Αναλφάβητοι, χωρίς βασικές δεξιότητες ένας στους τρεις μαθητές

Scandal

Διαχειριστής

Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, Φοιτητής του τμήματος Πληροφορικής ΟΠΑ και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 16,691 μηνύματα.
Αναλφάβητοι, χωρίς βασικές δεξιότητες ένας στους τρεις μαθητές
«Καμπανάκι» από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα...

Νέο καμπανάκι, αυτή τη φορά από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Ετήσια έκθεση της Ε.Ε. που δημοσιοποιήθηκε χθες, έδειξε ότι σχεδόν ο ένας στους τρεις Ελληνες μαθητές δεν διαθέτει βασικές δεξιότητες. Μάλιστα, είναι εντυπωσιακό ότι η Ελλάδα πηγαίνει από το… κακό στο χειρότερο. Προ δύο εβδομάδων η ετήσια έκθεση της ανεξάρτητης Αρχής Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (ΑΔΙΠΠΔΕ), που παρουσίασε κατ’ αποκλειστικότητα η «Κ» στο φύλλο της 13ης Σεπτεμβρίου, προκάλεσε έντονο προβληματισμό, καθώς έδειξε ότι οι 16χρονοι υστερούν σημαντικά σε κρίσιμα μαθήματα του σχολείου, τα οποία αντιστοιχούν σε βασικές δεξιότητες για τη ζωή. Ειδικότερα, η ΑΔΙΠΠΔΕ έκανε λόγο για κίνδυνο λειτουργικού αναλφαβητισμού για μεγάλη μερίδα μαθητών.

Στη δική της «έκθεση παρακολούθησης και κατάρτισης για το 2019» η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μιλάει για δεκαπεντάχρονους μαθητές που εξακολουθούν να διατρέχουν κίνδυνο εκπαιδευτικής φτώχειας, καθώς δεν διαθέτουν βασικές δεξιότητες στην ανάγνωση, στη γραφή και στα μαθηματικά ή επαρκείς γνώσεις στις θετικές επιστήμες. Στην Ελλάδα το ποσοστό αυτό είναι στο 32% κατά μέσον όρο, ενώ σε όλη την Ευρώπη το ποσοστό κυμαίνεται περίπου στο 20%. Συγκεκριμένα, από την έκθεση που παρουσιάστηκε χθες από τον επίτροπο Εκπαίδευσης Τιμπόρ Νάβρατσιτς, προκύπτουν για την Ελλάδα, μεταξύ άλλων, τα εξής: • Το 35,8% των Ελλήνων μαθητών έχει χαμηλή επίδοση στα μαθηματικά, ενώ στην έκθεση του 2009 το ποσοστό ήταν 30,4%. Ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 22,2%. • Ενας στους τρεις επίσης –ακριβές ποσοστό 32,7%– Ελληνες μαθητές έχει χαμηλή επίδοση στις φυσικές επιστήμες, ενώ ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 20,6%. Το ελληνικό ποσοστό έχει αυξηθεί από το 25,3% του 2009. • Στην ανάγνωση το 27,3% των Ελλήνων μαθητών έχει χαμηλή επίδοση έναντι 19,7% του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Το 2009 ο αντίστοιχος μέσος όρος των Ελλήνων μαθητών ήταν 21,3%. • Η Ελλάδα είναι πολύ καλύτερα από την Ευρώπη στην πρόωρη εγκατάλειψη των σπουδών από φοιτητές ηλικίας 18 έως 24 ετών. Το ελληνικό ποσοστό είναι 4,7% και ο ευρωπαϊκός μέσος όρος 10,6%.

• Επίσης περισσότεροι Ελληνες ηλικίας 30-34 ετών κατέχουν πανεπιστημιακό πτυχίο έναντι των ευρωπαϊκών κατά μέσο όρο (44,3 και 40,7% τα αντίστοιχα ποσοστά). • Αντίστροφα τα ελληνικά ποσοστά είναι χαμηλότερα του ευρωπαϊκού μέσου όρου στη συμμετοχή των 4χρονων στην προσχολική αγωγή (81,5% για την Ελλάδα και 95,4% για την Ευρώπη) και τη συμμετοχή των ατόμων 25-64 ετών σε προγράμματα κατάρτισης και διά βίου μάθησης (4,5% για την Ελλάδα και 11,1% για την Ευρώπη). Στην Ελλάδα οι δημόσιες δαπάνες για την εκπαίδευση είναι χαμηλότερες από τις αντίστοιχες περισσότερων ευρωπαϊκών χωρών και αφορούν κυρίως τη μισθοδοσία των εκπαιδευτικών. Από την άλλη, η έκθεση της Επιτροπής αναφέρει ότι το επάγγελμα του εκπαιδευτικού είναι ελκυστικό, αλλά παρατηρείται έλλειψη ευκαιριών και κινήτρων για τη βελτίωση του εκπαιδευτικών.

Περιορισμένη η σωματική άσκηση των εφήβων Καθιστική ζωή διάγει η πλειονότητα των εφήβων της χώρας μας, καθώς μόλις δύο στους πέντε (41,7%) αναφέρουν ότι έχουν «συχνή» φυσική δραστηριότητα, που σημαίνει ότι τουλάχιστον πέντε ημέρες την εβδομάδα αθλούνται, παίζουν με τους φίλους τους ή κάνουν οποιαδήποτε έντονη δραστηριότητα που, επί τουλάχιστον 60 λεπτά της ώρας, αυξάνει τους σφυγμούς της καρδιάς. Το 11,7% των εφήβων αναφέρει ότι αυτού του είδους τη δραστηριότητα έχει το πολύ μία φορά την εβδομάδα. Λιγότερο «ενεργά» είναι τα κορίτσια, ενώ αρνητικό ρόλο διαδραματίζει και η κακή οικονομική κατάσταση της οικογένειας. Ενας στους τρεις εφήβους δηλώνει ότι δεν υπάρχουν παιδικές χαρές, πάρκα ή άλλοι ανοικτοί χώροι κοντά στο σπίτι του, στα οποία μπορεί να παίξει, ενώ δύο στους πέντε (39,9%) υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχουν στο σχολείο τους παιδικές χαρές ή ανοικτά γήπεδα στα οποία να μπορούν να τρέχουν. Αυτά είναι τα βασικά ευρήματα έρευνας του 2018 του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγείας σε δείγμα 3.863 μαθητών της Στ΄ Δημοτικού, της Β΄ Γυμνασίου και της Α΄ Λυκείου, τα οποία ανακοινώθηκαν με αφορμή τη σημερινή Ευρωπαϊκή Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού. Οπως σχολίασε η επιστημονική υπεύθυνος της έρευνας, ομότιμη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών Αννα Κοκκέβη, «τα ευρήματα υπογραμμίζουν την ανάγκη να ενισχυθεί ο ρόλος του σχολείου ως κεντρικού φορέα για την προαγωγή της φυσικής δραστηριότητας και της σωματικής άσκησης στους εφήβους τόσο εντός του σχολικού κτιρίου όσο και εκτός των σχολικών ωρών».
 

Μάρκος Βασίλης

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
Από τη μία μεριά, δεν είναι παράλογο αν σκεφτούμε ότι τη δεκαετία που μας πέρασε (δηλαδή από όταν αυτά τα παιδιά ήταν 5 μέχρι τώρα, στα 15 τους), η Ελλάδα μαστιζόταν από μία οικονομική κρίση με την όποια διαχείριση έγινε. Πολλά από τα προβλήματα που δημιούργησε η κρίση θα αρχίσουν τώρα να φαίνονται και να χτυπούν την πόρτα της Ελλάδας της «κανονικότητας». Άλλωστε, μακροπρόθεσμα, μία κρίση στιγματίζει πολλαπλά και σε πολλούς διαφορετικούς άξονες και επίπεδα μία κοινωνία. Η οικονομική ύφεση μπορεί να περνά, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι τα αφήσαμε όλα πίσω μας.

Επί του θέματος, δεν μπορούμε να περιμένουμε σοβαρή αλλαγή στο εκπαιδευτικό μας σύστημα όταν τα ζητήματα που μας έχουν απασχολήσει τα τελευταία χρόνια, σε επίπεδο πρωτοβάθμιας/δευτεροβάθμιας είναι:

  • Το αν θα γίνονται παρελάσεις.

  • Το ποια/ποιος θα κρατάει τη σημαία στις παρελάσεις.

  • Το αν θα γίνονται θρησκευτικά στα σχολεία.

  • Η αλλαγή συστήματος στην τριτοβάθμια με αλλαγές του τύπου βάλε/βγάλε αυτό στην ύλη.

  • Η αλλαγή της ώρας έναρξης των μαθημάτων.

  • Η κατάργηση της πρωινής προσευχής.



Όλα αυτά είτε θα έπρεπε να μη μας απασχολούν ως άσχετα με την παρεχόμενη εκπαίδευση είτε να έχουν ήδη διευθετηθεί για να περάσουμε στα ουσιώδη όπως:

  • Ποιες τάξεις έχει νόημα να επαναλαμβάνει ένας μαθητής. Πέρα από τις ιδιαίτερα μικρές τάξεις (προσχολική αγωγή/νήπιο και πρώτη δημοτικού) όπου, λόγω διαφορών στην ταχύτητα ανάπτυξης μπορεί κάποιοι μαθητές να μην συμβαδίζουν με κάποιους άλλους, έχει νόημα να κόβεται κανείς στην Β' Γυμνασίου; Μετά από 8 χρόνια υποχρεωτικής εκπαίδευσης;

  • Τι θέση έχει η τεχνική/επαγγελματική εκπαίδευση στην Ελλάδα και, πρωτίστως, στην κοινωνική συνείδηση; Σποτάκια στην τηλεόραση και αφίσες δεν επαρκούν. Χρειάζονται και κατάλληλα καταρτισμένοι εκπαιδευτικοί και η επαναφορά καθαρά τεχνικών σχολών επιπέδου 6 (Τ.Ε.Ι.). Ή, εν πάσει περιπτώσει, χρειάζεται ένας ανοικτός διάλογος πάνω σε αυτό το ζήτημα.

  • Οι μαθητές που ξεχωρίζουν λόγω υψηλών ακαδημαϊκών επιδόσεων, γιατί να ταλαιπωρούνται με το να κινούνται σε ρυθμούς πιο αργούς από αυτούς που μπορούν και (αν) θέλουν να προχωρήσουν; Γιατί η μέριμνά μας να έχει να κάνει μόνο με τους μαθητές που δυσκολεύονται;

  • Κατ' αναλογία, ένας σωματικά προικισμένος μαθητής με έφεση σε κάποιο άθλημα ή ένας μαθητής με ιδιαίτερη κλίση σε κάποια τέχνη, ποια οφέλη έχει από το δημόσιο σχολείο; Αρκεί το bonus των μορίων στις πανελλαδικές; Κάτι ουσιαστικότερο; Πώς το σχολείο υποστηρίζει αυτούς τους μαθητές στην επιλογή και την κλίση τους; Πώς τους βοηθά να βρουν την προσωπικότητά τους όταν, αυτό για το οποίο είναι πιο ικανοί και αγαπούν πολλές φορές δεν αξιολογείται καν;

  • Πώς γίνεται να μένουν στο συρτάρι νέα βιβλία και αναλυτικά προγράμματα για πάνω από μισή δεκαετία, ειδικά όταν τα τρέχοντα βιβλία είναι 2-3 δεκαετίες παλιά; (π.χ. Μαθηματικά προσανατολισμού της Γ' λυκείου - Συγγραφή 1992, αναθεώρηση 1997).

  • Πώς θα βοηθήσουμε όλους τους πρόσφυγες να ενταχθούν ομαλά στην ελληνική κοινωνία; Πώς θα φέρουμε τους πολιτισμούς μας σε επαφή όταν κάνουμε τα στραβά μάτια σε ό,τι αφορά την επί της ουσίας διαπολιτισμική εκπαίδευση των μαθητών; (γηγενών και μη)

  • Πώς θα κάνουμε θετικές επιστήμες όταν δεν υπάρχουν ούτε υποδομές ούτε η επί της ουσίας επάρκεια των διδασκόντων; Οι περιβόητες «καθηγητικές σχολές» σπάνια έχουν ουσιαστικά μαθήματα διδακτικής στο πρόγραμμα σπουδών τους, αλλά δικαιούνται να βγάζουν «καθηγητές» έτοιμους για όλα. Ανάλογα, ένας χημικός μηχανικός με τι προσόντα μπορεί να διδάξει χημεία σε ένα σχολείο; Ένας πληροφορικάριος μαθηματικά ως β' ανάθεση; Ένας καθηγητής γερμανικών ιστορία ως β' ανάθεση; Πώς εξασφαλίζουμε την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης;



Ψιλά γράμματα για τις τελευταίες πολλές κυβερνήσεις όλα αυτά.
 

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,062 μηνύματα.
Από τη μία μεριά, δεν είναι παράλογο αν σκεφτούμε ότι τη δεκαετία που μας πέρασε (δηλαδή από όταν αυτά τα παιδιά ήταν 5 μέχρι τώρα, στα 15 τους), η Ελλάδα μαστιζόταν από μία οικονομική κρίση με την όποια διαχείριση έγινε. Πολλά από τα προβλήματα που δημιούργησε η κρίση θα αρχίσουν τώρα να φαίνονται και να χτυπούν την πόρτα της Ελλάδας της «κανονικότητας». Άλλωστε, μακροπρόθεσμα, μία κρίση στιγματίζει πολλαπλά και σε πολλούς διαφορετικούς άξονες και επίπεδα μία κοινωνία. Η οικονομική ύφεση μπορεί να περνά, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι τα αφήσαμε όλα πίσω μας.

Επί του θέματος, δεν μπορούμε να περιμένουμε σοβαρή αλλαγή στο εκπαιδευτικό μας σύστημα όταν τα ζητήματα που μας έχουν απασχολήσει τα τελευταία χρόνια, σε επίπεδο πρωτοβάθμιας/δευτεροβάθμιας είναι:

  • Το αν θα γίνονται παρελάσεις.

  • Το ποια/ποιος θα κρατάει τη σημαία στις παρελάσεις.

  • Το αν θα γίνονται θρησκευτικά στα σχολεία.

  • Η αλλαγή συστήματος στην τριτοβάθμια με αλλαγές του τύπου βάλε/βγάλε αυτό στην ύλη.

  • Η αλλαγή της ώρας έναρξης των μαθημάτων.

  • Η κατάργηση της πρωινής προσευχής.



Όλα αυτά είτε θα έπρεπε να μη μας απασχολούν ως άσχετα με την παρεχόμενη εκπαίδευση είτε να έχουν ήδη διευθετηθεί για να περάσουμε στα ουσιώδη όπως:

  • Ποιες τάξεις έχει νόημα να επαναλαμβάνει ένας μαθητής. Πέρα από τις ιδιαίτερα μικρές τάξεις (προσχολική αγωγή/νήπιο και πρώτη δημοτικού) όπου, λόγω διαφορών στην ταχύτητα ανάπτυξης μπορεί κάποιοι μαθητές να μην συμβαδίζουν με κάποιους άλλους, έχει νόημα να κόβεται κανείς στην Β' Γυμνασίου; Μετά από 8 χρόνια υποχρεωτικής εκπαίδευσης;

  • Τι θέση έχει η τεχνική/επαγγελματική εκπαίδευση στην Ελλάδα και, πρωτίστως, στην κοινωνική συνείδηση; Σποτάκια στην τηλεόραση και αφίσες δεν επαρκούν. Χρειάζονται και κατάλληλα καταρτισμένοι εκπαιδευτικοί και η επαναφορά καθαρά τεχνικών σχολών επιπέδου 6 (Τ.Ε.Ι.). Ή, εν πάσει περιπτώσει, χρειάζεται ένας ανοικτός διάλογος πάνω σε αυτό το ζήτημα.

  • Οι μαθητές που ξεχωρίζουν λόγω υψηλών ακαδημαϊκών επιδόσεων, γιατί να ταλαιπωρούνται με το να κινούνται σε ρυθμούς πιο αργούς από αυτούς που μπορούν και (αν) θέλουν να προχωρήσουν; Γιατί η μέριμνά μας να έχει να κάνει μόνο με τους μαθητές που δυσκολεύονται;

  • Κατ' αναλογία, ένας σωματικά προικισμένος μαθητής με έφεση σε κάποιο άθλημα ή ένας μαθητής με ιδιαίτερη κλίση σε κάποια τέχνη, ποια οφέλη έχει από το δημόσιο σχολείο; Αρκεί το bonus των μορίων στις πανελλαδικές; Κάτι ουσιαστικότερο; Πώς το σχολείο υποστηρίζει αυτούς τους μαθητές στην επιλογή και την κλίση τους; Πώς τους βοηθά να βρουν την προσωπικότητά τους όταν, αυτό για το οποίο είναι πιο ικανοί και αγαπούν πολλές φορές δεν αξιολογείται καν;

  • Πώς γίνεται να μένουν στο συρτάρι νέα βιβλία και αναλυτικά προγράμματα για πάνω από μισή δεκαετία, ειδικά όταν τα τρέχοντα βιβλία είναι 2-3 δεκαετίες παλιά; (π.χ. Μαθηματικά προσανατολισμού της Γ' λυκείου - Συγγραφή 1992, αναθεώρηση 1997).

  • Πώς θα βοηθήσουμε όλους τους πρόσφυγες να ενταχθούν ομαλά στην ελληνική κοινωνία; Πώς θα φέρουμε τους πολιτισμούς μας σε επαφή όταν κάνουμε τα στραβά μάτια σε ό,τι αφορά την επί της ουσίας διαπολιτισμική εκπαίδευση των μαθητών; (γηγενών και μη)

  • Πώς θα κάνουμε θετικές επιστήμες όταν δεν υπάρχουν ούτε υποδομές ούτε η επί της ουσίας επάρκεια των διδασκόντων; Οι περιβόητες «καθηγητικές σχολές» σπάνια έχουν ουσιαστικά μαθήματα διδακτικής στο πρόγραμμα σπουδών τους, αλλά δικαιούνται να βγάζουν «καθηγητές» έτοιμους για όλα. Ανάλογα, ένας χημικός μηχανικός με τι προσόντα μπορεί να διδάξει χημεία σε ένα σχολείο; Ένας πληροφορικάριος μαθηματικά ως β' ανάθεση; Ένας καθηγητής γερμανικών ιστορία ως β' ανάθεση; Πώς εξασφαλίζουμε την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης;



Ψιλά γράμματα για τις τελευταίες πολλές κυβερνήσεις όλα αυτά.

1)Τις μικρές τάξεις κυρίως. Κάποιος που έχει κενά σε στοιχειώδεις γνώσεις θα τα χτίζει στις επόμενες . Εαν δεν κατάλαβες καλά την β λυκείου όμως,έχεις τις δυνατότητες να καλύψεις τα κενά σου πολύ πιο εύκολα .

2) Διεθνώς προφανώς δεν έχει το ίδιο κύρος όπως μια πανεπιστημιακή,ωστόσο αυτό δεν σημαίνει οτι και υποβαθμίζεται στον βαθμό που συμβαίνει στην Ελλάδα . Δηλαδή σε βαθμό που γεμίζουμε πανεπιστήμονες και δεν υπάρχει το εργατικό προσωπικό που γνωρίζει τις πρακτικές λεπτομέρειες υλοποίησης των σχεδίων . Τα Επαλ πρέπει να γίνουν το ίδιο δύσκολα με τα ΓΕΛ αλλά να προετοιμάζουν για διαφορετικό μέλλον τον μαθητή . Δεν μπορεί να αποτελεί την εύκολη λύση...δεν πρέπει να υπάρχει εύκολη λύση στην βασική εκπαίδευση . Και προσωπικά θεωρώ οτι βασική εκπαίδευση πρέπει να θεωρείται μέχρι το λύκειο,το γυμνάσιο δεν είναι τίποτα . Στο λύκειο είναι που έχεις αποκτήσει πραγματικές βάσεις .

3) Δεν θα έλεγα οτι οι "καλοί" χάνονται ούτε κινούνται πιο αργά,υπάρχουν πολλοί τρόποι να αναδειχθούν . Αντίθετα για τους αδύναμους όπως είπα,είτε τους στέλνουν ΕΠΑΛ, είτε φροντιστήρια για να περάσουν όπου μπορούν με 4 και 5 χιλιάδες μόρια .

4) Προσωπικά έχω πεί οτι οι ακαδημαικές επιδόσεις δεν πρέπει να επηρεάζονται απο άλλες ασχολίες του μαθητή .
Δεν μπορώ να πληρώνω π.χ. μάγειρα ο οποίος δεν είναι αρκετά καλός και να μου λένε ναι αλλά είναι εξαιρετικός ζωγράφος,έχει κερδίσει πολλά βραβεία και να πω "αα εντάξει,δώστου παραπάνω μόρια για πεδία που απαιτούν εντελώς διαφορετικές ικανότητες ". Εδώ καλά καλά χέστηκε η αγορά εαν έχεις τελειώσει δύο πτυχία εαν το ένα είναι άσχετο με το άλλο και κάνεις αίτηση κάπου που χρειάζονται το ένα απο τα δύο,εκεί θα κολλάνε ; Αυτο δεν προωθεί το diversity, το καταστρέφει . Όπως επίσης το σχολείο εννοείται οτι έχει να προσφέρει πολλά ακόμα και σε έναν αθλητή ή καλλιτέχνη. Δεν έχει σημασία ποιές οι πολιτικές σου πεποιθήσεις,εαν δουλεύεις καλύτερα με τα χέρια παρά με το μυαλό,εαν είσαι τρελός,εαν βαριέσαι ή οχι,εαν συμφωνείς με κάποιες σκέψεις ή οχι,γιατί πολύ απλά η φύση και η κοινωνία δεν νοιάζεται(ιδίως η πρώτη) . Είναι αυτή που θα επικρατήσει και οφείλουν όλοι να την κατανοήσουν σε ένα έστω στοιχειώδες επίπεδο καθώς θα αποτελούν πάντα μέρος της . Διαφορετικά γεμίζουμε με άτομα που είτε αφήνουν τον σκύλο τους να φάει το μωρό τους,είτε που προκαλούν ατύχημα λόγω βλακείας και λένε "Δεν ήξερα,δεν ήμουν ενημερωμένος,δεν έπαιρνα τα γράμματα" και άλλες τέτοιες δικαιολογίες .

5)Για τα βιβλία τι να πει κανείς,όλοι την ίδια απορία έχουμε,υπάρχει κάποιο πρακτικό πρόβλημα,και εαν ναι ποιο είναι ; Υπάρχει βαρεμάρα να ασχοληθεί κάποιος υπεύθυνος για το θέμα ; Ουδείς γνωρίζει . Το μόνο σίγουρο είναι οτι έχει ειπωθεί πολλές φορές οτι είναι παλιά,έχουν λάθη και δεν ανταποκρίνονται στον βαθμό δυσκολίας των εξεταζόμενων μαθημάτων .

6) Πολύ καλός προβληματισμός και στους καιρούς μας κρίσιμος θα έλεγα . Καλώς ή κακώς στην πράξη προκύπτουν ευαίσθητα ζητήματα και είναι γνωστό οτι το πρόγραμμα του λυκείου ή και του γυμνασίου δεν παρέχει ούτε στο ελάχιστο γνώσεις που εστιάζουν στον διεθνισμό . Και ναι αυτό πρέπει να αποτελεί δουλειά του σχολείου,ακόμα και στο επίπεδο του δημοτικού πλέον . Όσο νωρίτερα κάποιος στήνει εμπόδια για τον ρατσισμό τόσο το καλύτερο ,και αυτό ισχύει για όλους τους πολίτες ανεξάρτητα εαν υπερτερούν ή οχι πληθυσμιακά . Πρέπει η κάθε χώρα να φροντίζει να εκθέτει τους μαθητές σε πολλαπλές θρησκείες,πολιτισμούς και τέχνες . Όχι απαραίτητα για να ασπαστούν κάποια απο αυτά,αλλά επειδή όπως είπα υπάρχουν άνθρωποι που το έχουν κάνει,και θα πρέπει να μάθουν να βρίσκουν μια κοινή γραμμή επικοινωνίας σεβόμενοι τις διαφορές που υπάρχουν .

7) Ποιο είναι το πρόβλημα οι παραπάνω ειδικότητες να διδάξουν τα μαθήματα που αναφέρονται ;
Μαθηματικά σε λυκειακό επίπεδο μπορεί να διδάξει κάθε θετικός επιστήμονας σχεδόν,και χημεία ,εαν δεν μπορεί να την διδάξει ο χημικός μηχανικός(και ο φυσικός) ποιός άλλος μπορεί ;
 

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 19,771 μηνύματα.
Από τη μία μεριά, δεν είναι παράλογο αν σκεφτούμε ότι τη δεκαετία που μας πέρασε (δηλαδή από όταν αυτά τα παιδιά ήταν 5 μέχρι τώρα, στα 15 τους), η Ελλάδα μαστιζόταν από μία οικονομική κρίση με την όποια διαχείριση έγινε. Πολλά από τα προβλήματα που δημιούργησε η κρίση θα αρχίσουν τώρα να φαίνονται και να χτυπούν την πόρτα της Ελλάδας της «κανονικότητας». Άλλωστε, μακροπρόθεσμα, μία κρίση στιγματίζει πολλαπλά και σε πολλούς διαφορετικούς άξονες και επίπεδα μία κοινωνία. Η οικονομική ύφεση μπορεί να περνά, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι τα αφήσαμε όλα πίσω μας.

Επί του θέματος, δεν μπορούμε να περιμένουμε σοβαρή αλλαγή στο εκπαιδευτικό μας σύστημα όταν τα ζητήματα που μας έχουν απασχολήσει τα τελευταία χρόνια, σε επίπεδο πρωτοβάθμιας/δευτεροβάθμιας είναι:

  • Το αν θα γίνονται παρελάσεις.

  • Το ποια/ποιος θα κρατάει τη σημαία στις παρελάσεις.

  • Το αν θα γίνονται θρησκευτικά στα σχολεία.

  • Η αλλαγή συστήματος στην τριτοβάθμια με αλλαγές του τύπου βάλε/βγάλε αυτό στην ύλη.

  • Η αλλαγή της ώρας έναρξης των μαθημάτων.

  • Η κατάργηση της πρωινής προσευχής.



Όλα αυτά είτε θα έπρεπε να μη μας απασχολούν ως άσχετα με την παρεχόμενη εκπαίδευση είτε να έχουν ήδη διευθετηθεί για να περάσουμε στα ουσιώδη όπως:

  • Ποιες τάξεις έχει νόημα να επαναλαμβάνει ένας μαθητής. Πέρα από τις ιδιαίτερα μικρές τάξεις (προσχολική αγωγή/νήπιο και πρώτη δημοτικού) όπου, λόγω διαφορών στην ταχύτητα ανάπτυξης μπορεί κάποιοι μαθητές να μην συμβαδίζουν με κάποιους άλλους, έχει νόημα να κόβεται κανείς στην Β' Γυμνασίου; Μετά από 8 χρόνια υποχρεωτικής εκπαίδευσης;

  • Τι θέση έχει η τεχνική/επαγγελματική εκπαίδευση στην Ελλάδα και, πρωτίστως, στην κοινωνική συνείδηση; Σποτάκια στην τηλεόραση και αφίσες δεν επαρκούν. Χρειάζονται και κατάλληλα καταρτισμένοι εκπαιδευτικοί και η επαναφορά καθαρά τεχνικών σχολών επιπέδου 6 (Τ.Ε.Ι.). Ή, εν πάσει περιπτώσει, χρειάζεται ένας ανοικτός διάλογος πάνω σε αυτό το ζήτημα.

  • Οι μαθητές που ξεχωρίζουν λόγω υψηλών ακαδημαϊκών επιδόσεων, γιατί να ταλαιπωρούνται με το να κινούνται σε ρυθμούς πιο αργούς από αυτούς που μπορούν και (αν) θέλουν να προχωρήσουν; Γιατί η μέριμνά μας να έχει να κάνει μόνο με τους μαθητές που δυσκολεύονται;

  • Κατ' αναλογία, ένας σωματικά προικισμένος μαθητής με έφεση σε κάποιο άθλημα ή ένας μαθητής με ιδιαίτερη κλίση σε κάποια τέχνη, ποια οφέλη έχει από το δημόσιο σχολείο; Αρκεί το bonus των μορίων στις πανελλαδικές; Κάτι ουσιαστικότερο; Πώς το σχολείο υποστηρίζει αυτούς τους μαθητές στην επιλογή και την κλίση τους; Πώς τους βοηθά να βρουν την προσωπικότητά τους όταν, αυτό για το οποίο είναι πιο ικανοί και αγαπούν πολλές φορές δεν αξιολογείται καν;

  • Πώς γίνεται να μένουν στο συρτάρι νέα βιβλία και αναλυτικά προγράμματα για πάνω από μισή δεκαετία, ειδικά όταν τα τρέχοντα βιβλία είναι 2-3 δεκαετίες παλιά; (π.χ. Μαθηματικά προσανατολισμού της Γ' λυκείου - Συγγραφή 1992, αναθεώρηση 1997).

  • Πώς θα βοηθήσουμε όλους τους πρόσφυγες να ενταχθούν ομαλά στην ελληνική κοινωνία; Πώς θα φέρουμε τους πολιτισμούς μας σε επαφή όταν κάνουμε τα στραβά μάτια σε ό,τι αφορά την επί της ουσίας διαπολιτισμική εκπαίδευση των μαθητών; (γηγενών και μη)

  • Πώς θα κάνουμε θετικές επιστήμες όταν δεν υπάρχουν ούτε υποδομές ούτε η επί της ουσίας επάρκεια των διδασκόντων; Οι περιβόητες «καθηγητικές σχολές» σπάνια έχουν ουσιαστικά μαθήματα διδακτικής στο πρόγραμμα σπουδών τους, αλλά δικαιούνται να βγάζουν «καθηγητές» έτοιμους για όλα. Ανάλογα, ένας χημικός μηχανικός με τι προσόντα μπορεί να διδάξει χημεία σε ένα σχολείο; Ένας πληροφορικάριος μαθηματικά ως β' ανάθεση; Ένας καθηγητής γερμανικών ιστορία ως β' ανάθεση; Πώς εξασφαλίζουμε την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης;



Ψιλά γράμματα για τις τελευταίες πολλές κυβερνήσεις όλα αυτά.


Βασίλη ή Μάρκο, νομίζω ότι τα ερωτήματα που θέτεις και θα έπρεπε να μας απασχολούν σαν χώρα δεν απασχολούν τους δημοσιοκάφρους που κινούν τα νήματα της κίνησης της ξύλινης μαριονέτας-λαού. Οι περισσότεροι από δαύτους έχουν αποθηκεύσει τα παιδιά τους σε ξένα σχολεία / κολέγια ή Πανεπιστήμια και όμως νοιάζονται για το "καλό του τόπου" με το καθημερινό γάβγισμα στις οθόνες και στον τύπο γενικότερα. Με τα χρόνια πιστεύω ότι πλέον η κατάσταση στην Ελλάδα δεν θα αλλάξει ποτέ δηλαδή, να γίνουμε Αυστρία ή Ολλανδία ούτε στο 1% των χωρών αυτών! Αυτό σημαίνει ότι θα παραμείνουμε χώρα με ιδιαιτερότητες αλλά ευκαιρίες μόνο για τους συστημικούς και τη μονοκρατορία του Πασοκ (με όλες τις ιδεολογικές αποχρώσεις από ΚΚΕ μέχρι ΝΔ). Οι περισσότεροι κένταυροι που έχουν πιάσεις τις καρέκλες και νοιάζονται για το καλό του τόπου (ξανά) έχουν χτίσει την καριέρα τους στις πρώτες βούλες με τη σημαία, τις παρελάσεις, τον αντιγόνη και τα λοιπά φαιδρά. Αν αλλάξει η παιδεία και ο προσανατολισμός της, ο Πατούλας ή ο Κουτσούμπας θα μείνουν άνεργοι (τυχαία παραδείγματα). Οπότε τίθεται το εξής ερώτημα: αξίζει να είναι άνεργη η Κανέλη ή ο x ανώνυμος Mήτσος με μάστερ από την ΑΣΟΕΕ;
 

jims

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο jims αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Νομικής ΕΚΠΑ. Έχει γράψει 1,042 μηνύματα.
Μεγάλη ευθύνη έχουν οι ηγεσίες του Υπουργείου Παιδείας. Όλοι οι υπουργοί (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) το μόνο που τους ενδιέφερε είναι το λύκειο και το σύστημα εισαγωγής: τα μαθήματα στις πανελλαδικές αυξάνονταν ή μειώνονταν, άλλοτε μετρούσε ο βαθμός του λυκείου άλλοτε δεν μετρούσε, οι εξειδικεύσεις άλλοτε λέγονταν δέσμες, άλλοτε κατευθύνσεις και άλλοτε ομάδες προσανατολισμού, οι θέσεις των εισακτέων άλλοτε μειώνονταν και άλλοτε αυξάνονταν, άλλοτε οι υποψήφιοι μπορούσαν να κατοχυρώσουν βαθμό από προηγούμενη χρονιά και άλλοτε όχι, η ύλη άλλαζε κάθε τρεις και λίγο(βγάλε το τάδε κεφάλαιο και βάλε την τάδε παράγραφο), έβαζαν και έβγαζαν τράπεζες θεμάτων, έβαζαν-έβγαζαν συντελεστές βαρύτητας, αντικαθιστούσαν ένα μάθημα με ένα άλλο(παλιά η κοινωνιολογία της δ δέσμης αντικαταστάθηκε από την πολιτική οικονομία και τώρα αφαιρούν τα λατινικά για χάρη της κοινωνιολογίας). Με άλλα λόγια πρόκειται για ένα αέναο κόβε ράψε.
Κανένας όμως δεν σκέφτηκε ότι πριν το λύκειο προηγούνται 9 χρόνια δημοτικού και γυμνασίου για τα οποία η πλειοψηφία των υπουργών δεν ασχολήθηκε σοβαρά (Αρσένης, Διαμαντοπούλου, Μπαμπινιώτης, Μπαλτάς, Φίλης, Γαβρόγλου). Πως να ανταποκριθεί στο λύκειο, όσες μεταρρυθμίσεις και εάν γίνουν, όταν έχει τόσα πολλά κενά σε σημείο που δεν ξέρουν βασική ορθογραφία και στοιχειώδη μαθηματικά; Όταν ένα παιδί που τελειώνει το δημοτικό και δεν ξέρει να κάνει ούτε μια διαίρεση πως θα συνεχίσει μετά; Γιατί επιτέλους δεν ξεκινά μια μεταρρύθμιση που να ξεκινά από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού και βαθμηδόν, σε βάθος δεκαετίας, να φτάνει στο λύκειο; Γιατί πρέπει να συζητάμε τα αυτονόητα;
 

Μάρκος Βασίλης

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
4) Προσωπικά έχω πεί οτι οι ακαδημαικές επιδόσεις δεν πρέπει να επηρεάζονται απο άλλες ασχολίες του μαθητή .
Δεν μπορώ να πληρώνω π.χ. μάγειρα ο οποίος δεν είναι αρκετά καλός και να μου λένε ναι αλλά είναι εξαιρετικός ζωγράφος,έχει κερδίσει πολλά βραβεία και να πω "αα εντάξει,δώστου παραπάνω μόρια για πεδία που απαιτούν εντελώς διαφορετικές ικανότητες ". Εδώ καλά καλά χέστηκε η αγορά εαν έχεις τελειώσει δύο πτυχία εαν το ένα είναι άσχετο με το άλλο και κάνεις αίτηση κάπου που χρειάζονται το ένα απο τα δύο,εκεί θα κολλάνε ; Αυτο δεν προωθεί το diversity, το καταστρέφει . Όπως επίσης το σχολείο εννοείται οτι έχει να προσφέρει πολλά ακόμα και σε έναν αθλητή ή καλλιτέχνη. Δεν έχει σημασία ποιές οι πολιτικές σου πεποιθήσεις,εαν δουλεύεις καλύτερα με τα χέρια παρά με το μυαλό,εαν είσαι τρελός,εαν βαριέσαι ή οχι,εαν συμφωνείς με κάποιες σκέψεις ή οχι,γιατί πολύ απλά η φύση και η κοινωνία δεν νοιάζεται(ιδίως η πρώτη) . Είναι αυτή που θα επικρατήσει και οφείλουν όλοι να την κατανοήσουν σε ένα έστω στοιχειώδες επίπεδο καθώς θα αποτελούν πάντα μέρος της . Διαφορετικά γεμίζουμε με άτομα που είτε αφήνουν τον σκύλο τους να φάει το μωρό τους,είτε που προκαλούν ατύχημα λόγω βλακείας και λένε "Δεν ήξερα,δεν ήμουν ενημερωμένος,δεν έπαιρνα τα γράμματα" και άλλες τέτοιες δικαιολογίες .

5)Για τα βιβλία τι να πει κανείς,όλοι την ίδια απορία έχουμε,υπάρχει κάποιο πρακτικό πρόβλημα,και εαν ναι ποιο είναι ; Υπάρχει βαρεμάρα να ασχοληθεί κάποιος υπεύθυνος για το θέμα ; Ουδείς γνωρίζει . Το μόνο σίγουρο είναι οτι έχει ειπωθεί πολλές φορές οτι είναι παλιά,έχουν λάθη και δεν ανταποκρίνονται στον βαθμό δυσκολίας των εξεταζόμενων μαθημάτων .

7) Ποιο είναι το πρόβλημα οι παραπάνω ειδικότητες να διδάξουν τα μαθήματα που αναφέρονται ;
Μαθηματικά σε λυκειακό επίπεδο μπορεί να διδάξει κάθε θετικός επιστήμονας σχεδόν,και χημεία ,εαν δεν μπορεί να την διδάξει ο χημικός μηχανικός(και ο φυσικός) ποιός άλλος μπορεί ;

Για το 4), η αλήθεια είναι ότι τα επιπλέον μόρια είναι ο πλέον αναποτελεσματικός τρόπος να βοηθηθεί ένας μαθητής που είναι, λ.χ. αθλητής. Αλλά, ας πούμε, γιατί να πρέπει μία μαθήτριά μου, δευτεραθλήτρια στο Tae-kwon-do να εξεταστεί μόνο σε μαθήματα που, ναι μεν της παρέχουν γενική παιδεία, αλλά και με το μόνο που γίνεται στο σχολείο σε σχέση με τα ενδιαφέροντά της είναι η μία ώρα γυμναστική την εβδομάδα στη Γ' λυκείου; Τέτοιους χαρισματικούς ανθρώπους τους αφήνουμε λίγο απ' έξω. Σε μεγαλύτερο βαθμό, γιατί ένας γνωστός μου και προπονητής φίλου να πρέπει, για να κατέβει στα προκριματικά των Ολυμπιακών του Ρίο το 2016 να δουλεύει και 8-10 ως μάστορας (υδραυλικός); Νομίζω ότι η υποβάθμιση του αθλητισμού (και όχι μόνο) μπορεί να συσχετισθεί άμεσα με το ότι δεν στηρίζουμε αρκετά τους μαθητές στο να εντάξουν, αρχικά, τον αθλητισμό στη ζωή τους.

Για το 5), στα μαθηματικά, π.χ. υπάρχει ολόκληρο νέο αναλυτικό πρόγραμμα στο συρτάρι εδώ και 6-7 χρόνια. Τώρα, το γιατί, τρέχα γύρευε. Ίσως επειδή, αντί να πιάνει την Γ' λυκείου, ασχολείται με τις τάξεις του Δημοτικού, του Γυμνασίου και της Α' λυκείου.

Για το 7), δεν αρκεί να έχει κάποιος την γνώση για να διδάξει ένα αντικείμενο. Για τους χημικούς μηχανικούς, για παράδειγμα, η κύρια ένστασή μου έχει να κάνει με το ότι δεν έχουν στο πρόγραμμα σπουδών τους μαθήματα που να μπορούν, με τον ένα ή τον άλλον τρόπο, να εγγυηθούν την διδακτική επάρκεια του αποφοίτου. Το ότι ξέρει χημεία δε σημαίνει ότι μπορεί να τη διδάξει κιόλας. Επίσης, ένας μαθηματικός δεν είναι ο πλέον κατάλληλος για να διδάξει ένα εφαρμοσμένο μάθημα (π.χ. φυσική) και, αντίστροφα, ένας φυσικός/χημικός δεν είναι ο πλέον κατάλληλος για να διδάξει μαθηματικά. Το κυριότερο είναι όχι αν ο ένας γνωρίζει το γνωστικό αντικείμενο του άλλου, αλλά αν μπορεί να το διδάξει όπως του αρμόζει. Ως μαθηματικός, δεν είμαι εκπαιδευμένος στην πειραματική επαλήθευση θεωριών, αλλά στο να παράγω αποδείξεις. Αντίστοιχα, ένας φυσικός δεν είναι απαραίτητο ότι θα δίνει την ίδια προσοχή στη διδασκαλία της μαθηματικής απόδειξης, για παράδειγμα (Α' λυκείου και εξής, κυρίως). Ο προβληματισμός μου δεν έχει να κάνει, λοιπόν, με το ότι δεν ξέρει ο εκάστοτε επιστήμονας το γνωστικό αντικείμενο ως τέτοιο, αλλά ότι, η γνώση του δεν επαρκεί, απαραίτητα, για να εξασφαλίσει και τη διδασκαλία του με τρόπο που του αρμόζει. Επομένως, καλό είναι, όσο αυτό είναι δυνατόν, να μην ξεχειλώνουν και από τον νομοθέτη τα όρια στις β' αναθέσεις, μιας και αυτό, εν γένει, υποβαθμίζει τη διδασκαλία.

Να ξεκαθαρίσω, εδώ, ότι δεν αναφέρομαι σε συνδιδασκαλία (πράγμα που στην Ελλάδα δεν εφαρμόζεται, γενικά), αλλά σε μεμονωμένη διδασκαλία ως δεύτερη ανάθεση σε έναν εκπαιδευτικό άλλου γνωστικού αντικειμένου.

Βασίλη ή Μάρκο,

Βασίλης είναι το «μικρό». Και στις δημόσιες υπηρεσίες μαντάρα μου τα κάνουν κάθε φορά... :Ρ

Μεγάλη ευθύνη έχουν οι ηγεσίες του Υπουργείου Παιδείας. Όλοι οι υπουργοί (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) το μόνο που τους ενδιέφερε είναι το λύκειο και το σύστημα εισαγωγής: τα μαθήματα στις πανελλαδικές αυξάνονταν ή μειώνονταν, άλλοτε μετρούσε ο βαθμός του λυκείου άλλοτε δεν μετρούσε, οι εξειδικεύσεις άλλοτε λέγονταν δέσμες, άλλοτε κατευθύνσεις και άλλοτε ομάδες προσανατολισμού, οι θέσεις των εισακτέων άλλοτε μειώνονταν και άλλοτε αυξάνονταν, άλλοτε οι υποψήφιοι μπορούσαν να κατοχυρώσουν βαθμό από προηγούμενη χρονιά και άλλοτε όχι, η ύλη άλλαζε κάθε τρεις και λίγο(βγάλε το τάδε κεφάλαιο και βάλε την τάδε παράγραφο), έβαζαν και έβγαζαν τράπεζες θεμάτων, έβαζαν-έβγαζαν συντελεστές βαρύτητας, αντικαθιστούσαν ένα μάθημα με ένα άλλο(παλιά η κοινωνιολογία της δ δέσμης αντικαταστάθηκε από την πολιτική οικονομία και τώρα αφαιρούν τα λατινικά για χάρη της κοινωνιολογίας). Με άλλα λόγια πρόκειται για ένα αέναο κόβε ράψε.
Κανένας όμως δεν σκέφτηκε ότι πριν το λύκειο προηγούνται 9 χρόνια δημοτικού και γυμνασίου για τα οποία η πλειοψηφία των υπουργών δεν ασχολήθηκε σοβαρά (Αρσένης, Διαμαντοπούλου, Μπαμπινιώτης, Μπαλτάς, Φίλης, Γαβρόγλου). Πως να ανταποκριθεί στο λύκειο, όσες μεταρρυθμίσεις και εάν γίνουν, όταν έχει τόσα πολλά κενά σε σημείο που δεν ξέρουν βασική ορθογραφία και στοιχειώδη μαθηματικά; Όταν ένα παιδί που τελειώνει το δημοτικό και δεν ξέρει να κάνει ούτε μια διαίρεση πως θα συνεχίσει μετά; Γιατί επιτέλους δεν ξεκινά μια μεταρρύθμιση που να ξεκινά από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού και βαθμηδόν, σε βάθος δεκαετίας, να φτάνει στο λύκειο; Γιατί πρέπει να συζητάμε τα αυτονόητα;

Σε ορθότερο πλαίσιο, νομίζω ότι το καταλληλότερο σημείο εκκίνησης είναι η τριτοβάθμια και, ειδικότερα, τα τμήματα παιδαγωγικής και οι «καθηγητικές» σχολές. Γιατί, για να εφαρμόσεις καινοτόμα και μοντέρνα εκπαιδευτική πολιτική πρέπει να έχεις άτομα ικανά να την υλοποιήσουν. Οπότε, ίσως η σειρά να είναι τριτοβάθμια->πρωτοβάθμια->δευτεροβάθμια.
 

jims

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο jims αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Νομικής ΕΚΠΑ. Έχει γράψει 1,042 μηνύματα.
Σε ορθότερο πλαίσιο, νομίζω ότι το καταλληλότερο σημείο εκκίνησης είναι η τριτοβάθμια και, ειδικότερα, τα τμήματα παιδαγωγικής και οι «καθηγητικές» σχολές. Γιατί, για να εφαρμόσεις καινοτόμα και μοντέρνα εκπαιδευτική πολιτική πρέπει να έχεις άτομα ικανά να την υλοποιήσουν. Οπότε, ίσως η σειρά να είναι τριτοβάθμια->πρωτοβάθμια->δευτεροβάθμια.


Σε αυτό συμφωνώ. Επειδή όμως θα πάρει χρόνο, καλύτερο θα ήταν, σε πρώτη φάση, να αρχίσουν με επιμόρφωση και αξιολόγηση των ήδη διδασκόντων.
 

Δημοσιοκαφρος-γραφος

Διακεκριμένο μέλος

Ο Σωτήρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 26 ετών, Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 6,852 μηνύματα.
Παιδιά για μένα σε αυτό φταίνε 3 παράγοντες:


  1. Γονείς

  2. Καθηγητές - Δάσκαλοι

  3. Παιδιά



Θα τα εξηγήσω.

Γονείς

Μεγάλη ευθύνη έχουν οι γονείς και αυτό γιατί; Γιατί θέλουν να λένε από το Δημοτικό το παιδί μου είναι άριστο και τα έχει όλα 10. Ναι είναι κάτι που συμβαίνει, και μη τυχόν ο κανακάρης του πάρει κανένα 9, θα γίνει χαμός με τον δάσκαλο. Έτσι θέλουν να έχουν μια καρτέλα με όλο 10 παρόλο που το παιδί τους μπορεί να αξίζει για 7 ή για 8. Το ίδιο γίνεται και στο Γυμνάσιο ή στο Λύκειο. Ειδικά αν κανένα παιδί έχει μάνα ή πατέρα καθηγητή οι βαθμοί κατά μια μεγάλη περίπτωση να είναι πλασματικοί. Παράδειγμα: Ξέρω παιδί που είχε μάνα υποδιευθύντρια στα τρίμηνα και εξάμηνα έπαιρνε 19 (Γυμνάσιο - Λύκειο) αλλά Πανελλήνιες πάτωσε.

Καθηγητές - Δάσκαλοι

Μεγάλη κουβέντα, υπάρχουν πολλοί κλάδοι. Αυτοί που βάζουν 1 20αρι να τελειώνουν με τους βαθμούς, αυτοί που δεν αξίζει να διδάσκουν. Πάντως με τους γονείς έχουν την μεγαλύτερη ευθύνη. Είναι αυτοί που βάζουν το παιδί σε έναν πλασματικό κόσμο από νωρίς. Δυστυχώς:


  1. Δε το καταλαβαίνουν ( ; )

  2. Κάνουν πως δε το καταλαβαίνουν




Παιδιά
Ε αυτά που σας είπα παραπάνω κάνουν τα παιδιά να ζουν σε έναν πλασματικό κόσμο και να παίρνουν τα μυαλά τους αέρα δυστυχώς είτε από τους γονείς είτε από τους δασκάλους είτε και από τα 2​
 

Ερινύς

Τιμώμενο Μέλος

Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Διδακτορικός και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
Όλα αυτά είτε θα έπρεπε να μη μας απασχολούν ως άσχετα με την παρεχόμενη εκπαίδευση είτε να έχουν ήδη διευθετηθεί για να περάσουμε στα ουσιώδη όπως:

  • Ποιες τάξεις έχει νόημα να επαναλαμβάνει ένας μαθητής. Πέρα από τις ιδιαίτερα μικρές τάξεις (προσχολική αγωγή/νήπιο και πρώτη δημοτικού) όπου, λόγω διαφορών στην ταχύτητα ανάπτυξης μπορεί κάποιοι μαθητές να μην συμβαδίζουν με κάποιους άλλους, έχει νόημα να κόβεται κανείς στην Β' Γυμνασίου; Μετά από 8 χρόνια υποχρεωτικής εκπαίδευσης;

Ουσιαστικό νόημα για το ίδιο το παιδί έχει να επαναμβάνονται οι μικρές τάξεις του δημοτικού που μπαίνουν τα θεμέλια, αν το παιδί δεν "τραβάει" αμέσως. Όμως αυτό προϋποθέτει να είναι ρολόι λειτουργικά και το σχολείο. Στην αρχή υπάρχουν κενά καθηγητών και δασκάλων, και άντε στο Λύκειο πάει κι έρχεται για λίγο, κάπως το βουλώνεις, άμα δεν έχει διοριστεί ακόμα ο ωρομίσθιος ή ο αναπληρωτής βγει σε άδεια κλπ στο δημοτικό όμως, η τρύπα φαίνεται πολύ μεγαλύτερη.
Στις μεγαλύτερες τάξεις γυμνασίου και λυκείου, το να χρειαστεί να επαναλάβεις τάξη έχει περισσότερο χαρακτήρα "παραδειγματισμού" και όχι προαγωγής της γνώσης. Δεν γίνεται ένα παιδί που έχει 300 απουσίες ή/και γράφει κάτω από την βάση στα μισά μαθήματα μονίμως, να συνεχίσει να ανεβαίνει τάξεις μαζί με άλλα παιδιά τυπικά στις σχολικές υποχρεώσεις τους. Τι γίνεται στο εξωτερικό σε τέτοιες περιπτώσεις;

Τι θέση έχει η τεχνική/επαγγελματική εκπαίδευση στην Ελλάδα και, πρωτίστως, στην κοινωνική συνείδηση; Σποτάκια στην τηλεόραση και αφίσες δεν επαρκούν. Χρειάζονται και κατάλληλα καταρτισμένοι εκπαιδευτικοί και η επαναφορά καθαρά τεχνικών σχολών επιπέδου 6 (Τ.Ε.Ι.). Ή, εν πάσει περιπτώσει, χρειάζεται ένας ανοικτός διάλογος πάνω σε αυτό το ζήτημα
Αυτό είναι μια μεγάλη πληγή. Παλιά περνούσε σε σχολή το 10%, πλέον μένει εκτός το 10%. Έχουν δημιουργηθεί σχολές 4000 και 5000 μορίων, οι οποίες πλέον έχουν και "πανεπιστημιοποιηθεί", βγάζουν αποφοίτους αμφιβόλων επαγγελματικών δικαιωμάτων, οι "μουράτες" σχολές συνεχίζουν να βουλιάζουν παρότι δεν υπάρχει Ελλάδα να απορροφήσει ΤΟΣΟΥΣ αποφοίτους, και παράλληλα εμένα -και φαντάζομαι και άλλους πόσους- ο κλειδαράς, ένας άνθρωπος ανειδίκευτος που αμφίβολο αν τελειώσει λύκειο, μου πήρε πριν κάποιους μήνες 25 ευρώ χωρίς απόδειξη, για μια δουλειά χρονομετρημένη 20 δευτερολέπτων, χρησιμοποιώντας ΕΝΑ (1) εργαλείο. Να το διαβάσει αυτό σαν περιγραφή της κατάστασης κάποιος εκτός Ελλάδας, και θα γελάει ή θα κλαίει μέχρι να πέσει κάτω. Κι όμως κάθε χρόνο το ίδιο και το ίδιο και το ίδιο...

Οι μαθητές που ξεχωρίζουν λόγω υψηλών ακαδημαϊκών επιδόσεων, γιατί να ταλαιπωρούνται με το να κινούνται σε ρυθμούς πιο αργούς από αυτούς που μπορούν και (αν) θέλουν να προχωρήσουν; Γιατί η μέριμνά μας να έχει να κάνει μόνο με τους μαθητές που δυσκολεύονται;

Δεν θεωρώ ότι αυτοί οι τόσο έξυπνοι είναι αρκετοί α) για να θεωρήσουμε ότι ταλαιπωρείται μια σημαντική μερίδα του πληθυσμού και β)για να θεωρήσουμε ότι θα έπρεπε να μας απασχολεί σαν ζήτημα προς επίλυση. Αντίθετα άτομα χαμηλών επιδόσεων είναι συστηματικά αρκετά, και είναι αυτά που δυσκολεύουν τον καθηγητή να ανταποκριθεί και στην ετήσια διδακτέα ύλη, και στο ωριαίο μάθημα με παράδοση, επίλυση αποριών και ασκήσεις. Τώρα οκ, αν μιλάμε για μετενσάρκωση του Άλαν Τιούρινγκ προφανώς δεν έχει νόημα να λέμε ότι αξίζει να παρακολουθεί ύλη της Α'Γυμνασίου και να μην προχωρήσει σε ανώτερα μαθηματικά, αλλά πόσοι τέτοιοι υπάρχουν πια;

Κατ' αναλογία, ένας σωματικά προικισμένος μαθητής με έφεση σε κάποιο άθλημα ή ένας μαθητής με ιδιαίτερη κλίση σε κάποια τέχνη, ποια οφέλη έχει από το δημόσιο σχολείο; Αρκεί το bonus των μορίων στις πανελλαδικές; Κάτι ουσιαστικότερο; Πώς το σχολείο υποστηρίζει αυτούς τους μαθητές στην επιλογή και την κλίση τους; Πώς τους βοηθά να βρουν την προσωπικότητά τους όταν, αυτό για το οποίο είναι πιο ικανοί και αγαπούν πολλές φορές δεν αξιολογείται καν;

Τι εννοείς τι οφέλη έχει από το δημόσιο σχολείο; Ναι, και εγώ λυπάμαι που το μάθημα της Γυμναστικής και των Καλλιτεχνικών τις περισσότερες φορές είναι γτπ, αλλά δεν νομίζω ότι θα ήμασταν ποτέ σε θέση να δημιουργήσουμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα Αμερικής, με σχολικές ομάδες, τοπικά πρωταθλήματα και κυνηγούς ταλέντων για πανεπιστήμια. Από την άλλη μου φαινόταν και μου φαίνεται εξαιρετικά άδικο, άτομα τα οποία έχουν διακριθεί με πρωταθλητισμό κάπου, να παίρνουν μπόνους για οπουδήποτε.
Btw υπάρχουν μουσικά σχολεία σε διάφορα μέρη στην Ελλάδα. Δεν θα ήθελα να είμαι μαθήτρια σε κανένα από αυτά, με δεδομένο ότι κάνουν 9 ώρες μάθημα ημερησίως, για να χωρέσουν και τα μουσικά μαθήματα. Κάποτε υπήρχαν και αθλητικά και καλλιτεχνικά σχολεία, δεν ξέρω τι απέγιναν και αν το ωρολόγιο πρόγραμμά τους ήταν αντίστοιχο.

Πώς γίνεται να μένουν στο συρτάρι νέα βιβλία και αναλυτικά προγράμματα για πάνω από μισή δεκαετία, ειδικά όταν τα τρέχοντα βιβλία είναι 2-3 δεκαετίες παλιά; (π.χ. Μαθηματικά προσανατολισμού της Γ' λυκείου - Συγγραφή 1992, αναθεώρηση 1997).

Έλα ντε, πολύ καλή απορία, αν και εφόσον βρεθεί μια λογικά τεκμηριωμένη απάντηση, let us know...

Πώς θα βοηθήσουμε όλους τους πρόσφυγες να ενταχθούν ομαλά στην ελληνική κοινωνία; Πώς θα φέρουμε τους πολιτισμούς μας σε επαφή όταν κάνουμε τα στραβά μάτια σε ό,τι αφορά την επί της ουσίας διαπολιτισμική εκπαίδευση των μαθητών; (γηγενών και μη)

Σε πρώτη φάση με το να βγαίνουν οι ίδιοι οι διευθυντές των σχολείων δημόσια και να υποστηρίζουν την διαπολιτισμική εκπαίδευση. Σκάει camp προσφύγων σε μια περιοχή και περιμένουν όλοι να έρθει ο Σεπτέμβρης για να πέσουν σαν τα κοράκια να τους φάνε που τολμάνε -άκουσον άκουσον!- να μοιράζονται τάξη ελληνάκια με προσφυγάκια. Πόσα camps έχει στην Ελλάδα, πόσες φορές έγινε το ίδιο παρατράγουδο, σάλος από δω, σάλος αποκεί, facebook, viral posts, Πρώτο Θέμα, μπλα μπλα μπλα. Πόσους διευθυντές σχολείων είδες να βγαίνουν μπροστά και να υποστηρίζουν το δικαίωμα στην πρόσβαση στην μόρφωση;

Πώς θα κάνουμε θετικές επιστήμες όταν δεν υπάρχουν ούτε υποδομές ούτε η επί της ουσίας επάρκεια των διδασκόντων; Οι περιβόητες «καθηγητικές σχολές» σπάνια έχουν ουσιαστικά μαθήματα διδακτικής στο πρόγραμμα σπουδών τους, αλλά δικαιούνται να βγάζουν «καθηγητές» έτοιμους για όλα. Ανάλογα, ένας χημικός μηχανικός με τι προσόντα μπορεί να διδάξει χημεία σε ένα σχολείο; Ένας πληροφορικάριος μαθηματικά ως β' ανάθεση; Ένας καθηγητής γερμανικών ιστορία ως β' ανάθεση; Πώς εξασφαλίζουμε την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης;

Μπορεί να εξασφαλιστεί με ετήσια αξιολόγηση, από όλους προς όλους. Αλλά ένα πράγμα πήγε να περπατήσει σε αυτή την χώρα στο σαθρό δημόσιο, και κόντεψαν να βγουν με καλάσνικοφ στις πλατείες.
 

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,062 μηνύματα.
Για το 4), η αλήθεια είναι ότι τα επιπλέον μόρια είναι ο πλέον αναποτελεσματικός τρόπος να βοηθηθεί ένας μαθητής που είναι, λ.χ. αθλητής. Αλλά, ας πούμε, γιατί να πρέπει μία μαθήτριά μου, δευτεραθλήτρια στο Tae-kwon-do να εξεταστεί μόνο σε μαθήματα που, ναι μεν της παρέχουν γενική παιδεία, αλλά και με το μόνο που γίνεται στο σχολείο σε σχέση με τα ενδιαφέροντά της είναι η μία ώρα γυμναστική την εβδομάδα στη Γ' λυκείου; Τέτοιους χαρισματικούς ανθρώπους τους αφήνουμε λίγο απ' έξω. Σε μεγαλύτερο βαθμό, γιατί ένας γνωστός μου και προπονητής φίλου να πρέπει, για να κατέβει στα προκριματικά των Ολυμπιακών του Ρίο το 2016 να δουλεύει και 8-10 ως μάστορας (υδραυλικός); Νομίζω ότι η υποβάθμιση του αθλητισμού (και όχι μόνο) μπορεί να συσχετισθεί άμεσα με το ότι δεν στηρίζουμε αρκετά τους μαθητές στο να εντάξουν, αρχικά, τον αθλητισμό στη ζωή τους.

Για το 5), στα μαθηματικά, π.χ. υπάρχει ολόκληρο νέο αναλυτικό πρόγραμμα στο συρτάρι εδώ και 6-7 χρόνια. Τώρα, το γιατί, τρέχα γύρευε. Ίσως επειδή, αντί να πιάνει την Γ' λυκείου, ασχολείται με τις τάξεις του Δημοτικού, του Γυμνασίου και της Α' λυκείου.

Για το 7), δεν αρκεί να έχει κάποιος την γνώση για να διδάξει ένα αντικείμενο. Για τους χημικούς μηχανικούς, για παράδειγμα, η κύρια ένστασή μου έχει να κάνει με το ότι δεν έχουν στο πρόγραμμα σπουδών τους μαθήματα που να μπορούν, με τον ένα ή τον άλλον τρόπο, να εγγυηθούν την διδακτική επάρκεια του αποφοίτου. Το ότι ξέρει χημεία δε σημαίνει ότι μπορεί να τη διδάξει κιόλας. Επίσης, ένας μαθηματικός δεν είναι ο πλέον κατάλληλος για να διδάξει ένα εφαρμοσμένο μάθημα (π.χ. φυσική) και, αντίστροφα, ένας φυσικός/χημικός δεν είναι ο πλέον κατάλληλος για να διδάξει μαθηματικά. Το κυριότερο είναι όχι αν ο ένας γνωρίζει το γνωστικό αντικείμενο του άλλου, αλλά αν μπορεί να το διδάξει όπως του αρμόζει. Ως μαθηματικός, δεν είμαι εκπαιδευμένος στην πειραματική επαλήθευση θεωριών, αλλά στο να παράγω αποδείξεις. Αντίστοιχα, ένας φυσικός δεν είναι απαραίτητο ότι θα δίνει την ίδια προσοχή στη διδασκαλία της μαθηματικής απόδειξης, για παράδειγμα (Α' λυκείου και εξής, κυρίως). Ο προβληματισμός μου δεν έχει να κάνει, λοιπόν, με το ότι δεν ξέρει ο εκάστοτε επιστήμονας το γνωστικό αντικείμενο ως τέτοιο, αλλά ότι, η γνώση του δεν επαρκεί, απαραίτητα, για να εξασφαλίσει και τη διδασκαλία του με τρόπο που του αρμόζει. Επομένως, καλό είναι, όσο αυτό είναι δυνατόν, να μην ξεχειλώνουν και από τον νομοθέτη τα όρια στις β' αναθέσεις, μιας και αυτό, εν γένει, υποβαθμίζει τη διδασκαλία.

Να ξεκαθαρίσω, εδώ, ότι δεν αναφέρομαι σε συνδιδασκαλία (πράγμα που στην Ελλάδα δεν εφαρμόζεται, γενικά), αλλά σε μεμονωμένη διδασκαλία ως δεύτερη ανάθεση σε έναν εκπαιδευτικό άλλου γνωστικού αντικειμένου.

Όσον αφορά στους αθλητές,απ'όσο καταλαβαίνω,το πρόβλημα είναι οτι δεν υπάρχουν οι απαραίτητες υποδομές για να στηρίξουν έμπρακτα τα διαφορετικά ενδιαφέροντα των παιδιών . Δυστυχώς, νομίζω οτι το να δίνουν μόρια είναι ο μόνος τρόπος να εξασφαλίσουν οτι κάτι προσφέρουν με μηδενικό κόστος . Η Ελλάδα είναι γνωστό οτι τρώει τα παιδιά της,ειδικά όταν αυτά δεν περιορίζονται στις πεπατημένες που όλοι ακολουθούν . Δεν νομίζω οτι θα γίνει κάτι για την βελτίωση της κατάστασης σε αυτόν τον τομέα,τα έξτρα μόρια για κάποιον που θέλει να εστιάσει πλήρως στον αθλητισμό είναι κακό αστείο .

Αναρωτιέμαι γιατί δεν πιάνουν την β και την γ λυκείου . Ίσως επειδή επικρατεί ανέκαθεν ένα απόλυτο χάος και οι απόψεις διίστανται τόσο πολύ στο άκουσμα "πανελλήνιες" . Εφόσον θα εξελιχτεί ο τρόπος εισαγωγής και θα ανανεωθεί η ύλη, το πλέον λογικό είναι να ανανεωθεί και το διδακτικό υλικό . Τώρα εαν αυτό γίνει σε άλλα 5-7 χρόνια δεν το ξέρουμε,αλλά καλό είναι να γίνει όσο πιο γρήγορα γίνεται με την συμβολή της εκάστοτε ένωσης/ΕΜΕ . Είναι κρίμα να έχουν δουλευτεί προτάσεις που προσφέρουν λύσεις σε προβλήματα που όλοι παρατηρούν και εν τέλει να μην εφαρμόζονται ποτέ . Δείχνει μεγάλη αδιαφορία τόσο ως προς τους εκπαιδευτικούς αλλά και το μέλλον των μαθητών. Κάθε γενιά καταντάει να γίνεται το πειραματόζωο για αυτά που θα εφαρμοστούν στην επόμενη . Καταλαβαίνω οτι αυτό που και πού πρέπει να συμβαίνει,λόγω μεταβατικών φαινομένων,αλλά όχι και συνέχεια,πρέπει να υπάρχει μια σιγουριά ως προς τις σπουδές του κόσμου .

Νομίζω οτι σε συνδιδασκαλία δεν υπάρχει πρόβλημα,αλλά το γεγονός ότι αποκτάει προτεραιότητα αυτός με την περισσότερη προϋπηρεσία καλύπτει αυτές τις διαφορές που λες . Δηλαδή επειδή κάποιος έχει παρακολουθήσει μαθήματα διδακτικής δεν σημαίνει οτι είναι και έτοιμος να διδάξει . Η προηγούμενη εμπειρία είναι άκρως σημαντική για έναν καλό διδάσκοντα . Αλλά εαν δεν κάνω λάθος και οι χημικοί μηχανικοί έχουν μαθήματα διδακτικής . Η διαφορά είναι οτι αποτελούν μαθήματα επιλογής και όχι υποχρεωτικά στο πρόγραμμα . Αυτό σημαίνει οτι κάποιοι απόφοιτοι που σκοπεύουν να πάνε στην εκπαίδευση δεν στερούνται σε κάτι σε σχέση με άλλους αποφοίτους . Είναι όλα θέμα επιλογών αυτά . Το σίγουρο είναι οτι πράγματι είναι καλό να υπάρχει κάποιος με α ανάθεση στο εκάστοτε μάθημα,και οι υπόλοιποι να λειτουργούν υποστηρικτικά και συμπληρωματικά . Γιατί πολύ απλά κανείς δεν θέλει να έχει σπουδάσει κάτι άλλο και να διδάσκει κάτι εντελώς διαφορετικό στο τέλος :P .
 

Μάρκος Βασίλης

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
Όσον αφορά στους αθλητές,απ'όσο καταλαβαίνω,το πρόβλημα είναι οτι δεν υπάρχουν οι απαραίτητες υποδομές για να στηρίξουν έμπρακτα τα διαφορετικά ενδιαφέροντα των παιδιών . Δυστυχώς, νομίζω οτι το να δίνουν μόρια είναι ο μόνος τρόπος να εξασφαλίσουν οτι κάτι προσφέρουν με μηδενικό κόστος . Η Ελλάδα είναι γνωστό οτι τρώει τα παιδιά της,ειδικά όταν αυτά δεν περιορίζονται στις πεπατημένες που όλοι ακολουθούν . Δεν νομίζω οτι θα γίνει κάτι για την βελτίωση της κατάστασης σε αυτόν τον τομέα,τα έξτρα μόρια για κάποιον που θέλει να εστιάσει πλήρως στον αθλητισμό είναι κακό αστείο .

Αναρωτιέμαι γιατί δεν πιάνουν την β και την γ λυκείου . Ίσως επειδή επικρατεί ανέκαθεν ένα απόλυτο χάος και οι απόψεις διίστανται τόσο πολύ στο άκουσμα "πανελλήνιες" . Εφόσον θα εξελιχτεί ο τρόπος εισαγωγής και θα ανανεωθεί η ύλη, το πλέον λογικό είναι να ανανεωθεί και το διδακτικό υλικό . Τώρα εαν αυτό γίνει σε άλλα 5-7 χρόνια δεν το ξέρουμε,αλλά καλό είναι να γίνει όσο πιο γρήγορα γίνεται με την συμβολή της εκάστοτε ένωσης/ΕΜΕ . Είναι κρίμα να έχουν δουλευτεί προτάσεις που προσφέρουν λύσεις σε προβλήματα που όλοι παρατηρούν και εν τέλει να μην εφαρμόζονται ποτέ . Δείχνει μεγάλη αδιαφορία τόσο ως προς τους εκπαιδευτικούς αλλά και το μέλλον των μαθητών. Κάθε γενιά καταντάει να γίνεται το πειραματόζωο για αυτά που θα εφαρμοστούν στην επόμενη . Καταλαβαίνω οτι αυτό που και πού πρέπει να συμβαίνει,λόγω μεταβατικών φαινομένων,αλλά όχι και συνέχεια,πρέπει να υπάρχει μια σιγουριά ως προς τις σπουδές του κόσμου .

Νομίζω οτι σε συνδιδασκαλία δεν υπάρχει πρόβλημα,αλλά το γεγονός ότι αποκτάει προτεραιότητα αυτός με την περισσότερη προϋπηρεσία καλύπτει αυτές τις διαφορές που λες . Δηλαδή επειδή κάποιος έχει παρακολουθήσει μαθήματα διδακτικής δεν σημαίνει οτι είναι και έτοιμος να διδάξει . Η προηγούμενη εμπειρία είναι άκρως σημαντική για έναν καλό διδάσκοντα . Αλλά εαν δεν κάνω λάθος και οι χημικοί μηχανικοί έχουν μαθήματα διδακτικής . Η διαφορά είναι οτι αποτελούν μαθήματα επιλογής και όχι υποχρεωτικά στο πρόγραμμα . Αυτό σημαίνει οτι κάποιοι απόφοιτοι που σκοπεύουν να πάνε στην εκπαίδευση δεν στερούνται σε κάτι σε σχέση με άλλους αποφοίτους . Είναι όλα θέμα επιλογών αυτά . Το σίγουρο είναι οτι πράγματι είναι καλό να υπάρχει κάποιος με α ανάθεση στο εκάστοτε μάθημα,και οι υπόλοιποι να λειτουργούν υποστηρικτικά και συμπληρωματικά . Γιατί πολύ απλά κανείς δεν θέλει να έχει σπουδάσει κάτι άλλο και να διδάσκει κάτι εντελώς διαφορετικό στο τέλος :P .


Σε ό,τι αφορά την Β' και τη Γ' λυκείου, καλύτερα να διαρθρωθούν κατάλληλα οι άλλες τάξεις πρώτα, διότι οι μαθητές φτάνουν στο τέλος του λυκείου με κενά και ελλείψεις, οπότε, η αλλαγή της ύλης εκεί χωρίς να έχει προηγηθεί αναδιάρθρωση στις προηγούμενες τάξεις δε θα ωφελούσε κανέναν. Ειδικά στο θέμα των πανελλαδικών, μεγάλη πληγή είναι οι επιτροπές των θεμάτων, αν και τα τελευταία χρόνια, σε ό,τι αφορά τα μαθηματικά, έχουν μπει σε μία πολύ πιο φυσιολογική ρότα.

Για την επάρκεια, προφανώς και η εμπειρία έχει σημαντικό ρόλο, αλλά η κύρια ένστασή μου είναι στο πώς μικροπολιτικές σκοπιμότητες και οικονομικά συμφέροντα πάνε πίσω την παιδεία. Είναι εντάξει ένας χημικός μηχανικός, για παράδειγμα, να κατοχυρώνει το δικαίωμα να εργαστεί ως χημικός σε σχολείο, αλλά μόνο αν έχει παρακολουθήσει μία σειρά σχετικών μαθημάτων. Το να κατοχυρώνει κανείς το παραπάνω δικαίωμα έχοντας απλά τη δυνατότητα αλλά όχι και την υποχρέωση να παρακολουθήσει σχετικά μαθήματα (μέσα στα οποία υπάγεται και η πρακτική άσκηση) είναι στη λάθος κατεύθυνση.

Ένα άλλο σημείο που αναδεικνύεται από αυτήν την κατάσταση είναι και η θέση που έχει η εκπαίδευση για πολλούς εκ των διοικούντων στο μυαλό τους: Αντί να εστιάζουμε σε εκπαιδευτικούς με υψηλού επιπέδου σπουδές στον χώρο της παιδαγωγικής/διδακτικής έχουμε μία νομοθεσία με πνεύμα «έλα, μωρέ, τα ξέρει τώρα», ακόμα και για τον εκπαιδευτικό (!). Γενικά, η νομοθεσία δεν πρέπει να βασίζεται στην «καλή πίστη» όσων θα την εφαρμόσουν, αλλά να αποτρέπει όσο το δυνατόν περισσότερες παρατυπίες. Άρα, γιατί να κατοχυρώνουμε όλους του π.χ. χημικούς μηχανικούς, ως χημικούς της δευτεροβάθμιας και όχι μόνο όσους έκαναν κινήσεις προς αυτήν την κατεύθυνση; Αντίστοιχα, γιατί να μην ενισχυθούν τα προγράμματα σπουδών των «καθηγητικών» σχολών με σχετικά μαθήματα πέρα των υπαρχόντων; Διότι, το να έχει παρακολουθήσει μαθήματα διδακτική δε σε κάνει έτοιμο καθηγητή, αλλά είναι, σε έναν βαθμό, αναγκαία συνθήκη για να γίνεις.
 

Kiki mat

Νεοφερμένος

Η Kiki mat αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 44 ετών και Φοιτήτρια. Έχει γράψει 82 μηνύματα.
1)Τις μικρές τάξεις κυρίως. Κάποιος που έχει κενά σε στοιχειώδεις γνώσεις θα τα χτίζει στις επόμενες . Εαν δεν κατάλαβες καλά την β λυκείου όμως,έχεις τις δυνατότητες να καλύψεις τα κενά σου πολύ πιο εύκολα .

2) Διεθνώς προφανώς δεν έχει το ίδιο κύρος όπως μια πανεπιστημιακή,ωστόσο αυτό δεν σημαίνει οτι και υποβαθμίζεται στον βαθμό που συμβαίνει στην Ελλάδα . Δηλαδή σε βαθμό που γεμίζουμε πανεπιστήμονες και δεν υπάρχει το εργατικό προσωπικό που γνωρίζει τις πρακτικές λεπτομέρειες υλοποίησης των σχεδίων . Τα Επαλ πρέπει να γίνουν το ίδιο δύσκολα με τα ΓΕΛ αλλά να προετοιμάζουν για διαφορετικό μέλλον τον μαθητή . Δεν μπορεί να αποτελεί την εύκολη λύση...δεν πρέπει να υπάρχει εύκολη λύση στην βασική εκπαίδευση . Και προσωπικά θεωρώ οτι βασική εκπαίδευση πρέπει να θεωρείται μέχρι το λύκειο,το γυμνάσιο δεν είναι τίποτα . Στο λύκειο είναι που έχεις αποκτήσει πραγματικές βάσεις .

3) Δεν θα έλεγα οτι οι "καλοί" χάνονται ούτε κινούνται πιο αργά,υπάρχουν πολλοί τρόποι να αναδειχθούν . Αντίθετα για τους αδύναμους όπως είπα,είτε τους στέλνουν ΕΠΑΛ, είτε φροντιστήρια για να περάσουν όπου μπορούν με 4 και 5 χιλιάδες μόρια .

4) Προσωπικά έχω πεί οτι οι ακαδημαικές επιδόσεις δεν πρέπει να επηρεάζονται απο άλλες ασχολίες του μαθητή .
Δεν μπορώ να πληρώνω π.χ. μάγειρα ο οποίος δεν είναι αρκετά καλός και να μου λένε ναι αλλά είναι εξαιρετικός ζωγράφος,έχει κερδίσει πολλά βραβεία και να πω "αα εντάξει,δώστου παραπάνω μόρια για πεδία που απαιτούν εντελώς διαφορετικές ικανότητες ". Εδώ καλά καλά χέστηκε η αγορά εαν έχεις τελειώσει δύο πτυχία εαν το ένα είναι άσχετο με το άλλο και κάνεις αίτηση κάπου που χρειάζονται το ένα απο τα δύο,εκεί θα κολλάνε ; Αυτο δεν προωθεί το diversity, το καταστρέφει . Όπως επίσης το σχολείο εννοείται οτι έχει να προσφέρει πολλά ακόμα και σε έναν αθλητή ή καλλιτέχνη. Δεν έχει σημασία ποιές οι πολιτικές σου πεποιθήσεις,εαν δουλεύεις καλύτερα με τα χέρια παρά με το μυαλό,εαν είσαι τρελός,εαν βαριέσαι ή οχι,εαν συμφωνείς με κάποιες σκέψεις ή οχι,γιατί πολύ απλά η φύση και η κοινωνία δεν νοιάζεται(ιδίως η πρώτη) . Είναι αυτή που θα επικρατήσει και οφείλουν όλοι να την κατανοήσουν σε ένα έστω στοιχειώδες επίπεδο καθώς θα αποτελούν πάντα μέρος της . Διαφορετικά γεμίζουμε με άτομα που είτε αφήνουν τον σκύλο τους να φάει το μωρό τους,είτε που προκαλούν ατύχημα λόγω βλακείας και λένε "Δεν ήξερα,δεν ήμουν ενημερωμένος,δεν έπαιρνα τα γράμματα" και άλλες τέτοιες δικαιολογίες .

5)Για τα βιβλία τι να πει κανείς,όλοι την ίδια απορία έχουμε,υπάρχει κάποιο πρακτικό πρόβλημα,και εαν ναι ποιο είναι ; Υπάρχει βαρεμάρα να ασχοληθεί κάποιος υπεύθυνος για το θέμα ; Ουδείς γνωρίζει . Το μόνο σίγουρο είναι οτι έχει ειπωθεί πολλές φορές οτι είναι παλιά,έχουν λάθη και δεν ανταποκρίνονται στον βαθμό δυσκολίας των εξεταζόμενων μαθημάτων .

6) Πολύ καλός προβληματισμός και στους καιρούς μας κρίσιμος θα έλεγα . Καλώς ή κακώς στην πράξη προκύπτουν ευαίσθητα ζητήματα και είναι γνωστό οτι το πρόγραμμα του λυκείου ή και του γυμνασίου δεν παρέχει ούτε στο ελάχιστο γνώσεις που εστιάζουν στον διεθνισμό . Και ναι αυτό πρέπει να αποτελεί δουλειά του σχολείου,ακόμα και στο επίπεδο του δημοτικού πλέον . Όσο νωρίτερα κάποιος στήνει εμπόδια για τον ρατσισμό τόσο το καλύτερο ,και αυτό ισχύει για όλους τους πολίτες ανεξάρτητα εαν υπερτερούν ή οχι πληθυσμιακά . Πρέπει η κάθε χώρα να φροντίζει να εκθέτει τους μαθητές σε πολλαπλές θρησκείες,πολιτισμούς και τέχνες . Όχι απαραίτητα για να ασπαστούν κάποια απο αυτά,αλλά επειδή όπως είπα υπάρχουν άνθρωποι που το έχουν κάνει,και θα πρέπει να μάθουν να βρίσκουν μια κοινή γραμμή επικοινωνίας σεβόμενοι τις διαφορές που υπάρχουν .

7) Ποιο είναι το πρόβλημα οι παραπάνω ειδικότητες να διδάξουν τα μαθήματα που αναφέρονται ;
Μαθηματικά σε λυκειακό επίπεδο μπορεί να διδάξει κάθε θετικός επιστήμονας σχεδόν,και χημεία ,εαν δεν μπορεί να την διδάξει ο χημικός μηχανικός(και ο φυσικός) ποιός άλλος μπορεί ;


Να πω ότι πρέπει να καταρριφθεί ο μύθος ότι ΕΠΑΛ είναι η εύκολη λύση. Εγώ πάω σε εσπερινό επαλ και τα μαθήματα μόνο εύκολα δεν τα χαρακτηρίζεις. Έχουμε καθηγητές που λειτουργούν σαν να ναι σε πανεπιστήμιο. Μπαίνουν στην τάξη και δεν σε αφήνουν καν να πάρεις ανάσα . Τρέχεις να προλάβει σημειώσεις και αν αφαιρεθεις ένα δευτερόλεπτο θα σου γίνει ερώτηση πάνω στην παράδοση.
 

Guest 875331

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Δεν θεωρώ ότι αυτοί οι τόσο έξυπνοι είναι αρκετοί α) για να θεωρήσουμε ότι ταλαιπωρείται μια σημαντική μερίδα του πληθυσμού και β)για να θεωρήσουμε ότι θα έπρεπε να μας απασχολεί σαν ζήτημα προς επίλυση. Αντίθετα άτομα χαμηλών επιδόσεων είναι συστηματικά αρκετά, και είναι αυτά που δυσκολεύουν τον καθηγητή να ανταποκριθεί και στην ετήσια διδακτέα ύλη, και στο ωριαίο μάθημα με παράδοση, επίλυση αποριών και ασκήσεις. Τώρα οκ, αν μιλάμε για μετενσάρκωση του Άλαν Τιούρινγκ προφανώς δεν έχει νόημα να λέμε ότι αξίζει να παρακολουθεί ύλη της Α'Γυμνασίου και να μην προχωρήσει σε ανώτερα μαθηματικά, αλλά πόσοι τέτοιοι υπάρχουν πια;
Γύρω στο 10-15% των ανθρώπων σε μια χώρα σαν την Ελλάδα είναι σχεδόν ανίκανοι να παρακολουθήσουν το σχολείο και να τα πάνε καλά, δλδ να μην μπουν στα εν λόγω στατιστικά... Αυτό είανι το πιο αξιόπιστο απ' όλο τοIQ science. Επίσης, τι ισχύει με μαθησιακές δυσκολίες κλπ; Ασχημα τα πράγματα.
 

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,062 μηνύματα.
Να πω ότι πρέπει να καταρριφθεί ο μύθος ότι ΕΠΑΛ είναι η εύκολη λύση. Εγώ πάω σε εσπερινό επαλ και τα μαθήματα μόνο εύκολα δεν τα χαρακτηρίζεις. Έχουμε καθηγητές που λειτουργούν σαν να ναι σε πανεπιστήμιο. Μπαίνουν στην τάξη και δεν σε αφήνουν καν να πάρεις ανάσα . Τρέχεις να προλάβει σημειώσεις και αν αφαιρεθεις ένα δευτερόλεπτο θα σου γίνει ερώτηση πάνω στην παράδοση.
Αυτό πως ακριβώς σχετίζεται με το επίπεδο της εκπαίδευσης που παρέχεται ή την δυσκολία των μαθημάτων ; Ίσα ίσα,στο πανεπιστήμιο τα πράγματα είναι εντελώς αντίθετα . Ο καθηγητής δεν δίνει την παραμικρή δεκάρα για το εαν προσέχεις ή όχι . Για το εαν κρατάς σημειώσεις ή εαν έχεις πιάσει την κουβέντα . Χαρακτηριστικά αυτό που δεν τον νοιάζει μάλιστα είναι εαν κατάλαβες ή όχι . Πικρό,αλλά λέει οτι είναι να πει και ανεξάρτητα τις ελλείψεις των περισσότερων προχωράει γνωρίζοντας οτι θα τα βγάλουν πέρα μόνο όσοι είναι να προχωρήσουν αύριο μεθαύριο .

Όπως και να το κάνει κάποιος,η πλειοψηφία που πάει ρίχνει το επίπεδο γιατί δεν έχουν σκοπό να μάθουν τίποτα. Απλά θέλουν ένα ακόμα χαρτί γιατί δυστυχώς ο κόσμος αναπτύσσεται με ταχύτατους ρυθμούς και φοβούνται μην τους προλάβει η φυσική επιλογή μιας που πλέον κανείς δεν προσλαμβάνει εύκολα έαν δεν έχεις τελειώσει το λύκειο . Συνάμα γίνεται ένας συνωστισμός και όσοι άλλοι έρχονται γνωρίζουν οτι θα υπάρχει υπερβολική χαλαρότητα σε σχέση με τις απαιτήσεις ενος ΓΕΛ. Ως εκ τούτου το επιλέγουν ώς εύκολη επιλογή και ο φαύλος κύκλος συνεχίζει .
 
Τελευταία επεξεργασία:

Kiki mat

Νεοφερμένος

Η Kiki mat αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 44 ετών και Φοιτήτρια. Έχει γράψει 82 μηνύματα.
Αυτό πως ακριβώς σχετίζεται με το επίπεδο της εκπαίδευσης που παρέχεται ή την δυσκολία των μαθημάτων ; Ίσα ίσα,στο πανεπιστήμιο τα πράγματα είναι εντελώς αντίθετα . Ο καθηγητής δεν δίνει την παραμικρή δεκάρα για το εαν προσέχεις ή όχι . Για το εαν κρατάς σημειώσεις ή εαν έχεις πιάσει την κουβέντα . Χαρακτηριστικά αυτό που δεν τον νοιάζει μάλιστα είναι εαν κατάλαβες ή όχι . Πικρό,αλλά λέει οτι είναι να πει και ανεξάρτητα τις ελλείψεις των περισσότερων προχωράει γνωρίζοντας οτι θα τα βγάλουν πέρα μόνο όσοι είναι να προχωρήσουν αύριο μεθαύριο .

Όπως και να το κάνει κάποιος,η πλειοψηφία που πάει ρίχνει το επίπεδο γιατί δεν έχουν σκοπό να μάθουν τίποτα. Απλά θέλουν ένα ακόμα χαρτί γιατί δυστυχώς ο κόσμος αναπτύσσεται με ταχύτατους ρυθμούς και φοβούνται μην τους προλάβει η φυσική επιλογή μιας που πλέον κανείς δεν προσλαμβάνει εύκολα έαν δεν έχεις τελειώσει το λύκειο . Συνάμα γίνεται ένας συνωστισμός και όσοι άλλοι έρχονται γνωρίζουν οτι θα υπάρχει υπερβολική χαλαρότητα σε σχέση με τις απαιτήσεις ενος ΓΕΛ. Ως εκ τούτου το επιλέγουν ώς εύκολη επιλογή και ο φαύλος κύκλος συνεχίζει .

Εγω τελειώσα το λύκειο την εποχή που ήταν δέσμες . Κοιμομουν μέσα στην τάξη,δεν μου έκανε κανείς παρατήρηση ήταν το 1998 . Η μόνη απορία που είχαν τότε οι καθηγητές ήταν για τις ενδυματολογικές μου επιλογές. Φορούσα μαύρο μπουφάν και μαύρα παπούτσια. Με καλεσαν στο γραφείο όταν φορεσα και μαύρο παντελόνι,ως συνήθως φορούσα τζην μπλε ,γκρι πετροπλυμενα. Μου έκανε την εξής ερώτηση ο διευθυντής του σχολείου. Γιατί φοράς μαύρα ρούχα . Ξέρω εγώ μου αρέσουν ; Απάντησα ρωτοντας. Μία που είσαι εδώ μου είπε φερεμου ένα καφεδακι ελληνικό από το κυλικείο. Του πήγα τον καφέ και σκεφτόμουν . Πλάκα μου κάνει ο άνθρωπος. Ααα και μία φορά λυποθημησα και μάλωναν οι καθηγητές ποιος θα με πάει σπίτι για να χάσουν μάθημα . Εγώ είχα 7 με 3,5 πίεση και με ξεφορτωσαν σπίτι μου . ΓΕΛ φίλε μου . Ανώτερο επίπεδο.
 

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,062 μηνύματα.
Εγω τελειώσα το λύκειο την εποχή που ήταν δέσμες . Κοιμομουν μέσα στην τάξη,δεν μου έκανε κανείς παρατήρηση ήταν το 1998 . Η μόνη απορία που είχαν τότε οι καθηγητές ήταν για τις ενδυματολογικές μου επιλογές. Φορούσα μαύρο μπουφάν και μαύρα παπούτσια. Με καλεσαν στο γραφείο όταν φορεσα και μαύρο παντελόνι,ως συνήθως φορούσα τζην μπλε ,γκρι πετροπλυμενα. Μου έκανε την εξής ερώτηση ο διευθυντής του σχολείου. Γιατί φοράς μαύρα ρούχα . Ξέρω εγώ μου αρέσουν ; Απάντησα ρωτοντας. Μία που είσαι εδώ μου είπε φερεμου ένα καφεδακι ελληνικό από το κυλικείο. Του πήγα τον καφέ και σκεφτόμουν . Πλάκα μου κάνει ο άνθρωπος. Ααα και μία φορά λυποθημησα και μάλωναν οι καθηγητές ποιος θα με πάει σπίτι για να χάσουν μάθημα . Εγώ είχα 7 με 3,5 πίεση και με ξεφορτωσαν σπίτι μου . ΓΕΛ φίλε μου . Ανώτερο επίπεδο.

Εδω λεμε κυριως για το επιπεδο απο αποψη καθαρα ακαδημαικη. Το οτι υπαρχουν καθηγητες μισανθρωποι και ζαμανφουνιστες ειναι κατι που επηρεαζει ολα τα σχολεια ανεξαρτητα τυπου. Επειδη καποιος διδασκει σε ανωτερο επιπεδο ενα μαθημα δεν σημαινει οτι ειναι διαμαντι ανθρωπος.

Αυτο που ειναι σιγουρο στις μερες μας παντως ειναι οτι εαν καποιος θελει να ακολουθησει πανεπιστημιακο μονοπατι θα το κανει καλυτερα απο ΓΕΛ .Ειδικα εαν θελει να ασχοληθει με την ερευνα. Εαν θελει κατι πιο πρακτικο (π.χ. νοσηλευτικη) μπορει να το κανει και μεσω ΕΠΑΛ .
 

Kiki mat

Νεοφερμένος

Η Kiki mat αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 44 ετών και Φοιτήτρια. Έχει γράψει 82 μηνύματα.
Εδω λεμε κυριως για το επιπεδο απο αποψη καθαρα ακαδημαικη. Το οτι υπαρχουν καθηγητες μισανθρωποι και ζαμανφουνιστες ειναι κατι που επηρεαζει ολα τα σχολεια ανεξαρτητα τυπου. Επειδη καποιος διδασκει σε ανωτερο επιπεδο ενα μαθημα δεν σημαινει οτι ειναι διαμαντι ανθρωπος.

Αυτο που ειναι σιγουρο στις μερες μας παντως ειναι οτι εαν καποιος θελει να ακολουθησει πανεπιστημιακο μονοπατι θα το κανει καλυτερα απο ΓΕΛ .Ειδικα εαν θελει να ασχοληθει με την ερευνα. Εαν θελει κατι πιο πρακτικο (π.χ. νοσηλευτικη) μπορει να το κανει και μεσω ΕΠΑΛ .
Και η έρευνα πρακτικό είναι . Ντουρντουμουκια είμαστε. Θα βρω την θεραπεία για την βλακεία. Θα προσφέρω στο κοινωνικό σύνολο. Επαγγελματα που σχετίζονται με την υγεία λέγονται προσφοράς;
 

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,062 μηνύματα.
Και η έρευνα πρακτικό είναι . Ντουρντουμουκια είμαστε. Θα βρω την θεραπεία για την βλακεία. Θα προσφέρω στο κοινωνικό σύνολο. Επαγγελματα που σχετίζονται με την υγεία λέγονται προσφοράς;

Υπαρχουν 2 πραγματα τα οποια σπανιως λεγονται και ομως ισχυουν πιο πολυ απο καθε τι.

Α) Η ερευνα με την καθαρη εννοια της δεν αποσκοπει σε κατι συγκεκριμενο παρα την καλυτερη κατανοηση καποιου πραγματος. Ως εκ τουτου ειναι πολυ θεωρητικη διαδικασια και απαιτει υψηλα επιπεδα διανοησης,ειδικα στον καιρο μας που δεν αρκει να παρατηρησει κανεις το μηλο που πεφτει(οχι οτι εκεινη την εποχη ηταν κατι ευκολο,για αλλους λογους που δεν χρειαζεται να αναφερουμε εδω). Εξ ορισμου το ΓΕΛ προσφερει καλυτερη προετοιμασια για ενα τετοιο μονοπατι .

Β) Οι περισσοτεροι που θελουν να διαπρεψουν απλα γουσταρουν τρελα το πεδιο τους και τους ειναι αδιαφορο εαν εν τελει θα προσφερουν η οχι στο κοινωνικο συνολο.

Γ) Υπαρχει φυσικη ταξη στα παντα . Ενας ερευνητης ειναι πολυ πιο επιπονο να παραχθει σε αντιθεση με εναν εκπαιδευμενο εργατη . Αυτο ειναι λογικο και καλο γιατι χρειαζομαστε λιγους ερευνητες και πολλους εργατες σε μια κοινωνια. Βεβαια ο Ελληνας γονιος δεν ηταν σε θεση ποτε να αντιληφθει οτι ουτε χρειαζεται ουτε σονι και καλα ειναι σε θεση ο γιος/κορη του να γινει επιστημονας. Σε αυτο το πλαισιο γεμισαμε με πανεπιστημονες παντου και εργατικο προσωπικο για κλαματα που απλα θελανε να βγαζουν ενα μεροκαματακι αδιαφοροντας για την εκπαιδευση του

Διοτι τον ανθρωπο τον μετραμε βασει της αξιοπρεπειας του και οχι βασει του ποσο προσφερει η ποσο σπουδαιο επαγγελμα κανει. Αυτο ειναι που εχει χαθει .
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top