Πανελλήνιες, Κολλέγιο ή εξωτερικό;

methexys

Τιμώμενο Μέλος

Η methexys αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Θεσσαλίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 9,088 μηνύματα.
Και επίσης ούτε η σχολή θα είναι περίπατος... Και εγώ πάθαινα κρίσεις πανικού από το άγχος αλλά λόγω σχολής. Αν διατηρήσεις αυτή την φιλοσοφία, να αποφεύγεις πράγματα λόγω του άγχους σου, μόνο περισσότερα προβλήματα θα δημιουργηθούν. Βάλε στόχους και μιλά με κάποιον ειδικό για να σε καθοδηγήσει, γιατί δυστυχώς περνάμε από πολλες δύσκολες καταστάσεις στην ζωή μας και πρέπει να μάθουμε να τις αντιμετωπίζουμε (αχ ακούγομαι σαν μεγάλη καμία κυρια που δίνει συμβουλές ζωής σε μικρά παιδακια αλλά δυστυχώς ετσι είναι :P )
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Kooklove

Νεοφερμένος

Η Kooklove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 12 μηνύματα.
Αυτο ακριβώς... δεν χρειάζεται να έχουν όλοι πτυχίο από κάποιο πανεπιστήμιο... Μπορείς να πιάσεις δουλειά ή τέλος πάντων βρες κάτι που σου αρέσει έστω και στο ελάχιστο και πήγαινε σε ένα ΙΕΚ και δούλευε παράλληλα. Αργοτερα όταν μεγαλώσεις και είσαι πιο ώριμη, ίσως το σκεφτείς καλύτερα και αποφασίσεις να σπουδάσεις αργοτερα. Ποτε δεν είναι αργά. Είναι εντελώς χαζό να μπεις σε μια σχολή που δεν σου αρέσει καν ώστε ιιισως να έχεις λίγες παραπάνω πιθανότητες να βρεις δουλειά κάποτε σε κάποια χώρα του εξωτερικού ή για να κανεις κάποτε κάποιο μεταπτυχιακό (πάνω σε ένα αντικείμενο που δεν σε ψήνει και τόσο, μην ξεχνιόμαστε) σε κάποια χώρα του εξωτερικου. Δεν γίνεται να τα έχουμε όλα προγραμματισμένα από τώρα. Γι’αυτο μιλά με κάποιον ειδικό λοιπόν και προσπάθησε να βρεις κάτι που να σου αρέσει.

Έχεις δίκιο απλά ποτέ δεν θα μπορούσα να με φανταστώ δίχως κάποιο πτυχίο.. Θέλω να φύγω από την Ελλάδα όσο το δυνατόν γρηγορότερα και ειλικρινά τα ΙΕΚ δεν με ενδιαφέρουν.. Θα μιλήσω με κάποιον ειδικό. Γιατί θεωρείς ότι είναι χαζό να πάρεις ένα πτυχίο που ίσως σε βοηθήσει να δουλέψεις στο εξωτερικό;

Η σειρά με την οποία έχεις να κάνεις τα πράγματα είναι η εξής:
1) Αποφασίζεις τι σε ενδιαφέρει να σπουδάσεις (κοιτάς προγράμματα σπουδών, ρωτάς μεγαλύτερα άτομα, επισκέφτεσαι σύμβουλο επαγγελματικού προσανατολισμού). Αποφάσισέ το σε πρώτη φάση με βάση το τι σε ενδιαφέρει και όχι το πώς μπορείς να το αξιοποιήσεις μετά. Από εκεί και πέρα έχεις 2 εναλλακτικές:
α) Βρίσκεις κάτι που σου αρέσει, στρώνεις τον ποπό σου κάτω (τα περί άγχους είναι υπερβολές και βλακείες, ανταποκρίνονται άτομα με πολύ σοβαρότερα προβλήματα από κρίσεις πανικού και άρα θα μάθεις να ανταπεξέρχεσαι κι εσύ), και κρίνεις εκ του αποτελέσματος σε έναν χρόνο αν θα συνεχίσεις σε δημόσιο πανεπιστήμιο ή θα γραφτείς σε κάποιο ιδιωτικό κολλέγιο. Βάλε όμως έναν ΣΤΟΧΟ. Η μεταλυκειακή ιδιωτική εκπαίδευση μπορεί να πλασάρεται ως κάτι ισότιμο με την δημόσια, στην πράξη όμως πρέπει να είσαι πολύ προσεκτική στις επιλογές και τα παραθυράκια, και ακόμα και αν βρεις πρόγραμμα σπουδών με ισοτιμία ΔΙΚΑΤΣΑ, ο ιδιωτικός τομέας είναι ανταγωνιστικός και κατά βάση θα προτιμήσουν απόφοιτο δημόσιου πανεπιστημίου με 4-5 χρόνια προπτυχιακών σπουδών, και όχι κολλεγίου με 3 εκτός και αν έχει κανένα υπεργαμάτο CV.

Αυτό ισχύει στην Ελλάδα μόνο ή και στο εξωτερικό; Επίσης τι είναι το CV;

β) Εάν αυτό που σου αρέσει δεν πρόκειται να σε ταϊσει ψωμί μέσα στην επόμενη 3ετία από το πτυχίο (βλέπε παιδαγωγικά που σε ενδιαφέρουν), πηγαίνεις κατευθείαν στο βήμα 2.
2) Εάν για τον οποιονδήποτε λόγο δεν ψήνεσαι να σπουδάσεις κάτι (είτε γιατί δεν βρήκες κάποιο ενδιαφέρον τμήμα είτε γιατί θα εξαρτάσαι από ένα δημόσιο που καταρρέει επαγγελματικά και δεν ψήνεσαι), δεν ασχολείσαι καν με την τριτοβάθμια εκπαίδευση, δεν δίνεις πανελλήνιες, δεν δίνεις τα λεφτά σου σε φροντιστήρια και πας και γράφεσαι ωραιότατα σε ένα ΙΕΚ ιδιωτικό. Σε 2 χρόνια έχεις πτυχίο στα χέρια σου, πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να βρεις δουλειά σχετική στον τομέα σου, πολύ καλύτερο μισθό από τον οποιονδήποτε ανειδίκευτο φοιτητή/πτυχιούχο δουλεύει σε καφετέριες ή μοιράζει φυλλάδια, και πολύ μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων συνέπεια όλων των παραπάνω. Από εκεί μπορείς να ξεκινήσεις να αποταμιεύεις σιγά-σιγά λεφτά και να δεις αν θέλεις να ετοιμάζεσαι για έξω σε κάποιο πανεπιστήμιο ή αν παρ' ελπίδα στο ενδιάμεσο σου έκανε κλικ κάποιο άλλο πεδίο.

Το εξωτερικό δεν είναι η πανάκεια που παρουσιάζεται και προφανώς όταν πας τουρίστας σε μία χώρα θα δεις κυρίως τα θετικά που σε χώρες κεντρικής/βόρειας Ευρώπης είναι η καλή οργάνωση, η καθαριότητα σε δημόσιους χώρους και άλλα τέτοια, όπως αντίστοιχα και ο Σουηδός στην Ελλάδα ενθουσιάζεται με τον ήλιο και την θάλασσα και θα 'θελε να ζει εδώ μόνο και μόνο για το κλίμα που βλέπει μια βδομάδα το καλοκαίρι. Από πίσω μπορεί να κρύβεται μια εξίσου εκνευριστική γραφειοκρατία, ένα ανεξήγητα υψηλό κόστος ζωής και μια νοοτροπία ανθρώπων που δεν μπορείς να καταλάβεις με 5 ημέρες διακοπές, ή επιλέγεις να την προσπερνάς γιατί "μπορεί να έτυχε" (Δεν έτυχε). Γι' αυτό η δική μου άποψη είναι ακόμα και αν φύγεις έξω να φύγεις κατασταλαγμένη και όσον αφορά το τι θα σπουδάσεις και όσον αφορά την χώρα. Το εξωτερικό δεν ταιριάζει σε όλους, και από την άλλη ακόμα και σ αυτούς που ταιριάζει δεν ταιριάζουν όλες οι χώρες ούτε όλες οι συνθήκες. Το να μπορεί η οικογένειά σου να στηρίξει οικονομικά μια τέτοια απόπειρα είναι πολύ καλό, αλλά δεν είναι η μοναδική αναγκαία συνθήκη.



Καλή τύχη.<3

Αυτό που είπες για τα ΙΕΚ.. Δεν καταλαβαίνω πώς μπορεί να σε εξυπηρετήσει να γραφτείς σε ένα ιδιωτικό ΙΕΚ, να πάρεις πτυχίο και μετά να αποφασίσεις να πας στο εξωτερικό.. Γενικά δεν έψαξα ποτέ για ΙΕΚ γιατί δεν θεώρησα ποτέ ότι με ενδιαφέρουν. Δεν είναι χάσιμο χρόνου απ'το να πάρεις ένα πτυχίο και να κάνεις το μεταπτυχιακό σου στο εξωτερικό;

Ξέρω ότι η ζωή σε χώρες του εξωτερικού δεν είναι όπως φαίνεται, αλλά τη θεωρώ πολύ καλύτερη και με περισσότερες δυνατότητες και ευκαιρίες για εμπειρίες από τη ζωή στην Ελλάδα.

Τέλος μήπως γνωρίζεις αν για τα παιδαγωγικά (πρωτοβάθμια) α). Πρέπει να δώσεις οπωσδήποτε ΑΣΕΠ για να διοριστεί και αν ναι τι εξετάσεις είναι; Εννοώ είναι πιο δύσκολες από αυτές του πανεπιστημίου πχ; Γενικά πόση δυσκολία έχουν;
β). Ένας απόφοιτος δημοτικής εκπαίδευσης μπορεί να εργαστεί στο εξωτερικό; Με μεταπτυχιακό στο εξωτερικό;

Και μια τελευταία ερώτηση. Για να κάνεις μεταπτυχιακό στο εξωτερικό είναι πιο δύσκολο μετά από ένα ΑΕΙ σε σύγκριση με ένα ιδιωτικό κολλέγιο/πανεπιστήμιο; Εννοώ αν είναι εξίσου εύκολα διαθέσιμο.

Ευχαριστώ πολύ!!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

DestinyGR

Νεοφερμένος

Ο DestinyGR αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 31 μηνύματα.
Εχω να σου δώσω μονο μια συμβουλή. Αν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα για εξωτερικό, φύγε χωρίς δεύτερη σκέψη. Γνώμη μου είναι να δοκιμάσεις να δώσεις πανελλήνιες αλλα να έχεις ως κύριο πλάνο κανένα καλό πανεπηστήμιο του εξωτερικού. Δυστηχώς η Ελλάδα εκτός απο τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζει έχει και το πρόβλημα ότι τα ελληνικά πανεπηστήμια δεν έχουν την παραμικρή ιδέα / παροχή προετοιμασίας για τον ιδιωτικό τομέα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

methexys

Τιμώμενο Μέλος

Η methexys αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Θεσσαλίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 9,088 μηνύματα.
Μα δεν ξερεις με τι θες να ασχοληθεις καλα καλα. Πως ξερεις οτι το πτυχιο που θα παρεις θα εχει ζητηση στο εξωτερικο? Ξερεις μηπως απο τωρα πως θα ειναι η κατασταση σε 5,6 χρονια απο τωρα? Ξερεις σιγουρα σε ποια χωρα του εξωτερικου θα πας για να ξερεις αν οντως θα εχει ζητηση? Η απαντηση ειναι οχι. Ολα τα σεναρια που κανεις ειναι εντελως υποθετικα και δεν εχουν καμια βαση, γιατι μιλας πολύ αοριστα για κατι που ισως γινει καποτε, καποια χρονια απο τωρα σε καποια αλλη χωρα. Συγκεντρωσου στο τωρα. Βρες ενα αντικειμενο που να σου αρεσει και συγκεντρωσου στον στοχο σου. Τα υπολοιπα θα τα δεις οταν ερθει η ωρα τους. Μην πας να δωσεις απο τωρα πανελληνιες με την σκεψη οτι καααποτε θα πας σε καποια χωρα του εξωτερικου και θα βρεις δουλεια αμεσως. Ουτε στο εξωτερικο ειναι ροδινα τα πραγματα. Επισης,αν εχεις μια φορα αγχος με τις πανελληνιες, όταν βρεθεις στα 18 σου σε μια αγνωστη χωρα οπου δεν θα ξερεις κανεναν και ξαφνικα θα πρεπει να τακτοποιησεις τα ζητηματα που θα αφορουν το σπιτι σου, την διαμονη σου, τα χαρτια σου, το φαγητο σου, και θα εισαι εντελως μονη σου, στην αρχη τουλαχιστον, θα εχεις δεκα φορες αγχος. Βαλε εναν στοχο και επικεντρωσου εκει. Αν αποφασισεις οτι θες να πας εξωτερικο, να το κανεις, αλλα να βρεις ενα αντικειμενο που θα σου αρεσει σιγουρα και να εισαι προετοιμασμενη να αντιμετωπισεις και εκει τις προκλησεις που θα προκυψουν.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ερινύς

Τιμώμενο Μέλος

Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Διδακτορικός και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
Αυτό ισχύει στην Ελλάδα μόνο ή και στο εξωτερικό; Επίσης τι είναι το CV;
CV είναι το βιογραφικό (Curriculum Vitae). Δεν είμαι σίγουρη για εξωτερικό, και στην Ελλάδα επίσης δεν είναι κανόνας. Υποθέτω αν γραφτείς σε κολλέγιο που συνεργάζεται με αγγλικό πανεπιστήμιο και μετά θες να πας στην Αγγλία δεν θα έχεις κανένα πρόβλημα, αν θες να πας σε άλλη χώρα όμως που πάλι ίσως χρειαστεί αναγνώριση πτυχίου δεν ξέρω τι παίζει. Θα μου πεις καλά αυτό και με πτυχίο ελληνικού πανεπιστημίου θα μπορούσε να σου δημιουργήσει θέμα δυνητικά, όμως πανεπιστήμια έχουν όλες οι χώρες σαν ανώτατη εκπαίδευση ενώ η ιστορία με τα κολλέγια είναι άλλη παπάτζα. Και να προσέξεις, γιατί μπορεί π.χ. το Χ ιδιωτικό κολλέγιο να διαφημίζει ότι συνεργάζεται με το Ζ ξένο πανεπιστήμιο, αλλά αυτό δεν σημαίνει πάντα ότι το πτυχίο σου θα προέρχεται από εκεί. Και σ' αυτή την περίπτωση θεωρείσαι απόφοιτος μεταλυκειακής εκπαίδευσης που δεν είναι ισότιμο με την τριτοβάθμια και θα έχεις θέμα και έξω και μέσα.




Αυτό που είπες για τα ΙΕΚ.. Δεν καταλαβαίνω πώς μπορεί να σε εξυπηρετήσει να γραφτείς σε ένα ιδιωτικό ΙΕΚ, να πάρεις πτυχίο και μετά να αποφασίσεις να πας στο εξωτερικό.. Γενικά δεν έψαξα ποτέ για ΙΕΚ γιατί δεν θεώρησα ποτέ ότι με ενδιαφέρουν. Δεν είναι χάσιμο χρόνου απ'το να πάρεις ένα πτυχίο και να κάνεις το μεταπτυχιακό σου στο εξωτερικό;
Κοίτα αν ήσουν ένα παιδί που ήξερε τι ήθελε να κάνει ακόμα και αν αυτό ήταν να γραφτεί σε κολλέγιο για να ακολουθήσει συγκεκριμένο δρόμο, θα έλεγα οκ be my guest και καλή τύχη. Το θέμα με εσένα είναι ότι δεν έχεις κατασταλάξει κάπου και είναι απόλυτα λογικό και να μην μπορείς να αποφασίσεις σε λίγους μήνες και να σε τρομάζουν οι πανελλήνιες. Κάποιοι έχουν αποφασίσει από τα 14 και κάποιοι το αποφασίζουν στα 20+, ωστόσο στην ενδιάμεση γκρίζα ζώνη (18-20), αν δεν είσαι σίγουρη για το τι θες να κάνεις γιατί δεν πηγαίνεις να μάθεις κάτι πρακτικό που στην χείριστη των περιπτώσεων μπορεί να σε συντηρήσει για ένα διάστημα; Και εδώ μπαίνει το ΙΕΚ. Ανάμεσα δηλαδή σε ΙΕΚ και ιδιωτικό κολλέγιο χωρίς να έχεις αποφασίσει τι θέλεις, θα διάλεγα ξεκάθαρα το πρώτο, που σου κερδίζει χρόνο και παράλληλα σε βγάζει "έτοιμη" σε μια αγορά εργασίας που μπορεί να σε απορροφήσει με τα προσόντα που θα αποκτήσεις, ενώ παράλληλα θα ωριμάζουν οι σκέψεις σου για το αν αυτό που τελείωσες θα είναι το βιοποριστικό σου επάγγελμα ή είσαι πλέον ώριμη για να ασχοληθείς με κάτι συγκεκριμένο σε πανεπιστημιακό επίπεδο.
Αυτό στο χωριό μου μπορεί να το λένε και "λύση ανάγκης", αλλά οι παλιοί το έλεγαν "μάθε τέχνη και άστηνε και αν πεινάσεις πιάστηνε" και σε αυτούς τους καιρούς, για Ελλάδα ή εξωτερικό, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω.
Κι έχει πολύ ωραίες ειδικότητες, εγώ μέχρι να κατασταλάξω πού θα βάλω τα χαρτιά μου για διορισμό και πόσο θα περιμένω είχα ψηθεί να γραφτώ κάπου.


Ξέρω ότι η ζωή σε χώρες του εξωτερικού δεν είναι όπως φαίνεται, αλλά τη θεωρώ πολύ καλύτερη και με περισσότερες δυνατότητες και ευκαιρίες για εμπειρίες από τη ζωή στην Ελλάδα.
Ωστόσο για να μπορέσεις να διεκδικήσεις αυτές τις ευκαιρίες προϋποθέτει να είσαι: α) κατασταλαγμένη για το τι θα κάνεις (με άλλα λόγια, ένα πρώτο draft του πλάνου σου για την επόμενη 5ετία) και β) αρκετά ώριμη για να μην πελαγώσεις με τα διαδικαστικά και τον απότομο απογαλακτισμό. (Εγώ ας πούμε το β) δεν θα ήμουν σίγουρα στα 18 μου). Το εξωτερικό δεν είναι η Γη της Επαγγελίας για κάθε ενδιαφερόμενο που το μοναδικό του κριτήριο είναι ότι δεν τον χωράει η Ελλάδα. Αν ξεκινήσεις με αυτό το σκεπτικό, θα το μετανιώσεις κατά πάσα πιθανότητα γρήγορα.



Τέλος μήπως γνωρίζεις αν για τα παιδαγωγικά (πρωτοβάθμια) α). Πρέπει να δώσεις οπωσδήποτε ΑΣΕΠ για να διοριστεί και αν ναι τι εξετάσεις είναι; Εννοώ είναι πιο δύσκολες από αυτές του πανεπιστημίου πχ; Γενικά πόση δυσκολία έχουν;
β). Ένας απόφοιτος δημοτικής εκπαίδευσης μπορεί να εργαστεί στο εξωτερικό; Με μεταπτυχιακό στο εξωτερικό;

Και μια τελευταία ερώτηση. Για να κάνεις μεταπτυχιακό στο εξωτερικό είναι πιο δύσκολο μετά από ένα ΑΕΙ σε σύγκριση με ένα ιδιωτικό κολλέγιο/πανεπιστήμιο; Εννοώ αν είναι εξίσου εύκολα διαθέσιμο.

Ευχαριστώ πολύ!!
Δεν γνωρίζω να σου απαντήσω σε αυτά. Ίσως κάποιος απόφοιτος ΠΤΔΕ να έχει να σου δώσει απαντήσεις.
Και γι αυτό με το κολλέγιο και τα μεταπτυχιακά δεν είμαι σίγουρη. Πολλά ακούγονται...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 092312

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
απλά σκέφτηκα μήπως το άγχος και η κούραση που θα περάσω με τις πανελλήνιες δεν αξίζει εφόσον πλέον το πτυχίο (πχ ψυχολογίας) ενός ιδιωτικού είναι ίδιο με των ΑΕΙ.

Επομένως σκέφτηκα ότι εφόσον το πτυχίο των ιδιωτικών είναι ισοδύναμο με των ΑΕΙ, γιατί να υποστεί ο εαυτός μου και η ψυχολογία μου όλη αυτή την κούραση και την ψυχοφθόρα διαδικασία;

Αλλά το πτυχίο ψυχολογίας ΑΕΙ είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό των ιδιωτικών + μεταπτυχιακό στο εξωτερικό επομένως έχω την απορία μήπως οι πανελληνιες δεν είναι τόσο απαραίτητες και δεν χρειάζεται να υποβάλλω τον εαυτό μου σε μια τέτοια ψυχοφθόρα διαδικασία..

Eπειδή το λες και το ξαναλές, να σε ενημερώσω ότι αυτό δεν ισχύει.

Προσωπική μου άποψη, κάτσε και σκέψου τι πραγματικά θέλεις. Έχεις ανοίξει 5 μέτωπα και τα έχεις αγγίξει όλα επιφανειακά: ψυχολογία, παιδαγωγικά, τραγούδι, εξωτερικό...
Αν θες να ασχοληθείς με την μουσική, πρέπει να κάτσεις να μάθεις, όχι να βασίζεσαι στο "μου χουν πει ότι έχω καλή φωνή". Χαίρω πολύ. Είναι ένας κλάδος υπερκορεσμένος και απίστευτα ταλαντούχα παιδιά μένουν απέξω. Αν πραγματικά θέλεις να ασχοληθείς με αυτό, πήγαινε σε ένα ωδείο άμεσα. Φωνητική, θεωρία, αρμονία και λοιπά θεωρητικά μαθήματα τουλάχιστον. Ένα όργανο επίσης βοηθάει.

Αν θέλεις να πας έξω, πάλι πρέπει να προετοιμαστείς κατάλληλα. Για να ζήσεις και να σπουδάσεις σε ένα αγγλόφωνο πανεπιστήμιο δεν αρκούν τα αγγλικά όχι του λόουερ, αλλά ούτε και του προφίσενσι. Πρέπει να έχεις ευχέρεια της γλώσσας γιατί το μάθημα δεν θα είναι αυτή, αλλά το αντικείμενο σπουδών σου.

Τώρα, σχετικά με τις πανελλήνιες. Γνώμη μου είναι πως θα έπρεπε να κάνεις μία τίμια προσπάθεια έχοντας ως στόχο να γράψεις το καλύτερο δυνατό για εσένα. Χωρίς να "κλειδώνεις" σε μία συγκεκριμένη σχολή από τώρα, εξάλλου μέσα στην χρονιά πάαρα πολύς κόσμος αλλάζει προτιμήσεις ή ανακαλύπτει πραγματικά τι του αρέσει. Όταν με το καλό δώσεις και βγουν και τα αποτελέσματα, τότε μπορείς να αξιολογήσεις εκ νέου την κατάσταση. Η ψυχολογία που αναφέρεις είναι μία πολύ υψηλόβαθμη σχολή, και χωρίς να θέλω να σε αποθαρρύνω, δεν θα έπρεπε να θεωρείς δεδομένο πως θα την πιάσεις. Τα παιδαγωγικά είναι κορεσμένα στην Ελλάδα όσο και παντού, όπως και άπειροι άλλοι κάδοι, αυτό δεν σημαίνει πως ένα κομμάτι όσων των σπουδάζουν δεν απασχολείται άριστα.

Γενικά, πρέπει να αποφασίσεις τι θέλεις και να το κυνηγήσεις. Μην περιμένεις από τον κάθε άσχετο να σου πει τι θέλεις εσύ, μην βασίζεσαι στα "μου είπαν, άκουσα", μην προδικάζεις καταστάσεις και κάνε μία συνειδητή προσπάθεια για το καλύτερο. Στο εύχομαι το τελευταίο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Kooklove

Νεοφερμένος

Η Kooklove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 12 μηνύματα.
Eπειδή το λες και το ξαναλές, να σε ενημερώσω ότι αυτό δεν ισχύει.

Είσαι σίγουρη; Γιατί απ'ό,τι ξέρω τα πτυχία (τουλάχιστον ψυχολογίας) ενός ΑΕΙ είναι τα ίδια με ενός ιδιωτικού κολλεγίου μόνο που χρειάζεται και ένας τουλάχιστον χρόνος μεταπτυχιακά.

Όσο γι'αυτό με τη μουσική, θα ήθελα να το ανακαλύψω στην πορεία μιας και το να είσαι αποκλειστικά μουσικός μπορεί να σε αφήσει και άστεγο.

Ειλικρινά θέλω να προσπαθήσω στις πανελλήνιες απλά για τέσσερα περίπου χρόνια βρισκόμουν αντιμέτωπη με το άγχος, κρίσεις πανικού, κατάθλιψη και ψυχολόγους και δεν θέλω να με ξαναπάρει από κάτω η μπάλα.. Φοβάμαι πραγματικά και ξέρω ότι όλα τα παιδιά το περνούν και ότι άλλα τόσα τα έχουν καταφέρει μέσα από σκληρή προσπάθεια αλλά εχω τον φόβο μήπως το άγχος και ο κόπος (πνευματικός και ψυχολογικός) καταφέρει τελικά να με κατασπαράξει. Βλέπω πχ τώρα που διαβάζω 2-5 ώρες την ημέρα κάθε μέρα και το μυαλό μου είναι τόσο κουρασμένο που αμφιβάλλω ότι οι διακοπές τον Αύγουστο θα είναι αρκετές για να ξεκουραστώ πριν ξεκινήσει πάλι η ίδια διαδικασία την επόμενη σχολική χρονιά.

Για την κοπέλα που μου είπε για τα ΙΕΚ, δεν νομίζω ότι με ενδιαφέρει με την άποψη ότι θα προτιμούσα το χρόνο που θα αφιέρωνα στα ΙΕΚ να τον ξόδευα σπουδάζοντας για ένα πτυχίο, όποιο και αν ήταν αυτό.

Θέλω να πάω στο εξωτερικό για να ζήσω καινούργιες εμπειρίες και να γνωρίσω καινούργια πράγματα. Ξέρω ότι θα είναι δύσκολο αλλά ξέρω επίσης ότι δεν θέλω να μείνω στην Ελλάδα και ότι τα πράγματα είναι εξίσου δύσκολα ή και χειρότερα..

Επίσης ρώτησα για να επισκεφτώ ένα κέντρο επαγγελματικού προσανατολισμού αλλά με ενημέρωσαν ότι δέχονται άτομα μόνο μετά τις 17 Ιουλίου επειδή είναι απασχολημένοι με τα μηχανογραφικά και δεν ξέρω αν μπορώ να περιμένω μέχρι τότε πριν τα παίξω.. Γνωρίζει κανείς κάποιο αξιόλογο κέντρο επαγγελματικού προσανατολισμού ή κάποιον σύμβουλο επαγγελματικού προσανατολισμού στην Αθήνα;

Ευχαριστώ!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mariakl1

Νεοφερμένος

Η mariakl1 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 73 μηνύματα.
Έχεις απόλυτο δίκιο.. Κυρίως τα μαθήματα της σχολής νομίζω ότι ίσως μου φανούν μη ενδιαφέροντα, γιατί πιστεύω ότι θα μπορούσα να έχω κάποιο γραφείο και να συμβουλεύω ανθρώπους στα προβλήματα που τους απασχολούν.. Σκέφτηκα ψυχολογία γιατί νομίζω ότι με ένα μεταπτυχιακό μπορείς να δουλέψεις ευκολότερα στο εξωτερικό. Αλλά το πτυχίο ψυχολογίας ΑΕΙ είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό των ιδιωτικών + μεταπτυχιακό στο εξωτερικό επομένως έχω την απορία μήπως οι πανελληνιες δεν είναι τόσο απαραίτητες και δεν χρειάζεται να υποβάλλω τον εαυτό μου σε μια τέτοια ψυχοφθόρα διαδικασία..
Λοιπόν για να σουυ ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα. Το θέμα με τα κολλέγια είναι πολύ περίπλοκο άσχετα με το τι λέει αυτή τη στιγμή ο νόμος. Ακαδημαική αναγνώριση δε θα σου παρέχει το πτυχίο σε καμία περίπτωση και αυτό το λένε και τα ίδια τα κολλέγια. Πιστεύω επίσης ότι δε θα σε αντιμετωπίζουν ισάξια και στον ιδιωτικό τομέα. Αλλά ας το προσπεράσουμε και αυτό. Λες ότι θες να πας έξω. Δεν είναι όμως τοσο απλά τα πράγματα. Ακόμη και αν αντέξεις τη γραφιοκρατία και όλα τα προβλήματα που θα σου προκύψουν θα έχεις άλλο θέμα. Δεν αναφέρεις αρχικά σε ποια χώρα θες να πας γιατί κάθε χώρα έχει τους νόμους της αλλά υποθέτω μιλάμε για Αγγλία που συνεργάζονται τα περισσότερα κολλέγια. Αν ρωτήσεις το κάθε κολλέγιο και τους ΠΙΕΣΕΙΣ για το θέμα της αναγνώρισης θα καταλάβεις ότι απευθείας αναγνώριση είναι υπερβολικά δύσκολο αν όχι αδύνατο να γίνει. Αυτό που λένε συνήθως τα κολλέγια είναι ότι θα πάρεις επαγγελματικά δικαιώματα ψυχολόγου στην Αγγλία και θα τα μεταφέρεις μετά στην Ελλάδα. Και εκεί έρχεται το πρόβλημα. Μπορει στη Ελλάδα με 4 χρόνια σπουδών ΑΕΙ να παίρνεις αδεια ασκησεως και να μπορεις να κάνεις νομιμα όλες τις "ειδικότητες" του ψυχολόγου (απαράδεκτο!!!) στο εξωτερικό όμως δεν είναι έτσι. Όπως διάβασες ανάφερα τη λέξη ειδικότητες στο εξωτερικό αναγνωρίζονται και η άδεια ασκήσεως που θα πάρεις θα είναι μόνο γι αυτού του είδος την ειδικότητα. Ανέφερες ότι σου αρέσει η συμβουλευτική. Για να σε ενημερώσω λοιπόν η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος του συμβούλου και η άδεια ειδικότητας απαιτεί στις ΗΠΑ και στον Καναδά διδακτορικό, στην Αυστραλία μεταπτυχιακό και στη Μεγάλη Βρετανία Doctorate in counselling psychology( δεξέρω πως μεταφράζεται). Αλλά ακόμα και αν μου πεις ωραία θα τελείωσω το κολλέγιο και θα κάνω τα υπόλοιπα έξω μπες στα σάιτ όποιου πανεπιστήμιου θες και δες τα requirements για την εισαγωγή σε ένα πρόγραμμα master στην ψυχολογία. Αν πατήσεις ότι τέλειωσες Ελλάδα ζητάει υποχρεωτικά πτυχίο ΑΕΙ ή ΤΕΙ. Δεν έχω δει κανένα πουθενά να δέχονται κολλεγίου. Όπως βλέπεις το πάω έξωτερικο να γίνω ψυχολόγος γιατί μου αρέσει το επίπεδο έξω δεν είναι απλό και πρέπει να ψάξεις καλά τα πάντα πριν πάρεις οποιαδήποτε απόφαση
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Kooklove

Νεοφερμένος

Η Kooklove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 12 μηνύματα.
Εχω να σου δώσω μονο μια συμβουλή. Αν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα για εξωτερικό, φύγε χωρίς δεύτερη σκέψη. Γνώμη μου είναι να δοκιμάσεις να δώσεις πανελλήνιες αλλα να έχεις ως κύριο πλάνο κανένα καλό πανεπηστήμιο του εξωτερικού. Δυστηχώς η Ελλάδα εκτός απο τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζει έχει και το πρόβλημα ότι τα ελληνικά πανεπηστήμια δεν έχουν την παραμικρή ιδέα / παροχή προετοιμασίας για τον ιδιωτικό τομέα.

Έχω την οικονομική δυνατότητα το θέμα είναι ότι η εισαγωγή σε κάποιο πανεπιστήμιο του εξωτερικού δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα.. Για παράδειγμα θα πρέπει να δώσω IELTS ή proficiency για το οποίο λογικά θα χρειαστώ κάποια προετοιμασία. Επίσης πρέπει ο μέσος όρος του απολυτηρίου μου να είναι αρκετά υψηλός για τα περισσότερα πανεπιστήμια. Τέλος σε ορισμένα πανεπιστήμια χρειάζεται να δώσω εξετάσεις σε κάποια μαθήματα και συνέντευξη για να μπω μέσα.. Είναι μια μεγάλη απόφαση + το ότι τα μαθήματα θα γίνονται όλα στα αγγλικά, που πάει να πει ότι πρέπει να μάθω να διαβάζω και να αποστηθιζω με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο (στα αγγλικά)...

Λοιπόν για να σουυ ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα. Το θέμα με τα κολλέγια είναι πολύ περίπλοκο άσχετα με το τι λέει αυτή τη στιγμή ο νόμος. Ακαδημαική αναγνώριση δε θα σου παρέχει το πτυχίο σε καμία περίπτωση και αυτό το λένε και τα ίδια τα κολλέγια. Πιστεύω επίσης ότι δε θα σε αντιμετωπίζουν ισάξια και στον ιδιωτικό τομέα. Αλλά ας το προσπεράσουμε και αυτό. Λες ότι θες να πας έξω. Δεν είναι όμως τοσο απλά τα πράγματα. Ακόμη και αν αντέξεις τη γραφιοκρατία και όλα τα προβλήματα που θα σου προκύψουν θα έχεις άλλο θέμα. Δεν αναφέρεις αρχικά σε ποια χώρα θες να πας γιατί κάθε χώρα έχει τους νόμους της αλλά υποθέτω μιλάμε για Αγγλία που συνεργάζονται τα περισσότερα κολλέγια. Αν ρωτήσεις το κάθε κολλέγιο και τους ΠΙΕΣΕΙΣ για το θέμα της αναγνώρισης θα καταλάβεις ότι απευθείας αναγνώριση είναι υπερβολικά δύσκολο αν όχι αδύνατο να γίνει. Αυτό που λένε συνήθως τα κολλέγια είναι ότι θα πάρεις επαγγελματικά δικαιώματα ψυχολόγου στην Αγγλία και θα τα μεταφέρεις μετά στην Ελλάδα. Και εκεί έρχεται το πρόβλημα. Μπορει στη Ελλάδα με 4 χρόνια σπουδών ΑΕΙ να παίρνεις αδεια ασκησεως και να μπορεις να κάνεις νομιμα όλες τις "ειδικότητες" του ψυχολόγου (απαράδεκτο!!!) στο εξωτερικό όμως δεν είναι έτσι. Όπως διάβασες ανάφερα τη λέξη ειδικότητες στο εξωτερικό αναγνωρίζονται και η άδεια ασκήσεως που θα πάρεις θα είναι μόνο γι αυτού του είδος την ειδικότητα. Ανέφερες ότι σου αρέσει η συμβουλευτική. Για να σε ενημερώσω λοιπόν η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος του συμβούλου και η άδεια ειδικότητας απαιτεί στις ΗΠΑ και στον Καναδά διδακτορικό, στην Αυστραλία μεταπτυχιακό και στη Μεγάλη Βρετανία Doctorate in counselling psychology( δεξέρω πως μεταφράζεται). Αλλά ακόμα και αν μου πεις ωραία θα τελείωσω το κολλέγιο και θα κάνω τα υπόλοιπα έξω μπες στα σάιτ όποιου πανεπιστήμιου θες και δες τα requirements για την εισαγωγή σε ένα πρόγραμμα master στην ψυχολογία. Αν πατήσεις ότι τέλειωσες Ελλάδα ζητάει υποχρεωτικά πτυχίο ΑΕΙ ή ΤΕΙ. Δεν έχω δει κανένα πουθενά να δέχονται κολλεγίου. Όπως βλέπεις το πάω έξωτερικο να γίνω ψυχολόγος γιατί μου αρέσει το επίπεδο έξω δεν είναι απλό και πρέπει να ψάξεις καλά τα πάντα πριν πάρεις οποιαδήποτε απόφαση

Ναι αλλά τότε τα μεταπτυχιακά προγράμματα των κολλεγίων δεν γινονται στο εξωτερικό; Εννοώ έχουν τη συνεργασία με τα πανεπιστήμια του εξωτερικού κ μετά από τις σπουδές σου μπορείς να γραφτείς στο σύλλογο ψυχολόγων Αγγλίας. Αυτο δε σημαίνει ότι μπορείς να εξασκήσεις το επάγγελμα στο εξωτερικό (και στην Ελλάδα); Τα μεταπτυχιακά των ιδιωτικών γίνονται Ελλάδα και όχι εξωτερικό; Επίσης ποια είναι η διαφορά της ακαδημαϊκής αναγνώρισης από αυτή που σου δίνει το κολλέγιο/ιδιωτικό πανεπιστήμιο;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

mariakl1

Νεοφερμένος

Η mariakl1 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 73 μηνύματα.
1)Ναι αλλά τότε τα μεταπτυχιακά προγράμματα των κολλεγίων δεν γινονται στο εξωτερικό;2) Εννοώ έχουν τη συνεργασία με τα πανεπιστήμια του εξωτερικού κ μετά από τις σπουδές σου μπορείς να γραφτείς στο σύλλογο ψυχολόγων Αγγλίας. Αυτο δε σημαίνει ότι μπορείς να εξασκήσεις το επάγγελμα στο εξωτερικό (και στην Ελλάδα); 3)Τα μεταπτυχιακά των ιδιωτικών γίνονται Ελλάδα και όχι εξωτερικό; 4)Επίσης ποια είναι η διαφορά της ακαδημαϊκής αναγνώρισης από αυτή που σου δίνει το κολλέγιο/ιδιωτικό πανεπιστήμιο;
1)Τα μεταπτυχιακά των κολλεγίων γίνονται κανονικά στην Ελλάδα
2)Τοεξωτερικό είναι πολυ γενικό. Η κάθε χώρα έχει τους δικούς της νόμους. Σε γενικές γραμμές όχι. Για να συνεχίσω με την Αγγλία ούτε αυτοί που τελείωνουν ένα προπτυχιακό πρόγραμμα ψυχολογίας στην Αγγλία μπορούν να γραφτούν στο Health and Care Professions Council (HCPC). Ας έχουν τελείωσει και στην Οξφόρδη. Για να γίνεις ψυχολόγος πρέπει να εκπληρώσεις κάποια στάνταρ. Τα στάνταρ αυτά είναι ανάλογα την ειδικότητα που σε ενδιαφέρει. Συνήθως είναι πρακτική και κάποιου είδους μετεκπαίδευσης είτε μεταπτυχιακό ειτε διδακτορικό είτε άλλα δικά τους που έχουν. Γενικά στην Αγγλία παει A)προπτυχιακο Β)εκπληρώνω τις απαιτήσεις που θέλει η ειδικότητα μου Γ) Γράφομαι στο HCPC που μπορεί και αυτός όμως να μου ζητήσει επιπλέον πράγματα αν δει ότι ακόμη δεν έχω εκπαιδευτεί κατάλληλα.
3)Απάντησα πάνω Ελλάδα
4) Δε θα μπορέσεις να κάνεις μεταπτυχιακό ή οποιαδήποτε άλλη μετεκπαίδευση σε δημόσιο εκπαιδευτικό ίδρυμα . Υπάρχουν και κάποιες άλλες διαφορές αλλά επειδή δεν είμαι σίγουρη το αφήνω εδώ. Αναγνώριση ακαδημαική κάνει ο ΔΟΑΤΑΠ και ως τωρα αρνείται να κάνει σε απόφοιτου κολλεγίου
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 092312

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Είσαι σίγουρη; Γιατί απ'ό,τι ξέρω τα πτυχία (τουλάχιστον ψυχολογίας) ενός ΑΕΙ είναι τα ίδια με ενός ιδιωτικού κολλεγίου μόνο που χρειάζεται και ένας τουλάχιστον χρόνος μεταπτυχιακά.

Όσο γι'αυτό με τη μουσική, θα ήθελα να το ανακαλύψω στην πορεία μιας και το να είσαι αποκλειστικά μουσικός μπορεί να σε αφήσει και άστεγο.

Ειλικρινά θέλω να προσπαθήσω στις πανελλήνιες απλά για τέσσερα περίπου χρόνια βρισκόμουν αντιμέτωπη με το άγχος, κρίσεις πανικού, κατάθλιψη και ψυχολόγους και δεν θέλω να με ξαναπάρει από κάτω η μπάλα.. Φοβάμαι πραγματικά και ξέρω ότι όλα τα παιδιά το περνούν και ότι άλλα τόσα τα έχουν καταφέρει μέσα από σκληρή προσπάθεια αλλά εχω τον φόβο μήπως το άγχος και ο κόπος (πνευματικός και ψυχολογικός) καταφέρει τελικά να με κατασπαράξει. Βλέπω πχ τώρα που διαβάζω 2-5 ώρες την ημέρα κάθε μέρα και το μυαλό μου είναι τόσο κουρασμένο που αμφιβάλλω ότι οι διακοπές τον Αύγουστο θα είναι αρκετές για να ξεκουραστώ πριν ξεκινήσει πάλι η ίδια διαδικασία την επόμενη σχολική χρονιά.

Για την κοπέλα που μου είπε για τα ΙΕΚ, δεν νομίζω ότι με ενδιαφέρει με την άποψη ότι θα προτιμούσα το χρόνο που θα αφιέρωνα στα ΙΕΚ να τον ξόδευα σπουδάζοντας για ένα πτυχίο, όποιο και αν ήταν αυτό.

Θέλω να πάω στο εξωτερικό για να ζήσω καινούργιες εμπειρίες και να γνωρίσω καινούργια πράγματα. Ξέρω ότι θα είναι δύσκολο αλλά ξέρω επίσης ότι δεν θέλω να μείνω στην Ελλάδα και ότι τα πράγματα είναι εξίσου δύσκολα ή και χειρότερα..

Επίσης ρώτησα για να επισκεφτώ ένα κέντρο επαγγελματικού προσανατολισμού αλλά με ενημέρωσαν ότι δέχονται άτομα μόνο μετά τις 17 Ιουλίου επειδή είναι απασχολημένοι με τα μηχανογραφικά και δεν ξέρω αν μπορώ να περιμένω μέχρι τότε πριν τα παίξω.. Γνωρίζει κανείς κάποιο αξιόλογο κέντρο επαγγελματικού προσανατολισμού ή κάποιον σύμβουλο επαγγελματικού προσανατολισμού στην Αθήνα;

Ευχαριστώ!

1. Ναι, είμαι σίγουρη. Δεν είναι καθόλου ισοδύναμα, αν και περισσότερες πληροφορίες θα σου πει το παιδί που απ ό,τι καταλαβαίνω το σπουδάζει κιόλας
2. Να ανακαλύψεις τι στην πορεία; Δεν είναι κάτι που μόλις το πάρεις απόφαση θα έχεις έτοιμες προτάσεις στα χέρια σου. Χρειάζονται χρόοοονια μέχρι να παρουσιαστεί κάποια ευκαιρία. Ή επενδύεις σε αυτό εγκαίρως, ή άστο.
3. Πιστεύεις ότι για τις σπουδές στο εξωτερικό απαιτείται λιγότερος ψυχικός κόπος και άγχος; Γενικά, το εξωτερικό δεν είναι πανάκεια. Εξαρτάται βέβαια από το εξωτερικό, αλλά εν γένει δεν θα είναι ευκολότερο.
4. Το να πάρεις πρώτο πτυχίο στην Ελλάδα δεν είναι καταδίκη να μείνεις εδώ για πάντα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ερινύς

Τιμώμενο Μέλος

Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Διδακτορικός και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
Έχω την οικονομική δυνατότητα το θέμα είναι ότι η εισαγωγή σε κάποιο πανεπιστήμιο του εξωτερικού δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα.. Για παράδειγμα θα πρέπει να δώσω IELTS ή proficiency για το οποίο λογικά θα χρειαστώ κάποια προετοιμασία. Επίσης πρέπει ο μέσος όρος του απολυτηρίου μου να είναι αρκετά υψηλός για τα περισσότερα πανεπιστήμια. Τέλος σε ορισμένα πανεπιστήμια χρειάζεται να δώσω εξετάσεις σε κάποια μαθήματα και συνέντευξη για να μπω μέσα.. Είναι μια μεγάλη απόφαση + το ότι τα μαθήματα θα γίνονται όλα στα αγγλικά, που πάει να πει ότι πρέπει να μάθω να διαβάζω και να αποστηθιζω με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο (στα αγγλικά)...

Δηλαδή θέλεις να πετύχεις τον στόχο σου (αν υποθέσουμε ότι έχεις συγκεκριμένο) χωρίς να ζοριστείς; IELTS δίνει και η κουτσή Μαρία, το απολυτήριο του Λυκείου όλοι ξέρουμε ότι είναι μια φαρσοκωμωδία και μπορείς άνετα να έχεις ικανοποιητικό βαθμό για να πληροίς τα entry requirements, και όσον αφορά τις εξετάσεις και την συνέντευξη, είναι κάτι αναμενόμενο από την στιγμή που διεκδικείς ανταγωνιστικά μια θέση στην τριτοβάθμια, και συνήθως είναι αρκετά "φιλικά" προς τον υποψήφιο. Κοινώς, δεν προβάλλεις επιχειρήματα αυτή την στιγμή, αλλά δικαιολογίες στον εαυτό σου. Δεν ξέρω αν θέλεις να αποφύγεις όσο το δυνατόν μεγαλύτερο ζόρι επειδή έχεις μάθει να μην ζορίζεσαι ή επειδή φοβάσαι να ζοριστείς, αλλά οπουδήποτε βρεθείς και οτιδήποτε και να κάνεις στην ζωή σου θα έρχεσαι αντιμέτωπη με στρες, έτσι είναι η ενήλικη ζωή και μόνο αν μείνεις σε γυάλα θα το αποφύγεις.

Για το αν είσαι έτοιμη να σπουδάσεις σε μία άλλη γλώσσα είναι δική σου απόφαση, υπόψιν όμως ότι κατά την διάρκεια των σπουδών σου θα βρεθείς πολλές φορές απέναντι σε ξένη βιβλιογραφία την οποία θα πρέπει να διαβάσεις και να κατανοήσεις, και στο μεταπτυχιακό, για να φτάσουμε και εκεί, αν χρειαστεί να κάνεις και καμιά παρουσίαση δεν είναι απίθανο να είναι στα αγγλικά.

Γενικά από τα ποστ σου εγώ βλέπω έναν άνθρωπο καλοβολεμένο στο comfort zone του, που θέλει να σπουδάσει αλλά δεν ξέρει τι, με κριτήριο να μην μείνει στην Ελλάδα μετά και να μην ζοριστεί πολύ για να πετύχει αυτό που θέλει. Οπότε ξεκινάς με λάθος βάσεις και όσο καλή οικονομική κατάσταση και να έχεις, οι σπουδές και ειδικά οι επί πληρωμή, είναι μια επένδυση, και αν δεν είσαι ακόμα έτοιμη να τις πάρεις στα σοβαρά με τα σωστά κριτήρια επιλογής, καλύτερα κάνε λίγο πίσω και επαναπροσδιόρισε τι θέλεις. Αν θεωρείς τόσο σημαντικό εμπόδιο τις κρίσεις άγχους σου, είναι 1000 φορές καλύτερο να περάσεις τους επόμενους μήνες με κάποιον καλό ψυχοθεραπευτή παρά με κάποιον φροντιστή για τις πανελλήνιες, γιατί τις εξετάσεις τις δίνεις όποτε θες και αν θες, αλλά με το άγχος θα έρθεις αντιμέτωπη πολύ συχνά από εδώ και πέρα, επαγγελματικά, προσωπικά, οικονομικά, γραφειοκρατικά κλπ.



Επίσης ποια είναι η διαφορά της ακαδημαϊκής αναγνώρισης από αυτή που σου δίνει το κολλέγιο/ιδιωτικό πανεπιστήμιο;

Για να στο απλοποιήσω, αν πας σε ιδιωτικό κολλέγιο στην Ελλάδα, θα σκάσεις αρκετά χιλιάρικα για να πάρεις ένα πτυχίο αμφιβόλου αναγνωρισιμότητας, που θα σε ωθήσει σχεδόν αναγκαστικά σε ένα μεταπτυχιακό, με πολύ περιορισμένη γκάμα επιλογών λόγω του ότι θα είσαι απόφοιτη κολλεγίου, και τελικά στα 4-5 χρόνια θα έχεις επενδύσει σε σπουδές οι οποίες δεν είναι και 100% σίγουρο ότι θα αναγνωριστούν παντού κ θα σου ανοίξουν το δρόμο για επαγγελματική πορεία.
Αντίστοιχα σε ελληνικό ΑΕΙ μπορείς να τελειώσεις ένα τμήμα στα 4 χρόνια και να πας κυρία για μονοετές μεταπτυχιακό όπου σου αρέσει στο εξωτερικό, αφού δεν υφίσταται θέμα από άποψη αναγνωρισιμότητας του πτυχίου.
Και στις 2 περιπτώσεις έχεις επενδύσει σε 5 χρόνια σπουδών, απλά -πέραν του οικονομικού σκέλους- στην 2η περίπτωση έχεις ενα ισχυρό πτυχίο (πανεπιστημίου) και ένα πιθανόν ισχυρό μεταπτυχιακό (ανάλογα και με τις επιδόσεις σου βέβαια), κάτι που σε κάνει αρκετά ανταγωνιστική στην αγορά εργασίας.
Φυσικά υπάρχει και η εκδοχή να πας κατευθείαν έξω για προπτυχιακό+μεταπτυχιακό, αλλά δεν σε κόβω και πολύ έτοιμη/διαθέσιμη για κάτι τέτοιο.

Αφού σου αρέσει να σκέφτεσαι τόσο μακριά στο μέλλον κ έχεις φτάσει στην διαμονή στο εξωτερικό και στα μεταπτυχιακά,
καταλαβαίνεις κι εσύ ότι το κολλέγιο δεν είναι η πρώτη επιλογή. Παρ'όλα όσα σου γράψαμε βέβαια, υποψιάζομαι ότι τα κίνητρά σου αυτή την στιγμή δεν είναι το επαγγελματικό σου μέλλον ή status, αλλά το άγχος σου ότι θα αγχωθείς. Δούλεψε αυτό πρώτα και ξαναμιλάμε.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

jim2015

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο jim2015 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Γονιός Φοιτητή. Έχει γράψει 340 μηνύματα.
Ευχαριστώ για την απάντηση!!

Ναι σκέφτηκα να προσπαθήσω στις πανελλήνιες το πρόβλημα μου είναι ότι δεν μου αρέσει καμία σχολή και έτσι αισθάνομαι ότι το κάνω για το τίποτα..

Για ψυχολογία τα μαθήματα της σχολής νόμιζω θα τα θεωρήσω βαρετά και όχι αρκετά ενδιαφέροντα για να τα διαβάσω.. Γενικά η ψυχολογία ήταν η εναλλακτική μου επιλογή.. Θα προτιμούσα να σπουδάσω δασκάλα πρωτοβάθμιας απλά δεν έχει μέλλον στην Ελλάδα και εγώ θέλω να ζήσω στο εξωτερικό. Μήπως γνωρίζεις αν υπάρχει μέλλον για το συγκεκριμένο επάγγελμα στο εξωτερικό;

Όσο το σκέφτομαι τόσο συνειδητοποιώ ότι δεν με ενδιαφέρει αρκετά η ψυχολογία για να τη σπουδάσω.. Γενικά θα ήθελα να σπουδάσω κάτι που να μου επιτρέπει να ζήσω στο εξωτερικό (πχ μετά από κάποιο μεταπτυχιακό) και να ψαχτω περισσότερο στον τομέα του τραγουδιού ως χόμπι κ εναλλακτικής καριέρας...

Οποιαδήποτε πρόταση/ συμβουλή είναι καλοδεχούμενη!! Ευχαριστώ ξανά!
Να δηλωσεις συμετοχη στο The voice καλυτερα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

sofi09

Νεοφερμένος

Η sofi09 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13 μηνύματα.
Γεια σας παιδια!
Την πρωτη φορα που εδωσα πανελλαδικες περασα στον Τμημα Προσχολικης Ηλικιας στην Πατρα,δεν πηγα λογω οικονομικης αδυναμιας και αποφασισα να ξανα δωσω και να περασω Αθηνα πραγμα που δεν ειναι εφικτο γιατι δεν εβγαλα τα επιθυμητα μορια.
Και τωρα εχω δυο επιλογες
α)να παω στην Πατρα καθως ειμαι ακομα ενεργη φοιτητρια (Θα μπορουσε να πει κανεις οτι ειμαι βολεμενη και δεν θελω απομακρυνθω απο το σπιτι μου,οτι ειμαι δειλη και θα εχει δικιο)
β)να γραφτω σε να κολλεγιο στην Αθηνα στο τμημα που με ενδιαφερει(Δεν εχω τελικα καταλαβει τι ισχυει με την αναγνωριση τον πτυχιων,μια διαβαζω οτι υπαρχει επαγγελματικη αναγνωριση των πτυχιων και μια οτι βρισκεται σε αναστολη αυτη η διαδικασια )
Υ.Γ Και στις δυο περιπτωσεις θα πιασω δουλεια απλα με προχειρους υπολογισμους φαινεται οτι η ζωη σε μια αλλη πολη θα ειναι πιο ακριβη απο την φοιτηση σε ενα κολεγιο της Αθηνας.Στο μυαλο μου ειναι πιο ευκολο να πιασω δουλεια στην Αθηνα απ'οτι στην Πατρα.
Ολες οι γνωμες ειναι καλοδεχουμενες και σιγουρα βοηθητικες!
Σας ευχαριστω εκ των προτερων! <3
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

edouardos

Νεοφερμένος

Ο edouardos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 61 μηνύματα.
Αν δεν μπορείς να δεις τον εαυτό σου σε αυτό το επάγγελμα, τότε δεν αξίζει να πας. Θα χάσεις τον χρόνο σου και μετά που θα τελειώσεις την σχολή, αν δεν την παρατήσεις καθώς δεν θα σε γεμίζει και δεν θα σε ενθουσιάζει, θα μετανιώνεις που δεν επέλεξες να κάνεις αυτό που σε ενδιαφέρει. Τι είναι αν επιτρέπεται; :P Επίσης όσον αφορά την δουλειά, τι νομίζεις πως θα μπορούσες να βρεις; Αν δεν έχεις ψάξει ποτέ, θα δεις ότι είναι δυσκολότερο απ όσο το χεις στο μυαλό σου. Ξεκίνα να ψάχνεις από τώρα. :flowers:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

sofi09

Νεοφερμένος

Η sofi09 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13 μηνύματα.
Η προσχολικη ηλικια με ενδιαφερει.Και σε κολλεγιο αν πηγαινα παλι προσχολικη ηλικια θα διαλεγα,απλα σε αυτη τη φαση ψαχνω την πιο οικονιμικη λυση εφοσον δεν εχω πολλες επιλογες!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

jim2015

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο jim2015 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Γονιός Φοιτητή. Έχει γράψει 340 μηνύματα.
Σε κολέγιο του εξωτερικού..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 699855

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Γεια σας παιδια!
Την πρωτη φορα που εδωσα πανελλαδικες περασα στον Τμημα Προσχολικης Ηλικιας στην Πατρα,δεν πηγα λογω οικονομικης αδυναμιας και αποφασισα να ξανα δωσω και να περασω Αθηνα πραγμα που δεν ειναι εφικτο γιατι δεν εβγαλα τα επιθυμητα μορια.
Και τωρα εχω δυο επιλογες
α)να παω στην Πατρα καθως ειμαι ακομα ενεργη φοιτητρια (Θα μπορουσε να πει κανεις οτι ειμαι βολεμενη και δεν θελω απομακρυνθω απο το σπιτι μου,οτι ειμαι δειλη και θα εχει δικιο)
β)να γραφτω σε να κολλεγιο στην Αθηνα στο τμημα που με ενδιαφερει(Δεν εχω τελικα καταλαβει τι ισχυει με την αναγνωριση τον πτυχιων,μια διαβαζω οτι υπαρχει επαγγελματικη αναγνωριση των πτυχιων και μια οτι βρισκεται σε αναστολη αυτη η διαδικασια )
Υ.Γ Και στις δυο περιπτωσεις θα πιασω δουλεια απλα με προχειρους υπολογισμους φαινεται οτι η ζωη σε μια αλλη πολη θα ειναι πιο ακριβη απο την φοιτηση σε ενα κολεγιο της Αθηνας.Στο μυαλο μου ειναι πιο ευκολο να πιασω δουλεια στην Αθηνα απ'οτι στην Πατρα.
Ολες οι γνωμες ειναι καλοδεχουμενες και σιγουρα βοηθητικες!
Σας ευχαριστω εκ των προτερων! <3

Εφόσον η προσχολική ηλικία είναι αυτό που σ΄ενδιαφέρει να σπουδάσεις, να σηκωθείς να πας στην Πάτρα ασυζητητί! Μην σκέφτεσαι τίποτα άλλο και μην μπλέκεις με κολέγια! Θα προσαρμόσεις τη ζωή σου σύμφωνα με τα οικονομικά σου όπως έχουν κάνει χιλιάδες παιδιά! Μην νομίζεις ότι όσοι πήγαν να σπουδάσουν μακριά από το σπίτι τους, είχαν μεγάλη οικονομική δυνατότητα. Ζορίστηκαν και τα κατάφεραν και το ίδιο θα κάνεις κι εσύ!΄Οσο για το ότι δεν θέλεις ν΄απομακρυνθείς από το σπίτι σου να ξέρεις ότι πάντα όταν έρχεται μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή μας είμαστε κάπως επιφυλακτικοί αλλά όταν κάνουμε το βήμα όχι μόνο συνηθίζουμε αλλά μας αρέσει κιόλας!΄Αντε μην ακούω χαζομάρες! Σου εύχομαι καλή φοιτητική ζωή!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

MachineGun

Νεοφερμένος

Ο MachineGun αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 16 μηνύματα.
Αν πατήσεις ότι τέλειωσες Ελλάδα ζητάει υποχρεωτικά πτυχίο ΑΕΙ ή ΤΕΙ. Δεν έχω δει κανένα πουθενά να δέχονται κολλεγίου. Όπως βλέπεις το πάω έξωτερικο να γίνω ψυχολόγος γιατί μου αρέσει το επίπεδο έξω δεν είναι απλό και πρέπει να ψάξεις καλά τα πάντα πριν πάρεις οποιαδήποτε απόφαση

σχολιάζω λίγο καθυστερημένα αλλά ποτέ δεν είναι αργά 😜

Όπως ααναφέρεται και στο σχόλιό σου, όντως τα πανεπιστήμια προκειμένου να δεχτούν κάποιον για να συνεχίσει τις σπουδές του σε μεταπτυχιακό, ζητούν πτυχίο ΑΕΙ ή ΤΕΙ..
Το θέμα είναι όμως ότι τα κολλέγια δίνουν πτυχίο ΑΕΙ..

Αυτό που δεν έχει κατανοηθεί επαρκώς από αρκετούς είναι ότι τα κολλέγια κάνουν συνεργασία με πανεπιστήμια του εξωτερικού (ΑΕΙ) και το πτυχίο που παίρνουν οι φοιτητές είναι από το εκάστοτε πανεπιστήμιο που έχουν κάνει συνεργασία τα κολλέγια. Αυτό σημαίνει ότι στα πτυχία των αποφοίτων δεν αναγράφεται πουθενά το κολλέγιο παρά μόνο τα ονόματα των πανεπιστήμίων (του εξωτερικού). Και αυτό συμβαίνει διότι οι φοιτητές διδάσκονται ακριβώς την ίδια ύλη που θα διδάσκονταν και στο πανεπιστήμιο εκεί. Οπότε ουσιαστικά τα κολλέγια δεν αποτελούν κέντρα εκπαίδευσης από μόνα τους, παρά ακολουθούν το πρόγραμμα σπουδών και τον εξοπλισμό που τους ζητείται από τα πανεπιστήμια που συνεργάζονται, είναι δηλαδή σαν να σπουδάζει κάποιος την ύλη της ψυχολογίας του καποδιστριακού πεναπιστημίου, σε ένα κέντρο εκπαίδευσης στην γερμανία. -> δηλαδή franchise (σαν τα καταστήματα π.χ. addidas που η έδρα τους είναι στο εξωτερικό αλλά υπάρχουν μαγαζία σε όλο τον κόσμο). Αυτό είναι τα κολλέγια.

Βέβαια, υπάρχουν και κολλέγια που όλα τα μαθήματα είναι στα ελληνικά και η αλήθεια είναι ότι δεν είναι και πολύ λογικό μιας και το πτυχίο που θα πάρει ο εκάστοτε φοιτητής θα είναι από ένα ξένο πανεπιστήμιο και αυτό υποδηλώνει ότι την ξένη γλώσσα την ξέρει.. άπταιστα..
Παρ΄όλα αυτά αρκετά κολλέγια κάνουν ένα μέρος της ύλης των σπουδών στα ελληνικά με προετοιμασία της ξένης γλώσσας), και όλη την υπόλοιποι ύλη την κάνουν απολύτως π.χ. στα γαλλικά/ αγγλικά κλπ., με αποτέλεσμα ο φοιτητής να προλαβαίνει να εναρμονιστεί και να συνηθίσει ΚΑΙ την ορολογία της επιστήμης που διδάσκεται στην μητρική του γλώσσα αλλά ΚΑΙ να προετοιμάζεται για τις σπουδές στην ξένη γλώσσα. Υπάρχουν ωστόσο και κολλέγια που όλη η ύλη είναι εξ΄αρχής στα αγγλικά.

Υ.Γ.
Η όλη κατάσταση με τα κολλέγια δεν είναι στο ότι δεν είναι καλά κλπ (σίγουρα κάποια δεν είναι και η καλύτερη επιλογή.. αλλά σίγουρα δεν μπορεί όλα τα κολλέγια να είναι σκάρτα, όπως και όλα τα πανεπιστήμια δεν είναι όλα καλά αντίστοιχα). Σαν ιδέα τα κολλέγια είναι καλή, και ουσιαστικά ιδιωτικά πανεπιστήμια. Το πραγματικό θέμα με τα κολλέγια είναι ότι βρίσκουν νομοθετικά κολλήματα πολλές φορές και αυτός είναι ο κύριος λόγος που επικρατεί αυτή η κακή φήμη προς αυτά. Όπως φαίνεται με τον καιρό, όμως, τα κολλήματα αυτά εξαλείφονται. (ξέφυγα λίγο από το θέμα απλά ήθελα να το αναφέρω χαχα..)
 
Τελευταία επεξεργασία:

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top