Άλλα μηνύματα του μέλους learner.11gr σε αυτό το thread

Free_dom2 αν απευθυνθείς σε καθηγητή/ φροντιστήριο μπορεί να αξιολογήσει το επίπεδο σου και να δει τι μπορείς να θυμηθείς, ενδεχομένως να σου δώσει τεστ/ ασκήσεις επιπέδου A1-A2 για να δει που βρίσκεσαι τώρα. Στη συνέχεια μπορεί να σε κατευθύνει ανάλογα με το αν θες κανονικά μαθήματα, ή εντατικά ή ακόμα και υπερ-εντατικά.
Ωστόσο για την εκμάθηση μιας απαιτητικής γλώσσας όπως τα γερμανικά, αν θες να προχωρήσεις με εντατικούς/ υπερεντατικούς ρυθμούς θα πρέπει να αναλογιστείς αν το πρόγραμμά σου θα σου το επιτρέψει, γιατί θα πρέπει να βάλεις το διάβασμα και τα μαθήματα σε πολύ υψηλή ή και number one προτεραιότητα στη ζωή σου. Για παράδειγμα για έναν μαθητή ή φοιτητή κάτι τέτοιο μπορεί να είναι υπερβολικά πιεστικό σε συνδυασμό με το διάβασμα για σχολείο/σχολή/φροντιστήριο.
Από την άλλη αν θες κατεπειγόντως να φύγεις στο εξωτερικό μπορεί να θες να πιεστείς για ένα διάστημα προκειμένου να προχωρήσεις πολύ γρήγορα. Πρέπει να τα ζυγίσεις.

Εξαρτάται από το τι θέλει να κάνει κανείς σε Γερμανία/Αυστρία/Ελβετία. Υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στα πανεπιστήμια ή τις δουλειές, και κάθε πανεπιστήμιο/ εργασιακός χώρος ζητάνε τα δικά τους. Επίσης υπάρχουν διαφοροποιήσεις αναλόγως το κρατίδιο, διαφοροποιήσεις ανάμεσα σε δημόσιο/ιδιωτικό τομέα κλπ.

Όπως ειπώθηκε ήδη, σε κάποιες περιπτώσεις σε δέχονται και με Β1, αλλού ζητάνε το Β2, αλλού το C1. Αλλού προτιμούν Γκαίτε , αλλού ÖSD, αλλού γινονται δεκτά και άλλα διπλώματα, αλλού ενδεχομένως να υπάρχει πιθανότητα να δεχτούν και το δικό μας κρατικό πιστοποιητικό. Για το C2 δεν ξέρω πόσο συχνά το ζητάνε. Έχω ακούσει (δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει) ότι σε κάποιες μεμονωμένες περιπτώσεις προσελήφθησαν άτομα σε κάποιες ιδιωτικές δουλειές μόνο με γνώση αγγλικών με τον όρο να μάθουν τη γλώσσα στην πορεία αλλά όπως είπα δεν ξέρω αν αληθεύει, γιατί ο καθένας λέει το κοντό του και το μακρύ του.

Δεν θα ήθελα να αναλύσω εδώ τις προσωπικές μου επαγγελματικές βλέψεις και τον τομέα για τον οποίο ενδιαφέρομαι, εξάλλου ο καθένας θα πρέπει να υπολογίσει τι βλέψεις έχει, και να εξακριβώσει ο ίδιος τι χαρτιά ζητάνε στον τομέα που ενδιαφέρεται. 'Οπως και πόσο έτοιμος είναι να αφιερώσει χρόνο και χρήμα για να προχωρήσει με τη γλώσσα αλλά και πόσο άμεσα θέλει να πάει στο εξωτερικό και να είναι συνειδητοποιημένος ότι αναλόγως το επίπεδο, στην αρχή θα υπάρχει κάποια περίοδος προσαρμογής με τη γλώσσα. Πχ ακόμα και αν σε δέχονται με επίπεδο Β1, στην αρχή μέχρι να μάθεις τη γλώσσα καλά θα υπάρχουν κάποιες δυσκολίες.

Trolletarian κατ'αρχάς έχει μεγάλη σημασία αν η πιστοποίηση που αναφέρεσαι ισχύει και εκτός Γερμανίας. Είναι μεγάλη υπόθεση να έχεις ένα χαρτί που αναγνωρίζεται σε κάθε γερμανόφωνη χώρα.

Δεύτερον αν η εξέταση αυτή ειναι στα πλαίσια πανεπιστημίου, ίσως οι διοργανωτές δεν έχουν τόσο ανάγκη να σε εξετάσουν εξονυχιστικά γιατί και μόνο που είσαι σε θέση και παρακολουθείς γερμανικό πανεπιστήμιο τους δείχνει ότι έχεις τις minimum γλωσσικές ικανότητες. Αντίθετα για κάποιον που μένει σε άλλη χώρα, το να προσδιορίσεις το επίπεδό του απαιτεί πολύ ειδικά σχεδιασμένα test.

Τρίτον το ότι σου φάνηκε εύκολο μάλλον θα έχει να κάνει και με το γεγονός ότι εφόσον σπουδάζεις σε Γερμανικό πανεπιστήμιο, έχεις μια καθημερινή εξάσκηση. Η μόνιμη επαφή που έχεις με τη γλώσσα σου δίνει άλλο αέρα.

Πχ στην Ελλάδα ακούμε αγγλικά σε ταινίες, σειρές, ερχόμαστε συνέχεια σε επαφή με την αγγλική γλώσσα και αυτό μας δίνει εξοικοίωση και πολλές ευκαιρίες για εξάσκηση: αν πεις ότι θα βλέπω τις ταινίες χωρίς τους υπότιτλους ή αν προσέχεις τι λένε παράλληλα με τους υπότιτλους, έχεις αμέσως μια πολύ καλή εξάσκηση, έρχεσαι σε επαφή με λεξιλόγιο πολύ μεγάλης γκάμας, και με formal και με τα καθομιλούμενα Αγγλικά (βέβαια χρειάζεται προσοχή γιατι κάποιες λέξεις/εκφράσεις είναι slang και προφανώς απαγορεύεται η χρήση τους στις εξετάσεις!).

Με τα Γερμανικά δεν ισχύει το ίδιο, πρέπει να ψάξει κανείς online, αλλά και πάλι δύσκολο να βρεις ταινίες/σειρές με ελληνικούς υπότιτλους οπότε ειδικά σε επίπεδο Β1 υπάρχει ένας περιορισμός στην εξάσκηση που μπορείς να κάνεις, (αν και μπορείς να βρεις κείμενα/βιβλία/ Hörbücher που είναι γραμμένα για σπουδαστές επιπέδου Β1).

Τέλος απότι έχω ακούσει, αν θες να κάνεις στις γερμανόφωνες χώρες μαθήματα γερμανικών σε φροντιστήριο, είναι συνήθως πολύ ακριβά όπως και τα εξέταστρα για τις εξετάσεις.

Ναι πράγματι η λέξη θυσία που είπες Deutsch Lover είναι λέξη κλειδί, χρειάζεται να αφιερώσει κανείς εκτός από χρήμα και πολύ χρόνο οπότε ουσιαστικά πρόκειται για θυσία. Οπωσδήποτε πρέπει να το λάβει αυτό κάποιος υπόψη προτού μπει στη διαδικασία.

Από την άλλη εγώ προσωπικά δεν θα ήθελα να σταματήσω στο C1, νταξει μπορεί το C1 να αρκεί για έναν διορισμό σε γερμανόφωνη χώρα στο εξωτερικό που είναι ο στόχος μου αλλά είμαι της άποψης ότι ό,τι πιστοποίηση μπορεί κανείς να πάρει, δεν πάει χαμένη. Είναι επίσης σημαντικό ότι η συστηματική προετοιμασία που θα κάνεις για να πάρεις το ανώτερο πτυχίο ανεβάζει το επίπεδό σου και τις ικανότητές σου πολύ περισσότερο και πολύ πιο γρήγορα από το να πεις γενικά και αόριστα ότι θα κάτσω μόνος μου να αυτο-βελτιωθώ.

Γενικά είμαι της άποψης ότι αν θέλει να πει κάποιος ότι ξέρει μια γλώσσα, τότε μόνο με C2. Επίσης θεωρώ ότι με το C2 εκτός του ότι φτάνεις ένα πολύ καλό επίπεδο, έχεις πιο πολλές πιθανότητες να το διατηρήσεις με την έννοια ότι έχεις αποκτήσει μια άνεση, μπορείς να καταλαβαίνεις από τα συμφραζόμενα τα περισσότερα νοήματα χωρίς λεξικό, οπότε μπορείς με περιοδικά και εκπομπές είτε να το διατηρήσεις ή και να το βελτιώσεις.

Αντίθετα, με το C1 δεν έχει αποκτηθεί ακόμα πλήρης άνεση, δηλαδή το να διαβάσεις ένα περιοδικό, μια εφημερίδα, το να ακούσεις μια εκπομπή είναι ακόμα αρκετά κοπιαστική διαδικασία, χρειάζεται συχνά λεξικό και για κάποιον που θέλει να πάει εξωτερικό για σπουδές ή δουλειά αυτό συνεπάγεται και πιο πολύ χρόνο προσαρμογής.

Επομένως πρέπει κάποιος να ζυγίσει τα υπερ με τις δυσκολίες που υπάρχουν.

Ναι η αλήθεια είναι ότι μετά από κάθε μέρος της εξέτασης είναι αγχωτικό να ανταλλάσουμε απόψεις οι υποψήφιοι, γιατί συχνά οι απαντήσεις μας δεν συμπίπτουν οπότε και μας αγχώνουν οι άλλοι αλλά και τους αγχώνουμε εμείς

Ναι πράγματι και εγώ έτσι θα χαρακτήριζα τα άρθρα και τις εκπομπές, είναι μαγευτικό γιατί βλέπεις ότι άξιζε η όλη προσπάθεια, και επίσης ακόμα και αν δεν καταλαβαίνεις κάποιες λέξεις, έχεις την άνεση να πιάσεις τα νοήματα.

Η αλήθεια είναι ότι ενώ Αγγλικά πολλοί δίνουν για C2 , είτε Cambridge είτε Michigan, στα Γερμανικά πολλοί έλληνες υποψήφιοι σταματούν στο C1.

Ντάξει η αλήθεια είναι ότι αν με το C1 μπορούν να προσληφθούν ή να σπουδάσουν στο εξωτερικό ή στην Ελλάδα , και παράλληλα δεν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα για μαθήματα/εξέταστρα για C2 , είναι κατανοητό. Εγώ προσωπικά βρίσκω ότι ήταν υπέροχη αυτή η προετοιμασία για το C2 κυρίως γιατί απέκτησα άνεση, είναι μεγάλη υπόθεση.

Σε ευχαριστώ Deutsch..Lover, θέλω να πιστεύω ότι θα τα καταφέρω, συγχαρητήρια και σε σένα για την επιτυχία σου στην ομολογουμένως δύσκολη αυτή εξέταση!

Ναι συμφωνώ ότι ο καθηγητής τα βλέπει από μια άλλη οπτική και ότι με τους άλλους υποψηφίους έχουμε αρκετά κοινά, απλά ήθελα να πω οτι όπως έχω δει υπάρχουν και αρκετές διαφορές μεταξύ των υποψηφίων , πχ πριν λιγους μηνες που έδωσα C1 βγαίνωντας από το Lesen και το Hören κάθε υποψήφιος είχε τη δική του εκδοχή όσον αφορά ποιο θέμα ήταν εύκολο και πιο δύσκολο, όπως και για το ποια ήταν η σωστή απάντηση. Αφού να φανταστείτε είχα ακούσει τόσες διαφορετικές απόψεις για τις απαντήσεις που δεν μπορούσα να υπολογίσω πώς τα είχα πάει, τελικά τα είχα πάει καλύτερα απόσο περίμενα!

Και ναι εννοείται ότι από εξεταστική σε εξεταστική υπάρχουν διαφορές στη δυσκολία κάθε θέματος. Επίσης επειδή για την προετοιμασία μας εκτός από τις μεθόδους C2 διαβάζουμε όσο επιτρέπει ο χρόνος μας και άρθρα από περιοδικά και εφημερίδες, όπως και ακούμε/βλέπουμε εκπομπές σε ράδιο/tv, υπάρχει και η πιθανότητα να είμαστε τυχεροί με την έννοια ότι μπορεί και να πέσουν λέξεις που συναντήσαμε σε άρθρα ή εκπομπές.

Θα ήθελα να ευχηθώ κι εγώ καλή επιτυχία σε όλους όσους δίνουν!!

Δίνω και εγώ το Goethe C2 τον Ιούνιο και θα ήθελα να ευχαριστήσω τα μέλη του φόρουμ που μοιράστηκαν ή θα μοιραστούν τις εμπειρίες τους από αυτήν την εξέταση.

Παρόλαυτα θα ήθελα να πω ότι πιστεύω ότι ο κάθε υποψήφιος πρέπει να εστιάζει στην προσπάθειά του, και να έχει υπόψιν ότι οι εμπειρίες των άλλων υποψηφίων είναι εντελώς προσωπικές και υποκειμενικές, ότι ίσχυσε για τον έναν δεν σημαίνει ότι θα ισχύσει για τον άλλον. Θεωρώ ότι είναι προτιμότερο να βασιζόμαστε στον καθηγητή μας που μπορεί να μας δώσει εξατομικευμένες συμβουλές αναλόγως με το επίπεδό μας και επομένως είναι πιο αξιόπιστη η κρίση του.

Γιατί αν δεν απατώμαι η εξέταση C2 επιτρέπεται σε άτομα άνω των 18 ετών επομένως οι περισσότεροι υποψήφιοι έχουν παράλληλα με την προετοιμασία για την εξέταση τις σπουδές τους, την εργασία τους ή ίσως και οικογένεια. Επομένως ο χρόνος προετοιμασίας δεν είναι απεριόριστος και δεν υπάρχει πάντα η δυνατότητα να κάνουμε όσο εξάσκηση θα θέλαμε. Άρα ο κάθε εξεταζόμενος βιώνει την εξέταση τελείως διαφορετικά.

Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι μας λέει κάποιος που έδωσε ότι στο Leseverstehen έφτασε ο χρόνος. Αυτό όμως δεν αλλάζει κάτι απτο γεγονός ότι είναι λίγος ο χρόνος της εξέτασης, και επομένως χρειάζεται πολύ καλή εξάσκηση. Γιαυτό θα μπορούσε ο κάθε υποψήφιος να συζητήσει με την καθηγήτριά του/τον καθηγητή του με ποια σειρά θα ήταν καλύτερο να ασχοληθεί με τα κείμενα.

Ή όσον αφορά το Hören, υπάρχει ο αρνητικός παράγοντας του άγχους το οποίο πρέπει να ελέγξουμε. Μου έχει τύχει σε εξετάσεις ξένων γλωσσών (γιατί έχω δώσει πολλές σε αγγλικά γαλλικά και γερμανικά) να νιώθω βγαίνοντας από το ακουστικό απογοητευμένος και όμως στα αποτελέσματα είδα ότι τα είχα πάει περίφημα. Φυσικά πέρα από την ψυχραιμία που πρέπει να έχουμε χρειάζεται πολύ καλή εξάσκηση με ακουστικά τεστ, ραδιόφωνο κλπ.