Με αγχώνει η μετάβαση από το Γυμνάσιο στο Λύκειο.

Αρχική Δημοσίευση από Lazarus_s:

Ξερεις κατι "who" οσες φορες ημουν ο εαυτος μου με απερριπταν!οταν εδειχνα κατι που δν ημουν τοτε μια χαρα με δεχοντουσαν απλα δν ανετχω τη προσποιηση!

Click για ανάπτυξη...

Άρα δεν τους άξιζες για φίλος! Αφού σε απέρριπταν, τους "έδινες" κάτι που τους έπεφτε πολύ "βαρύ" και προφανώς για να μην το δεχτούν δεν το άξιζαν. Οπότε μην χωλοσκάς. Υπάρχουν άτομα εκεί έξω που πραγματικά αξίζουν και να σαι σίγουρος ότι θα σε δεχτούν γι αυτό που είσαι και όχι γι αυτό που θα θελαν να είσαι. Κάνε υπομονή, ξανατονίζω, να σαι πάντα ο εαυτός σου και να σαι σίγουρος ότι θα τα βρεις

Καποιες φορες οι υπομονοι κ η ορεξη για αναζητηση μου τελειωνουν!και νομιζω πως δν θα αργησει πολυ αυτη η ωρα!χρειαζομαι εναν Φιλο τωρα π παιρναω εεφηβεια και εχω παλουκια!εχεις μσν να μιλησουμε

Αρχική Δημοσίευση από Lazarus_s:

Ξερεις κατι "who" οσες φορες ημουν ο εαυτος μου με απερριπταν!οταν εδειχνα κατι που δν ημουν τοτε μια χαρα με δεχοντουσαν απλα δν ανετχω τη προσποιηση!

Click για ανάπτυξη...

Ποιές διαφορές έχει η συμπεριφορά σου όταν είσαι ο εαυτός σου και όταν προσποιήσαι;

Επίσης χρειάζεται πολύς χρόνος για να γίνει κάποιος καλός σου φίλος, πρέπει να περάσει από στάδια... Στην αρχή γνωστός, μετά να κάνετε παρέα και μετά να γίνει κολλητός/Φίλος όπως το εννοείς εσύ... Γι' αυτό μην απορρίπτεις τελείως και τους γνωστούς σου ή αυτούς μόνο για "χαβαλέ"...

Δεν τους απορριπτω εγω αυτοι με απορριπτουν

Αποκλείεις να γίνεται αυτό επειδή το φοβάσαι; Φοβάσαι πως θα σε απορρίψουν, το πιστεύεις ακόμα περισσότερο και έτσι στο τέλος σε απορρίπτουν στην πραγματικότητα.. Το έχουν γράψει πολλοί ψυχολόγοι και ο Φρόυντ, όταν πιστεύεις στην γρουσουζιά/στο φόβο τότε όντως γίνεται κάτι κακό, που το προκαλεί η συμπεριφορά σου...

Επίσης νομίζω πως τα πρώτα λεπτά με έναν άνθρωπο είναι τα πιο σημαντικά.. Αν είσαι υπερβολικά συγκρατημένος και δε μιλάς σε κάποιον στην αρχή, λίγο δύσκολο να αλλάξει μετά... Λογικό δεν είναι; Και εσύ δεν σχηματίζεις γνώμη για ένα άτομο αμέσως μόλις το δεις και του μιλήσεις; (Και δεν είναι πάντα σωστή αυτή η γνώμη...)

Δε λέω να κάνεις κάτι φοβερό απλά ένα φιλικό χαμογελαστό "γεια" π.χ. φέτος στην προσευχή δεν βλάπτει, ακόμα και αν δεν τα ξέρεις τα παιδιά.. (Ειδικά σε κορίτσια, που από τη φύση τους τα περισσότερα είναι πιο φιλικά :no1

Αρχική Δημοσίευση από Lazarus_s:

την διασκεδαση δεν μπορω να την κανω μονος μου οποτε μεχρι να βρω φιλους δν υπαρχει διασκεδαση!ξερετε ποια ειναι η μεγαλη διαφορα μου με τα αλλα παιδια?εγω ψαχνω εναν Φιλο που οχι μονο να περνω καλα μαζι του αλλα κ να του μιλαω για ολα ενω ολοι οι αλλοι ψαχνουν εναν φιλο μονο για χαβαλε!δυσκολα πραγματα ζηταω γμτ

Click για ανάπτυξη...

χα! δν νομίζω οτι ζητάς τόσα πολλά! ίσα ίσα είναι λογικό! εγώ προσωπικά μιλάω πολύ με φίλους που είναι πιο κοντά,και κατ' εμέ,αυτό είναι που ξεχωρίζει αυτούς από τα άτομα που κάνω ''παρέα'' τα οποία οκ, ναι μεν τους έχω επιλέξει,αλλά πιο πολύ χαβαλέ, παρα να λέω εκεί σοβαρά ζητήματα...
Επίσης ένας φίλος δεν έρχεται ούτε ουρανοκατέβατος, ούτε ''έτοιμος'' αμέσς μπροστά σου! έτσι οπλίσου με αυτοπεπίθεση τον Σεπτέμβριο και αν το πιστεύεις θα το καταφέρεις να κάνεις φίλους,ακόμα και αν αυτό πάρει χρόνο:no1: ΔΝ χρείαζεται όμως συνεπώς να κάνεις τον χαμελέοντα στον δικό σου χαρακτήρα! μείνε όπως είσαι.... οι καλοί σ φίλοι θ σε δεχτούν όπως είσαι

Δεν πρέπει να ξεκινήσεις τη νέα χρονιά πιστεύοντας ότι δεν θα κάνεις νέες φιλίες. Το αντίθετο. Πρέπει να πας με αυτοπεποίθηση και να πλησιάσεις τα άλλα παιδιά. Όμως να μην προσπαθήσεις να αλλάξεις τον χαρακτήρα σου. Πρέπει να δείξεις αυτό που πραγματικά είσαι. Μήπως φαίνεσαι απόμακρος απο τους άλλους και γι αυτό μετά φεύγουν κι οι άλλοι?
Ε και γνωρίζοντας νέα παιδιά σιγά σιγά θα βρεις και κάποιον με τον οποίον θα μπορείς να τα λες όλα και να μην είναι μόνο για χαβαλέ.

Ακριβως μα ακριβως τα ιδια κι εγω!! Πραγματικα κι εγω δε θεωρω φιλια το "παμε για καφε" και γενικως την παρεα μονο για το χαβαλε! Εννοειται οτι χρειαζονται κι αυτα, ομως πρεπει να υπαρχει και καποιος που μπορεις να πεις τα προβληματα σου, να σου εμπνεει εμπιστοσυνη. Γιατι κακα τα ψεματα οταν περνας δυσκολα δεν ειναι και οτι πιο ευκολο να τα κουβαλας μονος σου! Εγω 12 χρονια στο σχολειο δεν εκανα ΟΥΤΕ ΜΙΑ πραγματικη φιλια, τιποτα. Δεν ειμαι και ο πιο ευκολος ανθρωπος του κοσμου, το παραδεχομαι. Αλλα ελπιζω οτι στο πανεπιστημιο θα βρω ατομα με τα οποια θα μπορεσω να κανω σοβαρη παρεα. Δεν επαψα ουτε στιγμη να το ελπιζω αυτο. Δυστυχως ειναι απιστευτα δυσκολο (ως και ακατορθωτο) να κανεις πραγματικες φιλιες. Και το κακο ειναι οτι εγω δεν μπορω να συμβιβαστω με μια "επιφανειακη" φιλια, προτιμω τη μοναξια μου.

Αρχική Δημοσίευση από chris_90:

Ακριβως μα ακριβως τα ιδια κι εγω!! Πραγματικα κι εγω δε θεωρω φιλια το "παμε για καφε" και γενικως την παρεα μονο για το χαβαλε! Εννοειται οτι χρειαζονται κι αυτα, ομως πρεπει να υπαρχει και καποιος που μπορεις να πεις τα προβληματα σου, να σου εμπνεει εμπιστοσυνη. Γιατι κακα τα ψεματα οταν περνας δυσκολα δεν ειναι και οτι πιο ευκολο να τα κουβαλας μονος σου! Εγω 12 χρονια στο σχολειο δεν εκανα ΟΥΤΕ ΜΙΑ πραγματικη φιλια, τιποτα. Δεν ειμαι και ο πιο ευκολος ανθρωπος του κοσμου, το παραδεχομαι. Αλλα ελπιζω οτι στο πανεπιστημιο θα βρω ατομα με τα οποια θα μπορεσω να κανω σοβαρη παρεα. Δεν επαψα ουτε στιγμη να το ελπιζω αυτο. Δυστυχως ειναι απιστευτα δυσκολο (ως και ακατορθωτο) να κανεις πραγματικες φιλιες. Και το κακο ειναι οτι εγω δεν μπορω να συμβιβαστω με μια "επιφανειακη" φιλια, προτιμω τη μοναξια μου.

Click για ανάπτυξη...

Τα λες πάρα πολύ σωστά φίλε μου. Δύσκολα σε αυτή την ηλικία να βρεις πραγματικούς φίλους, και κυρίως για εμάς τα αγόρια. Τα κορίτσια δένονται πιο εύκολα, συνεπώς κάνουν πιο εύκολα δυνατές φιλίες. Φιλία δεν είναι "η παρέα για τον καφέ". Η φιλία είναι "θα είμαι εδώ όποτε με χρειαστείς". Καλά κάνεις και ελπίζεις, και να συνεχίζεις να ελπίζεις ότι θα βρεις πραγματικούς φίλους. Απλώς μερικά πράγματα θέλουν τον χρόνο τους. :no1:

Και σου λέω, ότι δεν είσαι ο μόνος σε αυτή τη θέση (αν αυτό σε κάνει να νιώσεις καλύτερα )

:thanks:

Ακριβως μα ακριβως τα ιδια κι εγω!! Πραγματικα κι εγω δε θεωρω φιλια το "παμε για καφε" και γενικως την παρεα μονο για το χαβαλε! Εννοειται οτι χρειαζονται κι αυτα, ομως πρεπει να υπαρχει και καποιος που μπορεις να πεις τα προβληματα σου, να σου εμπνεει εμπιστοσυνη. Γιατι κακα τα ψεματα οταν περνας δυσκολα δεν ειναι και οτι πιο ευκολο να τα κουβαλας μονος σου! Εγω 12 χρονια στο σχολειο δεν εκανα ΟΥΤΕ ΜΙΑ πραγματικη φιλια, τιποτα. Δεν ειμαι και ο πιο ευκολος ανθρωπος του κοσμου, το παραδεχομαι. Αλλα ελπιζω οτι στο πανεπιστημιο θα βρω ατομα με τα οποια θα μπορεσω να κανω σοβαρη παρεα. Δεν επαψα ουτε στιγμη να το ελπιζω αυτο. Δυστυχως ειναι απιστευτα δυσκολο (ως και ακατορθωτο) να κανεις πραγματικες φιλιες. Και το κακο ειναι οτι εγω δεν μπορω να συμβιβαστω με μια "επιφανειακη" φιλια, προτιμω τη μοναξια μου.

Click για ανάπτυξη...

Τα λες πάρα πολύ σωστά φίλε μου. Δύσκολα σε αυτή την ηλικία να βρεις πραγματικούς φίλους, και κυρίως για εμάς τα αγόρια. Τα κορίτσια δένονται πιο εύκολα, συνεπώς κάνουν πιο εύκολα δυνατές φιλίες. Φιλία δεν είναι "η παρέα για τον καφέ". Η φιλία είναι "θα είμαι εδώ όποτε με χρειαστείς". Καλά κάνεις και ελπίζεις, και να συνεχίζεις να ελπίζεις ότι θα βρεις πραγματικούς φίλους. Απλώς μερικά πράγματα θέλουν τον χρόνο τους. :no1:

Και σου λέω, ότι δεν είσαι ο μόνος σε αυτή τη θέση (αν αυτό σε κάνει να νιώσεις καλύτερα )

Click για ανάπτυξη...

Όχι βέβαια, είμαι κι εγώ στο κλαμπ.

Κάποιοι λένε ορισμένους "φίλους" μόνο και μόνο επειδή έχουν πάει στην καφετέρια μαζί ή επειδή συμπεριφέρονται "φιλικά" ο ένας στον άλλο.

Lazarus, μη χωλοσκάς, αν νομίζεις ότι κανένας δε σου ταιριάζει τότε άστο. Να είσαι ο εαυτός σου όχι μόνο επειδή έτσι αποφεύγονται οι παρεξηγήσεις, αλλά επειδή διαφορετικά δε θα νιώσεις ποτέ όμορφα με κάποιον.

Μπορεί να είσαι απαιτητικός, αλλά είμαι σίγουρος ότι έχεις να προσφέρεις ανάλογα σε όποιον σε δεχτεί όπως είσαι.

Η ελπίδα είναι που μ' έχει μαράνει κι εμένα, λέω, πως άμα πάμε στο Πανεπιστήμιο θα πήξει λίγο περισσότερο το μυαλό των υπολοίπων. Μένει να δούμε...

Φυσικα και να εισαι ο εαυτος σου.Ποτε δεν πρεπει κανεις να αλλαζει για να αρεσει στους αλλους.Ο καθενας θα μας συμπαθησει για αυτο που ειμαστε οχι γι'αυτο που θα ηθελαν να ειμαστε:no1:

Πολλες φορες στη ζωη μου (οταν ημουν μικροτερος), προσπαθησα να ειμαι καποιος αλλος. Πιστευα οτι ο εαυτος μου δεν θα αρεσει ποτε και σε κανεναν. Τοτε ελεγα οτι ο μονος τροπος για να βρω παρεα θα ηταν να αλλαξω ριζικα τη συμπεριφορα μου. Βαρεθηκα ομως... βαρεθηκα οταν καταλαβα οτι επαιζα θεατρο για ατομα που τελικα δεν αξιζαν ουτε την καλημερα μου! Που οταν μου ετυχε κατι παρα πολυ σοβαρο αυτοι ηταν αφαντοι. Που με εθαβαν συνεχως πισω απο την πλατη μου και με εκαναν παρεα απο "λυπηση", επειδη λεει ημουν μονος μου. Απο τοτε υποσχεθηκα στον εαυτο μου οτι δεν θα αλλαξω ΠΟΤΕ και για ΚΑΝΕΝΑΝ. Καποιος ανθρωπος δεν θα με συμπαθησει γι' αυτο που ειμαι... δεν μπορει. Ειναι οτι χειροτερο να μην εισαι ο εαυτος σου και τελικα να συνειδητοποιεις οτι δεν αξιζε κιολας!

Ρε παιδια γιατι σκάτε κ γιάυτό????και εγώ φέτος θα πάω λυκειο....Προσεξε πως το βλέπω:άγνωστος μεταξύ γνώστων????Μην σκας!!!!Να είσαι απλά ο εαυτός σου!!!οποίος σε συμπαθήσει γι'αύτο που είσαι,αξίζει....Οποίος όχι,α΄πλά δεν ταιριάζεται σαν χαρακτήρες!!!!Και΄σκέψου κάτι άλλο:Αν δεν είσαι ο εαυτός σου,τότε σίγουρα δεν θα είσαι εσύ χαρούμενος....Και οπωσδήποτε το πρΩτο σου μέλιμα πρέπει να είναι το να πέρνας εσύ καλά στο λύκειο..Αλλωστε θα φάμε 3 χρόνια από τη ζώη μας εκεί μεσα...

Κι εγω που το τελειωσα το Λυκειο δεν περασα καλα! Επαθα τιποτα ομως; Ισα-ισα εζησα καποιες εμπειριες οι οποιες μου εμαθαν να μην εμπιστευομαι τους ανθρωπους με την πρωτη, να φυλαγομαι. Στη ζωη δυστυχως δεν ειναι ολοι καλοι. Μαλλον ειναι η μειοψηφεια.

Καταλαβαινω πως αυτα δεν τα παιρναω μονο εγω αλλα και πολυ αλλοι!θελετε ολοι μαζι να κανουμε παρειτσα?θελετε (chris_90,Crookshanks,Evris7 και οποιος αλλος θελει) να ανταλαξουμε μσν?

[offtopic] Σου έστειλά σχετικό προσωπικό μήνυμα [/offtopic]

Αρχική Δημοσίευση από chris_90:

Πολλες φορες στη ζωη μου (οταν ημουν μικροτερος), προσπαθησα να ειμαι καποιος αλλος. Πιστευα οτι ο εαυτος μου δεν θα αρεσει ποτε και σε κανεναν. Τοτε ελεγα οτι ο μονος τροπος για να βρω παρεα θα ηταν να αλλαξω ριζικα τη συμπεριφορα μου. Βαρεθηκα ομως... βαρεθηκα οταν καταλαβα οτι επαιζα θεατρο για ατομα που τελικα δεν αξιζαν ουτε την καλημερα μου! Που οταν μου ετυχε κατι παρα πολυ σοβαρο αυτοι ηταν αφαντοι. Που με εθαβαν συνεχως πισω απο την πλατη μου και με εκαναν παρεα απο "λυπηση", επειδη λεει ημουν μονος μου. Απο τοτε υποσχεθηκα στον εαυτο μου οτι δεν θα αλλαξω ΠΟΤΕ και για ΚΑΝΕΝΑΝ. Καποιος ανθρωπος δεν θα με συμπαθησει γι' αυτο που ειμαι... δεν μπορει. Ειναι οτι χειροτερο να μην εισαι ο εαυτος σου και τελικα να συνειδητοποιεις οτι δεν αξιζε κιολας!

Click για ανάπτυξη...

+111.... είναι όντως το χειρότερο! γι αυτό μην το αφήσεις να συμβεί! είναι κουραστικό να παίζεις κάποιος που δν είσαι,και κάποτε η παράσταση τελειώνει και πίστεψε με τότε είναι τόσο άσχημο,αλλά ίσα ίσα τότε είναι η ώρα να τα ξεπεράσεις όλα! στο κάτω κάτω φαίνεται περισσότερο γελοίος όταν παίζει κάποιον ρόλο εκτος απο αυτό του ''ρεπερτορίου'' του κάποιος,που ούτε καν αξίζει τον κόπο!:emm:

Κι εγω που το τελειωσα το Λυκειο δεν περασα καλα! Επαθα τιποτα ομως; Ισα-ισα εζησα καποιες εμπειριες οι οποιες μου εμαθαν να μην εμπιστευομαι τους ανθρωπους με την πρωτη, να φυλαγομαι. Στη ζωη δυστυχως δεν ειναι ολοι καλοι. Μαλλον ειναι η μειοψηφεια.

Click για ανάπτυξη...

Eγώ το έμαθα αυτό από το Γυμνάσιο και το εμπεδώνω τώρα στο Λύκειο...

Ίσα-ίσα που άμα είσαι καλός οι άλλοι πέφτουν να σε φάνε είτε από ζήλια είτε γιατί έχουν να αποκομίσουν κάτι. Οπότε, λέω εγώ, μη τους δείχνεις το καλό σου πρόσωπο, δείχνε τους αδιαφορία...

Αρχική Δημοσίευση από Lazarus_s:

παιδια πρωτη φορα γραφω γι αυτο συγγνωμη αν εχω κανει καποιο λαθος!
Το προβλημα μου ειναι οτι απο σεπτεμβριο παω λυκειο...οχι ακριβως αυτο...παω σε ενα λυκειο που δν θα πηγαινει κανεις απ τους φιλους και δν θα ξρω κανεναν!με ποιον τροπο θα βρω νεους φιλους?και μπορω να κανω κατι τωρα το καλοκαιρι ετσι ωστε να μην εχω πολυ διαβασμα για ολη τη χρονια?και πως μπορω να οργανωσω καλα το προγραμμα μου?

Click για ανάπτυξη...

Πρώτον, καλωσήρθες στην παρέα μας!
Ν'αρχίσω από τα εύκολα. Λοιπόν, δεν χρειάζεται ούτε αυτό, ούτε το επόμενο καλοκαίρι κάποια ειδική προετοιμασία για το σχολείο. Τώρα άραξε απλώς. Το 2010 θα σε απασχολήσουν αυτά. Δική μου συμβουλή είναι να παρακολουθείς το μάθημα της ημέρας στην τάξη με προσοχή και να εξασκείσαι με πολλές ασκήσεις στο σπίτι. Κατ'αρχήν, αυτά θα σε βοηθήσουν. Μην ανησυχείς, δεν ειναι τόσο παλούκι η Α' Λυκείου. Όσον αφορά το πρόγραμμα, απλά φρόντισε να έχεις ένα δίωρο ή τρίωρο καθημερινά μέσα στο οποίο θα μελετάς όλα τα μαθήματα εναλλαξ. Απλά μη λες πχ. "δεν διάβασα τώρα, θ'αρχίσω από την άλλη εβδομάδα". Έτσι θα το αναβάλεις συνεχώς και δεν θα προκύψει τίποτα.

Στα πιο δύσκολα, τώρα. Εντάξει, για τους πάντες υπάρχει μια νέα αρχή. Συνταγή για νέους φίλους δεν υπάρχει, γιατί δεν είναι όλοι οι άνθρωποι κόπιες. Ενδεικτικά, μόνο, θα σου πω να είσαι φιλικός με όλους (δεν έχεις και λόγο, άλλωστε, να εισαι εχθρικός με καινούριους ανθρώπους) και απλώς όσους "δε σου γεμίζουν το μάτι" να τους έχεις αυτό που λέμε μακριά κι αγαπημένοι. Ούτε κολλητάρια, ούτε εχθροί, φυσικά. Ψάξε με ποια άτομα ταιριάζει ο χαρακτήρας σου, πήγαινε κάτσε μαζί τους την πρώτη μέρα και τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους. Φυσικά να είσαι ο εαυτός σου και να μη γίνεσαι χαμαιλέοντας για χάρη κανενός. Μια μέρα θα κουραστείς να προσποιείσαι και όλα θα καταρρεύσουν, αν αρχίσεις απο τέτοια βάση. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει οτι δεν θα προσπαθήσεις να βελτιώσεις πτυχές του χαρακτήρα σου που πιθανόν να κρατούσαν μακριά τους ανθρώπους έως τώρα. Πχ. αν βλέπεις ότι μια πτυχή του χαρακτήρα σου ενοχλεί τους άλλους και αποτελεί αρνητικό στοιχείο, τότε καλό θα ήταν να προσπαθήσεις να την αποβάλλεις. Τέτοιες θα μπορούσαν να είναι η βιαιότητα, η αποτομιά, η ντροπαλότητα, η τάση να είσαι εκτός της ομάδας, η υπερβολική ανοχή κλπ. Αυτά θα τα βρεις μόνος σου νομίζω. Απλώς αυτό που θέλω να πω είναι πως όντως αν κάτι ενοχλεί τους άλλους και ταυτόχρονα είναι αρνητικό, δεν είναι και τόσο τραγικό να το αποβάλλουμε όπως είναι. Οι προσωπικότητες χτίζονται με στόχο να γίνουν όλο και καλύτερες και είναι γεγονός οτι η διάδραση με τους άλλους ανθρώπους είναι ο μόνος τρόπος που μπορεί να μας πει τον καταλληλότερο δρόμο προς αυτήν την κατεύθυνση. Μερικές υποχωρήσεις, ακόμη, δεν κάνουν κακό. Η ζωή του ατόμου σε μία ανθρώπινη ομάδα ουσιαστικά είναι ένα σύνολο συμβιβασμών. Αρκεί να μην είναι μονομερείς, γιατί τότε θα είσαι θύμα και όχι ισάξιος partner μιας σχέσης.

και εγώ στο κλάμπ αυτό ανήκω αλλά οκ !τι να κάνουμε τώρα;φυσικά και θα ήταν καλό να υπάρχει ένα τέτοιο άτομο αλλά κ εγω προτείμω την μοναξία από μια "φιλία" από την οποία θα πέρνω λιγότερα από όσα αξίζω πραγματικά!κ είναι γεγονός ότι οι φιλίες χτίζονται στα δύσκολα κ όταν χρειάστηκα η "παρέα του καφέ-φίλοι" ήταν αλλού!!!!δεν πειράζει μαθήματα ζωής είναι αυτά!!!α επίσης καλύτερα να σε ζηλέυουν παρά να σε λυπούνται! οι περισσότεροι είναι κακοί , και αυτό το διαπίστώνω όλο και περίσσοτερο καθημερινά και κοιτούν να σε εκμεταλλευτούν το θέμα είναι να δίνεις εκεί που πραγματικά αξίζει και όχι να ανναλλώνεσαι άσκοπα !!και αυτό θα το μάθεις μόνο, αν πάθεις!