Ζωή στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό;

Επανέρχομαι με ένα θέμα που νομίζω ότι θα έπρεπε να απασχολεί πολλούς ίσως περισσότερο από τις πανελλαδικές αλλά ως γνωστό στην χώρα μας, δεν υπάρχει και αρκετή ομοψυχία σε πολλά επίκαιρα κοινωνικά θέματα. Όντας πτυχιούχος και "νεομετανάστης" στην Ευρώπη, αυτή την περίοδο για πρώτη φορά στη ζωή μου αμφιταλαντεύομαι ανάμεσα στο αν αξίζει η ζωή στην Ελλάδα ή σε κάποια χώρα του εξωτερικού. Η τριετής διαμονή μου στην Αυστρία με έκανε να έχω αποδομήσει τελείως αυτό που αρκετοί Έλληνες "ζηλεύουν" ως οργάνωση και απίστευτη τελειότητα σε διάφορες χώρες εκτός της δικής μας. Ο λόγος: η κουραστική τυπικότητά τους, το ψεύτικο thank you, το ψεύτικο hi, το ψεύτικο χαμόγελο και το γεγονός ότι ψάχνουν φίλους από dating sites!

Όλα διεκπεραιώνονται με μια απίστευτη τυπικότητα βασισμένη σε μια μπερδεμένη κουλτούρα καθολικισμού και προτεσταντισμού με αποτέλεσμα να μην είμαι σίγουρος κατά πόσο οι δυτικοευρωπαίοι αντιλαμβάνονται τις ανθρώπινες αξίες εκτός του χρήματος! Μεγαλωμένος με την Ελληνική κουλτούρα που είναι τελείως διαφορετική από την Δυτική, όσο και αν πιέζουμε τον εαυτό μας να νιώθουμε Ευρωπαίοι, τελικά δεν είμαστε Ευρωπαίοι. Η αποκοπή από την Ευρώπη συντελέσθηκε με την απομόνωση του Ελληνικού κόσμου υπό την Μουσουλμανική και Βαλκανική κουλτούρα για 400 και πλέον χρόνια χωρίς να έχουν αλλάξει και πολλά σε επίπεδο ιδιοσυγκρασίας. Θα έλεγα ότι θα μας ταίριαζε να ψάχναμε για δουλειά και διαμονή στην φίλη μας Τουρκία παρά στην Ευρώπη, όσο και αν συνεχώς προσπαθούμε να αποβάλλουμε τον εσωτερικό μας Τουρκισμό λόγω αναπόφευκτης επίδρασης.

Τελευταία είμαι σε μια φάση που θα πρέπει να απολογούμαι σε έναν κοινωνικό περίγυρο ή σόι, αν θα πρέπει ή όχι, να μείνω στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό και γιατί; Διαπιστώνω ότι οι ομάδες απόψεων είναι τελείως διχαστικές και αντικρουόμενες καθώς η κάθε ομάδα εκφράζει γνώμη με βάση καθαρά υποκειμενικό κριτήριο ή ημιμαθούς πληροφόρησης για κάποιον γιο φίλο της γκόμενας της θείας της μάνας της που βρήκε δουλειά εύκολα από το Linkedin με 10000 ευρώ το μήνα σε κάποια company και ...το χάπι θα πρέπει να χρυσώνεται ως επιτυχημένη ζωή.

Διαβάζοντας απίστευτες απόψεις από Έλληνες που ζουν στη Δυτική Ευρώπη από 3 και πλέον χρόνια, διαπιστώνει κανείς ότι η πλειοψηφία έχει βρει μια δουλειά, όχι αυτή που νόμιζε, όχι με τον μισθό που θα ήθελε, όχι με τους φίλους που θα ήθελε (ή μάλλον κανέναν φίλο), μέσα σε μια τελείως μοναχική ζωή με πιθανά δείγματα ρατσισμού (localization) προσπαθούν να χτίσουν μια υποφερτή ζωή. Τελικά η ζωή στην Ελλάδα είναι καλύτερη ή εμείς αναζητούμε πράγματα έξω από την συμπεριφορική κουλτούρα μας; Έχω παραδείγματα και με συγγενείς που ζουν (έχοντας γεννηθεί) στο εξωτερικό αλλά δεν θα έλεγε κανείς ότι ζουν μια αξιοζήλευτη ζωή από την άποψη ότι περιμένουν 2 βδομάδες το χρόνο να κατέβουν Ελλάδα να κάνουν διακοπές. Ακούω πολλούς από την άλλη να λένε ότι η Ελλάδα δεν έχει μέλλον κλπ χωρίς όμως να κοιτάνε ρεαλιστικά, ότι και η Δυτική Ευρώπη δεν είναι μια κοινωνία τόσο ευέλικτη και ανθρωπιστική. Μπορεί η Ελλάδα να έχει την ανασφάλιστη εργασία ή τα φέσια (για όσους ξέρουν από ιδιωτικό τομέα) αλλά η Γερμανία έχει την ευθύτητα και προσβολή αν ο στόχος δεν επιτεύχθει. Ακόμη και οι καθηγητές Πανεπιστημίου σε αντίθεση με την Ελλάδα, είναι αρκετά ευθείς και τυπολάτρες με μόνιμα ένα ψεύτικο χαμόγελο εντός ορίου. Μπορώ να βρω 150 αρνητικά στην Ελλάδα, αλλά έχω και άλλα 80 αρνητικά στο εξωτερικό ως προς τον τρόπο που ζουν, σκέφτονται και συμπεριφέρονται αναμεταξύ τους.

Εσείς τι γνώμη έχετε; Για εσάς η ζωή είναι μόνο μια τυπική καριέρα; Η Ελλάδα είναι τόσο χάλια όσο τα ΜΜΕ και ο κόσμος καθημερινά παραπονιέται; Τελικά τι σημαίνει επιτυχημένη ζωή ή τι αξία έχει όλο αυτό;

Μπορώ να πω πως εν μέρει ασπάζομαι αυτόν τον προβληματισμό. Λεω εν μέρει γιατί έχω ζήσει ένα πολύ σύντομο διάστημα μερικών μηνών λόγω εράσμους στο εξωτερικό, και αν και ήμουν σε χώρα της νοτίου ευρώπης, υπήρχαν κάποια πράγματα που ξεχώρησα και με προβλημάτισαν.
Θα αναφέρω ένα πολύ χρακτηριστικό παράδειγμα συμπεριφοράς που με έκανε να αμφιβάλλω κι εγώ για το αν αντιλαμβάνονται και άλλες αξίες πέρα από την τυπικότητα και το χρήμα, και δεν έμενα καν σε προτεσταντική χώρα. Συγκατοικούσα για μήνες με μια ντόπια, και το σπίτι ήταν δικό της. Επομένως η σχέση μας δεν ήταν απλά οικονομική να είναι η σπιτονοικοκυρά μου που της έδινα το εννοίκιο, που και που κάναμε και παρέα. Αποχαιρετιστήκαμε με φιλιά, δώρα και έλα σπίτι μου στην Ελλάδα να σας φιλοξενήσω. Όλα νορμαλ ως εδώ. Μέχρι που ήρθε και η ώρα για τον απολογισμό και την επιστροφή της εγγύησης, που θεωρούσα πως ήταν τυπική. Μου βγάζει λογαριασμό που έχει χρεώσει, την μια(1) έξτρα νύχτα που έμεινα(5 ευρώ ήταν, δεν ήταν πως θα έβγαζε και κάποιο σπουδαίο ποσό), το πλήρες κόστος των σεντονιών επειδή έμεινε μια απειροελάχιστη στάμπα που δεν είχε προλάβει να φύγει με το πρώτο πλύσιμο, καινούρια υλικά για βάψιμο όπως βουρτσάκια μπογιές κτλ (ενώ μου είχε αναφέρει πως της είχαν μείνει μπογιές και είχε βουρτσάκια καθώς είχε βάψει το σπίτι πρόσφατα) για ένα σημαδάκι στον τοίχο στο σημείο που ακούμπησε η βαλίτσα, και ειλικρινά δεν θυμάμαι καν τι άλλα μου χρέωσε αλλά γιου γκοτ δι ποιντ. Κι εμείς νοικιάζουμε σπίτι στην Ελλάδα, δεν έχουμε ζητήσει κάτι τέτοιο ποτέ και δεν έχουμε καν τόσο στενή σχέση με τους εννοικιαστές. Θυμότανε το 1 ευρώ που μπορεί να μην της έδωσα γιατί δεν είχε ρέστα από ένα μήνα πριν να μου το ζητήσει μαζί με τον λογαριασμό του επόμενου μήνα. Σκέφτηκα πως ίσως να ήταν μια μεμονωμένη περίπτωση, αλλά ρώτησα και άλλους φίλους από εξωτερικό και μου είπαν πως έτσι είναι και πως και σε εκείνους τους ζήτησαν τέτοιους λογαριασμούς ή να πληρώσουν την 1 έξτρα νύχτα κτλ.
Ήταν και άλλα . Στην σχολή μεγαλύτερη ανταγωνιστηκότητα, να μην βοηθάνε τόσο ο ένας τον άλλο (το έπαιρναν πολύ πιο σοβαρά επειδή πλήρωναν δίδακτρα) κτλ.
Έχω καταλήξει πως αυτό που θέλω είναι να βρω μια δουλειά πάνω στο αντικείμενό μου στην Ελλάδα και δεν με ενδιαφέρει το πόσα θα βγάζω, αρκεί να μπορώ να τα βγάζω πέρα (αν και δεν θέλω να κάνω οικογένεια, οπότε δεν πιστεύω πως θα είναι τόσο δύσκολο από άποψη μισθού). Το έχω σκεφτεί αρκετές φορές το αν θέλω να μείνω στην Ελλάδα ή να φύγω έξω. Αν και μου αρέσει να ταξιδεύω και να γνωρίζω και άλλες κουλτούρες και θέλω να ζήσω και σε άλλες χωρες για ένα μικρό διάστημα, δεν θα ήθελα να μείνω μόνιμα έξω. Πάντως είναι ένα δύσκολο ερώτημα γιατί είμαι της άποψης πως εφόσον θα δουλεύεις για 35+ χρόνια, αν θες να είσαι ευτυχισμένος πρέπει να είναι κάτι που θα το αγαπάς, και πολλές φορές στην Ελλάδα δεν έχεις την ευκαιρία να ασχοληθείς με αυτό που θέλεις ακόμα και με έναν χαμηλό μισθό.
Στην Ελλάδα δεν είναι ιδανικά τα πράγματα σε καμία περίπτωση, αλλά πιστεύω πως υπάρχει μια μεγαλύτερη ανθρωπιά σε σχέση με κάποιες άλλες χώρες που είναι θέμα νοοτροπίας και ανατροφής. Δεν θεωρώ πως δίνουμε τόσο έμφαση στα χρήματα όσο έξω. Και προσωπικά πιστεύω πως είναι καλό που είναι πιο δεμένες οι οικογένειες και που οι γονείς όταν μπορούν βοηθάνε τα παιδιά τους. Έξω έχω δει παραδείγματα που ναι μεν βοηθάνε, αλλά μπορεί π.χ. η βοήθεια να είναι να δώσουν εκείνοι λεφτά στο παιδί τους αντί να πάρει δάνειο αλλά να ζητήσουν να τους τα αποπληρώνει με δόσεις (απλά θα γλυτώσει τον τόκο). Στην Ελλάδα οι γονείς αν έχουν αυτά τα λεφτά και μπορούν να τα διαθέσουν δεν θα τα ζητήσουν πίσω. Ίσως με αυτόν τον τρόπο να αργοούμε περισσότερο να ανεξαρτητοποιηθούμε αλλά πιστεύω πως αυτό συμβάλλει στο να μην μετράμε τα πράγματα τόσο με βάση το χρήμα.

Asha στο εξωτερικό έχουν φτιάξει μια κλούβα με επιχρυσωμένο μέταλλο και ζουν εκεί. Φυσικά οι ευκαιρίες δεν είναι ίδιες. Υπάρχουν απίστευτες αντιθέσεις, από εκείνους τους φλώρους-ρομπότ των 20000 ευρώ σε τράπεζες και κάνουν διακοπές σε σουίτες μέχρι εκείνους που ζουν με 700 ευρώ το μήνα ως εγγυημένο κοινωνικό επίδομα. Οι Έλληνες δυστυχώς μιλούν συνέχεια για την πρώτη κατηγορία που αναφέρω και όχι για το εγγυημένο κοινωνικό επίδομα. Η δυτική Ευρώπη καλώς ή κακώς έχει χτίσει μια κοινωνία πάνω σε μια "τυπικότητα του thank you" όπως την ονομάζω και ο καθένας κοιτάζει τον κ**λο του. Η ανταγωνιστικότητα υφίσταται και στα δημόσια Πανεπιστήμια (προσωπική εμπειρία) σε βαθμό που η ανθρώπινη επαφή δεν υπάρχει. Όλοι ενδιαφέρονται με κάποιον απώτερο σκοπό. Έξω από τον χώρο εργασίας, θέλει πολύ γερό στομάχι να φτιάξεις μια γνωριμία. Οι Έλληνες γενικά τα τελευταία χρόνια έχουν φτιάξει πολύ κακό όνομα διεθνώς λόγω της εγχώριας πολιτικής κατάστασης και λόγω του σανού από τα ΜΜΕ (ελληνικά και ξένα). Η ενσωμάτωση (integration) σε μια τοπική κοινωνία όταν εμείς οι ίδιοι ως Έλληνες είμαστε χειρότεροι σε άλλους λαούς (βλ. Αθήνα, Μόρια κλπ) δεν είναι τόσο δεδομένη. Νομίζω ότι είναι κουραστικό να προσπαθείς να πείθεις ότι είσαι Έλληνας και σωστός.

Καλησπέρα.Επειδή είμαι αρκετά μεγάλη σε ηλικία (48) σε σχέση με τα περισσότερα μέλη του ischool ίσως η γνώμη μου δεν έχει και τόσο μεγάλη βαρύτητα για σένα παραταύτα εγώ θα στην πω.Τα προβλήματα στην Ελλάδα είναι πολλά και διαχρονικά και γνώμη μου είναι ότι δεν θα αλλάξουν στα επόμενα χρόνια ίσως και ποτέ τα περισσότερα είναι και θέμα κουλτούρας η οποία όμως καλώς ή κακώς μας ξεχωρίζει και ως λαό.Το βασικότερο όλων αυτή την στιγμή είναι η εργασιακή ανασφάλεια που επικρατεί και απασχολεί πολύ τους νέους όπως εσύ αλλά και εμάς τους μεγαλύτερους σε διαβεβαιώ αφού στις πλάτες μας έχουμε όλη την οικογένεια να φροντίσουμε και πολύ μικρότερες πιθανότητες να βρούμε εργασία αν χάσουμε αυτή που έχουμε λόγω ηλικίας που δυστυχώς είναι αποτρεπτικός παράγοντας σε μια πιθανή πρόσληψη.Το θέμα είναι όμως το εξής...άντε και πήγες στο εξωτερικό και άντε και βρήκες μια δουλειά που είναι και καλοπληρωμένη θα έχεις πιθανόν την τσέπη σου γεμάτη (αυτό είναι βέβαια σχετικό) και την ψυχή σου άδεια.Αυτά που λέω προφανώς και δεν ισχύουν για όλους.Είναι πολλοί που συνηθίζουν εύκολα είναι όμως και πάρα μα πάρα πολλοί που δεν αντέχουν την ζωή μακρυά από την χώρα τους τους φίλους τους και την οικογένεια τους.Και μην τα υποτιμάμε όλα αυτά που προανέφερα...όταν βρεθεί κάποιος εκτός τότε θα καταλάβει την δυσκολία.Ακούω και εγώ γύρω μου πολλά παιδιά που με μεγάλη ευκολία λένε όταν τελειώσω την σχολή μου θα φύγω έξω...και ξεχνούν πως υπάρχει και ο αστάθμητος παράγοντας της νοσταλγίας που ανατρέπει όλη την ψυχολογία σου.Εχω παράδειγμα στην οικογένεια μου..ο αδελφός μου ζούσε στο εξωτερικό 18 χρόνια λόγοι καθαρά προσωπικοί τον οδήγησαν να γυρίσει πίσω.Ηταν πολύ καλά οικονομικά στην χώρα που έμενε και εδώ που ήρθε ενώ βρήκε δουλειά (προ κρίσης) αμοίβεται πλέον ελάχιστα.Και όμως σε πληροφορώ πως δεν μετάνιωσε καθόλου που γύρισε είναι ευτυχισμένος με τα λίγα γιατί έχει άλλα που δεν πληρώνονται... φίλους γύρω του να πει το πρόβλημα του "διασκέδαση" και με ελάχιστα πράγματα όπως η θάλασσα, μια εκδρομή ένα καφεδάκι με φιλαράκια...Αυτά εκεί που ζούσε δεν τα είχε η ζωή του περιστρεφόταν γύρω από την δουλειά και οι συναναστροφές (ελάχιστες) ήταν με ανθρώπους που δεν είχαν κοινά σημεία.Για να μην σε κουράζω λοιπόν κάτσε και σκέψου τι σε κάνει ευτυχισμένο και μην ακούς τους γύρω σου.Το δοκίμασες το εξωτερικό αν δεν σου ταιριάζει γύρνα πίσω όσο είναι καιρός και είσαι νέος να πιάσεις την ζωή σου από την αρχή.Καλύτερα με λίγα και να νιώθεις καλά με τον εαυτό σου τι να το κάνω εγώ να έχω λεφτά και να χάσω την ψυχική μου υγεία.Ελπίζω να βοήθησα καλό κουράγιο.

Έγραψα πρόσφατα ένα άρθρο για τα πράγματα που μας "ενοχλούν" στην Ελλάδα αλλά αντίστοιχα τα ανεχόμαστε ως λογικά στο εξωτερικό. Νομίζω ότι απλά γουστάρουμε να γκρινιάζουμε για την Ελλάδα, αλλά όταν πάμε έξω καταλαβαίνουμε τί παίζει...

Επίσης, σημειώνω, γιατί πάντα με τρώει, δεν μιλάμε για brain drain όταν πάνε οι άνθρωποι στο εξωτερικό και δουλεύουν σε επαγγέλματα άσχετα με την επιστήμη τους. Κάτι που συμβαίνει σε πολύ μεγάλο ποσοστό.

Σας ευχαριστώ για την απάντησή σας. Για μένα αυτή η εμπειρία μου έκανε καλό διότι συνήθως 1 εξάμηνο δεν είναι αρκετό να γνωρίσεις μια κοινωνία που δουλεύει σε άλλες ταχύτητες. Αυτό που μου έκανε αρνητική εντύπωση είναι ότι:

- τα δυο φύλα είναι τόσο cool στην εμφάνιση ώστε να κάθονται άπλυτοι, με τα ίδια ρούχα, ξυπόλητοι με τις βρωμοποδάρες τους πιο μαύρες και από την πίσσα, το σουτιέν να αλλάζει 1 φορά το χρόνο ίσως, τα μαλλιά να κολλάνε από το μαξιλάρι, απλυσιά και κερί κλπ ενώ πουλάνε την ευρωπαϊκή κουλτούρα

- αδυναμία προσωπικής συναναστροφής με αποτέλεσμα να γράφουν αγγελίες εύρεσης φίλου κατηγοριών: δραστηριοτήτων ή παρέας με μέρες και ώρες συγκεκριμένες, ή με ερωτικές προοπτικές

- ξεχνάνε να απαντούν σε e-mails και γενικά λειτουργούν άνευρα σε βαθμό που η επαφή μένει τελείως τυπική (μάχη "στέλνεις ή στέλνω")

- φθηνές δικαιολογίες το τύπου "δεν ψάχνω για γνωριμία" ενώ υπάρχει επικοινωνία

- άκυρες και άκαιρες προσπάθειες για γνωριμίες και ουσιαστικές συζητήσεις

Αρχική Δημοσίευση από Revekka:

Επίσης, σημειώνω, γιατί πάντα με τρώει, δεν μιλάμε για brain drain όταν πάνε οι άνθρωποι στο εξωτερικό και δουλεύουν σε επαγγέλματα άσχετα με την επιστήμη τους. Κάτι που συμβαίνει σε πολύ μεγάλο ποσοστό.

Click για ανάπτυξη...

Μου θυμίζει το story που ο άλλος λέει ότι δουλεύει γενικά σε μεγάλη εταιρία αλλά χωρίς να διευκρινίζει "manager" ή "κλητήρας εισόδου"; Αυτό στην Ελλάδα έχει πουλήσει πολύ σανό. Όταν είναι δύσκολο και για ντόπιους με περγαμηνές και δομημένες σπουδές λόγω οργάνωσης χώρας να μην βρίσκoυν πάνω αυτό που έχουν σπουδάσει, πώς γίνεται να το πετυχαίνει τόσο εύκολα ο Έλληνας σε κοινωνικό σύστημα που δεν γεννήθηκε σε αυτό; Γιατί είμαστε ψεύτες και μεταξύ μας;


Για παράδειγμα στην Αυστρία, αν δεν έχεις γεννηθεί εκεί, δεν μπορείς να εργαστείς σε σχολείο και δεν μπορείς να αγοράσεις ακίνητο ή γη. Σε όσους το είπα στην Ελλάδα, θορυβήθηκαν ότι είναι ρατσιστές.

Αρχική Δημοσίευση από island:

Καλησπέρα.Επειδή είμαι αρκετά μεγάλη σε ηλικία (48) σε σχέση με τα περισσότερα μέλη του ischool ίσως η γνώμη μου δεν έχει και τόσο μεγάλη βαρύτητα για σένα παραταύτα εγώ θα στην πω.Τα προβλήματα στην Ελλάδα είναι πολλά και διαχρονικά και γνώμη μου είναι ότι δεν θα αλλάξουν στα επόμενα χρόνια ίσως και ποτέ τα περισσότερα είναι και θέμα κουλτούρας η οποία όμως καλώς ή κακώς μας ξεχωρίζει και ως λαό.Το βασικότερο όλων αυτή την στιγμή είναι η εργασιακή ανασφάλεια που επικρατεί και απασχολεί πολύ τους νέους όπως εσύ αλλά και εμάς τους μεγαλύτερους σε διαβεβαιώ αφού στις πλάτες μας έχουμε όλη την οικογένεια να φροντίσουμε και πολύ μικρότερες πιθανότητες να βρούμε εργασία αν χάσουμε αυτή που έχουμε λόγω ηλικίας που δυστυχώς είναι αποτρεπτικός παράγοντας σε μια πιθανή πρόσληψη.Το θέμα είναι όμως το εξής...άντε και πήγες στο εξωτερικό και άντε και βρήκες μια δουλειά που είναι και καλοπληρωμένη θα έχεις πιθανόν την τσέπη σου γεμάτη (αυτό είναι βέβαια σχετικό) και την ψυχή σου άδεια.Αυτά που λέω προφανώς και δεν ισχύουν για όλους.Είναι πολλοί που συνηθίζουν εύκολα είναι όμως και πάρα μα πάρα πολλοί που δεν αντέχουν την ζωή μακρυά από την χώρα τους τους φίλους τους και την οικογένεια τους.Και μην τα υποτιμάμε όλα αυτά που προανέφερα...όταν βρεθεί κάποιος εκτός τότε θα καταλάβει την δυσκολία.Ακούω και εγώ γύρω μου πολλά παιδιά που με μεγάλη ευκολία λένε όταν τελειώσω την σχολή μου θα φύγω έξω...και ξεχνούν πως υπάρχει και ο αστάθμητος παράγοντας της νοσταλγίας που ανατρέπει όλη την ψυχολογία σου.Εχω παράδειγμα στην οικογένεια μου..ο αδελφός μου ζούσε στο εξωτερικό 18 χρόνια λόγοι καθαρά προσωπικοί τον οδήγησαν να γυρίσει πίσω.Ηταν πολύ καλά οικονομικά στην χώρα που έμενε και εδώ που ήρθε ενώ βρήκε δουλειά (προ κρίσης) αμοίβεται πλέον ελάχιστα.Και όμως σε πληροφορώ πως δεν μετάνιωσε καθόλου που γύρισε είναι ευτυχισμένος με τα λίγα γιατί έχει άλλα που δεν πληρώνονται... φίλους γύρω του να πει το πρόβλημα του "διασκέδαση" και με ελάχιστα πράγματα όπως η θάλασσα, μια εκδρομή ένα καφεδάκι με φιλαράκια...Αυτά εκεί που ζούσε δεν τα είχε η ζωή του περιστρεφόταν γύρω από την δουλειά και οι συναναστροφές (ελάχιστες) ήταν με ανθρώπους που δεν είχαν κοινά σημεία.Για να μην σε κουράζω λοιπόν κάτσε και σκέψου τι σε κάνει ευτυχισμένο και μην ακούς τους γύρω σου.Το δοκίμασες το εξωτερικό αν δεν σου ταιριάζει γύρνα πίσω όσο είναι καιρός και είσαι νέος να πιάσεις την ζωή σου από την αρχή.Καλύτερα με λίγα και να νιώθεις καλά με τον εαυτό σου τι να το κάνω εγώ να έχω λεφτά και να χάσω την ψυχική μου υγεία.Ελπίζω να βοήθησα καλό κουράγιο.

Click για ανάπτυξη...

Θα συμφωνήσω απόλυτα. Ο καθένας να είναι εκεί που είναι ευτυχισμένος. 1500€ στην Ελλάδα μπορεί σε κάποιον να δίνουν μια πολύ καλύτερη ποιότητα ζωής από 4000€ στο εξωτερικό. Γιατί ποιότητα ζωής δεν είναι μόνο ένα ακριβό αμάξι αλλά το να έχεις ανθρώπους να μπορείς να μιλας, να έχεις ήλιο στην καθημερινότητά σου, να θες να κλαμπαρεις το Σάββατο και να έχεις ανθρώπους να το κάνεις. Προσωπικά αυτό που σκέφτομαι είναι με το που τελειώσω την σχολή να ψάχνω για δουλειά και Ελλάδα και εξωτερικο. Το να πάω σε μια χώρα του εξωτερικού και να ψάξω εκεί αποκλειστικά δουλειά το θεωρώ χαζό αν δεν υπάρχει κάποια προταση. Προφανώς αν βρω κάτι σε μια χώρα που θα μου προσφέρει μια άνετη οικονομικά ζωή θα πάω αλλά το να μείνεις μόνιμα κάπου είναι μεγάλη κουβεντα. Αν δεν μιλάς την γλώσσα, δεν έχεις ανθρώπους για να βγεις και όλη σου η καθημερινότητα περιστρέφεται γύρω από την δουλειά σου και βγαίνεις μια φορά την εβδομάδα για μια "τυπική" έξοδο θεωρώ δεν αξίζει τον κόπο.

Ζώ και εγώ στο εξωτερικό εδώ και 2 χρόνια σε μια από τις χώρες της Βόρειας Ευρώπης ( δεν θα αναφέρω γιατί δεν έχω σημασία). Αν και δεν έφυγα από την Ελλάδα πιστεύοντας ότι θα βρω τον παράδεισο έξω εντούτοις συνάντησα όλα αυτά που αναφέρεται παραπάνω μαζί με το πόσο δύσκολο ήταν να ισορροπήσεις σπουδές-δουλεία και κοινωνική ζωή. Με τον καιρό συνειδητοποιώ τα εξής: Υπάρχει διαφορά στην κουλτούρα νότιας- βόρειας Ευρώπης, χωρίς αμφισβήτηση αλλά οι ντόπιοι βορειοΕυρωπαίοι δεν επιδιώκουν σχέσεις με τους ξένους είτε λόγω καθαρά ανταγωνισμού (βλ. πολλοί ξένοι έχουν έρθει για να χτυπήσουν δουλείες με καλές απολαβές) είτε λόγω μη εμπιστοσύνης. Το δεύτερο το διακρίνεις ειδικά άμα μένεις σε κάποια μικρή πόλη. Εκεί οι ντόπιοι έχουν τον κύκλο τους από το σχολείο, πανεπιστήμιο κτλ. και δεν ενδιαφέρονται να το διευρύνουν είτε λόγω συνήθειας είτε λόγω φόβου για τα άτομα που προέρχονται από διαφορετικές χώρες. Το ότι έχουν γαλουχηθεί να είναι ευγενικοί δεν σημαίνει ότι τους κάνει να αυτόματα και να συμπαθούν τον κάθε ξένο που βρίσκεται στην χώρα τους.

Το πρόβλημα είναι οι Ευρωπέη, δεν είναι όλοι οι λαοί έτσι.

3 περιστατικά:
1) Όταν ήμουν εράσμους ολλανδία, τις τελευταίες μέρες έστειλα στην ομαδική να βγούμε για αποχαιρετιστήριο. Δεν απάντησε κανείς.
2) Όταν ήμουν Γερμανία, με φίλους, ρωτήσαμε 2 άτομα πού έχει καφετέρια και μας είπαν αν θέλετε καφέ έχει στα McDonalds.
3) Η οικογένεια του ξαδέρφου της μάνας μου (πατέρας, μητέρα, κόρη, γιος) έχουν μετακομίσει από πολύ παλιά στις Βρυξέλλες (τα παιδιά γεννήθηκαν εκεί). Ο γιος είναι 22 και έκανε πρακτική και μια μέρα άργησε επειδή είχε διαδηλώσεις στο δρόμο. Του κάνει το αφεντικό: "σας ξέρω εσάς τους Έλληνες, όλο δικαιολογίες". Το είπε αυτό στο παιδί που έχει γεννηθεί εξωτερικό, έτσι.

Η Ευρωπαϊκή ένωση δεν έχει ευνοήσει την Ελλάδα σε θέματα μετανάστευσης, όσο περίεργο και αν ακούγεται αυτό. Με τη σέσουλα πάει ο κόσμος δυτική/βότεια/κεντρική Ευρώπη και αντιμετωπίζει όλα τα προβλήματα που λέτε.
Πού είναι οι καιροί που έφευγαν με τη σέσουλα Αμερική, Αυστραλία και Καναδά, χώρες που δεν έχουν καμία σχέση με αυτό το χάλι;

Και θα πω την εμπειρία μου από Αμερική, ένα χρόνο που ζω.
Καμία μα καμία σχέση.
-Δεν υπάρχει η έννοια του ξένου. Δεν ξέρουν τι πάει να πει.
-Οι μισθοί είναι πολλαπλάσιοι συγκριτικά με την Ευρώπη αν λάβουμε υπόψιν το κόστος ζωής (local purchasing power που λέμε).
-Υπάρχει οργάνωση ΚΑΙ ΤΑ ΠΆΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΕΥΚΟΛΑ.
-Η διασκέδαση είναι κάτι μεταξύ Ευρώπης και Ελλάδας και οι φιλίες δεν γίνονται τόσο απρόσωπα.
-Έχει στα πάντα ποικιλία.
-Το κλίμα είναι καλύτερο από Βόρειας Ευρώπης, διότι η Αμερική είναι πιο νότια από την Ευρώπη και δεν είναι τόσο μουντή. Προφανώς υπάρχουν εξαιρέσεις γιατί μιλάμε και για τεράστια σε έκταση χώρα.

Δεν λέω ότι είναι παράδεισος, αλλά πολλά από τα προβλήματα που έχει η Ευρώπη, δεν υπάρχουν. Και μην ακούσω χαζομάρες για οπλοκατοχή, ο οποιοσδήποτε νοήμων άνθρωπος καταλαβαίνει ότι το να "πας" από mass shooting είναι το ίδιο πιθανό με το να πας από μετεωρίτη.

Τελικά τη νοοτροπία του λαού μας πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις, δεν τη βρίσκεις πουθενά αλλού. Κι εκεί εντοπίζεται το πρόβλημα σ΄αυτούς που ζουν στο εξωτερικό! Κατηγορούμε τη μάνα μας που μας κυνηγάει με τη ζακέτα και την πορτοκαλάδα, τον πατέρα μας που παρόλο που δουλεύουμε θέλει από το υστέρημά του να μας χώνει κρυφά ένα 20άρικο στην τσέπη "για μπύρα", τους παππούδες που με το που μας βλέπουν τα μάτια τους μετατρέπονται σε ακτινογραφικό μηχάνημα που φτάνει μέχρι τα μύχια της ψυχής μας και τους φανερώνει την παραμικρή έννοια μας, τα οικογενειακά τραπέζια (κυρίως στις μεγάλες γιορτές) που μας φαίνονται βαρετά, τον φίλο που μας παρακαλάει να βρούμε δικαιολογία και να φύγουμε 1-2 ωρίτσες νωρίτερα από τη δουλειά για να τα πούμε επειδή δεν τα πάει καλά με την κοπελιά του, την παρέα που ξαφνικά βαρέθηκε και θέλει να μας σηκώσει σώνει και καλά μετά τα μεσάνυχτα να πάμε για ποτό, το τηλέφωνο που μας εκνευρίζει επειδή χτυπάει κάθε μέρα από τους ίδιους συγγενείς για να ανταλλάξουν τα νέα τους ή απλά και μόνο για να πουν μια καλημέρα, τη γειτόνισσα που έφτιαξε σήμερα μουσακά και είπε να φέρει και σε μας ένα κομμάτι να τον δοκιμάσουμε κτλ, κτλ, κτλ Και πρέπει εμείς οι ανόητοι ή να ζήσουμε σε μια άλλη χώρα ή να μεγαλώσουμε αρκετά ώστε να καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς όλα αυτά! Επειδή όλα αυτά δεν είναι απλά ένα κομμάτι της ζωής μας, είναι όλη μας η ζωή! Θα μου πείτε και με τον επιούσιο τι γίνεται; Ασφαλώς και θα κυνηγήσουμε το καλύτερο που μπορεί να μας προσφερθεί όπου κι αν είναι αυτό αλλά το καρφί στην καρδιά παραμένει!
https://www.lifo.gr/articles/people...-ti-einai-ayto-poy-toys-leipei-apo-tin-ellada

Αρχική Δημοσίευση από thanos713:

Και θα πω την εμπειρία μου από Αμερική, ένα χρόνο που ζω.

Click για ανάπτυξη...

Να ρωτήσω κάτι;
Σε ποια πόλη είσαι στην Αμερική; Και σε τί αντικείμενο σπουδάζεις;
Γιατί πήγα σε ένα συνέδριο τον Μάιο στη Βοστώνη και έμεινα λίγο μαλάκας με αυτά που άκουσα...

Αρχική Δημοσίευση από Revekka:

Να ρωτήσω κάτι;
Σε ποια πόλη είσαι στην Αμερική; Και σε τί αντικείμενο σπουδάζεις;
Γιατί πήγα σε ένα συνέδριο τον Μάιο στη Βοστώνη και έμεινα λίγο μαλάκας με αυτά που άκουσα...

Click για ανάπτυξη...

Χιούστον. Φυσική/χημεία.

Χωρίς να ξέρω τι άκουσες, γενικά η Βοστώνη δεν είναι τυπική Αμερική (σύμφωνα με Αμερικάνους, όχι σύμφωνα με εμένα), διότι θυμίζει Ευρώπη.
Απλά το αναφέρω, δεν ξέρω καν αν εννοείς κάτι καλό ή κακό χαχα

Αρχική Δημοσίευση από thanos713:

Χιούστον. Φυσική/χημεία.

Χωρίς να ξέρω τι άκουσες, γενικά η Βοστώνη δεν είναι τυπική Αμερική (σύμφωνα με Αμερικάνους, όχι σύμφωνα με εμένα), διότι θυμίζει Ευρώπη.
Απλά το αναφέρω, δεν ξέρω καν αν εννοείς κάτι καλό ή κακό χαχα

Click για ανάπτυξη...

Α, ΟΚ, και θετική επιστήμη!

Εγώ πήγα στο ΜΙΤ σε ένα συνέδριο για Digital Democracy. Ήμουν από τους ελάχιστους Ευρωπαίους και η μόνη από την Ελλάδα και με αυτά που άκουσα, από κορυφαίους καθηγητές (κατά 90% καθηγητές σε αμερικάνικα πανεπιστήμια) ειλικρινά απορώ γιατί τους διαβάζουμε και τους κάνουμε reference στις έρευνές μας. Είναι 15 χρόνια πίσω στις κοινωνικές επιστήμες. Ήταν σοκαριστικό.

Αρχική Δημοσίευση από Revekka:

Α, ΟΚ, και θετική επιστήμη!

Εγώ πήγα στο ΜΙΤ σε ένα συνέδριο για Digital Democracy. Ήμουν από τους ελάχιστους Ευρωπαίους και η μόνη από την Ελλάδα και με αυτά που άκουσα, από κορυφαίους καθηγητές (κατά 90% καθηγητές σε αμερικάνικα πανεπιστήμια) ειλικρινά απορώ γιατί τους διαβάζουμε και τους κάνουμε reference στις έρευνές μας. Είναι 15 χρόνια πίσω στις κοινωνικές επιστήμες. Ήταν σοκαριστικό.

Click για ανάπτυξη...

Δεν μπορώ να πω ότι μοιάζουν οι εμπειρίες μας χαχαχα

Παρόλα αυτά δεν έχω καμία σχέση με κοινωνικές επιστήμες, οπότε δε μπορώ να πω κάτι.
Τι διαφορετικό είδες δηλαδή σε σχέση με τα paper τους;

Αρχική Δημοσίευση από thanos713:

Δεν μπορώ να πω ότι μοιάζουν οι εμπειρίες μας χαχαχα

Παρόλα αυτά δεν έχω καμία σχέση με κοινωνικές επιστήμες, οπότε δε μπορώ να πω κάτι.
Τι διαφορετικό είδες δηλαδή σε σχέση με τα paper τους;

Click για ανάπτυξη...

Γι΄αυτό σε ρώτησα για τον τομέα σου...Γιατί εμένα μου έδωσαν την εικόνα ενός λαού που στα θετικά/τεχνολογικά είναι εξαιρετικά έξυπνοι αλλά κοινωνικά είναι εξαιρετικά χαζοί και οπισθοδρομικοί. Φτιάχνουν τέλειες τεχνολογίες αλλά τις χρησιμοποιούν τελικά λάθος. Και φυσικά κινούνται γύρω από τον εαυτό τους.

Είναι πολλά ομολογώ αυτά που άκουσα αλλά για κάποιον που δεν είναι στον τομέα μου, δεν θα του φανούν περίεργα.

Παράδειγμα, θεωρούν το Facebook τον μεγαλύτερο εχθρό τους. Δεν τους περνάει από το μυαλό ότι το χρησιμοποιούν λάθος ή ότι μπορούν να το αφήσουν. Επίσης, δεν τους περνάει από το μυαλό ότι η Amazon ή η Apple έχει περισσότερα και σημαντικότερα προσωπικά δεδομένα απο το Facebook. Έχουν βρει το Facebook που θα την πληρώσει για όλα.

Επίσης, δεν αποδέχονται ότι οι ηγέτες τους είναι η εικόνα τους...Βλ. Τραμπ ή οι κυβερνήτες της Αλαμπάμα που τότε είχαν περάσει αυτό με τις εκτρώσεις. Σε ένα συνέδριο για Δημοκρατία, δεν μπορούσαν να κατανοήσουν ότι δεν υπάρχει δημοκρατία με το μέτρο και ότι υπάρχει πάντα το ρίσκο να επικρατήσουν οι "άλλοι" και όχι εμείς.

Συζητώντας με τους καθηγητές μου στο πανεπιστήμιο μετά, έθεσα το ερώτημα μήπως τελικά κατανοούμε λάθος τα κείμενά τους. Σκέψου ότι κατέληξα να ξεκινάω κάθε φράση μου, στα σχόλια μου, με το "εγώ είμαι από την Ελλάδα και είναι αλλιώς τα πράγματα εκεί", για να μην με κοιτούν με μισό μάτι.

Αρχική Δημοσίευση από Λένω:

Τελικά τη νοοτροπία του λαού μας πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις, δεν τη βρίσκεις πουθενά αλλού. Κι εκεί εντοπίζεται το πρόβλημα σ΄αυτούς που ζουν στο εξωτερικό! Κατηγορούμε τη μάνα μας που μας κυνηγάει με τη ζακέτα και την πορτοκαλάδα, τον πατέρα μας που παρόλο που δουλεύουμε θέλει από το υστέρημά του να μας χώνει κρυφά ένα 20άρικο στην τσέπη "για μπύρα", τους παππούδες που με το που μας βλέπουν τα μάτια τους μετατρέπονται σε ακτινογραφικό μηχάνημα που φτάνει μέχρι τα μύχια της ψυχής μας και τους φανερώνει την παραμικρή έννοια μας, τα οικογενειακά τραπέζια (κυρίως στις μεγάλες γιορτές) που μας φαίνονται βαρετά, τον φίλο που μας παρακαλάει να βρούμε δικαιολογία και να φύγουμε 1-2 ωρίτσες νωρίτερα από τη δουλειά για να τα πούμε επειδή δεν τα πάει καλά με την κοπελιά του, την παρέα που ξαφνικά βαρέθηκε και θέλει να μας σηκώσει σώνει και καλά μετά τα μεσάνυχτα να πάμε για ποτό, το τηλέφωνο που μας εκνευρίζει επειδή χτυπάει κάθε μέρα από τους ίδιους συγγενείς για να ανταλλάξουν τα νέα τους ή απλά και μόνο για να πουν μια καλημέρα, τη γειτόνισσα που έφτιαξε σήμερα μουσακά και είπε να φέρει και σε μας ένα κομμάτι να τον δοκιμάσουμε κτλ, κτλ, κτλ Και πρέπει εμείς οι ανόητοι ή να ζήσουμε σε μια άλλη χώρα ή να μεγαλώσουμε αρκετά ώστε να καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς όλα αυτά! Επειδή όλα αυτά δεν είναι απλά ένα κομμάτι της ζωής μας, είναι όλη μας η ζωή! Θα μου πείτε και με τον επιούσιο τι γίνεται; Ασφαλώς και θα κυνηγήσουμε το καλύτερο που μπορεί να μας προσφερθεί όπου κι αν είναι αυτό αλλά το καρφί στην καρδιά παραμένει!
https://www.lifo.gr/articles/people_articles/198680/ellines-toy-eksoterikoy-mas-lene-ti-einai-ayto-poy-toys-leipei-apo-tin-ellada

Click για ανάπτυξη...

Λένω δεν είναι ακριβώς αυτό. Είναι η αδυναμία εσωτερικής επικοινωνίας όπως επικοινωνούμε μεταξύ μας. Δεν έχουν αυτό το δέσιμο και επειδή ξέρουν ότι αυτό είναι σωστό, για να μην χαλάσουν το political correct της δουλειάς, πίνουν και καταπίνουν χάπια στο σπίτι. Είναι απίστευτο να βλέπεις πόσο εύκολα "σπάει" ο ατσαλάκωτος γυάλινος χαρακτήρας της δουλειάς σε ένα είδος με βερμούδα και πλαστικό σαμπώ από τα Lidl με το σκυλάκι βόλτα επειδή δεν έχουν κανέναν φίλο και δεν θέλουν να αποκτήσουν! Η ζωή τους είναι μόνο die Arbeit. Λεφτά. Καριέρα μέχρι να έρθει η σύνταξη.

Αρχική Δημοσίευση από Revekka:

Παράδειγμα, θεωρούν το Facebook τον μεγαλύτερο εχθρό τους. Δεν τους περνάει από το μυαλό ότι το χρησιμοποιούν λάθος ή ότι μπορούν να το αφήσουν. Επίσης, δεν τους περνάει από το μυαλό ότι η Amazon ή η Apple έχει περισσότερα και σημαντικότερα προσωπικά δεδομένα απο το Facebook. Έχουν βρει το Facebook που θα την πληρώσει για όλα.

Click για ανάπτυξη...

Αυτό μου κάνει μεγάλη εντύπωση, γιατί δε το έχω ακούσει όσο είμαι εδώ να σου πω την αλήθεια
Μήπως απλά έτυχε στη συγκεκριμένη ομάδα;

Αρχική Δημοσίευση από Revekka:

Επίσης, δεν αποδέχονται ότι οι ηγέτες τους είναι η εικόνα τους...Βλ. Τραμπ ή οι κυβερνήτες της Αλαμπάμα που τότε είχαν περάσει αυτό με τις εκτρώσεις. Σε ένα συνέδριο για Δημοκρατία, δεν μπορούσαν να κατανοήσουν ότι δεν υπάρχει δημοκρατία με το μέτρο και ότι υπάρχει πάντα το ρίσκο να επικρατήσουν οι "άλλοι" και όχι εμείς.

Click για ανάπτυξη...

Ντάξει αυτό είναι γενικά πολυσυζητημένο σε όλο τον κόσμο και προσωπικά θεωρώ ότι η αλήθεια είναι κάπου στη μέση.
Δεν μπορεί να είναι ο Τραμπ η πλήρης εικόνα της Αμερικής κατ'εμέ για 2 λόγους. 1) Τεράστια αποχή και 2) έμμεση εκλογή του, όχι άμεση.

Κάθε φορά όταν έλεγα ότι πάω Τέξας έπαιρνα την ίδια απάντηση, συντηρητική πολιτεία.
Όχι, δεν είναι έτσι. Όταν οι 4 μεγαλύτερες πόλεις, Dallas-Fort worth, San Antonio, Austin, Houston έχουν πάνω από τον μισό πληθυσμό του Τέξας και η κάθε μία πάνω από 2 εκατομμύρια κόσμο, δε μπορείς να πεις ότι διαφέρουν σε κάτι από άλλες μητρόπολεις όλης της Γης. Με αποχή 45%, δεν λένε τίποτα οι εκλογές.

Όλα αυτά άσχετα με το αν είναι καλύτεροι οι δημοκρατικοί ή οι ρεπουμπλικάνοι, γιατί και τα δύο "στρατόπεδα" έχουν τεράστια φάουλ.

Αρχική Δημοσίευση από Revekka:

Συζητώντας με τους καθηγητές μου στο πανεπιστήμιο μετά, έθεσα το ερώτημα μήπως τελικά κατανοούμε λάθος τα κείμενά τους. Σκέψου ότι κατέληξα να ξεκινάω κάθε φράση μου, στα σχόλια μου, με το "εγώ είμαι από την Ελλάδα και είναι αλλιώς τα πράγματα εκεί", για να μην με κοιτούν με μισό μάτι.

Click για ανάπτυξη...

Χωρίς να ξέρω τι άλλο ακριβώς έλεγαν και κατέληξες να λες αυτό, όντως είναι αλλιώς σε μερικά πράματα. Εδώ πχ δε νοιάζεται κανείς για τον μέτριο. Ο μέτριος ας πεινάσει. Επίσης οι κοινωνικές τάξεις είναι πολύ διακριτές και απέχουν πάρα πολύ. Δίπλα στο κάμπριο θα δεις άστεγο.

Δεν ήθελα να παρουσιάσω την Αμερική τέλεια πριν, αλλά δε μπορώ να πιστέψω ότι και η Ευρώπη νοιάζεται πια και τόσο για τους πολίτες της...


Edit: Κάτι σημαντικό που ξέχασα να πω, μιας και ανέφερες την Αλαμπάμα (όχι όμως σχετικό με αυτό που είπες για την Αλαμπάμα). Ως πολιτεία, έχει 5 εκατομμύρια κόσμο. Κάτω από το 1/50 της χώρας που της αναλογεί ως μία από τις 50+1 πολιτείες. Επομένως ΔΕΝ αποτελεί παράδειγμα της χώρας, όπως δεν αποτελεί στην Ελλάδα ένα σύμπλεγμα χωριών στην ορεινή πελοπόννησο (τυχαίο παράδειγμα)...

Δεν θέλω να παρεξηγηθώ, δεν ξέρω πώς είναι στην Αμερική, δεν έχω ζήσει. Έχω συγγενείς-μετανάστες 40 και πλέον χρόνων από την Ελλάδα (και από χωριό, όχι από Αθήνα) που δυστυχώς ενισχύουν αυτά που λέω. Αλλά και πάλι, δεν μπορώ να γενικεύσω.

Επίσης, είναι αδύνατον να μιλήσεις για την Ευρώπη σαν σύνολο. Εγώ πήγα να παρουσιάσω την έρευνά μου στην Ελλάδα και από εκεί ήταν τα επιχειρήματά μου. Και όσο περίεργο και αν ακούγεται, ακόμα και η Ελλαδίτσα ήταν σε πολλά θέματα καλύτερα από την Αμερική.

Αλλά στο συνέδριο και στους συγγενείς σταματάνε οι "εμπειρίες μου". Απλά επειδή μου έκανε τρομερή εντύπωση, θέλησα να το σχολιάσω.

Επίσης, για το θέμα της δημοκρατίας: Η αποχή είναι επιλογή. Και η επιλογή αυτή ισοδυναμεί με θετική ψήφο σε αυτόν που ΔΕΝ θες. Άρα ναι, είναι δημοκρατία, και η δημοκρατία σε "τιμωρεί" που αγνοείς το δικαίωμά σου, που άλλοι θα σκότωναν για να το έχουν.

Ας πω και εγώ μια έμμεση εμπειρία που έχω από Γερμανία λόγω του θείου μου ο οποίος ζει εκεί από το 2005.

•Αρχικά εγώ και γενικοτερα η οικογένεια μου έχουμε διαπιστώσει ότι οι Γερμανοί είναι πολύ φιλόξενος σαν λαός και πάντα θα σε βοηθήσουν σε ότι και αν ζητήσεις!

•Στο θέμα της εργασίας ισχύει ότι η εργασία είναι πάνω από όλα σε πολλές περιπτώσεις όμως δεν το θεωρω κακό,αν δούμε σε τι επίπεδο έφτασε η Γερμανία μάλλον καλό της έκανε παρά καλό.Επισης στην Ελλάδα το έχουμε παρακάνει λίγο με την εργασία καθώς τι θεωρούμε αγγαρεία και όχι ένα μέσο ολοκλήρωσης και δημιουργεια.

•Επειδή είδα ότι μερικά άτομα είπαν ότι οι γονείς στην βόρεια Ευρώπη είναι ψυχροί,επειδή η γυναίκα του θείου μου είναι Γερμανίδα δεν ισχύει.Οι Γερμανοί αγαπούν τα παιδιά τους παρά πολύ αλλά τους μαθαίνουν να ζουν και να εργάζονται μόνοι τους από μικροί ηλικία καθως έτσι το παιδι θα μάθει να αντιμετωπίζει τις δυσκολίες της ζωής οι οποίες μόνο λίγες δεν είναι.

•Τέλος για τους Γερμανούς οποίος ξένος ενσωματώνεται θεωρείται Γερμανός.Ο θείος μου έφυγε για Γερμανία στα 25 και τώρα είναι 39,έχει πλήρως τα δικαιώματα του Γερμανού πολίτη αλλά με όποιον Γερμανό μιλάει τον αποκαλεί Γερμανό όχι Έλληνα,δηλαδή είναι δικός τους ανθρωπος πλέον.

Φυσικά και η Γερμανία έχει αρκετά αρνητικά σαν χώρα δεν είναι πουθενά ουτοπία όμως αν τα ζυγίζεις τότε η Γερμανία και γενικοτερα μια σύγχρονη χώρα του εξωτερικού θα σου προσφέρει ένα πολύ καλύτερο αύριο.

Φυσικά αν κάποιος βρει κάτι καλό εδώ κάθεται εδώ και είναι οκ.

Για τους Έλληνες με το μπυροβυζοκοίλι και τη διχαλωτή σαγιονάρα με τρίχα στα δάχτυλα, ποιος θεωρείται Έλληνας; Μετά από πόσα έτη θεωρείται κάποιος Έλληνας ως κοινωνική αποδοχή;