Carpe_Diem
Νεοφερμένος
Η Άλκηστις αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Απόφοιτος. Έχει γράψει 104 μηνύματα.
10-06-19
13:15
Στο συγκεκριμένο απόσπασμα, πράγματι, απαντούν δύο υποθετικές επιρρηματικές προτάσεις που δηλώνουν την προϋπόθεση.
ὀνόματα μὲν γὰρ οὐκ ἂν παιδεύσειε, γνῶμαι δέ, εἰ καλῶς ἔχοιεν.
Πρώτος υποθετικός λόγος:
Υπόθεση: εἰ καλῶς ἔχοιεν (εἰ + ευκτική)
Απόδοση: ὀνόματα μὲν γὰρ οὐκ ἂν παιδεύσειε (δυνητική ευκτική με άρνηση - αττική σύνταξη)
Δεύτερος υποθετικός λόγος:
Υπόθεση: εἰ καλῶς ἔχοιεν (εἰ + ευκτική)
Απόδοση: (ἂν παιδεύσειαν/παιδεύσαιεν) γνῶμαι (δυνητική ευκτική)
Οι υποθετικοί λόγοι συνδέονται παρατακτικά και εκφράζουν την απλή σκέψη του ομιλητή. Η μετατροπή στο είδος του προσδωκομένου έχει ως εξής:
Πρώτος υποθετικός λόγος:
Υπόθεση: ἐὰν καλῶς ἔχωσιν (ἐὰν + υποτακτική)
Απόδοση: ὀνόματα μὲν γὰρ οὐ παιδεύσει (οριστική μέλλοντα - αττική σύνταξη)
Δεύτερος υποθετικός λόγος:
Υπόθεση: ἐὰν καλῶς ἔχωσιν (ἐὰν + υποτακτική)
Απόδοση: (παιδεύσουσι) γνῶμαι (οριστική μέλλοντα)
Άρα απ ότι καταλαβαίνω δεν το παίρνουν λάθος... ευχομαι δηλαδή! Η αλήθεια είναι ότι ταλαντεύτηκα πολλή ώρα σχετικά με το αν έπρεπε να το απαντήσω έτσι η όχι!
Σ ευχαριστώ πάρα πολύ για την απάντηση, να είσαι καλά!