Έφηβοι και χωρισμός γονέων

Εχέμυθη

Περιβόητο μέλος

Η Εχέμυθη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Μεταπτυχιακός φοιτητής. Έχει γράψει 5,863 μηνύματα.
Εψαξα στο school και δε βρηκα παρωμιο θεμα.Πειτα μου λοιπον
Πως αντιδρασατε η θα αντιδρουσατε οταν οι γονεις σας σας ανακοινωσαν οτι θα παρουν διαζυγιο;
Πως αντιμετοπισατε η θα αντιμετωπιζατε το χωρισμο των γονεων σας ;
Θα κανατε κατι για να εμποδισετε το χωρισμο;
Ποιες ηταν η πιστευετε οτι θα ηταν οι επιπτωσεις σε εσας προσωπικα και στα αλλα μελοι της οικογενειας(αδερφια);
Ποιες ειναι οι σχεσεις μεταξυ εσας και των γονεων σας(οι οποιοι εχουν χωρισει) και τους <<θετους>> γονεις;
Ποσο συχνα βλεπετε τον γονιο με τον οποιο δε συγκατικητε;
Εχετε ιδιαιτερη συμπαθεια σε εναν απο τους 2 γονεις;
Απο οσο εχετε καταλαβει ειναι ενα σχετικα ελευθερο θεμα...
Εμενα λοιπον οι γονεις μου χωρισαν οταν ημουν ενος ετους οποτε δεν εζησα ουτε εντασεις (με εξαιρεση 1,2 τηλεφωνικες τις οποιες θυμαμαι αμυδρα),ουτε αυτο το αισθημα της λυπης και της αγωνιας που ισως αλλα παιδια εχουν βιωσει.Θεωρω ωριμη την αποφαση των γονεων αφου μου χαρισαν μια πραγματικα υπεροχη εφηβικη και παιδικη ηλικια χωρις <<κακες αναμνησεις>>.Μεχρι τα 6 μου εζησα με τη μαμα ,τον παππου και τη γιαγια(τους οποιους και λατρευω!) και επειτα με τη μαμα και τον πατριο μου τον οποιο θεωρω καλυτερο και απο βιολογικο πατερα και εχω αποκτησει απο αυτους 2 μικρα γλυκα αδερφακια(και ζωηρα δυστηχως) και εναν αδερφουλη απο το μπαμπα και τη μητρια(αν και δε μου αρεσει καθολου αυτη η λεξη,μου θυμιζει τη Σταχτοπουτα ).Δυστηχως ζουνε αρκετα μακρια απο εμενα και αναγκαζομαι να τους βλεπω μονο κατα τη διαρκεια σχολικων διακοπων :(
Αδυναμια ειναι λογικο πιστευω να εχω στη μανουλα μου αφου αυτη με εχει μεγαλωσει και με την οποια εχω μια πραγματικα υπεροχη σχεση :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

roberta

Νεοφερμένος

Η roberta αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 56 μηνύματα.
:)Ποπο,τι ωραια μια πραγματικα μεγαλη οικογενεια!Μακαρι να ειναι ολοι ευτυχισμενοι!
Εγω αν ποτε οι γονεις μου χωριζαν,δεν θα συνερχομουν ποτε!Θα ημουν παντα κακοκεφη,θα εχανα το χιουμορ μου και γενικα θα ημουν πολυ πεσμενη σιγουρα!Μονο που το σκεφτομαι,μπορω να νοιωσω την δυστυχια που θα με κυριευσει!!:(Δεν θα ημαστε ποτε πια μαζι,να τρωμε,να συζηταμε,να κανουμε διαφορα και τετοια και αυτο ειναι που με στεναχωρει πολυ!!:(:(
Αλλα να σε ρωτησω κατι...με την μητρια σου εχεις καλη σχεση;
Γενικα την λεξη μητρια την συνδεουμε με κατι κακο απο το παραμυθι προφανως χιχι:D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dalian

Περιβόητο μέλος

Η Substrata αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Πτυχιούχος. Έχει γράψει 4,822 μηνύματα.
Οι γονείς μου χώρισαν λίγους μήνες μετά τα δέκατα έκτα γενέθλιά μου. Εντάσεις/τσακωμοί κλπ υπήρχαν από πολλά χρόνια πριν, ποτέ όμως δεν τσακώνονταν μπροστά μου οπότε δεν είχα υποψιαστεί τίποτα. Αργότερα η μητέρα μου μου εξήγησε το λόγο. 'νταξ, ομαλά και ψύχραιμα το πήρα, δεν έβλεπα κανένα λόγο να πέσω σε κατάθλιψη or sth. Τους αγαπάω πολύ και τους δυο και κατανοώ ότι μερικές σχέσεις απλώς δεν είναι φτιαγμένες να κρατήσουν.

Αν και μερικές φορές (ενώ προσπαθώ να μην το σκέφτομαι) με πιάνει ένα παράπονο που δεν έμειναν μαζί...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Angelique.

Διακεκριμένο μέλος

Η Angelique. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,200 μηνύματα.
Οι γονείς μου χώρισαν λίγους μήνες μετά τα δέκατα έκτα γενέθλιά μου. Εντάσεις/τσακωμοί κλπ υπήρχαν από πολλά χρόνια πριν, ποτέ όμως δεν τσακώνονταν μπροστά μου οπότε δεν είχα υποψιαστεί τίποτα. Αργότερα η μητέρα μου μου εξήγησε το λόγο. 'νταξ, ομαλά και ψύχραιμα το πήρα, δεν υπήρχε λόγος να πέσω σε κατάθλιψη or sth. Τους αγαπάω πολύ και τους δυο και κατανοώ ότι μερικές σχέσεις απλώς δεν είναι φτιαγμένες να κρατήσουν.

Αν και μερικές φορές (ενώ προσπαθώ να μην το σκέφτομαι) με πιάνει ένα παράπονο που δεν έμειναν μαζί...
Same εμπειρία εδώ. Αν και αρκετά μεγαλύτερη [στα 19 μου] οι γονείς μου αποφάσισαν να μείνουν χωριστά.
Είναι σε διάσταση εδώ και κάποιους μήνες... Το διαζύγιο δεν ξέρω πότε θα βγεί ακριβώς.
Εντάσεις και τσακωμοί υπήχαν πάντα.

Επίσης το ένιωθα μέσα μου,ότι δεν ήταν ευτυχισμένοι... Δυστυχώς αυτή η πράξη δεν έγινε νωρίτερα.
Ποτέ δεν έχω σκεφτεί ότι θα ήθελα να ήταν πάλι μαζί or sth.
To μόνο που σκέφτομαι αρκετά συχνά είναι το "εχμ,οκ,γιατί να μην έχω μια normal οικογένεια και να είναι έτσι η φάση?"

Aλλά οκ. Δεν νιώθω κάνενα ιδιαίτερο δέσιμο με τον πατέρα μου πάντως,λόγω πολλών γεγονότων.
Με την μητέρα μου είμαι καλύτερα.
Από την οικογένεια μου λατρεύω την αδελφή μου όμως,με την οποία δεθήκαμε πολύ παραπάνω λόγω αυτών.

Anywayz,σε τέτοιες περιπτώσεις γενικά είναι καλό να υπάρχει ψυχραιμία και διάθεση για αλλαγή. Αυτά. =)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Εχέμυθη

Περιβόητο μέλος

Η Εχέμυθη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Μεταπτυχιακός φοιτητής. Έχει γράψει 5,863 μηνύματα.
με την μητρια σου εχεις καλη σχεση;

Ειναι πολυ καλη ,εχουμε αρκετα καλη σχεση τη νιωθω σαν θεια μου μονο που δε τη φωναζω <<θεια>> οπως ειναι λογικο αλλα με το μικρο της...Μια φορα οταν ημουν μικρη ο παππους μου και η γιαγια μου εκαναν καποιες ανουσιες προσπαθειες να με πεισουν να τη φωναξω μαμα αλλα φυσικα δε τα καταφεραν...Εχω μαμα ,την καλυτερη και ειναι αυτονοητο να μη τα καταφερουν.Με πειραξε αρκετα τοτε οταν μου το εκαναν αυτο και αντεδρασα λιγο επιθετικα προς αυτους.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 0 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top