Άγχος και Πανελλήνιες

δημήτρη, ομολογώ η περιγραφή σου ήταν ρεαλιστικότατη!! και μόνο που τη διάβασα με έκοψε κρύος ιδρώτας!

πωωω... αυτό ακριβώς μου συνέβαινε και όταν έδινα αγγλικά για lower και prof. η περιγραφή σου ήταν σα να με είχες φωτογραφίσει.. κι όσο σκέφτομαι ότι σε 4 μήνες θα ξαναπεράσω το ίδιο μαρτύριο για τις πανελλήνιες....ωχ παναγία μου!!

πάντως αυτό που έχω ξεκαθαρίσει ήδη σε φίλους και συγγενείς είναι να μην κάνουν το λάθος και αρχίσουν να με ρωτούν μετά από κάθε μάθημα πως τα πήγα και τι έγραψα στο τάδε θέμα και εννοείται πως δεν πρόκειται να μπω στο internet για να ψάξω τις απαντήσεις των θεμάτων!!..

Καλά Morelo,το post σου πρέπει να το στείλουμε στα χειρουργεία,όπου δεν έχουν παλμό οι ασθενείς.Εν τω μεταξύ,μία φόρα είχα καταφέρει να μην αγχωθώ(άγνωστο το πως το κατάφερα,απλά ξύπνησα και δεν είχα αγχωθεί) σε εξέταση.Όταν έδινα για lower.Πήγα εκεί και όταν είδα τα θέματα σκέφτηκα: "Καλά,τι μ...αρίες είναι αυτά μωρέ;" Τελικά τα είχα πάει πάρα πολύ καλά!Ελπίζω όλοι να έχουμε τέτοια ψυχραιμία.Καλή επιτυχία σε όλους μας εύχομαι!

Αρχική Δημοσίευση από Morelo:

Το μαρτυριο περιλαμβανει αλλη μια δοκιμασια,ΤΟ ΣΠΙΤΙ-ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ:γυρισες-τι-εγινε-πως πηγες-σκισαμε? οπου πρεπει να επαναλαβεις για αλλη μια φορα ολα αυτα που περασεις και πως τελικα τα πηγες!

Click για ανάπτυξη...

δεν έχει πιο εκνευριστικό κομμάτι η όλη διαδικασια...το κτλβαινω πως ενδιαφερονται ΑΛΛΑ ΓΑΜΩΤΟ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΤΑ ΠΗΓΑ, ειδικα σε κατι μαθηματα τυπου εκθεση ας πουμε που βαδιζεις στα τυφλα ασε που με ρωτουσε ο καθενας ξεχωριστα,μαμα μπαμπας θεια θειος ααααααααααααααααααα!!! το ειπα ηδη μια φορα,ποσες θα το πω?

Αρχική Δημοσίευση από tzwrtzia:

πάντως αυτό που έχω ξεκαθαρίσει ήδη σε φίλους και συγγενείς είναι να μην κάνουν το λάθος και αρχίσουν να με ρωτούν μετά από κάθε μάθημα πως τα πήγα και τι έγραψα στο τάδε θέμα και εννοείται πως δεν πρόκειται να μπω στο internet για να ψάξω τις απαντήσεις των θεμάτων!!..

Click για ανάπτυξη...

όντως, μην το κανεις, γιατι θα σε πιασει νευρικος κλονισμος οπως εμενα περσι,γιατι οι διαφορετικοι φροντιστες εδιναν διαφορετικες απαντησεις ακομη κ στα πιο αντικειμενικα μαθηματα π.χ. βιολογια! τι μαλακιες!

Νταξει παιδια αρκετα τα εγραψα με 1,2,αντε 3 (μπορει και 4) δοσεις χουμορ, δεν ειναι και τοοοοσο τραγικα τα πραγματα.... ειναι πολυ περισσοτερο
Σε γενικες γραμμες παντως καπως ετσι θα βιωσουν την κατασταση καποιοι,αλλοι παλι οχι
Δεν χρειαζεται να πανικοβαλλεστε ειδικα απο τωρα

Εγω παλι ημουν σε γενικες γραμμες πολυ αναισθητο πλασμα...

Ειχα λιγο αγχος την ωρα που ανεβαινα την ανηφορα για το σχολειο πριν παω να γραψω το πρωτο μαθημα...

Εκει βασικα που σχεδον πεθανα ηταν τη μερα πριν την Βιολογια Κατευθυνσης... Ημουνα σχεδον ολη τη μερα με το βιβλιο στα χερια, νομιζα οτι δεν θυμομουν απολυτως τιποτα, επικοινωνουσα με τον κοσμο με γρυλισματα, ακομη και στο τηλ... Με ταισανε με το ζορι και με βαλανε για υπνο... Αθλια κατασταση εκεινη την μερα και καμια σχεση με ολες τις υπολοιπες...

Ευτυχως και το επομενο εκεινο πρωι, θυμομουν τα παντα, οποτε μικρο το κακο...

Αααααα... Σημαντικη συμβουλη... Μετα τπ μαθημα, μολις τελειωνει, δεν υπαρχει τιποτα καλυτερο απο εναν καφε... Ειδικα αν εχετε και παραλια εκει που μενετε ακομη καλυτερα... Απιστευτη και απαραιτητη χαλαρωση... Γιατι η ενταση την ωρα που γραφετε χτυπαει κοκκινο...

καλησπέρα φίλοι μου. οι πανελλήνιες πλησιάζουν και εγώ αισθάνομαι το άγχος μου να δυναμώνει όλο και περισσότερο και πραγματικά έχω μεγάλη ανάγκη να μιλήσω σε ανθρώπους που έχουν κοινούς ή έστω συμβατούς στόχους με εμένα και που θα μπορούν να με καταλάβουν κάπως περισσότερο και να με βοηθήσουν. γι' αυτό και αποφάσισα να μιλήσω εδώ, στην παρέα του ischool!

ας μπούμε όμως στο κυρίως θέμα. από την α' λυκείου είχα αποφασίσει πως αυτό που θέλω να ακολουθήσω πρέπει να έχει σχέση με το σχολείο, γιατί είναι κάτι που αγαπώ πολύ. συγκεκριμένα ήμουν ανάμεσα στο παιδαγωγικό δημοτικής και στη φιλολογία. Ωστόσο, περνώντας ο καιρός και αργότερα στη β' λυκείου προσπαθούσα να δω τι ταιριάζει περισσότερο σε 'μένα και κατέληξα στη φιλολογία, καθώς λατρεύω τα φιλολογικά μαθήματα και από την άλλη δεν έχω την αναγκαία υπομονή για να διδάσκω σε δημοτικό.

με το πέρασμα του χρόνου η ιδέα της φιλολογίας άρχισε να μου αρέσει όλο και περισσότερο, ώσπου πλέον να αποτελεί το μοναδικό πράγμα που θέλω να κάνω και που πιστεύω πραγματικά πως θα με κάνει να νιώθω γεμάτη και ευτυχισμένη!! με άλλα λόγια η φιλολογία για μένα είναι το όνειρό μου!!..

ωστόσο, φοβάμαι πάρα πολύ πως δεν θα τα καταφέρω στις πανελλήνιες, καθώς στο μηχανογραφικό μου θα δηλώσω μόνο αθήνα, αφού οι γονείς μου δεν έχουν τη δυνατότητα να με στηρίξουν οικονομικά αν περάσω σε μία άλλη πόλη. βέβαια, τους κατανοώ απόλυτα και γι' αυτό συναίνεσα στην απόφασή τους κι ας αισθάνομαι κάποιες φορές πως με αυτό τον τρόπο έχουν βάλει ένα εμπόδιο στην πραγμάτωση του ονείρου μου. και η ιδέα που με τρελαίνει είναι πως εντάξει να μην περάσω πουθενά φιλολογία, αλλά αν περάσω και απλά περάσω σε μία άλλη πόλη, τότε τι κάνουμε; περιμένω μία ολόκληρη χρονιά για να περάσω πάλι τον ίδιο εφιάλτη;

βέβαια, οι καθηγητές τόσο στο σχολείο όσο και στο φροντιστήριο υποστηρίζουν πως οι δυνατότητές μου φτάνουν στο 19+, έλα όμως που εγώ δεν πιστεύω τόσο πολύ στον εαυτό μου. και αυτό είναι το δεύτερο θέμα που με αγχώνει απίστευτα πολύ. φοβάμαι πως αν δεν τα καταφέρω θα απογοητεύσω ανθρώπους που πίστεψαν σε 'μένα όπως γονείς, καθηγητές κλπ. ξέρω πως δεν πάω να δώσω για να ευχαριστήσω τους άλλους, αλλά για να πετύχω το στόχο μου, όμως αισθάνομαι πολύ άσχημα με τη σκέψη πως ίσως διαψεύσω τις προσδοκίες τους...

γιατί πιστεύω, τώρα, πως δε θα τα καταφέρω;

1ον γιατί η ύλη της θεωρητικής μου φαίνεται χαοτική. μάλιστα, μέχρι πριν τις διακοπές των χριστουγέννων αισθανόμουν πως όλα μέσα στο μυαλό μου ήταν μπερδεμένα. βέβαια,με τις επαναλήψεις που έκανα αυτές τις μέρες είδα ότι τα είχα αφομοιώσει αρκετά καλά και, επειδή ψάχνομαι λιγάκι, σε θέματα πανελληνίων προηγούμενων ετών μπορούσα να απαντήσω άνετα στα ερωτήματα που έχουν σχέση με την ύλη που έχω κάνει ως τώρα.

2ον. ακόμα και να ξέρω τα θέματα που θα πέσουν το άγχος μου είναι τέτοιο που δε θα με αφήσει να συγκεντρωθώ. αφήστε που γράφω και αρκετά έως πολύ αργά και φοβάμαι πως δε θα είμαι μέσα στους χρόνους μου.

3ον. θεωρώ αντικειμενικώς δύσκολο μέσα σε τόσες χιλιάδες άριστους μαθητές που θα έχουν δηλώσει φιλολογία εκπα να μπορέσω εγώ να εισαχθώ, τη στιγμή που η βάση ήδη είναι μεγάλη και απ' ότι διάβασα προσφατα ίσως μειωθούν κατα πολύ οι εισακτέοι(γενικότερα στα τμήματα υψηλής ζήτησης που οδηγούν σε κορεσμένα επαγγέλματα).

πφφφ.. τι να κάνω;; ειλικρινά θέλω πολύ να ακούσω τις συμβουλές σας για το πώς να νιώσω καλύτερα, γιατί με αυτό το άγχος που νιώθω προβλέπω πως πολύ σύντομα θα φρικάρω..

ευχαριστώ εκ των προταίρων!!

Λοιπόν tzwrtzia, είμαι μια ανάλογη περίπτωση με τη διαφορά ότι αυτές οι σκέψεις μου έρχονται περιστασιακά! Γενικά τις υπόλοιπες στιγμές σκέφτομαι πως δεν έχει νόημα να σκεφτόμαστε αρνητικά, ξέρω ότι το ακούς συνέχεια αλλά έτσι είναι! Ο φόβος και το άγχος επιβαρύνει ενώ η αυτοπεποίθηση, η αισιοδοξία και το τσαγανό σε ωφελεί όχι μόνο ψυχολογικά αλλά και στο να αποδώσεις καλύτερα στο διάβασμα σου, και βέβαια να γράψεις στο τέλος.

Να ξέρεις ότι όσο χαοτική και αν είναι η ύλη (αν και δν είμαι θεωρητική) μόλις πάρεις τα θέματα θα τα θυμηθείς όλα. Η σκέψη που κάνουν πολλοί λίγες στιγμές πριν γράψουν εξετάσεις: "Ααα!! Δε θυμάμαι τίποτα!" είναι καθαρά θέμα άγχους και έλλειψη αυτοπεποίθησης!

Εννοείται βέβαια ότι όλοι αγχωνόμαστε αλλά όσο μπορούμε να το καταπολεμήσουμε!

ΥΓ. και το τόπικ δε το άνοιξα φυσικά για να αγχωθούμε περισσότερο αλλά για να έχουμε μια ιδέα!
ΥΓ2. Αν και έτσι πως περνάει ο καιρός ούτε που θα καταλάβουμε για πότε θα χει έρθει ο Μάιος!

ευχαριστώ πολύ για τη συμβουλή σου! δυστυχώς αυτές τις σκέψεις τις κάνω σχεδόν καθημερινά.

μου μίλησες για αισιοδοξία, αυτοπεποίθηση κλπ. ξέρω πως όσα σκέφτομαι δε βοηθάνε, αντίθετα κάνουν κακό αλλά είναι κάτι που δεν μπορώ να αποβάλλω. από το γυμνάσιο μέχρι και τώρα όποιον καθηγητή κι αν ρωτήσουν οι δικοί τους λέει πως είμαι άριστη μαθήτρια, δεν έχει να πει κάτι αρνητικό, αλλά εντοπίζιε υπερβολική ευαισθησία στο χαρακτήρα μου και τεράστια έλλειψη εμπιστοσύνης για τον εαυτό μου. πραγματικά εδώ και 6 χρόνια όλοι αυτά λένε, αλλά δεν ξέρω πως να το αλλάξω αυτό. δεν ξέρω καν αν αλλάζει..

Παιδιά, πέστε με χοντρόπετσο ή γάιδαρο (όπως με λέει η μάνα μου), αλλά δεν έχω (ακόμα) αισθανθεί αυτό που λέτε άγχος. Δεν είμαι αδιάφορος, διαβάζω αρκετά, αλλά δεν νοιώθω κάτι διαφορετικό από άλλες χρονιές. Όταν 2-3 φορές είπα "εντάξει ρε, εξετάσεις είναι και τι έγινε?", μερικοί με κοίταξαν περίεργα και κάποιοι φίλοι μου έριξαν σφαλιάρα. Από τότε δεν ξαναμιλάω. Όμως εδώ αισθάνομαι πιο ελεύθερος να το εξομολογηθώ. Είναι κακό που δεν έχω άγχος? Μήπως θα πρέπει να αγχωθώ για το αν θα αποκτήσω άγχος αργότερα?

tzwrgia stn εκθεση δν εχεις προβλημα μαλλον

η ψυχολογια του καθενος διαφερει κ αλλιως αντιδρα ο καθε μαθητης στις πανελληνιες

γενικα προσπαθηστε να μην αγχωθειται κ μν αφησετε αλλους να σας αγχωσουν
κατα την διαρκεια της εκνευριστικης αναμονης αφιξης των θεματων πιαστε κουβεντα χαλαρη με τους γυρω γυρω η καντε καμια βολτα

οταν τελειωσετε ενα μαθημα ξεχαστε το σκεφτειται το επομενο οχι το τι κανατε λαθος

αυτα σε πολυ γενικες γραμμες

Το άγχος μερικές φορές βοηθάει. Αλλά σπάνια γίνεται αυτό. Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι κάτι περιττό και ανούσιο που προκαλείται από το συναισθήματα και όχι από την λογική.

Αρχική Δημοσίευση από agiostimotheos:

tzwrgia stn εκθεση δν εχεις προβλημα μαλλον

Click για ανάπτυξη...

χαχα!! λες εε;;
ευχαριστώ πάντως για τη φιλοφρόνηση!

Αρχική Δημοσίευση από Dias:

Παιδιά, πέστε με χοντρόπετσο ή γάιδαρο (όπως με λέει η μάνα μου), αλλά δεν έχω (ακόμα) αισθανθεί αυτό που λέτε άγχος. Δεν είμαι αδιάφορος, διαβάζω αρκετά, αλλά δεν νοιώθω κάτι διαφορετικό από άλλες χρονιές. Όταν 2-3 φορές είπα "εντάξει ρε, εξετάσεις είναι και τι έγινε?", μερικοί με κοίταξαν περίεργα και κάποιοι φίλοι μου έριξαν σφαλιάρα. Από τότε δεν ξαναμιλάω. Όμως εδώ αισθάνομαι πιο ελεύθερος να το εξομολογηθώ. Είναι κακό που δεν έχω άγχος? Μήπως θα πρέπει να αγχωθώ για το αν θα αποκτήσω άγχος αργότερα?

Click για ανάπτυξη...

Αρχικά,οφείλω να παραδεχτώ ότι αυτή τη στιγμή με κατατρώει το συναίσθημα της ζήλειας,που δεν έχω κι εγώ αυτού του είδους την "αναισθησία".Όχι μόνο δεν είναι κακό που δεν έχεις άγχος και είσαι ένα αναίσθητο λαμόγιο(),αλλά είναι ότι καλύτερο μπορεί να σου συμβεί,από τη μεριά της ψυχολογικής κατάστασης,αυτή τη χρονιά.Σου το λέω εγώ που,δυστυχώς,ανήκω στο club των ανθρώπων που τους πνίγει το άγχος ώρες-ώρες.Ίσως οι φίλοι σου να παρερμήνευσαν αυτό που ήθελες να πεις,νομίζοντας πως εννοούσες ότι οι πανελλήνιες δεν είναι κάτι σημαντικό.

Αρχική Δημοσίευση από tzwrtzia:

ευχαριστώ πολύ για τη συμβουλή σου! δυστυχώς αυτές τις σκέψεις τις κάνω σχεδόν καθημερινά.

μου μίλησες για αισιοδοξία, αυτοπεποίθηση κλπ. ξέρω πως όσα σκέφτομαι δε βοηθάνε, αντίθετα κάνουν κακό αλλά είναι κάτι που δεν μπορώ να αποβάλλω. από το γυμνάσιο μέχρι και τώρα όποιον καθηγητή κι αν ρωτήσουν οι δικοί τους λέει πως είμαι άριστη μαθήτρια, δεν έχει να πει κάτι αρνητικό, αλλά εντοπίζιε υπερβολική ευαισθησία στο χαρακτήρα μου και τεράστια έλλειψη εμπιστοσύνης για τον εαυτό μου. πραγματικά εδώ και 6 χρόνια όλοι αυτά λένε, αλλά δεν ξέρω πως να το αλλάξω αυτό. δεν ξέρω καν αν αλλάζει..

Click για ανάπτυξη...

Είναι πολύ σωστό αυτό που γράφεις.Πολλοί θεωρούν ότι το άγχος και η έλλειψη αυτοπεποίθησης είναι κάτι σαν τη γρίπη.Με τα κατάλληλα φάρμακα θα περάσει.Δεν είναι πάντα έτσι.Καταλαβαίνω ότι αυτό μπορεί να διορθωθεί ή να συμμαζευτεί με κάποιον τρόπο,αλλά σίγουρα αυτός δεν είναι τα λόγια ή οι συμβουλές των φίλων και των γνωστών.Αυτά που ακούγονται από τους προαναφερθήσαντες,είναι πολλές φορές σωστά,αλλά όχι επαρκή για να δώσουν λύση στο πρόβλημα.Πιστεύω ότι η βοήθεια κάποιου ειδικού θα ήταν ευεργετικότερη.

tzwrgia με την περίπτωσή σου μου θυμίζεις εμένα ένα χρόνο πριν. Αυτό που με συμβούλευαν οι μεγαλύτεροι ήταν να μην εχω άγχος γιατί στην ουσία είναι απλές εξετάσεις, όπως λέει κι ο Dias. Βέβαια μέσα μου έλεγα "τί λες μωρέ? Πως θα γίνει αυτό?", αλλά σήμερα αυτό συμβουλεύω όσα παιδιά γνωρίζω. Κι αυτό γιατί το άγχος, που πολύ ρεαλιστικά περιέγραψε ο Δημήτρης, μου στέρησε τα λίγα μόρια που χρειαζόμουν για να περάσω στη σχολή πρώτης μου επιλογής. Πραγματικά δεν αξίζει να αγχωθείτε παιδιά. Το γνωρίζω πως οι πανελλήνιες φαίνονται σε όλους παλούκι, αλλά μετά καταλαβαίνεις ότι στην ουσία είναι απλά εξετάσεις στις οποίες θα βαθμολογηθείς γι' αυτό που έγραψες, κι όχι πιθανόν για τη συμπάθεια προς το πρόσωπό σου. Το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι να συνεχίσετε την προσπάθειά σας με όσο το δυνατόν λιγότερο άγχος και θα ανταμοιφθείτε γι' αυτή.

Αρχική Δημοσίευση από Dias:

Παιδιά, πέστε με χοντρόπετσο ή γάιδαρο (όπως με λέει η μάνα μου), αλλά δεν έχω (ακόμα) αισθανθεί αυτό που λέτε άγχος. Δεν είμαι αδιάφορος, διαβάζω αρκετά, αλλά δεν νοιώθω κάτι διαφορετικό από άλλες χρονιές. Όταν 2-3 φορές είπα "εντάξει ρε, εξετάσεις είναι και τι έγινε?", μερικοί με κοίταξαν περίεργα και κάποιοι φίλοι μου έριξαν σφαλιάρα. Από τότε δεν ξαναμιλάω. Όμως εδώ αισθάνομαι πιο ελεύθερος να το εξομολογηθώ. Είναι κακό που δεν έχω άγχος? Μήπως θα πρέπει να αγχωθώ για το αν θα αποκτήσω άγχος αργότερα?

Click για ανάπτυξη...

Τότε κι εγώ γαϊδούρα ήμουν.
Πιστεύω πως οι Πανελλήνιες δεν είναι τόσο δύσκολες και τόσο θηρία όσο τις παρουσιάζουν. Θα έλεγα ότι είναι αστείες μπροστά στις εξεταστικές που έχω τώρα (και σε αυτό συμφωνούν πολλοί συμφοιτητές μου). Καλύτερα να έδινα κάθε χρονιά (ή και κάθε εξάμηνο, no problem) Πανελλήνιες παρά να είχα τέτοια εξεταστική.
Τέλος πάντων, όπως λέει και ο Douglas Adams, Don't Panic. Πανελλήνιες είναι, θα περάσουν.

Αρχική Δημοσίευση από kaleidoscope:

Τότε κι εγώ γαϊδούρα ήμουν.
Πιστεύω πως οι Πανελλήνιες δεν είναι τόσο δύσκολες και τόσο θηρία όσο τις παρουσιάζουν. Θα έλεγα ότι είναι αστείες μπροστά στις εξεταστικές που έχω τώρα (και σε αυτό συμφωνούν πολλοί συμφοιτητές μου). Καλύτερα να έδινα κάθε χρονιά (ή και κάθε εξάμηνο, no problem) Πανελλήνιες παρά να είχα τέτοια εξεταστική.
Τέλος πάντων, όπως λέει και ο Douglas Adams, Don't Panic. Πανελλήνιες είναι, θα περάσουν.

Click για ανάπτυξη...

Συμφωνώ απολύτως!!!!Έρχονται πολύ χειρότερες εξετάσεις!!!
Όλα είναι στο μυαλό μας βασικά, πρέπει να προσπαθήσετε να ηρεμήσετε και να μην το σκέφτεστε σαν το τέλος του κόσμου!

Έχω να το λέω πάντως...Η αναμονή πριν μας φέρουν τα θέματα, μέσα στην τάξη, μας προσέφερε στιγμές τρελού γέλιου!!!!Προσπαθώντας να διασκεδάσουμε την αγωνία και την αναμονή μας, λέγαμε τρελές ατάκες!!!

agiostimotheos και elenaki_arnea08 σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας!!
μακάρι να μπορέσω να εφαρμόσω σύντομα όλα όσα μου είπατε, γιατί αλλιώς... !

Δεν ξέρω αν θα βοηθήσει αυτό που θα πω,αλλά είχα δει κάποτε στην τηλεόραση,ότι όταν έχουμε πολύ άγχος,για να νιώσουμε καλύτερα μπορούμε να ακουμπήσουμε με την γλώσσα μας τα χείλια μας,και μετά να πάρουμε μια βαθιά ανάσα νιώθοντας τον αέρα που μπαίνει μέσα στο στόμα μας να δροσίζει τα χείλια μας.

γενικά οι βαθιές διαφραγματικές αναπνοές βοηθούν στην καταπολέμιση του άγχους γιατί χαλαρώνεις... ωστόσο διάβασα ότι κι όταν τρώμε καρύδια μειώνεται το στρες.... δε ξέρω αν αληθεύει βέβαια....

Από το καλοκαίρι που ξεκίνησα τα καλοκαιρινά είχα αρχίσει να νιώθω φόβο για της επικείμενες Πανελλήνιες...
Όσο περνούσε ο καιρός ξεχνιόμουν από τα μαθήματα και το άγχος έφευγε...Όμως όσο φαντάζομαι τον εαυτό μου να γράφει πανελλήνιες το άγχος επιστρέφει και ακόμα και για τα μαθηματικά γενικής () νιώθω αβεβαιότητα!!!


Εσείς πώς νιώθετε; Έχετε άγχος; Πώς το αντιμετωπίζετε;;;