Phd, Δουλειά και άλλα

Λοιπόν... Είστε 25 (ή κάπου εκεί τέσπα).. τελειώσατε ελπιδοφόρα τη σχολή σας [που σας άρεσε και τη διαλέξατε), κάνατε το μάστερ σας [που τελικά δεν σας άρεσε και τόσο όσο νομίζατε αλλά το ανακαλύψατε στους 6 μήνες οπότε άλλοι 6 είχαν μείνει, πιεστήκατε και το τελειώσατε]. Και ξεκινήσατε Διδακτορικό. Στο Ελλαδιστάν. Σας είχαν πει για αμοιβή από πρόγραμμα, 12 μήνες μετά δεν έχετε πάρει φράγκο αλλά το ξεπερνάμε για την ώρα γιατί πλέον ήρθε η ώρα να πάρετε. Ύστερα από 5 μήνες που δεν είχατε πάρει φράγκο και επειδή σας είχαν βαρέσει στο κεφάλι ΠΟΛΛΑ κακώς κείμενα των ελληνικών πανεπιστημίων (αλλιώς να τα ακούς, αλλιώς να τα βλέπεις/ζεις) και επειδή είχατε σιχαθεί να πηγαίνει 25 ο μήνας και να είστε άφραγκοι όπως ήσασταν και στα 18 σας [αλλά τότε δεν σας ένοιαζε] κάνατε αιτήσεις σε διάφορες εταιρίες που ζητούσαν ανθρώπους της ειδικότητας σας [με το πτυχίο σας βασικά, το οποίο έχει πολλές εναλλακτικές επιλογές σαν δουλειά]. Σας συμπάθησε ο μάνατζερ σε ένα τμήμα μιας μεγάλης εταιρίας και σας προσέλαβε πρακτικά ... στην πρώτη σας συνέντυξη. Με αρκετά καλά λεφτά. Ξεκινήσατε λοιπόν και είπατε "οκ, το διδακτορικό από τις 5 και μετά και βλέπουμε"...

Πέρασαν αισίως 9 μήνες από τότε και καθώς οι υποχρεώσεις αυξάνουν ΚΑΙ προς τις 2 κατευθύνσεις συνειδητοποιείτε ότι είστε άνθρωπος και είναι φύσει αδύνατον να είστε σε full mode από τις 8.30 το πρωί έως τις 12 το βράδυ [όπως απαιτείται] ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ, να αναλλώνετε τις άδειες σας αποκλειστικά σχεδόν στο να δίνετε έμφαση στη δουλειά του διδακτορικού, με αποτέλεσμα οι διακοπές σας να είναι ...2 μέρες τον αυγουστο και το να καθήσετε σπίτι ή να πάτε για καφέ να είναι αιτία τύψεων ["αχ, πόσο θα είχα προχωρήσει το διδακτορικό μου αν δεν συζητούσα για το νέο γκόμενο της φίλης μου αλλά είχα πάει στο εργαστήριο..."]

Επίσης το διδακτορικό από το νέο έτος [2007] απαιτεί για ένα χρόνο περίπου πολλές ώρες ΠΡΩΙΝΕΣ ενασχόλησης και παρουσίας στο εργαστήριο. Έτσι καλείστε το πολύ μέχρι το Μάρτη του 2007 να πάρετε αποφάσεις... Συνεχίζετε τη δουλειά ή συνεχίζετε διδακτορικό... και τα 2 μαζί δεν γίνεται [αν και πολύ έχετε ζηλέψει την prue από τις μάγισσες που μπορούσε να είναι σε 2 μέρη ταυτοχρόνως!!!!]

Πρόσθετα info:
-το διδακτορικό ΔΕΝ θα σας βοήθησει στη δουλειά σας μιας και ασχολείται με άλλο πεδίο της επιστήμης σας. Σας αρέσει πιο πολύ σαν αντικείμενο αλλά έχει εμφανώς λιγότερες προοπτικές για δουλειά αργότερα [καλή η έρευνα αλλά εταιρίες που να ασχολούνται στην ελλάδα πρακτικά καμία]


-Η δουλειά σε καμία περίπτωση δεν είναι η δουλειά των ονείρων σας αλλά με υπομονή σε 5-6 χρόνια μπορείτε να κάνετε ...μετάταξη εντός εταιρίας σε πιο ενδιαφέρον τμήμα. Η εταιρία είναι από τις μεγαλύτερες και γενικά "προσέχει" τους υπαλλήλους της.

-τα λεφτά από το πρόγραμμα που χρηματοδοτείστε στο διδακτορικό είναι πρακτικά τα μισά (αν συνυπολογίσετε ότι θα πρέπει να δίνετε πλέον μόνοι, σαν ελεύθεροι επαγγελματίες τις ασφαλιστικές εισφορές) από ότι η δουλειά σταθερα και μη μεταβαλλόμενα ως τις αρχές του 2009 (οπότε και δεσμέυεστε να τελειώσετε) ενώ στη δουλειά είναι απλά ο πρώτος μισθός.

Αυτά είναι τα data...
Προσπαθήστε να μπείτε στη θέση αυτή και απαντήστε μου... Προς τα που θα έκλινε η ζυγαριά????

Αν θυμάμαι καλά πρέπει να είμαστε συνάδελφοι, είμαι ηλεκτρολόγος μηχανικός. Αυτά που λες τα έχω σκεφτεί στο παρελθόν, όταν είχα να επιλέξω ανάμεσα σε διδακτορικό και διετές μάστερ. Τελικά επέλεξα μάστερ, αφού το διδακτορικό μου φάνηκε υπερβολικά μακροχρόνια υπόθεση και με αβέβαια αποτελέσματα. Θα σου πω αυτό μου έλεγαν τότε οι καθηγητές μου: αν το όνειρό σου είναι να κάνεις ακαδημαϊκή καριέρα, συνέχισε το διδακτορικό.
Αλλιώς το μάστερ είναι αρκετό για μια καλή δουλειά στην αγορά εργασίας. Οπότε αν σου αρέσει η δουλειά σου και βλέπεις μέλλον συνέχισέ την. Με το διδακτορικό σε τι θέση στοχεύεις?

Συνάδελφοι ναι .

Θα σου πω την αμαρτία μου... Το διδακτορικό το ξεκίνησα από...κεκτημένη ταχύτητα... η σημαιοφόρος στο σχολείο, η πολύ καλή στη σχολή, η πρώτη στο μάστερ ...ε τι μας έμεινε???

Στην αρχή πορώθηκα. Και άρχισα να οραματίζομαι ακόμα και ακαδημαική καρίερα. Όταν έκανα τις αιτήσεις για δουλειά ήταν όταν έφαγα την τρελή φρίκη συνειδητοποιώντας πόσο "βρώμικα" είναι μερικά πράγματα στον ακαδημαικό χώρο και πόσο δεν ισχύει ότι αυτός με την πιο γαμ@τη ερευνητική δραστηριότητα, με τις πιο πολλές δημοσιευσεις κτλ θα πάρει την θέση... Ήμουν "τυχερή" γιατί μέσα σε 1 μήνα από όταν έστειλα cv είχα ήδη προσληφθεί. Οπότε ούτε να το σκεφτώ 2η φορά "πρόλαβα" ούτε είχα σταματήσει να είμαι τρελά ξενερωμένη. Τότε μάλιστα έλεγα ότι θα τελειώσω μια σειρά πειραμάτων που έκανα, για να μην κρεμάσω την κοπέλα που δουλεύαμε μαζί, και θα φύγω.
Αλλά μετά μου άρεσε το αντικείμενο και όσο μπαίνω σε βάθος με εξιτάρει πολύ. Πολύ περισσότερο από το να δίνω εντολές σε Solaris πάντως και να γράφω scriptακια.
Κάποιοι λένε ότι όταν κάνεις Phd δεν στοχεύεις σε θέση στην αγορά εργασίας. Ότι το κάνεις για την κ**** σου και μόνο και προσωπικά έτσι όπως βλέπω την κατάσταση τίνω να συμφωνήσω... Για αυτό είμαι μπλεγμένη... Ο μισός μου εαυτός "φωνάζει" 'αφού το θέλεις προχώρα και έχει ο θεός όταν τελειώσεις βλέπεις το 2009, ντάξυ θα ζοριστείς με τα λεφτά κτλ αλλά αφού το θες κάντο' και ο άλλος μισός λέει 'το θέλεις στα αλήθεια τόσο ώστε να ζήσεις "μίζερα" για ακόμα 2 χρόνια γεμάτα και με αβέβαιες προοπτικές και με πιθανότητα να χανεις απλώς χρόνια προυπηρεσίας από τη δουλειά που τελικά θα αναγκαστείς να κάνεις μιας και είναι η μόνη πρακτικά διαθέσιμη?'...
Και εκεί είναι που έχω χάσει τη μπάλα...

Μία ερώτησούλα: Με ΠΕΝΕΔ πληρώνεσαι από το διδακτορικό σου? Δηλαδή περίπου 800 το μήνα όποτε θυμηθούν να τα δώσουν?

Εγώ θα επέλεγα τη δουλειά μάλλον, γιατί καλή και άγια η επιστήμη αλλά πρέπει και κάποιος να σε ταίζει. Πιστεύω ότι τα διδακτορικά στην Ελλάδα είναι άσχημη επιλογή τόσο γιατί ξέρεις τις απολαβές των εκτός των συνόρων συναδέλφων όσο και γιατί τελικά δε νομίζω ότι θεωρείται και τόσο σημαντικό πρόσθετο προσόν δεδομένου ότι όπως αναφέρεις έχεις και ένα μάστερ στα χέρια σου.

Το δίλημμα του "άριστου" πάντως το βίωσα κι εγώ την αντίστοιχη ώρα αλλά αποφάσισα ότι δεν έχω τα ψυχικά αποθέματα ούτε αντέχω οικονομικά αν και συχνά πυκνα "φαντασιώνομαι" πως θα ήταν αν επέλεγα τον άλλο δρόμο.

Δύσκολη απόφαση! Σου εύχομαι να κάνεις την καλύτερη επιλογή!

Νομιζω οτι θα διαλεγα αυτο που θα μου εδινε το περιθωριο να ζω καλυτερα. Καταλαβαινω οτι το διδακτορικο και η ερευνα εχουν αλλο ενδιαφερον, αλλα απ'ο,τι ακουω απο φιλους που ειναι σ'αυτη τη φαση η και εχουν τελειωσει το διδακτορικο τους, μετα απο 3 χρονια νιωθεις ακομη περισσοτερο χαμενος. Αν εχεις την οικονομικη ανεση να διαλεξεις αυτο που γουσταρεις περισσοτερο, τελειωσε το διδακτορικο σου και αν εχεις γερο στομαχι συνεχιζεις για ακαδημαικη καριερα η ψαχνεις τοτε για μια καλυτερη δουλεια. Αν οχι, συνεχισε στη δουλεια σου, κι αν εχει την εξελιξη που λες λογω εταιριας θα εισαι μια χαρα στα 5 χρονια εστω, χωρις την ανασφαλεια και το "φλου" του διδακτορικου.

Να σου πώ εγώ φέτος ήθελα να ξεκινήσω με ΠΕΝΕΔ(άσχετο που δεν με πήραν επειδή είμαι απο ΤΕΙ και οχι απο ΑΕΙ) και συγκεκριμένα είχε 800e υποτροφία,αλλά πριν ακόμα φάω πόρτα κάθησα και όπως προείπες σκέφτηκα ότι το διδακτορικό δεν έχει καμία σχέση με εργασία αλλά με τον ακαδημαικό τομέα καθαρά.Έλα όμως που τώρα τελευταία γίνεται όλο και περισσότεροι αποκτούν και μάλιστα αποκτούν και DSc και με τις δημοσιεύσεις γίνεται χαμός, είδα επίσης πόσο τυπολατρικό είναι το σύστημα που δεν πάν να είσαι και ο Τuring ο ίδιος άμα δεν έχεις τα ανάλογα "προσόντα"(τους) δεν πας πουθενά και μου κόπηκε η όρεξη μια και καλή...

δε γινεται να μειωθει ενα απο τα δυο?
αν μιλησεις στον πολυκαλομανατζερ και του πεις οτι εχεις και ενα διδακτορικο να παλευεις, ας φτιαξει λιγο τα ωραρια σου, ας (εστω) προσπαθησετε να βρειτε μια λυση...
ακαδημαικη καριερα μπορει να μη θες ΑΛΛΑ καλο μου το χεις ξεκινησει! τοοοοοοοοσος κοπος, χαμενος?
παλεψε το λιγο ακομα... προσπαθησε τα και τα δυο, μιλα και στις δυο πλευρες.. στους μεν του πανεπιστημιου πες για τη δουλεια, και ζητα λιιιγο βολικοτερο ωραριο, στους δε αντιστοιχα...
δε σου λεω να γινεις χιλια κομματια περισσοτερα απο αυτα που εισαι, σου λεω απλα να εξαντλησεις και την παραμικρη πιθανοτητα ΠΡΙΝ διωξεις κατι.
εγω μαλλον θα εδιωχνα το διδακτορικο.. φαινεται στο ποστ σου οτι κι εσυ αυτο θελεις μαλλον...
αχ, δυσκολη η αποφαση σου, καλη τυχη, τι να πω!

είμαι της άποψης κάθε πτυχίο για καλό (είτε λέγεται phd είτε mittelstuffe)... ποτέ δεν ξέρεις πότε και πού θα σου χρειαστεί.
Μπορεί να φτάσεις τη δική μου ηλικία και να πεις "αρκετά ξεζουμίστηκα, θέλω δημόσιο".. εκεί θα μετρήσει το phd σου πάρα πολύ, καθώς θα πάρεις πολύτιμα μόρια για να χτυπήσεις ακόμα και Αθήνα.
Μπορεί πάλι να θέλεις να διαπρέψεις ως career woman, με ταξίδια το ένα πίσω από το άλλο, με δικό σου γραφείο και φίκο στην πόρτα...και εκεί φτάνεις κατάτι ευκολότερα, καθώς θα έχεις phd (μετράει στους μάνατζερς, τους δίνει αίγλη ένα πράγμα).
Πολλά "μπορεί" xrzμου, τα οποία ούτε καν φαντάζεσαι.... στη θέση σου, θα προσπαθούσα με τον καθηγητή μου για part time διδακτορικό. Και όποτε τελιώσεις...

Σε αυτό συμφωνώ απόλυτα, αν μπορεί το διδακτορικό να γίνει part-time τότε "μέσα". Έχω την εντύπωση όμως ότι τα επιδοτούμενα διδακτορικά (και για αυτό ρώτησα από που χρηματοδοτείται) έχουν deadline τριετίας ή τετραετίας, μπορεί και να κάνω λάθος βεβαίως.

Ένα θέμα το οποίο μπορείς να ψάξεις (φαντάζομαι δεν ανακαλύπτω τον τροχό με αυτό που λέω, μάλλον θα το έχεις ψάξει) είναι κατά πόσο είναι πιθανό να συμμετέχεις σε ερευνητικά projects μέσω του διδακτορικού σου από τα οποία φυσικά θα πληρώνεσαι πρόσθετα. Γνωστός μου αυτή τη στιγμή αγγίζει λόγω συμμετοχής σε projects τα 2000 ευρώ το μήνα μαζί με το ΠΕΝΕΔ.

Και εγω ψηφιζω διδακτορικο, ειδικα απο τη στιγμη που το εχεις ηδη ξεκινησει, και με την προυποθεση οτι δεν θα πεινας!

Είμαι της άποψης να μην παρατήσεις κανένα από τα δύο...
Μπορείς (αν είναι συνεργάσιμος ο καθηγητής σου) να κάνεις το διδακτορικό ψιλο part-time...
Έτσι βέβαια θα σου πάρει περισσότερο χρόνο να το τελειώσεις, αλλά δεν θα είναι στην πείνα() όλο αυτόν τον καιρό....

απλά το part-time δεν παίζει γιατί, όπως σωστά καταλάβατε, ΠΕΝΕΔ=λεφτά όποτε νάναι, λίγα [800??? πού είναι αυτό το ΠΕΝΕΔ να πάω να μπω κι εγώ??? 750 μεικτά] και δέσμευση να τελειώσω σε 36 μήνες [η 48 με τους τελευταίους 12 αμμισθί]. και επειδή έχει και κατασκευή, πειράματα [είναι ελπιδοφόρο το θέμα πάντως!] θέλουν χρόνο, ώρες και ανθρώπους με τους οποίους θα πρέπει να συνεννούμαι [πχ δεν μπορώ να το κατασκευάσω μόνη μου το σύστημα που σχεδιάζω...]...

προσπαθω να μπω στα δικα σου "παπουτσια" ρε παιδι μου...
και καταλαβαινω τι φρικη τρως!

απλά το part-time δεν παίζει

Click για ανάπτυξη...

Δεν υπάρχει η πιθανότητα να κάνει κανείς διδακτορικό και παράλληλα να έχει μια part-time δουλειά? Μου φαίνεται ότι είναι η μόνη λογική λύση σε αυτές τις περιπτώσεις. Αλλιώς, μόνο με το διδακτορικό πώς επιβιώνει κανείς?

καλο μου, τι εκανες τελικα??????
---------------------------------
xrzzzzz!!!!!!

hallo!!!

(χμμμ... βλέψεις co-mod έχεις κι εσύ??? πας και ξεθάβεις θέματα όπως έκανε ο Γιώργος μας???? ]..


Η απάντηση σου, παρόλαυτα... είναι...τπτ...

¨εχει και καταλήψεις τώρα (οπότε δεν μπορώ να κανω και πολλά) και το κομμάτι phd πρακτικά ...is frozen...

θα...δείξει... [γενικώς αν με ρωτάς η ψυχολογία μου για το δίλημμα μου έχει διαλύσει τη ζωή-Including τη σχέση μου- ΟΧΙ ο φόρτος εργασίας η ψυχολογία μου... οπότε...άαααστο για την ώρα...] θα δείξει... μόλις ξανανοίξουν οι σχολές [από τις διακοπές του Πάσχα...]

μπραβο που τα εχεις ακομα και τα δυο
και καλα κουραγια!

Ερώτηση...
Πόσο εύκολα ή αναγκαία παντρεύεται το phD με δουλειά, εκτός Πανεπιστημίου;
Ειδικά στην αρχιτεκτονική σπάνια παίρνει κανείς δουλειά βοηθού, για παράλληλη απασχόληση, επίσης δύσκολα βρίσκονται επαρκείς υποτροφίες.

Άρα, πχ εσύ XRZ, σε τι ποσοστό θα έλεγες ότι δουλεύεις καθαρά για την εργασία σου; Ώστε να μπορούμε να πούμε "ναι, ένα 60% δουλιά παράλληλα είναι εφικτό/χρειάζεται"...;

Αρχική Δημοσίευση από Γίδι:

Ερώτηση...
Πόσο εύκολα ή αναγκαία παντρεύεται το phD με δουλειά, εκτός Πανεπιστημίου;
Ειδικά στην αρχιτεκτονική σπάνια παίρνει κανείς δουλειά βοηθού, για παράλληλη απασχόληση, επίσης δύσκολα βρίσκονται επαρκείς υποτροφίες.

Άρα, πχ εσύ XRZ, σε τι ποσοστό θα έλεγες ότι δουλεύεις καθαρά για την εργασία σου; Ώστε να μπορούμε να πούμε "ναι, ένα 60% δουλιά παράλληλα είναι εφικτό/χρειάζεται"...;

Click για ανάπτυξη...

Θα σου πω κυρίως για το 2ο χρόνο (όπου και στα μισά παραιτήθηκα), γιατί τον 1ο χρόνο [ειδικά το 1ο εξάμηνο στη δουλειά] οι αρμοδιότητες μου ήταν λίγες οπότε είχα χρόνο για να πχ, διαβάζω/μελετάω κτλ. Η απάντηση είναι... είναι εξαιρετικά δύσκολο. Και θέλει εξαιρετικές αντοχές και "διάθεση" να θυσιάσεις προσωπική ζωή. Θα σου πω το πιο απλό... Όταν ήμουν Ελλάδα [γιατί αυξανομένων των εργασιακών υποχρεώσεών μου αυξήθηκαν και τα ταξίδια-ιδιαίτερα προς Κύπρο], στις 5.30 [έχοντας πάει στη δουλειά από τις 8.30] και ενώ οι γύρω μου, αλλά και οι φίλοι μου, κανονίζαν τη χαλάρωσή τους/τον καφέ τους εγώ έμπαινα σαν την τρελή στο αυτοκίνητο να τσακιστώ να φτάσω πριν τις 6 στο ΕΜΠ.. Και όταν το ΕΜΠ άδειαζε σιγά σιγά... εγώ γινόμουν φίλη με το φύλακα [χρυσός άνθρωπος!] που ερχόταν στις 9 να κλειδώσει τις πόρτες και επειδή με είχε μάθει πλέον μου χτύπαγε να μου πει ποια πόρτα θα μείνει κάθε μέρα ανοιχτή για να βγω όταν τελειώσω ... Σπίτι στις 10++ και τέζα...

Να σου πω το πιο απλό? Για να προλαβαίνω να ... λούζομαι, έβαζα ξυπνητήρι στις 6 [το βράδυ ήμουν πολύ τέζα για να μπω για μπάνιο] για να προλάβω να στεγνώσω μαλλιά.

Όταν βέβαια η δουλειά με έστελνε εκτός Ελλάδας, εκεί το διδακτορικό πήγαινε περίπατο...
Έβγαλα λεφτά βέβαια δεν λέω... Αφού δεν ξόδευα τπτ

Οπότε στο δια ταυτα δουλειά γραφείου με ωράριο και "σοβαρό" διδακτορικό που δεν θα πάρει 300 χρόνια... Τον θεωρώ δύσκολο συνδυασμό.

Αν μου μιλάς για δουλειά ελεύθερου επαγγελματία που μπορεί να καθορίζει το ωράριο του ή τον τόπο εργασίας του... no prob! Η' τέσπα το θεωρώ σαφώς εφικτότερο.

Βέβαια, επαναλαμβάνω, έχουν σημασία και οι συνθήκες. Πχ. αλλιώς είναι ένα θεωρητικό διδακτορικό [που πχ δεν χρειάζεται να ανεβαίνεις στο πανεπιστήμιο παρά μια στο τόσο] και αλλιώς ένα διδακτορικό που χρειάζεται η φυσική σου παρουσία!


Ερχόμενη στο τώρα, που απασχολούμαι σε πρόγραμμα του πολυτεχνείου....χμμμ... βγάζοντας ένα μ.ο. των ημερών θα έλεγα ότι η απασχόληση είναι 80% phd-20% άλλοι παράγοντες. ΑΛΛΑ, αυτό επειδή η ίδια θέλω να φορτσάρω και να μη.. .χρονίσω εκεί μέσα. Αν είχα αυτή τη δυνατότητα από την αρχή με ένα 50-50 είναι μια χαρά, αν πάλι είχα τη δυνατότητα να βρώ μια δουλειά εκτός [από την αρχή του διδακτορικού) που να με απασχολεί σε τέτοια ποσοστά (ένα 50-60% ενός εποικοδομητικού δεκαώρου) πιστεύω θα μπορούσα να είμαι οκ (όχι μόνο εγώ οποιοσδήποτε ).

Απλά έχει σημασία και τι θέλεις. Δλδ αν δεν σε πειράζει να τελειώσεις πχ σε 6 χρόνια το διδακτορικό τότε συνδυάζονται. Απλά, προσωπικά, έχοντας χάσει ήδη μια πάρα πολύ καλή επαγγελματική ευκαιρία γιατί, αναγκασμένη να μείνω καθηλωμένη στην Αθήνα για το διδακτορικό (καλά δεν μου βαλε κανείς το μαχαίρι στο λαιμό, νομίζω καταλαβαίνεις πως το λέω), δεν θεωρώ "καλή ιδέα" να το αφήνεις να χρονίζει γιατί δεν ξέρεις τι μπορεί να σου παρουσιαστεί και να αναγκαστείς να το αφήσεις πίσω στο όνομα της έρευνας ή επειδή άργησες να αποκτήσεις τα τυπικά προσόντα (λέγε με Phd)

Αυτά! Ελπίζω να βοήθησα

Βοήθησες, και πολύ μάλιστα, ευχαριστώ!!!
Νι, εγώ έχω την "πισινή" ότι ο τομέας μου είναι αρκετά θεωρητικός, οπότε μπορώ να δουλεύω όποτε έχω έμπνευση (αρκεί να την έχω, ναι και κατά τ' άλλα να δεσμεύομαι 2-3 μέρες σε άλλη δουλειά.
Αφού λες κι εσύ ότι γίνεται, νιώθω πολύ πιο ήρεμη!
(βέβαια λείπει η βασική προϋπόθεση, να κάνω το διδακτορικό, αλλά 'εν βαριέσαι!)