Αρρωστοφοβία και κατάθλιψη (φοβίες - άγχος και ποιότητα ζωής)

Καλησπέρα σε όλους. Εδω και 1 χρονο εχω περασει απο αρκετα προβλήματα υγειας και εχω παρει πολλα φαρμακα με αποτέλεσμα ολη αυτη η κατάσταση να μου εχει δημιουργήσει έντονη αρρωστοφοβια και υποχονδριαση. Το μονο που σκεφτομαι συνέχεια ειναι η υγεια μου και αν πάθω παλι καποια αρρώστια , κολλήσω καποιο μικρόβιο και αναγκαστώ να παρω παλι φαρμακα. Ολο αυτο μου εχει γινει εμμονή και ειναι συνέχεια στο μυαλό μου. Νιώθω παρα πολυ άγχος καθημερινά, νιώθω έντονη θλίψη , συχνά δε θελω να βγαίνω απο το σπιτι και δεν εχω διαθεση για τιποτα. Νιωθω οτι η αρρωστοφοβια με τρελαίνει και χάνω τον εαυτό κου. Δε μπορω να χαρώ τιποτα γιατι πάντα εχω στο μυαλό μου οτι δεν ειμαι καλα και οτι ειμαι αρρωστη. Νιώθω οτι αφήνω τη ζωή να φεύγει και εγω βυθίζομαι στη θλίψη και στις φοβίες μου. Αισθάνομαι πολυ αδύναμη πια, αδύναμη να προσπαθήσω , να χαρώ τα απλα πραγματα, να κανω πραγματα που άλλοτε με ευχαριστουσαν. Απλα αφήνω τη ζωή να φεύγει και εγω κάθομαι αμέτοχη. Δεν εχω δύναμη, νιώθω οτι εχω λυγίσει. Δε ξερω τι να κανω και αν μπορει κανεις να με βοηθήσει. Εχω υπερβολικά πολυ άγχος και φόβο για ολη αυτη τη κατάσταση. Δε θα μπορέσω ποτε ξανα να ειμαι υγιής. Αν κάποιος μπορούσε να με βοηθήσει θα ημουν ευγνώμων. Ευχαριστω πολυ για όποιον αφιέρωσε λιγο χρονο να διαβασει.

Καταρχάς, περαστικά και σιδερένια.

Σε πρώτη φάση, θα πρέπει να καθησυχάσεις τον εαυτό σου (ακόμη κι αν αυτό σημαίνει πως θα κάνεις μια συζήτηση με τον γιατρό σου για το πόσο πιθανό είναι να κυλήσεις ή οτιδήποτε σκέφτεσαι και σε χαλάει).

Είναι λογικό κι επόμενο να υπάρχουν ψυχολογικές μεταπτώσεις, όταν περνάμε διάφορα προβλήματα, πόσο μάλλον δε όταν μιλάμε για προβλήματα υγείας. Χρειάζεται να δοθεί χρόνος... Κι ο χρόνος είναι σχετικός. Άλλο χρόνο μπορεί να χρειάζεσαι εσύ για να ορθοποδήσεις, άλλον εγώ κι άλλο ο Κώστας ή η Μαρία ξέρω 'γω. Αυτό είναι κάτι υγιές, μη το μπερδεύεις με τη κατάθλιψη. Απλά θα πρέπει να μη σου γίνει συνήθειο και μην αφεθείς να βουλιάξεις σ' αυτό. Μίλα στην οικογένεια σου, σε ανθρώπους που αγαπάς κι εμπιστεύεσαι. Μπορείς να στηριχτείς σ' αυτούς και πιο εύκολα να πας παρακάτω. Ή αν για τον ΧΥΖ λόγο δεν υπάρχει κάποιος, τότε μη ντραπείς να συμβουλευτείς και να στηριχτείς σε κάποιον ειδικό. Δεν είναι ούτε κακό ούτε ντροπή. Επίσης, είναι σημαντικό να μη ξεχνάς να κρατάς απασχολημένο και δημιουργικό τον εαυτό σου. Όσο δεν κάνεις τίποτα, τόσο το μυαλό σου θα σκαρώνει άσχημες σκέψεις. Κάνε γυμναστική, σεξ. Βγες έξω, ακόμη και για ένα περμάτημα είκοσι λεπτών / μισής ώρας - αμέσως αδειάζει το μυαλό κι αλλάζει η ψυχολογία. Μπορείς να γράφεις, να ζωγραφίσεις... οτιδήποτε έκανες και πριν και σε γέμιζε/ευχαριστούσε, κι ας το κάνεις αγγαρεία. Το θέμα είναι να μη μένεις αδρανής. Θ' αρχίσει η αναπνοή σου να "ξεπιάνεται" σιγά-σιγά.

Και θα το πω άλλη μια φορά: αν όλο αυτό κρατά πολύ, δεν μπορείς να το υποφέρεις και να βγεις απ' αυτό μόνη σου, ζήτα βοήθεια. Εμείς από εδώ μέσα δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά, δυστυχώς.

Εχω υπάρξει στο παρελθόν πολυ δυνατη και θαρραλαια, αλλα ολοι καποια στιγμη λυγίζουμε. Και εγω νιώθω οτι εχω λυγίσει. Έψαξα ήδη και βρηκα εναν ψυχολόγο απο το ιντερνετ που εχει καλές κριτικές απο ασθενείς. Η αληθεια ειναι οτι διστάζω αρκετα να παω. Εχω οικογένεια που με νοιάζεται, αλλα δεν καταλαβαίνουν το ψυχολογικό μου προβλημα και οτι επηρεάζει την ποιότητα της ζωής μου... πιστευω θα με κοροϊδέψουν αν μάθουν οτι θελω να μιλήσω σε κάποιον ειδικό ιατρό και θα το θεωρήσουν περιττό και ανούσιο, χάσιμο χρονου και χρημάτων. Εχω και φιλους που με αγαπούν και με νοιάζονται και τους εχω πει οτι χρειάζομαι βοηθεια και μου είπαν εννοειται να παω. Κάποτε δεν αρρωσταινα ποτε, εδω και ενα χρονο δεν εχω ηρεμήσει. Το ενα προβλημα με αφήνει το αλλο με πιανει. Σε αυτο ευθύνεται μια κακή γιατρος που μου έδωσε λάθος Φαρμακα πριν κανα χρονο για ενα απλό κρύωμα και αυτο επηρέασε τον οργανισμο μου με αποτέλεσμα να αντιδράει με επιπλοκές. Εχω εξοικειωθεί πλέον με τους γιατρούς αλλα εχω "μπουχτίσει". Δεν ξερω αν αυτα σχετικά με τη "γλωσσοφαγια" και το κακο ματι αληθευουν, και εαν ενας νεος και μορφωμενος ανθρωπος τα πιστεύει , ομως εγω αυτο που ξερω με σιγουριά ειναι οτι υπαρχουν συγγενεις απο το στενό οικογενειακό περιβάλλον μας που φθονούν και ζηλεύουν την οικογένεια μου, επειδή εδω και ενα χρονο ξεκίνησαν μια νέα δουλίτσα οι δικοί μου. Επίσης εχω 1-2 φιλες που μου φέρθηκαν ασχημα και τις εκανα πέρα βγάζοντάς τες απο τη ζωή μου και πιστευω πως και εκείνες αισθάνονται ζήλεια και κακια για εμενα. Ολη αυτη η αρνητική ενέργεια και η κακια ισως ξεσπούν ετσι. Δε ξερω τι να πιστέψω και τι να αισθανθώ. Τέλος πάντων. Θελω να ειμαι δυνατη, δεν εχω αλλη επιλογή. Ομως η ψυχη μου ειναι πολυ καταπονημένη. Σημερα ειδικα νιώθω πολυ αςχημα και Κλαιω ολη την ημερα...

Εγώ θα συμφωνήσω με την οικογένεια σου. Η επίσκεψη σε ψυχολόγους για ανούσια πράγματα είναι χάσιμο χρόνου και χρημάτων. Αν είσαι άρρωστη πας σε παθολόγο όχι σε ψυχολόγο και προσπαθείς να το ψάξεις καλύτερα μήπως έχεις κάτι παθολογικό.

Κακό μάτι και άλλα τέτοια είναι όλα μούφες. Απλώς δες τι κάνεις τώρα που δεν έκανες τις προηγούμενες χρονιές και αρωσταίνεις συνέχεια. Πάρε βιταμίνη C από τα φαρμακείο να ενισχύσεις της άμυνα σου.

Τα διάβασα λίγο επιδερμικά, ωστόσο κατάλαβα ότι η οικογένειά σου, όσο και να θέλει/μπορεί να σε στηρίξει, κάπου ανεπαρκεί για να λες ότι κλαις όλη μέρα. Και όταν δεν μπορεί να μας βοηθήσει ο εαυτός μας ή οι γύρω μας, πηγαίνουμε στον ειδικό, εν προκειμένω αυτός είναι ο ψυχολόγος ή ο ψυχίατρος. Καταλαβαίνω ότι υπάρχει ένα ταμπού γύρω από την συγκεκριμένη ειδικότητα, να σκεφτείς ότι κι εγώ που έχω διάφορα θέματα τα οποία τα πολεμάω μόνη μου, κι αν έχω συναναστραφεί με ψυχιάτρους τόσα χρόνια λόγω σχολής, και αν έχουν συνηθίσει οι δικοί μου να ακούν για αυτό τον κλάδο τόσα και τόσα, σε μία νύξη ότι ίσως κάποια στιγμή χρειαστώ ψυχοθεραπεία γιατί και γω άνθρωπος είμαι και πόσα να σηκώσω, τσίνησαν. Εντάξει τι να κάνουμε, πολύ ωραία και ιδανικά θα ήταν αν μπορούσαν όλοι να τα αντιμετωπίσουν όλα χωρίς βοήθεια αλλά αυτό δεν είναι πάντα εφικτό, και δεν τους κάνει αδύναμους ή δειλούς αυτούς που ξεκινάνε συνεδρίες, τους κάνει απλά κουρασμένους να παλεύουν μόνοι τους και αυτό είναι ανθρώπινο.

Βρες κάποιον ψυχολόγο ή ψυχίατρο που να εμπιστεύεσαι και κάνε κάποιες συνεδρίες ψυχοθεραπείας, πιστεύω ότι ειδικά αν είσαι δεκτική, θα βγεις άλλος άνθρωπος. Εδώ μέσα θα ακούσεις και συμβουλές του στυλ "τι να τον κάνεις τον ψυχολόγο, πάλεψε μόνη σου" (ήδη έγινε τέτοιο ποστ), αλλά θα είναι από άτομα έξω από τον χορό, μην αφήσεις να σε καθησυχάσουν επειδή συνυπάρχει και το ταμπού του "τρελογιατρού". Αν νιώθεις ότι πρέπει να δεις ειδικό, μην το σκεφτείς δεύτερη φορά, ΚΑΝΕΝΑΣ δεν ξέρει τις ανάγκες και τα θέλω σου καλύτερα από εσένα.

@Evaki_555

Ότι έχεις οικογένεια και φίλους που σε νοιάζονται, είναι πολύ σημαντικό. Στην οικογένειά σου μπορείς να μιλήσεις λίγο πιο ανοιχτά και να τους κάνεις να καταλάβουν τη κατάστασή σου και πως δεν μπορείς να το αντιμετωπίσεις μόνη σου, αν δεν το έχεις κάνει ήδη. Προσπάθησε να βρεις τον τρόπο. Μπορεί να συνεχίσουν να μη σε καταλαβαίνουν, όμως. Δυστυχώς, όσο και να μας νοιάζεται και να μας αγαπάει κάποιος, δεν είναι de facto πως θα τα καταλαβαίνει όλα, δεν θα παρερμηνεύει κλπ Για μένα, δήλωσε ρητά πως το 'χεις ανάγκη να πας. Ακόμη κι αν δεν μπορούν να το συμμεριστούν, δεν πιστεύω να σου πουν όχι.

Άγχος κι αμφιβολίες να μην έχεις, πάντως. Σκέψου πως είσαι σε μία Χ κατάσταση. Έχεις τίποτα να χάσεις; Όχι. Μόνο να κερδίσεις.

Όσο για τους ανθρώπους... Λίγο - πολύ όλοι μας έχουμε στον περίγυρο τοξικούς ανθρώπους. Η λύση είναι απλή και τα οφέλη πολλαπλά --> τους απομακρύνεις άμεσα.

Ps. Έχε υπόψη σου πως υπάρχουν και ψυχολόγοι σε νοσοκομεία, που μπορείς να κλείσεις ραντεβού κι είναι δωρεάν.

Μα η κοπέλα δεν λέει ότι συνεχίζουν τα συπτώματα και οι γιατροί της λένε ότι είναι ψυχογενή, αλλά ότι μετά από μία περιπέτεια υγείας έχει αποκτήσει ένα συνεχές άγχος μην και τυχόν ξανά αρρωστήσει και αυτό το άγχος έχει επηρεάσει την καθημερόνητά της. Οπότε το σχόλιό σου akikos είναι λίγο άκυρο στην προκειμένη περίπτωση.

α) Η κοπέλα μες στα νοσοκομεία ήταν. Δεν θα το έβρισκαν αν ήταν κάτι παθολογικό;
β) Εκτός απ' το σώμα ενίοτε αρρωσταίνει (ή λυγίζει) κι η ψυχή.

Αρχική Δημοσίευση από SkyBlu:

Μα η κοπέλα δεν λέει ότι συνεχίζουν τα συπτώματα και οι γιατροί της λένε ότι είναι ψυχογενή, αλλά ότι μετά από μία περιπέτεια υγείας έχει αποκτήσει ένα συνεχές άγχος μην και τυχόν ξανά αρρωστήσει και αυτό το άγχος έχει επηρεάσει την καθημερόνητά της. Οπότε το σχόλιό σου akikos είναι λίγο άκυρο στην προκειμένη περίπτωση.

Click για ανάπτυξη...

ειναι αυτο ακριβως που λες ... αλλα εκτος αυτού εχω ακόμη θεματα υγείας τα οποια πέραν της αρρωστοφοβια σ μου και του άγχους με ρίχνουν ακομα πιο πολυ ψυχολογικά :/

Αρχική Δημοσίευση από SkyBlu:

Μα η κοπέλα δεν λέει ότι συνεχίζουν τα συπτώματα και οι γιατροί της λένε ότι είναι ψυχογενή, αλλά ότι μετά από μία περιπέτεια υγείας έχει αποκτήσει ένα συνεχές άγχος μην και τυχόν ξανά αρρωστήσει και αυτό το άγχος έχει επηρεάσει την καθημερόνητά της. Οπότε το σχόλιό σου akikos είναι λίγο άκυρο στην προκειμένη περίπτωση.

Click για ανάπτυξη...

Και ο ψυχολόγος τι θα σου κάνει; Θα σου αποβάλει το άγχος ότι δεν θσ αρρωστήσεις; lol.

Εγώ θα έπινα βιταμίνη C :p

Αρχική Δημοσίευση από Evaki_555:

ειναι αυτο ακριβως που λες ... αλλα εκτος αυτού εχω ακόμη θεματα υγείας τα οποια πέραν της αρρωστοφοβια σ μου και του άγχους με ρίχνουν ακομα πιο πολυ ψυχολογικά :/

Click για ανάπτυξη...

Για μένα, ένας ψυχολόγος θα σε βοηθούσε πάρα πολύ, τόσο στο να περιορίσεις το άγχος σου όσο και να διαχειριστείς/αποδεχτείς τα θεματάκια υγείας, αφού βλέπεις πως είναι πάνω από σένα και δεν τα καταφέρνεις μόνη σου. Είναι κρίμα να χάνεις και τον χρόνο σου (διαιωνίζοντάς το) και να βασανίζεσαι.

Αρχική Δημοσίευση από Lysippe:

Για μένα, ένας ψυχολόγος θα σε βοηθούσε πάρα πολύ, τόσο στο να περιορίσεις το άγχος σου όσο και να διαχειριστείς/αποδεχτείς τα θεματάκια υγείας, αφού βλέπεις πως είναι πάνω από σένα και δεν τα καταφέρνεις μόνη σου. Είναι κρίμα να χάνεις και τον χρόνο σου (διαιωνίζοντάς το) και να βασανίζεσαι.

Click για ανάπτυξη...

Σε ευχαριστω πολυ για τη βοηθεια και τον χρονο σου να μου απαντήσεις !

Ρε παιιδά όταν είσαι υγιής χρόνια και ξαφνικά αρρωσταίνεις κάθε μήνα φυσιολογικό είναι να φοβάσαι οτι θα αρρωστήσεις. Δεν χρειάζεται ψυχολόγο.


Είναι σαν να κόβεσαι σε ένα μάθημα σε κάθε εξεταστική ενώ πριν δεν ήξερες τι σημαίνει εξεταστική Σεπτεμβρίου και να φοβάσαι ότι θα κοπείς και την επόμενη εξεταστική.

Αρχική Δημοσίευση από akikos:

Ρε παιιδά όταν είσαι υγιής χρόνια και ξαφνικά αρρωσταίνεις κάθε μήνα φυσιολογικό είναι να φοβάσαι οτι θα αρρωστήσεις. Δεν χρειάζεται ψυχολόγο.

Click για ανάπτυξη...

Με αυτο το φόβο ζω πλέον... δε ξερω αν θα μπορέσω να ειμαι ξανα χαρούμενη

Αρχική Δημοσίευση από Evaki_555:

Με αυτο το φόβο ζω πλέον... δε ξερω αν θα μπορέσω να ειμαι ξανα χαρούμενη

Click για ανάπτυξη...

Πάρε βιτιμίνη C. Έκανα μια εγχείρηση πέρσι και μου τη πρότεινε ένας ιατρός και τη περίοδο που αρρώσταιναν όλοι εγώ ήμουν ok.

Αρχική Δημοσίευση από akikos:

Και ο ψυχολόγος τι θα σου κάνει; Θα σου αποβάλει το άγχος ότι δεν θσ αρρωστήσεις; lol.

Εγώ θα έπινα βιταμίνη C :p

Click για ανάπτυξη...

Ο ψυχολόγος παίζει μπαλίτσα στα χωράφια του, αφού είναι κάτι που έχει σπουδάσει. Στη προκειμένη, θα τη κάθιζε κάτω και θα έβρισκε μαζί της αποδοτικούς τρόπους διαχείρισης του άγχους της, αφού την έκανε πρώτα να καταλάβει 2-3 πράματα επ' αυτού.

//Αυτές οι απόψεις μπορούν να κάνουν ζημιά, ξέρεις. Κι αν όχι στην Εύα, τότε σε κάποιον/α άλλο/η που μπορεί να είναι σε χειρότερη φάση. Καλό είναι να κάνουμε και λιγάκι πίσω και να μη βάζουμε μπροστά την ασχετοσύνη και την ξερολίασή μας. Κάποιοι μπορούν να τα καταφέρνουν μόνοι τους. Μαγκιά τους - αλλά ποτέ δεν ξέρεις πώς μπορεί να τα φέρει η ζωή, και πόσο μπορεί να νιώσουν τσακισμένοι και αδύναμοι να πάνε παρακάτω (εκεί θα αναθεωρήσουν, μα πόσους θα 'χουν πάρει στον λαιμό τους στο μεταξύ). Άλλοι δεν μπορούν καθόλου ή πολύ λιγότερο για διάφορους πιθανούς λόγους. Εκεί έρχεται η βοήθεια, κι όχι της βιταμίνης C ή της D και δεν ξέρω ποιανής άλλης.

//Ειλικρινά, το ύφος μου είναι φιλικό. Απλά τονίζω κάποια πράματα για να προστατεύσω την Εύα και την κάθε Εύα που διαβάζει / θα διαβάσει αυτό το νήμα και θα επηρεαστεί.

Αρχική Δημοσίευση από akikos:

Ρε παιιδά όταν είσαι υγιής χρόνια και ξαφνικά αρρωσταίνεις κάθε μήνα φυσιολογικό είναι να φοβάσαι οτι θα αρρωστήσεις. Δεν χρειάζεται ψυχολόγο.


Είναι σαν να κόβεσαι σε ένα μάθημα σε κάθε εξεταστική ενώ πριν δεν ήξερες τι σημαίνει εξεταστική Σεπτεμβρίου και να φοβάσαι ότι θα κοπείς και την επόμενη εξεταστική.

Click για ανάπτυξη...

Το φυσιολογικό παύει να είναι φυσιολογικό τη στιγμή που γίνεται τροχοπέδη στη ζωή σου. Η κοπέλα λέει πως είναι σε μία ψυχολογική άβυσσο, δεν μπορεί να νιώσει χαρούμενη, της έχει γίνει εμμονή και 1002 άλλα. Είναι καθαρά ψυχολογικό το θέμα.

Μακαρι να γινόταν , αλλα δεν αντιμετωπίζονται ολα τα προβλήματα του ανθρώπινου οργανισμού με βιταμίνη C ....

Αρχική Δημοσίευση από Evaki_555:

Μακαρι να γινόταν , αλλα δεν αντιμετωπίζονται ολα τα προβλήματα του ανθρώπινου οργανισμού με βιταμίνη C ....

Click για ανάπτυξη...

Ούτε ο ψυχολόγος δεν θα σου λύσει ολα τα προβλήματα

Αρχική Δημοσίευση από akikos:

Ούτε ο ψυχολόγος δεν θα σου λύσει ολα τα προβλήματα

Click για ανάπτυξη...

Ισως βοηθήσει ομως ... τε ψυχικά προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται με βιταμίνη C ...εγω και τωρα που νιώθω οτι κάποιος διαβάζει το προβλημα μου και ασχολείται λιγο με αυτο που νιώθω , αισθάνομαι κάπως καλυτερα ... μια ανακούφιση , σα να βγαινει κατι απο μεςα μου .. πιστευω αν με ακούσει κάποιος που εχει πείρα σε τετοια ζητήματα θα νιώσω καλυτερα .. μακαρι μα παρω το θάρρος και να παω

Ίσως θα μπορούσε να συνδυάζει τις δυο σας προτάσεις και να επωφεληθεί.Δεν έχει να χάσει κάτι με μια επιπλέον εξέταση και μια κατανάλωση βιταμίνης,ομοίως και μια επίσκεψη με τον ψυχολόγο δεν βλάπτει