Επιλογή πόλης φοίτησης

princess

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η princess αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 306 μηνύματα.
Ποια είναι η άποψη σας για την πόλη όπου είναι καλύτερα κανείς να φοιτά??
Είναι προτιμότερο να είναι κανείς φοιτητής σε άλλο μέρος παρά στο σπίτι του??:hmm: :hmm: :hmm: :hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Crow_of_Darkness

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Crow_of_Darkness αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 398 μηνύματα.
Φαντάζομαι αυτό έχει να κάνει ΚΑΙ με τη σχέση που έχει το άτομο αυτό, με τους γονείς του και τα (αν υπάρχουν) αδέρφια του, πέρα από τις όποιες επιθυμίες του ιδίου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

giostau

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο giostau αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 43 ετών. Έχει γράψει 1,945 μηνύματα.
Kαταρχήν καλώς ήρθες!:)

Επί του θέματος τώρα...
Και τα δύο έχουν τα καλά και τα κακά τους!
Ζυγίζεις, βλέπεις τι θες και αποφασίζεις!

Το να σπουδάζεις στην πόλη σου, στο σπίτι σου, σου εξασφαλίζει καθαρά ρούχα, καθαρό σπίτι, μαγειρεμένο φαγητό και άλλα τέτοια καλούδια,
σε αντάλλαγμα με την ανεξαρτησία που σου προσφέρει το να σπουδάζεις μακριά από το σπίτι σου. Εκεί δε σε ελέγχει κανείς, είσαι κύριος (ή κυρία) του εαυτού σου!
Αλλά όπως και να το κάνεις, τα πράγματα είναι πιο δύσκολα! (ειδικά στην αρχή, μετά συνηθίζεις)

Κάποιος που δε μπορεί να βράσει ένα αυγό ή να πλύνει μια μπλούζα θα επιλέξει το σπίτι του...
Εγώ πχ ήθελα να μείνω μόνος μου! Δεν είχα πρόβλημα με το να συντηρίσω τον εαυτό μου (μαγείρεμα, δουλειές σπιτιού κλπ) οπότε από την ΑΘήνα που έμενα, βρέθηκα να σπουδάζω στη Θεσσαλονίκη!


Πάντως πιστεύω ότι το να μείνεις μερικά χρόνια μόνος σου, σου προσφέρει πολλά!
Μαθαίνεις να συντηρίσαι, να διαχειρίζεσαι τα χρήματά σου,
παύεις να είσαι εξαρτημένος από τη μαμά για να σου φιάξει ένα φαΐ....
Ξέρω βέβαια και άτομα που δεν ήθελαν σε καμία περίπτωση να φύγουν από το σπίτι τους και να μείνουν μόνοι!
Όπως είπα και στην αρχή, τελικά είναι το πώς το βλέπει και τι θεωρεί πιο σημαντικό ο καθένας!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

dooo

Διακεκριμένο μέλος

Η dooo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών. Έχει γράψει 7,956 μηνύματα.
άστα αυτά γιος. Το ψυγείο είναι γεμάτο ταπεράκια από τη μάμυ :hehe::hehe::hehe:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

songless_bird

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο songless_bird αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 345 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από princess:
Ποια είναι η άποψη σας για την πόλη όπου είναι καλύτερα κανείς να φοιτά??
Είναι προτιμότερο να είναι κανείς φοιτητής σε άλλο μέρος παρά στο σπίτι του??:hmm: :hmm: :hmm: :hmm:
Εγω σπουδασα σε μικρη πολυ (Κοζανη) και μπορω να πω οτι αν και δεν ειχα τα μαγαζια της Θεσσαλονικης ή καθε αλλης μεγαλης πολης, περασα καλυτερα. Εβγαινα εξω και αναγνωριζα τους φοιτητες. Εβλεπα γνωστους, γνωριζα πιο ευκολα ατομα. Αν δεν ηξερα καποια/καποιον που ηθελα να γνωρισω, ολο και καποιος γνωστος μου θα ηξερε :D Και γενικακ σε πολεις που ο φοιτητικος κοσμος ειναι βασικη πηγη εσοδων Υπαρχει γρηγορη αναπτυξη στα μαγαζια, στην ποιοτητα ζωης του φοιτητη και φυσικα θα δεις πολλα μαγαζια να γραφουν "φοιτητικες τιμες" λογω ανταγωνισμου ;)

Και ναι. Μακρια απο το σπιτι. Να μαθεις να ζεις μονος. Να αρχισεις να "απογαλακτιζεσαι" απο την οικογενεια. Να μαθεις να αντιμετωπιζεις τις δυσκολες καταστασεις. Και φυσικα να ζησεις ως φοιτητης , με τα περιεργα ωραρια. Να θες να διασκεδασεις οποτε θες, να θες να διαβασεις οτι ωρα θες( συνηθως διαβαζα 3 το πρωι :redface: ) χωρις να εχεις τον ελεγχο ή την ενοχληση των αλλων στο σπιτι. Εκτος αν σπουδασεις στην πολη σου και εχεις τη δυνατοτητα να ζησεις σε αλλο σπιτι μονος...

edit καταραμενη database :mad:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

faithplus1

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο faithplus1 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 42 ετών. Έχει γράψει 1,787 μηνύματα.
Όπως είπε κι ο gios έχουν και τα δύο πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.
Προσωπικά, κρίνοντας από τον εαυτό μου (είμαι από Αθήνα και σπουδάζω Πάτρα) και φίλους μου που έμειναν Αθήνα να σπουδάσουν, νομίζω ότι κέρδισα περισσότερα απ'όσα στερήθηκα.Θεωρώ πολυ σημαντική την εμπειρία να μένει κάποιος μόνος του, έχοντας και μια στήριξη από το σπίτι.Είναι το πρώτο βήμα για να μπορέσει να απεξαρτητοποιηθεί από το σπίτι αργότερα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

weak and powerless

Διάσημο μέλος

Ο weak and powerless αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,375 μηνύματα.
αν υπάρχει η (καταραμένη :mad:) οικονομική δυνατότητα, καλύτερα σε άλλη πόλη :). βαριέμαι να γράφω γιατί, τα παν οι από πάνου :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Demelene

Διάσημο μέλος

Ο Demelene αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,430 μηνύματα.
Πέρα από το οικονομικό δεν υπάρχει κανένα άλλο πλεονέκτημα να σπουδάζεις στην ίδια πόλη με γονείς!

Ειλικρινά πιστεύω ότι το να μείνεις μόνος για όσους τους αφήσουν οι γονείς τους είναι μια πολύ σοβαρή εισαγωγή στις ευθύνες μιας ζωής.
Μάλλον δεν το έθεσα σωστά. Τα παιδιά που δεν έχουν μέινει μόνα τους έχουν μια λάθος αίσθηση του τι χρειάζεται για να ζήσεις!!! Και φυσικά την μαθαίνουν πολύ αργά και συνήθως λάθος χρονικά για να μην πω ότι συνηθίζουν να τους τα έχουν όλα έτοιμα.
Η ηλικία φοίτησης είναι από τις καλύτερες για να φύγει ένα παιδί καθώς είναι στην εποχή της αντίδρασης και συνδυάζεται καλά με την μείωση της προσωπικής βόλεψης.
Επίσης καλό είναι μπας και μάθουν λίγο τα αγοράκια από νοικοκυριό και οι γυναίκες που είναι και οι χειρότερες από νοικοκυριό και μαγείρεμα.
Τέλος τα παιδιά μας σήμερα είναι πολύ μαλθακά και πολύ κακομαθημένα και μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουν οι γονείς που δεν αφήνουν τίποτα προς διεκδίκησει από το παιδί τους.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

diddle

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η diddle αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 291 μηνύματα.
Εγώ πάλι πιστεύω ότι εξαρτάται από τις συνθήκες και τη νοοτροπία που επικρατεί στο σπίτι του καθενός..
Μιλώντας πάντα βαση της δικής μου οπτικής το προτιμώ και που μένω στην πολή μου, εδώ που πάντα μεγάλωσα και με τις ανέσεις που πάντα είχα και σκοπεύω να συνεχίσω να το κάνω παρόλο που υπάρχει και η οικονομική δυνατότητα και ετοιμο σπίτι όπου μπορώ να μείνω αν το θελήσω.

Αν θέλει κάποιος να ασχοληθεί με το νοικοκυριό και με το μαγείρεμα μπορεί ανετα να το κάνει και σπίτι του δεν ειναι ανάγκη να ξενιτευτεί για να το κάνει. Βέβαια εκεί θα αναγκαστεί να το κάνει για να επιβιώσει ενώ στην άλλη περίπτωση βρίσκεται στη διακριτική ευχέρειά του.
Επίσης οταν κάποιος μπορεί να εχει την ανεξαρτησία του μένοντας σπίτι του,τον προσωπικό του χώρο,το προσωπικό του ωράριο,την προσωπική του ελευθερία, μπορεί να εκφραστεί ανετα και επιπλέον τόσες και τόσες αλλες παροχές πραγματικά δε βλέπω τον λόγο γιατί να μη μεινει με τους γονείς του. Δεν ταυτίζεται σε όλες τις περιπτώσεις η καταπίεση, η ενόχληση και η δυσφορία με το πατρικό μας σπίτι. Εντάξει το να δίνεις κάποια αναφορά σε ορισμένες περιπτώσεις για πρακτικούς κυρίους λόγους π.χ αν θα μεινεις σπίτι το βράδυ , αν θα γυρίσεις ξημερώματα, αν θα σε υπολογίσουν για φαγητό, αν θα εχεις καλεσμένους κλπ κλπ επιβάλλεται αλλά δε νομίζω ότι αποτελεί πρόβλημα.. Οσο για τη διαχείρηση των χρημάτων μπορεί να μάθει κ αλλιώς δεν ειναι ο μόνος τρόπος το να μενει κανεις μόνος του:hmm: . Πάντως δε θα ειχα πρόβλημα και μόνη μου να μένω αφού και με τη μαγειρική και με το νοικοκυριό καλά τα πάω(στην τελική παίρνεις και μια γυναικα βρε αδερφέ). Αυτό που θα με πείραζε και θα μου κόστιζε τρομερά και όντως θα με πειράξει αν κάποτε επιλέξω να μενω μονη μου είναι το ότι θα πρέπει να ζω ΜΟΝΗ μου!!Εκει ναι θα είχα τεράστιο πρόβλημα..Δεν ξερω αν θα το αντεχα!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Demelene

Διάσημο μέλος

Ο Demelene αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,430 μηνύματα.
Για μένα οι ξένοι κάτι ξέρουν που πρακτικά διώχνουν τα παιδιά τους!!
Εμείς εδώ το ονομάζουμε θεσμό οικογένειας. Εγώ το λέω βλακεία.
diddle δεν ξέρω αν τώρα μένεις μόνη αλλά είναι εντελώς διαφορετικό να μένεις μόνη σου και να έχεις τον προσωπικό σου χώρο κτλ όπως λες. Επίσης από άποψη υπευθυνότητας δεν συγκρίνονται καθώς αλλιώς είναι να ξέρεις ότι υπάρχει κάτι σαν μαξιλάρι να πέσεις και αλλιώς χωρίς. Βέβαια αυτό δεν είναι απόλυτο γιατί σε πολλά άτομα οι γονείς δεν το επιτρέπουν και καταφέρνουν και κρατάνε το παιδί κάτω από την σκιά τους παρόλο που είναι σε άλλη πόλη.
Οι πιο θεοί είναι αυτοί που μένουν πολύ μακρυά και δύσκολα στην μετακίνηση! Όλοι όταν τους ρωτήσεις θα σου πουν μόνος και πάλι μόνος και ας έχουν τις καλύτερες σχέσεις με τους γονείς τους.
Μόνος και πάλι μόνος, με συγκάτοικο/σύντροφο ή χωρίς. Αλλά ΜΟΝΟΣ
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

dooo

Διακεκριμένο μέλος

Η dooo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών. Έχει γράψει 7,956 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από diddle:
Εντάξει το να δίνεις κάποια αναφορά σε ορισμένες περιπτώσεις για πρακτικούς κυρίους λόγους π.χ αν θα μεινεις σπίτι το βράδυ , αν θα γυρίσεις ξημερώματα, αν θα σε υπολογίσουν για φαγητό, αν θα εχεις καλεσμένους κλπ κλπ επιβάλλεται αλλά δε νομίζω ότι αποτελεί πρόβλημα..

Γουάτ αμπάουτ τρελίτσες στο κρεβάτι με τον γκόμενο?:confused:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

sensei

Νεοφερμένος

Ο sensei αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 9 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από faithplus1:
Όπως είπε κι ο gios έχουν και τα δύο πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.
Προσωπικά, κρίνοντας από τον εαυτό μου (είμαι από Αθήνα και σπουδάζω Πάτρα) και φίλους μου που έμειναν Αθήνα να σπουδάσουν, νομίζω ότι κέρδισα περισσότερα απ'όσα στερήθηκα.Θεωρώ πολυ σημαντική την εμπειρία να μένει κάποιος μόνος του, έχοντας και μια στήριξη από το σπίτι.Είναι το πρώτο βήμα για να μπορέσει να απεξαρτητοποιηθεί από το σπίτι αργότερα.

Βασικά μένοντας μόνος σου ωριμάζεις γρηγορότερα και αναλαμβάνεις ευθύνες όσον αφορά τη συντήρηση του σπιτιού.

Όταν σπούδαζα Πάτρα έκανα τα πάντα (μαγείρεμα, πλύσιμο, συγύρισμα, ψώνια για το σπίτι κτλ) με όρεξη, όταν επέστρεψα Αθήνα για Μεταπτυχικά σταμάτησα εντελώς να ασχολούμαι με οτιδήποτε έχει να κάνει με το σπίτι.

Προτιμώ να μένω μόνος μου και να είμαι σε εγρήγορση ώστε να μην λείπει τίποτε από το σπίτι παρά μαλθακός και να μην με νοιάζει τίποτε άλλο παρά μόνο το πότε θα φάω!!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Resident Evil

Διακεκριμένο μέλος

Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
[FONT=&quot]Λοιπόν...Είμαι 100% υπέρ του να φέυγει το παιδί από το σπίτι (εγώ έφυγα στα 18 αναγκαστικά για σπουδές και πλεόν, αυτοσυντηρούμενη, δεν μετανιώνω καθόλου και εξακολουθώ να μένω μόνη). Είναι πολυ διαφορετικά τα πράγματα αν μένεις μόνος. Πχ. Αναφέρει η [/FONT][FONT=&quot]diddle[/FONT][FONT=&quot] (νομίζω) κάπου: «αν θέλεις ασχολείσαι με τις δουλειές του σπιτιού» ακριβώς αυτό. ΑΝ θέλεις. Αν μένεις μόνος μαθαίνεις ότι θέλεις δεν θέλεις δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς. Το μπάνιο (γιακ!) ακόμα δεν είναι αυτοκαθαριζόμενο, τα ρούχα, αν δεν τα πλύνεις εσύ δεν θα πλυθούν/σιδερωθούν μόνα τους, ότι τα απορυπαντικά τελειώνουν και είναι πανάκριβα, ότι οι λογαριασμοί ΠΡΕΠΕΙ να πληρώνονται στην ώρα τους χωρίς να σου πει κανείς «πήγαινε να πληρώσεις τη ΔΕΗ που λήγει». Όχι όταν θέλεις, αλλά μόνιμα [/FONT]:).



[FONT=&quot]Ισχύουν και άλλα βέβαια! Κανείς δεν σε αναγκάζει να τακτοποιήσεις ΤΩΡΑ και διάφορα άλλα τέτοια που αναγκαστικά φέρνει η συμβίωση με τους γονείς.[/FONT]

[FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]Να πω κάτι τελευταίο? Ο πρώην φίλος μου ήταν επίσης από επαρχία και έμενε μόνος από τα 18 του. Φυσικά και δεν ήταν ΤΕΡΑΣ καθαριότητας κτλ κτλ αλλά κάποια πράγματα του ήταν πολύ πιο φυσιολογικά να τα κάνει (και να διευκολύνει την κοινή μας πορεία) πχ, ακόμα κ το να πάει [/FONT][FONT=&quot]super[/FONT][FONT=&quot]-[/FONT][FONT=&quot]market[/FONT][FONT=&quot], σαν έννοια (όχι το να πει «πωπω, άδειο ψυγείο πρέπει να πάω»,αλλά [/FONT][FONT=&quot]Indeed[/FONT][FONT=&quot] να πάει!) γιατι πέρασε στα 18-19-20 τη φάση «το μη αυτογεμιζόμενο ψυγείο που άδειασε εντελώς».[/FONT]

[FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]Ο[/FONT][FONT=&quot] τωρινός μου φίλος έφτασε μόλις τώρα (στην ηλικία των 26) να ξεκουνηθεί να φύγει από το σπίτι του και προσωπικά βλέπω διαφορά σε πολλά πράγματα που δεν είναι θέμα χαρακτήρα. Απλά είναι πράγματα που εμείς που φύγαμε από νωρίς τα περάσαμε και ξεπεράσαμε στα 20 και, να είμαι ειλικρινής, εμένα πχ με κουράζουν πλέον να τα βλέπω στους άλλους και μας δημιουργούν πρόβλημα επικοινωνίας στα χαζά/καθημερινά. Για αυτό και, από άποψη «συνειδητοποίησης» θεωρώ ότι είναι καλό τα παιδιά να φεύγουν από το σπίτι νωρίς και να μην περνάνε μια παρατεταμένη εφηβεία μέχρι τα 30 τους. :);)[/FONT]

[FONT=&quot][/FONT]
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Demelene

Διάσημο μέλος

Ο Demelene αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,430 μηνύματα.
XRZ πολλά respects κοπέλα μου. Έτσι ακριβώς είναι!!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

diddle

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η diddle αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 291 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από dooo:
Γουάτ αμπάουτ τρελίτσες στο κρεβάτι με τον γκόμενο?:confused:

Είπαμε εξαρταται από τις σχεσεις που εχεις με τους γονείς,το αν εχεις προσωπικό σου χώρο,και το αν σε καταπιέζουν κλπ κλπ Αν εχεις το δωμάτιο σου που στην τελική μπορεί να βρισκεται και σε διαφοετικό όροφο από την κρεβατοκάμαρα των γονιών σου ή στην άλλη ακρη του σπιτιού, κλέινεις την πόρτα και δε σε ενοχλεί κανένας...Που είναι το πρόβλημα λοιπόν?? Αν δεν αντιμετωπίζεις κάποιο τέτοιο πρόβλημα καταπίεσης ή καταπάτησης προσωπικών ελευθεριών και ανέσεων τότε εξακολουθώ να πιστεύω ότι δεν υπάρχει λόγος να ζεις μόνος σου.. Πάντως όλα αυτά είναι υποκειμενικά και ο καθένας γράφει ανάλογα με τις εμπειρίες του και τον τρόπο ζωής που εχει μαθει να κάνει.. Ακόμα και σε διαφορετικό σπίτι να μένει κάποιος αν οι γονείς του στελνουν κάθε μήνα το τσεκ με τις 1000-2000 ευρώ τότε τι διαχείρηση θα μάθει να κάνει ο οποιοσδήποτε?? Επίσης αν οι γονείς είναι σωστοί εγώ θεωρώ ότι ακόμα και μεσα στο ίδιο τους το σπίτι μπορείς να ανεξαρτητοποιηθείς..είπαμε προσωπικά βιώματα του καθενός....
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

dooo

Διακεκριμένο μέλος

Η dooo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών. Έχει γράψει 7,956 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από diddle:
είπαμε προσωπικά βιώματα του καθενός....
Δεν σου κάνει εντύπωση που όσα παιδιά έχουν βιώσει και τα δύο, προτιμούν να μένουν μακρυά από τους γονείς? Εμένα μου φαίνεται λογικό στα 20 να θέλει κάποιος να ανοίξει τα φτερά του και να δοκιμάσει μόνος του τι ψάρια πιάνει...
Και εγώ το ήθελα, αν και μου δόθηκε η ευκαιρία αργότερα στο μεταπτυχιακό. Μόλις τέλιωσε και γύρισα σπίτι, δε με χωρούσε ο τόπος...

Αν τώρα μιλάμε για το τερααααααστιο σπίτι στα suburbs, με τον κήπο, τη πισίνα και τον μπάτλερ του faithplus (@faith::bleh:), όπου οι γονείς λόγω των τρελών υποχρεώσεων, πατάνε μια στο τόσο, ναι οκ...εκεί όντως είναι σαν να μένεις μόνος σου:D Αλλά αυτό είναι η εξαίρεση. Συνήθως μιλάμε για ένα τριαράκι και μια οικογένεια 4 ατόμων.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

sensei

Νεοφερμένος

Ο sensei αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 9 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από dooo:
Μόλις τέλιωσε και γύρισα σπίτι, δε με χωρούσε ο τόπος...

Συνήθως μιλάμε για ένα τριαράκι και μια οικογένεια 4 ατόμων.

Το ίδιο ένιωσα κι έγω.

Φαντάσου ότι τώρα έχω κοινό δωμάτιο με την αδερφή μου!!!
Και στην Πάτρα με την αδερφή μου έμενα μιας και αυτή εκεί σπούδασε αλλά είχαμε 1 τριάρι για 2 άτομα ενω στην Αθήνα έχουμε 1 δωμάτιο για 2 άτομα!!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

dooo

Διακεκριμένο μέλος

Η dooo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών. Έχει γράψει 7,956 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από sensei:
Το ίδιο ένιωσα κι έγω.

Φαντάσου ότι τώρα έχω κοινό δωμάτιο με την αδερφή μου!!!
Και στην Πάτρα με την αδερφή μου έμενα μιας και αυτή εκεί σπούδασε αλλά είχαμε 1 τριάρι για 2 άτομα ενω στην Αθήνα έχουμε 1 δωμάτιο για 2 άτομα!!

εγώ "αναγκάστηκα" να κοιμηθώ στο σαλόνι, όπου εκεί πλέον έκανα το δωμάτιό μου ( πως θα μπορούσαμε άλλωστε κοτζάμ γαϊδούρια να είμαστε σε ένα δωμάτιο με τον αδερφό μου:P). Άρχισα όμως αμέσως δουλειά, οπότε λίγες ώρες έμενα σπίτι. Τώρα στο δικό μου σπίτι, τη βρίσκω απίστευτα:)
(και το θκατούλι το αζεφάκι να κάτσει να πήζει στο δωμάτιο "του", νι:D)

Εσένα σε κόβω για στρατό όπου να 'ναι, non?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

diddle

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η diddle αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 291 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από dooo:
Δεν σου κάνει εντύπωση που όσα παιδιά έχουν βιώσει και τα δύο, προτιμούν να μένουν μακρυά από τους γονείς? Εμένα μου φαίνεται λογικό στα 20 να θέλει κάποιος να ανοίξει τα φτερά του και να δοκιμάσει μόνος του τι ψάρια πιάνει...
Και εγώ το ήθελα, αν και μου δόθηκε η ευκαιρία αργότερα στο μεταπτυχιακό. Μόλις τέλιωσε και γύρισα σπίτι, δε με χωρούσε ο τόπος...

Αν τώρα μιλάμε για το τερααααααστιο σπίτι στα suburbs, με τον κήπο, τη πισίνα και τον μπάτλερ του faithplus (@faith::bleh:), όπου οι γονείς λόγω των τρελών υποχρεώσεων, πατάνε μια στο τόσο, ναι οκ...εκεί όντως είναι σαν να μένεις μόνος σου:D Αλλά αυτό είναι η εξαίρεση. Συνήθως μιλάμε για ένα τριαράκι και μια οικογένεια 4 ατόμων.

Οχι δε μου κάνει εντύπωση γιατι καταλαβαίνω και κατανοώ τους λόγους που το προτιμούν;) ..Απλά ανέφερα την άποψή μου που ετυχε να αποτελεί μια διαφορετική εκδοχή πάνω στο θέμα..Πιθανή όμως όχι απίθανη..Γιαυτό και ανεφερα πολλές φορές το αν δεν καταπατούνται οι ατομικές ελευθερίες του άλλου..Εξ άλλου η εξαίρεση επιβεβαιώνει τον κανόνα,έτσι δεν είναι???
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

faithplus1

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο faithplus1 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 42 ετών. Έχει γράψει 1,787 μηνύματα.
@diddle: σίγουρα παίζουν ρόλο τα προσωπικά βιώματα και οι σχέσεις που έχει ο καθένας μέσα στην οικογένειά του, αλλά αυτό που περιγράφεις μάλλον είναι η εξαίρεση (που επιβεβαιώνει τον κανόνα).Και το ποσό 1000-2000 ευρώ το μήνα μου φαίνεται κάπως μεγάλο.
Όπως και να'χει, κι εγώ έχω πάρα πολύ καλές σχέσεις με τους δικούς μου και είμαι σίγουρος ότι θα είχα όσες ελευθερίες ήθελα στο σπίτι, αλλά αν ήταν να ξαναδιαλέξω, πάλι θα διάλεγα να σπουδάσω μακριά απ'το σπίτι.Για όλους τους λόγους που αναφέρθηκαν από πάνω.

@dooo: ξέχασες το στάβλο με τα άλογα :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top