Κυκλοθυμικές Τάσεις

αδαμαντια52071 · 08-10-10

πως γινεται την μια μερα να πετας στα συννεφα και την αλλη μερα να εισαι λες και εισαι θαμμενος συναισθηματικα στην γη.... :hmm:

που οφειλεται και τι μπορουμε να κανουμε για να καταλαβουμε τους ανθρωπους που το εχουν??πραγματικα δεν ξερω τι να κανω :blink:

Boom · 08-10-10

Ω, δε λέγεται διχασμένη προσωπικότητα αυτό που περιγράφεις αλλά κυκλοθυμία, η οποία ορίζεται ως η περιοδική μετάπτωση από τη μια ψυχική κατάσταση στην άλλη.

Συμβαίνει στην πλειονότητα των εφήβων, και όχι μόνο. Νομίζω πως το καλύτερο που είναι να κάνουμε είναι να αναζητήσουμε την αιτία που μας οδήγησε εκεί.

Αν δεν κάνω λάθος, το ίδιο είχε αναφερθεί και από μία κοπέλα πέρυσι, στα πλαίσια των πανελληνίων. Οπότε, καταλαβαίνεις πως όταν υπάρχει πίεση το φαινόμενο είναι πιο συχνό.

αδαμαντια52071 · 08-10-10

το κακο ειναι οτι δεν το εχω εγω αλλα ενας πολυ καλος μου φιλος...και δεν μπορω να καταλαβω γτ την μια μερα πεταει στα συνωεφα και την αλλη ειναι πολυ σοβαρος.

Boom · 08-10-10

Νομίζω πως είναι κάτι φυσιολογικό.
Κάτι θα τον πειράζει/ενοχλεί/στεναχωρεί.
Τον ρώτησες ποτέ τι τον απασχολεί; Ίσως σου μιλήσει και βρείτε λύση.

Διάβασα πρόσφατα ένα γνωμικό που έλεγε ''Δε θα γνωρίζαμε την ευτυχία αν δε γνωρίζαμε πρώτα τη δυστυχία''.
Λογικό νομίζω.
Δεν μπορείς όλες τις στιγμές να είσαι τραλαλα.

Joaquín · 08-10-10

Μπορώ να πω πως ήμουν παλιότερα αρκετά κυκλοθυμικός αλλά τώρα δεν είμαι έτσι.
Τώρα για τον φίλο σου τι να πω, προσπάθησε να ενδιαφέρεσαι...μπορεί να τον απασχολεί κάτι και να θέλει να το μοιραστεί ή μπορεί να είναι οικογενειακό και να μην μπορεί να το μοιραστεί μαζί σου.Όπως και να χει άλλαξε τίτλο!Το "Διχασμένες προσωπικότητες" είναι ΑΚΥΡΟ για το ποστ σου..

OoOkoβοldOoO · 08-10-10

Κι εμένα το έχει αυτό το προβλημα η διπλανή μου στο θρανείο που κάνουμε και παρέα μαζί.Πραγματικά μου είναι δύσκολο να πάω με τα νερά της. Οταν έχει κέφια όλα της παν μια χαρά και δεν έχει κανένα πρόβλημα μαζί μου.Κι έτσι μπορεί τη μια μέρα να παιρνάμε μες στην καλή χαρά και την επόμενη να πάω να της πω καλημέρα με όλη μου την αισιόδοξη διάθεση καθώς εμένα πάντα αρχή μου είναι"μια καινούρια μέρα ξεκινάει"(και αν και μπορεί να είναι δύσκολη μια μέρα μου την αντιμετωπίζω με αισιοδοξία)αυτή αρχίζει και με βρίζει, ή μου λέει να μην της μιλάω, έχει τα νεύρα της όλη μέρα, δεν μιλά καθόλου, σε μια ντάουν κατάσταση....Έχω τρελαθεί!!!

Devina · 08-10-10

Σε καμία περίπτωση δεν μιλάμε για διχασμένες προσωπικότητες.

Στην εφηβεία γίνεται πολύ κοντράρισμα με το εγώ μας. Πάλη συναισθημάτων. Είναι απόλυτα δικαιολογημένη κάθε τέτοια κατάσταση που βλέπεις από τον φίλο σου.
Όλοι τα περάσαμε και τα περνάμε...Άλλοι πολλοί άλλο λίγο σε σημείο που να μη γίνεται καν αντιληπτό από τους γύρω μας.

Η ουσία είναι να μην είσαι πιεστική απέναντι στον φίλο σου...να του αφήνεις περιθώρια να σκεφτεί και να του φύγει ο θυμός ή ό,τι άλλο.
Ερωτήσεις τύπου ''τι έχεις;'' ''γιατί δεν μιλάς;'' συνεχώς, πιο πολύ τσιτώνουν τον άλλον παρά τον ηρεμούν.

Δείξε το ενδιαφέρον σου...χαλαρωσέ τον όσο μπορείς αλλά μη γίνεσαι επίμονη.
Είναι καλό που ενδιαφέρεσαι για εκείνον και το τι νιώθει πάντως.

Μην έχεις το αίσθημα ότι δεν τον βοηθάς, απλά κάθε πράγμα θέλει τον χρόνο του. =)

Boom · 08-10-10

Επίσης, αυτές οι ψυχολογικές μεταπτώσεις μπορεί να οφείλονται και στο χαριτωμένο θεό...τον έρωτα.

Γενικά, δείξε ενδιαφέρον.

panabarbes · 08-10-10

Πραγματικά έχουν υπάρξει φορές που το έπαθα και εγώ αυτό (μην νομίζεις ότι τώρα που σου μιλάω είμαι νορμάλ

)..
Προσωπικά για μένα ο λόγος που άλλαζα ξαφνικά διάθεση προερχόταν από εμένα πρώτα απ'όλα..
Συνήθως,όταν έχεις κάποιο πρόβλημα και είσαι εσωστρεφής,προσπαθείς είτε να κουκουλώσεις το πρόβλημα είτε απλά να το ξεχάσεις..
Έτσι όταν αυτό το πρόβλημα προκαλείται από κάποια διαφορά που έχουμε με τους συνανθρώπους μας,όταν με την συμπεριφορά τους μας κάνουν να αισθανόμαστε ότι έχει ξεχαστεί,μας κάνει να νιώθουμε ωραία και να ξεχνάμε αυτό που μας απασχολεί.Όταν αντίθετα γίνεται λόγος για αυτό και οι γύρω μας μας δείχνουν με την συμπεριφορά τους ότι κάτι δεν πάει καλά ανάμεσα στη σχέση μας,κλεινόμαστε στον εαυτό μας (λόγω της εσωστρέφιας που ανέφερα πιο πάνω),δεν εξωτερικεύουμε τα συναισθήματά μας και καταλήγουμε στο να παγιδευόμαστε στον εαυτό μας και,τελικά,να αλλάζουμε διάθεση.

Δεν ξέρω κατά πόσο έχει σχέση αυτό που αναφέρω με την κυκλοθυμία ή ακόμα και με την περίπτωση του φίλου σου.Παρ'όλα αυτά,επειδή εσύ ξέρεις τι χαρακτήρας είναι,σκέψου αυτά που σου είπα πιο πάνω.Βέβαια όπως είπε και ο Μάκης αν αυτό που τον απασχολεί είναι άκρως οικογενειακό/προσωπικό,εκεί οφείλεις να κάνεις πίσω..Αν από την άλλη δείξει τι τον απασχολεί,σκέψου το και ρώτα και εμάς

Γι'αυτό εγώ προτείνω να του μιλήσεις και να μάθεις (αν γίνεται) τι συμβαίνει..

αδαμαντια52071 · 8 Οκτωβρίου 2010

ευχαριστω παιδια !!!
1)αυτο ακριβως θα κανω ....θα τον ρωτησω χωρις να τον πιεσω βεβαια...
2).Επίσης, αυτές οι ψυχολογικές μεταπτώσεις μπορεί να οφείλονται και στο χαριτωμένο θεό...τον έρωτα.

Γενικά, δείξε ενδιαφέρον.

quote -------->περι αυτου του θεματος .....γενικα εχουμε μπερδεμενες καταστασεις....οι γνωστοι μας λενε οτι δεν ειμαστε απλα φιλοι και ουτε φαινεται οτι ΘΑ ειμαστε για πολυ....

sotilag · 08-10-10

και εγω το παθαινω καμια φορα... Παραδειγματως χαρη σημερα! Γενικως αυτη η κυκλοθυμικη ταση με πιανει την Παρασκευη... ολη η ενταση της εβδομαδας κορυφωνεται και ξεσπαω... Πιστευω δυστυχως πως αυτο το ξεσπασμα εκδηλωνει αδυναμια αυτοσυγκρατησης ( το δικο μου τουλαχιστον)...

Τουλαχιστον δεν ξεσπαω σε τριτους .....
Ελπιζω να ειναι λογω ορμονων - εφηβειας! Δεν θα αντεξω πολυ ακομα!!

Angelique. · 08-10-10

Εγώ και στην εφηβεία το είχα και τώρα ακόμα.

Ψυχολογικές μεταπτώσεις. Είναι ενοχλητικό ώρες-ώρες. Μπορεί το πρωί να ξυπνάς και να είναι όλα υπέροχα,καταπληκτικά,να βλέπεις τα πράγματα αισιόδοξα και μέχρι το βράδυ να είσαι σαν να θέλεις να πέσει το ταβάνι να σε πλακώσει.

Γενικότερα με χαρακτηρίζουν κι εμένα κυκλοθυμικές τάσεις. Και πολύ συχνά επίσης,θέλω να κλείνομαι σπίτι μου,να είμαι σε φάση να μην θέλω να βλέπω άνθρωπο,να μην σηκώνομαι από το κρεβάτι. Γενικά τέτοια πολλά.

Boom · 08-10-10

Σε έχω.

Εγώ αλλάζω διάθεση μέσα σε 5λεπτο. Όχι σε μισή μέρα. 8)

nPb · 08-10-10

Αρχική Δημοσίευση από _elena_:
Εγώ και στην εφηβεία το είχα και τώρα ακόμα.

Ψυχολογικές μεταπτώσεις. Είναι ενοχλητικό ώρες-ώρες. Μπορεί το πρωί να ξυπνάς και να είναι όλα υπέροχα,καταπληκτικά,να βλέπεις τα πράγματα αισιόδοξα και μέχρι το βράδυ να είσαι σαν να θέλεις να πέσει το ταβάνι να σε πλακώσει.

Γενικότερα με χαρακτηρίζουν κι εμένα κυκλοθυμικές τάσεις. Και πολύ συχνά επίσης,θέλω να κλείνομαι σπίτι μου,να είμαι σε φάση να μην θέλω να βλέπω άνθρωπο,να μην σηκώνομαι από το κρεβάτι. Γενικά τέτοια πολλά.

Αυτό δεν το έχει η εφηβεία. Όλοι μας το περνάμε..

Και ειδικά αν έχεις και κουραστική μέρα..

αδαμαντια52071 · 09-10-10

Αρχική Δημοσίευση από nPb:
Αυτό δεν το έχει η εφηβεία. Όλοι μας το περνάμε.. Και ειδικά αν έχεις και κουραστική μέρα..

εγω το παθαινω και απο την μουσικη.....λογου χαρη μπορει να ακουσω το τραγουδι σφυριξε χαρουμενα μπορεις και ολα τα προβληματα να μου φανουν μικροι λοφοι και μετα να ακουσω τον μικρο τιτανικο του μαχαιριτσα και οι προβληματισμοι μου να μου φανουν σαν τις συμπληγαδες πετρες...

Selestian · 09-10-10

Eγω αυτο παντως το παθαινω καθε μερα...

Η αιτια πιστευω ειναι οτι σπουδαζω κατι για το οποιο εχω αμφιβολιες για το αν θελω να ασχοληθω επαγγελματικα με το συγκεκριμενο αντικειμενο και επισης ειμαι ταυτοχρονα και πολυ μακρυα απο τη μονιμη κατοικια μου και μου λειπουν συγγενεις , φιλοι κτλ.

αδαμαντια52071 · 10-10-10

Hmmmm δυσκολος καιρος για πριγκηπες

nefi · 11-10-10

Αρχική Δημοσίευση από nPb:
Αυτό δεν το έχει η εφηβεία. Όλοι μας το περνάμε.. Και ειδικά αν έχεις και κουραστική μέρα..

ετσι ακριβως!!

Ariana · 26-11-10

Γνωρίζω ότι οι απότομες εναλλαγές στη διάθεση αποτελούν ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της εφηβείας.
Έχω περάσει νομίζω πλέον τη φάση αυτή, ωστόσο οι εναλλαγές στη διάθεσή μου είναι μεγαλύτερες από ποτέ.
Τη μια στιγμή είμαι έξω και χορεύω χαρούμενη και καλοδιάθετη και σε μισή ώρα που επιστρέφω σπίτι μπορεί να θυμηθώ κάτι και να αρχίσω να κλαίω με λυγμούς...
Λέτε να φταίει το γεγονός ότι είναι η αρχή της φοιτητικής μου ζωής και δεν έχω εγκλιματιστεί ακόμα;
Σας έχει συμβεί κάτι παρόμοιο; Αν ναι, πώς το αντιμετωπίζατε;

fockos · 26-11-10

Αρχική Δημοσίευση από Ariana:
Γνωρίζω ότι οι απότομες εναλλαγές στη διάθεση αποτελούν ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της εφηβείας.
Έχω περάσει νομίζω πλέον τη φάση αυτή, ωστόσο οι εναλλαγές στη διάθεσή μου είναι μεγαλύτερες από ποτέ.
Τη μια στιγμή είμαι έξω και χορεύω χαρούμενη και καλοδιάθετη και σε μισή ώρα που επιστρέφω σπίτι μπορεί να θυμηθώ κάτι και να αρχίσω να κλαίω με λυγμούς...
Λέτε να φταίει το γεγονός ότι είναι η αρχή της φοιτητικής μου ζωής και δεν έχω εγκλιματιστεί ακόμα;
Σας έχει συμβεί κάτι παρόμοιο; Αν ναι, πώς το αντιμετωπίζατε;

Εγώ πιστεύω ότι είσαι πολύ ευαίσθητη (στον χαρακτήρα) και αυτό δεν είναι κακό.

Αν θέλεις μπορεί να το ψάξεις σε ειδικούς ψυχολόγους αλλά δε βρίκσω τον λόγο. Η εφηβεία σου αν και έχεις περάσει το όριο της 3ης λυκείου δε σημαίνει ότι έχει περάσει μπορεί να είσαι ακόμα σε εφηβεία η ανάπτυξη μας δεν έχει χρονικά όρια (αυτά βγήκαν στατιστικά).

Κυκλοθυμικές Τάσεις

Πολύ δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Διάσημο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Επιφανές μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Νεοφερμένος

Διακεκριμένο μέλος

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Επιφανές μέλος