των φαρμάκων και χημείας με διεθνές δίκτυο πελατών.

Για το κομμάτι της εργασίας καλώς ή κακώς, δεν υπάρχει μονιμότητα ούτε στον δημόσιο τομέα. Ο καθένας προσλαμβάνεται με συμβόλαιο αορίστου χρόνου όπου οι πρώτοι έξι μήνες είναι η δοκιμαστική περίοδος (και εκεί ο καθένας μπορεί να απολυθεί την επόμενη μέρα ενώ δεν υπάρχουν άδειες) και μετά τους έξι μήνες, το συμβόλαιο ναι μεν επεκτείνεται ως συλλογική διμερής συμφωνία εργασίας αλλά με ρήτρες και ψιλά γράμματα άμεσης απόλυσης αν η εταιρία, ή ο δημόσιος οργανισμός ή το πανεπιστήμιο κρίνει επαγγελματική ανεπάρκεια του εργαζομένου πολλές φορές χωρίς σαφή αιτιολόγηση. Απλά δεν τους κάνεις και σε σουτάρουν με διπλωματική ευγένεια ειδάλλως καλούν την ασφάλεια του κτιρίου για να λύσει το θέμα με περαιτέρω ευγένεια. Η περίοδος της απόλυσης γίνεται αισθητή καιρό πριν στον υποψήφιο υπάλληλο προς απόλυση όταν η ομάδα εργασίας αρχίζει να απομονώνει τον συνάδελφο αυτό μερικώς, αποκλείοντάς τον από συσκέψεις, συνεργασίες κτλ ή ακόμη του ζητούν ευγενικά να επιστρέψει τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό γραφείου με τρόπο διακριτικό. Ο γερμανικός και γενικά δυτικός χώρος εργασίας δεν έχει συναισθηματισμό και οι άνθρωποι λειτουργούν με διπλωματική (συστημική) ευγένεια και ψεύτικα χαμόγελα πολλές φορές εννοώντας άλλα πράγματα πίσω από ψυχρά βλέματα. Συνήθως λαοί από ασιατικές χώρες ή μεσογειακές χώρες ή χώρες του ισημερινού που ενδεχόμενα είναι πολύ πιο εξωτρεφείς και ανθρώπινοι (όπως και οι Έλληνες) μπερδεύουν την συμπεριφορά friendly με τον friend. Ένας τυπικός εργαζόμενος άγγλος, γερμανός ή ολλανδός, μπορεί να είναι φιλικός, εξυπηρετικός, επαγγελματίας αλλά όχι φίλος! Όποιος δεν καταλαβαίνει την γραμμή αυτή, απλά απολύεται ή έχει δύσκολη εργασιακή πραγματικότητα.

 

[Grand Duchess]

Εγώ η αλήθεια είναι ότι κλίνω προς περιβαλλον, χημικές εφαρμογές αλλά δεν είμαι σίγουρος ακόμα. Αυτό που φοβάμαι είναι να μην μπαίνω σε μονοπάτια αλλων επαγγελμάτων (μηχ μηχ, χημ μηχ κλπ) και δεν θα έχω επαγγελματικά δικαιώματα
Αν ήταν να διαλέξω ανάμεσα σε τρόφιμα και φάρμακα η αλήθεια είναι ότι θα διάλεγα τα τρόφιμα. Αλλά όπως είπα η κλήση μου είναι λίγο διαφορετική (αν και στο απθ συγκεκριμένα, όλα αυτά Συμπεριλαμβάνονται στην τεχνολογική κατευθυνση)
Ακόμα και για πολυμερη μπορώ να ασχοληθώ. Σε αυτό τι εχετε να σχολιάσετε. Ευχαριστώ παρα πολυ για τον χρόνο σας και για τι μήνυμα σας.

Επειδή τυχαίνει να έχω γνωστούς και στα δύο, όντως η βιομηχανία τροφίμων είναι καλύτερη από πολλές απόψεις (λιγότερες ευθύνες σε περίπτωση βλακείας, πιο ελαφρύ περιβάλλον) τώρα γι'αυτό που είπες για να μην μπλέξεις με άλλους.

Όντως στην βιομηχανία θα προτιμήσουν χημικους μηχανικούς. Οι χημικοί, όπως και οι απλοί φαρμακοποιοί χωρίς μεταπτυχιακό, διορίζονται στις θέσεις ελέγχου ποιότητας. Αν κάνουν μεταπτυχιακο αλλάζει το παιχνίδι. Επαγγελματικά δικαιώματα έχεις τα ίδια που αναφέρονται (θα πρέπει να κοιτάξεις τα αντίστοιχα στην Γερμανία)

Απλά μια συμβουλή, στην Γερμανία επειδή είναι πιο λίγα τα έτη προπτυχιακου από εδώ, οι μεταπτυχιακες σπουδές είναι πολύ διάσημες και απαραίτητες εκεί. Γι'αυτό όταν με το καλό πάρεις πτυχίο (ιδανικά βαθμό πάνω από 7), θα σκεφτείς ξανά αν θέλεις να το προσπαθήσεις, θα μπεις στο DAAD, και θα προσπαθήσεις για υποτροφία, ή αν έχεις δυνατότητα θα πας κανονικά χωρίς υποτροφία, και βγάλε ένα μεταπτυχιακο.

 

[De Broglie]

Μεταπτυχιακό δηλαδή εννοείς να βγάλω εκεί;

 

[Grand Duchess]

Μεταπτυχιακό δηλαδή εννοείς να βγάλω εκεί;

Ιδανικά ναι.
Τους αρέσει να βλέπουν κάποιο χαρτί από πανεπιστήμιο της χώρας τους.

 

[nPb]

Μεταπτυχιακό δηλαδή εννοείς να βγάλω εκεί;

Σε κάθε χώρα, μετράει διαφορετικά να έχεις έναν τίτλο σπουδών από την χώρα αυτή που θα ψάξεις για δουλειά γιατί απλά παίζει σημαντικό ρόλο να έχεις τον ίδιο τρόπο σκέψης με τους ντόπιους. Όπως και να το κάνουμε, αν μπεις στην διαδικασία σπουδών στη Γερμανία εννοείται ότι θα μάθεις πολλά για τον τρόπο που είναι οργανωμένη η δημόσια εκπαίδευση και η έρευνα, κάτι που θα σε βοηθήσει να καταλάβεις μετά πως δουλεύουν οι συνάδελφοι επιστήμονες σε μια γερμανική εταιρία. Δυστυχώς το Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι κάπως μοναδικό (το λέω ευγενικά) στον κόσμο με πολλά επιστημονικά θέματα να μαθαίνονται λάθος. Πολλές φορές χρειάστηκε να ξαναμάθω πράγματα που θεωρητικά είχα μάθει στο προπτυχιακό και είχα πάρει καλό βαθμό γιατί ήταν λάθος.

Η Γερμανία έχει ακριβώς ίδιο εκπαιδευτικό σύστημα (οργάνωσης, παιδαγωγικών μεθόδων και υποδομής) με την Αυστρία ας είναι δυο χώρες ή και με την Γερμανόφωνη Ελβετία, και Γερμανόφωνη Ιταλία. Λόγω γλώσσας, η κουλτούρα, η υποδομή και η σκέψη είναι ίδια. Οι διαφορές είναι ασήμαντες καθώς εθνολογικά είναι οι ίδιοι λαοί σε διαφορετικά εδάφη.

Οι γερμανόφωνοι λαοί δίνουν μεγάλη έμφαση στον τύπο: αν το μάθημα είναι θεωρητικό, θα το διδάξουν θεωρητικά και με θεωρητικές ασκήσεις ή και ερευνητικές εργασίες. Αν το μάθημα είναι εφαρμοσμένο, θα συμπεριλάβουν και το εργαστηριακό μέρος, σεμινάρια, και υποχρεωτικά χρήση προγραμματισμού ή ανάλυσης δεδομένων με ξεχωριστή εξέταση. Στις περισσότερες περιπτώσεις μπαίνουν 2 βαθμοί για ένα μάθημα-ενότητα: και αναγράφεται εις διπλούν σαν δυο μαθήματα ενώ είναι το μέρος θεωρίας και το μέρος ασκήσεων. Το εργαστηριακό μέρος ή μέρος ασκήσεων περιλαμβάνει συνήθως άλλη θεωρία, προσαρμοσμένη για τις ασκήσεις ή τα πειράματα και δίνεται έμφαση στην ενεργητική συμμετοχή του φοιτητή, όπου στο δίωρο μάθημα, ο καθηγητής απλά πίνει τον καφέ του και ο κάθε φοιτητής με τυχαία ονομαστική επιλογή από τον καθηγητή, σηκώνεται να παρουσιάσει τη λύση της άσκησης ή κάποια εργασία ή κάποιο πείραμα. Πάνω εκεί γίνεται μια μικρή συζήτηση για τα αποτελέσματα, γίνονται ερωτήσεις όπου οι απαντήσεις μετράνε ανάλογα για στον βαθμό της άσκησης του φοιτητή. Αν κάποιος φοιτητής για δυο συνεχόμενα μαθήματα δεν έχει να παρουσιάσει άσκηση ή μέσα στο εξάμηνο κάνει κοιλιά συμμετοχής, απλά ο καθηγητής με τυπικό τρόπο ενημερώνει τον φοιτητή ότι βάση των τάδε κανονισμών του Πανεπιστημίου, τον αποκλείει από την συνολική εξέταση του μαθήματος (και του θεωρητικού μέρους) για το τρέχον εξάμηνο και της επαναληπτικής εξέτασης. Αυτό σημαίνει ότι οι φοιτητής θα πρέπει να ξαναδηλώσει το μάθημα εκ νέου το επόμενο έτος άσχετα αν το διδάσκει ο ίδιος ή άλλος καθηγητής με ίδια ή διαφορετική ύλη.

Οι γερμανόφωνοι καθηγητές γενικά αλλάζουν την ύλη κάθε εξάμηνο, έτσι ώστε να μην υπάρχουν παλιά θέματα και σκονάκια. Για την καλύτερη προετοιμασία των φοιτητών ανεβάζουν ένα διαγώνισμα-προσομοίωση στην ηλεκτρονική τάξη, όπου σαν αυτό θα είναι και η κανονική εξέταση. Εννοείται ότι ποτέ δεν πέφτουν οι ίδιες ερωτήσεις!

@Grand Duchess T. ο βαθμός πτυχίου δεν μετράει τόσο πολύ στα Γερμανόφωνα Πανεπιστήμια. Δίνουν μεγάλη σημασία τι ξέρεις μετά. Από όσο ξέρω, δεν έχουν την μανία των Άγγλων με το θέμα των βαθμών και των πιστοποιητικών, όπου πολλές φορές πάει και σαβούρα με ψεύτικα Λιαν Καλώς. Κοιτάζουν λίγο την ουσία και την ποιότητα ενός υποψηφίου φοιτητή από άλλη χώρα.

@De Broglie σε πολλές βιομηχανικές χώρες η Χημεία είναι ενσωματωμένη με την Χημική Μηχανική.

 

[Grand Duchess]

ο βαθμός πτυχίου δεν μετράει τόσο πολύ στα Γερμανόφωνα Πανεπιστήμια. Δίνουν μεγάλη σημασία τι ξέρεις μετά. Από όσο ξέρω, δεν έχουν την μανία των Άγγλων που με το θέμα των βαθμών και των πιστοποιητικών, όπου πολλές φορές πάει και σαβούρα με ψεύτικα Λιαν Καλώς. Κοιτάζουν λίγο την ουσία και την ποιότητα ενός υποψηφίου φοιτητή από άλλη χώρα

Ναι το ξέρω για τους βαθμούς, απλά το ανέφερα σε περίπτωση που το παιδί θέλει να πάρει κάποια υποτροφία από το γερμανικό υπουργείο Παιδείας για τις σπουδές του. Εκεί θέλουν πάνω από 7 προπτυχιακό. Και το απολυτήριο λυκείου. Στην δουλειά δεν τους νοιάζει, θέλουν απλά να σε δουν να βγάζεις δουλειά. Αλλά όπως είπες για να μάθει πως λειτουργούν οι Γερμανοί και να εκπαιδευτεί με τα δικά τους δεδομένα, ένα μεταπτυχιακο από εκεί το χρειάζεται οπωσδήποτε, λειτουργεί και ως απόδειξη ότι ξέρει καλά την γερμανική γλώσσα σε επιστημονικό επίπεδο

 

[De Broglie]

Ευχαριστώ παρα πολυ για τις απαντήσεις σας. Από ότι κατάλαβα η κατάσταση είναι αρκετά ανταγωνιστικη, και η κλασσική νοοτροπία της Ελλάδας "κάθομαι και πληρωνομαι" Θα σε οδηγήσει στην ανεργία οση μόρφωση και αν έχεις. Βέβαια δεν σκόπευα ποτε να δουλέυω οπως οι δημοσιοι υπαλλήλοι στην Ελλάδα που τους παρακαλας να σε βάλουν ένα γνήσιο υπογραφής... Αλλά ναι κατάλαβα. Εάν επιτρέπεται εσείς με τι εχετε ασχοληθεί;
Ευχαριστώ εκ των προτερων

 

[nPb]

Ευχαριστώ παρα πολυ για τις απαντήσεις σας. Από ότι κατάλαβα η κατάσταση είναι αρκετά ανταγωνιστικη, και η κλασσική νοοτροπία της Ελλάδας "κάθομαι και πληρωνομαι" Θα σε οδηγήσει στην ανεργία οση μόρφωση και αν έχεις. Βέβαια δεν σκόπευα ποτε να δουλέυω οπως οι δημοσιοι υπαλλήλοι στην Ελλάδα που τους παρακαλας να σε βάλουν ένα γνήσιο υπογραφής... Αλλά ναι κατάλαβα. Εάν επιτρέπεται εσείς με τι εχετε ασχοληθεί;
Ευχαριστώ εκ των προτερων

Eννοείται ότι άμα σκεφτείς να βγεις εκτός Ελλάδας, πουθενά δεν θα είναι σαν την Ελλάδα. Σαν Φρανσίσκο υπάρχει. Νοοτροπία Ελλάδας, γιοκ. Νοοτροπία κομματοκρατίας και νεποτισμού, γιοκ. Δεν είναι τέλειες χώρες ούτε τέλειες κοινωνίες όμως δεν υπάρχει ανεξέλεγκτη σαπίλα και μιζέρια. Kανείς δεν μοιράζει λεφτά και καρέκλες εργασίας. Η δουλειά είναι δουλειά. Ο ανταγωνισμός είναι κάπως σχετικός και όχι τοξικός όπως τον φανταζόμαστε στην Ελλάδα. Ο καθένας κάνει τη δουλειά του σωστά στο βαθμό του εφικτού και τα αποτελέσματα μιλούν περισσότερο από τις σφαλιάρες στην πλάτη και τις κολακείες.

 

[De Broglie]

Καλά ναι αλίμονο.. Ποια κρατίδια της Γερμανίας είναι προηγμενα βιομηχανικά περισσοτερο;

 

[nPb]

Καλά ναι αλίμονο.. Ποια κρατίδια της Γερμανίας είναι προηγμενα βιομηχανικά περισσοτερο;

Το ελεύθερο κράτος της Θουριγγίας αν και είναι το μικρότερο και φτωχότερο κρατίδιο της κεντρικής Γερμανίας, έχει ...την μεγαλύτερη βιομηχανία οπτικής τεχνολογίας Zeiss που κατασκευάζει από φακούς επαφής, γυαλιά μυωπίας μέχρι οπτικούς αισθητήρες σε μικροσκόπια και τηλεσκόπια. Το κρατίδιο αυτό με πρωτεύουσα την Έσση, είναι ταυτισμένο με αυτή την βιομηχανία. Προηγμένα βιομηχανικά κρατίδια είναι το κρατίδιο (περιφέρεια) της Βαυβαρίας με ΑΕΠ περισσότερο από την...Ελλάδα! όπου εκεί είναι συγκεντρωμένη όλη η αυτοκινητοβιομηχανία και μεταλλουργική βιομηχανία της Γερμανίας. Τα κρατίδια Bόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, Ρηνανία-Παλατινάτο, Σάαρλαντ, Κάτω Σαξονία, η ελεύθερη πόλη-κράτος του Αμβούργου, το κρατίδιο Σλέσβιγκ-Χολστάιν, το μικροσκοπικό κρατίδιο του Βερολίνου, το κρατίδιο του Βραδεμβούργου θεωρούνται τεχνολογικά προηγμένα. Η πρώην ανατολική Γερμανία: μέρος από το Βραδεμβούργο, Σαξονία, Πομερανία είναι κάπως πιο αναπτυσσόμενα αλλά εννοείται ότι η αναπτυσσόμενη οικονομία δεν συγκρίνεται με κάποια φτωχή χώρα. Οι δυτικοί Γερμανοί πληρώνουν φορολογία αλληλεγγύης για την ανατολική Γερμανία.

 

[Samael]

Θα σου πρότεινα να βρεις έναν σχετικά νέο τομέα να ειδικευθείς κάτι που ιδανικά πηγαίνει λίγος κόσμος. Συνήθως αυτοί είναι οι τομείς που επιτρέπουν να εξελιχθείς και να αναδειχθείς. Εαν πας σε κάτι κορεσμένο ή με εξαιρετικό ανταγωνισμό, θα μπορείς να κάνεις πολύ λίγα πράγματα τόσο ερευνητικά όσο και επαγγελματικά.

Επίσης οι βαθμοί δεν παίζουν τόσο σημαντικό ρόλο, αρκεί να μην είσαι τελείως στουρνάρι προφανώς, και με δεδομένο πάντα οτι σε ενδιαφέρει να δουλέψεις, και όχι να συνεχίσεις σε κάτι φουλ θεωρητικό.

Επιπλέον θα σου πρότεινα να μην το σκέφτεσαι σε στυλ πάω να μπλέξω σε άλλα χωράφια. Τόσο χημικοί, όσο και χημικοί μηχανικοί κάνουν ο ένας μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές στην ειδικότητα του άλλου. Οι λόγοι είναι πολλοί αλλά ο κυριότερος είναι να επεκτείνει κανείς το γνωστικό του υπόβαθρο. Ένας χημικός μπορεί να θέλει να ασχοληθεί με εφαρμοσμένα ζητήματα που μπορεί να έχουν αντίκτυπο άμεσα στον κόσμο. Ένας χημικός μηχανικός μπορεί να χρειάζεται να εμβαθύνει περισσότερο στην θεωρία για να πετύχει καλύτερα αποτελέσματα στην δουλειά του κτλπ. Η ειδίκευση είναι πολύ σημαντική. Επειδή όμως υπάρχουν πλέον ειδικοί για σχεδόν όλες τις σημαντικές πτυχές της επιστήμης(μιας που είμαστε κάτι δις πληθυσμό η ανθρωπότητα), το επόμενο στάδιο είναι η ειδίκευση σε διεπιστημονικά αντικείμενα.

Τώρα στην πράξη τα επαγγελματικά δικαιώματα είναι ένα θέμα, αλλά θα έλεγα να μην σε φοβίζει και τόσο αυτό. Ως προς την βασική και εφαρμοσμένη έρευνα οι δύο ειδικότητες είναι ίδιες(ή μπορούν να γίνουν ίδιες να πω καλύτερα, με κατάλληλη μετεκπαίδευση). Εαν σε ενδιαφέρουν π.χ. τα υλικά, τότε και οι δύο ειδικότητες είναι ισοδύναμες. Άλλωστε τα τμήματα χημικών μηχανικών άρχισαν να ξεπηδάνε απο χημικά τμήματα, οπότε αλίμονο εαν δεν υπήρχε σημαντική συνάφεια ως προς το βασικό γνωστικό επίπεδο.

Όσο δεν ασχολείσαι με σχεδιαστικά θέματα, μελέτες και ασφάλεια δεν τίθεται θέμα. By default πάντως για την φαρμακευτική βιομηχανία στο επίπεδο της έρευνας θα προτιμήσουν χημικό, χωρίς να σημαίνει οτι αποκλείεται ένας χημικός μηχανικός με κατάλληλη ειδίκευση[MSc το minimum και (κυρίως) PhD]. Όσον αφορά την χημική βιομηχανία στο επίπεδο της υλοποίησης χρειάζεται χημικός μηχανικός αυστηρά, διότι και τις γνώσεις να έχει κάποιος απο άλλη ειδικότητα, δεν δύναται λόγω νόμου να υπογράψει. Οπότε δεν έχει νόημα να προσλάβεις κάποιον που δεν έχει νομική ισχύ για να κάνει την δουλειά και μετά να πληρώσεις έναν άλλο απλά για την υπογραφή(μόνο στο Ελλάντα αυτά). Εαν και οι φαρμακοβιομηχανίες συνήθως ασχολούνται με το research κομμάτι. Το "σκληρό" κατασκευαστικό το κάνουν shift σε άλλες εταιρίες.

Βέβαια το τι προτιμάνε είναι πολύ σχετικό. Δεν είναι καθόλου σπάνιο ο επικεφαλής μιας ομάδας να προσπαθήσει να επιλέξει όσες περισσότερες ειδικότητες γίνεται, διότι ο καθένας έχει μια δική του οπτική που αθροιστικά στο τέλος πετυχαίνει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Οπότε θα έλεγα γενικά να μην υπάρχει φόβος στην επαφή με άλλες ειδικότητες. Μόνο καλό μπορεί να κάνει.