fmarulezkd
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο fmarulezkd αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Νορβηγία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,775 μηνύματα.
18-08-21
13:49
Το λαθος στο σκεπτικό σου είναι οτι νομίζεις πως το πτυχιο ή/και μεταπτυχιακό είναι αυτα που σου δίνουν τα απαραίτητα προσόντα για να κανεις "σοβαρή έρευνα".Δεν αντιλέγω ότι οι γιατροί μπορούν να κάνουν έρευνα αν θέλουν, απλά πιστεύω ότι με ένα πτυχίο ιατρικής σκέτο δεν έχεις ούτε κατά διάνοια τα απαραίτητα προσόντα για να κάνεις σοβαρό ερευνητικό έργο. Δηλαδή δε θεωρω ότι είναι ατού τους που δεν χρειάζεται να κάνουν μεταπτυχιακό. Επίσης όπως είπες πάλι συνδέονται οι γιατροί με την κλινική σύνδεση. Όμως για να φτάσεις στην κλινική σύνδεση προηγούνται πάρα πολλές φάσεις πριν. Γενικά ξαναλέω και πιστεύω ότι αν δεν σε ενδιαφέρει μακροσκοπικά ο άνθρωπος και το κλινικό έργο με όποιον τρόπο ασκείται αυτό, ιατρικη δεν πρέπει να πας.
fmarulezkd
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο fmarulezkd αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Νορβηγία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,775 μηνύματα.
18-08-21
11:33
Καταρχήν, όταν μιλάμε για έρευνα το προπτυχιακό σου δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς όλα σου δίνουν μια γενική εικόνα, ενώ η έρευνα είναι η εξιδίκευση της εξιδίκευσης. Τα δύο χρόνια δεν έχουν μεγάλη σημασία, καθώς οι περισσότοι βιολόγοι για να μπουν στην έρευνα θα κάνουν μεταπυχιακό, ενώ οι γιατροί όχι.Γιατί η ιατρική είναι μια κλινικά προσανατολισμένη επιστήμη που εφαρμόζει τις αρχές της βιολογίας, της χημείας και της φυσικής. Διαρκεί αρκετά περισσότερα χρόνια. Δεν σε βοηθά πολύ στον τρόπο σκέψης αλλά σε "ευνουχίζει" στο να απομνημονεύεις χιλιάδες πληροφορίες ώστε να τις επικαλεστείς στο κλινικό σου έργο. Άσε που είναι τόσο δύσκολη σχολή που συνήθως μετά δεν έχεις όρεξη για έρευνα κτλ και απλά θες να βολευτεις κάπου. Γενικά για εμένα Ιατρική πάει όποιος θέλει να την ασκήσει κλινικά. Το ερευνητικό
κομμάτι είναι όντως πολύ ισχυρό αλλά συνήθως το μεγάλο ερευνητικό έργο παράγεται από άλλες ειδικότητες και όχι από γιατρούς.
Προσωπικά κάνω διδακτορικό πάνω σε καρκινικές ανοσοθεραπείες και στο γρουπ των 15 ατόμων που είμαστε περίπου οι μισοί είναι γιατροί, οι περισσότεροι χωρίς ειδικότητα. Αυτό είναι μεγάλο πλεονέκτημα καθώς μπορούν και κάνουν κλινικές συνδέσεις με τα εργαστηριακά ευρήματα ή ερωτήματα, κάτι που οι υπόλοιποι δε μπορούμε να κάνουμε. Κατά τ' άλλα δεν έχουμε διαφορές. Όλοι την ίδια δουλειά κάνουμε, αλλά οι διαφορά όπως είπα είναι οτι οι γιατροί όταν κουραστούν από το εργαστήριο μπορούν να φύγουν για την ειδικότητά τους και να βγάλουν και περισσότερα $$.
Υ.Γ: Παρεπιπτόντως τώρα διαβάζω το βιβλίο The cure within, που αναφέρεται στη ζωή των πιο σημαντικών ερευνητών της ανοσοθεραπείας. Το 90% τους είναι γιατροί, ειδικοί ή μη.