Άλλα μηνύματα του μέλους AGGELIKINER σε αυτό το thread

Αρχικά καλησπέρα σε όλους, με αφορμή το ενδιαφέρον το οποίο βλέπω να δείχνετε κάποιοι σχετικά με την ενδεχόμενη φοίτηση σας στο γαλλικό κολλέγιο idef αλλά κυρίως τους ενδοιασμούς τους οποίους παραθέτετε και ιδιαιτέρως όσον αφορά στην αναγνώριση εντέλει των κόπων σας μετά την περάτωση των σπουδών σας αν το επιλέξετε αλλά και όσον αφορά κάποιες απόψεις που αναφέρθηκαν παραπάνω αναφορικά με τις πανελλήνιες εξετάσεις ή τους μαθητές που εισάγονται σε ελληνικά ΑΕΙ, καλό θα ήταν να σκεφτούμε λίγο παραπέρα πως έχουν τα πράγματα....και τι ακριβώς εννοώ. Κατ'αρχήν ένας μαθητής που θα καταφέρει να γίνει φοιτητής σε ένα εκ των τριών ελληνικών ΑΕΙ έχει τέσσερα χρόνια υποχρεωτικής φοίτησης .Το ίδιο και στο IDEF ο χρόνος για την απόκτηση πτυχίου είναι 4 χρόνια, με τη δυνατότητα και πέμπτου έτους απόκτησης master2( εξειδίκευσης) .Στο γαλλικό κολλέγιο IDEF θα διδαχθείτε γαλλικό δίκαιο ακριβώς σαν να είχατε αποφασίσει να φοιτήσετε σε κάποιο γαλλικό πανεπιστήμιο της Σορβόννης, αφού κατά τις εξεταστικές σας πάντοτε υπάρχει και επιπλέον έλεγχος των γραπτών σας από καθηγητές διδάσκοντες στο PARIS13 SORBONNE. Ωστόσο μετά το τέλος των σπουδών σας θα χρειαστεί να συμμετάσχετε αρχικά στις εξετάσεις της Επιτροπής επάρκειας του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών για την εγγραφή σας ως ασκούμενοι δικηγόροι και αφού επιτύχετε θα ξαναδοκιμαστείτε στον πανελλήνιο διαγωνισμό υποψηφίων δικηγόρων για να αποκτήσετε την άδεια άσκησης του δικηγορικού επαγγέλματος. Πρόκειται λοιπόν για μια διαδικασία αξιοκρατική και αδιάβλητη όπως αυτή των παννελαδικών εξετάσεων, με τη μόνη διαφορά πως εκείνοι που εισήχθησαν μέσω των πανελληνίων εξετάσεων σε ελληνικό ΑΕΙ απέκτησαν και αυτομάτως ακαδημαικά και επαγγελματικά δικαιώματα κατά τον χρόνο εισαγωγής τους, ενώ οι απόφοιτοι του idef θα χρειαστεί να αποδείξουν τις γνώσεις τους μετά την απόκτηση του πτυχίου τους. Στην πράξη λοιπόν υπάρχουν εκείνοι που είδαν ή θα δουν την πόρτα για την δικηγορία να ανοίγει μέσα από τις πανελλήνιες εξετάσεις και υπάρχουν και εκείνοι που είδαν ή θα δουν την πόρτα για την δικηγορία να ανοίγει μέσα από τις εξετάσεις της Μόνιμης Επιτροπής Επάρκειας του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνων και του Πανελλήνιου Διαγωνισμού υποψηφίων δικηγόρων. Στο τέλος πάντως θα είναι γνώστες τόσο του γαλλικού δικαίου όσο όμως και του ελληνικού χωρίς πλέον κανένα περιθώριο αμφισβήτησης μέσα από κρατικούς μηχανισμούς αδιάβλητους, δημόσιους και αξιοκρατικούς.

Ούτε και μπορούμε πλέον εν έτει 2016 να μιλάμε ακόμη μόνο για το θεσμό των πανελλήνιων εξετάσεων και να τον θεωρούμε ως ό,τι καλύτερο υπάρχει σε αυτή τη χωρα...Σκεφτείτε πόσοι μαθητές υπερπροσπάθησαν να τα καταφέρουν και τελικά δεν τα κατάφεραν για λίγο. Γιατί να καταδικαστούν στη ζωή τους να εξασκούν ένα επάγγελμα που δεν θα το αγαπήσουν ποτέ απλά και μόνο επειδή μόλις στα 17,5 τους χρόνια απέτυχαν για παράδειγμα στη φυσική ή σε ένα εξεζητημένο θέμα μαθηματικών η έτυχαν σε μία κακή μετάφραση ενός αρχαίου κειμένου ή απλά δεν άρεσε και ιδιαίτερα η απάντησή τους στην έκθεση στον εξεταστή? Και γιατί να ξεσπιτωθούν και να φύγουν από την χώρα? Ρωτάτε αν αντέχουν οικονομικά ή και ψυχολογικά?Και πέραν όλων αυτών, άπαξ και υπάρχουν δημόσιοι μηχανισμοί ελέγχου των γνώσεων και πλέον οι απόφοιτοι διαπιστώνονται ικανοί να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του ελληνικού δικαίου μέσα από διαδικασίες που μπροστά τους οι πανελλήνιες εξετάσεις φαντάζουν σαν το εύκολο θέμα, είναι εντελώς αφελές να συνεχίζουν κάποιοι μια εξαιρετική παραφιλολογία περί του επιπέδου των γνώσεων που αναπαράγουν τα ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα. Αν σκέφτονται έτσι κάποιοι να καταργήσουμε το ΜΙΤ, το ΗΑRVARD και τη Σορβόννη και ας καταλήξουμε από νεανικές αφέλειες ή απλά κακοτυχίες στα ΤΕΙ οδοντοτεχνικής σαρδέλας και να ζούμε μια ζωή κάνοντας κάτι που δεν μας αρέσει και δεν πρόκειται ποτέ να είμαστε ικανοποιημένοι στη ζωή μας με αυτό.