Η δίκη του The Mall και η ομερτά των ΜMΕ !

Η δίκη του The Mall και η ομερτά των ΜMΕ


https://papaioannou-giannis.net/2011/02/16/η-δίκη-του-the-mall-και-η-ομερτά-των-μmε/

Είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο της τελευταίας 20ετίας - και το πιο κρυφό.
Ίσως γιατί σε αυτό εμπλέκονται δύο πρωθυπουργοί, επτά υπουργοί και ο πιο πλούσιος Έλληνας στον κόσμο…
Η υπόθεση του Mall Athens, του «μεγαλύτερου αυθαίρετου της Ευρώπης», επρόκειτο να εκδικασθεί σε τελευταίο βαθμό από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας στις 8 Μαΐου. Αλλά για μία ακόμα φορά η υπόθεση πήρε αναβολή.
Μυστηριωδώς (, ακόμα και η ύπαρξη της δίκης αποσιωπείται από τα ΜΜΕ.
Όπως άλλωστε συμβαίνει εδώ και 9 χρόνια που το σκάνδαλο του Mall βρίσκεται σε εξέλιξη.
Ίσως γιατί στη δίκη του Mall διακυβεύεται κάτι πολύ σημαντικό.
Αν η πλευρά Λάτση χάσει, το Mall θα πρέπει να κατεδαφισθεί ή έστω η εταιρεία Lamda να καταβάλει στο Δημόσιο πρόστιμα για κάθε αυθαίρετο τετραγωνικό (από τα 75.000…)! Οι άδειες των δεκάδων καταστημάτων και των κινηματογράφων θα ανακληθούν ή δεν θα ανανεωθούν ξανά. Οι λιγοστοί πολίτες του Μαρουσιού που πριν από 8 χρόνια ξεκίνησαν τον δικαστικό αγώνα θα έχουν κερδίσει τον Λάτση, τον Σημίτη, τον Καραμανλή…
Όμως, εδώ παίζεται κάτι πιο μεγάλο κι από το ίδιο το σκάνδαλο. Εδώ είναι το μυστικό: Το 2003, η τότε κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει το «πρόβλημα» με την αντισυνταγματικότητα του Mall, σκαρφίστηκε ένα τέχνασμα ώστε να περνάει αντισυνταγματικές διατάξεις χωρίς να μπορεί το ΣτΕ να τις κρίνει. Από τότε, η εξωφρενική πατέντα δουλεύει συνέχεια, στην ουσία καταργώντας το ΣτΕ: χθες εκτροπή Αχελώου, σήμερα Βοτανικός, αύριο ίσως Ασωπός.
Αυτό διακυβεύεται στη δίκη του Mall: Θα επιβιώσει το ΣτΕ, η μόνη δημόσια αρχή που μπορεί να σταματάει τις εκάστοτε κρατικές αυθαιρεσίες; Ή θα χάσουμε οι πολίτες ένα από τα πιο αποτελεσματικά μέσα προστασίας που μας απέμεινε….
Αν θέλετε η δίκη του Mall να πάψει να είναι μυστικό, αν θέλετε να σπάσει επιτέλους η ομερτά των ΜΜΕ,
μάθετε περισσότερα (με ντοκουμέντα και υλικό που αποδεικνύει τα παραπάνω και για πρώτη φορά δημοσιεύεται) στο www.facthemall.gr.

Αρχική Δημοσίευση από ἅλς:

«...Το 2003, η τότε κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει το «πρόβλημα» με την αντισυνταγματικότητα του Mall, σκαρφίστηκε ένα τέχνασμα ώστε να περνάει αντισυνταγματικές διατάξεις χωρίς να μπορεί το ΣτΕ να τις κρίνει...».

Click για ανάπτυξη...

Το οποίο είναι;

Στο χωριό μου για να πάρει μια παράγκα ρεύμα και νερό πρέπει να έχει ένα σωρό γραφειοκρατικά χαρτιά. To "The Mall" βέβαια δεν τα χρειάζεται όλα αυτά, είναι υπεράνω των νόμων.

Αρχική Δημοσίευση από Guest 278211:

Στο χωριό μου για να πάρει μια παράγκα ρεύμα και νερό πρέπει να έχει ένα σωρό γραφειοκρατικά χαρτιά. To "The Mall" βέβαια δεν τα χρειάζεται όλα αυτά, είναι υπεράνω των νόμων.

Click για ανάπτυξη...

να ναι καλα οι μεγαλοεργολαβοι και το κεφαλαιο και ποιος χεζει το φτωχαδακι

Αρχική Δημοσίευση από Alejandro Papas:

να ναι καλα οι μεγαλοεργολαβοι και το κεφαλαιο και ποιος χεζει το φτωχαδακι

Click για ανάπτυξη...

No, that's not my point. Θίγω την άνιση εφαρμογή των νόμων. Θεμελιώδες χαρακτηριστικό της δημοκρατίας είναι η ισονομία-αν δεν υπάρχει, τότε απλώς κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας.

Μα ποιος σου είπε ότι δεν κοροϊδευόμαστε, μάλλον μας κοροϊδεύουν. Είμαστε για μπουνίδια απλώς.

Απίστευτο..

Αρχική Δημοσίευση από Θεμιστοπόλος:

Το οποίο είναι;

Click για ανάπτυξη...

Μπορείς να πας στην πηγή αλλά να ποιο είναι το τέχνασμα....
Το «βενιζελικό» πραξικόπημα

Συγγραφέας admin στο Μαΐου 4, 2009 – 7:14 μμ
Πηγή: Έθνος

Οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι χρησιμοποιούν για ψύλλου πήδημα βαρύγδουπες εκφράσεις όπως «συνταγματικό πραξικόπημα», «εκτροπή» κλπ. Μόνο που στη δίκη του Mall αυτό ακριβώς κρίνεται…
Όταν το 2003 το ΣτΕ έκρινε τους προηγούμενους νόμους αντισυνταγματικούς και ακύρωσε την υπουργική απόφαση που έδινε άδεια οικοδομής στο Mall, o Ευάγγελος Βενιζέλος, υπουργός της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, δήλωσε «θα συμμορφωθούμε». Αντ’αυτού, ο υπουργός… Πολιτισμού έβαλε μπροστά ένα τέχνασμα για να εξαπατήσει το ΣτΕ.
Η νομική πατέντα Βενιζέλου.
Έφερε στη Βουλή νέο νόμο (τον 3207/2003, με ελάχιστες αλλαγές από τους παλιούς που κρίθηκαν αντισυνταγματικοί). Αλλά αυτό δεν έφτανε. Στο νόμο του υπάρχει μια μαγική φράση:
Στη φράση αυτή υπάρχουν τρεις μαγικές λέξεις:
Τι σημαίνει αυτό; Ο κ. Βενιζέλος έβαλε την άδεια οικοδομής του Mall ΜΕΣΑ στο νόμο.
Ως γνωστόν το ΣτΕ έχει το δικαίωμα να ακυρώσει μια «εκτελεστή διοικητική πράξη» (π.χ μία άδεια οικοδομής) αλλά όχι ένα νόμο (ακόμα κι αν κρίνει κάποιες διατάξεις του αντισυνταγματικές). (Το ανώτατο δικοικητικό δικαστήριο μπορεί να στραφεί εναντίον της εκτελεστικής εξουσίας αλλά όχι εναντίον της νομοθετικής).
Έτσι, τυπικά η άδεια οικοδομής που δόθηκε στο Mall, επειδή αποτελούσε μέρος του νόμου, δεν μπορούσε να ακυρωθεί από το ΣτΕ.
Γράφει ο Αντώνης Καρκαγιάννης στην Καθημερινή στις 17/2/2008, σχολιάζοντας το νόμο Βενιζέλου: «Ο νόμος έχει ακριβώς το ίδιο περιεχόμενο και την ίδια διατύπωση με την απορριφθείσα διοικητική πράξη! Με τη μέθοδο αυτή παρακάμπτουν [οι κυβερνήσεις] το ΣτΕ και το «κράτος των δικαστών» και φυσικά παρακάμπτουν και το Σύνταγμα και τη θεμελιώδη αρχή της διάκρισης των εξουσιών». .
Στο εξής, με την πατέντα αυτή, μια κυβέρνηση μπορεί να αυθαιρετεί και να εκδίδει μια αντισυνταγματική διοικητική πράξη, χωρίς το ΣτΕ να μπορεί να την ελέγξει!
Το δίλημμα των δικαστών
Η θέση των δικαστών είναι πολύ δυσχερής. Αν ακολουθήσουν το γράμμα του νόμου που, με απλά λόγια, λέει πως δεν επιτρέπεται η απευθείας προσβολή νόμου, αλλά μόνον η προσβολή μιας διοικητικής πράξης, θα πρέπει να απορρίψουν την προσφυγή του Δορύλαου Κλαπάκη.
Αν όμως το κάνουν αυτό, θα είναι σα να υπογράφουν από μόνοι τους τη θανατική καταδίκη του δικαστηρίου που υπηρετούν. Γιατί τότε θα νομιμοποιήσουν την πατέντα που οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν για να παρακάμπτουν τον έλεγχο συνταγματικότητας του ΣτΕ. Δηλαδή να παρακάμπτουν τους ίδιους. Στο εξής το ΣτΕ θα είναι άχρηστο…
Γι’ αυτό είναι κρίσιμη η δίκη του Mall: Γιατί θα κρίνει το αν η πατέντα Mall θα αναχθεί σε σύστημα Μall. Αν ο εκάστοτε συνασπισμός πολιτικών και επιχειρηματικών συμφερόντων θα μπορεί να παρανομεί συστηματικά και ατιμωρητί ή αν οι πολίτες και η δικαιοσύνη θα συνεχίσουν να έχουν την δυνατότητα να αντιστέκονται αποτελεσματικά στην οργανωμένη διαπλοκή και τα «νομοθετικά πραξικοπήματα».

Κάτι πάει να γραφεί στο παρόν, όμως χάνεται στις βαρύγδουπες και χρωματισμένες δηλώσεις.

Κατά τα λοιπά, το κτίριο του Αρσακειου γαμεί.

Αυτά να τα βλέπουν όσοι αγιοποιούν το κεφάλαιο εν καιρώ κρίσης

To mall είναι πόλεμος συμφερόντων και μία ακόμα μάχη στο παιχνίδι εξουσίας μεταξύ πολιτικών και δικαστικών .
Επί της ουσίας δεν υπάρχει καμμία παρανομία , αφού επρόκειτο γιά περιοχή εκτός σχεδίου και στην οποία το κράτος αποφάσισε να την εντάξει στο σχέδιο πόλης με την συγκεκριμμένη χρήση γης και τους συγκεκριμμένους όρους δόμησης .

Το θέμα είναι ότι η υπάρχουσα νομοθεσία , σε αντίθεση με ότι συμβαίνει σε άλλες ευρωπαικές χώρες γιά παράδειγμα στην Ιταλία , είναι δαιδαιλώδης και πολύ αργή , έτσι ώστε οι νόμοι να θέλουν πολλά χρόνια γιά να εφαρμοστούν .

Από την άλλη έχουμε το πρόβλημα του ΣτΕ που αποφασίζει με πολύ αργούς ρυθμούς και με απλή πλειοψηφία , ενώ θα έπρεπε σε περιπτώσεις μείζονος συμφέροντος , να αποφασίζουν με ομοφωνία .
Γιατί με ποιά λογική θα είναι σωστή μιά απόφαση που θα έχει ληφθεί με ψήφους 10-9 και θα ακυρώνει ένα νόμο του κοινοβουλίου που έχει ψηφιστεί με πλειοψηφία μεγαλύτερη των 2/3 που εκλέγει Πρόεδρο της Δημοκρατίας .

Τέτοιο παράδειγμα ήταν ο Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός του 1985 , ο οποίος κηρύχτηκε αντισυνταγματικός σε κάποια άρθρα του , παρότι τον είχαν ετοιμάσει οι ειδικοί του ΤΕΕ και των συλλόγων μηχανικών και τον είχε ψηφίσει η Βουλή με πλειοψηφία άνω των 250 βουλευτών .
Αλλο τέτοιο παράδειγμα είναι η υπόθεση του γηπέδου του Παναθηναικού , που επί 10 χρόνια καθυστερεί η βελτίωση του μικροκλίματος και της ζωής των κατοίκων της Λεωφόρου Αλεξάνδρας , γιατί κάποιοι μας είπαν ότι στην περιοχή που είναι η λαχαναγορά , η κρεαταγορά , όλες οι μεταφορικές εταιρείες της Ελλάδας , εργοστάσια και περνάνε όλες οι νταλίκες της Ελλάδας από εκεί , ταυτόχρονα , στα λασπόνερα , ανάμεσα στα λάστιχα των νταλικών διαβιούν κορμοράνοι , ερωδιοί και φλαμίγκος . Και το χειρότερο κάποιοι τους πίστεψαν και είχαν και θεσμικό ρόλο .

Η όλη κόντρα στο μώλλ ξεκίνησε από τους εμπόρους του Μαρουσιού και του Χαλανδρίου , οι οποίοι ενώ επί χρόνια ήταν αντίθετοι σε όποια προσπάθεια έγινε γιά λύση του κυκλοφοριακού και του προβλήματος στάθμευσης και στις πεζοδρομήσεις στο κέντρο των πόλεων , αισθάνθηκαν ότι απειλούνταν από ένα εμπορικό κέντρο που θα παρείχε στους πελάτες του άνετη επίσκεψη στα μαγαζιά και άνετη στάθμευση .

Ακριβώς αυτό έγινε , αφού ο καταναλωτής δεν είναι ηλίθιος .

Το μώλλ λοιπόν είναι άλλος ένας πόλεμος συμφερόντων . Δεν μας αφορά λοιπόν σαν τέτοιος . Μας αφορά όμως γιατί εκεί πλέον δουλεύουν κάποιες χιλιάδες άτομα και τους οποίους δεν μπορούμε να τους πετάξουμε στον δρόμο σαν θύματα ενός πολέμου οικονομικών συμφερόντων , αλλά και συμφερόντων επιβολής εξουσίας μεταξύ πολιτικών και του κράτους των δικαστών .

Τον "καημένο το Λάτση"..... όπως τα λες