Evapapa_
Νεοφερμένος
Η Evapapa_ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 20 ετών και Μαθητής Γ' λυκείου. Έχει γράψει 12 μηνύματα.
28-09-20
06:24
Αυτό δυστυχώς κατά τον καθηγητή μου είναι και το λάθος που κάνω. Το προηγούμενο φροντιστήριο που πήγαινα κατά τη διάρκεια της β λυκείου, βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό στη μεθοδολογία. Ωστόσο το έχω κατανοήσει και εγώ οτι πλέον κάθε άσκηση απαιτεί διαφορετική "αντιμετώπιση" και γι'αυτό δυσκολεύομαι αρκετά.... Μάλλον μου λείπει φαντασία τι να πωώστε να την ξανακάνεις μόνη σου και να την μάθεις
Σ'ευχαριστώ πολύΠεραστικά πάλι για το θέμα υγείας
Evapapa_
Νεοφερμένος
Η Evapapa_ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 20 ετών και Μαθητής Γ' λυκείου. Έχει γράψει 12 μηνύματα.
28-09-20
05:41
Μη υπολογίσιμη (δεν ξέρω μαθηματικά μη με λιθοβολησετε )Τα εσώy(x)α σου είναι σταθερή ή καμπύλη συνάρτηση;
Evapapa_
Νεοφερμένος
Η Evapapa_ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 20 ετών και Μαθητής Γ' λυκείου. Έχει γράψει 12 μηνύματα.
28-09-20
01:00
Προειδοποίηση : Καταθέτω τα εσωy(x)α μου
Χρονιά πανελληνίων λοιπόν φέτος και είχα τρομερό άγχος ήδη από τα καλοκαιρινά. Αλλαξα φροντιστήριο στα μέσα Ιουλίου και είχα ηδη μείνει πίσω στην ύλη φυσική (δεν είχα κάνει σχεδόν τίποτα κυριολεκτικά). Ωστόσο το είχα πάρει ζεστά γιατί από το γυμνάσιο διάβαζα αρκετά και είχα θέσει στόχους. Τον Αύγουστο μαθαίνω ότι έχω ένα χρόνιο πρόβλημα με τη σπονδυλική στήλη, το οποίο δημιουργεί πρόβλημα στο κεντρικό νεύρο και με κράτα κυριολεκτικά όλο τον Αύγουστο κλεισμένη στο σπίτι και μη μπορώντας καν να περπατήσω... Απογοήτευση, πολύ άσχημη ψυχολογία και εντείνεται ακόμη περισσότερο το άγχος μου για την καθυστέρηση στην ύλη... Παρόλα αυτά δεν το έβαλα κάτω, αν και ακόμη με ταλαιπωρεί το πρόβλημα υγείας, συνεχίζω να διαβάζω όσο το δυνατόν περισσότερο. Αυτό που με απασχολεί όμως είναι ότι όντως έχω μείνει πίσω στην ύλη και ειδικά στη φυσική που με δυσκολεύει περισσότερο , και αν και θέλω να κάνω εξάσκηση, να λύσω όσες ασκήσεις μπορώ, πιάνω τη μια άσκηση δεν μπορώ να την ολοκληρώσω, κάνω πχ ένα υποερώτημα και δεν μπορώ να συνεχίσω. Να σημειωθεί ότι κάνω ιδιαίτερα και ο καθηγητής μου όντως κάνει ο,τι καλύτερο με το να αναλύει όσο το δυνατόν περισσότερο κάθε άσκηση. Τη στιγμή που την λύνει εκείνος μου φαίνεται λογική η ακολουθία που χρησιμοποιεί (αν και περίπλοκη) , αλλά εγώ η ίδια δεν έχω την ικανότητα να την εφαρμόσω. Είμαι πλέον πεπεισμένη ότι φυσική δεν πρόκειται να γράψω σχεδόν τίποτα... Και μέσα σε όλα αυτά αναθεωρώ και τους στόχους μου. Η επιλογή του 3ου πεδίου ήταν συνειδητή και παρόλο που εδώ και αρκετά χρόνια ήθελα ιατρική (ναι πολύ κλισέ), ήξερα ότι με ενδιαφέρουν αρκετές σχολές όπως μοριακή βιολογία και γενετική, βιοχημεία και βιοτεχνολογία, διατροφολογια, βιοϊατρικες επιστήμες κλπ. Θεωρώ πιο εφικτό να καταφέρω να περάσω σε αυτές αλλά από την άλλη δεν θέλω να χαμηλώσω τον πήχη γιατί σίγουρα θα πρέπει να προσπαθήσω για το καλύτερο και ανάλογα με τα μόρια να επιλέξω στη συνέχεια σχολή... Αλλά δεν ξέρω τι προοπτικές έχουν αυτές οι σχολές. Νομίζω δεν θέλω να φύγω στο εξωτερικό, με τρομάζει ο ανταγωνισμός που θα συναντήσω και η επικείμενη αποτυχία. Γενικά νιώθω.. "χαμένη"... Καμία συμβουλή για όλα αυτά..?
Χρονιά πανελληνίων λοιπόν φέτος και είχα τρομερό άγχος ήδη από τα καλοκαιρινά. Αλλαξα φροντιστήριο στα μέσα Ιουλίου και είχα ηδη μείνει πίσω στην ύλη φυσική (δεν είχα κάνει σχεδόν τίποτα κυριολεκτικά). Ωστόσο το είχα πάρει ζεστά γιατί από το γυμνάσιο διάβαζα αρκετά και είχα θέσει στόχους. Τον Αύγουστο μαθαίνω ότι έχω ένα χρόνιο πρόβλημα με τη σπονδυλική στήλη, το οποίο δημιουργεί πρόβλημα στο κεντρικό νεύρο και με κράτα κυριολεκτικά όλο τον Αύγουστο κλεισμένη στο σπίτι και μη μπορώντας καν να περπατήσω... Απογοήτευση, πολύ άσχημη ψυχολογία και εντείνεται ακόμη περισσότερο το άγχος μου για την καθυστέρηση στην ύλη... Παρόλα αυτά δεν το έβαλα κάτω, αν και ακόμη με ταλαιπωρεί το πρόβλημα υγείας, συνεχίζω να διαβάζω όσο το δυνατόν περισσότερο. Αυτό που με απασχολεί όμως είναι ότι όντως έχω μείνει πίσω στην ύλη και ειδικά στη φυσική που με δυσκολεύει περισσότερο , και αν και θέλω να κάνω εξάσκηση, να λύσω όσες ασκήσεις μπορώ, πιάνω τη μια άσκηση δεν μπορώ να την ολοκληρώσω, κάνω πχ ένα υποερώτημα και δεν μπορώ να συνεχίσω. Να σημειωθεί ότι κάνω ιδιαίτερα και ο καθηγητής μου όντως κάνει ο,τι καλύτερο με το να αναλύει όσο το δυνατόν περισσότερο κάθε άσκηση. Τη στιγμή που την λύνει εκείνος μου φαίνεται λογική η ακολουθία που χρησιμοποιεί (αν και περίπλοκη) , αλλά εγώ η ίδια δεν έχω την ικανότητα να την εφαρμόσω. Είμαι πλέον πεπεισμένη ότι φυσική δεν πρόκειται να γράψω σχεδόν τίποτα... Και μέσα σε όλα αυτά αναθεωρώ και τους στόχους μου. Η επιλογή του 3ου πεδίου ήταν συνειδητή και παρόλο που εδώ και αρκετά χρόνια ήθελα ιατρική (ναι πολύ κλισέ), ήξερα ότι με ενδιαφέρουν αρκετές σχολές όπως μοριακή βιολογία και γενετική, βιοχημεία και βιοτεχνολογία, διατροφολογια, βιοϊατρικες επιστήμες κλπ. Θεωρώ πιο εφικτό να καταφέρω να περάσω σε αυτές αλλά από την άλλη δεν θέλω να χαμηλώσω τον πήχη γιατί σίγουρα θα πρέπει να προσπαθήσω για το καλύτερο και ανάλογα με τα μόρια να επιλέξω στη συνέχεια σχολή... Αλλά δεν ξέρω τι προοπτικές έχουν αυτές οι σχολές. Νομίζω δεν θέλω να φύγω στο εξωτερικό, με τρομάζει ο ανταγωνισμός που θα συναντήσω και η επικείμενη αποτυχία. Γενικά νιώθω.. "χαμένη"... Καμία συμβουλή για όλα αυτά..?