04-07-20
00:35
Κάποιος μπορεί κάλλιστα να πει πως ο Θεός είναι ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα. Ομως ποιος ήταν ο πρώτος που το κατασκεύασε; Ασφαλως δεν γίνεται να ήταν ένας μόνο άνθρωπος καθως όλοι οι πολιτισμοί όλων των εποχών πίστευαν σε μία οι πολλές θεότητες χωρίς να έχουν έρθει σε επαφή μεταξύ τους. Αρα, τι είναι αυτό που κάνει τον άνθρωπο να πιστέψει στην ύπαρξη μίας ανώτερης οντότητας χωρίς να την έχει αντικρύσει ποτέ; Πως ξεκίνησε; Γιατί μόνο ο άνθρωπος; Eίναι απλώς ένα κοινωνικό φαινόμενο;
Αυτά τα ερωτήματα δεν πιστεύω πως έχουν κάποια απάντηση.
Νομίζω πως η επικρατέστερη εξήγηση είναι η ανάγκη να εξηγηθούν φυσικά φαινόμενα και αφετέρου πρόεκυψε από τον φόβο για τον θάνατο, μη αποδοχή του γεγονότος ότι κάποτε η ζωή απλώς τελιώνει, έλλειψη κατανόησης της έννοιας της αχρονικότητας.
Επίσης προσωπικά δεν με καλύπτουν οι θεωρίες που υπάρχουν σήμερα. Ότι από το τίποτα δημιουργήθηκε ξανφικά η ζωή και ο χρόνος. Τι είναι αυτό το τίποτα; Τι στο καλό σημαίνει το τίποτα; Δεν υπήρξε τίποτα πριν;
Αυτή είναι η κλασσική ερώτηση, υπάρχουν εκατομμύρια πράγματα που υπάρχουν και στο γαλαξία, που ο άνθρωπος ΔΕΝ είναι σε θέση να απαντήσει.
Στον συλλογισμό σου υπάρχει ένα λογικό σφάλμα.
Κατά την θεωρία του Big Bang οι διαστάσεις του χώρου και του χρόνου ξεκίνησαν να υπάρχουν με τη Μεγάλη Έκρηξη.
Άρα πώς μπορεί κάποιος να αναρωτηθεί τι υπήρχε πριν την Μεγάλη Έκρηξη;
Το πριν δεν βγάζει νόημα όταν δεν υπάρχει η έννοια του χρόνου.
Το αν υπάρχει Θεός και ποιος είναι. Δεν θα μπορέσει να καταλάβει ποτέ ο άνθρωπος.
Γιατί είναι κάτι πολύ ανώτερο από τον ίδιο και από αυτά που είναι σε θέση να αντιληφθεί.
Όπως ας πούμε ένας πίθηκος δεν θα είναι ποτέ, όσες χιλιετίες και αν περάσουν, να καταλάβει την ανθρώπινη κοινωνία ή τα οικονομικά. Γιατί υπάρχουν φτωχοί και γιατί υπάρχουν πλούσιοι και πάει λέγοντας.
Δεν είναι απαραίτητο το ότι οι ενδείξεις που αποδεικνύουν ή απορρίπτουν τον Θεό είναι μπροστά μας.
Ο πίθηκος λόγω περιορισμένων διανοητικών δυνατοτήτων δεν μπορεί να επεξεργαστεί τα δεδομένα που εκλαμβάνει.
Στο ερώτημα του Θεού δεν ισχύει απαραίτητα αυτό, μπορεί από την άλλη να μην υπάρχει καν ουδεμία ένδειξη προς αυτές τις κατευθύνσεις.
Γιατί το να λέμε ότι ο λόγος για τον οποίο ο άνθρωπος δεν μπορεί να θεμελιώσει ή να καταρρίψει την ύπαρξη του Θεού μέσα από ενδείξεις είναι λόγω των περιορισμένων του δυνατοτήτων στον αντιληπτικό και αισθητηριακό τομέα, αποτελεί πίστη στο ότι υπάρχουν πράγματι τέτοιου είδους ενδείξεις, κάτι που είναι αυθαίρετο.
Αν δεν ήταν αυθαίρετο, αυτό θα σήμαινε πως ήδη έχουμε δει τις ενδείξεις, γεγονός που θα δεν θα δικαιολογούσε τη μη δυνατότητα του ανθρώπου να αποκομίζει γνώση για το Θείο.
03-07-20
13:20
Πράγματι δεν μπορώ, ο καθένας έχει δικαίωμα να έχει οποιεσδήποτε θεολογικές απόψεις επιθυμεί, αυτό είναι αδιαμφισβήτητο στα πλαίσια της Ανεξιθρησκείας και της Ελευθερίας του Λόγου και της Σκέψης.
Ο καθένας μπορεί να λαμβάνει ευχαρίστηση με όποιον τρόπο επιθυμεί.
Αν και εγώ προσωπικά δεν θα έκανα κάτι τέτοιο, όταν συνειδητά γνώριζα τα αποδεικτικά "κενά" της πίστης μου, δεν μπορώ να επιβάλλω σε κανέναν να μην το κάνει και ούτε να αρνηθώ τις θετικές καταστάσεις που μπορεί να βιώνει.
Έκανα μία κριτική στο ερώτημα που τέθηκε, χωρίς αυτό να συνεπάγεται πως επιθυμώ η άποψή μου να καταστεί νόμος ή ότι είναι ήδη.
Αυτό θα ήταν αφενός άκρως αντι-Δημοκρατικό και αφετέρου απερίσκεπτο.
Απλώς έθεσα σε δημόσιο φόρουμ τις απόψεις μου, με σκοπό την επισήμανση των ενδεχόμενων λογικών σφαλμάτων τους, την διάδοσή τους και τον περαιτέρω διάλογο πάνω σε αυτές.
Ο καθένας μπορεί να λαμβάνει ευχαρίστηση με όποιον τρόπο επιθυμεί.
Αν και εγώ προσωπικά δεν θα έκανα κάτι τέτοιο, όταν συνειδητά γνώριζα τα αποδεικτικά "κενά" της πίστης μου, δεν μπορώ να επιβάλλω σε κανέναν να μην το κάνει και ούτε να αρνηθώ τις θετικές καταστάσεις που μπορεί να βιώνει.
Έκανα μία κριτική στο ερώτημα που τέθηκε, χωρίς αυτό να συνεπάγεται πως επιθυμώ η άποψή μου να καταστεί νόμος ή ότι είναι ήδη.
Αυτό θα ήταν αφενός άκρως αντι-Δημοκρατικό και αφετέρου απερίσκεπτο.
Απλώς έθεσα σε δημόσιο φόρουμ τις απόψεις μου, με σκοπό την επισήμανση των ενδεχόμενων λογικών σφαλμάτων τους, την διάδοσή τους και τον περαιτέρω διάλογο πάνω σε αυτές.