Εμμονή των γονέων με τους βαθμούς

Εντάξει, τα είπαμε.. να διαβάζεις να γίνεις καλός μαθητής να περάσεις κάπου καλά κτλ κτλ κτλ.
Χωρίς τους γονείς πάνω απ'το κεφάλι σου να σε αποθαρρύνουν όταν κάνεις λάθος, θα ήταν καλύτερα.
Ντάξει τους νοιάζει ξέρω 'γω.. Αλλά τι να κάνω;
π.χ. πείτε γράφω ένα 15..
Αρχίζουν τα "Γιατί έγραψες τόσο;" κτλ κτλ. Τα βαρέθηκα..
Και στο κάτω κάτω εγώ ξέρω αν διαβάζω ή όχι..

Επίσης, τα παιδία που παίρουν Μ.Ο. 19,20 τέτοια.. και μετά υπερηφανεύονται.. έλεος!
Έμεινε τίποτα άλλο;

Αυτο το προβλημα το' χουν τα παερισσοτερα παιδια με τους γονεις τους. Και μενα οι δικοι μου παντα ετσι κανουν. Θελουν παντα κι αλλα.
Αλλα το λενε για το καλο μας νομιζωντας οτι ετσι θα προσπαθησουμε περισσοτερο αλλα μαλλον το αντιθετο γινεται. Τεσπα, εσυ να μην επηρεαζεσαι, να κανεις ο,τι θελεις για σενα και οχι για τους αλλους, κι αν σε εκνευριζουν τοσο οι δικοι σου μιλα τους και θα καταλαβουν την πιεση που ασκούν .

Οσο για τους αλλους με τα 19αρια. Αστους και κοιτα εσενα μωρε

Οι γονείς είναι συχνά υπερβολικοί με τους βαθμούς.Νομίζουν πως όλοι πρέπει να γίνουμε γιατροί και δικηγόροι.Αυτό όμως δεν το κάνουν μόνο όταν βλέπουν κακούς βαθμούς,αλλά και στους καλούς.Μου έχει τύχει να πάρω 18 σε τεστ και η μάνα μου να με κοιτάει με μισό μάτι.Καλοσυνηθίζουν και μετά τους κακοφαίνεται κιόλας...λες και διαβάζουμε για κείνους

Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάτε ποτέ, όσοι έχετε σχετικό πρόβλημα με τους γονείς σας, είναι να φροντίζετε να κάνετε εμφανές εξαρχής ποιος έχει τον έλεγχο. Δείξτε δηλαδή, σε τυχόν αποτυχίες, πως όχι μόνο δεν απογοητευτήκατε αλλά και πως είστε έτοιμοι να συνεχίσετε εντατικότερα με όρεξη και αισιοδοξία. Οι γονείς αυτό στην ουσία θέλουν να δουν και αυτό επιδιώκουν να πετύχουν, πολλοί με το δικό τους ιδιαίτερο τρόπο, πραγματικά.

Μπείτε και στη θέση τους, στην τελική, για να καταλάβετε καλύτερα τις ανησυχίες τους. Ποιον γιατρό θα εμπιστευόσασταν, στο κάτω κάτω; Κάποιον που εμπνέει σιγουριά και δείχνει να ξέρει τι κάνει ή κάποιον με τρεμάμενα χέρια και απλανές βλέμμα;

Αρχική Δημοσίευση από zyp:

Εντάξει, τα είπαμε.. να διαβάζεις να γίνεις καλός μαθητής να περάσεις κάπου καλά κτλ κτλ κτλ.
Χωρίς τους γονείς πάνω απ'το κεφάλι σου να σε αποθαρρύνουν όταν κάνεις λάθος, θα ήταν καλύτερα.
Ντάξει τους νοιάζει ξέρω 'γω.. Αλλά τι να κάνω;
π.χ. πείτε γράφω ένα 15..
Αρχίζουν τα "Γιατί έγραψες τόσο;" κτλ κτλ. Τα βαρέθηκα..
Και στο κάτω κάτω εγώ ξέρω αν διαβάζω ή όχι..

Επίσης, τα παιδία που παίρουν Μ.Ο. 19,20 τέτοια.. και μετά υπερηφανεύονται.. έλεος!
Έμεινε τίποτα άλλο;

Click για ανάπτυξη...

συμφωνω ,αυτο που λες ισχυει,οχι για ολους τους γονεις αλλα για τους περισσοτερους
εγω ημουν τυχερη που δεν αντιμετωπισα κατι τετοιο ωστοσο,ειχα πολλες συμμαθητριες που εφταναν και στα κλαματα jesus για το 15αρι που πηραν στα κειμενα και στο καθε μαθημα δηλ.

οι γονεις θελουν να βλεπουν οτι τα πανε καλα τα παιδια τους με τα μαθηματα τους,οκ,αποδεκτο.απο εκει και περα θα πρεπει να τους εξηγησεις οτι ειτε μεχρι εκει φτανουν οι δυνατοτητες σου, ειτε οτι δεν μπορεις να διαβαζεις ολη μερα κ οτι θες και χρονο για σενα για παιχνιδι για επικοινωνια και τα τοιαυτα.

αυτο που σκεφτομουν τωρα μολις,ειναι μηπως τελικα οι ιδιοι οι γονεις σπρωχνουν τα παιδια για βαθμοθηρια?δεν τους νοιαζει η ουσια των γνωσεων αλλα το οτι θα πουν στη γειτονισσα οτι ο γιος ή η κορη τους εβαλε Μ.Ο. 19,7?

Αρχική Δημοσίευση από Rewial:

αυτο που σκεφτομουν τωρα μολις,ειναι μηπως τελικα οι ιδιοι οι γονεις σπρωχνουν τα παιδια για βαθμοθηρια?δεν τους νοιαζει η ουσια των γνωσεων αλλα το οτι θα πουν στη γειτονισσα οτι ο γιος ή η κορη τους εβαλε Μ.Ο. 19,7?

Click για ανάπτυξη...

Ο ναι. Συνηθως ετσι το βλεπουν. Κυριως στο γυμνασιο μετα λυκειο οχι τοσο. Αργοτερα θα λενε για την Ιατρικη που περασε το καμαρι τους.
Νταξει δεν λεω, λογικο, ειναι περήφανοι για το παιδι τους και καμαρωνουν. Απλα μερικοι γονεις τα βλεπουν ολα ευκολα -.- Πιστευουν οτι εχουν να κανουν με μαθηματα δημοτικου -.-

Αφηστε που αλλοι επιβάλλουν αυτο που θελουν με τιμωριες και δολωματα πχ. αν βγαλεις 18 θα σου παρω μηχανακι αν οχι ξεχνατο. Το θεωρω λαθος τακτικη.

Παιδιά έμενα οι δικοί μου είναι εκνευριστικά χαλαροί στο θέμα του σχολείου!
Και πολλές φορές όταν με βλέπουν και διαβάζω και αγχώνομαι μου λένε παράτα το μωρε...θα πάθεις τίποτα!!!
Και όταν δεν γράφω καλά...μου λένε φτάνει που προσπαθείς...!!! Βέβαια όταν έρχονται οι βαθμοί... μαλώνουν για το ποιος θα έρθει να τους πάρει... !

Βέβαια έχω συμμαθητή... που πάει τα κέρατα του απο φροντιστήρια... 19 ώρες την βδομάδα... επειδή του το έχουν επιβάλλει... και άκουγα μια μέρα την μαμα του να του φωνάζει στον δρόμο...δεν θέλω 19, 20 θέλω...αν μου ξαναφέρεις 19 θα σε σκοτώσω...
ΕΛΕΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΣ

οι γονεις οπωσ και να το κανουμε ειναι γονεις....
απλα αυτο που πρεπει να καταλαβουν ειναι οτι ο βαθμος δεν κρινει τον ανθρωπο αλλα τισ γνωσεισ του μαθητη μια συγκεκριμενη στιγμη.
εμεισ δεν ειμαστε η βιτρινα τους...
βγαζω ενα Μ.Ο γυρω στο 19, 19 και, και οι γονεις μου ειναι πολυ χαλαροι και ανετοι, και 10 να τουσ φερω δν θα μου πουν κατι, θα αναλογιστουν τι δεν πηγε καλα και θα το συζητησουμε.
το παραδοξο ειναι οτι δν διαβαζω καθολου και δν κανω φροντιστηρια, παλι καλα που οι δικοι μου ειναι κατα...

Αυτα να τα βλεπουμε εμεις για να μην κανουμε ετσι οταν γινουμε γονεις.
Γιναμε ολοι νουμερα
Ο κ.15,5 η κ.17,8
*και οι δικοι μου γονεις ειναι κατα των φροντηστηριων. Τυχερακιας ε? παντως καποια στιγμη θα παω ....

Οι δικοί μου γονείς είναι κάπως διαφορετικοί ο ένας από τον άλλο. Η μαμά μου δε δίνει δεκάρα για το βαθμό, αλλά εκνευρίζεται όταν βλέπει πως δεν έχω καθόλου αυτοπεποίθηση και φοβάμαι να σηκώσω χέρι ενώ ξέρω ένα σωρό πράγματα καλύτερα από πολλούς μέσα στη τάξη. Ποτέ δεν ήταν βαθμοθήρας, αλλά ήθελε να έχει πολλές γνώσεις σε πολλά διαφορετικά θέματα, και τις είχε, όπως κι εγώ. Στα μαθήματα είχε ακριβώς τους βαθμούς που είχα κι εγώ, και ακριβώς με το ίδιο διάβασμα. Έβγαζε 17.8, όπως κι εγώ, με 1,5 και 2 ώρες διάβασμα την ημέρα (αλλά μιλάμε για κανονικό διάβασμα, όχι ζωγραφιές με λουλουδάκια πάνω στα τετράδια), και ήταν παρόλα αυτά άνθρωπος της λεπτομέρειας. Την ενδιέφερε πιο πολύ να εκφράζει σωστά τις απόψεις και τους συλλογισμούς της. Ο πατέρας μου, από την άλλη, είχε ένα βασικό ελάττωμα. Πάντα επεδίωκε να έχει βαθμούς και όχι ουσιαστικές γνώσεις. Και διάβαζε πολύ και μάθαινε τα πάντα παπαγαλία. Ενώ είχε υψηλότερους βαθμούς από τη μητέρα μου, δεν ήταν καλύτερος από εκείνη, και εκείνη τα θυμάται όλα μέχρι και σήμερα πολύ καλά . Τον ενοχλεί που κι εγώ είμαι σαν τη μαμά μου και βγάζω 17.8 με 2 ώρες διάβασμα ενώ λέει πως με 4 ώρες διάβασμα θα έβγαζα 19.5, και δε καταλαβαίνει το γεγονός ότι δε μπορώ να κάτσω να διαβάσω παραπάνω γιατί δεν αντέχω. Τέλοσπάντων, εγώ έχω ήδη θέσει στόχο το Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής του Αριστοτελείου που πιστεύω απαιτεί να έχεις ουσιαστικές γνώσεις, και όχι παπαγαλίες, και δε δίνω σημασία σ' αυτά που λέει.

και εγω το ψιλο εχω αυτο το προβληματακι με τους δικους μου! τοσα χρονια επαιρνα αρκετα καλους βαθμους (απο 17 κ πανω)! τωρα ομως 1η λυκειου κατεβηκα αρκετα.... στο 15! :$ φροντιστηριο ( για οικονομικους λογους....) δεν παω και ετσι αρκουμαι στην Π.Δ.Σ που εχουμε στο σχολειο αλλα σε ορισμενα μαθηματα δεν με βοηθαει καθολου, γιατι τι να το κανεις αν δεν καταλαβαινεις τιποτα στο σχολειο αλλα ουτε και στην Π.Δ.Σ ???? και οι γονεις μου αν και δεν το δειχνουν, ενοχλουνται πολυ και εγω το καταλαβαινω και με ενοχλει και εμενα ετσι ακομα πιο πολυ αλλα δεν μπορω να κανω κατι περισσοτερο.... ειναι πολυ δυσκολα!
Γι'αυτο "zyp" (και καθε "ζιπ") , μην ανησυχεις.... δεν εισαι ο μονος με ενα τετοιο προβλημα ειναι πολλοι....!!!!!! Κουραγιο μας παιδια!!!!

Εμενα η μανα μου παντα το επαιζε οτι κ καλα δεν τη νοιαζουν οι βαθμοι μου, αλλα ο λογος ηταν οτι ποτε δεν εβγαζα κατω απο 19.7...τι να τη νοιαξουν?? Οταν ομως εδωσα Πανελληνιες αποκαλυφθηκε η απατη της διοτι οταν την πηρα να της πω τους βαθμους μου που ηταν ολοι απο 19 κ πανω εκτος απο ενα 18,5 κ ενα 15,5 στην εκθεση, το πρωτο πραμα που ειπε ηταν "Μα γιατι πηρες 15,5 στην εκθεση????"...Κ μιλαμε οτι εμπαινα σε οποια σχολη ηθελα απο το πεδιο μου...εκτοτε την κοροιδευω συχνα που κ καλα μας το παιζει ανετη!! Χαχα, αλλα επρεπε να την ειχα ψιλιαστει την υποθεση οταν στην Α' λυκειου η χαζη αντι να κοιταει τους βαθμους μου κοιταγε τη διπλα λιστα που ειχε το Μ.Ο τμηματος στο καθε μαθημα κ εβλεπε κατι 15αρια κ ειχε παθει σοκ, κ να μου λεει τι εγινε παιδι μου, πως επεσες ετσι...κ εγω να μην εχω καταλαβει τι εννοει, αφου ολοι οι βαθμοι μου ητα 19 κ 20...κ να της λεω καλα πας καλα??? Τι αλλο θες πια!!!! Συνεννοηση ε.....!! Χαχα....

και οι δικοι αυτο μου κανουν... τουλαχιστον μεχρι περυσι, στην πρωτη λυκειου... ειχα εναν ελεγχο με μπολικα 17, 18, 19 και καναδυο χαμηλα, 14, 15... ενω απο το δημοτικο μου λεγανε "κανε εσυ την προσπαθεια σου και μη σε νοιαζει"... μου πιασανε εκεινο το δηθεν συνωμοτικο υφακι, του εγω ειμαι μαζι σου, αλλα... να στρωσεις τον πισινο σου να τα ανεβασεις... στο δευτερο τετραμηνο το 14 εγινε 16 και το 15 εγινε 17... το πιστευετε οτι δεν τους αρεσε? δεν μου το ειπαν ξεκαθαρα, αλλα δεν τους αρεσε, φανηκε στη γλωσσα του σωματος... και μετα στις εξετασεις, ενω για πρωτη φορα διαβαζα 3-4 ωρες σε καθε μαθημα, μου ειπαν οτι δεν διαβαζα κι απο πανω... γιατι ειχα ενα 16 στα θρησκευτικα και ενα 15,5 στη γεωμετρια (στο οποιο μαθημα κοντεψα να λυποθυμισω απο την ζεστη παρακαλω)... προσπαθω επι ποσα χρονια να τους πω οτι ο βαθμος δεν ειναι καλη αξιολογηση για το μαθητη... στις πιο πολλες περιπτωσεις ειναι "ποσο σε συμπαθει ο καθηγητης"... γιατι ρε παιδια, δεν γινεται να εχω γραψει ενα 18 (σε προειδοποιημενο) και μια μοναδα (απροειδοποιητο) στην ιστορια, να μην εχω πει μαθημα ουτε μια φορα και να εχω 19... μην τρελαθουμε τωρα... φετος τους το ξεκαθαρισα οτι δεν με ενδιαφερει ο βαθμος, κυνηγαω πανεπιστημιο, οποτε δεν μου ειπαν και τιποτα... αλλα η αληθεια ειναι οτι οι βαθμοι μου είναι καλυτεροι απο περυσι...

Απ'την μια ειναι πολυ σπαστικο .. απο την αλλη τους καταλαβαινω ομως .. Δεν ξερουν αν εσυ τελικα διαβαζεις .. + οτι θελουν να δουν αν τα λεφτα τους πανε χαμενα στα φροντιστηρια !

ρε παιδια ειναι πολυ απλο χειριστειται το θεμα διπλωματικα. Καντα μια συμφωνια π.χ αν δεν φωναξεις για το 14 που πηρα χθες θα διαβασω λιγο περισσοτερο την επομενη φορα (βαλτε την φαντασια σας να δουλεψει γιατι αυτο μονο καλο παραδειγμα δεν ειναι)

Αρχική Δημοσίευση από Ο αναγνώστης:

Εμενα η μανα μου παντα το επαιζε οτι κ καλα δεν τη νοιαζουν οι βαθμοι μου, αλλα ο λογος ηταν οτι ποτε δεν εβγαζα κατω απο 19.7...τι να τη νοιαξουν?? Οταν ομως εδωσα Πανελληνιες αποκαλυφθηκε η απατη της διοτι οταν την πηρα να της πω τους βαθμους μου που ηταν ολοι απο 19 κ πανω εκτος απο ενα 18,5 κ ενα 15,5 στην εκθεση, το πρωτο πραμα που ειπε ηταν "Μα γιατι πηρες 15,5 στην εκθεση????"...Κ μιλαμε οτι εμπαινα σε οποια σχολη ηθελα απο το πεδιο μου...εκτοτε την κοροιδευω συχνα που κ καλα μας το παιζει ανετη!! Χαχα, αλλα επρεπε να την ειχα ψιλιαστει την υποθεση οταν στην Α' λυκειου η χαζη αντι να κοιταει τους βαθμους μου κοιταγε τη διπλα λιστα που ειχε το Μ.Ο τμηματος στο καθε μαθημα κ εβλεπε κατι 15αρια κ ειχε παθει σοκ, κ να μου λεει τι εγινε παιδι μου, πως επεσες ετσι...κ εγω να μην εχω καταλαβει τι εννοει, αφου ολοι οι βαθμοι μου ητα 19 κ 20...κ να της λεω καλα πας καλα??? Τι αλλο θες πια!!!! Συνεννοηση ε.....!! Χαχα....

Click για ανάπτυξη...

και σε μενα το ιδιο συνεβη....κοιταζε το ΜΟ της ταξης... <<ρε παιδακι μου δεν ελεγε η καθηγητρια πως εισαι ο καλυτερος μαθητης της? Δηλαδη πως ειναι ο χειροτερος?>>

Αρχική Δημοσίευση από CiNeFiL:

ρε παιδια ειναι πολυ απλο χειριστειται το θεμα διπλωματικα. Καντα μια συμφωνια π.χ αν δεν φωναξεις για το 14 που πηρα χθες θα διαβασω λιγο περισσοτερο την επομενη φορα (βαλτε την φαντασια σας να δουλεψει γιατι αυτο μονο καλο παραδειγμα δεν ειναι)

Click για ανάπτυξη...

αρχιστε προπονηση για τρεξιμο,ρωτηστε τη γιαγια τι σοι μαθητης ηταν ο μπαμπας και πιαστε λαυρακια,κοιταξτε με δεος τη λαμπα οταν ειστε ολοι μαζι στο σαλονι και πεστε<<κοιταξτε τι ανακαλυψε ο ανθρωπος χωρις σχολειο>>,παρτε ωτοασπιδες.

Προσωπικά ποτέ δεν είχα τέτοιο πρόβλημα με τους γονείς μου κυρίως επειδή ήμουν ιδιαίτερα αγχώδης τύπος. Υπήρχαν μάλιστα φορές που μου έλεγαν “μην διαβάζεις άλλο”.
(ήμουν φυτό)

Eν μέρη δικαιολογείται μια τέτοια συμπεριφορά εκ μέρους των γονιών, επειδή θέλουν το καλό του παιδιού τους. Το παιδί βρίσκεται σε μια ηλικία που παρασύρεται εύκολα, θέλει να νιώσει ελευθερία και γενικά βάζει πιο πάνω ʽʼτα θέλωʼʼ από ʽʼτα πρέπειʼʼ. Έτσι οι γονείς προσπαθούν να διατηρήσουν μια κάποια ισορροπία.

Ωστόσο, δεν λείπουν οι φορές που οι γονείς ξεφεύγουν από τα όρια. Ενώ το παιδί τους βγάζει έναν άριστο βαθμό γκρινιάζουν ολημερίς και του λένε να διαβάζει, θέτοντας του ως παράδειγμα κάποιον που διέπρεψε. Ξεχνούν ότι όλοι δεν έχουμε τις ίδιες δυνατότητες. Μια συζήτηση μαζί τους βοηθάει, πιστεύω.

ολο τρωγονται οι γονεις μας και κανουν μονοι τουσ τ ζωη τους πιο δυσκολη.....το χειροτερο για τους δικουσ μ δν ειναι ν γραψεις κπ κακα αλλα να μν τσ τ πεις και ν το μαθουν απ αλλου..πχ απο τν κα9ηγητη οταν θα πανε ν ρωτησουν..τοτε γινεται μαχη..αλλα τσ περναει...τι να κανουν και αυτοι??

Αρχική Δημοσίευση από ilektraki:

ολο τρωγονται οι γονεις μας και κανουν μονοι τουσ τ ζωη τους πιο δυσκολη.....το χειροτερο για τους δικουσ μ δν ειναι ν γραψεις κπ κακα αλλα να μν τσ τ πεις και ν το μαθουν απ αλλου..πχ απο τν κα9ηγητη οταν θα πανε ν ρωτησουν..τοτε γινεται μαχη..αλλα τσ περναει...τι να κανουν και αυτοι??

Click για ανάπτυξη...

χαχ, εγω παλι δεν νιωθω καλα αν δεν τους το πω
ως απουσιολογος ειχα καταφερει να γραψω 01 και το μεγαλυτερο ηταν 05
η φαση ομως ηταν οτι η καθηγητρια δεν μας ειχε δωσει τα τεστ και ετυχε να παρουμε βαθμους οποτε το ειπε στην μαμα μου και εγω το εμαθα απο την μαμα μου
χαλαρα καταστασεις!