Συμπεριφορά μαθητών στα φροντιστήρια/ιδιαίτερα

Συζητώντας χτες με μια πολύ καλή μου φίλη που είναι καθηγήτρια σε μεγάλο φροντιστήριο της περιοχής μου, διαπίστωσα ότι τελικά το να είσαι καθηγητής μπορεί να είναι "επικίνδυνο". Η φίλη μου κάνει μαθήματα Γ'Λυκείου (Βιολογία, μαθηματικά γενικής και κάποια κατεύθυνσης) αλλά και κάποια σε ΕΠΑΛ. Είναι ένα χρόνο μεγαλύτερη από μένα, αλλά η κοπέλα είναι πολύ δυνατό μυαλό, δουλεύει στο χώρο από πολύ μικρή, από το πρώτο της πτυχίο.

Μου περιέγραψε λοιπόν συμπεριφορές μέσα στην τάξη, που στα μάτια μου φαντάζουν τρελές. Να της την λένε, να είναι αναιδείς και θρασύτατοι, να την "απειλούν" ότι θα πάνε στην διεύθυνση και θα κάνουν παράπονα και θα την απολύσουν. Να της λένε ότι θα γίνει το μάθημα όπως θέλουν εκείνοι και όχι όπως θέλει η καθηγήτρια...Πράγματα τρελά.

Αντιμετωπίζετε και άλλοι τέτοια προβλήματα; Τι κάνετε όταν συμβαίνει;

Θα χαρώ να μιλήσουν και μαθητές. Γιατί σίγουρα, δεν είναι όλοι έτσι, αλλά μπορεί ένας να παρασέρνει ένα ολόκληρο τμήμα.

Πραγματικά αυτό είναι απαράδεκτο.Ποτέ δεν έχω δει τέτοιο φαινόμενο σε κάποια φροντιστηριακή τάξη που ήμουν.
Εκτός από φέτος που με τον καθηγητή του Προγραμματισμού αλλά και την καθηγήτρια της Βιολογίας που κάναμε λίγο χαβαλέ και πλάκα, αλλά μέχρι εκεί.Εννοείται πως δε θέλουμε να τους φέρουμε σε δύσκολη θέση, για ένα μεροκάματο δουλεύουν κι αυτοί.

Πάντως θυμάμαι πέρυσι, ήταν μία φιλόλογος στο φροντιστήριο που όλοι την χαρακτήριζαν "τούβλο"(Ναι βαρύ το ξέρω).Έκανε άγνωστο σε τμήμα ενός φίλου μου και ήταν απαράδεκτη.Έλεγε ότι βαριόταν να σηκωθεί στον πίνακα να γράψει ομόρριζα και τα σχόλια για τα κείμενα τα διάβαζε απλά μέσα από το βιβλίο.Τεςπα, κάποια στιγμή αγανακτισμένη μία μαθήτρια της είπε "Εγώ πληρώνω και απαιτώ να κάνεις όσο καλύτερα γίνεται τη δουλειά σου, και να μη βαριέσαι.Διαφορετικά, θα μιλήσω στον υπεύθυνο και θα μοιράζεις φυλλάδια του Φροντιστηρίου του χρόνου".Φυσικά η καθηγήτρια αδιαφόρησε.

Μόνο αυτό το περιστατικό γνωρίζω, αλλά η περίπτωση ήταν διαφορετική.Τι να πω.Παντού υπάρχει αγένεια, όσον αφορά τη φίλη σου.

Εγώ κάνω μάθημα με 3 άντρες(Μαθ Γ.Π/ΚΑΤ.,Φυσ.Γ.Π/ΚΑΤ,Έκθεση) και με μια γυναίκα(Χημεία), και βασικά δεν έχω παρατηρήσει κάτι παρόμοιο με αυτό που περιγράφεις.Αυτός που μου κάνει έκθεση είναι ο ιδιοκτήτης και εκτός αυτού είναι και λίγο bossy, οπότε δε βγάζουμε άχνα.Ο μαθηματικός είναι νεαρός αλλά είναι αρκετά φωνακλάς και επιβλητικός, αλλά με την καλή έννοια.Ο φυσικός μας , νταξει, δεν κρατάει καμία απολύτως "τάξη", τουλάχιστον στο τμήμα μου(5 αγόρια, όλοι κολλητοί, φανταστείτε τι γίνεται...), αλλά από την άλλη προσπαθούμε να τον σεβόμαστε.Μερικές φορές όταν ξεφεύγει η κατάσταση, φέρνει τον ιδιοκτήτη του φροντιστηρίου, μας τα χώνει και μετά καθόμαστε σαν παναγίτσες.Για τη μοναδική γυναίκα του κουαρτέτου, τι να πω, είναι φοβερή.Δε χρειάστηκε ποτέ να μας φωνάξει για το οτιδήποτε.Όχι ότι δεν κάνουμε καμιά φορά μαλ@κιούλες, όμως έχει το τρόπο της.

Τώρα, σαν μια γενική άποψη για το θέμα, και έχοντας μια ιδέα και για το τι γίνεται γενικά στο φροντιστήριο που πηγαίνω, έχω να πω πως δεν έχει πέσει στην αντίληψη μου καμία παρόμοια συμπεριφορά.

Ή κάνει κάτι λάθος η γνωστή σου ή(το πιο πιθανό) τα παιδιά είναι τσογλανάκια και αχάριστα(τα συγκεκριμένα τουλάχιστον) ή...δε ξέρω τι παίζει.

Καλημέρα!

Στα τόσα χρόνια που κάνει μαθήματα η φίλη μου, είναι η πρώτη χρονιά που της συμβαίνει αυτό. Επειδή την έχω παρακολουθήσει στο μάθημα και ξέρω και τα αποτελέσματα της δουλειάς της (κάθε χρόνο τα παιδιά της τα πάνε πάρα πολύ καλά), γι'αυτό μπήκα στον πειρασμό να το θέσω προς συζήτηση. Επίσης, είναι και αρκετά (προς πολύ) αυστηρή, ξέρει που να θέσει τα όρια, το έχει βρει και με την εμπειρία αυτό.

Εγώ για να είμαι ειλικρινής, το βλέπω και στη συνέχειά του, στο πανεπιστήμιο όπου γενικά έχει ξεφύγει λίγο το θέμα γι'αυτό και μου δένει καλά. Το θέμα αυτό πάντως, το έχουν όλοι οι καθηγητές του φροντιστηρίου, μεταξύ τους είναι συχνά αντικείμενο συζήτησης.

Λέτε μόνο στην Αργυρούπολη να είναι προβληματικά τα παιδιά;;;;

Tι ισχύει για την Αργυρούπολη; (Είμαι από Θεσσαλονίκη)

Εγώ μένω Αμπελόκηπους, και επειδή είμαστε Δυτ.Συνοικίες της Θεσσαλονίκης μας φοβούνται οι καθηγητές σε ότι αφορά τη συμπεριφορά μας.Στην αρχή μας αντιμετωπίζουν καχύποπτα.Αλλά μετά, μας λένε ότι τελικά η περιοχή δεν έχει καμία μα καμία σημασία.

Είναι θέμα ανατροφής και παιδείας που έχουν πάρει αυτά τα παιδιά.Δεν ξέρω τι να πω.Κρίμα. Στεναχωριέμαι.

Η Αργυρούπολη είναι νότια προάστια της Αθήνας, μικρή και σχετικά καλή περιοχή. Δεν πολυδικαιολογεί τέτοιες συμπεριφορές.

Συμφωνώ ότι είναι θέμα ανατροφής. Απλά στο συγκεκριμένο τμήμα μου κάνει εντύπωση που έπεσαν όλοι οι περίεργοι. Γι' αυτό ρωτάω μήπως είναι γενικότερο το φαινόμενο.Ακούω κατά καιρούς και άλλα φαινόμενα αλλά είναι σποραδικά, δεν είναι όλα συγκεντρωμένα και τόσο έντονα.

Συνήθως τους ταραξίες τους μαζεύουν σε ένα τμήμα, γιατί άμα τους σκορπίσουν θα χαλάσουν κι άλλα τμήματα.

Τι να πω.Η φίλη σου ήταν άτυχη μάλλον.Δε φταίει αυτή!

Το καλό είναι ότι θα τους περιλάβουμε εμείς μετά, στα πανεπιστήμια!

Άάάάμα μπούνε

'Ελα που μπαίνουνε..Γιατί είναι καλά μυαλά...!

Χμμμ.Εγώ αυτούς που έχω στο μυαλό μου είναι τζάμπα τρέλα και μαγκιά.

Να τους στρώσετε λοιπόν.Μην τους αφήσετε σε χλωρό κλαρί

Ότι μπορούμε κάνουμε!!!!!

Λοιπόν , σε φροντιστηριακό επίπεδο (γιατί σε σχολικό άστο καλύτερα ! ) δε μου έχει τύχει να συναντήσω τέτοιες συμπεριφορές από παιδιά.
Παρ' όλ' αυτά η φιλόλογος που μου κάνει αρχαία και Έκθεση ( δυναμικός χαρακτήρας και δε σηκώνει πολλά) , μου έχει πει για τραβηγμένες καταστάσεις που έχει αντιμετωπίσει με παιδιά.Είμαι σίγουρος ότι η φίλη σου δεν είναι η μόνη που βρίσκεται σ' αυτή τη θέση , γιατί γενικά ακούγονται περίεργα.

Πάντως , αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι αν ένα παιδί θέλει δημιουργήσει πρόβλημα , θα το κάνει.Ανεξάρτητα απ' τον καθηγητή που θα του τύχει.Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω , όλα προέρχονται απ' το σπίτι.Οι γονείς σου πρέπει να σε μάθουν να σέβεσαι τους καθηγητές σου και να σε "μαζεύουν" όταν χρειάζεται.

Γενικά πιστεύω ότι για να γίνεις καθηγητής πρέπει να έχεις γερά νεύρα..

Νομίζω ότι στα 16-17 είναι λίγο αργά πλέον να σε μαζέψουν...

Δεν ευθύνονται μόνο τα παιδάκια αλλά και οι καθηγητές που δεν ξέρουν να επιβάλλουν την τάξη. Τα ίδια παιδιά που σε ορισμένους καθηγητες είναι αγγελούδια σε όλλους μετατρέπονται σε σατανάκια.

Στα φροντιστήρια είναι απαράδεκτο να συμβαίνει αυτό ενώ στα δημόσια σχολεία είναι αναπόφεκτο καθώς οι καθηγητές έχουν την σιγουριά της μονιμότητας και το σύστημα δεν κόβει τους αδιάφορους μαθηγές από νωρίς.

Στο φροντιστήριο που δούλευα μέχρι πέρσι είχαμε μερικά τέτοια κρούσματα σε διάφορους καθηγητές. Μου είχε τύχει και μένα να... μου κάνουν παρατηρήσεις μαθητές. Είναι νομίζω θέμα χειρισμού. Εξηγούμαι.

Υπάρχουν "παρατηρήσεις" που μπορείς εύκολα να τις αντικρούσεις με ένα επιχείρημα. Για παράδειγμα, μαθητής με... επέπληξε επειδή έβγαλα για 5 λεπτά από την τάξη συμμαθητή του που χαλούσε τον κόσμο, αφού φυσικά του είχα πει 1-2 φορές να σταματήσει, με το επιχείρημα "γιατί κύριε, ο -ας τον πούμε- Κώστας δεν πληρώνει για να έρχεται εδώ; Δεν μπορείτε να τον βγάλετε έξω!". Εκεί, λύνεις την όποια ένταση υπάρχει με το επιχείρημα ότι και οι άλλοι που παρενοχλούνται έχουν πληρώσει για το μάθημα, και πως υποχρέωση μου εν πάσει περιπτώσει είναι να τηρώ την ηρεμία της εκπαιδευτικής διαδικασίας και να κάνω το μάθημα μου.

Υπάρχουν όμως παρατηρήσεις που είναι πιο σοβαρές. Σε τμήμα μαθηματικών Γ' Γυμνασίου, είχα μαθήτρια που στο σχολείο είχε έναν καθηγητή ο οποίος έκανε ταυτότητες και παραγοντοποίηση σε 2 μαθήματα. Εγώ, πιστεύοντας ότι πρέπει να επιμείνω πολύ περισσότερο, έκατσα αρκετά μαθήματα σε αυτές τις ενότητες, με αποτέλεσμα το σχολείο της μαθήτριας να μας ξεπεράσει αρκετά στην ύλη. Η μαθήτρια μου έλεγε "Εγώ κύριε έρχομαι στο φροντιστήριο για να πηγαίνω γραμμένη στο σχολείο, να προχωρήσετε στην ύλη να φτάσουμε το σχολείο, δεν είναι πράγματα αυτά". Τα βήματα που έκανα και ακύρωσαν την ισχύ της άποψης της μαθήτριας ήταν τα εξής:

Μόλις ο καθηγητής του σχολείου μας πέρασε στην ύλη ενημέρωσα τον ιδιοκτήτη του φροντιστηρίου, που τυγχάνει να είναι μαθηματικός. Του είπα ότι θεωρώ καλό να επιμείνω σε αυτά τα μαθήματα και ζήτησα την συγκατάθεση του, την οποία φυσικά και πήρα.

Μόλις η μαθήτρια έκανε το πρώτο της παράπονο ότι πηγαίνει άγραφη στο σχολείο, αφενός της εξήγησα γιατί θεωρώ ότι πρέπει να μείνουμε σε αυτό το κομμάτι της ύλης, αφετέρου ενημέρωσα τον ιδιοκτήτη του φροντιστηρίου για να ξαναπάρω την άποψή του. Μαζί καταλήξαμε ότι, αν η μαθήτρια επαναλάμβανε τα παράπονα της, θα καλούσαμε εμείς την μητέρα της, λόγια της οποίας προφανώς και μετέφερε το παιδί.

Έτσι και έγινε. Στο επόμενο κιόλας μάθημα, η μαθήτρια παραπονέθηκε, εγώ ζήτησα να δω την μητέρα της, πράγμα που έγινε εντός λίγων ημερών, καθίσαμε στο γραφείο μαζί με τον ιδιοκτήτη, και το θέμα λύθηκε.

Βέβαια, δεν είχα τίποτα να φοβηθώ, όντας σίγουρος για τον εαυτό μου και συνεννοήθηκα με τον ιδιοκτήτη εν τη γεννέσει του προβλήματος. Αυτό νομίζω με έβγαλε από την δύσκολη θέση.

Ακόμη πιο περίεργο σκηνικό ήταν όταν ήρθε ο πατέρας ενός παιδιού (φούρναρης στο επάγγελμα) να μου κάνει παρατηρήσεις για το μάθημά μου. Να σηκώνω λέει τον γιο του παραπάνω από τα άλλα παιδιά, να μην βάζω πολλές ασκήσεις, κτλ. Και πάλι, όντας σίγουρος για την εμπιστοσύνη του ιδιοκτήτη προς το πρόσωπο μου, τον ρώτησα, μεταξύ σοβαρού και αστείου, πως θα του φαινόταν αν πήγαινα εγώ στον φούρνο του και του έλεγα πως να κάνει τα ψωμιά και τα κουλούρια. Ο πατήρ αποχώρησε με την ουρά στα σκέλια.

Σε κάθε περίπτωση, το πιο σημαντικό θεμέλιο για να αποφεύγονται τέτοιες καταστάσεις είναι όχι απλώς να κάνεις καλά την δουλειά σου αλλά να το δείχνεις κιόλας, και φυσικά, να χτίζεις σχέση εμπιστοσύνης με τον ιδιοκτήτη. Και προς Θεού δεν μιλάω για γλειψίματα και άλλες γελοιότητες. Αν γίνει αυτό, δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα.

Αρχική Δημοσίευση από Revekka:

Νομίζω ότι στα 16-17 είναι λίγο αργά πλέον να σε μαζέψουν...

Click για ανάπτυξη...

Σαφώς !Εκεί έχει χαθεί το παιχνίδι.
Αλλά η διαμόρφωση χαρακτήρα του παιδιού ξεκινάει από πολύ μικρή ηλικία.Από τότε οι γονείς πρέπει να το μεγαλώνουν σωστά.
Όταν το παιδί παρουσιάζει "ακραία" συμπεριφορά , η αδιαφορία των γονιών είναι σα να συναινούν σ αυτό και το παιδί είναι λογικό να παίρνει όλο και περισσότερο θάρρος.Το να λες "άστο μωρέ το παιδί μικρό είναι γι αυτό φέρεται έτσι" ή " θα ακούει αργότερα τους δασκάλους , δε χρειάζεται τώρα" δημιουργεί πρόβλημα.

Απ' τη μικρή εμπειρία μου, αυτοί που είναι αγενείς προς τους καθηγητές τους , συνήθως , υποστηρίζονται απ' τους γονείς τους.Δηλαδή βλέπω γονείς οι οποίοι πιστεύουν τυφλά ό,τι τους λέει το παιδί τους και κατηγορούν τους καθηγητές σε οποιοδήποτε πρόβλημα προκύψει στο μάθημα.Είναι εκεί να μην παίρνουν θάρρος..

Κατι τετοιες συμπεριφορες εννοειται οτι ειναι ΠΑΑΡΑΔΕΚΤΕΣ.Σε σχολειο εχω συναντησει αναλογα περιστατικα αλλα σε φροντηστηριο πρωτη φορα ακουω για κατι τετοιο!!!

Αρχική Δημοσίευση από fockos:

Δεν ευθύνονται μόνο τα παιδάκια αλλά και οι καθηγητές που δεν ξέρουν να επιβάλλουν την τάξη. Τα ίδια παιδιά που σε ορισμένους καθηγητες είναι αγγελούδια σε όλλους μετατρέπονται σε σατανάκια.

Click για ανάπτυξη...

Εδώ θα διαφωνήσω.
Αν και στην πράξη αυτό γίνεται , τα παιδιά οφείλουν να είναι ήσυχα σε οποιοδήποτε καθηγητή.
Απαιτείται σεβασμός των παιδιών προς τους καθηγητές και όχι η επιβολή της τάξης απ' τους καθηγητές εφόσον οι καθηγητές μπαίνουν με όρεξη στο μάθημα , θέλοντας να διδάξουν στους μαθητές 5 πράγματα.

Το να έχεις την υποστήριξη της Διεύθυνσης, είναι πολύ σημαντικό. Αν ξέρεις ότι έχεις αυτές τις πλάτες και φυσικά κάνεις και σωστά τη δουλειά σου, δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα, μπορείς να έχεις μια παραπάνω σιγουριά.

Έχω την αίσθηση ότι υπάρχει μια τάση γλυψίματος προς τους μαθητές που σκάνε τα λεφτάκια τους στο φροντιστήριο.

Ξέρω για τη συγκεκριμένη φίλη μου ότι δουλεύει σωστά, είναι αρκετά χρόνια και μπορεί να κρίνει πως θα τους αντιμετωπίσει. Για να την φτάσουν σε αυτό το επίπεδο, πρέπει να ξεπεράστηκαν πολλά όρια. Εγώ δεν θα μπορούσα να μείνω ψύχραιμη, το παραδέχομαι, και θαυμάζω όσους το κάνουν.