Italian dream...
Διάσημο μέλος
Η Italian dream... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 2,184 μηνύματα.
28-08-17
00:10
Παπανούτσος rocks.
Λοιπόν, αν είσαι σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο (με το «αξιοπρεπές» εννοώ να μπορείς να συντάξεις ένα φυσιολογικό κείμενο και να έχεις τη στοιχειώδη νοητική ικανότητα), πιάσε και διάβαζε το βράδυ πριν κοιμηθείς κείμενα του Παπανούτσου (ή του Παναγιωτόπουλου ή του Τερζάκη ή κάποιου από την παρέα αυτήν). Μην τα διαβάζεις για να πάρεις λέξεις (αν και μπορείς να υπογραμμίζεις όποια λέξη δεν ξέρεις και να τη σημειώνεις αργότερα, έτσι έμαθα τη λέξη ακραιφνής και την πετούσα σε κάθε έκθεση, η φιλόλογός μου ξέρει τι τράβηξε), ούτε για να αντιγράψεις ιδέες. Απλώς διάβασε τι έχει να σου πει. Μόνο αυτό.
Πρότεινα τον Παπανούτσο γιατί καλύπτει ευρεία γκάμα θεμάτων και τα λέει ωραία. Μπορείς, βέβαια, αν ο Π. σου φαίνεται στρυφνός ή ακαταλαβίστικος ή βαρετός, να διαβάσεις κάτι πιο light όπως το Το Νερό να Γίνεις του Οδυσσέα Ιωάννου ο οποίος θα σου φανεί σαν τον μεγάλο σου αδερφό ή σαν τον μπαμπά σου, ή τέλος πάντων να μπεις στον Ιανό, να πας στο σέκσιον των δοκιμίων και να πάρεις ό,τι σου κάνει κλικ εκείνη την ώρα.
Γιατί το λέω αυτό, ενώ ζήτησες βοήθημα; Γιατί, με τον καιρό, θα δεις ότι όχι μόνο ο λόγος σου και το λεξιλόγιό σου θα βελτιώνονται, μα η σκέψη σου θα αρχίσει να μπαίνει σε μία τάξη, θα πάρεις σαφώς ιδέες μα και θα αρχίσεις να σκέφτεσαι. Και, πού ξέρεις, όλο και κάτι θα σου μείνει - και όχι μόνο για τις πανελλήνιες.
Με τον καιρό, μπορείς να μελετάς το πώς γράφει ο συγγραφέας σου (αυτό πρόσεξε με ποιο συγγραφέα θα το κάνεις, γιατί δεν άπτονται όλοι στο format των πανελληνίων). Ιδανικός για αυτή τη δουλειά είναι ο Παπανούτσος.
Παρατήρησε, λοιπόν: πώς ξεκινά κάθε του παράγραφο, πώς την τελειώνει; Τι ενδιάμεσες διαρθρωτικές λέξεις/φράσεις χρησιμοποιεί; Πόσο αναλύει κάθε θέμα πριν πάει στην επόμενη παράγραφο, στο επόμενο θέμα; Κλέψε εισαγωγικές φράσεις, κλέψε ολόκληρους προλόγους, κλέψε αυτούσιες ιδέες. Εφόσον μπορείς να τα εντάξεις στην έκθεσή σου και να τα κάνεις ένα με το όλον, κανείς δεν θα έχει πρόβλημα.
Δεν μπορώ να υπερτονίσω το πόσο με βοήθησε ο Παπανούτσος, όσο κι αν τον έχουμε στο φτύσιμο. Από αυτόν υιοθέτησα την ιδέα για το διαχωρισμό της αναγκαίας από την επαρκή συνθήκη και εντυπωσιάστηκα από το πόσο φοβερό επιχείρημα είναι σε πολλές περιπτώσεις· από αυτόν έμαθα να εξερευνώ βαθειά ένα θέμα και πάντα μα πάντα να εξετάζω και τις δύο πλευρές, τα υπέρ και τα κατά τους - κάτι που αυτός κάνει με απίστευτη δεξιοτεχνία. Πήρα συμβουλές, και προβληματίστηκα. Νομίζω δεν θα ήταν υπερβολή να πω ότι όχι μόνο μου έμαθε να γράφω έκθεση, αλλά και να σκέφτομαι.
Αυτά. Καλή σου επιτυχία!!
Λοιπόν, αν είσαι σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο (με το «αξιοπρεπές» εννοώ να μπορείς να συντάξεις ένα φυσιολογικό κείμενο και να έχεις τη στοιχειώδη νοητική ικανότητα), πιάσε και διάβαζε το βράδυ πριν κοιμηθείς κείμενα του Παπανούτσου (ή του Παναγιωτόπουλου ή του Τερζάκη ή κάποιου από την παρέα αυτήν). Μην τα διαβάζεις για να πάρεις λέξεις (αν και μπορείς να υπογραμμίζεις όποια λέξη δεν ξέρεις και να τη σημειώνεις αργότερα, έτσι έμαθα τη λέξη ακραιφνής και την πετούσα σε κάθε έκθεση, η φιλόλογός μου ξέρει τι τράβηξε), ούτε για να αντιγράψεις ιδέες. Απλώς διάβασε τι έχει να σου πει. Μόνο αυτό.
Πρότεινα τον Παπανούτσο γιατί καλύπτει ευρεία γκάμα θεμάτων και τα λέει ωραία. Μπορείς, βέβαια, αν ο Π. σου φαίνεται στρυφνός ή ακαταλαβίστικος ή βαρετός, να διαβάσεις κάτι πιο light όπως το Το Νερό να Γίνεις του Οδυσσέα Ιωάννου ο οποίος θα σου φανεί σαν τον μεγάλο σου αδερφό ή σαν τον μπαμπά σου, ή τέλος πάντων να μπεις στον Ιανό, να πας στο σέκσιον των δοκιμίων και να πάρεις ό,τι σου κάνει κλικ εκείνη την ώρα.
Γιατί το λέω αυτό, ενώ ζήτησες βοήθημα; Γιατί, με τον καιρό, θα δεις ότι όχι μόνο ο λόγος σου και το λεξιλόγιό σου θα βελτιώνονται, μα η σκέψη σου θα αρχίσει να μπαίνει σε μία τάξη, θα πάρεις σαφώς ιδέες μα και θα αρχίσεις να σκέφτεσαι. Και, πού ξέρεις, όλο και κάτι θα σου μείνει - και όχι μόνο για τις πανελλήνιες.
Με τον καιρό, μπορείς να μελετάς το πώς γράφει ο συγγραφέας σου (αυτό πρόσεξε με ποιο συγγραφέα θα το κάνεις, γιατί δεν άπτονται όλοι στο format των πανελληνίων). Ιδανικός για αυτή τη δουλειά είναι ο Παπανούτσος.
Παρατήρησε, λοιπόν: πώς ξεκινά κάθε του παράγραφο, πώς την τελειώνει; Τι ενδιάμεσες διαρθρωτικές λέξεις/φράσεις χρησιμοποιεί; Πόσο αναλύει κάθε θέμα πριν πάει στην επόμενη παράγραφο, στο επόμενο θέμα; Κλέψε εισαγωγικές φράσεις, κλέψε ολόκληρους προλόγους, κλέψε αυτούσιες ιδέες. Εφόσον μπορείς να τα εντάξεις στην έκθεσή σου και να τα κάνεις ένα με το όλον, κανείς δεν θα έχει πρόβλημα.
Δεν μπορώ να υπερτονίσω το πόσο με βοήθησε ο Παπανούτσος, όσο κι αν τον έχουμε στο φτύσιμο. Από αυτόν υιοθέτησα την ιδέα για το διαχωρισμό της αναγκαίας από την επαρκή συνθήκη και εντυπωσιάστηκα από το πόσο φοβερό επιχείρημα είναι σε πολλές περιπτώσεις· από αυτόν έμαθα να εξερευνώ βαθειά ένα θέμα και πάντα μα πάντα να εξετάζω και τις δύο πλευρές, τα υπέρ και τα κατά τους - κάτι που αυτός κάνει με απίστευτη δεξιοτεχνία. Πήρα συμβουλές, και προβληματίστηκα. Νομίζω δεν θα ήταν υπερβολή να πω ότι όχι μόνο μου έμαθε να γράφω έκθεση, αλλά και να σκέφτομαι.
Αυτά. Καλή σου επιτυχία!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.