Griff
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Griff αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Β' γυμνασίου. Έχει γράψει 269 μηνύματα.
26-08-18
21:01
Η διαφορά είναι ότι δεν εκτιμάς την προσφορά του πολιτισμού σου στην παγκόσμια κοινότητα! Ανέφερα το παράδειγμα για να σου δείξω ότι η προσφορά των αρχαίων δεν ανέρχεται στο "γενναιόδωρο" ποσοστό του 0.000001%
Αν οι όροι προέρχονταν από την αγγλική δεν θα είχε νόημα η αναφορά μου! Θέλω να πω ότι η κατάργηση των αρχαίων ευνοεί την υιοθέτηση τέτοιων απαξιωτικών για τον πολιτισμό μας στάσεων, σαν τη δική σου! Εκεί θέλω να καταλήξω!
Ο Αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός σε καμία περίπτωση δεν ταυτίζεται με τον Νεοελληνικό. Ο πολιτισμός της Ελλάδας από το 1830 και έπειτα απηχεί, κατά κύριο λόγο, περισσότερες επιρροές από τον Βυζαντινό και λιγότερες από τον Αρχαίο Ελληνικό (με εξαίρεση τη γλώσσα μας, η οποία βέβαια μοιάζει περισσότερο με την ελληνιστική κοινή της εποχής του Μ. Αλεξάνδρου). Αυτό είναι εμφανές στα ήθη και τα έθιμα, που στα περισσότερα μέρη σχετίζονται με τον χριστιανισμό, αλλά και στη λαϊκή παράδοση (δημοτικά τραγούδια, θρύλοι κ.λπ.). Οι επαναστάτες του '21 δεν επαναστάτησαν στο όνομα του Δία φορώντας μανδύες (αν και αυτό θα ήταν σίγουρα ενδιαφέρον), αλλά στο όνομα της Ελλάδας και της ορθοδοξίας. Το να ισχυριζόμαστε λοιπόν ότι οι δύο αυτοί πολιτισμοί ταυτίζονται, ο αρχαίος και ο νέος, είναι οπωσδήποτε λάθος, παρά τις όποιες κατά καιρούς προσπάθειες για το αντίθετο.
Αν διδασκόμαστε αρχαία επειδή θέλουμε να εμβαθύνουμε σε αυτόν τον πολιτισμό και να κατανοήσουμε τη λειτουργία της γλώσσας μας (αν και σε αυτήν την περίπτωση θα ήταν πιο αποτελεσματική η διδασκαλία των νέω ελληνικών), τότε εντάξει. Αν τα χρησιμοποιούμε επειδή εξυπηρετούν τον εξετασιοκεντρικό χαρακτηρά του συστήματος, εξετάζοντας ταυτόχρονα πολλά χαρακτηριστικά, ξανά εντάξει. Αν τα διδασκόμαστε όμως επειδή θεωρούμε τους εαυτούς μας απόγονους των αρχαίων Ελλήνων, τότε υπάρχει πρόβλημα.
Ξέρεις κάποιο σχολείο ή φροντιστήριο που διδάσκει στο λύκειο (στο γυμνάσιο ίσως αποσπασματικά) στο πλαίσιο του μαθήματος της έκθεσης γραμματική ή συντακτικό; Γνωρίζω ότι η διδασκαλία επικεντρώνεται σε θεματικούς κύκλους, περίληψη και ασκήσεις θεωρίας!
Ισχύει, υπάρχουν φροντιστήρια που εμβαθύνουν και στο γραμματικό - συντακτικό κομμάτι. Όχι όλα, αλλά κάποια το κάνουν. Υπάρχει και στο λύκειο αυτή η φιλοδοξία με το βιβλίο των Γλωσσικών Ασκήσεων αλλά δεν νομίζω ότι λειτουργεί όπως θα έπρεπε
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Griff
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Griff αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Β' γυμνασίου. Έχει γράψει 269 μηνύματα.
26-08-18
17:15
3)Τα αρχαία δεν είναι εξίσου σημαντικά με τα μαθηματικά. Τα αρχαία ελληνικά είναι μια γλώσσα που χρησιμοποιούνταν κάποτε Αλλά δεν ήταν η μοναδική. Υπάρχουν 100αδες ίσως και 1000αδες γλώσσες. Τα αρχαία ελληνικά μπορεί να είναι η πιο πλούσια Αλλά δεν είναι αναντικατάστατη. Όλα τα μεγάλα έργα των αρχαιων ελληνων όπως και η ελληνική μυθολογία είναι πλέον μεταφρασμένα που σημαίνει ότι για να τα διαβάσει κανείς δεν χρειάζεται να ξέρει αρχαία ελληνικά. Προσωπικά ξέρω περισσότερη ελληνική μυθολογία από τον καθένα που γνωρίζω ομως δεν θυμάμαι να κλινω το ειμι. Συμπέρασμα: Μπορώ να διαβάσω ελληνική μυθολογία και χωρίς να ξέρω αρχαία άρα για κάποιον που δεν θα πάει σε μια σχολή τύπου ιστορικό, φιλοσοφικό κλπ τα αρχαία λίγη σημασία έχουν για την ζωή του. Θα μου πεις ότι μέσα από τα αρχαία μαθαίνω και τα νέα ελληνικά την ετυμολογία των λέξεων κλπ. Ε και; Δεν είμαι φιλόλογος για να κάνω ετυμολογική ερμηνεία της κάθε λέξης που συναντάω. Άρα τα μαθηματικά είναι απαραίτητα ενώ τα αρχαία πάλι οχι. Δεν μου ακούγονται το ίδιο σημαντικά λοιπόν.
4) Σταματήστε τις ουτοπίες περί σχολείου που να προσφέρει σφαιρική και ουσιαστική γνώση παράλληλα και παιδεία και και και. Σταματήστε να πιστεύετε αυτά που λέμε στην έκθεση. Το να προσφέρει το σχολείο σφαιρική γνώση σημαίνει ότι ο μαθητής θα ξέρει γλώσσα, αρχαία, μαθηματικά, φυσική, χημεια, πληροφορική, κοινωνιολογία, γεωγραφία, οικονομικά, βιολογία. Όλα αυτα συνεπάγονται ότι ο μαθητής θα τα κάνει αχταρμά. Στην καλύτερη περίπτωση θα ξέρει πολύ από κάποια, λίγο από καποια αλλα και τίποτα από τα υπόλοιπα. Ξεκόλληστε απ'το παραμύθι με την σφαιρική γνώση δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα και αν υφίσταται τότε σε Ποια χώρα; Ακόμα και στην Φιλανδία που έχει ενα από τα καλύτερα εκπαιδευτικά συστήματα οι μαθητές επιλέγουν μαθήματα.
Θα συμφωνήσω στα δύο πρώτα τμήματα τις απάντησής σου, αλλά:
3) Τα αρχαία σίγουρα δεν μπορούν να εξισωθούν με τα μαθηματικά, καθώς τα τελευταία έχουν σαφώς περισσότερες εφαρμογές στην καθημερινότητα. Αν και σε κάποιους τομείς ο πυρήνας τους είναι ίδιος (και η σύνταξη και τα μαθηματικά απαιτούν λογική), σε καμία περίπτωση τα αρχαία δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τα μαθηματικά. Επειδή όμως αποτελούν πολύτιμη πηγή τόσο για την κατανόηση των νέων ελληνικών όσο και για ιστορικές γνώσεις σχετικά με τον πολιτισμό των αρχαίων Ελλήνων (οι οποίες είναι απαραίτητες ώστε να μην εξιδανικεύουμε ούτε να υποβαθμίζουμε το "ελληνικό θαύμα"), θα έπρεπε να συνυπάρχουν μαζί με τα μαθηματικά, ίσως με διαφορετική βαρύτητα ανάλογα με τις προτιμήσεις του μαθητή ή την κατεύθυνση που θα επιλέξει.
4) Τα οράματα και οι "ουτοπίες" είναι τα θεμέλια της προόδου. Ιδανικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν υπάρχει, αλλά στοχεύοντας στο καλύτερο, μπορούμε να βελτιώσουμε το υπάρχον. Το ίδιο και για τη σφαιρική μόρφωση. Οι μαθητές θα πρέπει να διδάσκονται βασικές γνώσεις από κάθε επιστήμη, και να εστιάζουν το ενδιαφέρον τους στον τομέα που τους ενδιαφέρει. Το ένα δεν αποκλείει το άλλο, ούτε είναι αδύνατο ένα τέτοιο εγχείρημα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Griff
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Griff αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Β' γυμνασίου. Έχει γράψει 269 μηνύματα.
26-08-18
16:06
Τα μέτρα που επιχειρεί να εφαρμόσει η κυβέρνηση είναι ανούσια και αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της εξετασιοκεντρικής και χρησιμοθηρικής εκπαίδευσης μόνο επιφανειακά. Ούτε η κατάργηση της μετάφρασης από τα αρχαία θα μειώσει την παπαγαλία ούτε η κατάργηση των λατινικών θα επιφέρει ουσιαστικό αποτέλεσμα, γιατί το πρόβλημα δεν βρίσκεται αποκλειστικά στα μαθήματα ή στον τρόπο που διδάσκονται, αλλά γενικότερα στο εκπαιδευτικό σύστημα.
Για παράδειγμα, δεχόμαστε ταυτόχρονα ότι τα αρχαία ελληνικά είναι ιδιαίτερα σημαντικά για την κατανόηση της νέας ελληνικής αλλά και της συμβολής του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού στην ανθρώπινη ιστορία, αλλά και ότι οι θετικοί, ένα μεγάλο ποσοστό των μαθητών, διδάσκονται ελάχιστα αρχαία. Δεχόμαστε ότι η αρχαία ελληνική φιλοσοφία είναι σημαντική και άξια σεβασμού, αλλά ταυτόχρονα διδασκόμαστε αποκλειστικά 4 έργα (και αυτά αποσπασματικά), τα οποία αναλύουμε μέχρι αηδίας εξαιτίας των εξετάσεων. Και φυσικά, αυτές οι γνώσεις μετά τις εξετάσεις διαγράφονται, γιατί σκοπός τους δεν ήταν να μείνουν, αλλά να χρησιμοποιηθούν ως εργαλεία.
Δεχόμαστε επίσης ότι τα λατινικά είναι σημαντικά, αλλά αγνοούμε ότι με τον τρόπο που διδάσκονται ο μαθητής μαθαίνει ελάχιστα πράγματα για την Αρχαία Ρώμη. Η παπαγαλία 21 κειμένων και η εκτεταμένη συντακτική και γραμματική ανάλυσή τους δεν συνεπάγεται με γνώση λατινικών. Πόσοι μαθητές άραγε ξέρουν την μετάφραση των κειμένων και πόσοι ποια είναι τα πρόσωπα που αναφέρονται; Ακόμα περισσότερο, πόσοι ενδιαφέρονται να μάθουν;
Στόχος των μαθημάτων, και κατ' επέκταση του συστήματος, είναι η εξέταση, όχι η κατανόηση. Και αντίστοιχα, το ίδιο ισχύει και για τα θετικά μαθήματα. Γιατί η δευτεροβάθμια εκπαίδευση παράγει ειδικούς και όχι ανθρώπους με σφαιρική μόρφωση, η οποία προϋποθέτει τη συνύπαρξη των ανθρωπιστικών και των θετικών επιστημών.
Αν λοιπόν τα λατινικά καταργηθούν και στη θέση τους τοποθετηθεί κάποιο μάθημα κοινωνικών επιστημών (δηλαδή μία δεύτερη ιστορία για μας τους παλελεδες), η αλλαγή δεν θα έχει κανένα απολύτως νόημα. Όπως και η πλειοψηφία των μαθητών δεν μαθαίνει ιστορία στην Γ' Λυκείου, παρά το γεγονός ότι την αποστηθίζει, το ίδιο θα συμβεί και στο νέο μάθημα. Το μόνο που θα επιτευχθεί θα είναι η αντικατάσταση ενός εργαλείου με ένα άλλο, μια επιφανειακή αλλαγή για το "θεαθῆναι" και όχι μία ουσιαστική λύση στο πρόβλημα.
Για παράδειγμα, δεχόμαστε ταυτόχρονα ότι τα αρχαία ελληνικά είναι ιδιαίτερα σημαντικά για την κατανόηση της νέας ελληνικής αλλά και της συμβολής του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού στην ανθρώπινη ιστορία, αλλά και ότι οι θετικοί, ένα μεγάλο ποσοστό των μαθητών, διδάσκονται ελάχιστα αρχαία. Δεχόμαστε ότι η αρχαία ελληνική φιλοσοφία είναι σημαντική και άξια σεβασμού, αλλά ταυτόχρονα διδασκόμαστε αποκλειστικά 4 έργα (και αυτά αποσπασματικά), τα οποία αναλύουμε μέχρι αηδίας εξαιτίας των εξετάσεων. Και φυσικά, αυτές οι γνώσεις μετά τις εξετάσεις διαγράφονται, γιατί σκοπός τους δεν ήταν να μείνουν, αλλά να χρησιμοποιηθούν ως εργαλεία.
Δεχόμαστε επίσης ότι τα λατινικά είναι σημαντικά, αλλά αγνοούμε ότι με τον τρόπο που διδάσκονται ο μαθητής μαθαίνει ελάχιστα πράγματα για την Αρχαία Ρώμη. Η παπαγαλία 21 κειμένων και η εκτεταμένη συντακτική και γραμματική ανάλυσή τους δεν συνεπάγεται με γνώση λατινικών. Πόσοι μαθητές άραγε ξέρουν την μετάφραση των κειμένων και πόσοι ποια είναι τα πρόσωπα που αναφέρονται; Ακόμα περισσότερο, πόσοι ενδιαφέρονται να μάθουν;
Στόχος των μαθημάτων, και κατ' επέκταση του συστήματος, είναι η εξέταση, όχι η κατανόηση. Και αντίστοιχα, το ίδιο ισχύει και για τα θετικά μαθήματα. Γιατί η δευτεροβάθμια εκπαίδευση παράγει ειδικούς και όχι ανθρώπους με σφαιρική μόρφωση, η οποία προϋποθέτει τη συνύπαρξη των ανθρωπιστικών και των θετικών επιστημών.
Αν λοιπόν τα λατινικά καταργηθούν και στη θέση τους τοποθετηθεί κάποιο μάθημα κοινωνικών επιστημών (δηλαδή μία δεύτερη ιστορία για μας τους παλελεδες), η αλλαγή δεν θα έχει κανένα απολύτως νόημα. Όπως και η πλειοψηφία των μαθητών δεν μαθαίνει ιστορία στην Γ' Λυκείου, παρά το γεγονός ότι την αποστηθίζει, το ίδιο θα συμβεί και στο νέο μάθημα. Το μόνο που θα επιτευχθεί θα είναι η αντικατάσταση ενός εργαλείου με ένα άλλο, μια επιφανειακή αλλαγή για το "θεαθῆναι" και όχι μία ουσιαστική λύση στο πρόβλημα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.