Είμαστε οι ίδιοι άνθρωποι σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας;

secret-sinner · 01-11-06

Φυσικά και αλλάζουν οι άνθρωποι.
Κανείς δεν μπορεί να πάει κόντρα στον χρόνο. Και δεν μιλάω μόνο για τις σωματικές αλλαγές (οκ αυτές συμβαίνουν ούτως η αλλιώς) αλλα πάντα κάτι θα σου συμβεί και ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ να αλλάξεις πράγμαα πάνω σου προκειμένου να ανταποκριθείς στη ζωή.

olgaki ak · 08-11-06

Και εγω λοιπόν πιστεύω πως όχι... Τη μέρα που θα πάψεις να είσαι ή να νιώθεις "ΜοnaΧοS" οι εμπειρείες και οι μνήμες που θα σε έχουν ακολουθήσει στην πορεία σου προς την αλλαγή θα είναι εκεί και θα είναι αδιάσυστες αποδείξεις της παλιάς σου ταυτότητας...που όμως δεν είναι παλιά αλλά "παντοτινή"! Ακόμα και αν ισχύουν όσα λένε τα υπόλοιπα παιδιά που υποστηρίζουν ότι γινόμαστε "άλλοι" (που ισχύουν)-στην αλλαγή μας συμβάλλουν οι καταστάσεις που ζούμε τώρα και μένουν σαν μνήμη. Έχεις ακούσει για την κυτταρική μνήμη? Τα κύτταρα μπορεί να πεθαίνουν αλλά "κληροδοτούν" τα δεδομένα τους στους αντικαταστάτες τους. Κι αυτό είναι πολύ γλυκό εκ μέρους τους αφού έτσι μας επιτρέπουν να μοιάζουμε σε εικόνα με το παρελθόν, να θυμόμαστε τα λάθη μας γι να μαθαίνουμε από αυτά και τέλος, στην ουσία, να μην αλλάζουμε αλλά να ΕΞΕΛΙΣΣΟΜΑΣΤΕ..!! Και αυτή θεωρώ ότι είναι η λέξη-κλειδί...όχι η "αλλαγή".

fetish · 08-11-06

Φυσικα κ αλλαζει ο ανθρωπος...το παρατηρουμε
κ στους εαυτους μας αλλωστε..μεγαλωνουμε οριμαζουμε
αλλαζουμε συνηθειες,τροπους ντυσιματος,συμπεριφορα,
τροπους που χειριζομαστε καταστασεις ακομα κ ανθρωπους που συναναστρεφομαστε...αλλωστε η ζωη η ιδια δεν μας αφηνει να
παραμεινουμε ιδιοι...πιστευω πως οι περισσοτεροι θα θελαμε να
κρατησουμε την παιδικοτητα κ την αθωοτητα μας πραγμα
αδηνατον για τους ρυθμους μας κ τον κοσμο που ζουμε...
βεβαια μεγαλος παραγοντας ειναι κ τα βιωματα μας τα οποια παντα καθοριζουν το πως κ σε τι θα εξελιχθουμε!!

smart · 10-11-06

Ναι πιστεύω πως αλλάζουμε συνέχεια και σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας...

Isiliel · 06-04-08

Αρχική Δημοσίευση από MonaXoS:
Σήμερα σε ένα μάθημα φιλοσοφίας μας τέθηκε ένα ερώτημα που μου άρεσε πολύ...

Το σώμα μας αλλάζει (τα κύτταρρα πεθαίνουν και άλλα παίρνουν τη θέση τους) από τη γέννησή μας μέχρι τα βαθιά γεράματα. Καμία μέρα δεν είμαστε ακριβώς οι ίδιοι σωματικά με την προηγούμενη μέρα.

Επίσης νοητικά αλλάζουμε. Όταν είμαστε βρέφη δεν έχουμε την ίδια νοητική υπόσταση σε σχέση με το σήμερα ή με οποιαδήποτε άλλη μέρα της ζωής μας. Σκεφτείτε οτι στην αρχή δεν μπορούμε καν να σκεφτόμαστε λογικά ή δεν έχουμε αναπτύξει αυτό που λέμε προσωπικότητα. Αλλάζει η συμπεριφορά μας, οι σκέψεις μας, οι απόψεις μας, μακροχρόνια μπορεί να υπάρξουν αλλαγές και στην προσωπικότητά μας...

"Δεδομένων" αυτών των δύο, πιστεύετε οτι είμαστε οι ίδιοι άνθρωποι από την αρχή ως το τέλος της ζωής μας ή είμαστε κάτι σαν ένα ποτάμι που πάντα ρέει και αλλάζει και άρα ο MonaXoS του σήμερα δεν είναι το ίδιο άτομο με τον MonaXo του χθες;

Πολύ ενδιαφέρον το ερώτημά σου. Ας το επαναφέρουμε στην επιφάνεια!

T_Chameleon · 06-04-08

Τα γονίδια επιβιώνουνε και μεταδίδονται κατά κάποιο τρόπο στους απόγονους μας οπός και τα μιμιδια…η ψιχι μπορι να είναι ένα πεδίο μάχης ανάμεσα στα βιολογικά και τα ηθικά ένστικτα αλλά η σκέψη.οπος και το πνεύμα μια χώρας παραμένουν σταθερά ως το τέλος…ένα ανθρώπινο παράδειγμα είναι ένας που χτυπάει το δάκτυλο του μπορεί να τρέξει αίμα και να αλλάξει η σύσταση του σόματος όπως και να επικαλεστούν να λευκά αιμοσφαίρια όμως το άτομο δεν θα αλλάξει ως προς την ιδιοσικρασια του…μια αλλη εκδοχή είναι πως παραμένουμε ίδιοι καθώς και όλα τα υπόλοιπα αλλάζουνε θέτοντας μας την ψευδαίσθηση του σταθερου..όπως της γης που κινείτε αλλά νομίζουμε πως είναι σταθερή

stavros_ · 06-04-08

Κινούμαστε σε έναν κύκλο, κοιτάζοντας πάντα το κέντρο του.

Rempeskes · 06-04-08

Όλο αλλάζουμε και όλο οι ίδιοι είμαστε :worry:

commie · 06-04-08

βέβαια ο άνθρωπος αλλάζει, σωματικά είναι αυτονόητο
αλλά και ψυχολογικά το βλέπουμε από τους ίδιους τους εαυτούς μας ωριμάζουμε, αλλάζουμε τρόπους συμπεριφοράς,χαρακτήρα, ντυσίματος, φιλίες και πολλά άλλα

mania · 07-04-08

Νομίζω ότι αλλαζουν στάση αλλάζουν συναισθήματα αλλα κάποια στάνταρ τα έχουν πάντα, πι΄στέυω ότι ένας άνθρωπος είναι π.χ. γελαστός, θα είναι απο μωρό πάντα κοινονικό και χαμογελαστό, έτσι παραμένει για πάντα, ή πιστέυω ότι ο λεγόμενος παλιμπαδισμός(δεν ξέρω αν την είπα σωστά την λέξη) υπάρχει απο κέποιον 20 ετών και δεν σταματάει ή κόβετε έυκολα.

Η ζωή αλλάζει αλλα π.χ. ένας άνθρωπος καλός δεν θα γίνει κακός όσο κιάν προσπαθεί, ή ο κακός δεν προσπαθεί να είναι κακός.... Βασικά χαρακτηριστικά δεν αλλάζουν κατα την γνώμη μου

Great Chaos · 11-04-08

Σε σχέση με το εναρκτήριο ποστ του θέματος, έχω να παρατηρήσω ότι όλα μας τα κύτταρα αλλάζουν κάθε λίγα χρόνια, εκτός από τα νευρικά (πλην εξαιρέσεων) και τα καρδιακά. Το μυαλό μας και η καρδιά μας παραμένουν με τα ίδια κύτταρα που γεννηθήκαμε, μέχρι το θάνατό μας. Είναι άραγε τυχαίο πως στη λαϊκή παράδοση το μυαλό και η καρδιά θεωρούνται ως επίκεντρο της προσωπικότητάς μας και πως μας εκπροσωπούν;

Ο Ηράκλειτος είπε πως δεν μπορείς να μπεις δυο φορές στο ίδιο ποτάμι. Πράγματι, αν βγεις και ξαναμπείς, ακόμη κι αν παραμείνεις μέσα του, το νερό που σε λούζει δεν είναι το ίδιο, ούτε κι εσύ ο ίδιος πια. Γιατί ακόμη και αν δεν αλλάζουν τα εγκεφαλικά σου κύτταρα, αλλάζουν οι διασυνδέσεις μεταξύ τους, οι μυστικές νευρωνικές διαδρομές που σχηματίζουν με μαγικό τρόπο τις σκέψεις, τις εμπειρίες, τις μνήμες μας.

Ο Σιντάρτα, κατά τον Έρμαν Έσσε, φωτίστηκε κάνοντας τον περαματάρη σ' ένα ποτάμι, παρατηρώντας το ποτάμι να κυλάει ακατάπαυστα. Σύμφωνα με την αρχαία παράδοση, για να πάει κανείς στον Άδη (Άιδη ή χώρο των ιδεών και του ανεκδήλωτου) έπρεπε να περάσει ένα ποτάμι, τον Αχέροντα και να πληρώσει μάλιστα το βαρκάρη, το Χάροντα, γι' αυτό το σκοπό. Κατά τη γνώμη μου οι δύο μύθοι έχουν κοινό περιεχόμενο. Σύμφωνα με τις κάρτες των Ταρώ, ο Ερημίτης βρίσκει τη Φώτιση, αφού προηγουμένως περάσει μέσα απ' τον Άδη. Ομοίως ο Ιησούς βρίσκει την Ανάσταση.

Πολύ σωστά κάποιος έγραψε προηγουμένως πως το ποτάμι, ακόμη κι αν δεν έχει ποτέ το ίδιο νερό, κυλάει στην ίδια κοίτη και αναγνωρίζεται απ' αυτήν, ακόμη κι όταν πάψει πια να κυλά, όπως σε μια περίοδο ξηρασίας, ή πλημμυρίσει και φουσκώσει. Είμαστε διαφορετικοί, αλλά πάντα οι ίδιοι, είπε κάποιος άλλος. Αυτή είναι και η δική μου σκέψη αρχικά.

Όμως με απασχολούν κάποια ερωτήματα: Αν χάσουμε την μνήμη μας, είμαστε και πάλι οι ίδιοι; Το χρυσόψαρο, με μνήμη διαρκείας μόλις τρία δευτερόλεπτα, είναι συνεχώς, καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του, το ίδιο χρυσόψαρο; Μήπως η αίσθηση της συνέχειας είναι απλά αποτέλεσμα μιας βιολογικής διαδικασίας που μπορεί να καταργηθεί; Ακόμη κι έτσι όμως, αφού είναι αποδεδειγμένο ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν μπορεί να ξεχωρίσει την αληθή από την ψευδή πληροφορία, ακόμη κι αν είμαστε οι ίδιοι, είμαστε αυτοί που λένε οι εμπειρίες μας, ή αυτοί που λένε τα όνειρά μας; Οι εμπειρίες μας υπήρξαν ποτέ στ' αλήθεια;

Θα ήθελα μια απάντηση, ή και πολλές απαντήσεις, ιδιαίτερα απ' όσους απάντησαν πως είμαστε οι ίδιοι...

Idril · 11-04-08

Αρχική Δημοσίευση από Great Chaos:
Όμως με απασχολούν κάποια ερωτήματα: Αν χάσουμε την μνήμη μας, είμαστε και πάλι οι ίδιοι;

Αυτό μου θύμισε μια ταινία που είχα δει, όπου κάτι τυποι κάνανε πειράματα ανταλλάζοντας με κάποιο τρόπο τις αναμνήσεις ανθρώπων για να δουν αν μετα απο αυτο θα υιοθετουσε ο ενας την προσωπικοτητα του αλλου. Δε θυμαμαι ομως τι συμερασμα βγαλανε τελικα. (τελικα μαλλον εγω ειμαι που εχω μνημη χρυσοψαρου...)

Νωεύς · 23-04-08

Αρχική Δημοσίευση από Great Chaos:
...

Ο Ηράκλειτος είπε πως δεν μπορείς να μπεις δυο φορές στο ίδιο ποτάμι. ...

...
Πολύ σωστά κάποιος έγραψε προηγουμένως πως το ποτάμι, ακόμη κι αν δεν έχει ποτέ το ίδιο νερό, κυλάει στην ίδια κοίτη και αναγνωρίζεται απ' αυτήν, ακόμη κι όταν πάψει πια να κυλά, όπως σε μια περίοδο ξηρασίας, ή πλημμυρίσει και φουσκώσει. Είμαστε διαφορετικοί, αλλά πάντα οι ίδιοι, είπε κάποιος άλλος. Αυτή είναι και η δική μου σκέψη αρχικά.

Όμως με απασχολούν κάποια ερωτήματα: Αν χάσουμε την μνήμη μας, είμαστε και πάλι οι ίδιοι; Το χρυσόψαρο, με μνήμη διαρκείας μόλις τρία δευτερόλεπτα, είναι συνεχώς, καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του, το ίδιο χρυσόψαρο; Μήπως η αίσθηση της συνέχειας είναι απλά αποτέλεσμα μιας βιολογικής διαδικασίας που μπορεί να καταργηθεί; Ακόμη κι έτσι όμως, αφού είναι αποδεδειγμένο ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν μπορεί να ξεχωρίσει την αληθή από την ψευδή πληροφορία, ακόμη κι αν είμαστε οι ίδιοι, είμαστε αυτοί που λένε οι εμπειρίες μας, ή αυτοί που λένε τα όνειρά μας; Οι εμπειρίες μας υπήρξαν ποτέ στ' αλήθεια;

Θα ήθελα μια απάντηση, ή και πολλές απαντήσεις, ιδιαίτερα απ' όσους απάντησαν πως είμαστε οι ίδιοι...

Μήπως ο μόνος (παράγοντας) που μένει σταθερός και αναλλοίωτος( στον άνθρωπο), είναι εκείνος που μπορεί και δηλώνει, τελικά και πάντα, "Εγώ είμαι";

Apro · 23-05-09

Αρχική Δημοσίευση από MonaXoS:
Σήμερα σε ένα μάθημα φιλοσοφίας μας τέθηκε ένα ερώτημα που μου άρεσε πολύ...

Το σώμα μας αλλάζει (τα κύτταρρα πεθαίνουν και άλλα παίρνουν τη θέση τους) από τη γέννησή μας μέχρι τα βαθιά γεράματα. Καμία μέρα δεν είμαστε ακριβώς οι ίδιοι σωματικά με την προηγούμενη μέρα.

Επίσης νοητικά αλλάζουμε. Όταν είμαστε βρέφη δεν έχουμε την ίδια νοητική υπόσταση σε σχέση με το σήμερα ή με οποιαδήποτε άλλη μέρα της ζωής μας. Σκεφτείτε οτι στην αρχή δεν μπορούμε καν να σκεφτόμαστε λογικά ή δεν έχουμε αναπτύξει αυτό που λέμε προσωπικότητα. Αλλάζει η συμπεριφορά μας, οι σκέψεις μας, οι απόψεις μας, μακροχρόνια μπορεί να υπάρξουν αλλαγές και στην προσωπικότητά μας...

"Δεδομένων" αυτών των δύο, πιστεύετε οτι είμαστε οι ίδιοι άνθρωποι από την αρχή ως το τέλος της ζωής μας ή είμαστε κάτι σαν ένα ποτάμι που πάντα ρέει και αλλάζει και άρα ο MonaXoS του σήμερα δεν είναι το ίδιο άτομο με τον MonaXo του χθες;

Και τα δύο που αναφέρεις έχουν σχέση με την υλική υπόσταση του ανθρώπου.Άρα εφόσον ο χρόνος επηρρεάζει αισθητά τον άνθρωπο, την επόμενη στιγμή, είμαι ο "ίδιος" άνθρωπος με κάποιες μικροδιαφορές...

guru · 23-05-09

Έτσι απλά και λυτά θα πω ότι έχουν πει και οι περισσότεροι με άλλα λόγια....
Φαίνεται πως είμαστε ο ίδιος καμβάς, με διαφορετικά χρώματα......
:spasiklas:

την είπα πάλι την ποίηση μου!!!

alis · 26-05-09

πιστευω οτι οι ανθρωποι αλλαζουν..ισως οχι πολυ γρηγορα αλλα σταδιακα..νομιζω οτι σημαντικο ρολο σε αυτο παιζει και ο περιγυρος μας ,οι επιρροες μας

Himela · 23-12-09

Νομίζω οτι υπάρχουν κάποια πράγματα που μένουν ίδια. Κάποια χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς μας. Αυτό που αλλάζει είναι ο χρόνος, οι καταστάσεις, οι ανάγκες μας.

DrStrangelove · 23-12-09

Δεν αλλάζω και ούτε θα αλλάξω ποτέ το hardware. Το διατηρώ συνειδητά από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου και είμαι πολύ καλά μ'αυτό. 'Ανθρωποι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού μου έμαθαν απλά καθώς τα χρόνια περνούσαν, να είμαι πολύ περήφανος γι'αυτό, να είμαι πολύ δυνατός εσωτερικά για να αντέχω τις απογοητεύσεις και τον πόνο, να μην λέω ψέμματα, να μην πουλιέμαι, να μάχομαι σκληρά και να θυσιάζω πράγματα προκειμένου να συνυπάρχω με ανθρώπους που είμαστε στην ίδια τη συχνότητα και να γίνομαι τέρας θέλησης και δύναμης γι'αυτούς και μόνο αυτούς που αγαπάω, αλλά να μην συμβιβάζομαι ποτέ με ανθρώπους που είναι "αλλού" και να μην παριστάνω κάτι που δεν είμαι. Καλύτερος άνθρωπος μπορώ να γίνω, ένας άλλος άνθρωπος δεν μπορώ να γίνω.

Boom · 30-12-09

Πιστεύω πως ποτέ δεν είμαστε οι ίδιοι.

Τα στοιχεία του χαρακτήρα μας αλλάζουν ανάλογα με τα βιώματα, τις εμπειρίες και πολλών άλλων καταστάσεων που διέπουν και χαρακτηρίζουν την ζωή μας. Η τόλμη, η αποφασιστικότητα, η ωριμότητα, η ειλικρίνεια και πολλά άλλα χαρακτηριστικά, ικανά να προσδιορίσουν την προσωπικότητα κάποιου, δεν είναι έμφυτα. Θεωρώ πως ακόμα και στην προσωπικότητα ισχύει το ''Γηράσκω αεί διδασκόμενος''.

Μου φαίνεται αδιανόητο ένα παιδί 10 χρονών να έχει τα ίδια χαρακτηριστηκά και όταν θα γίνει 20 πχ. Ο κοινωνικός περίγυρος και οι φορείς κοινωνικοποίησης, που κατά βάση επιρρεάζουν και συμβάλλουν στη διαμόρφωση της προσωπικότητας ενός ανθρώπου, είναι περιορισμένοι όταν είσαι 10 χρονών και σιγά σιγά αρχίζουν να διευρύνονται.

Apro · 30-12-09

όπως το βλέπω εγώ, ο άνθρωπος δεν είναι σε φάση να κατανοήσει τις όποιες αλλαγές(ψυχοσωματικές) γίνονται επάνω του, εφόσον είναι παγιδευμένος στο παρών....
από την άλλην κάποια στιγμή κατανοούμε οτί είμαστε διαφορετικοί(ψυχοσωματικά), μετά από κάποια χρόνια....
άρα η σκέψη μου πάνω στο θέμα, αποτελείται από δύο απαντήσεις....
ο άνθρωπος είναι ο ίδιος με κάποιες μικροδιαφορές.... άρα μπορώ να πω οτί και τα δύο ισχύουν.... κάτι σαν διπολική ισορροπία....η θετική απάντηση αντισταθμίζει την αρνητική, δίνοντας μου κατανόηση στο θέμα αυτό....

Είμαστε οι ίδιοι άνθρωποι σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας;

Νεοφερμένος

Νεοφερμένος

Νεοφερμένος

Πολύ δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Περιβόητο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Διάσημο μέλος

Νεοφερμένος

Πολύ δραστήριο μέλος

Συντονίστρια

Περιβόητο μέλος

Επιφανές μέλος

Διάσημο μέλος