Ψύχωση με βαθμούς

καταρχάς δεν ισχύει μόνο για το γυμνάσιο, αλλά και για αργότερα στο λύκειο.
Με αφορμή τη παράδοση των σημερινών διαγωνισμάτων στην Ιλιάδα είπα να πάρω λίγο τη γνώμη σας..
Που λέτε, μόλις πήραμε τα διαγωνίσματα τρία παιδιά στη τάξη είχαν χαμηλό βαθμό και έβαλαν τα κλάματα στο διάλειμμα.
Ένα απο αυτά τα άτομα και η απουσιολόγος μας που στη προσπάθειά της να γίνει τέλεια αποτυγχάνει και με το παραμικρό φέρνει τη μάνα της να παραπονεθεί στους καθηγητές. Που λέτε αυτή πήρε πολύ χαμηλότερο βαθμό απο αυτόν που περίμενε. Μόλις βγήκαμε έξω με έπιασε και έβριζε τη φιλόλογο λέγοντας πως την αδίκησε και στο τέλος ξέσπασε σε κλάματα. Μόλις έμαθε όμως οτι εγώ είχα πολύ υψηλότερο βαθμό απο αυτή κόντεψε να με πνίξει απ'τον θυμό της.
και σας ρωτώ, βρίσκετε αυτή τη συμπεριφορά σωστή;
να κλαίει κάποιος για έναν βαθμό;

Θα μεγαλώσει και θα στρώσει...

Είναι τραγικό αυτό.

Ανθυγιεινό μέχρι αηδίας.

Ένας βαθμός δεν καθορίζει το ποιόν σου.

Και στο πανεπιστήμιο τα ίδια κάνουν ρήτρα και χαζομάρες. Η βαθμοθηρία είναι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να κάνει ένας φοιτητής

Αρχική Δημοσίευση από Dalian:

Ανθυγιεινό μέχρι αηδίας.

Ένας βαθμός δεν καθορίζει το ποιόν σου.

Click για ανάπτυξη...

αυτό λέω και γω.
μα τι έχουν πάθει;

Αρχική Δημοσίευση από Dogie:

Θα μεγαλώσει και θα στρώσει...

Είναι τραγικό αυτό.

Click για ανάπτυξη...

εγώ πάλι σε σχέση με πέρσι τη βλέπω χειρότερη και βλέπω να φτάνει το χείριστο

Αρχική Δημοσίευση από fockos:

Και στο πανεπιστήμιο τα ίδια κάνουν ρήτρα και χαζομάρες

Click για ανάπτυξη...

Άλλο αυτό ρε συ φόκο.
Τί να το κάνει ο άλλος αν έγραψε 6 ενώ περίμενε 9?
Η κοπέλα σου λέει να σε επηρεάζει ψυχολογικά σε σημείο να αγχώνεσαι και να κλαις τζάμπα.


Αν το έχετε προσέξει, η ρημάδα η κοινωνία παλεύει απεγνωσμένα να στρέψει την προσοχή μας διαρκώς σε νούμερα. Πόσα κιλά είσαι, πόσα χρήματα διαθέτεις... αδυνατεί όμως να εστιάσει στο χαρακτήρα.

Αρχική Δημοσίευση από Alma Libre:

καταρχάς δεν ισχύει μόνο για το γυμνάσιο, αλλά και για αργότερα στο λύκειο.
Με αφορμή τη παράδοση των σημερινών διαγωνισμάτων στην Ιλιάδα είπα να πάρω λίγο τη γνώμη σας..
Που λέτε, μόλις πήραμε τα διαγωνίσματα τρία παιδιά στη τάξη είχαν χαμηλό βαθμό και έβαλαν τα κλάματα στο διάλειμμα.
Ένα απο αυτά τα άτομα και η απουσιολόγος μας που στη προσπάθειά της να γίνει τέλεια αποτυγχάνει και με το παραμικρό φέρνει τη μάνα της να παραπονεθεί στους καθηγητές. Που λέτε αυτή πήρε πολύ χαμηλότερο βαθμό απο αυτόν που περίμενε. Μόλις βγήκαμε έξω με έπιασε και έβριζε τη φιλόλογο λέγοντας πως την αδίκησε και στο τέλος ξέσπασε σε κλάματα. Μόλις έμαθε όμως οτι εγώ είχα πολύ υψηλότερο βαθμό απο αυτή κόντεψε να με πνίξει απ'τον θυμό της.
και σας ρωτώ, βρίσκετε αυτή τη συμπεριφορά σωστή;
να κλαίει κάποιος για έναν βαθμό;

Click για ανάπτυξη...

Εννοείτε ότι κατά την διάρκεια της σχολικής μας ζωής όλοι μας έχουμε συναντήσει αυτούς τους καμένους ( εγώ ίσως λίγο παραπάνω απ'ότι πρέπει ). Η άποψη μου είναι ότι η διαφορά των πραγματικών καλών μαθητών από τους φαινομενικούς έγκειται ακριβώς σε αυτό το πράμα.....ΣΤΙΣ ΑΠΟΤΥΧΙΕΣ ΟΙ ΜΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥΣ ,ΟΙ ΔΕ ΠΑΝΤΑ ΑΔΙΚΟΥΝΤΑΙ.

Αρχική Δημοσίευση από Alma Libre:

καταρχάς δεν ισχύει μόνο για το γυμνάσιο, αλλά και για αργότερα στο λύκειο.
Με αφορμή τη παράδοση των σημερινών διαγωνισμάτων στην Ιλιάδα είπα να πάρω λίγο τη γνώμη σας..
Που λέτε, μόλις πήραμε τα διαγωνίσματα τρία παιδιά στη τάξη είχαν χαμηλό βαθμό και έβαλαν τα κλάματα στο διάλειμμα.
Ένα απο αυτά τα άτομα και η απουσιολόγος μας που στη προσπάθειά της να γίνει τέλεια αποτυγχάνει και με το παραμικρό φέρνει τη μάνα της να παραπονεθεί στους καθηγητές. Που λέτε αυτή πήρε πολύ χαμηλότερο βαθμό απο αυτόν που περίμενε. Μόλις βγήκαμε έξω με έπιασε και έβριζε τη φιλόλογο λέγοντας πως την αδίκησε και στο τέλος ξέσπασε σε κλάματα. Μόλις έμαθε όμως οτι εγώ είχα πολύ υψηλότερο βαθμό απο αυτή κόντεψε να με πνίξει απ'τον θυμό της.
και σας ρωτώ, βρίσκετε αυτή τη συμπεριφορά σωστή;
να κλαίει κάποιος για έναν βαθμό;

Click για ανάπτυξη...

εμείς κάτι τέτοια παιδιά τα δέρναμε

Εμείς όταν πήραμε βαθμούς, μία κοπέλα έκλαιγε επειδή πήρε 18 σε ένα μάθημα
χαχα0χαχ0αχ0αχ0αχα0χχα0χαχ0α
Εν το μεταξύ, η μάνα της στο 1ο τετράμηνο έχει έρθει να ρωτήσει πως πάει η κόρη της 6 φορές ο_Ο

Τα παιδιά αυτά έχουν πραγματικά μεγάλο πρόβλημα, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν είναι δικό τους φταίξιμο. Αυτό πιστεύω πως προέρχεται από τους γονείς, οι οποίοι από μικρή ηλικία βάζουν τέτοιες ιδέες στα παιδιά. Έτσι τα κάνουν να βλέπουν τους πάντες ως αντιπάλους που μπορεί να βγάλουν μεγαλύτερο μέσο όρο, λες και ο μέσος όρος κάνει τον άνθρωπο.

Αρχική Δημοσίευση από ZouGRaF:

εμείς κάτι τέτοια παιδιά τα δέρναμε

Click για ανάπτυξη...

χαχαχ true story

Θα στρώσουν πιστεύω αυτά τα παιδιά.Στο γυμνάσιο έτσι είναι πολλά παιδιά,μέχρι να πάνε λύκειο,και όσα απομείνουν έτσι "σπάστες" , γίνονται φυσιολογικοί στο λύκειο.

Εγώ στη θέση σου θα της έλεγα να ηρεμήσει γιατί οι βαθμοί είναι εικονικοί και πραγματικά δεν μετράνε καθόλου,όπως αποδεικνύουν οι πανελλήνιες (ειδικά οι φετινές)

Εντάξει, όλοι είχαμε τέτοια άτομα γυμνάσιο-λύκειο και έχουμε πανεπιστήμιο....είναι κουραστικά μέχρι αηδίας!!! Τόσο πολύ που άμα τους πάρεις στα σοβαρά σε παρασύρουν κ εσένα....Και συμφωνώ πως οι γονείς είναι υπεύθυνοι για την κατάντια τους....η ευτυχία δεν υπάρχει μόνο στους μεγάλους βαθμούς στο γυμνάσιο-λύκειο, στην εισαγωγή σε μια πρωτοκλασάτη σχολή, και στα 10ρια πανεπιστήμιο, όταν ο άλλος έχει απομονωθεί από τους πάντες, είναι κακόβουλος, και το μόνο που σκέφτεται είναι το κακό του άλλου πρώτα απ όλα και όχι το καλό το δικό του....
Τι να κάνουμε, έτσι πρέπει να μάθουμε να ζούμε τελικά, μαζί με όλους αυτούς εκεί έξω

Καταρχας. Εχουμε κι εμεις εναν που λεει οτι δεν θυμαται τους βαθμους του ( μονο οταν εχει χαμηλους το κανει) επισεις εχουμε αλλη μια που με το παραμικρο φερνει την μαμα της και εκεινη παει και λεει στους καθηγητες πως αν η κορη της δεν καταλαβαινει δεν ειναι αξιοι να διδαξουν. Επισεις το να βριζεις τον καθηγητη σου επειδη εγραψες χαλια ειναι κατα την γνωμη μου μεγαλη χαζομαρα! Στο θεμα σου τωρα. Ας της εξηγησει καποιος οτι η ζωη δεν ειναι οι βαθμοι , οτι αυριο μεθαυριο που θα τελειωσει το σχολειο κανεις δεν θα την ρωτησει ποσο εγραψες στην ιλιαδα στην β γυμνασιου.... Απλο

Πολύ ωραία το έθεσες: ψύχωση.
Εννοείται πως τους αρμόζει και ανάλογη μεταχείριση.
Αυτά τα πλάσματα που πάντοτε διατυμπανίζουν τους υψηλούς τους βαθμούς, πάντοτε γκρινιάζουν για τους χαμηλούς, που χλευάζουν κάθε μαθητή που βγάζει έστω και 1 δέκατο λιγότερο από αυτούς και πιστεύουν στην ανωτερότητά τους,που νομίζουν πως ένας υψηλός βαθμός τους καθιστά έξυπνους και είναι κατά κύριο λόγο παπαγαλάκια, έχουν πραγματικά, με όλη τη σημασία της λέξεως, ψυχολογικά προβλήματα.
Το ξέρω πως κατά βάθος δεν φταίνε μόνο εκείνα για την κατάντια τους, όμως δεν μπορώ παρά να τα μισήσω μέχρι αηδίας, όχι βέβαια περισσότερο από τους γονείς τους που μέρα παρά μέρα είναι στο σχολείο και ρωτούν για την πρόοδο τους.
Απέχθεια και λύπηση μπορεί μονάχα να νιώσει κανείς.

Αρχική Δημοσίευση από fockos:

Και στο πανεπιστήμιο τα ίδια κάνουν ρήτρα και χαζομάρες. Η βαθμοθηρία είναι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να κάνει ένας φοιτητής

Click για ανάπτυξη...

Σταμάτα να μπλέκεις την Δευτεροβάθμια με την Τριτοβάθμια. Όχι ίδιες καταστάσεις, ούτε καν παρόμοιες δεν είναι σ' αυτό το θέμα (και σε άλλα).

Κατά τ' άλλα και στο θέμα, είναι μέχρι να πήξει λίγο αυτό το πράγμα μέσα στο κεφάλι σου που λέγεται εγκέφαλος, και να καταλάβεις ότι η ζωή δεν περιστρέφεται μόνο γύρω από ένα γαμημένο διαγώνισμα. Όταν είσαι στο γυμνάσιο (στο Λύκειο πιστεύω σε μικρότερο βαθμό), επηρεάζεσαι περισσότερο από τους γονείς σου, και πολλοί από αυτούς μπορούν να γίνουν τέρμα ψυχωτικοί με το θέμα της βαθμολογίας. Από εκεί άλλωστε ξεκινάει πιστεύω -δεν ξυπνάει μια μέρα το παιδί και πατάει τα κλάματα επειδή σε ένα διαγώνισμα πάτωσε, όλο αυτό είναι απόρροια της πίεσης από το σπίτι. Μεγάλη μαλακία των γονιών, αλλά οι περισσότεροι δεν νομίζω καν ότι το παίρνουν χαμπάρι πόσο ζορίζουν και πιέζουν και "πνίγουν" τα παιδιά τους με αυτό το κυνήγι βαθμών. Τις περισσότερες φορές έρχεται κάποια στιγμή που λες "I don't give a damn", και κάποια στιγμή αυτό το παίρνουν απόφαση και οι γονείς σου, ότι επειδή πήρες 17 και όχι 20 στα Αρχαία στην Γ' γυμνασίου δεν θα πατώσεις στις Πανελλήνιες, ούτε έχει καταστραφεί η μελλοντική επαγγελματική σου πορεία.

Κάτι ξέρουν εκεί στην Σκανδιναβία που έχουν καταργήσει τις βαθμολογίες εκτός από τις τελευταίες τάξεις...

Αρχική Δημοσίευση από fockos:

Και στο πανεπιστήμιο τα ίδια κάνουν ρήτρα και χαζομάρες. Η βαθμοθηρία είναι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να κάνει ένας φοιτητής

Click για ανάπτυξη...

Μπα μην το λες. Αν κάποιος θέλει να κάνει μεταπτυχιακό σε τοπ πανεπιστήμιο και να έχει άψογο βιογραφικό, καλά κάνει και βάζει ρήτρα.

Ε βρε με αυτές τις ρήτρες

Αρχική Δημοσίευση από Loreley:

[...]
Εν το μεταξύ, η μάνα της στο 1ο τετράμηνο έχει έρθει να ρωτήσει πως πάει η κόρη της 6 φορές ο_Ο[...]

Click για ανάπτυξη...

Ο γονιος/κηδεμονας υποχρεούται απο το Νόμο να ενημερώνεται 2 φορές ή έστω 1 φορά το μήνα για την πορεία του παιδιού του.

Επίσης, εγω γουσταρω να βλεπω τετοιες αντιδρασεις, με κανουν να καταλαβαινω το ποσο πιο εξυπνος ειμαι απο κολλημενα και χαζα άτομα. 1η Λυκειου είμαι ΚΑΙ ΝΑΙ ειδα κοριτσι να κλαίει ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ επειδη ο καθηγητης της ειπε οτι θα της κατεβάσει το βαθμό. Poor girl. Εγω στη θέση του καθηγητή όχι 18, 8 θα της ειχα βαλει Μπας και κλαψει λιγο περισσοτερο

Ναι, τέτοια ψύχωση δεν χρειάζεται, εξάλλου διάβαζα προχθές για ένα από τα παιδιά που πήγαν στην Παγκόσμια Μαθηματική Ολυμπιάδα, μιλάμε πολύ μυαλό, όμως στο τετράμηνο έβγαλε 19 και 5 και δεν νοιαζόταν κιόλας, γιατί έκανε αυτό που αγαπάει περισσότερο.
Ενώ κάτι τέτοιοι ψυχωτικοί τύποι ούτε πραγματικά έλκονται από το διάβασμα, ούτε από την μάθηση, διότι διαβάζουν παθητικά, επειδή ο μπαμπάς/μαμά θα τους τιμωρήσουν και τα λοιπά είναι ιστορία. Με αυτό τον τρόπο όμως υπάρχει πιθανότητα να χάσουν την δύναμη τους και την θέληση (για να αποφύγουν την "τιμωρία" εννοείται) για διάβασμα, και τότε τα παρατάνε όλα. Τζάμπα κόπος. Τι να το κάνεις το 20 στην Ιλιάδα τότε;
Πιστεύω πως θα ήταν πιο συνετό το παιδί να μάθει να εκτιμάει τουλάχιστον τις δυνατότητες του και να προσπαθεί πάντα , σε ότι κάνει, να είναι "σταθερή αξία" ή να τις υπερβαίνει, αλλά αυτό φυσικά θα το θέλει το ίδιο το παιδί. Αν δεν μπορεί τα γράμματα ό,τι και αν έχει προσπαθήσει, ίσως να έχει σπουδαία ικανότητα πχ ως μηχανικός. Εάν μπορεί τα γράμματα,αλλά πάλι είναι μέτριος μαθητής, ίσως να έχει ταλέντο σε συγκεκριμένο τομέα, πχ στην βιολογία.
Όποια και να είναι η περίπτωση, το παιδί πρέπει να το ανακαλύψει με την βοήθεια και όχι την πίεση των γονιών του..... και φυσικά όχι υπό τον φόβο του βαθμού.

Πάντως και για το αστείο του όλου θέματος, έρχεται ο αδερφός μου την Δευτέρα σπίτι μετά από διαγώνισμα Ιλιάδας, μετά από συζήτηση την ώρα του φαγητού στη μαμά της λέει "Ιλιάδα, αν όχι 20 19 σίγουρα έγραψα"...Έρχεται σήμερα το μεσημέρι από το σχολείο. Στη γνωστή μεσημεριανή συζήτηση πάλι της λέει"Ιλιάδα 15"(τους τα διόρθωσε)....και δεν πρέπει να ίδρωσε το αυτάκι του...
Εντάξει, ζηλεύω τουλάχιστον την αυτοπεποίθησή του