Τα εξιδανικευμένα μεταπτυχιακά στο εξωτερικό

Μιας και η εποχή είναι αυτή που οι απαντήσεις από τα μεταπτυχιακά προγράμματα έρχονται στους υποψηφίους, θα ήθελα να ρωτήσω αν η άποψή μου είναι λάθος. Τα μεταπτυχιακά που επιλέγουν οι Έλληνες πτυχιούχοι στο εξωτερικό στην πλειοψηφία που αγγίζει το 100% είναι τα αγγλόφωνα προγράμματα που προσφέρονται από τα πανεπιστήμια. Για τα μεταπτυχιακά αυτά ο ανταγωνισμός δεν είναι μεγάλος προερχόμενος από το εσωτερικό αλλά και γενικότερα είτε λόγω των υψηλότερων διδάκτρων είτε λόγω της χαμηλής ζήτησης από τους πτυχιούχους άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Αποτέλεσμα είναι η σχεδόν σίγουρη έγκριση της αίτησής. Μιλάω για την πλειοψηφία των πανεπιστημίων (όχι Cambridge, Imperial).

Δευτερη διαπίστωση, ότι το περιεχόμενο των Μεταπτυχιακών αυτών συνήθως είναι διεθνούς περιεχομένου. Για παράδειγμα στην νομική επιστήμη τα μεταπτυχιακά που είναι αγγλόφωνα είναι Ευρωπαϊκού Δικαίου, δημοσίου διεθνούς και ιδιωτικού διεθνούς.

Τρίτη διαπίστωση, για κάποιο λόγο στην Ελλάδα αν κάποιος έκανε ένα αγγλόφωνο μεταπτυχιακό στο εξωτερικό ίδιου περιεχομένου με μεταπτυχιακό στο εσωτερικό θεωρείται καλύτερος υποψήφιος για εργασία και στα μάτια της απαιδευτης (συγγνώμη για τον χαρακτηρισμό) κοινωνίας μας είναι "α αυτός είναι σπουδαγμενος στο εξωτερικό". Αποτέλεσμα αυτού είναι κάποιοι να πηγαίνουν στο εξωτερικό για μεταπτυχιακό και να επιστρέφουν πίσω, που δεν έχει κανένα απολύτως νόημα, αλλά δεν είναι θέμα αυτό.

Και άλλο ωραίο θέμα! Μπράβο ρε παιδιά, πολύ μου αρέσουν αυτές οι σκέψεις!

Εγώ να πω την εμπειρία μου σε δύσκολο μεταπτυχιακό στο Λονδίνο, σε πολύ μεγάλο πανεπιστήμιο και ουσιαστικά να απαντήσω στην τρίτη διαπίστωση: Αν πας σε ένα πολύ καλό μεταπτυχιακό έξω, έχεις (κατά πάσα πιθανότητα-δεν τα βάζω όλα στο ίδιο σακί) προσπαθήσει πολύ περισσότερο. Επίσης, κατά 90%, ο βαθμός που παίρνεις στο εξωτερικό είναι πολύ πιο δύσκολος να τον επιτύχεις. Αλλά επαναλαμβάνω, αυτά τα λέω εγώ, που έχω κάνει σε δύσκολο πανεπιστήμιο. Στην Ελλάδα άλλωστε έχουμε το σύμπτωμα να θεωρούμε το 7 και το 8 κακούς βαθμούς...

Εμένα η γενικότερη συμβουλή μου στους φοιτητές, δεν ξέρω αν είναι σωστή ή λάθος αλλά έτσι την νιώθω, είναι αν έχουν τα χρήματα να πάνε έξω για να ανοίξει λίγο το μάτι τους. Και ας μην είναι και τέλειο το μεταπτυχιακό. Αν όμως δυσκολεύονται οικονομικά, τότε όχι, να μην τα πετάξουν για ένα μέσο πτυχίο. Καλύτερα να μαζέψουν χρήματα για κάτι καλύτερο που θα τους δώσει το πλεονέκτημα.

Αρχική Δημοσίευση από VasK:

Για τα μεταπτυχιακά αυτά ο ανταγωνισμός δεν είναι μεγάλος προερχόμενος από το εσωτερικό αλλά και γενικότερα είτε λόγω των υψηλότερων διδάκτρων είτε λόγω της χαμηλής ζήτησης από τους πτυχιούχους άλλων ευρωπαϊκών χωρών.

Click για ανάπτυξη...

Το έχω ξαναπεί αλλά θα το ξαναπώ, γιατί είναι πολύ σημαντικό να το καταλάβουμε. Τα δίδακτρα δεν έχουν καμία σχέση με το τι πιθανότητες έχεις να γίνεις δεκτός. Το πανεπιστήμιο στο οποίο βρίσκομαι έχει δίδακτρα (για προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς) που αγγίζουν τις 45 χιλιάδες δολάρια, είτε είσαι Αμερικάνος είτε όχι. Ξέρεις τι ποσοστό αποδοχής έχει; 8%... (To Cambridge έχει 21%, για να έχεις μια εικόνα...) Το ίδιο ισχύει και για "μεγάλα ονόματα", αλλά δεν θέλω να αναφέρω συγκεκριμένα παραδείγματα γιατί το "μεγάλο όνομα" 1) δεν σημαίνει οργανωμένο υποχρεωτικά 2) δεν σημαίνει καλό πρόγραμμα σπουδών 3) δεν σημαίνει ότι θα είναι καλό φιτ για σένα κλπ, κλπ...

Επίσης ποια μεταπτυχιακά εσύ ξέρεις με υψηλά δίδακτρα, εκτός Αγγλιάς; Ολλανδία είναι 2κ και Σκανδιναβία/Γερμανία δεν έχει καν δίδακτρα. Φίλος προ καιρού έδινε 6κ στην Ελλάδα...

Πάντως πράγματι στο εξωτερικό κάνει πολύς λιγότερος κόσμος μεταπτυχιακό, γι'αυτό δεν υπάρχει τόσος ανταγωνισμός. Καμία σχέση όμως με τα δίδακτρα.

Αρχική Δημοσίευση από VasK:

Για κάποιο λόγο στην Ελλάδα αν κάποιος έκανε ένα αγγλόφωνο μεταπτυχιακό στο εξωτερικό ίδιου περιεχομένου με μεταπτυχιακό στο εσωτερικό θεωρείται καλύτερος υποψήφιος για εργασία και στα μάτια της απαιδευτης (συγγνώμη για τον χαρακτηρισμό) κοινωνίας μας είναι "α αυτός είναι σπουδαγμενος στο εξωτερικό". Αποτέλεσμα αυτού είναι κάποιοι να πηγαίνουν στο εξωτερικό για μεταπτυχιακό και να επιστρέφουν πίσω, που δεν έχει κανένα απολύτως νόημα, αλλά δεν είναι θέμα αυτό.

Click για ανάπτυξη...

Αδίκως θεωρείς είναι καλύτερα να πας έξω;

Πέρα από το ακαδημαϊκό κομμάτι, θα ανοίξουν οι ορίζοντές σου γιατί επιτέλους θα βρεθείς σε πολυπολιτισμικό περιβάλλον. Θα αλλάξεις απόψεις για πάρα πολλά πράγματα, θα ζήσεις διαφορετικά "συστήματα", από το πώς παίρνεις το λεωφορείο μέχρι δε ξέρω κι εγώ τι... Και επίσης θα δουλέψεις πολύ την αγγλική, που για μία πολυεθνική εταιρεία είναι ένα μεγάλο ατού (και όχι μόνο).
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Δεν λέω ότι όλα είναι τέλεια έξω και ότι δεν υπάρχει περίπτωση να κάνεις ένα άχρηστο μεταπτυχιακό, αλλά μην φτάνουμε και στο άλλο άκρο...

Το θέμα είναι τα αγγλόφωνα μεταπτυχιακά, τα οποία επιλέγουν οι Έλληνες πτυχιούχοι. Για παράδειγμα από τη σχολή μου πολλοί πάνε Γαλλία και Βέλγιο και επιλέγουν μεταπτυχιακά αγγλόφωνα. Και στην Ελλάδα το ΠΑΠΕΙ έχει μεταπτυχιακό στα ναυτιλιακα και στα ελληνικά και αγγλόφωνα. Το θέμα είναι ότι αυτά προβλέπονται κυρίως για φοιτητές του εξωτερικού που δεν μιλούν τη γλώσσα της χώρας υποδοχής. Έτσι και στις άλλες χώρες προσελκυουν φοιτητές άλλων χωρών, καθώς οι εγχώριοι είτε θα το έχουν ως δεύτερη επιλογή ή ως καθόλου. Αυτά τα μεταπτυχιακά συνήθως δεν συμβαδίζουν με το σκεπτικό των ήπιων διδάκτρων, δηλαδή έχουν πιο αυξημένα από τα μεταπτυχιακά που γίνονται στη μητρική γλώσσα.

Επομένως, ο ανταγωνισμός είναι μικρός όχι γιατί έχουν υψηλότερα δίδακτρα, δίδακτρα έχουν όλα σχεδόν, αλλά γιατί απευθύνονται σε διαφορετικό κοινό.

Συμφωνώ απόλυτα ότι αποτελούν ευκαιρία να γνωρίσεις διαφορετικό πολιτισμό, να ανοίξει το μάτι σου όπως λες. Η διαπίστωσή μου αφορά την εξιδανικευση για μεταπτυχιακά που μπορεί να μην την "αξίζουν". Είναι σαν να λέμε επειδή το ΕΚΠΑ είναι πρώτο στην Ελλάδα σε κατάταξη, όλα τα προγράμματά του είναι τα καλύτερα συγκριτικά με τα άλλα.

Ίσως σε αυτούς τους τομείς να συμβαίνει, γιατί θυμάμαι πολύ χαρακτηριστικά στην Ολλανδία και στη Σουηδία, σε σχετικά "δικό μου" τομέα, να έχει μόνο ένα μεταπτυχιακό, αυτό στα αγγλικά. Επομένως ανταγωνίζεσαι και Ολλανδούς και Σουηδούς αντίστοιχα.

Καταλαβαίνω τι λες πάντως και σίγουρα υπάρχει σαβούρα.

Αρχική Δημοσίευση από VasK:

Συμφωνώ απόλυτα ότι αποτελούν ευκαιρία να γνωρίσεις διαφορετικό πολιτισμό, να ανοίξει το μάτι σου όπως λες. Η διαπίστωσή μου αφορά την εξιδανικευση για μεταπτυχιακά που μπορεί να μην την "αξίζουν". Είναι σαν να λέμε επειδή το ΕΚΠΑ είναι πρώτο στην Ελλάδα σε κατάταξη, όλα τα προγράμματά του είναι τα καλύτερα συγκριτικά με τα άλλα.

Click για ανάπτυξη...

Φίλε ακόμη και γυρίσεις πίσω, θα έχεις άλλες βιωματικές εμπειρίες που θα έχεις κερδίσει από το να μην πήγαινες. Γιατί πάντα θα σε τρώει (όπως έκανε η Ράντου στο Κων/νου και Ελένης "με θρώει, με θρώει πολύ") ότι κάθισες και μιζέριασες. Σίγουρα υπάρχει η φρενίτιδα των Ελλήνων να κάνουν σπουδές στην Αγγλετέρα για να πει η κοινωνία "α, αυτός σπούδασε έξω", να ανεβάζουν φωτογραφίες ψαγμενιάς από το Ben με μπουφάν burberry, κλπ. Δηλαδή, μπορεί να βλέπεις το Εγγλεζάκι να πάει στο Πανεπιστήμιο με μια απλή φόρμα και ο Έλληνας να πουλάει φίρμες γιατί απλά ο Εγγλέζος έχει ξεπεράσει το σύνδρομο του χωριάτη που ανακάλυψε το "piercing υφάκι" (είδος νοοτροπίας).

Αυτό που λες για την "εξιδανίκευση" ισχύει εν μέρει. Σαφώς και υπάρχουν κακοδομημένα προγράμματα ή όχι τόσο για την αγορά (περισσότερο ακαδημαϊκά) και φυσικά τέλεια σε επίπεδο γνώσεων και δεξιοτήτων, αλλά σε καμία περίπτωση πρόχειρα και ασύνδετα με την αγορά εργασίας όπως συμβαίνει με την Ελλάδα γιατί πολύ απλά η Αγγλία ήταν αποικιοκρατική ναυτική υπερδύναμη με εμπειρία σε σπουδές και επιχειρείν σε αντίθεση με την Ελλάδα που ποτέ δεν είχε αγορά εργασίας καπιταλιστικού τύπου (ο ικανός να δουλεύει και να αμοίβεται). Στην Ελλάδα όπως λέει και ο Σουρής, τρέφουμε όλους τους αργούς και αυτό έγινε από πολιτική μέχρι επιστήμη διδακτορικού τύπου. Πονεμένη η ιστορία.

Το ΕΚΠΑ μπορεί να έχει το λιβάνισμα αλλά δεν σημαίνει ότι είναι κάτι διαφορετικό από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων για παράδειγμα, γιατί και τα δυο διοικούνται με την Ελληνική νοοτροπία και μιζέρια. Θα ήθελα ένα ΕΚΠΑ να διοικείται με Βρετανικά standards. Θα ήθελα ένα Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων στα πρότυπα Αυστριακού Δημόσιου Πανεπιστημίου. Ύστερα από την εμπειρία μου στο εξωτερικό, με τα καλά του και τα πολλά αρνητικά του, νομίζω ότι με έκανε πολίτη του κόσμου. Έμαθα ότι το τέλειο δεν υπάρχει αλλά υπάρχει το καλύτερο και η προσαρμογή. Κάτι που δεν μου δίδαξε ποτέ το Ελληνικό Πανεπιστήμιο επειδή δεν υπήρχε ποτέ ενδιαφέρον για το αν θα ζήσω ή όχι μετά την αποφοίτηση. Τα έχω όλα αποδομήσει και πιστεύω ότι στην Ελλάδα έχουμε "ανθρωπισμό" επιδερμικό που επί της ουσίας είναι χειρότερος από την ξυνίλα των Ευρωπαίων ορισμένες φορές. Γνώμη μου είναι να κάνεις αυτό που λέει το μέσα σου. Ζούμε σε μια εποχή που τα ερεθίσματα είναι τόσα πολλά αλλά πιστεύω ότι μέσα σε αυτά υπάρχουν ευκαιρίες. Αυτή η λογική έρχεται σε αντίθεση με την "μητρική" νοοτροπία ότι περάσαμε σε μια σχολή με τις πανελλήνιες και δέσαμε λιμάνι.

Αρχική Δημοσίευση από Revekka:

Και άλλο ωραίο θέμα! Μπράβο ρε παιδιά, πολύ μου αρέσουν αυτές οι σκέψεις!

Εγώ να πω την εμπειρία μου σε δύσκολο μεταπτυχιακό στο Λονδίνο, σε πολύ μεγάλο πανεπιστήμιο και ουσιαστικά να απαντήσω στην τρίτη διαπίστωση: Αν πας σε ένα πολύ καλό μεταπτυχιακό έξω, έχεις (κατά πάσα πιθανότητα-δεν τα βάζω όλα στο ίδιο σακί) προσπαθήσει πολύ περισσότερο. Επίσης, κατά 90%, ο βαθμός που παίρνεις στο εξωτερικό είναι πολύ πιο δύσκολος να τον επιτύχεις. Αλλά επαναλαμβάνω, αυτά τα λέω εγώ, που έχω κάνει σε δύσκολο πανεπιστήμιο. Στην Ελλάδα άλλωστε έχουμε το σύμπτωμα να θεωρούμε το 7 και το 8 κακούς βαθμούς...

Click για ανάπτυξη...

Συμφωνώ αυτό που λές για τους βαθμούς. Στην Αυστρία με την κλίμακα 1-4 (1,2,3,4 | 1 άριστα και 4 όριο) δίνουν βάση στην ουσία της εξέτασης και όχι στην συλλογή βαθμών. Οι βαθμοί 1 και 2 είναι αρκετά δύσκολο να αποκτηθούν και επειδή πήρα στο 99% των μαθημάτων μου τέτοιους βαθμούς μπήκα στο "μάτι" των συναδέλφων μου και φυσικά με την πρώτη προσπάθεια εξέτασης. Οι εξετάσεις είναι συνήθως προφορικές* και καλύπτουν όλη την ύλη αλλά όχι με αναπαραγωγή "sos-ορισμών". Οι ερωτήσεις είναι σχετικές (ή συνδυαστικές) των ασκήσεων των φροντιστηρίων του μαθήματος και όχι θεωρία και όχι οι ίδιες ερωτήσεις με τα φροντιστήρια. Παλιά θέματα δεν υπάρχουν και ούτε οι φοιτητές κάθονται να ψάξουν για να βρουν. Ποτέ δεν υπάρχουν οι εκπλήξεις των Ελληνικών εξεταστικών! Ο άριστα διαβασμένος περνάει το μάθημα και με βαθμό, ενώ ο μέτριος παίρνει 4 ή μη προβιβάσιμο (δηλάδη, βαθμό 5).

* Στη μορφή των προφορικών εξετάσεων είναι και οι γραπτές εξετάσεις όταν το ακροατήριο είναι άνω των 20 φοιτητών. Οι γραπτές είναι αυστηρά 105 λεπτά όπου στα 100 λεπτά πρέπει να απαντήσεις πλήρως 6-7 θέματα (μικρής και μεγάλης ανάπτυξης). Στα 5 λεπτά έχεις χρόνο να ελέγξεις τις απαντήσεις. Γλώσσες απάντησης: Γερμανικά, Αγγλικά ή Γαλλικά (αν γνωρίζει ο διδάσκων). Η λάθος τεκμηριωμένη ή μισή απάντηση μηδενίζεται τελείως. Στις προφορικές εξετάσεις, ο χρόνος είναι κάπου 30-40 λεπτά σε πίνακα (αίθουσα εξετάσεων) ή στο γραφείο του καθηγητή σε κόλλες απαντητικές. Στο διάστημα αυτό τίθενται 15-20 ερωτήσεις σύντομη ανάπτυξης και κρίσεως χωρίς δυνατότητα ανάκλησης λάθους απάντησης. Χρόνος σκέψης (έως 1 λεπτό) την απάντηση. Αν δοθεί λάθος απάντηση ο καθηγητής "βοηθάει" με άλλη ερώτηση που οδηγεί την εξέταση σε μη προβιβάσιμο βαθμό (δηλαδή, βαθμό 5).

Κυνική αποδόμηση σκληρή για τα πανεπιστήμια της Ελλάδας. Μαζί σου δεν είναι στα πρότυπα που απαιτεί η αγορά, αλλά το θέμα μου είναι ότι αν κάποιος έκανε ένα μεταπτυχιακό στα διεθνή οικονομικά σε ένα πανεπιστήμιο της Γαλλίας, γιατί είναι "καλύτερος" στα μάτια της κοινωνίας και του πιθανού εργοδότη κατ' επέκταση με αυτόν που έκανε μεταπτυχιακό στα οικονομικά στην Ελλάδα; Το επιχείρημα ότι είναι πιο δύσκολη η ολοκλήρωσή τους το κατανοώ, αλλά απαντώ αναλόγως. Ανάλογα το Πανεπιστήμιο που έχεις επιλέξει, το τμήμα που έχεις επιλέξει και επειδή είναι αγγλόφωνο ίσως είναι και πιο επιεικείς. Δεν λέω ότι σου χαρίζονται. Επίσης, δεν ξέρω αν η Αγγλία ειναι η καλύτερη επιλογή σχολιασμού, γιατί όντως εκεί ανταγωνιζεσαι τους εγχώριους αποφοίτους.

Αρχική Δημοσίευση από VasK:

Κυνική αποδόμηση σκληρή για τα πανεπιστήμια της Ελλάδας. Μαζί σου δεν είναι στα πρότυπα που απαιτεί η αγορά, αλλά το θέμα μου είναι ότι αν κάποιος έκανε ένα μεταπτυχιακό στα διεθνή οικονομικά σε ένα πανεπιστήμιο της Γαλλίας, γιατί είναι "καλύτερος" στα μάτια της κοινωνίας και του πιθανού εργοδότη κατ' επέκταση με αυτόν που έκανε μεταπτυχιακό στα οικονομικά στην Ελλάδα; Το επιχείρημα ότι είναι πιο δύσκολη η ολοκλήρωσή τους το κατανοώ, αλλά απαντώ αναλόγως. Ανάλογα το Πανεπιστήμιο που έχεις επιλέξει, το τμήμα που έχεις επιλέξει και επειδή είναι αγγλόφωνο ίσως είναι και πιο επιεικείς. Δεν λέω ότι σου χαρίζονται. Επίσης, δεν ξέρω αν η Αγγλία ειναι η καλύτερη επιλογή σχολιασμού, γιατί όντως εκεί ανταγωνιζεσαι τους εγχώριους αποφοίτους.

Click για ανάπτυξη...

Ελάχιστοι Άγγλοι (αναλογικά) συνεχίζουν σε μεταπτυχιακές σπουδές.
Εγώ στο πανεπιστήμιο που ήμουν, στη χρονιά μου, δεν πρέπει να συνάντησα ούτε έναν...

Αρχική Δημοσίευση από Revekka:

Ελάχιστοι Άγγλοι (αναλογικά) συνεχίζουν σε μεταπτυχιακές σπουδές.
Εγώ στο πανεπιστήμιο που ήμουν, στη χρονιά μου, δεν πρέπει να συνάντησα ούτε έναν...

Click για ανάπτυξη...

Επομένως, ο ανταγωνισμός είναι και εκεί μικρός, άρα κάποιος για να εισαχθεί δεν περνάει κάποια ιδιαίτερη δοκιμασία λόγω της χαμηλότερης ζήτησης; Ή αλήθεια είναι ότι γνωρίζω 2 παραδείγματα που σπούδασαν νομικά στο UCL. Τα παιδιά το ένα από το ΔΠΘ και το άλλο από το Ευρωπαϊκό της Κύπρου. Το να πηγαίνεις από τα πανεπιστήμια με τόσο χαμηλή κατάταξη σε ένα από τα 20 καλύτερα αν δεν κάνω λάθος, δεν οφείλεται στην χαμηλή ζήτηση; (δεν θέλω βάση δύο παρσδειγμστων να πω ότι είναι κανόνας για αυτό υποβάλω και ερώτηση). Δεν αμφισβητώ την αξία αυτών των πανεπιστημίων τύπου LSE, UCL, αλλά γιατί να σπουδάσεις δημόσιο διεθνές δίκαιο στο εξωτερικό, αντί να σπουδάσεις στην Ελλάδα. Πρόσφατο παράδειγμα πέρασε σε μεταπτυχιακό σε πανεπιστήμιο που πρώτη φορά άκουγα στο Βέλγιο, με τίτλο νέα μέσα αν θυμάμαι καλά, νομίζω ότι υπάρχει τέτοιο μεταπτυχιακό στην Ελλάδα...

Τι "πρόβλημα" έχουμε σαν λαός και θέλουμε να σπουδαζουμε 4 προπτυχιακό και 1 ή 2 χρόνια μεταπτυχιακά, ενώ εκεί τελειώνουν σε 3 χρόνια.

Αρχική Δημοσίευση από VasK:

Κυνική αποδόμηση σκληρή για τα πανεπιστήμια της Ελλάδας. Μαζί σου δεν είναι στα πρότυπα που απαιτεί η αγορά, αλλά το θέμα μου είναι ότι αν κάποιος έκανε ένα μεταπτυχιακό στα διεθνή οικονομικά σε ένα πανεπιστήμιο της Γαλλίας, γιατί είναι "καλύτερος" στα μάτια της κοινωνίας και του πιθανού εργοδότη κατ' επέκταση με αυτόν που έκανε μεταπτυχιακό στα οικονομικά στην Ελλάδα; Το επιχείρημα ότι είναι πιο δύσκολη η ολοκλήρωσή τους το κατανοώ, αλλά απαντώ αναλόγως. Ανάλογα το Πανεπιστήμιο που έχεις επιλέξει, το τμήμα που έχεις επιλέξει και επειδή είναι αγγλόφωνο ίσως είναι και πιο επιεικείς. Δεν λέω ότι σου χαρίζονται. Επίσης, δεν ξέρω αν η Αγγλία ειναι η καλύτερη επιλογή σχολιασμού, γιατί όντως εκεί ανταγωνιζεσαι τους εγχώριους αποφοίτους.

Click για ανάπτυξη...

Γιατί: η κάθε δυτική χώρα εκτός Ελλάδας και Βαλκανιοτουρκίας, έχει φτιάξει brand name με τα Πανεπιστήμιά της και όχι τόσο με σπόνσορες όσο ότι έχουν αποδείξει την αξία τους στις εκεί κοινωνίες εδώ και τουλάχιστον 500 χρόνια με διάφορες μορφές (έρευνα, ανακαλύψεις, επαγγέλματα κλπ)! όταν η Ελλάδα δεν υπήρχε ως κράτος. Η Αυστρία είχε Πανεπιστήμια όταν στην Ελλάδα είχαμε Οθωμανική περίοδο. Ο Γάλλος Μαθηματικός Cauchy το 1821 όρισε τις μαθηματικές ακολουθίες με το όνομά του. Το 1900 ο Γάλλος Μαθηματικός Bachelier εκπονεί διδακτορική διατριβή με θέμα την κίνηση Brown σε οικονομικά προϊόντα του Χρηματιστηρίου του Παρισιού. Έτσι τίθενται τα θεμέλια του Finance. H Γαλλία είχε Χρηματιστήριο, η Ολλανδία είχε Χρηματιστήριο από το 1500 και η Ελλάδα είχε Βενιζελικούς και Παλάτι. Με αυτά τα παραδείγματα καταλαβαίνεις ότι οι επιστήμες δεν ήταν ποτέ στην κουλτούρα του σύγχρονου Ελληνικού κράτους (από σπόντα των Μ.Δυνάμεων). Ο κάθε "στεγνός" απόφοιτος του Ελληνικού Πανεπιστημίου δεν είναι καλύτερος στα μάτια του διεθνούς εργοδότη γιατί απλά δεν υπάρχει η εγγύηση της ποιότητας κάτι που η Ελλάδα με την σύγχρονη επικαιρότητα δεν φροντίζει να παρέχει. Οι εταιρίες λειτουργούν με τη λέξη χρηστική αξία. Αναρωτήθηκες ποτέ ποια είναι η χρηστική αξία των πτυχίων που χορηγεί το Πανεπιστήμιο Αθηνών; Γιατί να μην είναι κωλόχαρτα; Ποιος ορίζει την ποιότητά τους;

Αρχική Δημοσίευση από VasK:

Επομένως, ο ανταγωνισμός είναι και εκεί μικρός, άρα κάποιος για να εισαχθεί δεν περνάει κάποια ιδιαίτερη δοκιμασία λόγω της χαμηλότερης ζήτησης; Ή αλήθεια είναι ότι γνωρίζω 2 παραδείγματα που σπούδασαν νομικά στο UCL. Τα παιδιά το ένα από το ΔΠΘ και το άλλο από το Ευρωπαϊκό της Κύπρου. Το να πηγαίνεις από τα πανεπιστήμια με τόσο χαμηλή κατάταξη σε ένα από τα 20 καλύτερα αν δεν κάνω λάθος, δεν οφείλεται στην χαμηλή ζήτηση; (δεν θέλω βάση δύο παρσδειγμστων να πω ότι είναι κανόνας για αυτό υποβάλω και ερώτηση). Δεν αμφισβητώ την αξία αυτών των πανεπιστημίων τύπου LSE, UCL, αλλά γιατί να σπουδάσεις δημόσιο διεθνές δίκαιο στο εξωτερικό, αντί να σπουδάσεις στην Ελλάδα. Πρόσφατο παράδειγμα πέρασε σε μεταπτυχιακό σε πανεπιστήμιο που πρώτη φορά άκουγα στο Βέλγιο, με τίτλο νέα μέσα αν θυμάμαι καλά, νομίζω ότι υπάρχει τέτοιο μεταπτυχιακό στην Ελλάδα...

Τι "πρόβλημα" έχουμε σαν λαός και θέλουμε να σπουδαζουμε 4 προπτυχιακό και 1 ή 2 χρόνια μεταπτυχιακά, ενώ εκεί τελειώνουν σε 3 χρόνια.

Click για ανάπτυξη...

Εκεί τελειώνουν σε 3 χρόνια το bachelor και μετά κάνουν άλλο ένα ή δυο για μαστερ. Στις πολυτεχνικές σχολές τουλάχιστον, υποτίθεται ότι η διάρκεια σπουδών είναι 5 χρόνια συνολικά ώστε να ισοδυναμεί με μαστερ. Απλά στην Ελλάδα πλεον είναι τόσο σύνηθες να κάνει κάποιος μεταπτυχιακό, χωρίς να υπάρχει απαραιτητα λόγος, που όλοι θεωρούμε ότι πρέπει να συνεχίσουμε τις σπουδές μας μετά το πτυχίο. Δεν ξέρω τι ισχύει σε άλλες επιστήμες, στον τομέα μου πάντως ξέρω ότι μπορείς να βρεις και δουλειά χωρίς μεταπτυχιακό. Αν όμως σε ενδιαφέρει κάτι πιο συγκεκριμένο, σίγουρα αξίζει να κανεις μαστερ.

Επίσης, πηγαινεις σε πανεπιστήμιο με χαμηλή κατάταξη γιατί ίσως αυτή την επιλογή έχεις. Όταν πχ έχεις πανεπιστήμιο στην πόλη σου, ακόμα και αν είναι το ΔΠΘ (που δεν το υποτιμώ, απλά επειδή αναφέρθηκε),γιατί να μην πας εκεί, να πάρεις το πτυχίο σου, και μετά να κανεις μεταπτυχιακό σε κάποιο άλλο πανεπιστήμιο;
Εγώ θα συμφωνήσω με αυτούς που ανέφεραν παραπάνω ότι το να κανεις μαστερ σε μια ξένη χώρα σου προσφέρει πολλες εμπειρίες που στην Ελλάδα σίγουρα δεν θα τις ειχες. Από αυτή την άποψη και μόνο, αξίζει να το προσπαθήσει κάποιος. Κατά τ’αλλα νομίζω ότι η ποιότητα γνώσεων στα ελληνικά πανεπιστήμια είναι αρκετά υψηλή. Έχω συνεργαστεί με φοιτητές από ξένα πανεπιστήμια, έχω πάει και ερασμους και το συμπέρασμα μου είναι πως δεν υστερούμε σε γνώσεις. Το αντίθετο μαλιστα. Απλά το γενικότερο σύστημα στην Ελλάδα είναι που έχει πρόβλημα, και well, η Ελλάδα. Αν θες να έχεις έστω και μια πιθανότητα παραπάνω να εργαστείς στο εξωτερικό ή τέλος πάντων, να δεις έναν διαφορετικό τρόπο ζωής, αξίζει και με το παραπάνω να φύγεις έξω.
Εγώ πχ αν επιλέξω να πάω για μεταπτυχιακό στη Θεσσαλονίκη ή στην Αθήνα, παλι θα πληρώσω δίδακτρα. Γιατί να μην πληρώσω τα ίδια χρήματα για να πάω στην Ολλανδία, σε κορυφαίο πανεπιστήμιο και μεταπτυχιακό προγραμμα, ή στη Σουηδία (που είναι δωρεάν το μεταπτυχιακό) και να μείνω εδώ;

Αρχική Δημοσίευση από VasK:

Επομένως, ο ανταγωνισμός είναι και εκεί μικρός, άρα κάποιος για να εισαχθεί δεν περνάει κάποια ιδιαίτερη δοκιμασία λόγω της χαμηλότερης ζήτησης; Ή αλήθεια είναι ότι γνωρίζω 2 παραδείγματα που σπούδασαν νομικά στο UCL. Τα παιδιά το ένα από το ΔΠΘ και το άλλο από το Ευρωπαϊκό της Κύπρου. Το να πηγαίνεις από τα πανεπιστήμια με τόσο χαμηλή κατάταξη σε ένα από τα 20 καλύτερα αν δεν κάνω λάθος, δεν οφείλεται στην χαμηλή ζήτηση; (δεν θέλω βάση δύο παρσδειγμστων να πω ότι είναι κανόνας για αυτό υποβάλω και ερώτηση). Δεν αμφισβητώ την αξία αυτών των πανεπιστημίων τύπου LSE, UCL, αλλά γιατί να σπουδάσεις δημόσιο διεθνές δίκαιο στο εξωτερικό, αντί να σπουδάσεις στην Ελλάδα. Πρόσφατο παράδειγμα πέρασε σε μεταπτυχιακό σε πανεπιστήμιο που πρώτη φορά άκουγα στο Βέλγιο, με τίτλο νέα μέσα αν θυμάμαι καλά, νομίζω ότι υπάρχει τέτοιο μεταπτυχιακό στην Ελλάδα...

Τι "πρόβλημα" έχουμε σαν λαός και θέλουμε να σπουδαζουμε 4 προπτυχιακό και 1 ή 2 χρόνια μεταπτυχιακά, ενώ εκεί τελειώνουν σε 3 χρόνια.

Click για ανάπτυξη...

όχι, ο ανταγωνισμός δεν είναι μικρός...κάθε άλλο! Στην Αγγλία δεν ανταγωνίζεσαι μόνο τους ντόπιους, ανταγωνίζεσαι όλον τον κόσμο και σε μεγάλο βαθμό την Αμερική και τους Κινέζους. Ειδικά αυτές οι δύο "ομάδες" είναι τεράστιες και επίσης δεν έχουν και πρόβλημα "χρημάτων" για να κάνουν ένα τέτοιο "εκπαιδευτικό ταξίδι".

Επειδή εγώ ήμουν στο LSE, θα σου πω ότι τα ελληνικά πανεπιστήμια χαίρουν εξαιρετικής εκτίμησης. Χωρίς να έχουνε σημασία κατατάξεις κοκ που κατά τη γνώμη μου είναι εντελώς παραπλανητικές.

Αρχική Δημοσίευση από methexys:

Κατά τ’αλλα νομίζω ότι η ποιότητα γνώσεων στα ελληνικά πανεπιστήμια είναι αρκετά υψηλή. Έχω συνεργαστεί με φοιτητές από ξένα πανεπιστήμια, έχω πάει και ερασμους και το συμπέρασμα μου είναι πως δεν υστερούμε σε γνώσεις. Το αντίθετο μαλιστα. Απλά το γενικότερο σύστημα στην Ελλάδα είναι που έχει πρόβλημα, και well, η Ελλάδα. Αν θες να έχεις έστω και μια πιθανότητα παραπάνω να εργαστείς στο εξωτερικό ή τέλος πάντων, να δεις έναν διαφορετικό τρόπο ζωής, αξίζει και με το παραπάνω να φύγεις έξω.
Εγώ πχ αν επιλέξω να πάω για μεταπτυχιακό στη Θεσσαλονίκη ή στην Αθήνα, παλι θα πληρώσω δίδακτρα. Γιατί να μην πληρώσω τα ίδια χρήματα για να πάω στην Ολλανδία, σε κορυφαίο πανεπιστήμιο και μεταπτυχιακό προγραμμα, ή στη Σουηδία (που είναι δωρεάν το μεταπτυχιακό) και να μείνω εδώ;

Click για ανάπτυξη...

Συμφωνώ απολύτως.

Οι γνώσεις που έχουμε πάρει στο προπτυχιακό μας εδώ, στον δικό μου τομέα τουλάχιστον, είναι επιπέδου μεταπτυχιακού. Δεν έχουμε θέμα με το επίπεδο σπουδών. Αυτό που μας δυσκολεύει είναι ο τρόπος σπουδών, το σύστημα που είναι διαφορετικό από αυτό που έχουμε γνωρίσει. Πχ. το κλασικό essay που στην αρχή δεν μπορείς να καταλάβεις τί σκατά θέλει...

Αρχική Δημοσίευση από methexys:

Εκεί τελειώνουν σε 3 χρόνια το bachelor και μετά κάνουν άλλο ένα ή δυο για μαστερ. Στις πολυτεχνικές σχολές τουλάχιστον, υποτίθεται ότι η διάρκεια σπουδών είναι 5 χρόνια συνολικά ώστε να ισοδυναμεί με μαστερ. Απλά στην Ελλάδα πλεον είναι τόσο σύνηθες να κάνει κάποιος μεταπτυχιακό, χωρίς να υπάρχει απαραιτητα λόγος, που όλοι θεωρούμε ότι πρέπει να συνεχίσουμε τις σπουδές μας μετά το πτυχίο. Δεν ξέρω τι ισχύει σε άλλες επιστήμες, στον τομέα μου πάντως ξέρω ότι μπορείς να βρεις και δουλειά χωρίς μεταπτυχιακό. Αν όμως σε ενδιαφέρει κάτι πιο συγκεκριμένο, σίγουρα αξίζει να κανεις μαστερ.

Επίσης, πηγαινεις σε πανεπιστήμιο με χαμηλή κατάταξη γιατί ίσως αυτή την επιλογή έχεις. Όταν πχ έχεις πανεπιστήμιο στην πόλη σου, ακόμα και αν είναι το ΔΠΘ (που δεν το υποτιμώ, απλά επειδή αναφέρθηκε),γιατί να μην πας εκεί, να πάρεις το πτυχίο σου, και μετά να κανεις μεταπτυχιακό σε κάποιο άλλο πανεπιστήμιο;
Εγώ θα συμφωνήσω με αυτούς που ανέφεραν παραπάνω ότι το να κανεις μαστερ σε μια ξένη χώρα σου προσφέρει πολλες εμπειρίες που στην Ελλάδα σίγουρα δεν θα τις ειχες. Από αυτή την άποψη και μόνο, αξίζει να το προσπαθήσει κάποιος. Κατά τ’αλλα νομίζω ότι η ποιότητα γνώσεων στα ελληνικά πανεπιστήμια είναι αρκετά υψηλή. Έχω συνεργαστεί με φοιτητές από ξένα πανεπιστήμια, έχω πάει και ερασμους και το συμπέρασμα μου είναι πως δεν υστερούμε σε γνώσεις. Το αντίθετο μαλιστα. Απλά το γενικότερο σύστημα στην Ελλάδα είναι που έχει πρόβλημα, και well, η Ελλάδα. Αν θες να έχεις έστω και μια πιθανότητα παραπάνω να εργαστείς στο εξωτερικό ή τέλος πάντων, να δεις έναν διαφορετικό τρόπο ζωής, αξίζει και με το παραπάνω να φύγεις έξω.
Εγώ πχ αν επιλέξω να πάω για μεταπτυχιακό στη Θεσσαλονίκη ή στην Αθήνα, παλι θα πληρώσω δίδακτρα. Γιατί να μην πληρώσω τα ίδια χρήματα για να πάω στην Ολλανδία, σε κορυφαίο πανεπιστήμιο και μεταπτυχιακό προγραμμα, ή στη Σουηδία (που είναι δωρεάν το μεταπτυχιακό) και να μείνω εδώ;

Click για ανάπτυξη...

Επομένως, τα δικά μας πανεπιστήμια σε προπτυχιακό προσφέρουν καλύτερο επίπεδο γνώσεων σε σύγκριση με αυτά του εξωτερικού, στο οποίο συμφωνώ, ίσως όχι αν συγκριθούν με τα τοπ 100 του κόσμου. Τα τοπ πανεπιστήμια είναι δύσκολα στην ολοκλήρωση τους ή απαιτητικά, διότι έχουμε "μάθει" σε άλλο τρόπο εκπαίδευσης σε προπτυχιακό; Συμφωνώ απόλυτα ότι αν θες να εργαστείς στο εξωτερικό έχεις πολύ περισσότερες πιθανότητες αν σπουδάσεις εκεί, το θέμα μου είναι για αυτους που επιστρέφουν και "θεωρείται" ότι έχουν πτυχία ανώτερα από τα ημεδαπα πανεπιστήμια. Εφόσον η παραδοχή είναι ότι προσφέρουν τα ελληνικά ανώτερο επίπεδο γνώσεων, γιατί θεωρούνται ανώτερα στην κοινωνια; Στον εργασιακό χώρο ίσως η εξιδανικευση να είναι πιο μαιλντ, για παράδειγμα αυτό που γνωρίζω σε αγγελίες σε δικηγορικές εταιρείες αναφέρουν ότι μεταπτυχιακό από γνωστό πανεπιστήμιο του εξωτερικού θα εκτιμηθεί ή είναι απαραίτητο. Άρα η κοινωνία είναι λάθος να εξιδανικευει ένα μεταπτυχιακό σε ένα πανεπιστήμιο της Γαλλίας επειδή είναι Γαλλία, είναι οκ αν αφορά κορυφαίο πανεπιστήμιο;

Αρχική Δημοσίευση από Revekka:

όχι, ο ανταγωνισμός δεν είναι μικρός...κάθε άλλο! Στην Αγγλία δεν ανταγωνίζεσαι μόνο τους ντόπιους, ανταγωνίζεσαι όλον τον κόσμο και σε μεγάλο βαθμό την Αμερική και τους Κινέζους. Ειδικά αυτές οι δύο "ομάδες" είναι τεράστιες και επίσης δεν έχουν και πρόβλημα "χρημάτων" για να κάνουν ένα τέτοιο "εκπαιδευτικό ταξίδι".

Επειδή εγώ ήμουν στο LSE, θα σου πω ότι τα ελληνικά πανεπιστήμια χαίρουν εξαιρετικής εκτίμησης. Χωρίς να έχουνε σημασία κατατάξεις κοκ που κατά τη γνώμη μου είναι εντελώς παραπλανητικές.


Συμφωνώ απολύτως.

Οι γνώσεις που έχουμε πάρει στο προπτυχιακό μας εδώ, στον δικό μου τομέα τουλάχιστον, είναι επιπέδου μεταπτυχιακού. Δεν έχουμε θέμα με το επίπεδο σπουδών. Αυτό που μας δυσκολεύει είναι ο τρόπος σπουδών, το σύστημα που είναι διαφορετικό από αυτό που έχουμε γνωρίσει. Πχ. το κλασικό essay που στην αρχή δεν μπορείς να καταλάβεις τί σκατά θέλει...

Click για ανάπτυξη...

Το ακούω αυτό για τα κορυφαία της Αγγλίας και συμφωνώ. Ναι προφανώς και στα δικά μου μάτια ένα πτυχίο από το LSE σημαίνει κάτι παραπάνω από το Πανεπιστήμιο του Βόλου ή του ΕΚΠΑ, όντως ένα μεταπτυχιακό του LSE είναι πιο απαιτητικό ακόμα και από του ΕΚΠΑ. Απλά είμαι ακόμα δύσπιστος ως προς την δυσκολία αποδοχής από το Πανεπιστήμιο και δεν μιλάω συγκεκριμένα για τα της Αγγλίας αλλά γενικότερα για τα πανεπιστήμια του εξωτερικού. Δεν ξέρω ίσως επειδή εδώ στην πλειονότητα "μας χαρίζονται" βαθμοί, είναι πιο εύκολο να μπεις λόγω του καλού μο. Νομίζω πάντως ότι είναι συνετό να διαπιστώσουμε ότι στα πιο low end πανεπιστήμια του εξωτερικού δεν είναι τόσο δύσκολο να μπεις σε ένα αγγλόφωνο μεταπτυχιακό.

Αρχική Δημοσίευση από VasK:

Το ακούω αυτό για τα κορυφαία της Αγγλίας και συμφωνώ. Ναι προφανώς και στα δικά μου μάτια ένα πτυχίο από το LSE σημαίνει κάτι παραπάνω από το Πανεπιστήμιο του Βόλου ή του ΕΚΠΑ, όντως ένα μεταπτυχιακό του LSE είναι πιο απαιτητικό ακόμα και από του ΕΚΠΑ. Απλά είμαι ακόμα δύσπιστος ως προς την δυσκολία αποδοχής από το Πανεπιστήμιο και δεν μιλάω συγκεκριμένα για τα της Αγγλίας αλλά γενικότερα για τα πανεπιστήμια του εξωτερικού. Δεν ξέρω ίσως επειδή εδώ στην πλειονότητα "μας χαρίζονται" βαθμοί, είναι πιο εύκολο να μπεις λόγω του καλού μο. Νομίζω πάντως ότι είναι συνετό να διαπιστώσουμε ότι στα πιο low end πανεπιστήμια του εξωτερικού δεν είναι τόσο δύσκολο να μπεις σε ένα αγγλόφωνο μεταπτυχιακό.

Click για ανάπτυξη...

Κοίτα, εγώ με βαθμό πτυχίου 8.37, και στο imperial δεν μπήκα....

Αρχική Δημοσίευση από Revekka:

Κοίτα, εγώ με βαθμό πτυχίου 8.37, και στο imperial δεν μπήκα....

Click για ανάπτυξη...

Μάλλον έψαχναν το 0,03 επιπλέον . Εφόσον η προσφορά είναι μεγάλη, σημαίνει ότι οι πιθανότητες είναι πολύ περισσότερες. Για να μην ξεφύγουμε από το θέμα, αν και το έχω τραβήξει πολύ λάθος μου, για μένα αν κάποιος περάσει σε ένα Μεταπτυχιακό στην Ελλάδα που παίρνουν 20 άτομα και αίτηση έκαναν 200 δεν πρέπει να θεωρείται "κατώτερο" πτυχίο, σε σύγκριση με κάποιο αγγλόφωνο μεταπτυχιακό στο UCL ή στο KU, πόσο μάλλον από πανεπιστήμια πολύ low end. Κυρίως, με "πειράζει" το μάιντσετ της κοινωνίας που δεν κάνει διαχωρισμό Oxford με το Staffordshire που έχει τύχει να το ακούσω. Όταν αυτό το μάιντσετ περνάει και σε εργοδότες γίνεται χειρότερο.

Edit: Άκυρο αυτό για τους 200 είναι προφανές ότι η ζήτηση θα είναι μεγαλύτερη και δεν συνεπάγεται απαραίτητα ότι η ποιότητα είναι καλύτερη με κάποιο που δεν έχει την ίδια ζήτηση. Αυτό που ήθελα να επιδειξω είναι ότι είναι δυσκολότερη σε κάποια μεταπτυχιακά η είσοδος στην Ελλάδα από κάποιο αγγλόφωνο εξωτερικού.

Edit 2: Τα τοπ πανεπιστήμια προσφέρουν καλύτερη εκπαίδευση είναι παραδοχή, βέβαια εξαρτάται πάντα το τμήμα και το Πανεπιστήμιο. Αλλά δεν νομίζω ότι η εξιδανικευση από την κοινωνία σταθμιζεται βάσει τα rankings και admission procès.

Αρχική Δημοσίευση από VasK:

Edit: Άκυρο αυτό για τους 200 είναι προφανές ότι η ζήτηση θα είναι μεγαλύτερη και δεν συνεπάγεται απαραίτητα ότι η ποιότητα είναι καλύτερη με κάποιο που δεν έχει την ίδια ζήτηση. Αυτό που ήθελα να επιδειξω είναι ότι είναι δυσκολότερη σε κάποια μεταπτυχιακά η είσοδος στην Ελλάδα από κάποιο αγγλόφωνο εξωτερικού.

Edit 2: Τα τοπ πανεπιστήμια προσφέρουν καλύτερη εκπαίδευση είναι παραδοχή, βέβαια εξαρτάται πάντα το τμήμα και το Πανεπιστήμιο. Αλλά δεν νομίζω ότι η εξιδανικευση από την κοινωνία σταθμιζεται βάσει τα rankings και admission procès.

Click για ανάπτυξη...

Μη κοιτάς ποτέ τι λέει η κοινωνία για κάποιο μεταπτυχιακό ή σπουδές. Αυτό βύθισε την Ελλάδα σε μια απελπισία για δεκαετίες. Η κοινωνία συνήθως δεν συμβαδίζει με τις επιστήμες και αυτό έχει φανεί πολλές φορές στο παρελθόν ακόμη και σε χώρες που έγιναν στην πορεία οικονομικές δυνάμεις. Επέλεξε κάτι που να σε εκφράζει σαν άνθρωπο και πάνω εκεί να χτίσεις τη γνώση που θες. Σαφώς και μια εμπειρία από το εξωτερικό θα σου δώσει δεξιότητες να βάσεις το καθένα στη θέση του, θα έχεις έχεις εικόνες από διαφορετικές νοοτροπίες και ιδιοσυγκρασίες άσχετα αν περάσεις καλά ή σε πικράνουν. Η Ελλάδα προσφέρει σπουδές αλλά το τροπάριο είναι χιλιοπαιγμένο. Χώρα χωρίς βιομηχανία και ράφι προϊόντων σε αγορές του εξωτερικού δεν μπορεί να προσφέρει αξιόπιστες σπουδές σε οικονομικά θέματα ή ακόμη και σε τεχνολογικά θέματα. Η θεωρία του πίνακα και οι σημειώσεις από το e-class κακομεταφρασμένες από μεταπτυχιακά του εξωτερικού για να πουλάμε μούρη για τα δίδακτρα που ζητάνε, δεν συγκρίνονται με την ποιότητα διδασκαλίας, έρευνας και ακαδημαϊσμού που προσφέρει η Ευρώπη πάνω από τα Βαλκάνια. Κανείς δεν μιλάει για δυσκολία σπουδών κλπ.

Τα τοπ Πανεπιστήμια για το Ελληνικό σανό (με βάση τα rankings) συνήθως είναι καλά κυρίως για την έρευνα και όχι κατ' ανάγκη για το μάθημα που κάνουν. Το μάθημα στην Δ.Ευρώπη είναι σχεδόν ίδιο αν κρίνει κανείς το γεγονός ότι γίνεται μεθοδικά, χωρίς διασπάσεις και καταλήψεις, χωρίς βλακείες κλπ. Η ποιότητα ίσως να φαίνεται επίσης και στη δυσκολία των ασκήσεων που μπαίνουν ανά βδομάδα!

Και μιας και αναφέρθηκε πιο πάνω, ο μέσος όρος από μόνος του δεν λέει τίποτα. Και μιλάω με στοιχεία από admissions, όχι από προσωπική εμπειρία.

Κανείς δε θα νοιαστεί για 9.9 μέσο όρο από ένα τμήμα που κάθε χρόνο έχει 5 άτομα με 10 μέσο όρο. Θα νοιαστεί όμως αν έχεις 7.5 σε ένα τμήμα όπου ορκίζονται 4 άτομα μόνο στα 4 χρόνια... Συγκριτικά δηλαδή το πώς πας έχει σημασία.

Επίσης, επειδή αναφέρθηκε για τα τοπ πανεπιστήμια πιο πάνω ότι είναι δύσκολο να πάρεις βαθμό. Ούτε αυτό ισχύει πάντοτε. Και συγκεκριμένα το Στάνφορντ έχει κατηγορηθεί πάρα πολλές φορές για το ότι χαϊδεύει τ'αυτιά των προπτυχιακών του (αν και εδώ μιλάμε για μεταπτυχιακά οπότε όντως είναι λίγο οφ-τόπικ).

Το ζήτημα των μεταπτυχιακών είναι πολυπαραγοντικό και δεν έχει εύκολη απάντηση. Αν κάνεις κάτι ερευνητικό για παράδειγμα, ο καθηγητής σου παίζει πάρα πολύ μεγαλύτερο ρόλο από το πανεπιστήμιό σου. Για ποιο λόγο να προτιμήσεις έναν νέο καθηγητή στο Imperial απ'ότι έναν ενεργό και φτασμένο στο University of Alabama; Παράλληλα όμως, άμα σε ενδιαφέρει μια θέση σε μία μεγάλη πολυεθνική, θες και τη μούρη του πανεπιστημίου... Γι'αυτό πιστεύω ότι το καλό μεταπτυχιακό ορίζεται από τις ανάγκες του καθενός. Όσες σελίδες και να γραφτούν στο θέμα, το ίδιο θα είναι το συμπέρασμα.

Ακόμα, μια άλλη παράμετρος που επηρεάζει τη θέση ενός πανεπιστημίου στις κατατάξεις είναι το μέγεθος του πανεπιστημίου. Προφανώς ένα πανεπιστήμιο με 1000 φοιτητές δε θα είναι το ίδιο γνωστό με ένα που έχει 50.000 φοιτητές, μόνο και μόνο λόγω του ότι θα έχει και αντίστοιχα πολύ λιγότερα μέλη ΔΕΠ.

Και τέλος, κάτι από προσωπική εμπειρία, αλλά νομίζω είναι γενικό. Οι οδηγοί σπουδών δεν είναι όλοι ίδιοι. Εγώ πχ. ενώ είμαι Φυσικός, βρίσκομαι τώρα σε τμήμα χημείας, επειδή ιστορικά ο τομέας αποκαλείται "χημεία", άσχετα αν ο καθηγητής και πάνω από τους μισούς φοιτητές είμαστε φυσικοί. Ένα από τα πανεπιστήμια που με πήρε, είχε "βαρύ" σε χημεία οδηγό σπουδών. Γιατί να το επιλέξω το πανεπιστήμιο αυτό, όσο καλό και να είναι, όταν τα υπόλοιπα είχαν εντελώς ελεύθερο οδηγό σπουδών;

Ξέρετε κάποιο online master από το εξωτερικό που να αναγνωρίζεται στην Ελλάδα και να αξίζει; ΤΙ κόστος έχει;

Αρχική Δημοσίευση από VasK:

Τρίτη διαπίστωση, για κάποιο λόγο στην Ελλάδα αν κάποιος έκανε ένα αγγλόφωνο μεταπτυχιακό στο εξωτερικό ίδιου περιεχομένου με μεταπτυχιακό στο εσωτερικό θεωρείται καλύτερος υποψήφιος για εργασία και στα μάτια της απαιδευτης (συγγνώμη για τον χαρακτηρισμό) κοινωνίας μας είναι "α αυτός είναι σπουδαγμενος στο εξωτερικό". Αποτέλεσμα αυτού είναι κάποιοι να πηγαίνουν στο εξωτερικό για μεταπτυχιακό και να επιστρέφουν πίσω, που δεν έχει κανένα απολύτως νόημα, αλλά δεν είναι θέμα αυτό.

Click για ανάπτυξη...

Πάντα οι Έλληνες θεωρούν ότι προέρχεται από την Ευρώπη/ Αμερική είναι καλύτερο. Η υπάρχει η λεγόμενη ξενολατρία ( δεν είναι φαινόμενο μόνο των Ελλήνων, να το επισημάνω). Ύστερα τα ξένα πανεπιστήμια έχουν καλή φήμη στην Ελλάδα και είναι συνδεδεμένα με την αγορά εργασίας με αποτέλεσμα οι εργοδότες να επιλέγουν απόφοιτο εξωτερικού. Παλαιότερα, θυμάμαι ότι τα παιδία που πήγαιναν Αγγλία για σπουδές δεν έχαιραν εκτίμησης γιατί θεωρούνταν ότι απέτυχαν στο ελληνικό σύστημα και με τα λεφτά του μπαμπά σπούδασαν έξω. Αυτό άλλαξε με τον καιρό και η παρακμή των ελληνικών πανεπιστήμιων συντέλεσε στο γεγονός οι απόφοιτοι εξωτερικού να αποκτήσουν αίγλη. Να πω εδώ, ότι και στο εξωτερικό θεωρείται plus να έχεις στο βιογραφικό σου κάτι από άλλη χώρα, είτε είναι ένα πτυχίο ή μια πρακτική άσκηση.