Ο ιδανικός καθηγητής

για ποιο κείμενο μιλάτε; που αναφέρεστε;

επειδη δεν προλαβαινω να διαβασω και τις 10 σελιδες θα πω τη γνωμη μου χωρις να εχω διαβασει τα προηγουμενα
αρχικα προσπαθησε να κανεις τα πραγματα οσο πιο απλα μπορεις. Επισης προσπαθησε να τιμωρεις τα παιδια με εξυπνο τροπο(τα test και οι αποβολες ειναι η εσχατη λυση).Ακομα να εισαι δεκτικη και διαλλακτικη-ηρεμη.
θασου δοσω δυο παραδειγματα καλων και δυο κακων καθηγητων:
1) καθηγητης φυσικης κατευθυνσης μπαινει στο τμημα μου της θετικης τη πρωτη μερα και επειδη στο γυμνασιο οι αριστουχοι των δυο γυμνασιων της πόλης ειχαν παει στο cern μας λεει, <<απο οτι εμαθα ειχατε παει στο cern, και εγω πηγα ομως οχι για χαβαλε όπως εσεις αλλα για δουλεια>>.Αυτο ο καθηγητης ηταν ο πιο αδιαφορος που εχω δει , οσο και να σηκωνα το χερι για ερωτηση -αποροια πιανοταν και τελικα δε με ρωτουσε κιολας
2)καθηγητρια τεχνολογιας(Ά λυκειου) μπαινει μεσα μιλαμε αρχιζει και ουρλιαζει και να βριζει,σταματαμε, αρχιζει το μαθημα ,καποια στιγμη αρχιζει καποια συζητηση με τη καθηγητρια και ενα παιδι της κανει παραπονο οτι δε μας φερετε καλα αρχιζει παλι να ουρλιαζει να βριζει και να πεταει εξω...
καλοι:
...βασικα δεν εχω χρονο οταν ξαναμπω θα τους αναφερω...

πανω στο καλο μας αφηνεις

Λοιπόν, θα σου πω "δυο" λόγια/συμβουλές και ελπίζω να σου φανούν χρήσιμα.
Καταρχάς μην πετάς έξω τους μαθητές, τουλάχιστον όχι με το παραμικρό. Πρέπει να νιώθουν άνετα με τον καθηγητή και όχι να τον φοβούνται. Κανʼτους μια παρατήρηση -με ηρεμία πάντα-.
Να τους επαινείς όταν κάνουν κάτι καλά και όχι να τους ξεπερνάς, διότι έτσι θα χάσουν το ενδιαφέρον τους και θα αργήσεις να ξαναδείς κάτι καλό από μέρους τους. Ακόμη στους κατωτέρου επιπέδου μαθητές χρειάζεται ενθάρρυνση και όχι αγριοφωνάρες, όπως κάνουν μερικοί-μερικοί.
Να συζητάς με τους μαθητές σου, όχι απαραιτήτως επί του μαθήματος θέματα, αλλά και για διάφορα άλλα πράγματα που μπορεί να τους απασχολούν.
Άμα θες να επιβληθείς της τάξεως, πρέπει να το κάνεις με αυστηρό, αλλά και συγχρόνως ήρεμο τρόπο, ώστε τα παιδιά να σε σέβονται και όχι να σε απεχθάνονται και να σε φοβούνται (ιδίως σε μικρής ηλικίας παιδιά). Να τους μάθεις να ψάχνουν αυτό που θέλουν να βρουν και εσύ να ψάχνεις να βρεις τις απαντήσεις σε αυτά που ίσως σε ρωτάνε οι μαθητές σου και ίσως δεν γνωρίζεις. Αντί να λες σε κάποιον "δεν ξέρω", πες του "θα το ψάξω και θα σου απαντήσω μόλις μάθω κάτι". Με αυτή τη μέθοδο δείχνεις στους μαθητές ότι δεν αδιαφορείς γι'αυτούς κι έτσι θα σε εμπιστευτούν και θα σε σέβονται περισσότερο. Αντιθέτως άμα δείξεις ότι αδιαφορείς θα αδιαφορούν κι εκείνοι.
Ελπίζω να σε βοήθησα κάπως. Καλή επιτυχία!

Ιδανικός καθηγητής δεν υπάρχει άλλα μπορείς να γίνεις ένας/μία καλός/ή καθηγητής/τρια.Όταν μπαίνεις στην τάξη μην ξυνίζεις τα μούτρα. Μπες μέσα με χαμόγελο. Μην κάνεις κάθε μέρα την ίδια ρουτίνα. Προσπάθησε να κάνεις μάθημα άλλα να είναι λίγο διαφορετικό από τις υπόλοιπες μέρες. Κάνε στα παιδιά ένα μικρό διαλειμματάκι λέγοντας κάτι αστείο για να μην είναι πολή κουραστικό το μάθημα. Άμα ένα παιδί δεν καταλαβάνει αυτό που είπες πάνε κοντά του και εξήγησέ του καλύτερα.

Ελπίζω να βοήθησα!:no1:

προσπαθησε να ενδιαφερεσαι για τους μαθητες ,να μν εισαι τυπικη επαγγελματιας του στυλ μπαινω κανω μαθημα κι οποιος καταλαβε καταλαβε για τς αλλους δν με ενδιαφερει,πετα κανα αστειο στο μαθημα πες καμια ιστορια για σενα αν πρεπει οπωσδηποτε να βαλεις απροειδοποιητο κανε πολλες νυξεις γι αυτο στο προηγουμενο μαθημα κ πανω απ ολα μη φωναζεις προσπαθησε να λυνεις το προβλημα με ηρεμους αλλα αυστηρους τονους

Αρχική Δημοσίευση από ILOVEMYDOG:

Ιδανικός καθηγητής δεν υπάρχει άλλα μπορείς να γίνεις ένας/μία καλός/ή καθηγητής/τρια.Όταν μπαίνεις στην τάξη μην ξυνίζεις τα μούτρα. Μπες μέσα με χαμόγελο. Μην κάνεις κάθε μέρα την ίδια ρουτίνα. Προσπάθησε να κάνεις μάθημα άλλα να είναι λίγο διαφορετικό από τις υπόλοιπες μέρες. Κάνε στα παιδιά ένα μικρό διαλειμματάκι λέγοντας κάτι αστείο για να μην είναι πολή κουραστικό το μάθημα. Άμα ένα παιδί δεν καταλαβάνει αυτό που είπες πάνε κοντά του και εξήγησέ του καλύτερα.

Ελπίζω να βοήθησα!:no1:

Click για ανάπτυξη...

Γιατί παρακαλώ, δεν υπάρχει ιδανικός καθηγητής και από που το συμπερένεις αυτό? Μην λέμε και ό,τι θέλουμε. Αν κάποιος το θέλει πραγματικά και έχει και καλές μεθόδους, πιστεύω πως με λίγη υπομονή όλα γίνονται.:no1:

Αρχική Δημοσίευση από randy1989:

Γιατί παρακαλώ, δεν υπάρχει ιδανικός καθηγητής και από που το συμπερένεις αυτό? Μην λέμε και ό,τι θέλουμε. Αν κάποιος το θέλει πραγματικά και έχει και καλές μεθόδους, πιστεύω πως με λίγη υπομονή όλα γίνονται.:no1:

Click για ανάπτυξη...

Κανείς δεν είναι τέλειος

Αρχική Δημοσίευση από ILOVEMYDOG:

Κανείς δεν είναι τέλειος

Click για ανάπτυξη...

Είδες να ανεφέρεται πουθενά η λέξη "τέλειος", γιατί εγώ δεν την είδα...:nono: Άλλο ιδανικός και άλλο τέλειος. Να ξέρουμε και τι λέμε.

Γεια χαρα! Κατ' αρχας χαιρομαι πολυ που το συγκεκριμενο θεμα ηρθε και παλι στην επιφανεια, καθως πιστευω οτι ειναι απ' τα χρησιμοτερα του forum. Eχοντας διαβασει ολες τις προηγουμενες απαντησεις ειπα να εκφερω και γω την αποψη μου για το θεμα αυτο. Εισαγωγικα να πω οτι ναι πιστευω οτι υπαρχει ιδανικος καθηγητης. Οχι τελειος, αλλα εξιδανικευμενος στα ματια των μαθητων του. Και για μενα οχι μονο δεν ειναι κακο, αλλα θεωρω οτι αυτο ευεργετει και τον Δασκαλο -καθως αμοιβεται ηθικα για το εργο του- και τον μαθητη ο οποιος διαπιστωνει οτι υπαρχουν ανθρωποι -εστω και λιγοι- που αγωνιζονται γιατην Παιδεια και ειμαι σιγουρη οτι αυτο ειναι ελπιδοφορο για καθε νεο παιδι.
Στο θεμα μας τωρα. Γνωμη μου ειναι πως αρχικα ο Δασκαλος θα πρεπει να καταστησει σαφες οτι αυτο που διδασκει το γνωριζει σε βαθος και οχι επιφανειακα. Η διαδικασια αυτη -για μενα- θα πρεπει να ειναι μη λεκτικη εκ μερους του Δασκαλου. Στοχος του δηλαδη ειναι να ''υποχρεωσει'' με τις γνωσεις του τον μαθητη να πει οτι πολυ απλα ''ο ανθρωπος που εχω απενταντι μου το κατεχει το σπορ'' Με αυτο τον τροπο κερδιζεται ο σεβασμος των μαθητων.
Απο 'κει και περα απαραιτητο στοιχειο δεν ειναι αλλο απο την προσωπικη καλλιεργεια. Και αυτο γιατι: Γιατι αλλη ευρητητα σκεψης εχει καποιος που και ως ανθρωπος -ανεξαρτητα δλδ απο το γνωστικο του αντικειμενο- φροντιζει να κρατα το μυαλο σε εγρηγορση. Και φυσικα, ολοι μας χρειαζομαστε καθηγητες που εκτος απο αρχαια, μαθηματικα κτλ. να μας βαθαινουν τη σκεψη. Αν ομως αυτο το στοιχειο δεν χαρακτηριζει τον ιδιο τον καθηγητη πως θα το εμφυσησει στους μαθητες του; Ζητουμεμο δηλαδη ειναι ανθρωποι που το μυαλο του να παιρνουν δυο στροφες παραπανω απ'τα σχολικα βιβλια.
Αυτα οσον αφορα το γνωστικο κομματι. Θελω ομως να σταθω και στο παιδαγωγικο ρολο του Δασκαλου, που κατα την γνωμη μου ειναι και ο σημαντικοτερος. Σιγουρα ολοι λιγο πολυ εχουμε διαβασει οτι ο Δασκαλος ειναι ''σμιλευτης ψυχων'' οτι ''χαλκευει συνειδησεις κτλ κτλ.'' Επειδη,λοιπον, εγω πιστεω στην αληθεια αυτων τον φρασεων (οσο κι αν καποιοι τις κοιτουν με δυσπιστια) θα ελεγα οτι ΚΑΝΕΙΣ μα κανεις μα κανεις δεν θα επρεπε να ασχολειται με την εκπαιδευση αν δεν εχει συνειδητοποιησει την ευθυνη του. Το οτι εγω πχ γουσταρω τρελα τ' αρχαια δεν αποτελει επαρκη λόγο για να γινω καθηγητης. Ο νοων νοειτω...
Γενικα, συμφωνησω με οσα εχουν αναφερθει σχετικα με την αγαπη προς τα νεα παιδια, και το γεγονος οτι ο δασκαλος εχει χρεος να οικοδομει μια σχεση εμπιστοσυνης και αλληλοθαυμασμου με αυτα. Επισης δεν πρεπει να ξεχνα οτι δεν ειναι η σκεψη αυτο που λειπει σημερα, αλλα στοιχεια οπως η ευαισθησια, η φαντασια,η υπευθυνοτητα. Αυτα θα πρεπει να προσπαθησει να οξυνει εφοσον μαλιστα ασχολειται με νεα παιδια τα οποια και ευπλαστα ειναι και φυσικα αποτελουν τους αυριανους ''μεγαλους''.
Τελος, πιστευω οτι αυτο που καθιστα ενας καθηγητη ξεχωριστο ειναι οχι οι γνωσεις που θα μεταδωσει οσο αυτο που μενει οταν αυτες ξεχαστουν. Πραγματα,δηλαδη, που δυσκολα προσδιοριζονται αλλα αποτελουν αποδειξη οτι ο Δασκαλος υπηρξε και φορεας της γνωσης αλλα και καλος Παιδαγωγος παραλληλα.

Αυτα απο μενα! Ζητω συγγνωμη αν σας κουρασα...

Βασικό στοιχείο ενός καθηγητή είναι να χαμογελά όταν μπαίνει στην τάξη. Θυμάμαι όταν εγώ ήμουν μαθητής - πριν πολλά πολλά χρόνια - αυτή τη μιζέρια που κουβαλούσαν οι καθηγητές μου στην τάξη.
Από την άλλη : ο καθηγητής πρέπει να ενδιαφέρεται πραγματικά για έναν-έναν από τους μαθητές του. Οι παιδικές ψυχές - ή έστω οι εφηβικές - είναι ευαίσθητες. Αν καταφέρεις και κερδίσεις τους μαθητές σου, όλα τα άλλα είναι εύκολα και το μάθημα θα "κυλάει" πολύ πιο ομαλά...
Αυτά σαν πρώτες σκέψεις...

Γεια σου ! Μπραβο σου που εισαι διατεθημενη να προσπαθησεις . . Ας ελπισουμε η καινουρια γενια των καθηγητων να ειναι πιο καλη..
Λοιπον.. Τι πιστευω εγω :
(1)Να μιλας με ενδιαφερον , ζωντανο τονο . Προσπαθεισαι να εισαι παντα ''ζωντανη'' στο μαθημα .
(2)Μην ειρωνευτεις ΠΟΤΕ ΠΟΤΕ ΠΟΤΕ μαθητη . Εσυ θα το κανεις σε εναν, και μετα θα σε αντιπαθησει ολοκληρο σχολειο..
(3)Οταν παρατηρεις αναστατωση στην ταξη , μην πεις ''παιδια δεν με αφορα εμενα αυτο, εγω μαθημα θελω να κανω '' . Να ακους τους μαθητες οταν δεν ειναι καλα. Οταν βλεπεις τη ταξη ανησυχη , ρωτα τι εγινε . Αν τα παιδια ξεκινησουν να σου πουν κατι μην δωσεις την πολυ σπαστικη απαντηση ''παιδια κανουμε μαθημα''
(4)Αυστηρη οπου χρειαζεται . Επιεικης επισης οπου χρειαζεται . Βαλε ορια και θα τα σεβαστουμε.
(5)Προσπαθησε να ακολουθεις το ρυθμο ολων των παιδιων και να τους συντονιζεις.

Δεν μου 'ρχεται κατι αλλο τωρα.. Αυτα νομιζω.. Α!!! Και κατι πολυ σημαντικο!
Να πηγαινεις περιποιημενη και ωραια ντυμενη στην ταξη (οχι προχειρα αλλα ουτε σαν λατερνα) γιατι ετσι φαινεσαι πιο ενδιαφερουσα ως καθηγητρια (ερευνες το ειπαν!!!)
Καλη επιτυχια!!!!!
(Πιστευω οτι θα εισαι πολυ καλη καθηγητρια,αφου ενδιαφερεσαι για αυτο..):no1:

Συγχαρητηρια φιλη μου που τα καταφερες να περασεις στη σχολη που επιθυμουσες..Κατα τη γνωμη μου,αυτοι οι καθηγητες που ξεχωρισαν ηταν εκεεινοι που ηταν φιλικοι με την εννοια οχι μονο του τροπου με τον οποιο παρεδιδαν το μαθημα αλλα φιλικοι ως ανθρωποι..Ηταν εκεινοι που εδιναν πολυ περισσοτερη βαση στο να γινουμε σωστοι ανθρωποι παρα καλοι μαθητες..καθως "το πρωτο μπορει να σταθει μονο του το δευτερο ομως οχι" οπως πολυ σωστα επισημαιναν..Επισης ηταν εκεινοι που ηταν υπομονετικοι και παραγωγικοι την ωρα του μαθηματος..και οχι του στυλ: μπαινω μεσα τελειωνω την ωριτσα μου με τα τερατα και να παω σπιτακι μου γτ βαριεμαι..Φαινονται και ξεχωριζουν οι καθηγητες που αγαπουν το μαθημα και τα παιδια,απο τους απλους δημοσιους υπαλληλους..Ειναι εκεινοι που εχουν μερακι και αγαπη γιαυτο που κανουν..ωστοσο ομως ξερουν και το σωστο τροπο να επιβληθουν στη ταξη..Δε θα αναφερθω σε αυταρχικο συστημα του τυπου :ενας ειναι ο αρχηγος της ταξης κτλ..καθως ειμαι σιγουρη πως ηδη τα γνωριζεις...Η εφαρμογη της μαιευτικης μεθοδου βοηθαει περισσοτερο στην καλυτερη κατανοηση του μαθηματος ενω πολυ σημαντικο ειναι επισης να μην καλλιεργει ο καθηγητης τον ανταγωνισμο στη ταξη αλλα τον συναγωνισμο -την αμιλλα..Αυτα τα χαρακτηριστικα κατα τη γνωμη μου κανουν ενα καθηγητη να ξεχωριζει στα ματια των παιδιων και γινεται και ο ιδιος ενα με τα παιδια χωρις να χανεται ο αμοιβαιος σεβασμος..Σου ευχομαι καθε επιτυχια στη δουλεια σου..

Εγώ θέλω ο ιδανικός καθηγητής να καταλαβαίνει ότι ένα παιδί έχει και εξωσχολικές δραστηριότητες (μπάσκετ,αγγλικά,γερμανικά κλπ) και ότι δεν μπορούμε να τα προλαβαίνουμε όλα σ'αυτή τη ζωή ή όταν τα προλαβαίνουμε δεν τα ξέρουμε καλά.

Ιδανικος καθηγητης..........................Λοιπον μπορεις να το δεις
απο πολλες πλευρες!
Για μενα ειναι αυτος που 1ον δεν ειρωνευετευετε εχει απαιτησεις αλλα οχι υπερβολικες και ξερει να καταλαβαινει τους μαθητες !

Μη βιαστειτε να με πειτε μαζοχα! Θα σας εξηγησω! Για καποιο λογο η αγαπημενη μου καθηγητρια ειναι μια η οποια ειναι αυστηρη,απαιτητικη, δεν χαμογελαει αλλα δεν ειναι ξινη. Ουτε παγωμενη! Σου βγαζει μια ζεστασια και θελεις δεν θελεις τη θαυμαζεις. Ειναι φιλικη, με χιουμορ, κανει τελειο μαθημα, και ΔΕΝ φωναζει. Την ταξη την επιβαλλει με μια βλοσυρη ματια. Αυτο αρκει. Και αυτες μπορει ωρες ωρες να σου σπανε τα νευρα αλλα ειναι πολυ καλες. Η συγκεκριμμενη με ειχε ενθαρρυνει πολυ!!! Βασικα τα πηρα λιγο επειδη φετος δεν την εχουμε. Αλλα οκ μαλλον θα μου περασει! Παντως ειναι καταπληκτικη. Βαζει πολλα αλλα ειναι φοβερη. Ξερει να κανει μαθημα!

Καλησπέρα aurora! Επειδή φέτος πέρασα κι εγώ στην ίδια σχολή και το όνειρό μου είναι να διδάξω αυτό που τόσο πολύ αγαπώ, προβληματίζομαι το ίδιο.
Ένα ήταν αυτό που δεν μου άρεσε κατά τη διάρκεια της μαθητικής μου πορείας: το γεγονός ότι πολλοί καθηγητές κάνουν αδικίες εις βάρος πολλών μαθητών. Και το κάνουν εσκεμμένα... είμαι πλέον σίγουρος γι' αυτό. Έτσι, ποτέ δεν θέλω να διαπράξω κάποια αδικία και σε συμβουλεύω να ακολουθήσεις κι εσύ το ίδιο.

Και οντως μετραει πολυ η εμφανιση. Αυτη που σας ελεγα ειναι πολυ γοητευτικη. βεβαια δεν χρειαζονται υπερβολες!

Εμένα ο αγαπημένος μου καθηγητής είναι από τους καλύτερους φυσικούς στην πάτρα. Φωνάζει απίστευτα, χλευάζει και ειρωνεύεται τον κάθε μαθητή, είναι απόλυτος, πολύ αυστηρός, η πλάκα δεν υφίσταται καθόλου στο μάθημά του, η ανώτερη βαθμολογία που είχε βάλει στα τετράμηνα ήταν 16 και 17 αντίστοιχα (έχει σκίσει και τετράδιο). Όμως σε εμένα δεν είχε κάνει τίποτα, γιατί ήμουν ο καλύτερος. Τα περισσότερα παιδιά τον φοβόντουσαν. Θέλει να αισθάνεται πως αυτός είναι και άλλος κανένας. Μάλιστα την μόνη φορά που με σήκωσε ήταν την τελευταία μέρα που κάναμε μάθημα και μάλιστα μου έβαλα την πιο δύσκολη άσκηση που μπορούσε (την έλυσα, αν και παρόλο που έγραφα συνέχεια μου πήρε όλη την ώρα). Όμως όταν έμπαινε μεσα στην τάξη εμπνεαι εμπνεόμουν απο αυτόν, μου άρεσε τρελά το μάθημά του, ανυπομονούσα το πότε θα τον έχω.
Τέλος πολλοί από μας (όσοι είχαν διάθεση) έμαθαν τα πάντα και πολύ καλά. Να φανταστείτε πως το βιβλίο δεν το χρησιμοποιούσαμε, αλλά μας υπαγόρευε αυτός σε τετράδιο και γράφαμε.............

Τι λέτε, είμαι βιτσιόζος;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Αρχική Δημοσίευση από Harry0000:

Εμένα ο αγαπημένος μου καθηγητής είναι από τους καλύτερους φυσικούς στην πάτρα. Φωνάζει απίστευτα, χλευάζει και ειρωνεύεται τον κάθε μαθητή, είναι απόλυτος, πολύ αυστηρός, η πλάκα δεν υφίσταται καθόλου στο μάθημά του, η ανώτερη βαθμολογία που είχε βάλει στα τετράμηνα ήταν 16 και 17 αντίστοιχα (έχει σκίσει και τετράδιο). Όμως σε εμένα δεν είχε κάνει τίποτα, γιατί ήμουν ο καλύτερος. Τα περισσότερα παιδιά τον φοβόντουσαν. Θέλει να αισθάνεται πως αυτός είναι και άλλος κανένας. Μάλιστα την μόνη φορά που με σήκωσε ήταν την τελευταία μέρα που κάναμε μάθημα και μάλιστα μου έβαλα την πιο δύσκολη άσκηση που μπορούσε (την έλυσα, αν και παρόλο που έγραφα συνέχεια μου πήρε όλη την ώρα). Όμως όταν έμπαινε μεσα στην τάξη εμπνεαι εμπνεόμουν απο αυτόν, μου άρεσε τρελά το μάθημά του, ανυπομονούσα το πότε θα τον έχω.
Τέλος πολλοί από μας (όσοι είχαν διάθεση) έμαθαν τα πάντα και πολύ καλά. Να φανταστείτε πως το βιβλίο δεν το χρησιμοποιούσαμε, αλλά μας υπαγόρευε αυτός σε τετράδιο και γράφαμε.............

Τι λέτε, είμαι βιτσιόζος;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Click για ανάπτυξη...

Και λιγα λες